"CID" OPHEFFINGS I
31IX UITVERKOOP i
China treft voorbereidingen
voor nieuw partijcongres
1
POLLE, PELLI EN PINGO
E
ngestipt
DGI
1
I
de vijf populieren
r
Ons vervolgverhaal
Gevangenen vegen
de straten in
Kinsjasa
Geen krachtmeting
tussen Mao en
Lioe verwacht
PANDA EN DE HOBBELDONKER SCHURKERIJ
Resolutie tegen
Israel aanvaard
Meerderheid tegen
hereniging van
Duitsland
n
s
PANTALONS 14,75 - 19,75 - 29,75
J
ifl
B
1
DONDERDAG 9 MEI 1968
9
KOSTUUMS 59,50 - 79,00 - 98,00
KOLBERTS 69,00
HEMDEN9,75
PULLOVERS met col14,90
VESTEN en div. PULLOVERS19,75
Org. MAC GREGOR JACKS 25% korting
Die tweede
zondag in mei
is Bloemendag.
Wees royaal.
Met kleurige
boeketten of
bloeiende planten.
0?
ukIe'nJ,
Nieuwe mens
Mensenrechtenconferentie:
Opiniepeiling Navolanden
Kees Stip
een rijk verleden - een luisterrijk heden
Gratis verkrijgbaar:
D
A
V
Y
J
O
E
u hebt mijn volle
nm i' i
!?t 133t
E«a vn>olgv»ih»«l
door Ursula Curbs*
58)
James noch Harriet Crewe was in
staat het gekraak van een takje of
het gekners van grind te horen, maar
tóch liep mrs. Marrable heel voor
zichtig om het huisje heen. Ze wist
heel goed dat het smoejse van het
meisje over iemand die in de stallen
zou wonen, bluf was geweest, maar
tóch staarde ze even strak over het
veld vóór ze de sleutel van de ach
terdeur gebruikte. Het verzakte sil
houet stond scherp afgetekend tegen
de hemel maar wat was dat, wat
daar even geluidloos als zijzelf in het
donker naar buiten kwam kruipen?
Chloe. Enorm groot, de kop om
laag. de staart hangend, de ogen
waakzaam. Mrs. Marrrable verwenste
hem hartgrondig. Ze opende de ach
terdeur van het huisje heel zachtjes
en hield ze open. Ze zei overredend:
Kom Chloe. Brave hond. Kom.
De kop van de hond ging omlaag,
hij scheen te overwegen of hij al of
niet zou springen. Maar zijn idee
fixe om per se het huisje binnen te
willen waar hij als klein hondje was
gevoerd en geliefkoosd en waar men
met hem had gespeeld, overwon zijn
recentere herinneringen van stenen
die naar hem waren gegooid, schreeu
wen die hem hadden verjaagd, ge
vaarlijk ruikend vlees. Voorzichtig
om mrs. Marrable heenlopend, ging
Chloe het huisje binnen. Op de bank
in de zitkamer worstelde Harriet met
het verdovingsmiddel, haar ene kou
sebeen hing slap over het voeteneind
naar beneden. De strijd had niet veel
om het lijf; haar hand bewoog af en
toe even heftig, haar ogen blonken
telkens even tussen wimpers die met
een daarop weer neergeslagen wer
den maar, misschien omdat ze
verantwoordelijk voor hem was en
hem nog gekleed en wel plotseling
in die verwarrend snel opkomende
slaap had zien vallen, had ze zich
niet zo maar overgegeven zoals
James, die met een deken over zich
heen op zijn bed lag.
Haar hersens waren te zeer versuft
om iets anders te kunnen denken dan
het meest voor de hand liggende.
James was ziek, zij ook. Hugh Dar-
rah had gezegd had zijn telefoon
nummer achtergelaten ze had
het achter de spiegel boven de boe
kenplank gestoken
Terwijl ze het gevoel had of de
kamer om haar heen draaide en ze
met moeite haar ogen wijd open
hield, had ze achter de spiegel ge
tast. Het kaartje was er niet, en haar
hersens konden het feit dat het ach
ter de boeken moest zijn gevallen
niet begrijpen. Ze wilde beslist niet
op de bank gaan liggen omdat ze
anders misschien in slaap zou vallen;
ze zou er alleen maar op gaan zitten,
en overleggen wat ze moest doen
Ze hoorde niet dat haar schoen van
haar voet viel. Ze lag in een verdedi
gende houding op haar zij. in elkaar
gedoken, het donkere haar verward,
de oogleden hulpeloos neergeslagen.
Slechts een glasdun wandje van zich
van gevaar bewust te zijn stond tus
sen haar en de bereidheid zich aan
de slaap over te geven.
Haar ogen flikkerden even op en ze
zag de rustige kamer, hoorde opeens
dat er iemand zwaar ademde. Weer
flikkerden ze hoe veel later? -en
daar zag ze Hugh Darrah die snel en
heimelijk door de kamer sloop. Ze
wilde schreeuwen, dacht ook dat ze
het deed, maar er kwam geen geluid
over haar lippen.
Mrs. Marrable bestudeerde haar
zorgvuldig en vol minachting. Ze
deed in ieder geval niet alsof. Adem
haling kon je wel simuleren of al
thans onregelmatig doen lijken, maar
de oogleden van iemand die zich maar
slapende hield, begonnen altijd iets te
trillen wanneer je er van vlakbij naar
keek. Mrs. Marrable stond op het
punt weg te gaan toen de wimpers
van het meisje opeens iets omhoog
gingen, zodat er een glimpje grijs te
zien was, toen iets dof wits waarna
ze weer werden neergeslagen.
Even koppig als mrs. Dimmock,
dacht mrs. Marrable plotseling ont
zettend nijdig. En even vruchteloos.
Ze had al een blik geworpen in de
donkere gaping van James' kamer
waarvan de deur open stond en hij
was geen probleem, zag ze wel.
Zou hij eigenlijk nog wel rook no
dig hebben om te stikken? Geruis
loos op haar crêpezolen liep mrs.
Marrable door de zitkamer, sloot de
voordeur, deponeerde in de hoek van
een leunstoel een stapeltje kranten
die ze, zoals ze al had gedacht, in de
keuken had aangetroffen. Op de boe
kenplank naast de stoel stond een
asbak met twee sigarettepeukjes.
Mrs. Marrable liet het koel bereke
nend zo op de bekleding van de
stoel vallen dat het leek of het van
de armleuning was gevallen, stak
toen een lucifer aan en hield hem bij
het in elkaar gedrujcte papier.
Even vlamde het helder op. •'toert
doofde het weer en wat er nog slechts
een vage lucht van verschroeide stof
te ruiken, dat was alles.
Boos, omdat onachtzame rokers
zichzelf immers doorlopend levend
verbranden zonder dat ze daarbij
ook maar een handje hoefden te hel
pen, ging mrs. Marrable naar de
keuken om een mes te pakken, sneed
de bekleding stuk, haalde er wat van
de vulling uit en stak die vulling nu
met een tweede lucifer aan.
Dit bleef smeulend branden maar
toch beslist wel goed. Er begon geli
ge rook uit de vulling van de stoel op
te stijgen, de randen van de stofbe-
kleding kregen een gouden gloed en
en toen kwamen er een hele rij klei
ne steekvlammetjes uit. Mrs. Mar
rable schoof de stoel vlakbij de gor
dijnen, keek toe hoe de zomen vlam
(Wordt vervolgd)
innnnnm"
KINSJASA (Reuter) Gewapend met
bezems en harken zijn ongeveer honderd
gevangenen de straten van Kinsjasa in
gestuurd om hun zonden op nuttige wijze
door het schoonmaken van de stad, te
boeten.
Op grond van een nieuwe strafwet zul
len veroordeelden in Kongo voortaan al
terlei werkzaamheden moeten verrichten
die ten nutte van de gemeenschap zijn.
Bij de groep die dinsdag het spits mocht
afbijten bevonden zich enkele blanken
en verscheidene politici, die op grond
van fraude en andere misdaden waren
veroordeeld. Zij kregen als taak het on
kruid in het plantsoen voor het gerechts
hof te wieden.
ADVERTENTIE
DIT SLAAT ALLES
NOG SLECHTS ENKELE DAGEN
Dit zijn geen speciale uitverkoopartikelen doch uit
onze normale kollektie.
(Van onze correspondent)
HONG-KONG. In China worden op
het ogenblik voorbereidingen getroffen
voor het negende congres van de Commu
nistische Partij, dat nog dit jaar zou moe
ten plaats vinden. De vorige grote bijeen
komst was in 1958. Het negende congres
zou zich vooral bezig moeten houden met
de hernieuwde opbouw van de partij, die
op het hoogtepunt van de culturele revo
lutie, de ontbinding nabij leek.
Het is steeds duidelijker geworden, dat
ADVERTENTIE
■I: jS&a
Zet moeder eens
gezellig in de bloemetjes!
811
IÊM
[2(2 <2 2 a
lm
xu<-.
18. Inspecteur Breukslager zocht zorgvuldig de om
geving af naar een spoor van de juwelendief, zonder iets
te vinden. „Misschien heeft Klabbers hem te pakken
gekregen!" mompelde hij tenslotte. „Hoewel ik hem
helemaal niet heb gehoord". Dat was ook niet
verwonderlijk. Want toen hij de agent eindelijk vond,
bleek die vaag kijkend onder een boom te zitten. „Wat
doe je daar?" riep de inspecteur boos. „Vertel me
niet, dat je daar een slaapje deed! Want dan zal ik je
een behoorlijke drukker geven!" „H-het w-was d-de
dief!" legde Klabbers zwak uit. „Sprong op m-me! p-
pakte het net juwelen weg. W-wweet niet, waarheen!"
„Hmgromde zijn meerdere. Die bandiet is
gevaarlijker dan ik dacht. Hij moet gevonden wor
den. We gaan de hele omgeving uitkammen. En we
beginnen bij dat huis daar!" Daarmee doelde hij op
Hobbeldonk, waar Jollipop dan ook even later werd
opgeschrikt door de bel van de voordeur. „Wie haalt
het in zijn hoofd om op dit uur aan te schellen?"
vroeg de bediende zich boos af. „Ik ben hier helemaal
niet blij mee!"
EEN REUZENRAD.1
ZOIETS HE88EW WE
N06 NOOIT 6EHAt>'
K/AT EEN GEt.UK DATJE N06 EEN
RESERVE EMMER BIJ
JE HAD, PELDE,,, NU
HE88EN WE ERVOOR
WE ZUUEN VOOR DE KONIJNTJES
N06 IETS VEEL MOOIERS MAKEN
DAM HUN OUDE tVAGEN.
EN LAW6 ZO GE
VAARLIJK NIET
?VCV-¥V
ALS EEN AUTO,,
2649-0
men de culturele revolutie ook heeft be
doeld als een grootscheepse opvoedings
campagne in de partij, gelijkend op een
dergelijke beweging in de partij in de ja
ren veertig tijdens de oorlog tegen Japan.
Alle revisionistische tendenzen in de par
tij moeten worden uitgeroeid om te voor
komen dat China dezelfde weg opgaat als
de Sovjet-Unie en weer terugkeert naar
het kapitalisme. Ongetwijfeld kan men na
melijk ook in China sporen van dat zo ver
vloekte revisionisme aantreffen.
Iedere functionaris dient zich aan die
heropvoeding te onderwerpen, waarbij het
er niets toe doet hoe lang hij al partijlid
is en hoe groot zijn verdiensten zijn. Het
doel van de opvoedingscampagne is in
laatste instantie de creatie van een nieu
we mens, die het egoisme afzweert, af
ziet van materiële voordelen en slechts
aan het welzijn van de maatschap
pij denkt.
Volgens radio-Peking bestaan corruptie,
spilzucht, schraapzucht en hebzucht ook
nog onder de aanhangers van Mao Tse
Toeng. Zij zouden nu alles in het werk
stellen om hun feilen af te wentelen op
de Chinese president Lioe Sjao-Sji, de
zondebok van de culturele revolutie.
Het partijcongres nu kan, volgens de
gematigde leider Hsieh Fu-Chi, pas zijn
beloop hebben, als de strijd tegen de
groep van president Lioe is gestaakt.
Hsieh heeft ook bekend gemaakt dat par
tijvoorzitter Mao aan de „leer van het ne
gatieve voorbeeld" wil vasthouden. Dat
betekent, dat president Lioe Sjao-Sji niet
uit de partij zal worden gestoten.
Het zal op dit congres dus beslist ook
niet tot een krachtmeting tussen Mao en
Lioe aankomen, omdat men geen bijeen
komst zal houden voordat alle moeilijk
heden uit de weg zijn geruimd. Voor-de
functionarissen, van wie velen beslist niet
gedacht zullen hebben aan materieel ge
win en persoonlijke voordelen, was de
culturele revolutie een shock-therapie die
in de toekomst nog wel vaker zal worden
herhaald, wil China niet op de weg naar
het revisionisme belanden.
TEHERAN (Reuter) Op de VN-con-
ferentie over de rechten van de mens,
die sinds 22 april in de Perzische hoofd
stad Teheran wordt gehouden, is een re
solutie goedgekeurd waarin critiek wordt
geleverd op Israel en om een VN-onder
zoek wordt gevraagd naar de behande
ling door dat land van Arabieren in be
zet gebied. De resolutie werd aangenomen
met 42 tegen 5 stemmen bij 25 onthou
dingen. De tegenstemmers waren Israel
zelf, de VS, Costa Rica, Uruguay en Bel
gië. Tot de landen die zich vap stemmen
onthielden behoorden Engeland, Austra
lië, Nieuw-Zeeland, Latijns-Amerikaanse
en enkele Afrikaanse landen.
BONN (AFP) In de NAVO-landen be
staat over het algemeen een sterke stro
ming ten gunste van handhaving van de
Oder-Neisselinie, waaronder voormalige
Duitse gebieden onder Pools bestuur zjjn
gesteld, zo blykt uit een opiniepeiling, ver
richt door het Westduitse demoscopische
instituut te Allensbach. Het onderzoek is
dinsdag gepubliceerd door de persdienst
van de Westduitse sociaal-democratische
party.
De meeste voorstanders van handhaving
van de Oder-Neisselinie zeventig per
cent waren in Denemarken te vinden,
de minste 44 percent in België. In de
Verenigde Staten was veertien percent der
ondervraagden voor teruggave van de
voormalige oostgebieden aan Duitsland,
terwijl in Denemarken het percentage op
9 lag.
Uit het onderzoek is voorts gebleken dat
in geen enkel land waar de opiniepeiling
werd verricht de Verenigde Staten, En
geland, Frankrijk, België, Nederland, De
nemarken en Noorwegen een meerder
heid voor hereniging van Duitsland te vin
den was.
Met zoveel hartstocht hebben de chi
rurgen zich overal ter wereld op het
transplanteren van harten geworpen,
dat ik het mijne vasthoud. Waar moet
dat heen? Het antwoord is duidelijk
naar een tijd waarin men zelfs met een
hart van oude hartelappen geen geldig
excuus meer zal hebben om niet te
blijven leven.
Natuurlijk worden er in het begin
fouten gemaakt. Bij de eerste hart
transplantatie zijn er bijvoórbeeld in
te ruime mate medicijnen toegediend,
die moesten voorkomen dat de patiënt
het nieuwe hart zou afstoten. Het ge
volg was dat het hart de patiënt af
stootte. Ook werden er harttransplanta
ties toegepast op personen die eigen
lijk in hun geheel dienen te worden
getransplanteerd om een redelijke kans
op herstel te hebben. Maar zolang er
een theoretische kans bestond dat een
nieuw hart hen erbovenop zou helpen,
kan men hier niet spreken van een
menselijke vorm van vivisectie, die
trouwens niets menselijks heeft.
Ik sta dus helemaal achter de chi
rurgen, wat bovendien de veiligste
plaats is. En ik wil ieder die langer
hoopt te leven dan zijn eigen hart er
reeds nu een onder de riem steken
wat zijn overlevingskansen betreft. Ge
loof maar dat de mannen met de mes
sen het menselijk hart zozeer onder de
knie zullen krijgen dat het een zacht
eitje voor hen wordt. Geloof alleen
niet dat uw eerste zachte eitje na de
operatie op de pagina's van de wereld
pers zal prijken. Het overplanten van
een hart zal dan even algemeen zijn
als tegenwoordig het verwijderen van
de blindedarm. Het is dan ook niet
aan te nemen dat een of andere krant
bereid zal zijn in uw levensonderhoud
te voorzien in ruil voor een uiterst uit
voerige beschrijving van uw daginde
ling en uw lievelingsgerechten.
Ook zonder extra inkomsten hoeft u
zich echter geen zorg te maken over
uw harttransplantatie. De sociale voor
zieningen zullen in alles voorzien. Wel
iswaar zouden met de prijs voor uw
dubbel leven een heleboel mensen aan
een enkelvoudig leven geholpen kun
nen worden, maar daar staat tegenover
dat er, met de toekomstige stand van
de oorlogstechniek, een veelvoud van
dit bedrag nodig zal zijn om een mens
te doden. Misschien beleeft u met uw
nieuwe hart nog dat iemand dat ver
biedt.
ADVERTENTIE
(J kunt dicht bij huis (tegen „huiselijks^
prijzen!) genieten van een land
dat véél te bieden heeft. Luisterrijke
festivals bijv. zoals het muziekfestival
te Chimay en te Stavelot
De Egmontfeesten te Zottegem.
Het Festival van Vlaanderen
De eeuwfeesten in Geraardsbergen
Tentoonstellingen in vele musea, enz.
Een belevenis apart zijn de modelsteden 1968:
Veurne, Lier, St Hubert, Huy.
Rust en ontspanning
imposant natuurschoon zoals In
het afwisselend lieflijke en
woeste Ardennen-Maas gebied
het strandvermaak aan de levendige kust
kunst en cultuurleven
meeslepende folklore mogelijkheid tot
èlle sporten (van zweefvliegen
tot vissen, van zeilen tot autorennen)
.Ja, België, Is waarlijk véélzijdlg.
Brochures over het Ardennen-Maasgebied, de kust, folklore,
de kuststeden en de modelsteden. Folders en brochures over de diverse
toeristische steden en streken van België.
Vraag inlichtingen bij een Teitrouwd reisbureau of by het
NATIONAAL BELGISCH VERKEERSBUREAU, Leidseplein 7, Amsterdam. TA245959(820)
VERTROUWEN, KAP'TEtN
PERRY, MAAR HOE OVER
TUIGEN WE Ct RAAD
VOOR DB SCHEEP
VAART'S
WE KUNNEN DUIKERS
UITSTUREN OM DE IN-
STRUMENTEN VAN
DE UM6LÜCK TE FO
TOGRAFEREN.
HET SISSEN VAN EEN SNIJBRANDER
VERSTOORT DE STILTE VAN EEN ZEE
MANSGRAF.
Sam Uff rl i
^JIIS/'UWW
N? .£#7 -
OP DAT OGEN
BLIK ZWEMT
EEN DUIKER
DE STUURHUT
VAN DE VER-
GA NE 0M-
61ÜCKBIN
NEN
1133. Angstig klampten de jongens zich
aan elkaar vast. „We zijn verloren", riep
Jan-Joost.
„Een speelbal der golven" schreeuwde
Frans-Frits, want dat had hij wel eens er
gens gelezen en het leek hem nu wel van
pas te komen.
Als we maar wisten, waar we waren?"
riep Jan-Joost, rondkijkend in de duister
nis, waarin zelfs geen sterretje flonkerde.
Op dat moment priemde plotseling een
helder licht door het zwart van zwerk en
nevel. Jan-Joost keek er nauwlettend naar
en herkende het spoedig: Dat is het licht
van onze vuurtoren. Die kant moeten we
uit".
Het gaf de beide jongens al enige rust,
dat zij door het vuurtorenlicht tenminste
wisten, dat zij in de buurt van de kust
waren gekomen. Maar het gevaar tras nog
allerminst geweken. Want het zeil was los,
en het roer was dol, en de golven beuk
ten op de Kokanje, alsof ze het goede
Schip plankje voor plankje uit elkaar u il-
den rukken.
