WALDORF
Puzzel van de week
POLLE. PELLI EN PINGO
HeNsr
lopen
Zestig pet van de
leerboeken wordt
nieuw gekocht
ngestipt
.lekker
lopen
PANDA EN DE HOBBELDONKER SCHURKERIJ
Arabische boycot
tegen Israel
succesvol
3
VRIJDAG 7 JUNI 1968
17
Ons vervolgverhaal
Feuilleton door
Voor piepjonge, jonge, niet-zo-jonge,
oudere, oude en stokoude VADERS:
zo'n gezellige (én zo'n goeie)^.
reeds vanaf f10.-
Kerkelijk nieuws
Kees Stip
D
A
y
Y
J
O
N
E
S
ADVERTENTIE
19)
Waldorf streek met zijn tong langs
zijn lippen. Hij stak twee vingers
omhoog. „Dos, senor? Dos camas?
Gamas gemelas?"
Sally zou geen kamer met hem wil
len delen; vast niet. Ze zou prompt
het hotel verlaten. Of erger nog, ze
zou ter plaatse in de hal in lachen
uitbarsten, hi! hi! ha! ha!
„Hij vraagt of je twee bedden be
doelt" zei ze.
„Twee kamers".
„Dos cuartos", zei Sally en vond
het erg lief van hem.
„Aparte kamers", zei de receptio
nist met een Bostons accent in het
Engels.
„Ja, natuurlijk".
Ze maakten een wandeling. Het was
te laat geweest voor de lunch en te
vroeg voor een borrel, het was een
mooie middag en Waldorf zat te po
pelen om de stad te bekijken.
Ze waren begonnen met de Avenida
Central af te lopen op zoek naar een
schoenenwinkel, maar er waren zo
veel andere dingen te zien dat ze
er niet meer aan dachten.
De mensen zagen er net zo uit als
Amerikanen: dezelfde kleren, dezelf
de huidskleur. Het land kende geen
inboorlingen, vertelde Sally hem en
iedereen was blank. Ze liepen voorbij
de tuinen in het Parque Central, voor
bij winkels en bioscopen; eerst de
Palace en daarna de Roxy bioscoop.
Ze sloegen een zijstraat van de Ave
nida in en raakten, zonder dat het
ze iets kon schelen, al ronddwalend
de weg kwijt. Ze sloegen nog een
paar keer een hoek om, en bleven
van tijd tot tijd eens staan om win
keletalages en bouwstijlen te bekijken
„Mooi gebouw", zei Waldorf, die
naar de overkant van de straat keek.
Sally knikte. „Dat is het station".
Waldorf kreeg een idee. „Laten we
eens gaan kijken wat voor verbinding
er met Puerto Crisco is".
Het station was indrukwekkend,
voornaam en het was er heel erg
rustig. Er stond aangegeven dat er
twee spoorlijnen waren: de Costa Ri-
can en de Pacific Electric. Puerto
Crisco lag aan de oceaan, dus lie
pen ze naar het loket van de Paci
fic.
„Senor, senora?" zei het vriendelij
ke oude gezicht achter de spijltjes.
„Zoudt u me kunnen vertellen wat
voor verbinding er met Puerto Crisco
is?"
Het vriendelijke oude gezicht keek
hem volkomen beteuterd aan. „Puerto
Crisco?"
Sally kwam hem te hulp. Quando
sale el tren para Puerto Crisco?"
Met een uitdrukking van trots zei het
oude gezicht: „Ik spreek Engels".
„Is er 's middags een trein?" vroeg
Waldorf. Sally moest de volgende
morgen om elf uur naar het vlieg
veld en hij wilde niet als eerste ver
trekken.
„Er is tot mijn spijt geen trein".
„Geen trein?"
„Helemaal niet".
„Wat?"
Waldorf slaagde erin met een rus
tige stem te blijven spreken. „Dit
mooie, lege gebouw is het station".
Een bevestigend knikje. „U verte
genwoordigt toch de Pacific Electric?
Een bescheiden knikje. „Misschien is
er nog een spoorlijn naar de Grote
Oceaan". Het gezicht schudde spijtig
van nee. „Helemaal geen andere
spoorlijn?" Weer die beweging, 't Leek
wel of hij bezig was met hersengym
nastiek. Met stijgend enthousiasme
stelde Waldorf de volgende vraag:
„Rijden er treinen op uw spoorlijn?
„Ja senor. Verscheidene".
„Maar niet naar Puerto Crisco".
„Helaas, senor. niet één".
„Heeft de Greyhound busdienst hier
een kantoor? Rijdt er een bus?".
„Wij vormen een natie. Wij hebben
bussen".
„Dan zullen we het daar proberen".
„Ik vrees, senor, dat u slechts uw
tijd zult verdoen".
„Waarom zou ik mijn tijd verdoen?
„Ik ben oud, maar mijn geheugen is
heel goed. Ik heb veertig jaar bij de
spoorwegen gewerkt en ik heb nog
nooit van Puerto Crisco gehoord".
Waldorf maakte zich niet ongerust.
Hij had eens verschil van mening ge
had met een lokettist in New Haven
die nooit van Hartford had gehoord.
Sally zei tegen de taxichauffeur:
„ïnstitito Costarricense del Turismo".
De chauffeur knikte, schakelde in,
schoot twintig meter verderop de hoek
om en stopte.
„Dat had je ons wel kunnen zeggen"
zei Waldorf, stapte uit, terwijl Sally
afrekende het was zijn geld, maar
hij kon nog niet overweg met colones
en ging met grote stappen het reis
bureau binnen.
Hij was nu ongerust. Niet erg; een
beetje maar. Niemand die te maken
had met bussen of met spoor- en
vlieglijnen scheen van Puerto Crisco
gehoord te hebben. Het was vermoe
delijk een kleine plaats waar niet veel
mensen kwamen; dat was vast de
reden.
„Kan ik u van dienst zijn?" De man
achter de balie was van middelbare
leeftijd, gezet en had rode wangen,
als een jolige romanfiguur van Dic
kens.
„Ik wil naar Puerto Crisco", zei
Waldorf tegen hem.
„Mooi, mooi, wat een aardig idee".
Waldorf glimlachte. „Zo dat klinkt
beter. Tot dusver heeft niemand er
ooit van gehoord".
„Ik ook niet, maar ik ben er ze
ker van dat u het daar prettig zult-
vinden. Waar ligt het, weet u dat?"
Waldorf werd kwaad. „Als ik dat
wist waarom zou ik dan hier zijn?"
„De senor zou verbaasd staan over
't aantal reizigers dat niet weet waar
ze naar toe gaan".
Daar paste een vernietigend ant
woord op. Hij kon er geen bedenken,
dus hulde hij zich in een beledigd stil
zwijgen, terwijl de jolige man een
kaartenbak opentrok en vlug de P
doornam van Palmar Sur tot Punta-
renas. „Er is een Puerto Quepos. Is
dat goed?"
Het was helemaal niet goed. De jo
lige man was hem ongetwijfeld aan
het sarren. Waldorf zocht zelf in de
kaartenbak. Geen Puerto Crisco.
„Het is er niet bij".
„De senor heeft een scherp waarne
mingvermogen".
„Hebt u een wegenkaart?"
„Zeker"
Ze zochten lang maar het was niet
te vinden.
„Is de senor er zeker van dat hij
zich de naam goed herinnert?"
„Beslist".
„Dan herinnert hij zich misschien
de naam van het land niet goed. Men
verwart ons soms met Puerto Rico."
(Wordt vervolgd)
zondag 16 junivaderdag
PUZZEL NO. 23
In deze puzzel komen slechts woorden
voor van 6 letters. Deze woorden draaien
allemaal, als wijzers van de klok om het
betreffende cijfer heen. Het eerste woord
begint op de tweede regel tussen de cij
fers 1 en 2, de overige woorden kunnen
op elke willekeurige plaats beginnen.
OMSCHRIJVING
1. vaartuig; 2. soort vennootschap; 3. trei
teren; 4. soort octrooi; 5. verborgen; 6.
fiere; 7. vroom; 8. rode vrucht; 9. nevelig;
10. laboratoriuminstrument; 11. vreemde
munt; 12. plant; 13. ongezuurde broden;
14. uilskuiken; 15. vaardig, gereed; 16.
reus; 17. geweldig; 18. bewoner v. d.
poolstreken; 19. soort plant; 20. soort
trommel; 21. tot de nieuwere tijd beho
rend; 22. moedig; 23. het opnemen; 24.
rode streep op de huid; 25. muziekterm;
26. op krediet kopen; 27. noodlottig; 28.
iemand die een romaanse taal als moeder
taal heeft; 29. hard lopen; 30. deel van
een breuk; 31. gebied; 32. soort dans; 33.
uitwerking; 34. domme fout; 35. vorm van
stampen; 36. straatverkoper; 37. bestuur
der; 38. tempel; 39. leegte; 40. bouwma
teriaal; 41. reis om iets heen; 42. jongens
naam; 43. insekt; 44. doodsbeen; 45. het
opgemaakte haar; 46. sterk slijtend; 47.
mensen van adel; 48. in een dos steken;
49. kleine hoeveelheid van een poeder
achtige stof.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons be
zit te zijn.
OPLOSSING PUZZEL NO. 22
Horizontaal: 1. koran; 4. sta; 7. kogel;
10. Giethoorn; 13. nest; 14. loet; 16. ego;
18. aar; 20. ami; 22. art.; 23. korting; 25.
Lek; 26. o.a.; 27. met; 28. id.; 29. on; 30.
ent; 32. sir; 34. eg; 36. dinsdag; 37. di-
-> 9c
41. Jollipop greep haastig een schep en spoedde
zich met de zak vol juwelen de tuin in. „Ik kan deze
kostbaarheden het beste hier begraven.mompelde
hij, de daad bij het woord voegend. „Anders lopen
wij kans dat de politie ze vindt en dan zou men
meneer Panda eens kunnen verdenken.Maar Pan
da dacht er heel anders over. Hij was achter zijn be
diende aangeslopen en stond nu verscholen toe te
kijken wat Jollipop deed. „Dat valt me van hem
tegen.zei hij tegen zichzelf. „Jollipop is het slech
te pad opgegaan. En nu verbergt hij zijn buit. Eigen
lijk zou ik de politie moeten waarschuwen". Inspec
teur Breukslager was echter al van plan om een oogje
op Hobbeldonk te laten houden. Hij had agent Klab-
bers geroepen en liet nu foto's van Jollipop en Panda
zien. „Je moet deze twee goed in de gaten houden!"
sprak hij. „Ga naar hun huis, en volg hun gangen".
MAAR WAAROM VER
81 ND JE MIJN RECHTER
WIJSVINGER OOK? DIE
MANKEERT TOCH NIE15
HARTEMJK 8EDANKT,
POUE, DATJE DIE SNEE
VER8INDTÏ
NEE, MAAR NO DENK JEER
MISSCHIEN AAN DATJE JE
UNKERVIN6ER NIETMA6
STOTEN
6EEN DANK,
ZEER06'
lemma; 38. en; 39. pek; 41. K.L.M.; 42.
b.l.; 43. gij; 45. rek; 47. s.l.; 48. fez; 49.
leuning; 50. lik; 52. ene; 53. Inn; 54. oke;
55. raam; 59. soep; 62. Amerongen; 65.
stolp; 66. ets; 67. idool.
Verticaal: 1. Korea; 2. age; 3. nis; 4. st;
5. theater; 6. ao; 7. K.R.O.; 8. one; 9. Lo-
pik; 111. et; 12. o.l.; 13. nota; 15. tali; 17.
Groningen; 18. arm; 19. rit; 21. Medem-
blik 23. kandeel; 24. grillig; 29. ode; 30.
esp; 31. tak; 32. sik; 33. rem; 35. gal; 40
vennoot; 44. ijzer; 45. rui; 46. kin; 47.
slop; 48. feeks; 51. ketel; 56. aal; 57. amp;
58. me; 59. s.g.; 60. oei; 61. end; 63. re;
64. n.s. i
De namen der prijswinnaars vindt u
elders in dit blad.
BEIROET (DAP) De Arabische con
ferentie inzake de boycotactie tegen dege
nen die handel drijven met Israel heeft
aan het einde van haar bijeenkomst van
elf dagen in de Libanese badplaats Sjtau-
ra besloten een boycot tegen de Westduit-
se staalfabrieken Mannesmann en Thys-
sen voorlopig op te schorten.
Dit besluit is genomen, zo werd meege
deeld, nadat de twee bedrijven schrifte
lijk hadden laten weten dat zij niet meer
aan Israëlische ontwikkelingsprojecten
zouden deelnemen. Tot dusver hadden zij
36.000 ton staalplaat aan Israel geleverd
voor de aanleg van een grote oliepijplei
ding van Eilath aan de golf van Akaba
naar de kust van de Middellandse Zee.
Zodra Mannesmann en Thyssen verdere
leveringen aan Israel zullen doen of an
dere zakelijke overeenkomsten met dit
land aangaan, zal de boycot van kracht
worden.
Volgens de voorzitter van het boycot
bureau, Mohammed Machoeb, heeft een
groot aantal Europese en Amerikaanse
maatschappijen op Arabische aandrang de
relaties met Israel verbroken. Hierdoor
zijn meer ondernemingen van de zwarte
lijst afgevoerd dan er bij zijn gekomen.
ADVERTENTIE
Speciaalzaak voor prettige schoenen
Huizing
I Haarlem
Kruisweg 42
Tel. 12637
I Ook Forma Natura
Geref. Kerken
Aangenomen naar Elburg W. R. Barke
ma te Sprang-Waalwijk.
AMSTERDAM. Hoewel bijna een
kwart (62 miljoen gulden) van de jaar
lijkse omzet van boeken verkregen wordt
uit de verkoop van schoolboeken, bestond
er tot nu toe weinig aandacht voor het
leerboek. Vandaar dat de „Stichting
Speurwerk betreffende het boek" aan het
Nederlands Centrum voor Marketing
Analyses N.V. de opdracht had gegeven
een onderzoek in te stellen naar het
schoolboek.
Uit het rapport blijkt dat de uitgaven
voor schoolboeken achterblijven bij de
overige uitgaven aan onderwijs. Bij het
lager onderwijs wordt slechts één per
cent van de uitgaven besteed aan school
boeken.
De heer R. Beumer, lid van de raad
van bestuur van de stichting, was in zijn
toelichting bij het rapport gisteren in
Amsterdam van mening dat Nederland
vooral in vergelijking met Amerika, een
achterstand heeft op het gebied van on
derwijsmethodes. Volgens hem was dit te
wijten aan een gebrek aan research om
dat er te weinig fondsen beschikbaar zijn
Ondanks dat het aantal leerlingen per
jaar, behalve bij het hoger en middelbaar
onderwijs, niet meer toeneemt, blijft er,
volgens het rapport, een toenemende be
hoefte bestaan aan schoolboeken. Niet al
leen ter vervanging van oude, maar ook
door de invoering van nieuwe onderwijs
methodes. Per jaar verschijnen voor het
lager en technisch onderwijs ongeveer
250 nieuwe titels, voor het VHMO 160
Uit het onderzoek bleek verder dat 60
percent van de leerboeken nieuw wordt
gekocht.
Toen ik las dat er een rimpelcorrec
tor in de handel is die tevens lijnen
verdrijft en kraaiepoten verjaagt, had
ik hem meteen nodig. Acht uur ble
ven de denkrimpels in mijn voorhoofd
staan, precies zo lang als de rimpel-
corrëctor ze weghoudt. „Als ik zulke
rimpels trek terwijl ik alleen maar
over rimpels denk", dacht ik, „wat
voor rimpels moet iemand dan wel
hebben die voortdurend over staatsza
ken denkt". Onwillekeurig verscheen
toen het gelaat van minister De Jong
voor mijn geestesoog. Het kan zijn,
dat dit oog een bril nodig heeft, maar
ik kon geen rimpel ontdekken. Betekent
dit dat de minister niet denkt, of ge
bruikt hij de rimpelcorrector? De laat
ste veronderstelling is, zoal niet de
waarschijnlijkste, dan toch in elk ge
val de beleefdste. Ik voerde nog een
paar buitenlandse staatslieden ter ver
gelijking aan, maar die hielpen mij
niet verder. Bij de Gaulle onttrekt al
les wat er boven zijn neus gebeurt
zich aan onze waarneming en op John
sons rimpels zal de corrector niet be
rekend zijn. Met Velpon begin je niets
tegen schipbreuk.
Terwijl ik liep na te denken over
de mogelijke schade die het gebruik
van de rimpelcorrector zou kunnen
toebrengen aan het regeringsbeleid
stond ik plotseling van aangezicht tot
aangezicht met mijn oude, maar nu
nog veel oudere vriend Bertus. Ke
rel hoe gaat het!" riep ik. „Slecht",
zei Bertus. Tante Fie heeft de rimpel
corrector gebruikt".
Ik nodigde Bertus uit een belendend
café te betreden, en met behulp van
een drankje dat het zieleleven glad
strijkt en zelfs uitdeukt, kreeg ik het
volgende te horen.
„Tante is achtenzeventig"zei Ber
tus. „Zij is een wees, en ik ben haar
enige erfgenaam. Beide feiten oefenen
zo'n druk op haar uit, dat ze een ge
rimpeld bestaan lijdt. Of leed, want
onlangs heeft ze de rimpelcorrector
ontdekt. Ze smeerde het spul op haar
gezicht, en was toen teruggecorrigeerd
tot achtenvijftig.
Dat is een leeftijd waar ondernemen
de dames tegenwoordig niet meer van
terugschrikken. Om de verrassing te
vermijden dat zij na acht uur opeens
twintig jaar ouder zou zijn, gebruikte
ze de driedubbele dosis. Ze stond toen
voor een nog grotere verrassing, want
het middel werkt niet in de breedte
maar in de diepte. Ik bedoel: ze was
achttien. Dit behaagde haar zeer. Ze
kleedde zich naar de bij die leeftijd
passende mode en begaf zich op straat.
Voordat ze daar honderd meter had
afgelegd was ze al bijna door drie
rondraggende knapen op de snelbrom-
mer gesleurd. Maar ze behield haar
distinctie en liet zich redden door een
jongmens in een dure sportwagen. Hij
bracht haar in veiligheid op het dak
terras van een hotel, waar gedanst
werd, maar tot tantes opluchting in
volstrekt klassieke stijl. Haar metge
zel beheerste die zo volkomen, dat ze
op slag verliefd werd".
„En op slag van twaalven vluchtte
ze weg, en verloor haar jeugd in de
lift", zei ik.
„Ja", zei Bertus. „En hij ook. Hij
had nog wat meer ontrimpelaar ge
bruikt, want hij was tweeëntachtig. Ze
zijn nu getrouwd, en het laatst waar
genomen in Monte Carlo, waar hij
zijn sportauto inwisselde tegen fiches.
Wie verdrijft mijn rimpels?"
ADVERTENTIE
Speciaalzaak voor prettige schoenen
Huizing
I Haarlem
Kruisweg 42
Tel. 12637
I Ook For ma Natura/
IK ZOU A/06 EEN KWART MIL
JOEN RISKEREN OM MIJN OUDE
OVER U, MENEER GREEN,.. I VRIEND KAPITEINPERRYTE
CM nu PO AT\a-t fict r\
IK MAAK ME ZORGEN
EN OVER AL DAT GELD
IN UW KOFFERTJE.
Sam Leff
/jlllvJllUAW
©PIB
COPENHAGEN
I
KLOKSLAG? BEN Y HET IS NU ZES
IK OP DE BAYStDE-1 UUR.IKHOUD
JACHTHAVEN. \UIN DE6ATEN.
KOMT IN OR
DE! IKNEEM
DE ACHTER
DEUR VOOR
HET GEVAL UW
HUIS BEWAAKT.
WORDT. SUCCES'
DENK EROM DAT
ONZE KLEINE AF
PERSER JOU NIET
ZIET, DAVY.
1156. Nu pas kwam Brammetje naar vo
ren. De Markies was diep onder de indruk
van de hartelijkheid van het kleine meisje
dat haar brood met hem had gedeeld en
dat de eerste was, die aardig voor hem
was geweest.
„Ik heb mijn lesje geleerd", zei hij hef
tig. „Ik weet nu, wat het is om arm te
zijn en ik begrijp, dat ik mijn broer
onrecht heb aangedaan. Dat kind heeft me
geleerd, wat naastenliefde is. Ik zal het
niet meer vergeten."
„Fijn voor mekaar", zei Bram. Het
is nooit verkeerd om een fout goed te ma
ken. Ga mee naar uw broer, dan kan die
alles voor elkaar brengen en we varen sa
men terug naar het eiland".
De broer van de Markies verheugde
zich over de verandering die er in de Mar
kies had plaatsgevonden. Hij verklaarde
zich bereid mee te varen naar het eiland
en alles leek in orde. Maar op het eiland
was er intussen het één en ander gebeurd.
