WAinnnr
GROTE
DEMONSTRATIEVE
BIJEENKOMST
V erzetsgepensioneerden
onbillijk behandeld"
u
POLLE, PELLI EN PINGO
centrale
verwarm
ngestipt
tt
A. MERKX
EN DE HOBBELDONKER
Mej. Kessel nu in
Radicale fractie
T s j echoslowaki j e
wil visa laten
verdwijnen
WOENSDAG 22 MEI 1968
9
Ons vervolgverhaal
Feuilleton doot-
jAwes colBmm
Aan de bestuurders van de plaatselijke centrales v.h. N.V.V., N.K.V. en C.N.V.
TEGEN DE MAATREGELEN DIE DE REGERING WIL NEMEN OP HET GEBIED VAN DE LOONPOLITIEK
EN DE WERKGELEGENHEID.
ZATERDAGMIDDAG 25 MEI A.S.
OM 1 UUR IN DE JAARBEURSHALLEN
AAN DE CROESELAAN TE UTRECHT
VOORZITTER MEYLINK:
Aardgas
Oliestookinstallaties
Bedrijfsinstallaties
Luchtverwarming
Sprinklerinstallaties
BEVERWIJK
Laan der Nederlanden 2, Tel. (02510) 31247
Vestigingen te Apeldoorn en Bussum
Kees Stip
Directeur reisbureau:
D
A
J
O
II
B
S
het Nier secoveni,,.l
B
B
A
M
U
E
T
J
B
O
K
xx
ADVERTENTIE
7)
„En als je het dan weten wilt, ik
geloof dat Feldman een communist
en Carla een slet is". Met een klet
send geluid vielen de rauwe eieren
in de boter. Waldorf draaide zich om
en rende weg. Blokken achtereen.
De kleine man met het geruite pak
scheen zich niet te haasten terwijl
hij, met een blok tussenruimte, ach
ter hem aanging.
Met een onhandige bundel onder ie
dere arm wankelde Waldorf door de
grote voordeur bij Tahlheim, strom
pelde de hal door, wachtte uren op
de lift en, zich op de lippen bijtend,
stond hij stokstijf in de houten lift,
terwijl die omhoog ging en er dagen
verstreken.
Eenmaal op de zevende verdieping,
stormde hij de gang door, knalde
door de dienstingang en ging, terwijl
hij het tegelijkertijd koud had en zich
een dwaas voelde, op zijn stoel te
genover Thalheim zitten.
De oude man had zijn voeten op de
Lippold en zat met zachte stem te te
lefoneren. „Meneer, u behoort tot het
slag miljonair dat hebzucht in een
kwade reuk doet staan; u hebt een
lage ziel en ik zou u nog geen toilet
papier verkopen". Tevreden legde hij
de hoorn op zijn bureau „het
maakt ze nog woedender als je niet
ophangt" en schoof voorzichtig de
la dicht.
„En, Appleton? Wat kokend hete
thee?"
„Twee klontjes, geen citroen".
Thalheim, bleek en licht als schuim,
liep naar de samovar en vulde de
glazen. Geen van beiden sprak. De
stilte drukte op Waldorfs trommel
vliezen; het deed gewoon pijn. Toen
had hij een glas thee in zijn hand en
Thalheim praatte.
„Goed, Appleton, geef ze maar
eens hier". Waldorf keek net lang
genoeg op om te zien dat de oude
man naar de onhandige pakjes wees.
Ze waren onhandig van buiten, on
handig van binnen, door en door on
handig. Hij schudde zijn hoofd en
keek een andere kant op.
„Je wilt weten wat ik van je werk
vind. Ik zal het je vertellen. Ik zal je
pijn doen als het moet. Neem die pak
jes en leg ze op mijn bureau".
op de een of andere manier deed
Appleton wat hem gezegd was. De
kamer leek erg licht, een overbelich
te foto. Hij kon de knopen niet losma
ken en ging zitten. De oude man
opende het pakje met een mes. Daar
lag het bovenste schilderij, kinder
achtig en weerloos. Er was niets te
lezen op Thalheims gezicht. Waldorf
wendde zijn blik af.
Hysterisch: dat moest hij geweest
zijn om op zo'n idee te komen. Hij
had zover mogelijk hardgelopen en
toen hij hijgend op een trottoirband
in Chelsea was gaan zitten had hij
dit idee gekregen. Als Thalheim er nu
eens in toestemde zijn schilderijen te
verkopen? Waldorf had tweeduizend
dollar op een spaarbankboekje. Dat
was voldoende om de huur tot aan
de herfst te betalen. En tegen die tijd
zou Thalheim een paar van zijn schil
derijen verkocht hebben; hij zou ze
misschien blijven verkopen en dan
zou er geld zijn voor Carla's flat. Hij
zou misschien zelfs zijn lessen eraan
kunnen geven en al zijn tijd aan het
schilderen besteden. Het was olie-
maal mogelijk. Waarom niet? Waar
om niet? Omdat hij niet goed schil
derde, omdat hij de gave niet had,
geen flair, geen talent. Hij deed zijn
ogen stijf dicht en balde zijn vuisten
tot ze pijn deden.
„Ik heb genoeg gezien".
Waldorf deed het moedigste wat hij
ooit had gedaan. Hij keek Thalheim
aan. „Glimlach je, Thalheim?"
Thalheim knikte.
„Knik je Thalheim?"
„Ja".
Hij wist niet wat er vervolgens ge
beurde. Hij had geen enkele gewaar
wording, totdat hij iets kouds in zijn
hand voelde. Hij keek: de dampende
thee was vervangen door ijskoude
wodka. „Lechajim", zei Thalheim.
Hij hief het kleine kristallen glas en
dronk het in één teug leeg. Ze praat
ten, lachten, dronken en omarmden
elkaar zelfs. Het was het grootste ge
luk dat Waldorf ooit had gekend. Hij
stond op en zei het ronduit.
„Thalheim, ik zie je bijna dubbel.
Ik moet weg. Ik verlaat je nu, niet
als Appleton de halve mislukkeling,
Appleton de nietsnut. Ik ben iets. Ik
kan schilderen. Ik ben Appleton de
schilder. Thalheim heeft het gezegd".
Hij was al bij de deur toen Thal
heim kuchte. Hij draaide zich om.
„Je schilderijen". Ze lagen over
het hele bureau van Thalheim ver
spreid.
„Wil je ze niet hebben?"
„Ik kan ze voor je bewaren, als je
wilt".
„Maar ga je ze niet verkopen?"
„Ze verkopen? Maar, beste jon
gen".
„Ik dacht Hij zweeg. Hij hoef
de het niet te zeggen. Het stohd op
zijn gezicht te zien.
„Je bent schilder en eens, heel
spoedig als je hard werkt, zul je
Schilderen. Je zult dan goed genoeg
kunnen schilderen om niet in het
vergeetboek te raken."
Waldorf kon het niet aanhoren. Hij
was diepbedroefd. Hij draaide zich
om en ging weg.
De bodem van zijn hol was voch
tig en zijn broek voelde klam aan.
Het was tijd om te gaan. Het was
bijna tien uur in de avond op vrijdag,
4 kuni: tijd om naar huis te gaan.
Hij stond op.
De situatie was niet volkomen ho
peloos; hij had tenslotte tweeduizend
dollar. Carla zou genieten van haar
terrasje. Tot september. Hij probeer
de niet te denken aan wat er dan
zou gebeuren. Hij zou haar dan ver
liezen. Hij wist het; hij was 'er ab
soluut zeker van. Hij gooide het on
gecorrigeerde werk in zijn aktentas,
likte aan.zijn vingers en reikte om
hoog en Schroefde de naakt?' groeK
lamp los. Hij liep de hele weg naar
huis. Hgftwas onmogelijk om alle ge
dachten uit te bannen. Hij dacht aan
de Speler van Dostojewsky en be
sefte wat het betekende als je wist
dat het spel verloren was en je toch
je laatste cent inzette. Hij bleef staan
onder de straatlantaarn voor de ste
nen stoep van zijn moeders huis en
keek naar zijn schaduw op de grond.
Klein en misvormd: ja, dat was een
eerlijk oordeel.
Langzaam, geruisloos en voorzich
tig opende hij de voordeur. Carla zou
niet thuis zijn maar zijn moeder wel,
en een gesprek met haar kon hij best
missen. Hij glipte naar binnen. Het
was donker in huis, behalve in de
keuken waar zijn moeder zich be
vond. Eerder op de avond had ze wat
koekjes laten verbranden, maar de
ergste walm was al verdwenen.
(Wordt vervolgd)
DRINGENDE OPROEP
Het overlegorgaan der 3 vakcentrales belegt een
Deze bijeenkomst zal worden gehouden op
I
I
De 3 vakceentrales verwachten dat, ondanks de zeer korte tijd van voorbereiding, duizenden leden aan deze bijeenkomst
zullen deelnemen. Zij dienen zich te melden bij de plaatselijke centrales. Dit vereist een goede organisatie, die alleen kan
slagen met behulp van de bestuurders van deze plaatselijke centrales. Het overlegorgaan doet op hen een dringend beroep
om in onderling overleg plaatselijk maatregelen te treffen, teneinde zoveel mogelijk leden aan de demonstratieve bijeenkomst
te laten deelnemen. Hun wordt verzocht plaatselijk het vervoer naar Utrecht en terug te regelen.
A. H. KLOOS, voorzitter N.V.V.
P. J. J. MERTENS, voorzitter N.K.V.
J. VAN EIBERGEN, voorzitter C.N.V.
UTRECHT „Het is een nare zaak dat
de verzetsgepensioneerden elk jaar weer
de strijd moeten aanbinden met de belas
ting om duidelijk te maken dat zij door
hun invaliditeit veel hogere uitgaven heb
ben. Het is onbillijk dat de fiscus de in de
Buitengewone Pensioenwet geregelde
smartegeldvermeerdering bij 80 percent in
validiteit tot het inkomen rekent".
Deze hartekreten uitte in tftrecht de
voorzitter van de „Landelijke contactgroep
v-ah verzetsgepensioneerden en nagelaten
betrekkingen 1940-1945", de heer W. Mey-
link. „Als straks hierbij nog de huurbe
lasting komt kunnen we dit smartegeld
inderdaad smartegeld in de dubbele zin
van het woord noemen", aldus de voor
zitter.
De buitengewone pensioenen van ruim
één derde van deze groep worden berekend
volgens de voor een ongeschoolde gelden
de laagste normen. De contactgroep vindt
dit een van de „belabberdste beslissingen"
in de wet Buitengewoon Pensioen.
Schrijnend zijn de omstandigheden voor
de weduwen van verzetsgepensioneerden.
Hun pensioen (inclusief toeslagen), aldus
de heer Meylink, bedraagt f 5100 per jaar,
nog niet de helft van het pensioen van de
gehuwde verzetsgepensioneerde. Er zijn
thans 278 weduwen en ongeveer 320 inva
lide mannen, die pensioen genieten op mi
nimumbasis. In ons land, zo zei hij, zijn
- om
29. Om kwart over elf stapte Jollipop de woon
kamer binnen en schraapte opvallend zijn keel.
„Aliem", sprak hij tot Panda. „Het wordt tijd dat
wij naar bed gaan, meneer Panda. Dit is een vermoei
ende dag geweest en de emoties hebben ons waar
schijnlijk erg uitgeput.!"
„Ik kom zo naar boven toe!" zei Panda. „Even dit
hoofdstuk uitlezen. Ga jij maar vast slapen ik doe
het licht wel uit!"
De bediende trok zich terug, en vijf rninuten daarna
klapte Panda zijn boek dicht.
„Het is laat!" mompelde hij, terwijl hij opstond
en naar de deur liep. „Maar ik kan meteen naar bed;
ik hoef alleen maar het licht uit te doen.
Hij keek nog even de kamer rond en draaide daar-
de schakelaar om.
Alle lampen zijn uit in de woonkamer!" stelde agent
Klabbers buiten vast. „Nu gaan ze naar bed.of niet?
Dat is de vraag!"
Hij bleef scherp op het dondere Hobbeldonk letten,
en daardoor zag hij niet dat een tijdje later een paar
ogen ongunstig naar hem loerden vanuit het struikge
was
HET IS HEM OOK! EM
WAAR 20DE RtST
VAN ZEEROB ZIJN?
IK BEN 8AN6 DAT HIJ
ONDER DE SNEEUW
ZIT
WAAROM
DENK JE
DAT
OMDAT IK HEM 'S Wl NTERS NOü
NOOIT ZONDER MUTS HEB
GEZIEN
KIJK EENS, PINGO DAT LIJKT
ZEEROBS MUTS WEt!
267Z-A
thans nog rond 800 verzetsgepensioneerden
en verzetsweduwen met een minimum van
2450 als pensioenbasis. Optrekking ervan
met 500 tot 600 zou neerkomen op een
paar miljoen „maar dat zou voor velen
een uitkomst betekenen".
De contactgroep heeft de regering tele
grafisch verzocht de vermeerdering smar
tegeld met het oog op de komende huur
belasting buiten beschouwing te laten
voor de inkomstenbelasting. Ook is een
onderhoud aangevraagd bij de minister
van Cultuur. Recreatie en Maatschappelijk
Werk.
(Van onze correspondent)
DEN HAAG. Als laatste van de drie
uitgetreden K.V.P.'ers heeft mej. A. Kes
sel haar plaats ingenomen in de fractie
van de Radicale Partij. De fractieleden
Aarden en Janssen traden op 27 februari
uit de K.V.P.-fractie. Mej. Kessel was
toen ziek.
Mej. Kessel heeft dinsdagmiddag een
mondelinge toelichting gegeven van haar
besluit, dat zij reeds eerder schriftelijk
aan de Kamervoorzitter had meegedeeld.
Zij wees erop dat haar politieke en maat
schappelijke visie in het afgelopen jaar
sterk was gaan afwijken van die van de
meerderheid van de fractie. Vorig jaar
april had zij al schriftelijk aan fractie
voorzitter Schmelzer haar bezorgdheid
over de koers van de K.V.P.-fractie laten
wptm. -J I
ADVERTENTIE
VERWARMINGS- EN STOOKTECHNISCH BEDRIJF N.V.
Met grote opwinding, mijn waarde
Hugo Claus, verneem ik dat ge in
Brugge voor de rechter zijt gedaagd,
op beschuldiging van de goede zeden
in gevaar te hebben gebracht.
Toen aan het eind van het vorige
jaar op het experimentele filmfestival
in Knokke uw spel Mascheroen
werd vertoond, zijn de drie acteurs die
de Heilige Drieëenheid moesten uit
beelden, op uw aanwijzing naakt op
het toneel verschenen.
Naar ik hoor zal uw zaak achter
gesloten deuren worden behandeld.
Dit verbaast mij bijzonder, want die
rechtszitting maakt toch geen deel uit
van een door u geschreven toneelstuk
waarij ge uzelf verplicht zoudt hebben
het voorbeeld van uw acteurs te vol
gen? Mochten wij, of moesten wij, zo
als men bij u wel zegt, behalve over
een gemeenschappelijke taal ook over
een gemeenschappelijke weersgesteld
heid beschikken, dan lijkt het mij
waarschijnlijk dat ge in een schippers
trui op de zitting zult komen, terwijl
uw rechters kledij zullen dragen die
de wet hun voorschrijft.
Er zal dus, naar wij mogen aanne
men, niets bij deze rechtszaak te zien
zijn dat reden geeft tot nieuwe op
winding. En te horen evenmin, want
uw reactie op de beschuldiging is
bekend.
Ge hebt gezegd, zo lees ik, dat „wie
bij het zien van drie naakte acteurs
die een theologisch begrip uitbeelden
opgewonden raakt, een geperverteerde
is die men beter in een instituut kan
stoppen om zijn schildklier te laten
opereren".
Omdat ik de voorstelling in Knokke
niet heb gezien, heb ik mijn verbeel
ding te hulp moeten roepen om mij
het door u voorgeschreven beeld voor
ogen te brengen. De theologische ach
tergrond bleef daarbij vaag, maar de
voorgrond was duidelijk genoeg om u
gelijk te geven wat het opwindende
betrof. Ik vond er niets aan. In mijn
schildklier hoeft dus niet te worden
gesneden.
Toch vraag ik mij af of de opwin
ding die uw gesymboliseerde drie
eenheid verwekte met recht kan wor
den toegeschreven aan een epidemi
sche schildklieraandoening. Het festi
val in Knokke wordt bezocht door tal
van naar cultuur hongerende Noord
nederlanders, die gewoon zijn hun
emoties te verbergen achter het schild
van hun onbewogenheid. Wat dat be
treft zijn zij zelf enorme schildklieren.
Hun emoties breken alleen door bij
theologische twisten, vooral daar, waar
het erom gaat de visuele gevolgen te
bestrijden van theologische dwalingen,
die gaan ze te lijf met de houwelen
van hun gelijk. De visuele gevolgen
van dit soort discussies zijn nog in
vele kale kerken zichtbaar. Door de
oecumene zijn ze van deze geweldda
dige uitweg beroofd. Er blijft niets
over dan zich op te winden. Dat moet
ook het gevalzijn geweest bij uw
symbolisering van de Heilige Drieëen
heid. Misschien hebben zij uw verbeel-
ting voor tweederde kunnen volgen.
Maar ze moeten diep zijn teleurge
steld in uw interpretatie van de Hei
lige Geest.
(Van onze correspondent)
ROTTERDAM. „Tsjechoslowakije is
bereid de visa voor toeristen af te schaf
fen, wanneer de Beneluxlanden hetzelfde
doen". Dit zegt directeur C. W. J. van
Waas van het uitsluitend reizen naar dit
land uitvoerende Rotterdamse reisbureau
„Tsjecho Travel Service".
Hij zegt dit van regeringsfunctionaris
sen in Praag te hebben gehoord. Het Ne
derlands ministerie van Buitenlandse Za
ken kon noch bevestigen, noch ontkennen
of onderhandelingen op dit punt met de
Tsjechoslowaakse regering worden ge
voerd. Nederland heeft geen eigen visum
beleid, maar werkt op dat gebied samen
met België en Luxemburg.
Y
MtNfJBR 6RBEN -U
KRIJGT DB UMGCÜCK-
INSTRUMENTêN VOOR
290.000 DOLLAR I
EH...WAAR
KUNNEN
Wt DE ZAAK
BES PREKEN
■2
OH NEB! IK KAN
'"•DER HEULT M~ r'
BEN SCHURK/
IK get MY
VANUIT MIJN
K4MÊR.-. IK
MÓET WETEN
WAT HIER
ACHTER zit.
Sam LpFf
fl.llwiLl.UH}
PIB
IlftPMI»
IH^Hp -
?0 O O c
1144. Voorzichtig bewoog Bram zich
door het feestartikelzaakje, want de knal
len bij de binnenkomst hadden hem wan
trouwend gemaakt. Maar Karo, nieuws
gierige Karo, kon zich weer eens niet be
dwingen. Een onschuldig doosje met vro
lijke kleuren trok zijn aandacht. Met één
pootje lichtte Karo het dekseltje op en
meteen sprong hem een plastic muis naar
de neus, wat Karo met een gil deed terug
deinzen. „Blijf er toch af", zei Bram op
hetzelfde moment, dat Tutu aan een
draadje trok, dat zijn aandacht had ge
trokken. Een wolk confetti storte op hen
neer en zette zich vast in hun kleren en
hun haar. „Nou is het genoeg", nep
Bram. Iedereen blijft op zijn plaats, en
niemand verroert zich. Er is niets in de
winkel, wat je vertrouwen kan".
Stokstijf bleven zij wachten, totdat de
eigenaar in de zaak zou verschijnen.
