WAinnoF #$8 1 7>y rji~^i ~ti it in «gestipt POULE, PELLI EN PINGG 9 X oB Koop een groot pak nasi of bami tijdelijk voor 2,49! a Ons vervolgverhaal Amsterdam heeft meer water nodig Schoenfabriek door brand verwoest Utrechtse SVB wil niet in grondraad PANDA EN DE HOBBEI.DO.NKER SCHURKERIJ r j r WOENSDAG 12 JUNI 1968 17 Feuilleton door JAMES GOLDMAN 4LC <a£U- ou* 75l£. 25FANTASTICAIN POT F.8,75-20NOBEL IN POT F.7.80-50SUBLIEM IN POTF.5,- Kort nieuws Schade: 1,5 miljoen Kees Stip Kerkelijk nieuws \P Oosterse mensen zijn wijs. Eten daarom aileèn maar échte nasi en bami. Iglo ook wijs. Maakt alleen maar echte! Met veel vlees. Zonder bijsmaak. Morgen eten! NASI GROOT PAK NU 2,49 KLEIN PAK 1,55 BAMI GROOT PAK NU 2,49 KLEIN PAK 1,55 D A y T O II K 8 B M M B T J K O K ADVERTENTIE hadden ze het op een lopen gezet. Ze waren tenslotte dicht bijeen gekropen in een hoek van de studiezaal. Ze hadden lang zitten luisteren in de stil te en toen het veilig had geleken wa ren ze gaan praten. Een ding was duidelijk: Willy had Waldorf onge twijfeld voor iemand anders aange zien. Wie de anderen waren en wat ze in de bibliotheek deden wisten ze niet. Naar alle waarschijnlijkheid hadden ze op de een of andere wijze iets met Willy te maken. Dat was toch redelijker dan te veronderstel len dat ze Waldorf allemaal voor ie mand anders hielden. Wat Willy in zijn schild voerde of waar hij zich mee bezig hield wisten ze ook niet. Dat hij het een of ander smokkelde leek waarschijnlijk; mis schien narcotica. Willy zag er onge woon uit voor een smokkelaar en reisde blijkbaar veel. Hij zou er ge knipt voor zijn. Ze hadden er lang over gepraat of ze nu wel of niet de hele affaire aan de politie zouden vertellen. Uiteinde lijk hadden ze besloten het niet te doen, aangezien ze niet voor onder vraging in San José gehouden wilden worden en vooral ook omdat ze niet precies wisten wat ze moesten vertel len. Tegen het aanbreken van de dag waren ze in slaap gevallen. Ze waren om acht uur wakker geworden, toen de bibliotheek openging. Het was een voudig geweest om onopgemerkt naar buiten te glippen. Eenmaal terug in het hotel had hij haar een zwembroek voor zich laten uitzoeken in de Cabana Shop in de <o^a /om. -tzCt, -Cl* 23) Hij zou het moeten wagen. „Heb je over dacht", fluisterde Willy, „wat je met je leven hebt gedaan?" v Wéér Milton. Hij had het kortgele den ergens gehoord. Miami Beach? Nou misschien, maar door al die alcohol was alles vervaagd. Er heers te een doodse stilte. Willy stond blijk baar te wachten tot hij iets zei. Het was dwaas maar het citaat uit Mil ton klonk als een wachtwoord. Was dat zo? Wie dacht Willy dat hij was? Hij stond op het punt het te vragen, toen hij het geluid van de muis weer hoorde. Of waren het er deze keer meer? Er sloeg een golf van paniek door Waldorf heen. Hij strekte een arm uit, vond Sally, greep haar hand vast en zette het op een lopen. Het leek veel later toen hij met zijn voet er gens tegen stootte en struikelde. Hij viel voorover en draaide zich om in zijn val. Hij brak zijn val met zijn schouder. Het was de trap. De grote brede, marmeren trap Zijn schouder klopte. Hij stond op. Sally moest zijn val voorvoeld hebben en op tijd zijn blijven staan. Hij hoorde haar ademen; ze stond naast hem. Hij nam haar weer bij de hand en toen liepen ze, maar nu langzaam, zo ge ruisloos mogelijk de trap op. Hij had geen plan, hij had helemaal geen ge dachten. De trap leek eindeloos. Hij haalde adem met een donderend geluid. Toen, plotseling, ontbrak de volgende trede en stonden ze boven. Wat nu? Waarheen? Hij liep verder met één hand voorzichtig voor zich uit tas tend. De hand voelde eerst de muur en daarna het lichtknopje. Het was een wanhoopsdaad. Er moest ergens een nachtwaker zijn. Als hij het licht zag zou hij komen en dan waren ze veilig. Maar misschien waren Sally en hij al in veiligheid en had niemand hen de trap op ge volgd. Hij vond haar oor en fluister de, „Houd je adem in". Ze deden het beiden. In de gewelfde hal werd hoorbaar adem gehaald. Het was tijd voor de wanhoopsdaad. Hij draaide het knop je om. Het gezicht vanaf het trap portaal was mooi ontworpen. De bre de trap waaierde onderaan voornaam en zwierig uit, en voerde de blik op aangename wijze de uitgestrekte hal in tot aan de deuren aan het eind ervan. Beneden hen op de trap in de hal stonden vier mannen ver spreid: drie die ze nog nooit eerder hadden gezien en Willy. De mannen stonden volkomen verrast en ver stijfd, met hun ogen te knipperen te gen het licht. Toen bewoog er een arm en klonk er zoiets als een zucht, het zachte gesis van een pistool met een geluiddemper. Het licht ging uit. Als er een nachtwaker was, dan waakte hij die nacht ergens anders. Toen de bibliotheek de volgende mor gen openging, bevonden zich daar slechts Sally, Waldorf en Senora Var gas y Navarro. Het was over negenen en ze zaten te ontbijten bij het zwembad. Het Al fonso XIII hotel serveerde een uitste kende uitsmijter met ham en het tweede drankje smaakte beter dan het eerste. De hemel was helder, de zon scheen warm en de lange nacht leek onwaarschijnlijk. Hij was lang geweest. Na het schot hal. Nu, met een blik op zijn rode broekje, had hij er spijt van. Witte gedeelten van zijn lichaam, die, voor zover hij wist, de zon nog nooit had den gezien, waren ruw ontbloot. Hij wist dat hij deed denken aan tarwe bloem, maar het scheen Sally niets te kunnen schelen. Ze had haar blau we bikini aan en hij vond dat die haar onbeschrijflijk goed stond. „Ik vind het fijn als je me aan staart", zei ze. Dat was niet hele maal waar, maar ze zag hem graag blozen. Hij bloosde: O, deed ik dat? Neem me niet kwalijk. Ze strekte haar lange benen. „Laten we gaan zwemmen". Hij had er geen zin in. Er verzamelden zich hotelgasten rond het zwembad; een paar kinderen, een stel oude vrijsters en een zware, logge man met rood haar. Hij was niet van plan met dit fraaie uiterlijk te gaan paraderen, zodat iedereen om hem kon gniffelen. „Ik voel me niet goed", loog hij. „Je bent lui". „Ook dat". Hij zag haar in de zon over de te gels lopen. Ze beklom de trap naar de hoge springplank, bleef even staan en sprong, getint door het gouden zon licht, hoog op. Haar slanke, rechte lichaam draaide, beschreef een boog en dook toen in het water. Het leek alsof ze lang onder water bleef. Het was een heerlijke duik. Ze glimlach te en veranderde soepel van richting toen ze de bodem van het zwem bad naderde. Ze hield van de koele getemperde wereld op twaalf voet diepte. (Wordt vervolgd) (Van onze correspondent) AMSTERDAM. B. en W. van Am sterdam hebben de gemeenteraad een krediet van ruim 58 miljoen gulden ge vraagd voor vergroting van de capaci teit van het waterleidingbedrijf tot 115 miljoen kubieke meter per jaar. Op het ogenblik is de capaciteit 105 miljoen ku bieke meter. Het grootste deel van dit water komt uit de duinen bij Leiduin (capaciteit 83 miljoen kubieke meter). Daarnaast be trekt Amsterdam 2 miljoen kubieke me ter water per jaar uit een bronwater wingebied in Hilversum. De rest wordt gewonnen via een plas bij Loenderveen, ongeveer 20 miljoen kubieke meter per jaar. Deze plassenwaterleiding wil Amster dam uitbreiden, onder meer door een toevoerkanaal van het Amsterdam-Rijn kanaal, een nieuwe zuiveringsinstallatie bij Loenderveen en het uitdiepen van de Loenderveense plas. In de nieuwe zuiveringsinstallatie zal het water langs chemische weg geschikt worden gemaakt voor consumptie. Zweeds bezoek. Vlissingen krijgt bezoek van twee Zweedse fregatten ter gele genheid van de Zweedse week welke daar van 15 tot 21 juni wordt gehouden. Er wordt ondermeer een expositie van Zweedse industrieprodukten gehouden. In het Vlissingse stadhuis worden Zweed se documentaire films vertoond. (Van onze correspondent) KAATSHEUVEL. Ruim 1,5 miljoen bedraagt de schade, die een brand dins dagavond laat heeft veroorzaakt in de schoenfabriek Diana in Kaatsheuvel. De brand, waarvan de oorzaak onbekend is, legde de hele fabriekshal inclusief het moderne machinepark, alsmede het maga zijn met een grote voorraad in de as. Slechts de aangrenzende panden werden behouden. In het bedrijf werken 170 man die 10.000 paar damesschoenen per week produceren. Over het hervatten van de produktie elders in het dorp hoopt de directie nog deze week een beslissing te kunnen nemen. 1160. Het was uitgesloten dat er zon der meer onder het hoofdkussen van de piraat werd gezocht, want dan zou deze dadelijk wakker worden. „Laat het aan mij over", verzocht Brammetje. Hij haalde touw tevoorschijn een goed zeeman heeft dat altijd bij zich en bevestigde dat aan de punten UTRECHT. De Studenten Vakbewe ging in Utrecht heeft besloten geen vertegenwoordiger beschikbaar te stellen voor het dagelijks bestuur van de Utrechtse studentenfaculteitenraad (grond raad). Zij weigert nog langer het demo cratisch imago op te houden van de wat zij noemt „ondemocratische organisatie vormen aan de rijksuniversiteit in Utrecht". In de Utrechtse grondraad bezet de Stu dentenvakbeweging 16 van de 35 zetels. De S.V.B. beschuldigt de universitaire autoriteiten ervan inlichtingen voor het dagelijks bestuur van de faculteitenraad achter te houden. „De pijlers van de de mocratie, de informatie, zijn gecorrum peerd", aldus de S.V.B. van het kussen. Ook een katrol bracht hij tevoorschijn, want zeer goede zeelui heb ben ook dat altijd bij zich. Zachtjes ta kelde hij het kussen omhoog en de Mar kies tastte voorzichtig naar het doku- ment. Zachtjes aanzei Brammetje stilletjes. „Dan breekt het lijntje niet. „Alsjeblieft niet", zei de Markies, want Majesteitnamens de regering die ik de eer heb in het buitenland te ver tegenwoordigen geef ik uiting aan mijn grote erkentelijkheid dat u mij hier in Furitanie als gast hebt willen ontvangen. Dit verheugt mij des te meer, omdat de ontwikkelingshulp, die ■nijn land spontaan aan het uwe heeft geschonken, uw strijdkrachten in staat heeft gesteld een vernietigende neder laag toe te brengen aan uw grootste vijand, koning Kwassa van Raurazie. Ik beschouw het als een bijzondere eer, dat het mij vergund is aan deze tafel zijn eigen bloed uit zijn eigen schedel te mogen drinken. Ik heb hem vorig jaar nog bezocht en daarbij uiteraard de gebruikelijke vriendelijke worden ge sproken. Maar ik moet u zeggen, zijn bloed smaakt mij voortreffelijk. In de korte tijd dat ik hier vertoef heb ik op velerlei terreinen een ver bluffende vooruitgang kunnen consta teren. Allereerst betreft dit de moder nisering van de landbouw. Het getuigt van grote zin voor realiteit dat de tra ditionele ossen zijn vervangen door de zoveel goedkopere arbeidskrachten uit de koloniale gebieden. Enerzijds bete kent dit verhoging van de veevoer- rantsoenen voor het volk, anderzijds helpt de snelle afschrijving van het in gezette arbeids-potentieel in het land van herkomst de overbevolking bestrij den. Tot mijn genoegen zie ik dat de toegezonden landbouwtractoren niet ongebruikt zijn gebleven. Ze zijn be schikbaar gesteld als vervoermiddel voor die klasse van ambtenaren die te hoog is om te werken en te laag om over een eigen dienstauto te beschik ken. Zeer modern is in uw land de toe passing van de elektriciteit, die wordt opgewekt met de zo genereus geschon ken generatoren. Het vervangen van de speren door elektrische prikstokken om de werkers tot verhoogde arbeids vreugde te prikkelen heeft de produk- tiviteit sterk doen stijgen. Gedaald daarentegen is het aantal landverrader- lijke elementen, dat nog kans zag zijn verderfelijke invloed op het onbedor ven volksdeel uit te oefenen. Mede dank zij de toepassing van elektriciteit is er om de helft van uw land een om heining gemaakt, waarbinnen voor de onbezonnenen een bezinningscentrum is ingericht. Zij die twijfelen aan de vooruitgang die het zegenrijke bewind van uwe majesteit heeft bewerkstel ligd kunnen daar vergelijkingen tref fen met de tijd toen de zweep en de knoet nog regeerden. Een uiterst originele behandeling ge nieten ook de kunstenaars en de intel lectuelen, die in uw land, evenals in het onze, een voortdurende bedreiging vormen tegen de openbare orde en de goede zeden. Om dezen te herbergen is, naar het voorbeeld van toneelschrij vers als Beckett, gebruik gemaakt van Ie vuilnisvaten, die de commissie voor de geestelijke hygiene u heeft ge schonken. Ik mag uwe majesteit wel het compliment maken dat uw op haaldienst functioneert als nergens ter wereld. Maar ik ben reeds te ver afge daald van de hoogte van waaruit uwe majesteit dit land met zoveel wijsheid heeft geregeerd". „Mijnheer de minster. In dank voor uw vriendelijke woorden en de daden van uw volk, heeft het mij behaagd u te omhangen met de orde van de Heili ge Krokodil. Voordat nu de soep wordt opgediend demonstreer ik als laatste verrassing onze zelfgeconstrueerde elektronische kookpot, di ein 3 minuten van de taaiste os de smakelijkste kalfs soep maak. Ik vertrouw u toe aan mijn chef-kok. Denk om het afstapje". Ned. Hervormde Kerk Benoemd tot bijstand in het pastoraat te Haarlem D. van der Ent Braat, emeri tus-predikant te Monster. Aangenomen naar N.O.P. (wijkge- meente Emmeloord) J. Vroegindeweij te Maarssen, die bedankte voor Lienden (toez.). Bedankt voor Oud-Alblas, G. Voordijk te Mastenbroek, voor Bruinisse (toez.) C. van Wijngaarden te Zwaagwesteinde. hij stelde zich al voor, hoe het lijntje breken zou en het hoofd van de piraat neer zou smakken. „Ik zou me geen raad weten, als de piraat wakker zou worden". Nee, daar moesten ze niet aan denken. Maar zó ingespannen waren ze bezig, dat ze niet merkten hoe de piraat één oog langzaam had geopend. En dat oog begon steeds bozer te fonkelen. COP. MA*TEN TOONDE* 45. Agent Klabbers zette grimmig de achtervolging in. De schurk draafde angstig voor hem uit, terwijl hij zo nu en dan een onrustige blik achter zich wierp. En dat werd hem noodlottig. Want nu struikelde hij over een stuk oneffen grond, waar Jollipop die ochtend de juwelen had begraven, en viel hulpeloos neer. „Ha, nu heb ik je!" riep de politieman triomfantelijk. „Nu zal ik eens zien, wie je eigenlijk bent! Doe die ver momming maar eens af!" Zijn geroep klonk door tot in de slaapkamer van Jollipop, die meteen geschrokken rechtop schoot in zijn bed. „Daarbuiten is iets onpret tigs gaande!" prevelde de knecht. ,JZou de schurk ge pakt zijn? Of is inspecteur Breukslager wellicht in moei lijkheden? Het is mijn taak als oppassend burger, om de politie te helpen. Dat zal meteen de verdenking van ons afwentelen". Zo mompelend draafde hij naar bene den en keek de woonkamer binnen om te zien of de hoge politieman daar nog was. Maar het enige wat hem daar aanstaarde was het Inca-beeldje van de godheid Ichtli-pichtli dat op de schoonsteenmantel stond. rWAT MOET IK DOEN? IK KAN NIET STOPPEN OP DIE HAD J6 NU 6EEN KUSSEN KUNNEN UITZOEKEN HET WORDT STEEDS 6R66R WE ZUIDEN ERVOOR ZOR GEN DATJE ZACHT VALT, ■^ZEEROB ROLSCHAATSEN ADVERTENTIE Wees wijs! KOMT IN ORDE, UEPJE...MAAR DENK EROM Al5 ER POTTENKIJ KERS OPDAGEN, DUMP IK0E?AAK ...EN DAN ISJ6 KANS VERKEKEN VOORGOED! HET INSTRUMENTEN- PANEEl IS VER80R- &EN IN DIEP WATER. IK TAL HET Op MOETEN DUIKEN. DIE SOOT KOERST NOG STEEDS NAAR OPEN WATER! WEI, DAAR WORD JE VOOR BETAALD. MAAK DUS voort; HE JE WAT BIJZON DERS DAARGINDS, DAVi 2 I Sam Let F Mj/vtuwG 1_©PIB r-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1968 | | pagina 17