Exclusief
interview
van
William
Attwood
„Communisten zeggen dat er geen socialisme
kan bestaan zonder Marxisme. Onzin!"
Huishoudbeurs
DUINDIGT
Vrije toegang
Hier in Cambodja
willen we dat
de mensen nu
gelukkig zijn
Het allernieuwste,
allermooiste met eigen
ogen xien op tie
VRIJDAG 26 APRIL 1968
15
CAMBODJA
Openhartig
Vijanden
Wat verdedigen?
Gelukkig zijn
Nieuwe boeddha
23" INTERNATIONALE
7nndnn IddtStG ddQRAI-AMSTERDAM
zonaag iddibie uay. ig T/M 28APRIL
Laat u gezellig verwennen. Dagelijks van 10 tot 5 uur en van 7
tot 10.30 uur. Zondag van 10 tot 5 uur. Toegangsprijs 3.-.
Senator Mansfield
Vietcong-kampen
Twee obstakels
Drie doden
Oprecht
RENBAAN mm
WASSENAAR
COURSE-
AGENDA
Zondag 28 april
aanvang half twee
Woensdag 1 mei
aanvang half vier
Woensdag 8 mei
aanvang half vier
Zondag 12 mei
aanvang half twee
Zaterdag 18 mei
aanvang half drie
Woensdag 22 mei
aanvanghalf vier
Zondag 26 mei
aanvang half twee
Woensdag 29 mei
aanvang half vier
ZATERDAGEN
VOOR DAMES
KINDEREN (onder geleide)
Bezorgdheid
Rijst
„Als er maar vrede was in Vietnam
dan zou onze economie gezond zijn"
PNOM PENH Zoals Norodom Sihanoek bestaat er in de wereld geen tweede. De prins (45 jaar en naar
hij me vertelde de rechtstreekse afstammeling van tachtig koningen) is het staatshoofd van Cambodja. Hij re
geert over het enige land in Zuidoost-Azië dat sinds het onafhankelijk werd is ontsnapt aan burgeroorlogen,
bezetting door vreemde mogendheden en oorlog. „Monseigneur", zoals hij wordt genoemd, is geslaagd waar
anderen faalden. Door een combinatie van grenzeloze energie, politieke scherpzinnigheid, geluk en zuivere
bravour.
De prins reist voortdurend per heli
kopter door zijn koninkrijk, dat ongeveer
zes keer zo groot is als Nederland, han
den schuddend, bomen plantend en eerste
stenen leggend zoals iedere praktiserende
beroepspoliticus dat moet kunnen doen.
Hij voert echter bovendien een uitgebrei
de correspondentie met allerlei soorten
mensen in alle delen van de wereld
waarvan veel wordt afgedrukt in een van
de twee tijdschriften waarvan hij redac
teur is. Hij is tevens jazz-pianist en saxo
fonist en componeerde onlangs de muziek
voor „Het betoverde woud", een film die
hij regisseerde en waarin hij persoonlijk
optrad met zijn mooie jonge vrouw Mo
nique.
Tijdens ons vier uur durende gesprek
in zijn paleis produceerde hij een woor
denstroom in zowel Frans als Engels.
Ik stelde, toen we begonnen, voor dat
we openhartig zouden zijn en zelfs kei
hard. Dat was hij, zonder ooit grof te
worden. Want hoewel prins Sihanoek niet
met de communisten sympathiseert, zo
als soms beweerd wordt, doet hij dat
evenmin met de Amerikanen. Over Wash-
ingtons politiek in Zuidoost-Azië is hij
bepaald niet enthousiast.
Prins Sihanoek is charmant. Maar of
het nu over Amerikanen, Russen of Chi
nezen gaat, hij praat met bijtende direct
heid. Toch kiest hij zijn woorden met
zorg en dat is één reden waarom hij
zich politiek heeft kunnen handhaven.
CHINA
CAMBODJA
THAILAND
(Slamt
LAOS
Angkor
Siem Reap
Barrambang
PHNOM
PENH
Z.-VIETNA M
SihanouRvil!
SI AM
Z-CHINESE
Hoofdstad
Spoorweg
Vliegveld
Rivier
Ruines
km 200
„Neutraal, vreedzaam en welvarend zijn
is een hele prestatie in dit deel van de
wereld. Hoe is Cambodja daarin ge
slaagd?" zo luidt de eerste vraag.
KIJK, zegt prins Sihanoek, ik heb veel
vijanden in het buitenland waaronder
de Amerikaanse pers die zegt dat de
Cambodjanen achterlijk en zelfs wild zijn
en dat ik zou moeten worden afgezet.
Maar het kan me geen barst schelen wat
de mensen zeggen. Ons volk is gelukkig
en vrij, en onze levensstandaard is rela
tief hoog voor Azië. Waarom zijn we on
afhankelijk gebleven? Om drie redenen:
eenheid, leiderschap en waakzaamheid.
In de eerste plaats zijn wij als volk een
eenheid en zonder belangrijke taalkundi
ge of religieuze minderheden. En het volk
van Cambodja heeft vertrouwen in mij.
Het weet dat ik fel ben op onafhankelijk
heid, dat er binnen in mij een vuur
brandt. De Fransen probeerden een play
boy van me te maken, een stropop als
koning Bao Dai. Maar ik weigerde en
trad af. Toen, nadat Cambodja onafhan
kelijk werd, stelde ik me verkiesbaar als
een gewoon burger en werd in 1955 door
het volk gekozen.
Ik liet me niet vernederen door de
Fransen, en mijn volk weet dat ik ze
niet toestaan weer de slaaf te worden
van wie dan ook niet van Ho Tsji-
Minh, niet van de Chinezen, niet van
jullie Amerikanen.
Leiderschap. De mensen steunen mij,
niet omdat ik een kroon draag. Ze doen
het omdat ik heel hard werk. Gisteren
was ik in het noorden, morgen zal ik aan
de kust zijn. Telkens als wij met een
nieuw project beginnen een school of
een dijk of een kliniek, ga ik er zelf met
een schop werken.
Ik houd geen redevoeringen vol loze
beloften. Ik houd alleen een toespraak
als we iets opdragen, als het klaar is.
Ik ben niet als Soekarno. die niet echt
om zijn volk gaf. Daarom ben ik nog aan
de macht en hij niet.
En waakzaamheid. Dat is belangrijk.
Onze grenzen kunnen niet verdedigd
worden. Zij worden aan alle kanten ge
makkelijk overschreden: onze achilles
hiel. De Thais en de Zuidvietnamezen
jullie bondgenoten azen beiden op de
len van ons grondgebied. In 1954. in Ge
neve, wilden de communisten ook een
verdeeld Cambodja, waarvan zij een ge
deelte zouden beheersen. Wij weigerden,
maar hun agenten zijn nog actief en ik
moet zelf onder het volk gaan om hun
opstandig werk te verijdelen.
Waakzaamheid aan alle kanten! Weet
u dat toen Eisenhower mij in Washington
verwelkomde met 21 saluutschoten. Allen
Dulles en de CIA mijn afgevaardigden
in de VN probeerden om te kopen? Ja!
Een man die ze inderdaad omkochten
werd later voor de krijgsraad berecht en
doodgeschoten.
geestelijk en als ras de meerdere be
schouwen van andere Aziaten en ook van
blanken. Daarom zijn de Russen bang
voor China. En Ho Tsji-Minh ook, al zal
hij dat niet toegeven.
Ik bemiddelen? Nee, niet meer. De
Chinezen zouden enige tijd geleden neu
tralisatie van Zuid-Vietnam hebben aan
vaard, maar nu niet. De Noordvietname-
zen zijn aan het koorddansen tussen de
Russen en de Chinezen. Ze worden ge
dwongen hoe langer hoe meer naar de
Chinezen over te hellen. Mijn oplossing
militaire neutralisatie van het hele
gebied is voor geen van beide partijen
meer aanvaardbaar.
In een redevoering op 27 januari zei u
dat de „maoïsten" willen dat u kiest
tussen oorlog met hen of met Amerika.
Bedoelt u met „maoïsten" China?
JA, de Chinezen en hun plaatselijke
agenten, zoals de rebellen die ze steunen
in mijn provincie Battembang. Natuurlijk
zeggen de Chinezen zelf niets tegen mij.
Zij werken met agenten. Om een voor
beeld te geven: zij willen maarschalk
Tito's stoet, toen hij mij kwam bezoeken,
met bommen bestoken. Ik geloof echt dat
ze de Joegoslaven meer haten dan Ameri
kanen! En toen ik de Amerikaanse am
bassadeur Chester Bowles ontving, zeiden
de Cambodjaanse communisten spre
kend voor hun Chinese meesters dat
ik samenwerkte met het imperialisme.
Zelfs de Cubanen waren kwaad op me
omdat ik met Amerika onderhandelde.
Maar ik moet denken aan de veilig
heid van CamboRja. Zou Castro mij tegen
Amerikaanse agressie komen bescher
men? Natuurlijk niet. Dus praatte ik met
Bowles omdat ik meen dat, terwijl pre
sident Johnson een leeuw voor Vietnam
is, hij een lam is voor Cambodja. En ik
ben degene die verantwoordelijk is voor
de veiligheid van mijn volk dat sommigen
van uw generaals willen aanvallen. Ja!
U heeft verschillende machtcentra in
Washington ze werken niet allemaal
in dezelfde richting. Klinkt dit macchia-
vellistisch? Misschien. Alle nationale lei
ders moeten in het belang van hun volk
maechiavellistisch zijn. En ik moet zo
goed mogelijk manoeuvreren voor Cam
bodja.
U zegt dat de VS imperialisme bedrijven
in Azië en in het bijzonder in Vietnam
OMDAT DE VS overal bases hebben
aangelegd, van Japan helemaal rond
Azië, waar uw troepen bijzondere voor
rechten genieten en waar vaak grote de
monstraties tegen u gehouden worden
in Japan en de Filippijnen bijvoorbeeld.
Ook al bent u rijk, dan nog moet u
markten hebben voor uw produkten. Jul
lie Amerikanen zitten altijd overal. Dat
noem ik imperialisme.
Denkt u werkelijk dat wij 25 miljard
dollar per jaar uitgeven en duizenden
mensen laten sneuvelen in Vietnam om
het land te koloniseren? Realiseert u
zich niet dat het Amerikaanse volk vre
de wil, dat ze dat geld liever aan bin
nenlandse projecten zouden besteden
zoals onderwijs en stadsvernieuwing?
Begrijpt u niet dat wij alleen maar
vechten in Vietnam voor een principe
om te bewijzen dat agressie niet
loont?
IK BEN het ermee eens dat de VS voor
deze oorlog Johnsons „Great Society"
hebben opgeofferd. Maar vecht u voor
Aziaten? Waarom zorgt u niet eerst voor
uw eigen negers? Geloof mij, het Viet
namese volk wil niet dat u doorgaat met
op hun land te vechten.
Wat bent u daar trouwens eigenlijk
aan het verdeidgen? De democratie? Wat
is dat voor democratie in Vietnam of
in Zuid-Korea, Formosa, Thailand al
die landen waar u corrupte, ongeliefde
regimes ondersteunt? Wat agressie aan
gaat, er bestond geen Noord Vietnamese
agressie tot jullie Amerikaanse krachten
in het zuiden kwamen.
Wat beschouwt u als de beste verdedi
ging tegen communistische subversieve
activiteiten?
DE ENIGE verdediging is de mensen
te geven wat het communisme belooft
maar zonder dwang niet kan geven. In
communistische landen vragen ze twee
generaties van sober leven, zichzelf op
offeren opdat de derde generatie geluk
kig kan zijn. Hier in Cambodja willen
we dat de mensen nu gelukkig zijn
werken met levensvreugde en vrij zijn
om te doen wat ze willen zolang ze het
land niet in gevaar brengen.
Aannemende dat u Cambodja vreedzaam
en neutraal kunt houden, ziet u dan
een rol voor uzelf als hoofd van
een buurstaat die er niet bij betrokken
is om beide zijden te helpen in Viet
nam een vreedzame regeling te berei
ken?
DE TOESTAND in Vietnam is heel
ingewikkeld en jullie Amerikanen zijn
niet realistisch. Jullie zeggen dat jullie
tegen het communisme vechten, maar
met het bestrijden van Ho Tsji-Minh
wordt alleen de communistische reus,
China, sterker. Jullie duwen Noord-Viet
nam in de armen van China. En de Chi
nezen zijn imperialisten net als jullie
Niet op dezelfde manier natuurlijk. Jullie
eisen over de hele wereld vooruitgescho
ven bases voor jullie veiligheid in feite,
voor blanke veiligheid, voor kapitalisti
sche veiligheid terwijl de Chnezen
ideologische imperialisten zijn.
Mao is een nieuwe boeddha geworden
en de Chinezen zullen, zelfs als hij ver
dwenen is, zijn leerlingen zijn, zichzelf
ADVERTENTIE
Ik maak uit uw praten tot nu toe op dat
u nou niet bepaald dol bent op Ameri
kanen?
IK MAG somnjige Amerikanen bij
voorbeeld senator Mansfield die begrijpt
waar ik me tegenover opstel. En Jacque
line Kennedy is aanbiddelijk en haar man
was charmant. Maar eerlijk gezegd, geloof
ik dat uw pers veel te maken heeft, met
mijn negatieve houding tegenover Ame
rika.
Ze praten altijd over het „kleine" Cam
bodja „het vestzak-koninkrijk". Ze
zeggen nooit „klein" België, terwijl dat
kleiner is, en hoe zit het met dat zoge
naamde land van Grace Kelly? Het is
racisme. Die kleine Europese landjes zijn
blank, en wij zijn geel en „achterlijk".
Ik haat dit soort minachting het is on
verdraaglijk. Waarom zeggen ze niet ge
woon „Cambodja"?
Worden uw grenzen niet regelmatig ge
schonden door de Vietcong en de
Noordvietnamezen? En hebben Ameri
kaanse journalisten in november geen
Vietcong-opleidingskamp gevonden op
uw gebied?
DIE REPORTERS kwamen uit Saigon
Ze namen een taxi en reden recht naar
de plaats die hun was aangewezen. Het
is geen deel van Cambodja waar de Viet
cong zou infiltreren. Ik verdenk de
Zuidvietnamezen ervan dat ze het kamp
best zelf kunnen hebben aangelegd voor
de publiciteit. O ja, er komen wel eens
Vietcongs in Cambodja, maar meer naar
het noorden, in onbewoonde gebieden.
MeestaJ komen ze om voedsel te vinden
en nooit in grote groepen nauwelijks
ter grootte van een compagnie. Wij ge
ven ze gewoonlijk minstens 24 uur om te
verdwijnen, omdat ze vaak beweren dat
de Amerikanen op de loer liggen.
Maar praat u nou niet over infiltratie!
Weet u wel dat er meer dan tweehonderd
Cambodjanen op onze bodem zijn gedood
door jullie Amerikanen en hun bondge
noten? Jullie protesteren als wij een van
jullie vliegtuigen boven ons terrein neer
schieten, maar hebben jullie ooit een ver
goeding beloofd voor de schade en dood
die jullie hebben veroorzaakt? Nee, om
dat een blanke Amerikaanse vlieger meer
telt dan tweehonderd gele Cambodjanen,
Ik wil geen geld voor de mensen die
jullie doden. Maar vindt u niet dat het
misschien wel netjes zou zijn om ons een
paar bulldozers aan te bieden om de scha
de te vergoeden?
Infiltratie. Ziet u niet dat ik tussen
Prins Norodom Sihanoek
twee vuren zit? Als ik uw kant kies, zul
len de communisten en masse binnentrek
ken en een onhanteerbare opstand orga
niseren tegen mijn regering. En als ik de
kant van de Vietcong kies, wordt Cam
bodja een vazal van Vietnam of China
om op de koop toe door jullie lucht
macht gebombardeerd te worden. Ik ver
onderstel dat als we een protectoraat
moesten worden, de meerderheid van de
Cambodjanen waarschijnlijk de Fransen
of Amerikanen zou prefereren boven de
Vietnamezen, maar mijn doel is om vol
ledig onafhankelijk te blijven.
Uw gesprekken met ambassaduer Bowles
in januari waren hartelijk, volgens het
gezamenlijke communiqué. Wat is nu
het voornaamste obstakel voor het her
vatten van normale diplomatieke rela
ties met de Verenigde Staten?
Er waren twee obstakels. Het eerste
was uw dreiging van agressie tegen Cam
bodja. Het bezoek van Bowles, hoop ik,
heeft die kwestie opgelost, hoewel er
daarna nog Amerikaanse schendingen
van ons terrein zijn geweest.
Het andere obstakel bestaat alleen maar
uit vier woordjes. De VS hebben ver
klaard dat Cambodja's territoriale on-
schenbaarheid zal worden gerespecteerd.
We willen dat er aan wordt toegevoegd
„binnen de huidige grenzen". De reden
dat u over deze woorden struikelt, is
natuurlijk dat uw huidige satellieten,
Thailand en Zuid-Vietnam, doorgaan met
volslagen ongerechtvaardigde aanspraken
te maken op ons grondgebied, en dat u
bang bent hen kwaad te maken.
Het is echt aandoenlijk om een grote
macht als Amerika zo bij de neus te zien
nemen! Maar het kan me niet echt sche
len. In het boven alles gaande belang
van mijn land, wil ik graag onze diploma
tieke relaties hervatten als de Verenigde
Staten onze werkelijke grenzen erkenden.
Maar als we dat deden, weet ik dat de
Chinezen woedend op me zouden zijn.
Dus doordat de VS weigeren mijn grenzen
te erkennen, bewijzen ze mij misschien
een dienst u redt me van een afwij
zing door Peking!
Ik ben geen communist maar een buur
man van Vietnam en ik weet wat zich
daar afspeelt. Ik weet dat u oorspronke
lijk niet kwam om de een of andere
mythische agressie een halt toe te roepen
maar om de hereniging van Vietnam on
der Ho Tsji-Minh te voorkomen. Volgens
akkoorden van Genève in 1954 hadden er
in 1956 verkiezingen moeten zijn, maar
uw man Diem wist dat Ho Tsji-Minh zou
winnen, dus weigerde hij verkiezingen
en riep hij uw hulp in om hem te steunen
U had weg moeten blijven en de Viet
namezen hun eigen zaken moeten laten
uitzoeken. Het was misschien mogelijk
geweest het gebied te neutraliseren als u
weg was gebleven, maar nu is het te laat.
Tijdens het bezoek van Tito zei u verder
nog dat u hoopte op een overwinning
van Noord-Vietnam en de Vietcong
Wat voor voordeel zou Cambodja daar
bij hebben.
WAT IK bedoelde was dat ik nationale
onafhankelijkheid wens voor Vietnam
zonder Amerikaanse troepen die het volk
doden. Ik zou het graag onafhankelijk
zien zoals ik en vrij van buitenlandse
beïnvloeding. Dan zouden we misschien
goede buren zijn.
Tijdens het bezoek in januari van presi
dent Tito, veroordeelde u de „schanda
lige arrogantie" van ons ministerie van
Buitenlandse Zaken toen het „cynisch
verklaarde dat Amerika niet gebonden
is door de beloften" gedaan door am
bassadeur Bowles. Alles wat Bowles
zei was dat wij „al het mogelijke zou
den doen om daden van agressie tegen
Cambodja te voorkomen", terwijl na
mens het ministerie alleen maar werd
gezegd dat we ons „recht op zelfver
dediging" voorbehielden. Gelooft u echt
dat deze uitspraken met elkaar in te
genspraak zijn
U DOET alsof. Op 18 januari vielen
uw troepen een Cambodjaanse post aan
waarop onze vlag wapperde, meer dan
vijf mijl binnen onze grens. Drie van
onze mensen werden gedood. Twee weken
later hadden wij nog meer gesneuvelden
door uw artillerie. Ja, dat noem ik arro
gant.
Wij kunnen niet begrijpen waarom
mensen uit uw regering spreken met ver
schillende stemmen of dingen zeggen die
het officiële gezichtspunt niet weerspie
gelen. Ik zal terugnemen wat ik zei als
er opnieuw een bevestiging komt van uw
regering over de uitspraak van Bowles
over „hot pursuit".
adviseurs. Ik vraag me soms af of hij
zelfs zijn generaals onder controle heeft.
Men moet zich in de VS zo langzamer
hand realiseren dat deze oorlog, waar u
zich nooit in had mogen mengen, niet
echt gewonnen kan worden. Als ik pre
sident van de Verenigde Staten zou zijn
en dat zou ik zeker niet willen zijn
dan zou ik enkele dingen durven doen
die misschien gevaarlijk klinken, maar
die tot de enige oplossing leiden.
Ten eerste zou ik het bombarderen van
het noorden stopzetten onvoorwaarde
lijk. Dat zou tenminste de weg tot on
derhandelingen openen. Voorts zoals De
Gaulle deed in Algerije, zou ik onmiddel
lijk met het Nationale Bevrijdingsfront
de Vietcong onderhandelen. Ik ver
telde dat vroeger altijd aan de Fransen
toen zij vochten tegen wat essentieel een
nationalistische beweging was: hoe lan
ger je wacht, hoe meer je verliest.
De zogenaamde regering van Zuid-
Vietnam? Vergeet het maar. Die verte
genwoordigt niemend. Hoogstens een
handjevol generaals en politici, die jullie
aleen gebruiken om aan de macht te blij
ven. Ze vormen slechts een loze huls, en
wat erger is, ze gebruiken Amerikaanse
troepen om voor hen te vechten en te
sterven. De verkiezingen? Een farce. Er
zijn maar twee partijen in Zuid-Vietnam
de Vietcong en het leger. En het leger
zou nergens zijn als de Amerikanen er
niet waren. Met de Vietcong kan een
staakt-het-vuren bereikt worden en te
rugtrekking in gedeelten.
Ik heb goede reden om aan te nemen
dat het noorden en zuiden hoe dan ook
toch tien tot vijftien jaar gescheiden zul
len blijven. Natuurlijk zouden de Chine
zen deze oplossing niet leuk vinden. Zij
willen dat het vechten doorgaat zodat
zij hun invloed kunnen uitbreiden
maar het zou in uw voordeel zijn en
ook in het mijne.
Amerikaans prestige? U kunt het zich
veroorloven terug te trekken, toe te ge
ven dat u ongelijk had. De mensen weten
dat u sterk bent. Alleen als u blijft han
gen en meer nederlagen lijdt zult u uw
gezicht verliezen. Erken de Vietcong nu,
onderhandel met hen, en de wereld zal u
toejuichen. Azië zal dankbaar zijn, geloof
Het is altijd gemakkelijk critiek te heb
ben op wat we in het verleden ver
keerd hebben gedaan. In Amerika is
daarover ook een debat gaande. Maar
wat zou u dan wel willen voorstellen
dat we nu in Vietnam zouden moeten
doen?
IK DENK dat president Johnson alles
bij elkaar oprecht is, al heeft hij slechte
ADVERTENTIE
Het „Informatie Bulletin" van de Russi
sche ambassade van 31 oktober in
Bangkok haalt een artikel aan, „In het
voetspoor van de Chinese keizers",
door een professor Ukraintsev, die zegt
dat er in heel Zuid- en Zuidoost-Azië
bezorgdheid bestaat wegens China's
„zucht tot alleenheerschappij" en
„claims op grondgebieden". Bent u het
daarmee eens?
JA, ER bestaat bezorgdheid vooral
sinds de zogenaamde culturele revolutie
in China. En de Russen hebben zelf ook
reden om in spanning te zitten,^ voor het
Chinese imperialisme. Dat is één reden
waarom ze ons hier in Cambodja helpen.
Om terug te komen op Cambodja, on
langs beweerde u dat bepaalde Cam
bodjanen in opdracht van Peking, een
opstand waren begonnen in uw provin
cie Battambang. U zei: „Het is een
strijd tot de dood, eigenlijk een bur
geroorlog". Heeft u die al onder con
trole?
NOG NIET. Onze troepen hebben Fran
se instructeurs. Wij zijn niet al te best
getraind in geurrilla-tactieken. Die rebel
len staan in contact met de Thai-commu-
nisten over de grens, die door Peking
bevoorraad worden. Nu vernielen ze
bruggen en proberen het platteland te iso
leren van de steden volgens de theorieën
van Mao. Maar wij zullen dit probleem
te boven komen.
Wat zijn de andere voornaamste proble
men van Cambodja?
RIJST, bijvoorbeeld. Het is onze be
langrijkste oogst. En we exporteren het
normaal als deel van onze buitenlandse
handel. Maar nu wordt een groot deel
ervan door handelaren naar de Vietcong
gesmokkeld, die hoge prijzen betalen in
plaatselijke valuta. Wij hebben een han
delsovereenkomst met de Vietcong, maar
negentig percent van die handel is ille
gaal en de regering krijgt geen deviezen.
Dus hebben wij begrotingsmoeilijkheden.
Als er maar vrede was in Vietnam,
dan zouden wij een gezonde economie
hebben. Cambodja is onderbevolkt, en we
zouden wat we verbouwen, kunnen ver
kopen om scholen en hospitaals en wegen
te bouwen, die het volk nodig heeft. Zo
zullen wij onze oorlog tegen het commu
nisme winnen.
Inderdaad is één reden dat het land
voor 99 percent achter me staat, dat we
sinds onze onafhankelijkheid het land
hébben opgebouwd.
Hoe zou u Cambodja's regeringsvorm
ideologisch beschrijven
Ik noem het boeddhistisch socialisme.
Met socialisme bedoel ik dat we een so
ciaal geweten moeten hebben en moeten
proberen iedereen in staat te stellen zich
zelf naar vermogen te verbeteren.
Ons regime heeft ook een religieuze
bijbetekenis: vrijheid, broederschap, vre
delievendheid, verantwoordelijkheidsge -
voel jegens de armen. De communisten
zeggen dat er geen socialisme kan bestaan
zonder marxisme. Onzin!
