WAinnor
Pokkenvaccin doet
wratten verdwijnen
winnaressen
POLLE, PELLI EN PINGO
De veilige
manier
van sparen
Rijkspostspaarbank
altijd safe!
^^ngestipt
Ons vervolgverhaal
Ontdekking van Canadese arts
Vrouw werkte als
arts met valse
doktersbul
van de week
Raadslid bedankt
wegens smaad
ZATERDAG 25 MEI 1968
8
FeutHeton door
JAMES GOLDMAN
STOORT UW AUTORADIO OOK ZO
n.v.metzelaar
«Ster
Kerkelijk nieuws
998-1
Kees Stip
D
A
Y
Y
J
O
N
E
S
7'
hmPBRI
eai
9)
Lieveling, ik heb al zes maanden
een verhouding. Ilona en ik hebben
getracht ons er tegen te verzetten,
maar onze liefde is te groot gewor
den. Tot je van me bent gescheiden,
logeer ik bij haar in haar villa aan
zee, in Southampton. Daarna gaan
we met haar jacht of haar vliegtuig
naar de Egeïsche Zee, waar ze een
eiland bezit. Probeer 't me te ver
geven, alsjeblieft. En zorg goed voor
moeder. De allerbeste wensen van je
trouweloze Wally.
Hij was gedurende de rit met de
taxi volkomen rustig en evenwichtig
geweest. Hij praatte met de chauf
feur over buitenlandse reizen en toen
de man het over paspoorten had
stond zijn hart stil. Het leek ver
schrikkelijk belangrijk vandaag nog
te vertrekken. Hij had het briefje
achtergelaten, al zijn bruggen achter
zich verbrand en het gevoel gehad
dat hij klaar was. Hij schoot de trap
op en holde de gang door. Hij zag
de deur van het bureau en toen hij
die bereikt had duwde hij er tegen.
Daarna trok hij. De deur ging niet
open. Hij slikte om 't gevoel van
paniek kwijt te raken en keek op zijn
horloge: na negenen. Had iedereen
zich verslapen? Hij bonsde op de
deur tot hij het zag. in gouden let
ters op het glas: „Op Za., Zo.
en Feestdagen gesloten". Het was
zaterdag. Hij maakte een geluid of
hij stikte en ging door met bonzen.
Er kwam iemand. Een kleine vrouw
met een zwabber in de hand. Ze
tuurde naar hem door het glas. „Ik
moet naar Costa Rica. Costa Rica,
en ik heb geen paspoort. Costa
Ze ging weg. „Kom terug. In gods
naam". Hij schreeuwde niet meer.
Hij haalde onregelmatig adem en
leunde met zijn voorhoofd tegen het
koele glas van de deur.
Hij hoorde getik. Iemand tikte op
een deur. Hij keek op en zag het
vrouwtje. Ze had de zwabber in de
ene hand en een vel papier in de
andere. Ze praatte tegen hem.
„Het is in orde, jongen. Je hebt
geen paspoort nodig".
Was het mogelijk? Ze drukte het
vel papier tegen de deur zodat hij
het kon lezen. Het was volkomen
waar. De luchtvaartmaatschappijen
verstrekten inreisvergunningen; dat
was alles wat hij nodig had. Hij
drukte een kus op de glazen deur,
ter hoogte van haar voorhoofd, en
liep glimlachend naar buiten. Hij
glimlachte de hele weg naar Thal-
heim.
De glimlach ging niet voorbij aan
het mannetje met het geruite pak.
Hij was volkomen verrast toen Apple-
ton uit de taxi was gesprongen. Het
kon slechts één ding betekenen: Ap-
pleton had hem in de gaten gekregen
en zocht verbinding met iemand om
het te rapporteren. Hij had geen tijd
meer om zijn gehuurde Chevrolet te
parkeren en Waldorf te volgen; tegen
die tijd zou het bericht al doorge
geven zijn.
Terwijl hij langzaam over Fifth
Avenue reed en Appleton in het oog
hield, wist hij dat hij nu ook gevolgd
zou worden. Wat voor spelletje er
ook gespeeld werd en aan welke
kant Appleton ook maar stond, hij
zou spoedig een auto achter zich aan
krijgen. Die zou er al kunnen zijn.
Hij was er zo zeker van dat hij niet
eens omkeek.
Waldorf stond aan de balie in het
kantoor van de Pan American Air
ways op het vliegveld Kennedy.
„Costa Rica, meneer?" Ze was erg
knap. Bij de luchtvaartlijnen was
iedereen knap.
„Ja, graag".
Ze knikte, glimlachte en begon
dienstregelingen te bestuderen. Hij
draaide zich om en keek door de gi
gantische ramen van de ruime hal
naar buiten. Je kon hiervandaan
overal naar toe; de hele wereld was
bereikbaar. Hij wilde dat hij niet zo'n
hoofdpijn had. Toch was het opwin
dend. Het afscheid van Thalheim
was hem zwaar gevallen. Het is een
pijnlijke zaak een heel oude man
vaarwel te zeggen. Waldorf had erop
gestaan dat hij het afschrift van zijn
banksaldo als onderpand hield. Thal
heim had hem duizend dollar in con
tanten gegeven en beloofd dat hij de
andere duizend dollar aan Carla zou
overmaken. Ze hadden wat gepraat,
vaak niets gezegd, en elkaar zwij
gend omarmd in de deuropening van
het kantoor.
Daarna was hij met een taxi naar
de zaak van Rosenthal gegaan en
had stapels van alles gekocht. Verf
doos en ezel, penselen, rollen doek,
spanramen, Damar vernis, lijnzaad
olie en terpentijn, houtskool en
schetsboeken, potloden, vele tubes
verf heldere cadmium en omber
en sienna, zinkwit, zwart en blauw.
De hele santekraam. Allemaal nieuw.
„Het spijt me, meneer, maar er is
geen vlucht naar San José".
„Wat!" Waldorf wist zeker dat hij
geschreeuwd moest hebben, maar
niemand keek om. .Ik dacht dat jul
lie op San José vlogen".
„Dat is ook zo".
„Vlieg me er dan heen".
„Dat kan niet".
„Waarom niet?"
„Het is zaterdag".
Hij streek met zijn tong langs zijn
lippen. Gingen luchtvaartmaatschap
pijen dicht op zaterdag, net als ban
ken? Vast niet.
„De Pan American vliegt er op
maandag en woensdag heen. Als u
wilt wachten
„Ik kan niet wachten". Waldorf
veegde zijn voorhoofd af. Ze praatte
tegen hem. Hij moest trachten op te
letten.
„Over een half uur is er een vlucht
naar Miami. Als u het niet erg vindt
daar te overnachten, hebben we zon
dag een vlucht naar Guatemala, met
een aansluiting naar San José".
Waldorf knikte, sloot zijn ogen om
ze rust te geven, zei ja op haar voor
stel dat hij z'n bagage zou aangeven
voor regelrechte verzending naar
San José, betaalde haar toen ze het
hem vroeg, nam zijn biljet en zijn
inreis-formulier, keek een kwartier
met nietsziende ogen naar boeken
en tijdschriften, hoorde dat zijn
vlucht werd aangekondigd en begaf
zich op weg. Hij liep door het ge
bouw en ging via de overdekte loop
brug naar de neus van het vliegtuig.
De stewardess stond in de ingang
glimlachend de vliegbiljetten te con
troleren. Het vriendelijk lijkende
mannetje voor hem zag er moe en
verfomfaaid uit, alsof hij een slape
loze nacht in zijn geruite pak had
doorgebracht. Waldorf glimlachte en
voelde een verbondenheid met ieder
een die slapeloze nachten had Hij
volgde de man door het gangpad en
liet zich vlak achter hem op een lege
stoel vallen.
(Wordt vervolgd)
(Van onze medische medewerker)
Tot nu toe is de wrat de enige bij de
mens bekende gezwelvorming welke door
een virus wordt veroorzaakt, hoewel er
al aanwijzingen bestaan dat ook andere
gezwellen onder invloed van een virus
tot stand komen. De behandeling van
wratten was mt istal een moeilijke en
ondankbare opgave, omdat zij toch steeds
weer terugkwamen. Aloude huismiddel
tjes als inwrijven met de binnenkant van
een tuinboonschil leverde evenmin als de
in de officiële geneeskunde gebruikte
middelen een blijvend resultaat op. Voor
al in de kinderleeftijd komen wratten
telkens weer terug.
Een afdoende methode is de chirurgi
sche verwijdering. Maar dat kan. wan
neer er grote wratten op tenen of vin
gers zitten, veel narigheid veroorzaken,
doordat deze lichaamsdelen na de ingreep
enige tijd niet of moeilijk gebruikt kun
nen worden. De zo eenvoudige en meest
al onschuldige aandoening als een wrat
behoort nog steeds tot de moeilijke me
dische problemen.
Het behoeft daarom niet te verbazen,
dat het bericht over een nieuwe en blijk
baar afdoende geneesmethode als hoofd
artikel op de frontpagina van „Medical
News" staat. De Canadese radioloog dr.
Andrew McGee ontdekte bij toeval dat
drie patiënten, die hij ook tegen pokken
had gevaccineerd, daarna binnen korte
tijd van hun wratten waren bevrijd.
Toen hij daarna met pokkenvaccin bij
andere patiënten totaal 400 grote wratten
tot verdwijnen wist te brengen, welke
later niet meer terugkwamen, heeft hij
deze methode onlangs aan een aantal
Londense doktoren bekendgemaakt. Door
de pokkenvaccinatie zou een afweerre
actie tegen wratten-virus veroorzaakt
worden of immuniteit ontstaan.
Intussen heeft dr. McGee, in samenwer
king met andere artsen, kunnen vaststel
len dat door de directe „vaccinatie" van
wratten deze vrijwel alle binnen acht
weken, sommige al eerder, geheel ver
dwenen, mits levend pokkenvaccin was
gebruikt. Andere virussen hadden geen
enkel resultaat. Ook bij hen die noe nooit
eerder tegen pokken werden gevaccineerd
bleek het. onder bepaalde voorzorgsmaat
regelen, mogelijk de nieuwe methode te
gen wratten toe te passen.
Volgens de tot nu toe opgedane erva
ring mogen niet meer dan twee kleine
(of één grote) wratten op dezelfde vinger
tegelijk worden behandeld. Voor een heel
mozaïk" van wratten is een aparte tech
niek nodig.
Pokkenvaccin werd in Australië ook
reeds bij sommige huidaandoeningen toe
gepast welke tot de niet-goedaardige soor
ten worden gerekend. Ook hier werden
enkele hoopvolle resultaten waargeno-
en.
Wanneer inderdaad blijkt, dat wratten
door middel van pokkenvaccin verdwij
nen zonder dat er minder gewenste bij
verschijnselen optreden, zal dit inderdaad
een uitkomst betekenen. Vooralsnog zul
len Nederlandse artsen wel met de nieu
we behandeling willen wachten totdat be
wezen is dat deze beslist ongevaarlijk is.
ADVERTENTIE
O
Klikkk uit dat ding. Jammer want
dat geknetter en geruis is helemaal niet
nodig. Wist u, dat een heleboel autoradio's
niet goed ingebouwd zijn Natuurlijk ze
zitten meestal wel op de goede plaats.
Nee wij bedoelen meer radio-technisch.
Een radio in een auto monteren is specia
listenwerk en moet zeer nauwgezet gedaan
worden! Komt u gerust even langs, wij zijn
er voor.
GONNÉTSTRAAT 11-17 HAARLEM
TELEFOON:02500 - 17564
AMSTERDAM De rechtbank in Am
sterdam heeft een 44-jarige Duits-Neder
landse vrouw uit Horst (L) wegens het
opzettelijk gebruikmaken van een valse of
vervalste Tsjechoslowaakse doktersbul
veroordeeld tot zes maanden gevangenis
straf, waarvan vijf voorwaardelijk. Zij had
kans gezien in vijf Nederlandse zieken
huizen voor korte tijd een aanstelling te
krijgen als assistent-arts. In Duitsland is
zij voor het onbevoegd uitoefenen der ge
neeskunde veroordeeld tot elf maanden
gevangenisstraf.
ADVERTENTIE
Mevr. H. de Jong, Berkelse-
laan 18B, Rotterdam; Mevr.
Wydeven, Kantonweg 1, Uden
(N-B); Mevr. E. van Raven-
zwaaij, FT uiten kruid weg 245,
Zaandam; Mevr. J. Vloedgra
ven, Epe 20, Assen; Mevr. C. J.
Htiigen-Crijsbers, De Maten 11,
Den Ham.
Doe óók mee aan het 3 Ster-
renspel.Win óókf lüO.-.Vraag
uw leverancier! Hij weet er
alles van!
Beroepen te Amsterdam-Slotermeer-
Geuzenveld (vac. drs. F. Vroon) H. J
Bavinck te Heemstede; - te Veenendaal
(3e pred. pi.) J. C. Baumfalk te Gro-
ningen-Noord.
ADVERTENTIE
31. Pas tegen de vroege morgen voelde agent Klab-
bers zich een beetje in staat om helder te denken.
„Er w-was een v-verdacht ie-iemand in de struiken.
mompelde hij. „Ik w-wilde h-hem juist vangen t-toen
er iets op m'n hoofd terecht kwam. En nu is hij er
na-natuurlijk allang vandoor. Hij heeft zn slag al
geslagen.Ma-maar als het een beetje meezit kan ik
hem vangen, als hij terug komt!"
Hij krabbelde overeind en begon scherp om zich
heen te spieden. Zodoende kreeg hij een zwarte ge
daante in het oog, die in de richting van Hobbeldonk
sloop. „Dat is hem!" prevelde de politieman opgewon
den. „Als ik vlug ben, kan ik hem pakken. Vooruit,
Klabbers! Hier is je kans, om een misdadiger op he
terdaad te betrappen1"
DAAR. V MAAR WAAR IS ZEEROB
DOE WEL EEN MIN6,TERWIJL
JUUIE /UIJN/^\ MUTS UIT6RA
VEN1
IS HIJ1 NU W/EÊR GEBLEVEN?
2674-C
t.>v b» bckcrul
<xtK- 9f> vo!tpn:rtb»cf. VetuttlJ
<>ft <Jc f<H>md/«rcrt vixx «jfefc «w
htvcv-n. wdlkr u jatt <te
*xt> »te*
ih- SF. 4 4 f VI dr
k'/w >k' R'/k yp'trspuarbuni
ófljtroa knittittH"
A-t StoxRe
Er zijn 2200 vestigingen. Op de postkantoren kunt u de hele dag terecht
Een aantal daarvan is zelfs ook op vrijdagavond of de plaatselijke koopavond
geopend. Voor de postagentschappen gelden aparte openingstijden.
Na tachtig jaar is het afgelopen met
de Kurhausconcerten. Dit zomersei
zoen wordt het laatste gegeven. De
Noordzee is te vol om er tranen aan
toe te voegen. Beter lijkt het u op te
wekken uw laatste kans te grijpen
en een abonnement te nemen, ook al
woont u in Bierum of Slenaken Juist
dan. Want geen reis is te ver om iets
te beleven dat nergens ter wereld ooit
meer te beleven zal zijn.
De Kurzaal is namelijk de laatste
tempel ter wereld waar u de muze
der muziek in onverhulde toestand
kunt waarnemen. Ik doel hierbij niet
op de figuren aan het plafond, die ik
altijd voor progressieve badgasten heb
gehouden, maar op de akoestiek. Reeds
tachtig jaar wordt hier muziek ten ge
hore gebracht waaraan elke galm of
nagalm ontbreekt.
Dit heeft tot gevolg dat een viool
klinkt als wat hij is: een houten doos
met schapedarmen bespannen. Een
hoorn klinkt er als een neushoorn, een
bekkenslag als een bekkenbreuk.
Nu denkt u misschien dat u daar
door iets heel lelijks te horen krijgt.
Maar het omgekeerde is het geval. Iets
lelijks hoort u wanneer uw buurman
in het bad de vreugde om zijn schoon
geschrobde lijf door uw tussenmuur
uitgalmt. De tegels van zijn badver
trek en het geluid van klotsend water
bekleden voor hemzelf zijn stem met
fluwelen timbre van de heldentenor,
terwijl u duidelijk hoort dat zijn stem
ruw genoeg is om de muren te doen
scheuren.
In het klankloze Kurhaus ontstaat
een tegengesteld effekt. Het orkest ge
troost zich bovenmenselijke inspanning
om te vermijden dat de violen kras
sen. de klarinetten piepen, de trompet
ten kraken en de pauken knallen. Om
draaglijk te klinken moet hel tienmaal
zo goed spelen als in elke willekeurige
concertzaal. En dat doet het ook.
Er zijn mensen die het hoogste mu
ziekgenot ondervinden door het lezen
van partituren. Zij horen de noten die
zij lezen met hun geestesoor, een on
stoffelijk orgaan dat geen enkel onder
houd vereist, maar dat in staat is
klanken te beluisteren zo schoon dat
geen aards instrument ze kan voort
brengen.
In het Kurhaus neemt het orkest de
taak van het notenlezen over. Het plukt
ze uit de partituur en werpt ze als een
kurkdroge notenregen de lucht in. Uw
geestesoor, dat gratis meemag als u
een toegangsbewijs hebt. zet ze om in
de hemelse klanken die de componist
hoorde toen hij die noten noteerde
Boven de houten Kurhaushemel met
zijn badende zeegevaarten moet zich
volgens sommigen de plaats bevinden
waar de grote klassieken onder de com
ponisten op hun beurt als publiek ge
nieten van de hemelse muziek die Sin
te Caecilia en haar voortreffelijke hof
muzikanten als een eeuwige meiregen
over hun bekranste hoofden uitgiet.
Het meest echter genieten zij van de
pauzes, die samenvallen met de tijden
waarop hun werken in het Kurhaus
ten gehore worden gebracht.
Zelfs met de hemelse klanken nog in
hun oren moeten zij toegeven dat hun
aardse werk vrijwel volmaakt klinkt.
Voor Beethoven, die door de wolken
het orkest ziet bewegen maar niets
hoort, klinkt het zelfs volmaakt zon
der meer.
U kunt dit jaar voor het laatst horen
of hij gelijk heeft.
(Van onze correspondent)
NAARDEN De heer H. Goedege-
buure, voorzitter van de raadsfractie van
de P.v.d.A. heeft voor de raad bedankt.
Hij wil niet langer in een raad zitten,
waarvan burgemeester Kramer (eveneen»
P.v.d.A.-lid) voorzitter is.
Toen de heer Goedegebuure nogal wijd
lopig op een reeds in 1964 uitvoerig be
sproken zaak inging, maakte de burge
meester de opmerking. „U verveelt de
raad".
De heer Goedegebuure vindt dit smaad.
ALS KAPITEIN PER
RY 6EL06EN HEEFT,
KUNNEN bit PAAR.
WU2ERS EN METERS
HETfAMILIEföRIUlN
DEREREENS RED-
D KAMP MOET
VADERS VERSTAND
AAN6ETAST HESSEN
ANDERS zou hij
ZICH NOOIT MET
ZO'N 2 WENDE L' f
HALLO, KELLY.,,
WAT VERSCHAFT ME I
0, DAVY, LIEVERD
IK BEN ZIEK VAN
DE NAR!WEID..,
OVER VADER.,.
BIJ toeval ontdekte
IK DAT VADER DE INSTRU
M ENTEN VAN DE j
UM6LÜCK WIL KOPEN
ZAAK INLATEN
S»M ItfF
JJIWrukMls
PI B
a
1146. Wanneer Bram een kijkje had
kunnen nemen op het eiland van de Mar
kies zou hij hebben geweten hoe speciaal
de maskers waren, die door diens broer
waren vervaardigd.
Na de eerste schrik, toen men merkte,
dat men de maskers niet kon afnemen,
had iedereen zich langzaam voelen ver
anderen. Een clown begon kleine huppel
pasjes te maken, de piraat probeerde iets
te stelen en de vogelman klapwiekte als
een dolle om in de lucht te komen.
De man, die als gewichtheffer verkleed
was moest eensklaps iedereen gaan op
tillen, een Indiaan liep gillend rond (eerst
zomaar, en daarna omdat hij de speer in
zijn eigen tenen stak) en zo scheen ieder
een meer en meer te worden tot degene,
die hij had willen uitbeelden.
Er kwam een andere blik in al die
ogen. En zonder dat je het duidelijk zag
gebeuren, ontstonden er twee verschillen
de groepen gekostumeerden: de netten en
de gemeneriken, die recht tegenover el
kaar kwamen te staan.
