i
Rajakowitsj
krijgt boete
POLLE» PELLI EN PINGO
Paus tegen
kernwapens
Auto te water;
twee doden
de vijf populieren
MAGGI
Ons vervolgverhaal
PANDA EN DE HOBBELDONKER SCHURKERIJ
n
„Mars van armen"
naar Washington
Rel in negergetto
19
MAANDAG 2 9 APRIL 1968
dé bouillonspecialist
Bi
Wis,' I
Kort
nieuws
IMP?
O,-
ADVERTENTIE
Een vervolgverhaal
door Ursula Curtiss
50)
Die wegen zijn tegenwoordig bar
slecht, zei mrs. Marrable. Ik zou
er bijna toe komen er eens een in
gezonden stuk over te schrijven voor
de krant, maar de kranten zijn te
genwoordig óók al zo bedroevend. Hoe
is het op je reis naar El Paso ge
gaan, George?
De pijl ging zo snel en pijnloos
naar binnen, dat George hem te laat
voelde, hij verslikte zich even in zijn
drank. Toen hij wat bekomen was
van zijn hoestbui zei hij nog hele
maal rood en met vochtige ogen:
O, eh.prima. Daar is iets mis,
merkte mrs. Mart-able met voldoe
ning. Ze hield haar hoofd een beetje
schuin en haar groene ogen keken wat
peinzend, zo zag ze er bedrieglijk uit
als een soort tante aan wie een
mens veilig zijn hart zou kunnen uit
storten. Wat scheelt er aan Geor
ge?
George voelde zich betrapt en zijn
ietwat glazige ogen keken onrustig
door de kamer. Zakelijk zei mrs.
Marrable: Toch geen moeilijkhe
den met Julia wel?
O nee, niets van die aard, dat
is het niet, antwoordde George met
een; hij keek oprecht ontzet bij de
gedachte. Het ishet betreft
een goede vriend van me, een van
mijn beste vrienden kan ik wel zeg
gen. Ret is een fijne kerel en hij zit
ontzettend in de knoei. Fijne zweet
druppeltjes verschenen op zijn voor
hoofd, die met belangstelling door
mrs. Marrable werden opgemerkt.
Hij is nu ja, het is te ingewikkeld
om er in details nader op in te gaan
maar het komt hier op neer. Hij heeft
een project bij de hand dat bijzon
der veelbelovend is, maar om te kun
nen slagen zal hij vrijwel onmiddel
lijk vijfentwintigduizend dollar op ta
fel moeten leggen.
George's handen waren nu zó kramp
achtig samengebald dat de knokkels
wit waren, hij was zich daar kenne
lijk niet van bewust. Ik zou hem
dolgraag zelf willen helpen, maar de
kwestie is dat ik er net even een
beetje krap bij zit en ik dacht mis
schien dat
Mrs. Marrable zag even alles om
zich heen draaien, maar ze slaagde
erin kalmpjes op te merken Je
vriend schijnt land te kopen terwijl
de prijzen juist erg aan de hoge kant
zijn.
Ja dat is wel zo, maar
De wanhoop verleende George plotse
ling een vindingrijkheid die mrs. Mar
rable bijna had kunnen bewonderen.
Het was land in Arizona, zei hij, en
hoewel zijn vriend misschien een tikje
te goed van vertrouwen was geweest
zou hij vooropgesteld dat hij aan
die vijfentwintigduizend zou kunnen
komen zijn geld verdriedubbelen.
Er was een plas, zei George, die
er in zijn wanhoop nu helemaal op
los fantaseerde, en niet ver er van
daan was eeneh golfclub, dat
was dus ook al een zekere waarborg.
Mrs. Marrable luisterde al niet
meer, ze kon alleen nog maar de iro
nie van het geval zien. Ze hadden al
lebei hetzelfde spelletje gespeeld, zij
van haar kant, George en Julia van
de hunne. Ze waren blut, of althans
bijna, en de kostbare cadeaus en
vooral hun doen alsof ze bijzonder
welgesteld waren hun staatsie hadden
slechts één doel gehad: een rijke oude
dame ertoe over te halen hun alles
na te laten. En die reis naar El Paso
was natuurlijk een laatste wanhopi
ge poging geweest om te proberen
geld op te nemen, waarschijnlijk om
de hinderlijkste schuldeisers zoet te
houden
Mrs. Marrable had George wel naar
de keel kunnen vliegen van woede,
maar de jaren van ijzeren zelfbe
heersing maakten dat ze in staat
was met gefronste wenkbrauwen naar
haar in elkaar gevouwen handen in
haar schoot te blijven staren. Haar
intuïtie waarschuwde haar dat alles
nog zou kunnen worden gered of al
thans voorlopig, als zij haar rol en
houding niet zou wijzigen ze had
George beslist te laag aangeslagen.
Ze zei op droge toon: Ik ben
bang dat het geen goede investering
is en ik raad je aan in de toekomst
die vriend een beetje uit de weg te
gaan, maar als het voor jou zoveel
betekent, wil ik desnoods wel een tien
duizend dollar voorschieten. Maar héél
beslist geen cent meer.
Daar zal hij érg dankbaar voor
zijn, zei George, terwijl hij zijn zak
doek te voorschijn haalde. Heel
dankbaar, en u krijgt het natuurlijk
allemaal weer terug.
Dat zullen we dan maar hopen,
zei mrs. Marrable, en ging naar haar
bureau. Tienduizendmeer dan
een derde van wat ze bezat! Met de
pen klaar in haar hand, kon ze niet
laten boosaardig te vragen: Eens
kijken, op wiens naam zal ik die che
que uitschrijven?
George fronste zijn voorhoofd alsof
hij diep nadacht. Toen klaarde zijn
gezicht opeens als bij toverslag op.
Doet u het maar op mijn naam
zei hij, de kerel heeft nogal moei
lijkheden met de inkomstenbelasting
en ik zal dit hele zaakje denkelijk
maar voor hem opknappen.
Julia's fa/nilie had toch geld? Of
was dat óók een onderdeel van het
bedrog? Maar Julia had toch in ieder
geval juwelen, bontmantels, een Fiat,
ze hield er een dienstbode op na, nu
ja, dat was als het ware haar gereed
schap, net als een loodgieter kon ze
zonder dat niets beginnen, overpeins
de mrs. Marrable nijdig, terwijl ze de
cheque uitschreef. Ze overhandigde
hem met een glimlach die net een
tikje spottend genoeg was om hem te
verontrusten. Wat ben jij toch een
goeie kameraad voor je vrienden,
George.
(Wordt vervolgd)
Maggi
dé bouillonspecïalist
van Nederland
brengt nu bouillon
met nog méér
vleeskracht
Waarom? Nogal eenvoudig. U weet wat goede, pittige
en krachtige bouillon is. U weet wat vleeskracht doet voor uw gezin.
En hoe belangrijk die vleeskracht is voor de smaak
van alles wat u met vleesbouillon bereidt. Daarom gunt Maggi
als grootste bouillonfabrikant u zo graag de meest pure vleeskracht
Hoe kon hij anders de grootste worden?
WENEN (DPA) Een rechtbank in
Wenen heeft de gewezen S.S.-officier en
medewerker van Eichmann in Nederland,
Erich Rajakowitsj, tot tweeduizend schil
ling (280 gulden) boete veroordeeld om
dat hij het hoofd van het joodse docu
mentatiecentrum in Wenen, Simon Wie-
senthal, op een persconferentie in oktober
1967 een leugenaar heeft genoemd.
Rajakowitsj beweerde bij die gelegen
heid dat er leugens stonden in Wiesen-
thals boek „De moordenaars zijn onder
ons", maar hij is er volgens de rechtbank
niet in geslaagd dat te bewijzen.
10. De volgende ochtend waren Jollipop en Panda
al vroeg op. Ze lieten hun auto maken, en om kwart
over tien reden ze weg uit het dorpje, richting Hob
beldonk. „Tjonge, wat heb ik slecht geslapen.zei
Panda, een geeuw onderdrukkend. „Ik werd steeds
wakker en dan dacht ik dat er iemand naar me
keekHeel eng. Zou het door dat beeldje komen,
Jollipop?" „Nee, meneer Panda!" sprak de knecht af
gemeten. „Dat beeldje is een dood voorwerp. Een wij
zijn niet zo bijgelovig, dat wij daar vreemde krachten
aan toekennen!" „Ik weet het niet, hoor.mompelde
Panda aarzelend. „Het was geloof ik, verstandiger ge
weest als we dat ding niet mee hadden genomen.
Maar daar was de bediende het helemaal niet mee
eens. „Wie weet welk een kunstschat we bij ons heb
ben!" verklaarde hij. Het kon wel eens een hoge
antiekwaarde bezitten! Zodra we thuis zijn, zal ik het
een goede beurt geven en afstoffen. Dan weten wij
precies waar wij aan toe zijn!" En hoewel de avond
al viel, toen ze Hobbeldonk bereikten, ging Jollipop
meteen met het beeldje aan het werk.
HOREN JULLIE DAT HARTVERSCHEURENDE
HUILEN ACHTER DE BOMEN? MISSCHIEN
ZIJN HETW/Et TREURWIL6EM?
HET DMADRAAPSEL IS OP6ELOST1
NEE, HET 6ESNIK KOMT VAN
DIE OPEN PLEK
MIJN TRUI IS HELEMAAL
UIT6EHAAID EN IK DURF
NIET NAAR
MAMA TOE
2641*
WASHINGTON (AFP) Vandaag be
gint de „mars van de armen" naar Wash
ington, die door de onlangs vermoorde
dominee Martin Luther King was georga
niseerd.
Tot woensdag zullen ongeveer honderd
negerleiders, onder wie de opvolger van
dr. King, de predikant Ralph Abernathy,
met regeringsleden en afgevaardigden
spreken over de strijd tegen de armoede,
voor rassengelijkheid en geweldloosheid.
Begin mei zal een „vrijheidstrein" de ge
dachten van dr. King uitdragen in Mem
phis en andere steden in Tennessee. Een
„karavaan van het Westen" (met Indiërs
en Mexicanen) zullen hetzelfde doen.
Leden van deze „karavanen" en een
groep personen die in Mississippi op ezels
en paarden reizen, ongeveer 3000 mensen
in totaal, zullen 10 mei naar Washington
gaan, waar zij hun tenten zullen opslaan
onder de rook van de hoofdstad.
OMAHA (Reuter) Bij een vechtpartij
in het negergetto van Omaha in de Ame
rikaanse staat Nebraska zijn zeker twaalf
mensen gewond geraakt, onder wie drie
politiemannen.
De onrust begon toen de politie een inval
deed in een clandestiene gokgelegenheid
en een man wilde arresteren.
Verscheidene winkels werden geplun
derd. Vijftien mensen zijn gearresteerd.
VATICAANSTTAD (AP) Paus Pau-
lus heeft aangespoord tot beëindiging van
de fabricage en het gebruik van kernwa
pens en „afzien van slecht gebruik van
vernietigende kennis".
De paus deed diit ten overstaan van een
internationale groep van geleerden die op
het Vaticaan bijeen is om organische ma
terie en vruchtbaarheid van de grond te
behandelen.
SCHERMERHORN. In de gemeente
Schermerhorn zijn zondagochtend twee
mensen om het leven gekomen, doordat
de personenauto, waarin zij zaten op een
nat wegdek slipte tijdens een inhaalma
noeuvre en te water raakte.
De inzittenden waren de heer J. J.
Overman, zijn echtgenote en de groot
ouders van een van hen. De echtgenote,
de 31-jarige mevr. J. G. Overman-Jansen
uit Westerblokker en de heer J. Tensen
kwamen om het leven.
7s*
HL, MARCO-WAT
BEN JE NOU AAN
HET UITVOEREN?
IK GA DESWfUES
VAN P.J.'S CHEQUE
AAN EIKAAR LUMEN,
VIE JU 2o NOBEL
VERSCHEURVE.'
KAN VAN PAS
KOMEN ALSWeJ 0V£* TEGENWIND
VE WIND EENS\ OPROKEN - ER
TE&ENKRU6En\ 's Sow™
Ashajev. De schrijver Vasily Ashajev,
hoofdredacteur van het tijdschrift Sov-
jetskaja Literatura, is na een langduri
ge ziekte op 53-jarige leeftijd gestor
ven. Hij kreeg in 1949 de Stalin-prijs
voor zijn eerste novelle „Ver van Mos
kou".
OP ZEE, ENKELE MUIEN BUITENGAATS,
KOERST DE KAPITEIN VAN DE VRACHTVAAR
DER UMGlOCK ZIJN SCHIP EEN ORKAAN...
EN DE VERGETELHEID IN I
©PIB
1125. Even plotseling als het Anton Gee-
sink-kuiken tot de aanval was overgegaan
hield het ook weer op. Het was tekort uit
het ei om al echt kwaadaardig te zijn. Nu
de eerste woede bekoeld was vond het
kuiken het genoeg. Het stapte met plof
fende voeten weg en liet de jongens dui
zelig en gekneusd achter.
Nóg probeerde Bram weg te springen
achter de bomen, want ingrijpen was niet
nodig. Maar één van de jongens merkte
hem ineens op en riep blij:
„Hé bent u er ook?"
Bram liet zijn schouders afhangen, als
of hij dodelijk vermoeid was. Hij hijgde
en wankelde even, alsof hij een zeer zwa
re tocht achter de rug had.
Jaik ben er ook", zei hij schor.
„Door jullie schuld hebben we schipbreuk
geleden. Wie van jullie heeft er aan de
voorstag gesneden?"
De beide jongens keken elkaar aan.
Dan was dat dus tóch de oorzaak van de
schipbreuk geweest, zoals ze zelf al ge
dacht hadden. Kort tevoren zouden ze el
kaar nog verwijten hebben gemaakt.
Maar na de gezamenlijk doorstane na
righeid wilden ze elkaar niet verraden
en Bram was er blij om.
u
A_
