WALDORF
gestipt
KNIPSELKRANT
POLLE, PELLI EN PINGO
100 GULDEN
Naar Ben Hoa
Grondwet wijzigen
op onderdelen
Veilig Verkeer wil
oranje spatborden
voor fietsen
PANDA EN DE HOBBELDONKER SCHURKERIJ
DINSDAG 21 MEI 1968
15
Ons vervoigverhaai
...en... ik
meegebracht, i/a-
Feuilleton dlooir
JAMES GOLDMAN
Melken
Gruwelijke wraak
Onechte politiemannen
T el dersstichting:
Kees Stip
v
Belastingvrije spaarpremie
van 20% voor deelnemers aan
het Premie Spaarplan tot een
maximum van f100,-per echt
paar of f 50,- per persoon
per jaar.
TOCH NAAR BINNEN TOE
OPEM
NEE, KEUY
mew DE TELE-
v, FOON INEL.y
JA, JA...IK WH,
UW AANBOD IN
GJERWE6IN6
NEMEN...
HEEFT DAVY DIE T
Foto 's van de u/tA-
GlÜCK- INSTRUMENTEN
DER V
r 6EEN WONDER
DAT U HET VER GE
BRACHT HEBT, MENEER
GREEN! ACS U UW VOOR
DEED Tier, weet u j
SNED TE BESLUI- A
TENI
KLETS NIET. WAT
'ZIJN UW VOOR
WAARDEN 2
samuff
llllvJlUlMilSl
.©PIB
".twwrtttl
HÉ, IK KRIJ6
DE DEUR NIET
OPEN.'
HET HEEFT DE HELE NACHT 6E-
SNEEUWD. NU KAN IK TENMINSTE
FIJN MIJN NIEUWE SKI'S
GEBRUIKEN j S
Zonnen manen nieuwe seizoenen
nieuwe jonge bamboeplanten
verminkte misvormde kinderen
en onze eigen lijken
zwart getij wit getij, olie en alcohol
drijvend en kolkend rond Ben Hoa.
Totdat de grote moesson van ons
volk
eindelijk voortraast over de weg
naar Ben Hoa.
De dichter ervan is anoniem.
In de LEEUWARDER COURANT
klaagt een consument uit Hollum over
de steeds duurder wordende melk:
De boeren krijgen f 100 of soms f 200
per week minder voor de melk dan
wordt beweerd. Maar wat ziet men
nu, de boer gaat rustig door met mel
ken. Dus tot welke conclusie moet de
buitenstaander wel komen? Dat de uit
spraak van het Tweede-Kamerlid, de
heer Sake van der Ploeg, dat de boeren
de laatste jaren minstens twee cent te
veel hebben ontvangen, nog maar heel
voorzichtig uitgedrukt is. De boeren
hebben sinds de oorlog hun produktie
steeds maar opgevoerd. De overheid
steunde hen daarin door toeslagen op
de melk, subsidie hier, subsidie daar.
Miljoenen heeft het de staat gekost.
En de produktie steeg. Elke boer
ploegde zijn eigen akkertje, molk zijn
eigen koeien. Elke boer moet zijn
eigen trekker hebben en andere dure
machines en dus.het onkostencijfer
steeg. Geen nood, de garantieprijs
steeg en.de produktie steeg. Maar
als die hogere produktie nu in over
eenstemming toas met de afzet, maar
de koelhuizen raakten voller en voller
en de produktie steeg nog steeds meer.
Ja. er wordt door de Rijkslandbouw-
voorlichtingsdienst zelfs aan de boe
ren geadviseerd om elk nog maar een
paar koeien meer te houden, dus nog
meer melk, ja zelfs nog meer richt
lijnen gegeven om de overvoerde pro
duktie nog verder op te voeren. Boven
dien wordt er 's winters door de boeren
een krachtvoer verbruikt bij de klip
pen op, de een nog meer dan de ander.
Het buitenlandse graan komt met
scheepsladingen tegelijk ons land bin
nen, de veevoederfabrieken draaien
bijna jdgg.jzp. rfacht door, allermal om
de overvoerde zuivelproduktie nog
verder op te voeren. Als de fabrikan
ten van wasknijpers de markt ver
zadigd hebben, zouden zij dan ook hun
produktie nog verder opvoeren?
De stichting „Boven de veertig"
heeft onlangs een televisie-interview
geweigerd, omdat de stichting, zo zegt
zij bij monde van de heer Van Eysden
in haar veertiendaags orgaan, al der
gelijke uitzendingen beu is. De stich
ting zegt nooit een politieke kant te
kiezen, noch rechts, noch links.
„Een bepaalde jeugd geeft de toon
aan", zo zegt zij. „Het is te betreuren,
dat deze niet eens grondig wordt ge
confronteerd met onze jeugdjaren.
Grondig! Want dan zou zij beseffen,
dat zij in deze tijd in een dorado leeft".
Het schijnt dat de huidige publici
teitsmedia haar taak niet verstaan. De
televisie en de radio zijn geen zegen
geworden maar een vloek. Moorden,
doodslagen, gescherm met bommen en
revolvers zijn nu bepaald niet de juis
te voorlichting voor opgroeiende
jeugd. Sex en liederlijke moraal even
min. En dit alles wordt ons rijkelijk
voorgeschoteld! Zonder dat er van
enige beperking sprake is. Wij vragen
ons af, wat wil men met dit alles be
reiken? Revolutie, moord? Men is bezig
geesten op te roepen, die men over
enige tijd niet meer kan bezweren.
Nu thans de levensomstandigheden
veel gunstiger zijn geworden dan
vroeger, is men nog niet tevreden.
Men wil afbreken, vernielen! Zonder
zich te realiseren, dat het uiteinde
naar de totale chaos voert. Welke dan
ook de goedwillenden niet meer kun
nen tegenhouden.
Men heeft er de mond vol van, dat
arme landen moeten worden geholpen;
onze jeugd wordt erop uitgestuurd om
daar de „beschaving" te brengen. Doch
wat zegt men als die onderontwikkel
den ons verwijten, waar bij ons de be
schaving blijft? Vernielingen, in brand
steken van auto's en gebouwen zijn nu
niet bepaald een lichtend voorbeeld.
Een voorbeeld, dat wij als hoogst-be-
schaafden toch moeten geven.
De vooruitgang is niet tegen te hou
den! Dat zegt men althans. Maar toch
wij herhalen het was het leven
vóór de tweede wereldoorlog niet
menswaardiger dan nu?
Trots het ontbreken van televisie en
de grote zorgen om zich in het leven
te handhaven. Toen er geen sprake
was van strijd in de kerken en de
godsdienst vele mensen de moed gaf
verder te leven en te strijden. Zonder
drukkende onzekerheid.
Het meest gelukkig is de mens die
er maar op los leeft, zonder zich er
gens iets van aan te trekken. Doch dit
is op de duur niet meer mogelijk. Uit
eindelijk wordt hij toch met alle narig
heden geconfronteerd, hoe gaarne hij
zich ook met niets wil bemoeien. Als
redelijk denkend schepsel kan hij zich
niet overal aan onttrekken.
Dat de als extreem-rechtsen uitge
scholden vaderlanders die een krans
willen leggen bij een standbeeld van
Willem de Zwijger worden gemoles
teerd, spreekt boekdelen. Men eist de
vrijheid om te doen en te laten wat
men wil voor zichzelve op, doch mis
gunt anderen de vrijheid om voor hun
mening uit te komen. En deze gedach
te zal zich uiteindelijk gruwelijk wre
ken!
„Daar op zo'n dorp ben je pas echt
politieman", zegt de 77-jarige heer
L. van Bloois in het AMSTEL-
VEENSCH WEEKBLAD, dat hem
interviewde ter gelegenheid van het
feit dat hij vijftig jaar is getrouwd.
„Je krijgt namelijk met alles te ma
ken. Als er iets gebeurd is, komen de
mensen direct naar je toe. Daardoor
heb je met alle zaken te maken en
niet alleen met de regeling van het
verkeer, want dat zijn geen echte po
litiemannen".
(Van onze correspondent)
DEN HAAG. De Prof. Mr. B. M.
Teldersstiehting, het wetenschappelijk or
gaan van de Volkspartij voor Vrijheid
en Democratie, ontraadt momenteel een
grondwetswijziging in de geest van de
proeve van een nieuwe grondwet. Zij be
veelt daarentegen op dit ogenblik her
zieningen op onderdelen aan. Het bestuur
van de Teldersstichting heeft dit meege
deeld aan de minister van Binnenlandse
Zaken.
Evenals tal van andere instanties was
de stichting om advies gevraagd over de
wenselijkheid van grondwetswijziging en
de inhoud van de proeve, 'n Driemanschap,
bestaande uit prof. mr. R. A. V. baron
van Haersolte, prof. E. H. s'Jacob en mr.
J. V. Rijpperda Wierdsma, heeft het ad
vies van de stichting voorbereid.
Er is een tijd geweest dat de „Ro
den" riepen. Wat zij riepen was: „Geen
man en geen cent voor het leger!"
Ik weet niet of het een geval is van
roodverschuiving of van klankverschui
ving, maar ik heb niemand iets horen
roepen toen het bekend werd dat er
vijf miljard centen zijn uitgegeven om
ons eerste legerkorps te voorzien van
infrarood-apparatuur. Misschien was
het geroep onhoorbaar, zoals infrarood
licht onzichtbaar is, tenzij men over
de juiste instrumenten beschikt. Het
eerste legerkorps beschikt daarover en
dat is een groot voordeel, want daar
door hoeft het 's nachts niet te sla
pen en kan het rustig doorvechten.
Voor de vijand is het idee niet zo
rustig, want elk ogenblik kan er een
onzichtbaar zoeklicht op hem gericht
worden, gevolgd door een gericht salvo
dat op zijn verlieslijstje als een nade
lig salvo zal worden genoteerd. De vij
and zal dan niet nalaten zich 'n ruime
voorraad van dezelfde infraroodkijker-
tjes aan te schaffen, zodat als ons
lampje aanflitst de kans bestaat dat
het meteen uitflitst. Eigenlijk zouden
we 't geheim moeten houden, maar nu
het in alle kranten gestaan heeft durf
ik er niet over te zwijgen, uit angst dat
daardoor juist de aandacht erop zou
worden gevestigd. Als de vijand mee
leest, kan ik hem misschien nog van
de aankoop afhouden door erop te wij
zen dat het bezit van infrarood-appara
tuur voor hem dezelfde nadelen ople
vert als voor ons. Bovendien ziet het
er naar uit dat alles over vijf jaar te
gen sterk gereduceerde prijzen bij Loe
Lap ligt uitgestald, want tegen die tijd
is het een lapmiddel geworden verge
leken bij de uitvinding die dan voor
onze strijdkrachten beschikbaar zal
zijn: de helderheidsversterker, een kij
ker waarmee wij bij donker onze te
genstander kunnen zien zonder zelf ge
zien te worden, op voorwaarde natuur
lijk dat hij niet over dezelfde appara
tuur beschikt. Misschien vinden wij on
dertussen iets uit waarmee we hem die
voorwaarde kunnen stellen.
Voorlopig kunnen we heel blij zijn
met onze infrarode aanwinst, al is het
alleen maar omdat we echt in het na
deel zijn als de anderen hem zouden
hebben en wij niet. Het gebruik van
infrarode stralen lijkt daarom zo heil
zaam. omdat het misschien een genees
middel kan zijn zijn tegen de ongenees
lijke kwaal waaraan de wereld lijdt:
de oorlog. Met behulp van een infra
rode lamp ben ik eens genezen van
een stijf hoofd. Stel u twee vijanden
voor die elkaar bij het licht van hun
infrarode lampen beloeren. Hun hel
men of vechtpetten spreken een onver
zettelijke taal. Overwinnen of ster
ven!" roepen ze. Maar onder die dap
pere hoofddeksels wordt nu een in-
frastroom van, noem het maar rode
gedachten zichtbaar die roept: „Leven!'
En beiden, die de hoop hadden met deze
oorlog een eind te maken jian alle oor
logen. zien dat ze het wat de hoofd
zaak betreft^eens zijn en besluiten ook
deze laatste oorlog maar over te slaan.
Dit mag fantasie zijn, ik zie 't heel hel
der. U niet? Laten ze dan in Delft
maar opschieten met die helderheids
versterker.
UTRECHT. Het Verbond van Veilig
Verkeer heeft er bij de minister van Ver
keer en Waterstaat op aangedrongen, het
tot nu toe voorgeschreven wit van achter
spatborden van fietsen te vervangen door
het fluorescerende oranje, hetgeen de
zichtbaarheid van fietsers aanmerkelijk
zou vergroten, aldus het verbond, dat er
op wijst dat de kleur oranje in het ver
keer het duidelijkst zichtbaar is. Er is
voor wegwerkers al oranje veiligheids-
kleding. Ook de Porscheauto's en solo
motoren van de surveillancegroep der
rijkspolitie hebben nu een grotendeels
oranje kleur.
1143. De broer van de Markies trok
zich de slaapmuts van het hoofd en leunde
terug uit het bovenraam.
„Ga maar vast naar binnen, de deur
is open. Dan kleed ik me intussen even
aan. Ik kan je moeilijk in mijn nacht
hemd te woord staanook al ziet
mijn broer er dan uit als een bedelaar,
hihihi".
De Markies was geschokt en Bram be
greep, dat de beide broers niet zo met
elkaar omgingen, als je van broers zou
mogen verwachten. Hij kreeg het idee, dat
hij zich weer eens in een wespennest had
gestoken. Maar nu hij eenmaal A had ge
zegd, moest hij ook B zeggen.
Bzei Brammet je du en hij opende
de deur van de winkel. Meteen kromp hij
in elkaar. Want ergens sprong een donder
bus met een luide knal uit elkaar en een
regen van sterretjes daalde op hem neer.
„Hoe vind je mijn winkelbel?" riep de
winkelier van boven. „Is-ie niet gewel
dig?".
28. Inspecteur Breukslager drukte op een belknopje,
en even later stapte agent Klabbers het kantoortje
binnen.
„Zie je die twee figuren daarbuiten?" vroeg de hoge
politieman, terwijl hij op het raam wees. „Ik wil dat
je die twee volgt. Verlies ze niet uit het oog. Ik ver
denk ze van diefstal!"
Agent Klabbers salueerde en stapte haastig achter
de twee verdachten aan. Jollipop en Panda deden ech
ter niets geheimzinnigs. Ze gingen regelrecht naar
Hobbeldonk, verdwenen daar naar binnen, en lieten
zich verder de hele dag niet meer zien.
„Misschien zijn ze een nieuwe inbraak aan het voor
bereiden. mompelde de politieman. „Maar ze ne
men er de tijd voor.Het is al bijna elf uur in de
avond. Maar ik blijf op m'n hoede. Als een van die
twee het ook maar waagt om stiekum naar buiten te
komen, betrap ik hem op heterdaad. Die schurk heeft
me al twee keer op m'n kop gezeten en dat zal ik
hem zwaar betaald zetten!"
6)
ne generaals met grote zomerbrillen
op hun neus en een Nobele Pro-Ame
rikaanse, Pro-OAS, Pro-Eeonomische-
en-Militaire-Hulp Dictator. Er waren
hoofdartikelen over „Weer een Cuba-
crisis?" James Reston vatte het ern
stig op en Arthur Krock had al een
vergelijking gemaakt met iets ver
schrikkelijks uit de ambtsperiode van
president Harrison. Waldorf zat te po
pelen.
De trein kreeg krampen en spoog
Waldorf uit in Nineteenth Street.
Moedig sloeg hij een westelijke rich
ting in, op weg naar huis en moeder.
Ze zou wel koekjes staan te bakken
in de keuken, nijdig omdat hij niet
met haar had ontbeten: verg ik zo
veel van je Waldo? Ik vind het pret
tig samen met jou te ontbijten. Is dat
te veel gevraagd?
Hij klom de stoep op en had hele
maal geen erg in het vrij kleine man
netje dat de struiken stond te be
wonderen op het terrein van het se
minarium aan de overkant van de
straat. De man had geduldige bruine
ogen en droeg een onopvallend geruit
pak en je kon hem op straat tegen
komen zonder hem op te merken.
Hetgeen de reden was waarom hij
zijn werk zo goed deed.
Waldorf sloot de deur achter zich,
liep de hal door en ging naar de keu
ken. Meel. Er lag overal meel. Ver
der boter, ouwel, blikken, deegrollers
lepels spatels, eieren, room, kloppers
suiker, geconfijte vruchten, gesmol
ten chocolade en walnootdoppen. Het
leek alsof de nazi's er hadden huis
gehouden.
„Ha mam. Wat eten we?"
„Verg ik zoveel van je, Waldo?"
„Ik ben thuisgekomen om te lun
chen".
„Ik vind het prettig samen met jou
te ontbijten. Is dat te veel gevraagd?"
„Het spijt me mam. Ik zal een
sandwich maken voor ons tweeën".
„Heb ik het druk? Ben ik over
werkt? En dat komt maar thuis en
verwacht te kunnen lunchen".
„Ik zal wat leverworst afsnijden,
goed, mam?"
„Ik ben op de kop af vijfenzestig
en niemand steekt een vinger voor me
uit".
„Luister nou eens ik zal voor je
klaarmaken, wat je maar wilt".
„Ik wil mijn ochtendzoen".
„Goed mam".
|L ,,Op mijn mond".
„Maar
„Belmond zoent me altijd op mijn
mond".
„Niet zoent. Zoende. Hij is in vier
enveertig gestorven".
„Hij leeft. Hier. In mijn hart. In
deze arme boezem".
„Wil je mosterd op je sandwich?"
Waldo, Carla slaapt weer met de
een of andere man".
„Nietwaar".
„Welke man. Waarom vraag je
niet welke man?"
„Omdat er geen is".
„Weet je hoe laat ze vannacht is
thuisgekomen?"
„Ja, ik weet hoe laat ze vannacht
is thuisgekomen".
„Je blijft de hele nacht op, baby
van me. Dat is niet goed voor je".
„Deze leverworst ziet er beschim
meld uit".
„Miklós".
„Er is geen brood. Ik haal wel wat
in de delicatessenwinkel".
„Miklós Feldman. Dat is die man
met die geblondeerde haren op zijn
armen".
„Blondeert hij de haren op zijn ar
men?"
„Hij blondeert zich helemaal. Dat
zegt Carla".
„Moeder, geef je eigenlijk iets om
me?"
Ze had de beide dubbele ovens aan.
Hij veegde zijn gezicht af.
„Ik houd van je. Je bent mijn zoon"
„Waarom sta je altijd koekjes te
bakken?"
„Iemand moet 't toch doen".
„We hebben het geld niet nodig".
Ze verdiende per week heel wat
met haar koekjes, meer dan hij Ze
werden in grote hoeveelheden aan
Magda verkocht, waar ze over de
marmeren toonbanken van de sjiek-
ste banketbakkerswinkel in de stad,
voor prijzen tot vijf dollar per pond
weggingen. Er bestonden geen betere
koekjes.
„Als je niet om geld verlegen wilt
zitten, moet je het eerst verdienen".
„Daar gaat het nu net om, Mam.
Zou je me wat kunnen lenen?".
„Waar is mijn sandwich?"
„Mam, ik moet wat geld hebben".
„Er zit tien dollar in mijn porte
monnee. Neem die maar. Alles wat
ik heb is voor jou".
„Ik heb zelf wel tien dollar, Mam.
Ik heb meer nodig".
„In de winkel op de hoek zeggen
ze dat Feldman homosexueel is".
„Mam, in godsnaam
„Het is maar geroddel, maar ik
vond dat jet het moest weten". Ze
keerde zich om en liep naar het aan
recht en ging aan het werk. Met een
bons kwam een grote klont boter van
vijf pond in de mengkom terecht.
„Ik heb drieduizend dollar nodig".
Geen reactie. „Als lening. Ik had het
je terugbetalen".
„Als je een lening wilt sluiten ga je
je vriendje van de Bank maar opzoe
ken".
„Moeder"! Zijn handen rustten
licht op haar schouders, zonder druk
uit te oefenen. Ze was goed gevuld
maar toch tenger; een kleine vrouw,
zacht en rond en, als je haar trouw
foto mocht geloven, knap. „Ik moet
't hebben".
„Waarvoor?"
„Een flat".
„Voel je je hier niet thuis?"
„Luister eens. Carla wil
„Carla? Wat wil Carla? Is dit huis
niet goed genoeg voor die dochter van
Sandro Tozzioli met haar visse-ogen
en haar wijkende tanden, die op man
negen (9) vbgkq vbgkq vbgkqj m
nen uit is om er beter van te wor
den?"
„Carla wil een woning".
„Je krijgt mijn geld als ik dood ben
en geen dag eerder. Hier ben je thuis.
Bij mij ben je thuis".
De keuken scheen heen en weer te
zwaaien. Niet erg; een beetje maar.
„Mam, wat wil je van me?"
„Wil je dat weten?"
„Ja".
„Ik wil alleen maar dat je gelukkig
bent".
„Ik moet die drieduizend dollar
hebben".
„Ik heb geen drieduizend dollar".
„Je liegt of het gedrukt staat".
„Het staat niet gedrukt".
„Dat weet ik". De elektrische mi
xer stond nu aan. Hij moest geolied
worden en maakte het geluid van een
koffiemolen met kroep.
(Wordt vervolgd)
NE6, POllÉKE - JE HEBT ALLEEN
TEVEEL HAAST DÉ DEUR 6 A AT
Tussen al het oorlogvoeren en
sterven in Vietnam worden ook
nog gedichten geschreven. Alle
documenten, die op gesneuvelde
Vietcongsoldaten worden gevon
den, worden zorgvuldig bewaard.
Een Amerikaan stal evenwel de ge
dichten van gesneuvelde Vietcong-
strijders en een andere naaide ze
in zijn kleren en smokkelde ze
naar Parijs. Vervolgens werden ze
gepubliceerd in het Engelse blad
„Nova". De schrijver Cees Noote-
boom vertaalde er enkele en liet
ze afdrukken in zijn rubriek in DE
VOLKSKRANT. Wij citeren:
Zoveel keer al ben ik heen
en weer getrokken
over de weg naar Ben Hoa
Ik heb de draak gezien en de hagedis
op de weg naar Ben Hoa.
Messen geweren laarzen rijst bloed
blikjes vlees fruit groente thee
ammunitie mortieren, bommen
en het gelach
van vrouwen
alles komt en gaat en komt en gaat
over de weg naar Ben Hoa
en lang nog zal het zo gaan, af en
aan, af en aan,
over de weg naar Ben Hoa
terwijl de heldere, verraderlijke
morgen
ons besluipt.
WE ZULLEN TOCH
NIET INGESNEEUWD
ADVERTENTIE
Spaarvormen (evt. te combineren)
hypotheekaflossingen
spaarbewijzen
effectenbewijzen
levensverzekeringen
spaarkasinschrijvingen
garantiekredietaflossingen
Nadere inlichtingen bij Spaarbanken,
Boerenleenbanken, Raiffeisenbanken,
Postkantoren. Banken, Borgstellings
fondsen, Hypotheekbanken, Bouwfond
sen, Spaarkassen, Levensverzekering
maatschappijen, assurarrtie-tussenper-
sonen en de Sociale Verzekeringsbank.
Of vraag per briefkaart aan Prèmie
Spaarplan. Postbus 51, Den Haag, vrij
blijvend de brochure over dit nationale
plan.
