Puzzel van de week Kerngeleerden in Polen geroyeerd Bambus 0E IS HET ONTSTAAND ^^ngestipt KOOT PIANO's POLLE, PELLI EN PINGO de vijf populieren altijd n verfrissende verrassing, e PANDA EN DE HOBBELDONK.ER SCHURKERIJ U) ,_y 19 Oris vervolgverhaal Bambus 2-in-l shave lotion KIES DE BRILDIE BIJUPAST KIES UW BRIL BIJ j Kosmos-214 gelanceerd stolgaArstoof zwaareNtengel droomoTtoever basiseOeleger nederaNjadder kloofllnkraal schimaNiemelt schokaDeriant lassomVerotor parijslOo£oort stoetaRwenkel s p al kaSsampel parianJeruine schoglAageest kuddeiKelente Dit woord: AFDINGEN II tl Dit woord: GEBOD Kees Stip Kerkelijk nieuws ZIJLWEG 57 - HAARLEM Telefoon 1 10 36 D A y Y O N E 8 hst zou zonde znai om vier events kijken wat ERIN zit,.. ik Moer tno joorspeuet- ,i es,., on ze zuur M K T J F O VRIJDAG 19 APRIL 1968 Em vervolgverhaal door Ursula Cutüss 42) De wind was gaan liggen, op af en toe een zwiepende tak na was alles tot rust gekomen. De bergen waren zo volledig schuilgegaan achter de wolken dat de Valley wel een grote, uitgestrekte vlakte had kunnen zijn. De kleuren van enkele verre hard stenenhuizen staken scherper dan anders af tegen de metaalgrijze lucht roze, wit, blauw dat bijna hemels blauw leek maar te oordelen naar de opgewaaide kranten en andere rommel, de hopen afgeknapte takken en twijgen, de hoge, luchtige bergen pluizen van de witte amarant die te gen elke willekéurige barrière waar op ze waren gestuit, lagen öpetast, leek het of er een troep slordige reu zen buiten gepicknickt had. Zo tets hebben we hier nog nooit meegemaakt, zei George mis prijzend, en belde aan de deur van Mrs. Marrable. De stilte in huis was het enige geweest waarvoor Harriet bang was maar toen, opeens, was het niet langer stil, maar klonk er een vreemd, sloffend geluid. De deur werd onverhoeds opengetrokken en daar stond Mrs. Marrable. Harriet vielde zich opeens voor gek staan want Mrs. Marrable was ken- kelijk uit haar slaap gehaald en bleek daar niet in het minst dank baar voor. De plooien van een kus sen stonden nog in haar gezicht ge drukt en haar zware oogleden die meer bruin dan taankleurig waren, hingen nog half over haar groene öchildpadogen. Harriet zou meteen rechtsomkeert gemaakt hebben als George zijn hand niet op haar mouw had gelegd. Hij zei ongerust: Maar tante Elsa! We wareti zo ongerust, is alles in orde met u? Dat was zo tot jullie me wak ker maakten, zei mrs. Marrable knor rig. Werkelijk, die mrs. Dimmock had toch eigenlijk niet zolang beho ren weg te blijven. Ze had heus geen medicijn hoeven te gaan halen, want ik begon al wat op te knappen. Het moet al bijna lunchtijd zijn, en ze schijnt nog helemaal niets Opeens scheen ze het gevoel 1e heb ben dat er iets niet klopte. Kwam het door de doordringende stilte van het huis? Ze zei scherp, terwijl ze van Harriet naar George keek: Hoe laat is het? Bijna half vier, zei George op verontschuldigende toon. Half vier! Mrs. Marrable ging opeens zit ten en streek met haar hand over haar voorhoofd, zelfs in de spaar zaam verlichte kamer flinkerden haar ringen. Maar waar is mrs. Dimmock dan? Haar eerste reactie was veront waardiging; Ik heb haar nog zó gezegd dat ze niet uit moest gaan. Ze wilde naar het dorp rijden om iets voor mijn oog te gaan halen, maar ze leek toch helemaal opge knapt Opgeknapt? vroeg George. Was ze dan niet in orde? Het was duidelijk dat hij behoorlijk van streek moest zijn, anders zou hij zijn tante nooit in de rede gevallen zijn. Mrs. Marrable vertelde stoer nog eens het hele verhaal over het onge val dat haar gezelschapsjuffrouw had gehad met die afgebroken tak. Maar ik heb haar gezegd dat ze beter het zekere voor het onzekere kon nemen. Om haar een plezier te doen heb ik de twee slaappillen in genomen die ze mij heeft gegeven, en het schijnt dat ze nogal sterk ge weest zijn want ik viel bijna onmid dellijk daarna in slaap ja, ik hoor de daarnet maar nauwelijks de deur bel. Het schijnt, zei mrs. Marrable op koude, effen toon, dat ze een voudig een gelegenheid heeft ge- crëerd om het huis te verlaten. Ik begrijp er niets van. Harriet dacht dat zij het maar al te goed begreep. Zorgvuldig vermeed ze het mrs. Maarable aan te kijken. Kwam dat omdat ze Hugh Darrah er niet bij wilde betrekken? In haar plaats zei George het, hij bracht het onder woorden met een zekere be roepsmatige voorzichtigheid: Vindt u niet dat we voor we iets an ders doen eens even moesten rond kijken, tante Elsa? Om te zien of er misschien iets verdwenen is? Mrs. Marrable keek verschrikt. Ze zei vol overtuiging: Mrs. Dimmock is beslist geen dievegge, George. Wélke reden ze ook mag hebben om het huis tégen mijn uitdrukkelijke wil te verlaten, ze is volmaakt eer lijk. Daar zou ik een eed op durven doen. O, natuurlijk. Een fijne vrouw, zei George, en liet zijn handen tus sen zijn knieën bengelen. Harriet merkte op dat dergelijke uitspraken als het ware automatisch over zijn lippen kwamen en dat ze in zijn mond alle betekenis verloren sche nen te hebben. Misschien had George ze zo dikwijls gezegd dat hij het zelf niet eens meer hoorde. Maar zoals u zei, ze was niet helemaal zichzelf. Normaal zou ze u toch bijvoorbeeld beslist nooit zo'n zware dosis slaap tabletten hebben gegeven, is het wel? Ja, nu je het zegt zei mrs. Marrable langzaam. Ik ben ervan overtuigd dat je je vergist hoor, maar toch Ze stond op en verliet de kamer, en Harriet, aarzelend hoe ze zo tactvol mogelijk zou kunnen ver trekken, stond ook op en knoopte haar mantel dicht, George zei be zwerend: Wacht toch alstublieft even tot we weten hoe of wat. Harriet besefte opeens dat hij niet alleen gelaten wilde worden met zijn tante. Ze zei vastberaden: Ik zou niet weten waarmee ik zou kunnen helpen, en ik vind het geen prettig idee om James zolang alleen te la ten. Als er iets mocht zijn wat ik kan doen. Wordt vervolqd) I Haarlem. Grote Houtstr. 137 - Tel. (023) 11640 Beverwijk, Breestr. 118 - Tel. (02510) 23217 WARSCHAU (Reuter). Twee Poolse kerngeleerden, professor Juliusz Dobro- volski en Krzysto Zarnowiecki, zijn uit de communistische partij gesloten. In het begin van de maand werd het hoofd van het regeringsbureau voor kern energie, Wilhelm Billig, ontslagen. MOSKOU, (AFP). De Sovjet-Unie heeft de „Kosmos-214" gelanceerd, waar mee „de bestudering van de kosmische ruimte wordt voortgezet", aldus het Rus sische persbureau „Tass". Horizontaal 1. ovenkrabber; 3. hoofd deksel; 8. Noorse jongensnaam; 11. ver voermiddel; 13. deel v. d. bijbel; 15. soort onderwijs; 16. vervoermiddel; 18. per ex presse; 19. vogel; 20. steen: 22. tuin; 23. N.V. (Frans); 24. geluk; 27. water in Friesland; 28. pers. vnw.; 30. ambtshalve; 31. van onderen; 32. zangnoot; 34. vogel- produkt; 36. zangnoot; 38. Spaans land voogd; 39. soort beeld; 40. versterking; 41. onmeetbaar getal; 42. dieregeluid; 43. in houdsmaat; 44. maatschappijvorm; 46. de onbekende; 47. inhoudsmaat; 49. uitroep; 50. richtsnoer; 55. jongensnaam; 57. mod. communicatiemiddel; 58. wilde haver; 59. scheel; 60. bolgewas; 61 selenium; 62. klaar; 63. zoals de akten getuigen; 65. vechten; 71. maatstaf; 72. lichaamsholte; 73. vrucht. Verticaal 1. richting; 2. voegwoord; 3. vaartuig; 4. meisjesnaam; 5. Amerikaanse sierheester; 6. getij; 7. Fr. pers- vnw.; 9. elders in dit blad. de lezer heil; 10. toestand van rust; 11. deel v. d. V.S.; 12. volksoverlevering; 14. vervoermiddel; 15. ter attentie van; 17. wiel; 18. groente; 20. omroepvereniging; 21. in plaats van; 25. oorsprong; 26. sie raad; 29. gebrek; 32. damp; 33. vloerbe dekking; 35. plaats in België; 37. staats bedrijf; 43. vis; 45. nagerecht; 46. visgerei; 48. brandbaar koord; 49. kleur; 50. sluis; 51. borduursel; 52. knolgewas; 53. geest drift; 54. groente; 56. Russisch heerser; 64. onder het nodige voorbehoud; 66. meisjes naam; 67. godsdienst; 68. lidwoord; 69. stofmaat; 70. voorzetsel. Oplossingen, uitsluitend per briefkaart dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons be zit te zijn. OPLOSSING PUZZEL No. 15 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. '11. 12. 13. 14. 15. De namen der prijswinnaars vindt u ADVERTENTIE Nu mei GRATIS handige vei stuiver (waarde f3,25) Idee voor cadeau va. f5.95 ADVERTENTIE Wanneer twee mensen aan de amb tenaar van de burgerlijke stand ver klaren dat zij met elkaar willen trou- Hgt werkwoord dingen betekent: een wen. noemt men dat tegenwoordig: rechtzlüing, een rechtsgeding houden aantekenen. Gedurende de weken die en vandaar: procederen, rechtspreken, daarop volgen tot het huwelijk wordt strjiden om iets streven naar iets (naar voltrokken, zijn zij ondertrouwd. Vroe- iemJands hand) en ook: tot een verge- ger zei men: zij staan onder de gebo- trachten te komen, onderhandelen. den. Dit is natuurlijk liet meervoud Misschien gaat dit WOOrd dingen wel van gebod, het zelfstandige naam- scbuji jn de naam van de derde dag woord bij gebieden. En de oudste be- der week_ maar geheel zeker is dit tekenis van gebieden is: bekend ma- niet Natuuriijk is afdingen een af- ken, aanzeggen. In het bijzonder ge- leiding van dingenOorspronkelijk zei bruikte men het als een daartoe be- men; iemand iets afdingen, daarna: voegd persoon iemand iets kwam me- ietg yan iemand afdingen, dat wil dedelen dat hij doen moest. Zo werd zeggen: iets van iemands eis, van het- de betekenis: bevelen. De wet schrijft hij vraagtj afdingen. Thans ge- voor dat een voorgenomen huwelijk brujkg men het werkwoord alleen nog bekendgemaakt wordt, vroeger door absoluut in de betekenis- minder bie- afkondiging op twee achtereenvolgen- den dan gevraagd wordt. de zondagen van de pui van het stad huis, nu door aanplakking. Dat is on- r rjITKTTTFRrJTJI? der de geboden staan LhhiV JCDLUh NF DFRIG De zegswijze: leentjebuur spelen voor telkens iets bij iemand en in het Nederig is natuurlijk afgeleid van bijzonder bij de buren te leen vragen, neder en neder of neer is eigenlijk de berust op een woordspel van de eigen- vergrotende trap van een woord dat naam Leentje en het werkwoord lenen, ni of ne geluid moet hebben. Neder be- Men zou ermee kunnen vergelijken tekent dus: meer naar beneden, meer uitdrukkingen als: zij komt van Roer omlaag, maar het komt nu voor in de mond in de betekenis: zij is een bab- algemene betekenis: laag, bijvoorbeeld belzieke vrouw, zij roert altijd haar in Nederland. Dan gaat de afleiding mond en: hij is van Houthem voor: nederig ook betekenen: gering, onaan- hij is op de penning, hij houdt zijn zienlijk. „Tracht niet naar de hooge geld vast. Leentje is natuurlijk een dingen, maar voeght u tot de nederi- verkorting van de vrouwennaam He- ge", zegt de bijbel. Ook van personen lena of Magdalena. In vroeger tijd be- die gering denken van zichzelf, maar stond dan ook de zegswijze: hij speelt die hoge eisen stellen, zei men vroe- Magdaleentje voor: hij leent overal ger dat ze nederig waren. Maar nu ge- datgene wat hij nodig heeft. In Gro- bruiken wij het woord in de betekenis: ningen zegt men: hai speult Laindert onderdanig, onderworpen. Men zegt: ik en Börgert in de betekenis: hij leent ben uw onderdanige, uw nederige die- bij iedereen en als hij iets koopt be naar. taalt hij niet (borgt hij). Lief zijn voor een ziek kind of een mager hondje is niet moeilijk, maar een mens mag zich wel door twee heilsoldaten laten vasthouden als hij lief wil zijn voor iemand die bulkt van het geld. Als zodanig werd nog niet zo lang geleden de heer Reinder Zwols- man beschouwd. Daar het bestaande ontoereikend was om aan zijn onder nemingslust te voldoen, ontplooide hij een ongekend bouwvermogen. Er was een tijd dat men 's avonds zijn hond niet naar zijn vertrouwde boompje kon brengen zonder het risico te lopen een nieuw flatgebouw te bevochtigen. Zwolsman bouwde aan Nederlands toekomst welke nu helaas achter zijn rug schijnt te liggen. Dat betekent niet dat men zijn toestand te somber moet inzien. Ik ken een heleboel mensen die nog altijd bereid zijn voor de helft van zijn geld de helft van zijn zorgen over te nemen. Maar het roer is om. Hij trekt niet meer aan, hij stoot af. Het afstotelijke komt het duidelijkst tot zijn recht wanneer een gebouw als Carré wordt afgestoten. Het Amsterdamse Carré is een bouw werk dat door de hand van de negen tiende eeuw tot diep in de twintigste staat gestoken. Het houdt het juiste midden tussen een schouwburg, een cir cus en een concertzaal. Daardoor is het nooit opgevallen dat hier al tachtig jaar een operagebouw staat waar de gemeente Amsterdam al tachtig jaar naar zoekt. Voor een handjevol mil joenen is het te koop, maar de ge meente heeft de handjes vol met an dere dingen. Dan niet, zegt de heer Zwolsman. En hij heeft eraan toege voegd: „Ik zal er geen traan om laten als Amsterdam een bekend theater verliest. Het kan ons niets schelen wat er mee gebeurt. Het belangrijkste is dat wij er een goede prijs voor ma ken". Hier staat de heer Zwolsman voor ons in zijn ware gestalte van eerlijk zakenman zonder artistieke bijbedoe lingen. Het siert hem dat hij niet op de stoep van Carré is gaan zitten schrei en. Krokodillen zijn er genoeg in Ar- tis en de Amstel is de Nijl niet. Het peil van de Amstel is trouwens zo hoog, dat het de vraag is of hij alle echte tranen zal kunnen bevatten welke door de Amsterdammers ge schreid zullen worden als het theater Carré aan het kunstzinnige leven wordt onttrokken. Echte tranen zuilen zij waarschijnlijk ook schreien als de heer Zwolsman zich uit het zakenleven terugtrekt. Vreugdetranen. Geref. Kerken Beroepen te Utrecht-West (voor de miss. dienst, als docent aan de Theologi sche Hogeschool te Makassar) drs. H. van der Laan, laatstelijk pred. te Vleuten-De Meern (verb, bericht); te Nijverdal-Noord (vac. O. Bouwman) J. F. van der Wal te Zwolle; te Nijverdal-Zuid (vac. D. H. Ber gers) A. G. Kornet te Vlissingen; te Nieuwendam (2de pred.pl.) C. van Zuylen te Hoogeveen. Aangenomen naar Emmen- Angelslo (vac. G. O. N. Veenhuizen) G. Assies te IJmuiden, die bedankte voor Aalten (vac. L. J. Goede), voor Bedum (vac. K. Reenders) en voor Nijkerk (vac. J. Koppe). Bedankt voor Rotterdam-Per nis (vac. H, C. Voomeveld) T. B. van Houten te Aalsmeer. Geref. Kerken Vrijgemaakt Beroepen te IJmuiden J. Rijneveld te Capelle aan de IJssel; te Assen (2de zend. pred. in Brazilië) J. T. Oldenhuis te Om men. ADVERTENTIE KLEINE PIANO'S (ook voor buur) - BECHSTEIN - FOKSTER - PLEYEL - IBACH - en andere. 2. Panda en Jollipop stapten uit hun autootje de regen in. „ik geloof niet dat hij het nog doet, Jollipop! zei Panda nadat hij de motor had bekeken. „Ik zie overal losse draden en schroefjes. En dat is helemaal niet zoals het hoort!" „In dat geval kunnen we beter beschutting zoeken!" sprak de bediende. „Daar is een vervallen kasteel, dunkt me!" Hij wees op een som ber gebouw dat akelig tegen de duistere lucht afstak. Maar daarbinnen zouden ze in ieder geval droog zijn en daarom volgde Panda zijn huisknecht na een korte aarzeling. „Dit bouwwerk is lelijk verwaarloosd!" pre velde de bediende, naar enkele stenen kijkend die door zijn kloppen op de deur waren losgetrild. „Weinig meer dan een ruïne". „Ja, ik geloof niet, dat hier iemand woont," zei Panda beklemd. „Hoe komen we nu binnen?" WÉTEN WAT ERIN ZITTOE DAWAISJE WE HES BEN &EEN STOF IS OP. KOM WE VERDOEN ONZE TNO, P.J, DEZE KIST HEEFT HOOGUIT EEN PAAR M6EN IN zee GEDEGEN ZO STOM KUNNEN OAUY JONES EN P.J TOCH NIET ZIJN1? IEDEREEN ZOU NO DIE KIST GEVONDEN HEBBEN. IUW«S HET LIST ZEKER AAN DE VOCHTIGHEID DAT DIE PtANK ZO BUI6T,.. WE MOETEN WAT ANDERS BEDENKEN! ZO.NUZITHIJ AAN ARE TWEE DE KANTEN VAST GESPIJKERD.' IK 66LOOF TOCH DAT ER IN HET MIDDEN OOK NO6 EEN PAAR SPIJKERS MOETEN 1 OA, DAT IS EEN GOED IDEE! IK BLIJF HIER STAAN! ï«2I_LA. 1117. Met een haak viste Brammet je de natte deken uit het water. Ginnegappend keken Frans-Frits en Jan-Joost naar de j druipende sliert, die aan boord werd ge hesen. Karo en Tutu keken elkaar eens aan. Ze konden niet begrijpen, dat Bram zo rustig bleef bij de kwajongensstreken van die twee knapen. Maar Bram wachtte zijn kans af. Met slaan of gepraat viel hier niets te berei ken. Slechts een harde les kon hier hel pen. En de gelegenheid, waarop Bram wachtte, deed zich gauwer voor dan hij verwacht had. Op de voorplecht schenen de beide jon gens van zon en water te genieten, maar uit zijn ooghoeken had Bram al gauw ge zien, dat zij aan het touw van de voorstag een mesje slepen. Tutu wilde waarschu wen, maar Bram legde snel een vinger op de mond. Nu zou hij de jongens iets kun nen leren

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1968 | | pagina 19