Destillateur Van Tiggele is uit de gratie OOK IN HAARLEM EEN STRIJD TUSSEN WITTE EN KARTELSLIJTERS Bloembollenvak nadert nu snel een keerpunt Auto gekanteld Bevoorradingsschip voer na aanvaring door UST SCHRIJVENDELEZERSSCHRIJVENDELEZ Vrouw gevallen J. VRIJMOED: Witte jenever is kwalitatief minder Bijeenkomst van archeologen Moeilijke tijd voor export Baldadigheid leidt tot ongeluk Stuurman zes weken geschorst Uw leverancier voor KOLEN en OLIE VRIJDAG 19 APRIL 1968 9 jkrli S s L WÊÊmm 5 Kleine slijters Stuntwinkel Witte borrel voor gewone prijs *2ONem Willemsbeekweg 88 - Tel. 1 46 27 DAMESKAPSALON Lange Nieuwstraat 471 IJmuiden - Tel. 1 11 66 Radiopredikant Ambtenarij Het grensgeschil Suriname-Guyana Dr. King 1 Dr. King 2 Dr. King 3 Klukkluk 1 Klukkluk 2 s (Van een onzer verslaggeefsters) HAARLEM „Als ze bij mij ko men en ze vragen om witte citroen jenever, dan zeg ik: maar meneer, ik verkoop alleen gele", antwoordt een van de Haarlemse slijters lachend op de vraag of hij witte jenever ver koopt. Witte jenever is afkomstig van destil- leerderijen die niet zijn aangesloten bij het kartel, de vereniging van de destil lateurs. De witte jenever wordt verkocht voor een prijs die onder de afgesproken minimumprijs van de merkartikelen ligt. Deze bedraagt 10,15 voor een liter jon ge jenever. Voor witte jenever telt men 7.95 a 8.50 neer. Al enkele jaren wordt witte jenever verkocht. Sinds kort is de zaak in grote beroering en wei sinds het uittreden van de grote Schiedamse destilleerderij Joh. Vrijmoed uit het kartel. „Wij zijn niet de eersten die uit het kar tel zijn getreden", vertelt directeur J. Vrijmoed uit Rotterdam. „Legner was de grote promotor, al enkele jaren geleden. Dat er tóen niet zo'n kwestie van werd gemaakt, komt. omdat Legner van min der importantie was". sr4»w>r& mmw p®** Waarom de firma Vrijmoed tot het pro duceren van witte jenever is overgegaan is duidelijk. „Wij dreigden van de vrije verkoop van kleine slijters in Rotterdam de dupe te worden. Van Tiggele in Rot terdam is een van de koplopers van deze witte slijters". Waarom is de destilleerderij nu pas tot het maken van witte jenever overge gaan? „Per 1 november 1967 is de nieuwe Drankwet in werking getreden. Deze stelt niet meer de eis dat de hoeveelheid des tilleerderij en beperkt wordt door het in woneraantal van de betrokken stad. Zo kan dus iedereen die aan vastgestelde eisen van vakbekwaamheid, geschikte lo kaliteit en dergelijke voldoet, een destil leerderij beginnen". HOE KAN DEZE witte jenever nu goed koper geleverd worden? „Wij leveren twee soorten gedestilleerd. In de eerste plaats ons eigen kwaliteits- produkt, dat door onszelf wordt afgezet en een tweede dat kwalitatief wel van een goed gehalte is, maar minder dan de eer ste. De witte jenever wordt niet recht streeks door ons in de handel gebracht. Daar zorgt Pronk N.V. voor. Dat kwali tatief minder, ja, men kan de samenstel ling wat veranderen. De ingrediënten zijn wat minder ook het alcoholpercentage, al is dat nooit lager dan 35 percent bij de oude jenever. Dat moet van de Waren- (Van onze stadsredactie) HAARLEM De werkgroep Kennemer- land van het Archaeologische Werkgenoot- schap voor Nederland houdt op vrijdag avond 26 april om kwart over acht in de Grote Zaal van Brinkmann in Haarlem een bijeenkomst. De heer H. Sarfaty uit Amsterdam con servator bij de rijksdienst voor het Oud heidkundig bodemonderzoek in Amers foort houdt dan een lezing over „De op gravingen in Rijnsburg en de vorming van het Graafschap Holland". Tevens zullen dia's getoond worden. wet. Voorts is ons systeem volledig ver nieuwd". „Onder onze afnemers bevinden zich ook Horecabedrijven, maar die kopen geen witte jenever. Dat vinden ze ver moedelijk te riskant. Een echte jenever- drinker proeft namelijk het verschil echt wel. Ook warenhuizen rekenen wij onder on ze klanten. De Coöperatie staat te drin gen. Albert Heijn heeft echter gezegd er zeker niet aan te beginnen". Is de omzet gestegen? „Jazeker, aan merkelijk. Ik kan u helaas niet meedelen hoezeer". IN HAARLEM verkopen drie slijters witte jenever. Op hun ramen staan fabel achtig lage prijzen voor vaderlands ge destilleerd. Eén van de slijters vond zijn eigen winkel zelf een „stuntwinkel" en de letters op zijn ruiten „revolutieletters". Hij vertelde, dat zijn omzet sinds de ver koop van witte dranken, waaronder witte jenever, gestegen is met 25 pet Toch boekt men bij de verkoop van 1 fles merk- jenever meer winst dan bij een witte je never. De stand is twintig percent te gen ongeveer vijftien percent. Men moet het van de verkoopsnelheid hebben. De betreffende firma verkoopt geen van Tiggele jenever. ,,Ik hoor, in de winkel dikwijls, dat Van Tiggele waardeloos is" zegt men hier. Een;. tweede slijter wenst óm andere redenenrmet Van Tiggele gfeen zaken te doen. „Ook de caféhouder is klant bij ons" verklaart de eerste slijter. „Inderdaad is de kans groot dat hij een „witte borrel" voor de prijs van een gewone verkoopt". DE SLIJTER VAN MERKARTIKELEN merkt op: „Ach, het zijn altijd een beet je gewone mensen die witte jenever ko pen. De echte kenner zal bij zijn oude merk blijven". Een andere slijter zegt: „Ik hoop dat het verzoek van het produktschap van ge destilleerde dranken aan het ministerie van Economische Zaken om een bodem prijs of minimumprijs in te stellen, wordt ingewilligd. Anders gaat iedereen over tot verkoop van witte jenever. Het enige ge volg daarvan is, dat de prijs van de je never algemeen daalt totdat alle prijzen weer op één lijn liggen. Daarna zal een (Van onze correspondent) LISSE. De afdeling Lisserbroek van de Koninklijke Algemene Vereniging voor Bloembollencultuur hield woensdagavond in de Witte Zwaan de jaarvergadering onder leiding van de heer A. J. Mesman. Deze vond het in de tijd van vergaderin gen en besprekingen, welke hij in het burgemeesterloze tijdperk van Lisse als loco-burgemeester moet meemaken, een verademing om deze avond weer eens even onder zijn vakgenoten te zijn en met ADVERTENTIE Vraag naar onze spaarregeling hen de problemen van deze tijd te kun nen bespreken. De heer Mesman gaf in zijn overzicht betreffende het bollenvak te kennen, dat dit vak op een keerpunt komt in de na bije toekomst, al zal dit nog niet direct „morgen" bemerkt worden. De export loopt nog op één been, maar de kwekers hebben momenteel geen been om op te staan. Hij wees op het woord van dr. Verhage, die als buitenstaander zeide, dat de export de huidige gang van zaken wel niet zal kunnen volhouden. Het is thans moeilijker dan ooit, aldus de heer Mes man, om als bestuur van een afdeling lei ding te geven in deze tijd vol problematiek In juli zal de EEG in werking treden wat het bollenvak betreft. Hoewel men nog niet direct zal merken dat de werking zich zal doen gevoelen, ziet men in dit opzicht de toekomst met spanning tege moet. Wat het huidige gewas betreft had de voorzitter goede hoop op een gunstig gewas. Bij het punt ingekomen stukken trok vooral een schrijven van de afdeling Was senaar de aandacht. Daarin werd bij de afdelingen aangedrongen om bij eventuele voorstellen voor de Algemene Vergade ringen van Bloembollencultuur in Haar lem vooraf contact te zoeken met ande re afdelingen over een bepaald voorstel opdat een afdeling er niet als éénling mee komt. De afdeling Lisserbroek was het met deze gedachte eens. Het is dan wel noodzakelijk, dat men contact zoekt met afdelingen van gelijke structuur. Bij de behandeling van de Beschrijvings brief werd door de voorzitter een toelich ting gegeven op het voorstel betreffende de vorming van een producentengroepe ring. Deze zaak hangt nog in de mist en de consequenties kunnen nog niet volle dig worden overzien. Belangrijk is wat op de algemene vergadering hierover ge zegd wordt. Verleidelijk lage prijzen voor alco holhoudende dranken, waaronder jenever. Prijzen die een slijter van merkartikelen niet kan maken. slijter wéér op het idee komen de jenever nog goedkoper te leveren. Het einde is dan zoek". (Van een onzer verslaggevers) IJMUIDEN Een 62-jarige timmerman uit Assendelft reed donderdagmorgen om streeks zeven uur op de bromfiets over de voor het verkeer afgesloten Zuiderkanaal dijk in IJmuiden, waar hij voor werk zaamheden moest zijn. Op een gegeven ogenblik botste hij tegen een over de weg uitstekende ijzeren balk en kwam vijfen veertig meter verderop te vallen. Een dag tevoren was er op de glooiing van de Zuiderkanaaldijk een aantal ijze ren balken neergelegd in de lengterich ting van de rijbaan. Een van deze balken is door de jeugd dwars getrokken, waar door de balk vier meter over de weg uit stak op een hoogte van IVz meter. Deze onvoorzichtige daad van de jongelui had voor de timmerman ernstige gevolgen. Met een zware hersenschudding en grote en diepe scheurwonden in het gezicht moest de man in het Antoniusziekenhuis worden opgenomen. (Van een onzer verslaggevers) IJMOND. Hedenmorgen om vier uur werd de Velsense politie er door de politie van Beverwijk van in kennisgesteld, dat op de Amsterdamseweg een auto zou zijn gekanteld. Inderdaad trof men tussen zij - kanaal C en B in de wegberm een totaal vernielde personenauto aan, die kennelijk was gekanteld. De bestuurder daarvan, een 27-jarige barkeeper uit Castricum, verklaarde later door een hem onbekende oorzaak van de rijweg te zijn geraakt, waarbij de wagen na eerst nog twee bomen te hebben geschampt, enige malen was gekanteld. Hij was erin geslaagd het wrak door de achterruit te verlaten, waarna hij door een passerende automo bilist naar het Roode Kruisziekenhuis in Beverwijk was gebracht. Hier heeft men hem behandeld aan een gekneusde rech terpols en enige schaafwonden aan het gelaat. (Van een verslaggever) IJMUIDEJV. Op 12 april van het vorig jaar is het Nederlandse motorschip „Smit Lloyd 8" ter hoogte van Stavanger in aanvaring gekomen met het Noorse vissersvaartuig „Georg", dat schade op liep. De Raad voor de Scheepvaart heeft de stuurman van de „Smit Lloyd 8" ge straft door hem de bevoegdheid te ont nemen om als stuurman op zeeschepen te varen voor de tijd van zes weken. De „Smit Lloyd 8", een bevoorradings schip van ongeveer 785 brt., was op weg van het booreiland Ocean Traveler' naar Stavanger. De stuurman is op die reis een concentratie van vissersschepen bin nengevaren, hetgeen de raad een onvoor zichtige handeling noemde. Daarbij heeft de stuurman een snelheid van ongeveer tien mijl aangehouden. Hij had, volgens de raad, om de vissers heen moeten gaan. De aanvaring geschiedde omstreeks twee uur in de ochtend, maar de stuur man beweerde er niets v; te hebben ge merkt. Hij heeft wel gezien dat twee motorsloepen, waarvan een een blauw flashlight voerde, hem van achteren op liep. Hij meende dat hem een teken werd gegeven om weg te wezen, voerde de vaart van zijn schip op en verwijderde zich. Na het afmeren in Stavanger, in de morgen van de 12de april, bleek hem dat in beide schroeven van zijn schip stuk ken van eeen net zaten. De „Smit Lloyd 8" had aan bakboord een kras op de scheepswand. Volgens het proces-verbaal van de politie in Stavanger, heeft de stuurman verklaard dat hij tijdens een manoeuvre heeft gemerkt dat een schroef van zijn schip in een trawl geraakt was en voor hij kon verhinderen het vissersvaartuig, dat de trawl uit had tegen de scheepswand van de „Smit Lloyd 8" aan trok. De schepen schuurden langs elkaar, maar enig gevaar was er niet, aldus het pro- ces-verbaal. De stuurman verwierp dit relaas ter zit ting als onjuist. Zijn toenmalige opgaven zijn onjuist weergegeven omdat men el kaar niet goed heeft begrepen wegens taalmoeilijkheden. De raad heeft dit verweer van de stuurman niet aanvaard. Gebleken is, dat de „Smit Lloyd" wel degelijk met de „Georg" in aanvaring is geweest en bovendien dat de stuurman dit heeft ge merkt of daarvan kennis moet hebben ge kregen onmiddellijk na het moment van de aanvaring. Hij had na de aanvaring niet mogen doorvaren. ADVERTENTIE Wij creëren de moderne kapsels «net of zonder losse haarstukjes die wij in verschillende uitvoeringen voor u in voorraad hebben. Met verwijzing naar het stukje over onze radio-predikant ds. Toornvliet, van 4 april in dit blad, vraag ik uw aandacht voor het volgende: Ongetwijfeld is de ge hele radiogemeente door dit gebeuren diep geschokt en getroffen. Ik wil oproe pen tot actie. We moeten dit niet alleen lezen en rustig blijven zitten afwachten, wat er zal gaan gebeuren. Ik geloof dat God op dit moment van ons vraagt: laat zien wat je waard bent, protesteer. Dit is niet alleen van mij, maar dit doen een stel meriSen die het inet dé visie van ds. Toornvliet niet eens zijn. Er wordt iets van ons gevraagd. Is het ni^t zo, dat juist de „gehandicapte" mens, die in zijn of haar leven tóch al zoveel ontberen moet, hierdoor het zwaarst getroffen is? Immers, deze mensen, die meestal aan bed gebonden zijn of anders zich toch moeilijk buitenshuis kunnen begeven, missen nu ook nog de geestelijke bijstand, die ze zo dringend nodig hebben. Natuur lijk, er worden meer kerkdiensten uitge zonden, maar ze Willen de stem van hun eigen radiopredikant, omdat ze daar niet buiten kunnen. Moet dan, juist deze mens, nóg zwaarder getroffen worden? Tot slot vraag ik u, laten we allen biddend om onze radio-pastoor en zijn gezin blijven staan, in deze voor hen zo moeilijke tijd. A. M. BORST, Haarlem Naar aahleiding van de aanval van mr. Klaasesz, Commissaris van de koningin in de provincie Zuid-Holland op de amb tenarij, vervat in zijn toespraak bij de opening van het psychiatrische ziekenhuis „Overduin", wil ik als niet-geïnformeerd burger (hoe zou ik geïnformeerd kunnen zijn?) wel eens weten hoe het staat met het te bouwen „Reinaldahuis". Dat lijkt mij ook wel prettig voor de vele bejaar den die zich zo'n jaar of zeveir geleden als gegadigden voor opneming in dit te huis lieten inschrijven bij het in 1960 in het leven geroepen stichtingsbestuur. De overlevenden betalen nog trouw ieder jaar hun contributie. Bij informatie bij leden van dit bestuur en uit de summiere pers berichtgeving hoor en lees ik: „De grond is nog niet bouwrijp", „De plannen lig gen te wachten op de Rijksgoedkeuring", „De plannen zijn afgekeurd", „Ze liggen bij de gemeente, bij Gedeputeerde Staten, bij de Schoonheidscommissie", „Ze zijn, weet ik waar, weer afgekeurd", „De aan gewezen grond heeft een andere bestem ming gekregen", „Het gebouw komt toch op de daarvoor bestemde plaats". Afge zien van de vraag wie er in dit stichtings bestuur zitten, die dit allemaal némen, kom ik op mijn uitgangspunt terug met de vraag: „Wat kost dit allemaal?" De architect en degenen die hij bij zijn plan nen betrokken zal hebben, moeten gehono reerd worden, alsmede de ambtenaren die zich over de plannen buigen ter bestude ring eveneens. Jammer dat er weer amb tenaren voor nodig zijn om te onderzoeken en uit te rekenen wat dit alles heeft ge kost. M. VAN DER SLEEN DE VRIES, Haarlem (Van een onzer verslaggevers) IJMUIDEN In een warenhuis aan de Lange Nieuwstraat in IJmuiden is donder dagmiddag om vijf uur een 79-jarige vrouw uit IJmuiden door nog onbekende oorzaak gevallen. Zij werd door de onge- vallendienst naar het Antoniusziekenhuis overgebracht, waar zij aan een shock en een gat in het hoofd moest worden be handeld. Zij is hier ter verpleging opge nomen. Het in het grensgeschil tussen Surina me en Guyana omstreden gebied was, naar ik mij meen te herinneren, des tijds aan het toenmalige Brits-Guyana toegewezen. Pas nu heb ik de gelegen heid gehad mijn geheugen op te frissen aan de hand vah een zich in de Stads bibliotheek van Haarlem beviqdend ge schrift, getiteld: „Op zoek naar Sufina- me's zuidgrens, de grensbepaling tussen Suriname en Brazilië 1935-1938" door A. J. H. van Lijnden. Blijkens een noot waarin dank wordt gebracht voor de ge waardeerde steun van de minister van Koloniën is dit artikel een overdruk, ver moedelijk uit het Tijdschrift van het Ko ninklijke Nederlands Aardrijkskundig Ge nootschap. De inhoud geeft meer dan de titel doet vermoeden. Enige citaten mo gen dit duidelijk maken: „Behalve de opmeting van de zuidgrens, omvatte de regeringsinstructie nog de opneming der west- en oostgrens, voorzover deze langs nog niet in kaart gebrachte rivieren lie pen. In het westen was dat de Koetari, bronrivier der Corantijn, in het oosten de Koebkoelekreek, zijriviertje der Litani (Marowijne). De langste tak der Koetari- voerde stroomopgaand naar een punt der waterscheiding, waardoor sterswaarne mingen de geografische breedte en leng te van het drielandenpunt Britsch Guya na, Brazilië, Suriname moesten worden afgeleid" (bladzijde 2). Het geschrift bevat een groepsfoto van de Braziliaanse, Britse en Nederlandse Commissieleden, te weten Major Phipps, hoofd van de Britse, admiraal Kayser, hoofd van de Nederlandse en comman dant Braz Dias de Aguiaz, hoofd van de Braziliaanse commissie, alsmede Van Straelen, Hudson, Cavalcanti, Metford, Rombouts, Van Lijnden. Prof. Stakel en de adjunct van de gouverneur, Van der Mey. Op bladzijde 15 vermeldt het arti kel: „Herhaaldelijk kwam het op deze tocht voor, dat de kreek zich splitste en bepaald moest worden, welke de hoofd kreek, en welke de zijkreek was. Dit werd 'gedaan door het product te nemen van stroomsterkte, diepte en breedte van beide kreken. Op bladzijde 16 en 17: waarna wij in ijlmarschen terug keerden naar den admiraal. Bij hem trof fen wij de Britsche commissie aan. Ook zij had beide takken van de Koetari op genomen en was tot dezelfde slotsom gekomen als wij, namelijk, dat de oost- tak de langste was" en „De details van de naaste omgeving van het drielanden punt werden in kaart gebracht en 20 fe bruari werd tenslotte de grenssteen op gericht (Zie foto no 20)" „Op de zijde ge keerd naar Suriname is het woord Suri name gegrift, op de zijde naar Brazi lië het woord Brasil en op de zijde ge keerd naar Britsch Guyana de woorden Britsch-Guyana". „Hierna werd door de commissie een officieel proces-verbaal op gemaakt van de oprichting van het grens teken op het drielandenpunt en tenslot te zou de Britische commissie een glas champagne schenken, die speciaal voor deze gelegenheid was meegenomen. De ze champagne was evenwel nergens te vinden, overal werd gezocht, alle kisten werden opengemaakt, de champagne was en bleef weg. Naderhand bleek de drank zich te bevinden in de kist, die door de commissie als zetel werd gebruikt en zon der te weten had zij dus boven op de champagne gezeten". Mij dunkt, hiermede is de grenskwestie dus de facto beslist; over de juridische implicaties, bijvoorbeeld als gevolg van het ontbreken van champagne moet ik mij van een oordeel onthouden. MR. A. WENSING, Haarlem. Martin Luther King is dood Veel werd er gedemonstreerd. Onwaarheden geroepen. Zijn betekenis werd er door verdraaid, en gebruikt voor eigen politieke doel stellingen. De droom waarvoor hij stierf kost moei ten, pijn en verdriet. Flarden van deze droom zijn voor hem werkelijkheid geworden. Zij brachten hem vreugde. Het leven, werd voor hem rijker in die ander. Black Power en Dutschke kozen een weg die haat brengt. De geschiedenis leert ons dat op deze wijze revolutioneren altijd leidt tot een verschuiving van macht. Het schrijversproces, Tibet, gouver neur mevrouw Wallace, Griekenland, en vele andere plaatsen, waar Martin Lu ther Kings droom nog een droom is voor de nacht. De moord op een medemens brengt mij er toe een beroep te doen op u, lezer (es) van twintig of zeventig jaar, nee te zeg gen tegen deze haat, waarin zich het bru te eigenbelang manifesteert. Of dit nu het etiket rechts of links draagt. Zo duurt de oorlog in Vietnam nu al ve le jaren. Vele groeperingen, waaronder ook chris tenen, klagen ach en wee over deze oor log. Zij uiten zich in brochures, pamfletten of bijeenkomsten, meestal met de titel „stop de oorlog in Vietnam", maar den ken: eerst de ander. Ondertussen sterven duizend dromen. Voor honderdduizend kinderen is een vader en moeder een vaag verleden, dik wijls helemaal geen verleden. Geen witte bedjes voor deze kinderen, slechts rode aarde is hun ledikant. Hun speelgoed is de dood. Dit heden klaagt ons aan. Te weinigen letten er op. Martin Luther King was één van die weinigen. Laten wij ons aaneensluiten in een werkgroep: „Martin Luther King". W. C. KUITER, Haarlem. In de week van stil bezinnen heeft heel de mensheid stil gestaan. Een kogel slechts verbrak de stilte toen is hij van ons heen gegaan. Het zwarte schaap van vele blanken geschopt, geslagen en getrapt, ligt nu tussen vier ruwe planken; de moordenaar is nog niet gepakt. Daar staan ze nu, de nette blanken, ze slaan zichzelf nog op de borst: Wij zullen, moeten, overheersen, kosten moet het wat het kost. Het kostte het leven van een broeder, die liefde preekte en geen haat. Hij zei niet „Ben ik m'n broeders hoeder?" Hij mat met een vaste maat. Hij was van Jezus een discipel, een zwarte apostel weliswaar. Twee ezels voor een houten wagen trokken voor het laatst zijn baar. Nu juicht hij eeuwig in de hemel aan de rechterhand van God, met zwarten en met blanken samen, zó is het toch de wil van God! Het „We shall overcome" zal klinken vandaag en morgen, overal: 't is het lied van de verdrukten, 't zijn er miljoenen in getal. Gebogen, maar nog niet gebroken blijven zij strijden voor hun recht. Zij zullen 's hemels aardrijk erven wat God voor hen heeft weggelegd. F. SNEL, Haarlem. De strijd voor „Recht" heeft niet gefaald, hoewel, 't wordt met de dood betaald. Ik denk aan Judas in de Hof die óók de „Waarheid" dood'lijk trof. Oók deze schutter had het mis daar Pasen aangebroken is! Dus, Judassen, die hebben het fout als men dit maar goed onthoudt! „De negerhut" van nu en toen is nog steeds in haar zelfde doen. De blanke negers waren „dom" maar nu draait heel het „doen" zich om! Geen kus van Judas of geweld heeft ooit de waarheid neergeveld. Daarom is Pasen een groot feest voor elk die 't in de bijbel leest! Op Golgotha was het wel nacht, maar Jezus riep: „Het is volbracht!" T. v. d. PLAS, Bennebroek Uw blad van zaterdag 13 april ver meldt op de voorpagina deze kop: Klacht van onderwijzer in Oldenzaal. Klukkluk bederft het taalgebruik". Als onderwijzer krijg ik dan een raar gevoel. Het gevoel dat een collega zichzelf weer eens voor gek zet. Het beroerde is dat mijn Olden- zaalse collega in de krant uitsluitend als „een onderwijzer" spreekt, en niet als „meneer X, onderwijzer tg Oldenzaal". Daardoor wordt de schijn gewekt als zou „de" onderwijzer van mening zijn dat Klukkluk het taalgebruik bederft Omtrent de invloed op het taalgebruik, die er van de beroemde Indiaan uitgaat, heb ik echter een tegengestelde mening. Een mening van iemand die beroepsmatig geïnteresseerd is in het taalgebruik van kinderen. Evenals de mening van mijn Oldenzaalse collega, is ook mijn mening niet meer dan een indruk, die op geen enkele wijze is geverifieerd (de dictees met zinnen als „Mij hebben tien fouten gemaakt" en „De toren was er van de hoge" doen slechts twijfel ontstaan aan de wijze van dicteren). Ik moet mijn Twent se collega trouwens een bekentenis doen: tijdens de les neem ik soms Klukkluks taalgebruik bewust over. Om de aandacht van de klas te prikkelen en.omdat ze het leuk vinden. Het amusante van Klukkluks taaltje ligt juist dacht ik in de onderken ning van het afwijkende. Dat veronder stelt dat men vertrouwd is met de gang bare taal. De aandacht van de kinderen wordt zo op speelse wijze gericht op mo dulaties waaraan onze taal rijk is, op de taal als mogelijkheid tot communica tie. Bij Klukkluk komt mede door diens kreupel taalgebruik een echte communicatie met zijn kijkertjes tot stand. De kinderen leren onbewust en volko men ontspannen communiceren. Dat is heel wat De school is vooral ingesteld op het middel, de communicatievormen, terwijl het doel, de communicatie zelf, veelal verdrongen wordt. Vreest mijn Ol denzaalse collega dat zijn leerlingen straks alleen maar spreken en schrijven in Klukklukiaanse stijl? Mij geloven dat dit van de zeer overdrevene zijn. G. J. VAN DE MAST. Haarlem. Dat nieuwe christelijke blad „School- praet" en de onderwijzer maken wel een goede beurt. Moet dat nou echt? Mag Pipo en ook Klukkluk zich niet meer uit drukken in de taal die juist voor kinde ren zo leuk is. Laat het koeterwaals zijn, maar ik vind het kostelijk dat het de kin deren zo aanspreekt. Die onderwijzer zal wel niet van kinderen houden, anders snap ik het niet. Maar voor die meneer heb ik thuis nog wel een bakje met spij kers en ook nog wel wat laag water, dan zal ik ze wel voor hem husselen, dan kan 'ie zoeken. H. DEKKER, Haarlem.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1968 | | pagina 9