,Leve de president', lachwekkend
portret van Afrikaanse leider
Er kan maar één mannetjes
krokodil in een rivier zijn
Na zoveel jaren
heeft Lexington opnieuw
'n formidabele sigaret
gemaakt: deze king size
special filter
Toename van Nederlandse
emigratie naar Australië
Aristo
sv
'n veilig idee
ÜmMË
INTERTEST
„Scorpion"-zaak
wordt onderzocht
Nieuwe Belgische
regering aan het
einde van de week
Minder VS-troepen
in West-Europa
WINDMOLENS VERRUILEN VOOR KANGEROES
„Minder conventies
dan in Europa"
Miss Israel 1968
I
illliil
om op wyers te bouwen
wyers
DINSDAG 4 JUNI 1968
•:••••-
Wm At'**»!
Bezoekers
Dienaren
Import^
u
20 stuks
King Size Filters,
V f 1.50.
Rijkdom
Niet communistisch
Geen rassenprobleem
gordijnstoffen
(Van een onzer redacteuren)
HAARLEM. „Gemakkelijk is het
nooit geweest om een Afrikaan te zijn.
Tegenwoordig is het bijna een uitdaging.
Er wordt veel over Afrika geschreven,
met de beste bedoelingen. Maar niet
iedereen kan tussen de regels lezen. En
veel mensen met wie je praat lijken dop
jes in de oren te hebben. Daarom moeten
onze Afrikaanse landen aan buitenlanders
worden toegelicht". Dit schrijft Daniel
Ewandé, een neger uit Kameroen, die in
Parijs litteratuur doceert. Zijn bock heet
„Vive le président" en is op zijn aardigst
een spotternij met het moderne Afrika
waarvan je eigenlijk alleen de presiden
ten kent. Maar dat is, verzekert Ewandé,
ook royaal voldoende. Het boek heeft in
Afrika nogal wat stof doen opwaaien.
Vrienden hebben Ewandé volgens een
persbericht gewaarschuwd dat hem het
lot zou kunnen wachten van Loemoemba
of Ben Barka. Tenslotte trapt hij hard
op de uiterst gevoelige tenen van de Mo-
boetoes, Yoeloes, Senghors, Nkroemahs en
Toeres, al noemt hij zich een bewonde
raar van alle presidenten, de huidige en
de toekomstige, en al eindigt elk hoofd
stuk van het boek met een uitbundig:
„leve de president, leve de goede presi
dent'.'
Want dat is karakteristiek voor het
Afrika dat hij beschrijft: het heeft alleen
goede presidenten. Wie niet goed is, valt
door een staatsgreep en staat voortaan
bekend als een ontaard-boosaardig tiran.
Wat hij achterlaat is de chaos en de af
grond. Afrika heeft enkele ex-generaals,
maar, geen ex-presidenten. Zij waren ti
rannen en dictators en zijn opgevolgd
door goede presidenten. Dat is een abso-
3*:
Wgmgmm
Dit is miss Israel 1968, die overbleef
nadat twintig kandidaten voor de
titel waren afgevallen. Het is de
achttienjarige Miri Zamir, die van
nature blond haar heeft en in Israel
werd geboren. In het Congresge
bouw van Jeruzalem, waar de finale
plaats had werd bij het opsommen
van haar schoonheden gezegd dat
de winnares groene ogen heeft.
NORFOLK, (Virginia), (AP). De
Amerikaanse marine heeft maandag
avond de benoeming van een commissie
van onderzoek naar de omstandigheden
van het verdwijnen van de atoomduik
boot „Scorpion" bekendgemaakt.
De commissie van onderzoek, die voor
gezeten zal worden door admiraal Ephraim
P. Holmes, opperbevelhebber van de At
lantische vloot, zal woensdagmorgen te
Norfolk in zitting bijeenkomen.
Op het ogenblik zoeken 22 schepen en
27 vliegtuigen naar de „Scorpion", waar
van sinds 21 mei niets meer is gehoord.
Toen bevond het schip zich met een be
manning van 99 koppen op 365 mijl zuid
zuid-west van de Azoren.
lute regel. Hoera, bravo, leve de goede
president.
Mensen zijn sterfelijk. Maar de goede
president is een superieur mens. Daarom
is hij onsterfelijk. De kinderen leren het
op school en het is jammer dat het niet
in de grondwet is vastgelegd. Die grond
wet is dan ook vaak zwak, doch wordt
een meesterstukje in handen van de goe
de president, wiens onsterfelijkheid trou
wens voldoende garantie is voor stabili
teit en continuïteit. In feite, zegt Ewan
dé (die zich in zijn boek verschuilt ach
ter de naam Dakou-Bolé), een doorsnee
Afrikaan), bestaan er in onze landen geen
sterfelijke machten. De oppositie zou er
een kunnen zijn. als ze bestond. In zijn
wijsheid heeft echter de wetgever de op
positie verboden. Er moet worden onge
bouwd, geen weerstand geleverd. God is
met ons, vindt Dakou-Bolé, leve de pre
sident.
Die goede president is een „grand
homme du monde", al zou je hem er in
tellectueel misschien niet toe rekenen.
Maar wie is in Afrika een intellectueel?
Er zijn momenten dat Dakou-Bolé (die
er zich zelf niet toe rekent en het daarom
ver zal brengen) zich werkelijk opwindt.
Een Afrikaans intellectueel is iemand,
die beweert te kunnen lezen en schrij
ven. Vaak is het echter al genoeg om het
woud te verlaten waar ze je geboren heb
ben zien worden. De echte intellectueel
heeft Europa in werkelijkheid gezien en
Amerika in de biscoop. Die echte intel
lectuelen zijn jong en ontevreden. Ze
willen veranderingen. Dakou-Bolé zal ze
helpen begraven. Tot de laatste man.
Ja, de president is een „grand homme
du monde". Hij is een globetrotter. Als
hij niet ergens wordt ontvangen, is dat
omdat hij net zelf ontvangt. Als je hem
de trappen van het Elysée ziet afdalen
met de blik van iemand die het winnende
lot heeft getrokken, dan is zijn beurs
weer goed gevuld. De employés van de
goede president zullen vier tot zes maan
den achterstallig salaris ontvangen. Daar
na ziet men verder. Leve de president.
Maar er zijn. zoals gezegd, kwesties
waar Dakou-bolé zich over opwindt. Zelfs
uit Andorra, Liechtenstein, of welk piep
klein brokje van de rijke wereld ook, zal
de hoogste leider de Afrikaanse president
(Van onze correspondent)
BRUSSEL Formateur Vanden Boey-
nants heeft aangekondigd dat hij waar
schijnlijk voor het einde van deze week
een nieuwe regering aan koning Boude-
wijn zal kunnen voorstellen.
De vraagstukken, die nog moeten wor
den besproken tussen vertegenwoordigers
van de CVP en BSP, hebben ondermeer
betrekking op financiën, sociale politiek,
buitenlandse zaken.
WASHINGTON (AP). De regering
der Verenigde Staten heeft het congres
verzekerd van plan te zijn de troepen
sterkte in Vietnam op het huidige peil
te handhaven en in West-Europa te ver
minderen
nooit een tegenbezoek brengen. Het lijkt
blijkbaar onterend zo'n onbekende te
feliciteren. In zijn in de jungle verloren
kafferij. Hoe zou je de weg erheen vin
den?
De koningin van Engeland en van het
Gemenebest moet op haar kindertjes pas
sen. Laat zo'n vagebond als prins Philip
erheen trekken als zijn hart hem dat in
geeft. Het eten is „chez Kenjatta" wat
minder dan „chez Maxim's", maar jagen
bij Kenjatta behoort tot de gewoonten
van de geciviliseerde mens. En Margaret,
Alexandra of een andere dienstnicht zal
(als ze niets anders omhanden heeft) de
koningin vertegenwoordigen in Lagos,
Accra of welke onderprefectuur ook. Je
ontvangt die lui van daarginds, maar be
zoekt hen niet. Iedere Amerikaanse pre
sident heeft zijn Humphreyreiziger voor
een toeristische verkenning.
Dus geldt de regel: een goede president
ontvangt alleen een andere goede oresi-
dent. Dat verstevigt de banden. Er wordt
voortdurend gereisd. Is het niet voor een
staatsiebezoek, dan is het voor een top
conferentie. En onvermijdelijk wordt
daar een volgende stap voorwaarts gezet
nadat de vorige conferentie helaas geen
succes had opgeleverd. Iedere president
kent immers de oplossing van de proble
men waarmee zijn buurman en rivaal
tobt. Jammer dat Afrikaanse staten hun
presidenten niet kunnen uitruilen.
Zo draait in Afrika alles om de goede
president, naar wie straten, pleinen en
lanen worden genoemd en voor wie stand
beelden verrijzen. Je kunt erom lachen
en het ij delheid noemen. Maar historische
figuren om voor dat doel te benutten
ontbreken. Het is geen ij delheid, maar
wijs beleid van de goede president. Hij
is zelf immers het ideaal van zijn volk:
hij heeft alles wat het volk zou willen
hebben. Leve de president.
Ze kunnen van hem leren in de rijke
landen, waar ministers al lang met meer
louter de dienaren van het staatshoofd
zijn. Er kunnen niet twee mannetjeskro
kodillen in één rivier zijn of twee kapi
teins op één schip. De enige mannetjes-
krokodil is de goede president. Voor het
welzijn van het volk is hij alles en zijn
de ministers niets. Zij zijn dienaren. Be
weerd wordt dat zij dom zijn. Nou en?
Hun departementen functioneren nor
maal. De werkelijke leider is de blanke
technische adviseur. Dikwijls is de hui
dige minister vroeger een obscure klerk
geweest op een van de kantoren van de
man die nu zijn „adviseur" is. Het is een
gelukkige samenloop van omstandighe
den. Ze hebben in Afrika geen com
plexen. Trouwens, verandert de goede
president in zijn wijsheid de economie
in de „dekolonisatie"? De zwarten schij
nen nu eenmaal het beste te werken als
zij worden gecommandeerd door blan
ken
Om op de ministers terug te komen:
hun functie is een nog beter betaalde
sinecure dan die van de parlementariërs,
wier enige taak het is „ja" te zeggen als
de goede president dat vraagt. Volksver
tegenwoordigers uit de enige en nationale
partij, één van de voortreffelijkste insti
tuten onder de zon. Of de democratie
burgerlijk, militair, zuiver, of corrupt is,
altijd steunt ze op de enige en nationale
partij. Het programma bestaat hoofdza
kelijk uit het (met de ogen open of dicht)
volgen van de goede president. Maar de
partij is belangrijk. Ze geeft toegang tot
de hoge posten.
Toch heeft Dakou-bolé zijn bezwaren.
Stel dat de parlementariërs ooit zelf wet
ten zouden willen maken? Het is natuur
lijk geen serieus bezwaar. Die eigenzin-
nigen, die op dit punt hun plicht ver
zaakten, denken in de gevangenissen
over hun zonden na. Het land wordt im
mers naar ieders mening voortreffelijk
geleid door de goede president en zijn
ministers en mocht er al een minderheid
bestaan, dat zal de stem des volks met
99.99 percent m.g.dr. (met garantie der
regering) voorkomen dat ze een meerder
heid wordt.
ADVERTENTIE
ïj:::
if»::::#;;;
mimL "I miirnZmü
(Van onze correspondent)
DEN HAAG „De nieuwkomers
uit Europa hebben heel wat ver
anderd in Australië. Australië op zijn
beurt, verandert de nieuwkomers. Wij
hebben minder conventies. Als hier
iemand zijn gasten een glas inschenkt,
dan wacht iedereen keurig totdat er
een toast wordt uitgebracht. Bij ons
drink je gewoon als je dorst hebt".
Dit zegt het hoofd van de Australi
sche migratiedienst in Den Haag, de
heer D. Winterbottom.
Het kantoor van de heer Winterbottom
heeft in de vroege jaren vijftig tiendui
zenden Nederlanders de weg gewezen
naar een nieuwe toekomst. Die toekomst
lag in Australië. Zijn perschef heeft de
„success-stories" in stapeltjes op zijn bu
reau liggen. In de jaren zestig liep het
aantal jaarlijkse emigranten naar Austra
lië snel terug. Vorig jaar begon de omme
keer. In de periode 1966 tot 1967 gingen
er 2000 Nederlanders naar Australië. In
de periode 1967-1968 verwisselen 3000
personen de windmolens voor de kangoe
roes.
Die kangoeroes zitten de heer Winter
bottom trouwens toch nogal hoog. „Veel
mensen weten over Australië eigenlijk al-
alleen maar, dat er kangoeroes en veel Ne
derlanders leven." Dat Australië een dui
delijk Nederlands stempel zou dragen,
een gedachte die bij families van emi
granten wel leeft, is een misvatting. Van
de 12 milj. inwoners zijn er ruim 65.000
die sedert de Tweede wereldoorlog de
Nederlandse nationaliteit voor de Aus
tralische verwisselden. Er kwamen veel
meer Britten, Italianen, Zuidslaviërs en
Duitsers in de laatste acht jaar.
Het teruglopen van het aantal Neder
landse emigranten naar zijn land heeft
volgens de heer Winterbottom als directe
oorzaak dat de werkgelegenheid en de
woningnood minder knellende problemen
gingen vormen. „Wij hebben altijd ge
probeerd om meer Nederlanders naar ons
land te halen. Een bezoek van onze mi
nister aan Den Haag leidde vorig jaar tot
een nieuwe overeenkomst. Personen, die
naar ons land willen emigreren, hoeven
maar 100 voor de reis te betalen, kin
deren beneden de 19 jaar reizen zelfs he
lemaal voor rekening van de Australische
regering. Daaruit blijkt wel dat mijn land
de migratie één van de allerbelangrijkste
problemen vindt."
„Als je bij wijze van spreken een gat
in de grond maakt, vind je natuurlijke
bronnen van welvaart", zegt hij. „Die
bronnen zijn nog steeds onderontwikkeld.
Tijdens de oorlog had de ontwikkeling
vrijwel stilgelegen. In de jaren hierna
lagen we op vele gebieden achter. Dat is
veranderd dank zij de goede werkkrach
ten, die we ook uit het buitenland hebben
aangetrokken. Van alle werknemers in
onze auto-industrie bestaat ruim de helft
uit emigranten. De mineralen uit onze
bodem zijn nog lang niet voldoende ont
gonnen. Kort geleden vonden we bij
Hammersly een van de grootste bauxiet-
voorraden ter wereld."
Elders in de wereld hoort men geregeld
de vrees uitspreken dat de automatisering
de behoefte aan mankracht zal overtref
fen. Voor de heer Winterbottom is dat
een zaak, die met een kernachtige uit
drukking kan worden afgedaan. „Zolang
je de ontwikkeling ook van de automa
tisering nog door te weinig mensen te
genhoudt, hoef je je daarover geen zor
gen te maken."
„We zijn geografisch natuurlijk het
meest verwant aan Azië", zo vertelt hij
verder. „Dat wil automatisch ook zeggen,
dat Europa er belang bij heeft dat Aus
tralië een sterk niet-communistisch bol
werk wordt en blijft op die hoek van de
aarde. Er zijn Nederlanders, die vrezen
dat hun zoons in Australië onmiddellijk
voor militaire dienst zullen worden opge
roepen. Slechts 8 percent van de jongens
uit die leeftijdsgroep loopt de kans om
opgeroepen te worden. Als zij willen deel
nemen aan de Australische samenleving,
dan moet je die kans natuurlijk ook voor
lief nemen."
Het feit dat Australië vlak bij het over
bevolkte Azië ligt, heeft jarenlang de
Australiërs er niet toe kunnen bewegen
kleurlingen met open armn te ontvan
gen Dat is veranderd. „Het blank Aus-
tralië-programma, waarover boze tongen
wel eens spreken, bestaat helemaal niet",
zegt de heer Winterbottom. „Maar ons
land is een gemeenschap, zonder enclaves
of niet: geïntegreerde groepen en we wil
len het zo houden. We hanteren medische
eisen en we stellen vast of de aspirant-im
migrant in staat is om een bijdrage te
leveren tot onze welvaart en kan opgaan
in de gemeenschap."
Dat is vroeger anders geweest. Tot 1958
gold de in 1901 ingestelde regel dat men
een dictee in een Europese taal moest
kunnen maken. Dat hield de Aziaten
automatisch buiten de deur. Nu wordt er
gesproken door de regering van „een
homogene maatschappij". Wetgeving be
staat erover vrijwel niet. De minister be
sluit naar omstandigheden. „We hebben
geen rassenproblemen in Australië en we
willen ze ook nooit hebben", zegt hij.
Zijn land heeft geen Europese, maar
een eigen sfeer en cultuur gekregen, zo
vindt hij. „Onze levenswijze is vrij en
gemakkelijk. Als iemand, die lange tijd
bij ons geleefd heeft, in Europa komt. dan
zegt hij: „Ik voel me ingesloten, zowel
fysiek als mentaal." Mentaal, omdat Euro
pa zo vreselijk veel conventies heeft, die
in Australië vergeten zijn. Waar kan ik
in Europa met mijn baas, na het werk,
naar de kroeg gaan en hem bij zijn voor
naam aanspreken?
ADVERTENTIE
TAPIJT
