DE STERRENHEMEL IN JUNI
wil nnor
t
Noord-Vietnam en VS nog
even ver van elkaar
POLLE, PELLI EN PINGO
«gestipt
f
V.'
PANDA EN DE HOBBËLDONKER SCHURKERIJ
Spoedig wettelijke
regeling
Reclame-Oscars
uitgereikt
15
Ons vervolgverhaal
DINSDAG 28 MEI 1968
Feuilleton doof
IA«ES GOLDMAN
leine
DRAAK
>c?;
SCHAAVO
Kees Stip
D
A
y
Y
J
O
K
ID
Hij kon haar eigenlijk niet nege
ren. „Denk alsjeblieft niet dat ik
vrijpostig ben", zei ze. „Dat ben ik
niet in het minst, maar ik ben wel een
tikkeltje dronken." Met die woorden
helde ze te ver over en belandde in
zijn armen. „Pardon."
„Zeker", zei Waldorf perplex en
trachtte niet te blozen. „Zeker."
Ze draaide haar hoofd om en keek
ernstig naar hem op. „Ik heb wat
moeite met mijn sleutel."
„Sleutel, ja zeker." Hij trachtte
haar overeind te helpen, maar ze
bleef horizontaal.
„Ik krijg hem helemaal niet in het
slot."
„Waar is de sleutel?" Een gebruin
de, slanke, bevallige hand wees naai
de losgeknoopte blouse.
„Hier."
„Ik vraag me af", wist Waldorf uit
te brengen, „of je de moeite zou wil
len nemen hem even voor me te pak
ken."
Zeker. Geen enkele moeite."
Wat gezoek hij was van plan ge
weest niet te kijken en toen ver
scheen de sleutel. Hij nam hem aan.
Hij had een hand te weinig; hij had
er twee nodig om haar vast te hou
den. Tenslotte was de deur open.
„Zou het heel erg zijn als ik nog
één brutaal verzoek deed?"
Hij ving haar op in haar val, hees
haar wat hoger op, boog door een
studente van vijftig kilo blijft toch
altijd een heel gewicht en wankel
de voorovergebogen naar het bed. Ze
rook naar zeep en seringen en hele
maal niet naar alcohol. Wodka, dacht
Waldorf, en voelde zich wat schuldig
omdat hij de advertenties nooit had
geloofd. Hij ging overstag en nog een
keer. Zo. Hij liet haar op het bed val
len.
Ze veerde wat omhoog. Hij rechtte
zijn rug en veegde zijn voorhoofd af.
„Bedankt". Daar lag ze; niet zo
knap als Carla, maar toch knap.
„Dat was erg vriendelijk."
„Het genoegen was geheel aan
mij."
„Ga alsjeblieft niet weg." Hij keer
de zich weer om. Grote, grijze, ern
stige ogen waren op hem gevestigd.
Ze was dronken. Een studente, een
kind nog, en dan dronken. Hij mocht
niet blijven en er misbruik van ma
ken. Hij had toch zijn fatsoen, niet
waar? Of was hij alleen maar bang
dat het op een mislukking zou uit
lopen?
„Ik ben al laat voor een afspraak",
zei hij. „Gaat het zo wel?"
„Heb je overdacht wat je met je le
ven hebt gedaan?"
Hij glimlachte. Ze verhaspelde een
gedicht van Milton. Arm, lief, bene
veld kind.
„Blijf bij me", zei het kind. De
overhemdblouse ging verder open.
„Blijf."
Hij ging.
Voordat hij de lift had bereikt,
stond ze energiek te telefoneren.
„Wodka", zei hij. Hij was 1iet ver
plicht aan Smirnoff en zijn mensen.
„Wat voor een wodka?"
„Ik heb nog nooit wodka geproefd."
Waldorf glimlachte verontschuldi
gend tegen de buffetknecht. „Niets
verbaast mij meer." Er was niets te
doen in de bar van het hotel. Een
man en een vrouw van middelbare
leeftijd, en stomdronken, zaten zo ver
mogelijk van elkaar in een box. Aan
de overzijde zat een vermoeide za
kenman hoorbaar door zijn neus te
ademen, terwijl zijn vrouw rood en
zacht als kreeft, haar nagels vijlde.
Het glas werd voor hem neergezet.
Hij fronste. „Het ziet er groen uit."
„Het is ook groen."
„Hoe heet het voor het geval ik
er ooit nog een wil hebben."
„Men noemt ze „gimlets".
Hij nipte ervan en knikte waarde
rend. Werkelijk niet gek. Hij had zijn
borrel bijna op toen de Maja binnen
kwam. Ze leek eigenlijk niet zo heel
veel op Goya's naakte dame. De ge
lijkenis zat hem, naar hij dacht, in
het feit dat je haar als 't ware naakt
voor je zag. Ze was dertig, van het
Latijnse type en had een verblinden
de glimlach, heet en schitterend als
's zomers het mica in de trottoirs. Hij
vroeg zich af of ze een ei kon bakken
door ertegen te glimlachen. Toen
knipperde hij met zijn ogen. De
glimlach was voor hem bedoeld. On
mogelijk; of op zijn minst onwaar
schijnlijk. Toch liep zé, haar glimlach
volgend, door het vertrek regelrecht
naar hem toe.
„Perdón, senor, spreekt u Engels?"
Dat kon Waldorf.
„De hemel zij dank. Ik zoek mijn
Rolls."
„Uw Rolls?" Hij dacht een ogen
blik dat hij haar niet goed had ver
staan.
„Mijn oom zei dat hij hem hier zou
laten staan." Ze ging naast hem zit
ten. „Ik zou natuurlijk met een taxi
naar huis kunnen gaan, maar het is
de lievelings-Rolls van Oom en hij
zou uit zijn humeur zijn als ik hem
kwijtraakte." Ze wenkte de buffet-
knechl. „Por favor, een „pisco sour".
Waldorf vroeg zich af of hij werd
„opgepikt". Hij had zo iets wel eens
gelezen en op de universiteit had hij
jongens gekend die het hadden mee
gemaakt. Het leek onwaarschijnlijk:
met zijn gekreukte pak zag hij er
niet uit als iemand met geld en hij
wist dat hij geen aantrekkelijk uiter
lijk had.
„Ik weet wat", zei ze en dronk hem
glimlachend toe. „Laten we er een
avontuurtje van maken. Help me met
het zoeken van mijn Rolls, dan gaan
we daarna souperen in mijn villa.
Er is niemand thuis. Zou dat niet
leuk zijn?"
Hij trachtte zich in gedachten ver
plaatsen naar een aangenaam tafe
reeltje van tropische overdaad op een
door de maan verlicht terras. Toen
zag hij Carla voor zich en hoorde
haar zeggen „Hemel, wat heb ik me
verveeld.
„Het spijt me", zei hij, zonder het
te menen, „maar ik ben op weg naar
het vliegveld". Hij haalde zijn porte
feuille tevoorschijn en betaalde de
drankjes. Ze keek hem verward aan
alsof ze niet wist wat ze vervolgens
moest doen.
„Heb je de portier gevraagd of hij
de auto heeft gezien?"
„Wat is er geworden van het jon
getje in het blauw?"
Ze zei het zachtjes.
Hij stond op. „Kon je de portier
niet vinden? Laat mij maar eens kij
ken of ik hem voor je kan vinden".
„Nee". Ze glimlachte peinzend en
in gedachten. „Nee, dat hoeft niet".
Waldorf glimlachte ook, maakte
een nietszeggende opmerking en
haastte zich de bar uit.
(Wordt vervolgd)
De zichtbaarheid der planeten is in juni beperkt tot
de twee reuzen van het zonnestelsel, Jupiter en Satur-
nus. Niet Mercurius, niet Venus en niet Mars kunnen
worden waargenomen. Deze drie min of meer op de
aarde gelijkende planeten, bevinden zich nu, van onze
planeet gezien, zo dicht in de nabijheid van de zon, dat
zij geheel in haar stralengloed verloren gaan.
Anders is het met Jupiter en Saturnus, waarvan de
eerste 's avonds zichtbaar is en de tweede in de vroege
ochtend, vóór het aanbreken van de dag, moet worden
opgezocht. Jupiter vertoont zich bij het vallen van de
avond als een zeer heldere „ster" in het zuidwesten, die
meteen in het oog springt. De planeet staat nu op iets
minder dan één miljard kilometer van de aarde, maar
men dient zich te realiseren dat dit nog steeds zowat
vijftigduizend maal dichter bij huis is dan de meest na
bije ster. Saturnus bevindt zich thans bijna tweemaal zo
ver als Jupiter, zij is ook een beetje kleiner en haar
glans aan de hemel moet dus voor die van Jupiter onder
doen. Toch is zij nog een tamelijk helder hemellichaam
aan de ochtendhemel. Men kan haar opsporen vóór zons
opkomst in het oosten. Saturnus komt elke dag ongeveer
vier minuten vroeger op dan de dag ervoor. De zicht
baarheid van deze planeet neemt dus geleidelijk toe.
Op 2 juni 's avonds staan maan en Jupiter dicht bij
elkaar. In haar rondgang aan de hemel passeert de maan
thans deze planeet. Zij gaat er ongeveer drie graden ten
noorden van voorbij, dat is ongeveer zesmaal de schijn
bare maandiameter. In de nabijheid bevindt zich nog een
heldere ster, het is Regulus, hoofdster van het sterren
beeld de Leeuw. Op 9 juni staan Jupiter en Regulus
trouwens in conjunctie, dat wil zeggen dat de planeet
dan precies ten noorden van de ster staat. De (schijn
bare) afstand tussen beide bedraagt slechts 0,7 graad.
POOLSTER
m. V
jSLANG
ECUPU^
Op 20 juni is de maan aangekomen bij
Saturnus. Zij is inmiddels afgenomen tot
een smalle sikkel en gaat ook hier drie
graden ten noorden van de planeet voor
bij.
Op 21 juni om 19 uur 13 minuten breekt
de zomer aan. Deze dag is dus de langste
van het jaar en de zon stijgt nu op het
middaguur het hoogst aan de hemel.
Van 31 mei tot 22 juni lengen de dagen
met 25 minuten, van 22 tot 30 juni korten
ze met 4 minuten.
Maan:
Eerste Kwartier 4 juni om 5.47
Volle Maan 10 juni om 21.13
Laatste Kwartier 17 juni om 19.14
Nieuwe Maan25 juni om 23.25
Om de kaart te richten moet men haar
boven het hoofd houden en het noorden
laten samenvallen met de noordelijke
horizon. De stand van de hemel is die op
15 juni om 22 uur. Voor vroegere tijd
stippen de kaart draaien in de richting
van de wijzers van het uurwerk, voor
latere tijdstippen in tegenovergestelde
richting. De plaats van de maan is voor
enkele tijdstippen aangegeven; de getal
len duiden de dag van de maand aan.
Ook is de positie van Jupiter (J) aange
geven. De stippellijn, die door de Zwaan
gaat, duidt de hartlijn van de Melkweg
aan. De andere gestippelde lijn is de
ecliptica (dierenriem of Zodiak); de zon,
de maan en de belangrijkste planeten be
vinden zich steeds in de nabijheid van
deze lijn.
PARIJS (Reuter en AFP) De
Amerikaanse en Noordvietnamese
delegaties zijn maandag in Parijs vier
eneenhalf uur bijeengeweest zonder
enig resultaat. Geen van beide onder
handelaars week ook maar een duim
breed van zijn standpunt af.
Averell Harriman beschuldigde Noord-
Vietnam ervan de gedemilitariseerde zone
te gebruiken als een „hoofdweg voor
agressie". Deze zone moet volgens hem
onder toezicht van de internationale con
trolecommissie weer in een neutraal ge
bied worden herschapen.
Hij verwierp de Noordvietnamese eis
tot onmiddellijk staken van alle bombar
dementen op Noord-Vietnam. De Verenig
de Staten zijn bereid daarover te praten,
maar dan moeten tegelijkertijd daarmee
samenhangende vraagstukken ter sprake
komen.
De Noordvietnamese afgevaardigde,
Xoean Thoey, had zijn eis tot onmiddellijk
staken van de bombardementen herhaald
en zei te wachten op het antwoord van
de V.S., wanneer zij dat zullen doen. Al
leen de V.S. hebben de akkoorden van
Genève inzake Vietnam en Laos gesabo
teerd. Amerika liegt over het aantal boven
Noord-Vietnam verloren vliegtuigen,
meent hij.
Harriman en Thoey hebben lang gerede
twist over de cijfers van Amerikaanse- en
geallieerde verliezen. Thoey beweerde
dat de communistische troepen in het zui
den 250.000 vijandelijke soldaten gedood
hebben tussen 30 januari en 11 mei. Hier
bij waren 84.500 Amerikaanse en geallieer
de militairen en de rest Vietnamezen", zei
hij. „Ik weet dat u die verliezen niet durft
toegeven", aldus Thoey.
Harriman zei: „Als uw regering die
L'ia
CO?. MAKTEN TOONDEK
33. Het ongeduldige gebons op de voordeur hield
aan, en dat maakte Jollipop erg zenuwachtig. Hij
sprong haastig zijn bed uit en draafde de gang in
om open te gaan doen. „Oeps" riep daar iemand ge
schrokken, en voor de bediende z'n vaart kon inhouden,
botste hij tegen Panda aan. „Umpf!" mompelde de
huisknecht, op de grond terecht komend. „Eh.oef!
W-wat doen wij hier, meneer PandaSlapen wij niet?"
„Nee, hoor!" antwoordde Panda. „Ik hoorde de bel,
en toen wilde ik net gaan kijken, en„Ja, ja!"
zei Jollipop, terwijl hij overeind krabbelde. „Ik was al
bang, dat de onbehoorlijke vlegel aan de voordeur
onze nachtrust zou verstoren! Maar we zullen hem op
het ongemanierde van zijn gedrag wijzen!" Zo spre
kende holde hij met Panda de trap af en opende de
deur. „Eindelijk!" riep agent Klabbers kwaad. „Een
schurk heeft zich hier ergens verstopt en het zou
me niets verwonderen als een van jullie tweeën de
figuur was, die me op m'n hoofd heeft geslagen!
Vertel op: waar zijn jullie vannacht geweest?"
AH, WAT EEN HEER
LUKE WORTEL-DAT
SMAAKT W06 LEK
KERDER DAM EEN
IJSJE!
2'N NEUS IS VERDWENEN DIE HEEFT IE/MAND
GESTOLEN
HOE ZOU HET MET ONZE
SNEEUWPOP 6AAN?
S0ED, HOOP IK:
verliezen gelooft, dan is dat werkelijk
ongelukkig omdat zij niet alleen verschrik
kelijk onjuist zijn maar pure fantasie.
Niets kan voor een regering ernstiger
zijn dan haar beoordeling van de oorlog
te grondvesten op inlichtingen die zo ver
keerd zijn als die welke u genoemd heeft"
aldus Harriman.
Harriman zei, dat 12.491 geallieerde en
Zuid-Vietnamese soldaten gesneuveld zijn
in de periode van 30 januari tot 11 mei.
Het totale aantal geallieerde gewonden
bedraagt 54,747, aldus Harriman. Hij zei,
dat Thoey met tweeduizend percent heeft
overdreven.
ADVERTENTIE
GOUDEN ARMBANDEN
Moderne modellen. Strak en
breed. Prachtig bewerkt goud.
leuke fantasie modellen met
aparte schakelmotieven. Prijzen
variëren van f 90.- tot f 600.-
HCTHURMCT
HET HUtt WN
HET CAmUOH
GR. HOOTSTR. 49 TEL20049 HAARLEM
Niet-registeraccountants
UTRECHT. Binnen enkele maanden
zal het wetsontwerp tot regeling van de
niet-registeraccountants worden inge
diend.
Dit zei de staatssecretaris van Econo
mische Zaken, drs. L. J. M. van Son,
tijdens de vandaag in Utrecht gehouden
eerste algemene ledenvergadering van de
Nederlandse Orde van Accountants.
Zoals eerder bericht werd, hebben de
Nederlandse Associatie van Accountants,
het Nederlandsch Genootschap van Ac
countants, het Eerste Nederlandsche Ge
nootschap van Accountants en Belasting
adviseurs, de Bond van Landbouwaccoun-
tants, de Nederlandse Orde van Accoun
tants en het Algemeen Verbond van Ac
countants vorig jaar in beginsel tot sa
mengaan besloten. De fusie is inmiddels
een feit geworden.
„Het zal voor een belangrijk deel van
de organisatie van de beroepsgenoten af
hangen", aldus de heer Van Son, „of van
de komende wettelijke regeling een opti
maal gebruik zal worden gemaakt". Vol
gens hem zal een nog grotere bundeling
van krachten zo mogelijk in één orga
nisatie het snelst tot het gestelde doel
leiden.
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM. Rotterdam en de ont
werper Benno Wissing hebben de eerste
Nederlandse „Oscars" op reclamegebied
gekregen. De jury voor de reclame-jaar
prijzen 1967 heeft hun deze toegekend
voor de uitgave „Getting off to a good
start in European trade", waarmee Rot
terdam buitenlandse ondernemingen pro
beert te interesseren voor de mogelijk
heden die de stad biedt.
De Oscars natuurstenen kubussen
werden maandag in het RAI-congrescen-
trum in Amsterdam door de voorzitter
van de jury de heer R. Rijkens uitge
reikt. Voor Rotterdam nam het hoofd van
het Bureau voorlichting en publiciteit, de
heer J. Bax, de prijs in ontvangst.
De heer Rijkens zei dat in 1967 in de
reclame geen opmerkelijke nieuwe wegen
zijn ingeslagen.
De opvolger van de witte fiets schijnt
witkar te heten. Daar u wellicht geen
van beide voorwerpen ooit hebt aan
schouwd, zal ik een korte toelichting
geven. De witte fiets was een fiets die
bedacht was door de provo's. Wacht
even, wie waren de provo's ook al
weer? Wat deden ze en wanneer leef
den ze? Wat dit laatste betreft, ze le
ven nog steeds. Dat blijkt uit de uit
vinding van de witkar. Verder nergens
uit. Maar ik hoor dat ze werken aan
het witte boekje. In Nederland heeft
de adel het rode boekje. Het blauwe
boekje is het bezit van het patriciaat.
De ontbrekende kleur in de driekleur
zal nu door het proootariaat worden
aangevuld. Als het witte boekje klaar
is zal het per witkar op willekeurige
plaatsen worden uitgestrooid. Ieder kan
het oprapen en er zoveel in lezen als
hij wil. Daarna werpt hij het weg voor
de volgende lezer.
Hoewel het witte boekje nog niet be
staat hebben de provo's geen enkel
bezwaar gemaakt toen ik het voorne
nen te kennen gaf toch zo'n boekje op
te rapen en er u, bewoners van het
postprovotarisch tijdperk, iets uit voor
te lezen. Iets doen wat onmogelijk is
heeft altijd hun instemming gehad. Ik
begin hier mijn voorlezing: „Het pro-
votariaat is, in tegenstelling tot ande
re bewegingen van jongeren, ontstaan
uit verzet tegen de ouderen. In dit
land van zwarte kleren en zwarte lo
nen hebben de provo's zich in het wit
gekleed. De lonen hebben ze afgeschaft.
Kenmerkend voor hun streven was de
witte fiets, een eerste stap in de rich
ting van een gratis openbaar vervoer
vervoer voor iedereen. Een tweede
stap viel daarmee niet te nemen, om
dat de provo's krachtens hun beginsel
geen geld hadden om genoeg witte fiet
sen te kopen.
Beginselvernieuwing is het kenmerk
van de progressieven. Daarom werd
besloten geld bijeen te brengen voor
het ontwerpen van de witkar, een klei
ne elektrische auto, die tegen betaling
de taak van het openbare vervoer zou
overnemen. Na inworp van een gulden
in de gleuf kon men hiermee naar een
bestemming binnen vier kilometer af
stand rijden, waar het voertuig ter be
schikking kwam van de volgende gul-
densbezitter.
De exploitatie van de witkar werd
geen succes. Behalve aan de geringe
vervoerscapaciteit was dit te wijten
aan de omstandigheid dat onoordeel
kundige gebruikers de stroomtoevoer
verstopten door het inwerpen van giro
kaarten in de gleuf, terwijl anderen het
mechanisme beschadigden door hun
pogingen er sigaretten of gehaktballen
uit te trekken.
Onze volgende schrede tot provotari-
sering van het openbare vervoer was
wittax. Hiervoor werd een taxi witge
schilderd en de chauffeur voorzien van
een witte pet. -
Dit object was zeer winstgevend, om
dat vele provo's zich inmiddels in
overheidbetrekkingen en andere goed
betaalde banen hadden geïnfiltreerd en
hun taxiritten konden declareren.
Maar ook aan het volk is gedacht.
De invoering van de wittram en de
witbus wachten alleen nog op de han
tering van de witkwast. Voor de witte
metroplannen ligt het witte papier ge
reed".
Toen ik deze passage prepareerde,
dwaalde ik door Utrecht en ik begreep
dat spoedig alles in dit land wit zou
zijn en tegen betaling beschikbaar. Bij
na liep ik onder een zwarte auto toen
ik zag waar ik was: op de Wittevrou-
wensingel.
ADVERTENTIE
GRATIS
Eén telefoontje en wij sturen u gratis
een folder over ons betalingssysteem.
TEL. 11750
Dames-, heren- en kinderkleding
H.K.C. - Jansstraat 53 - Haarlem
wat ts er aan
DE HAND, MENEER
green z
K SEN IN CON
TACT MET l£MANb
PIE MIJ DB UM-
gcücktnstrumen
TEN VERKOPEN
INIL
WEETIK. MAAR.
Die wuzerpla
TEN KUNNEN AAN-
TONEN OF KAl DAN
'IET {/OOR EEN
BANKROET STA'
DAT MOET
EEN A4ISDAD/6ER
WAAROM 200 VADER
JE WtUEN SPREKEN,
DAVY 2
6EEIJ IDEE
OMAR IK BRAND
VAN NIEUWS6/E-
RlbHEID I
SahLsff
Alv/iumiu
C PIS
tX; (»-■ V LU A-.» V'
1148. „Maar dat is toch te erg", riep
Bram. „Je kan toch je eigen broer, de
Markies, niet als bedelaar laten rondlo
pen?"
„En heeft hij mij dan niet tot bedelaar
gemaakt door gebruik te maken van dat
foutje in het testament?" riep de ander.
„Ik verdien hier nauwelijks mijn brood.
nu moet mijn broer ook maar eens weten,
wat armoe is. Nu is hij een bedelaar,
maar af en toe zal hij 's avonds een uur
weten, wat hij werkelijk isen zijn
toestand begrijpen. Dat is mijn wraak.
Hihihi."
Bram kon zich de verbittering van de
man wel indenken. Maar hij kon niet
begrijpen, dat iemand zijn eigen broer als
bedelaar de straat opstuurde. Zonder ver
der tijd te verspillen aan een nutteloze
tweestrijd snelde hij de bedel-Markies
achterna, die op straat voorbijgangers
aansprak en ruw terzijde werd gejaagd.
„Ik zal maar een oogje op hem houden
tot ik hem helpen kan", dacht Bram.
