Sterke actiefilm van Truffaut
komt met boven amusement uit
Danzi Kwintet speelde
hedendaagse muziek
unie
festival
slechts 6?5
Prachtig Bachconcert
Gouda's Janskerk
Cebufa
„DE BRUID GAAT IN 'T ZWART"
in
ƒ5,25
Cabaret, concert
en bonte avond
SJIv KV
Negen Muzen
Herman van Veen:
groots cabaret
15
Televisie-vanavond
Radio-zaterdag
TV vrijdag
TV zaterdag
VRIJDAG 21 JUNI 1968
Risico
Hitchcock
Grotesk
W. J. Lukkenaer
J. H. Moolenijzer
Sfortgenó
(Van onze filmcriticus)
AMSTERDAM. De tijd dat een film
Tan Francois Truffaut een gebeurtenis
was, waarop de filmliefhebber lang van
te voren werd voorbereid, schijnt voor
bij. Zonder veel voorpubliciteit en zonder
de nadruk die bij het uitbrengen van
een nieuwe Truffaut zou moeten horen,
is „Ea mariée était en noir" deze week
in het Amsterdamse Tuschinski ingezet
als gold het een middelmatige productie,
die de ruimte tussen twee belangrijker
premières moest opvullen.
Ieder verhuurkantoor heeft zo zijn vul
stukken maar dat ooit Truffaut in die
categorie zou belanden, hield men tot
voor kort voor een onmogelijkheid. Nu
kan het ook zijn dat de Franse filmer
sinds zijn contract met de Amerikaanse
filmonderneming United Artists getaxeerd
wordt volgens de zuiver commerciële
maatstaven die in de Amerikaanse film-
handel gelden. Dat houdt bijvoorbeeld in
dat bij gebleken mislukking in commer
ciële zin, de belangstelling bij de U.A.-
verhuurder en daarmee samenhangen
de omvang van de publiciteit automa
tisch dalen.
In tegenstelling tot het (relatief) klei
ne Nederlandse verhuurkantoor dat vroe
ger in Parijs de hand wist te leggen op
een nieuwe Truffaut en er alle belang
bij had de film in eigen land met de no
dige fanfare uit te brengen, heeft het
Amerikaanse bureau, dat nu Truffaut
verzorgt, te maken met een veel om
vangrijker en genuanceerdere bedrijfspo-
litiek, waarin een beperkte uitbreng van
een bepaalde film zou kunnen passen.
TRUFFAUT'S vorige film, zijn eerste
voor United Artists, was zeker geen groot
succes en de eerste buitenlandse reacties
op de „De bruid gaat in 't zwart" zijn
waarschijnlijk niet gunstig genoeg ge
weest om een omvangrijke reclame-cam
pagne te rechtvaardigen. De „boy won
der", die Truffaut was ten tijde van „Les
quatre cents coups", is een risico-factor
In een ingewikkeld bedrijf geworden. Dat
klinkt weinig bemoedigend maar het is
een realiteit, waarmee de filmer zich
vertrouwd moet maken, wil hij zich staan
de houden in een hard en zakelijk be
drijf, dat het bovendien op het ogenblik
niet zo goed maakt.
Hoe handhaaft Truffaut zich nu temid
den van zijn meer geroutineerde en op
het publiek ingespeelde collega's? Ook in
„La mariée était en noire", waarbij hij
is uitgegaan van een gedateerde Ameri
kaanse „thriller", van Cornell Woolrich
(ps. William Irish), „The bride wore
black", demonstreert Truffaut een virtuo
ze manier van „story telling". Met ui-
juinn
HILVERSUM Een cabaretprogram-
ma op Nederland één, gevolgd door
een concert. Op Nederland twee een
bonte VARA-avond uit Harderwijk, ge
leid door Herman Wigbold.
Na Barend, de reclame en het jour
naal op het eerste net de KRO eerst
met de laatste uitzending in dit sei
zoen van de gedanste hitparade
„Waaauw", met als gasten de leden
van de Engelse vocal group the Pa-
perdolls. Daarna de eerste uitzen
ding van „Disco Duel", een program
ma van Herman Stok. Hij heeft het
plan opgevat om in een aantal televi
sieprogramma's pas uitgekomen gram
mofoonplaten voor te leggen aan kri
tische jury's. Enkele critici mogen hun
oordeel over de platen geven (die ze
thuis hebben kunnen beluisteren) en
daartegenover komt dan het oordeel
van de mensen van de maatschappij
die de betrokken platen heeft uitgege
ven.
Na het journaal een nieuwe serie. Het
is een reeks van vijf programma's, die
de Belgische cabaretkenner Rik Gyles
vorig jaar voor de Vlaamse televisie
heeft gemaakt samen met zijn Ne
derlandse collega Wim lbo. De laatste
treedt ook op als presentator, zoals
hij vele jaren met zijn Cabaretkro
niek ook in Nederland heeft gedaan.
Zijn gasten zijn in deze aflevering
Paul Collin, die een liedje van Koos
Speenhoff zingt (Collin is vorige maand
overleden), Boudewijn de Groot, Tante
Leen en de Belgen Will Ferdy en Dirk
Decleir. De vijf programma's zullen
elk een half uur duren.
Een half uur heeft de KRO vervol
gens uitgetrokken voor de opnamen van
een concert van het Concertgebouwor
kest met als solisten Herman Kreb-
bers en Christine Deutekom en onder
leiding van Bernard Haitink. Jurriaan
Andriessen heeft de regie. Het con
cert wordt geopend met de ouverture
Benvenuto Cellini van Hector Berlioz.
Daarna zingt Christine Deutekom aria's
uit II Trovatore van Verdi en Die
Zauberflöte van Mozart en tenslotte
speelt Herman Krebbers het eerste vi
oolconcert van Max Bruch. Daarna
vijfentwintig minuten met Brandpunt.
De NTS tot acht uur op het tweede
net: Barend, de reclame, het journaal
het weekjournaal en „Open Oog", het
programma voor de vrijetijdsbesteding.
Na het journaal van acht uur krijgt
de VARA de rest van de avond. De
VARA is van plan in deze zomer op
zes avonden een programma te bren
gen onder de titel „Zomaar een Zomer
avond". In Studio Bellevue en in een
grote tent ergens in het land (voor de
eerste keer koos men Harderwijk)
wordt een programma gegeven voor
publiek. De camera's zijn daarbij aan
wezig. Van te voren wordt niets be
kend gemaakt over de medewerkers.
Herman Wigbold is belast met de eind
redactie.
Jeanne Moreau als schildersmodel
in „De bruid gaat in het zwart" (met
Charles Denner).
faut's jongste film sprake is en die door
Jeanne Moreau gestalte wordt gegeven,
heet Julie en ontpopt zich al dadelijk
in het begin als een wrekende vrouw die,
in de ban van een angstwekkend gebeur-
terst bescheiden middelen weet hij men- tenis uit het verleden, gedwongen wordt
sen te typeren, situaties exact en doel- bepaalde mannen te doden. Het begint
treffend uiteen te zetten en de hande- met <je rijke vrijgezel Bliss (Claude Rich)
ling op gang te houden. Zijn verteltrant I bij wie Julie binnendringt op diens ver
is vitaal en opwindend en zeer direct en lovingsreceptie en die zij tijdens het feest
leent zich dus bij uitstek tot onderwerpen op uiterst geraffineerde en koelbloedige
met actie, zoals de uit de dertiger jaren wijze over het balcon van zijn torenhoge
stammende roman van Woolrich. f[at weet te werken.
TRUFFAUT'S bewondering voor Hitch-1 HET enigszins groteske aspect van de-
cock zal bij deze wat merkwaardige keu- ze m0ord duidt er al op, dat wij ons moe-
ze wel een rol gespeeld hebben en wat ten voorbereiden op een handeling, waar
dat betreft toont hij zich een goed leer- van geloofwaardigheid en logica niet de
ling van het vereerde voorbeeld: evenals sterkste kanten zullen zijn, maar die deze
Hitchcock weet Truffaut van een weinig tekorten zal compenseren met spanning
indrukwekkend gegeven een op z'n minst en onverwachte verwikkelingen. Evenals
boeiende film te maken. De relatie tussen Claude Chabrol, zijn medestrijder
hen beiden wordt in deze film bovendien
beklemtoond door het feit dat Truffaut
evenals trouwens bij .Fahrenheit 451" de
componist Bernard Hermann gecontrac
teerd heeft voor de filmmuziek. Hermann
heeft n.l. verscheidene films van Hitch
cock, aLs „Vertigo" en „Mamie", van
zijn suggestieve composities voorzien.
De bruid, waarvan in de titel van Truf-
(Van onze muziekrecensent)
AMSTERDAM Het is nauwelijks
noodzakelijk meer, over de kwaliteit van
het Danzi-kwintet, dat gisteravond in de
Kleine Zaal van het Concertgebouw op
trad iets te zeggen. Het ensemble bestaat
uit de fluitist Frans Vester, de hoboïst
Koen van Slogteren,
de klarinettist Piet U ft I A Hl n
Honingh, de hoor- ft L u n Q
nist Adriaan van
Woudenberg en de
fagottist Brian Pol
lard, vijf musici, die
niet alleen meesters
op hun instrument zijn, maar daarbij in
de tien jaren van hun samenspelen een
ensemble hebben opgebouwd, dat op de
hele wereld erkend wordt als een van
de beste kamermuziekensembles die er
zijn. Zowel in de hedendaagse muziek
(het ensemble is indertijd opgericht met
als doel het geven van een aantal uit
voeringen van moderne stukken) als in
de klassieke blaaskwintetlitteratuur
staan hun uitvoeringen op een ongekend
hoog niveau, een niveau, dat gisteravond
voor een driehonderdtal luisteraars nog
eens bevestigd werd.
ADVERTENTIE
Een stereo langspeelplaat waar
op 14 beroemde, internationale
amusementsorkesten 14 beroem
de werken spelen. Verkrijgbaar
bij elke erkende grammofoon-
platenhandelaar. Haast u! Dit
is een tijdelijke aanbieding. De
oplage is beperkt
Conmrai» (Medium Gn*nnoioMg«wi Campagn»
Soutine. Een Amerikaanse documentaire
over het leven van de in Rusland ge
boren expressionistische schilder Chaim
Soutine is onderscheiden met de gouden
leeuw van het filmfestival van de
Biennale van Venetië.
Remarque. De bekende schrijver van
Duitse afkomst Erich Maria Remarque
vierde op 21 juni in Ronco aan het Lago
Maggiore in Zwitserland zijn zeventigste
verjaardag.
„Cahiers du Cinéma" en in de „nouvel
le vague", heeft nu ook Truffaut zich
in het vrijblijvende en tot niets verplich
tende griezel- en schokgenre begeven, en
dit met kennelijk plezier en in ieder ge
val met aanzienlijk meer talent dan de
doorsnee-regisseur bezit, die aan dit soort
films wordt gezet. Hier en daar verdiept
hij zelfs zijn karakters door menselijke
emoties en reacties toe te laten, zoals
bijvoorbeeld bij de tweede moord, als ju-
lie voor zij het vonnis voltrekt haar
slachtoffer vertelt, door welke hel van
smart zij is moeten gaan om tot dit le
ven van veelvoudige moordenares te ko
men.
Maar dat is slechts een kort intermezzo
voor het overige concentreert Truffaut
zich op een reeks intrigerende gebeurte
nissen, die boeien doordat we de afloop
kennen. Het gaat telkens weer om een
nieuwe methode die Julie kiest om haar
wraakzucht op, naar tenslotte blijkt, vijf
mannen te bevredigen.
Met de moord op haar laatste
slachtoffer, waarvoor zij vrijwillig de ge
vangenis ingaat, omdat deze, vóór zij kon
toeslaan, door de politie gearresteerd
werd, eindigt de film enigszins abrupt en
teleurstellend. Men blijkt de hele film
door toch de hoop te hebben gekoesterd
dat Truffaut zijn belangstelling voor dit
morbide maar onbelangrijke onderwerp
waarmee
verklaren
GOUDA Het
Omroeporkest, de
fluitisten Peter van
Munster en Magdale
na Kuhn en de vio-
list Willy Busch, heb- r f O r ill
ben het vierde Bran- t 0 I 11"
denburgse Concert
van Bach onder leiding van Charles de
Wolff zo mooi gespeeld, dat ik geneigd
ben te zeggen: „Nu mag niemand er
meer aankomen" Gelukkig heb ik er
niets over te zeggen en het concert zal
nog duizenden keren gespeeld worden,
maar voor mij staat het vast, dat ik het
nooit meer zó mooi zal horen.
De klankschakeringen in het orkest
waren gelijk licht en schaduw. De inlei
dingen van het strijkorkest speelden zich
(Van onze muziekrecensent)
HET CONCERT werd geopend met een
werk van Otto Ketting, „A set of pieces
for windquintet", een werk dat in op
dracht van het Holland Festival geschre-
ven werd en gisteren in wereldpremière en de meeslepende energie
ging. Een eerste uitvoering, die als de gefilmd heeft, nader zou
schijn niet bedriegt ook wel eens de Maar de handeling op zichzelf blijkt v r
laatste zal zijn. Het was, althans voor hem voldoende excuus en men kan met
mijn gevoel, een slecht gecomponeerd, I anders zeggen dan dat hij de door Willi
ondoordacht in de vorm gegoten en slecht am Irlsh bedachte intrige vakbekwaam
klinkend stuk, dat zelfs als anti-muziek en met een sterk geloof in de „entertain
niet geslaagd was daarvoor was het te ment' -waarde ervan verwerkt heeft
onopvallend. Maar dan moet men „La mariee etait en
Na het kwintet van Ketting hadden de I n0|r.' geïsoleerd houden en niet ^aan ver-
musici kennnelijk wat moeite met de om- gelijkingen met „Jules et Jim „Tirez
schakeling naar het kwintet in f, opus 99 sur le pianiste of zelfs niet met „La peau
no. 2 van Beethovens tijdgenoot Anton douce gaan beginnen.
Reicha. Het eerste deel klonk althans' Charles boost
wat stroef. Maar in de drie volgende de
len hervond het kwintet zijn vorm en I
klonk dit formidabele stuk zoals het ook
op de plaat klinkt die het Danzi-kwintet
ervan heeft opgenomen: zeer genuan
ceerd en in alle details tot op het maxi
mum verzorgd.
Na de pauze hoorden wij nog drie mo
derne stukken. Allereerst een tweede
wereldpremière, het „Woodwindquintet"
van de Amerikaan Everett Helm, dat een
conventioneel gedacht, in zijn soort goed
gemaakt maar al te weinig belangrijk
werk bleek te zijn. Vervolgens „Madrigal
I" voor klarinetsoloo van Henri Pousseur,
een betrekkelijk dor stuk, dat van Piet
Honingh overigens een voorbeeldige uit
voering kreeg. En tenslotte het „Quintetto
a fiati" van Rudolf Escher.
Escher schreef dit blaaskwintet vorig
jaar in opdracht van de Nederlandse re
gering en droeg het op aan het Danzi-
kwintet. Hij maakte bij het componeren
gebruik van een aantal technieken, die
voor het componeren in de jaren zestig
van onze eeuw typerend zijn en die hij
zeer in het kort in zijn programmatoe
lichting aanduidde. Technieken, die
Escher in vorige werken die ik van hem
ken nooit, zeker niet in vergelijkbare
vorm, heeft toegepast. Niettemin is er een
stuk ontstaan, dat in alle opzichten Escher
is, zij het dan dat het mijns inziens verre
weg zijn beste stuk tot nu toe is ge
worden. Het is een lyrisch, zelfs roman
tisch getinte muziek, ijzersterk in de
vorm gezet en met grote klankfantasie
gerealiseerd. Hoewel ik persoonlijk wei
nig affiniteiten bezit met de uitgangs
punten van Eschers componeren erken
ik dit werk als een voortreffelijk stuk,
dat het in het repertoire zeker zal kun
nen houden. Het werk werd door het pu
bliek zeer goed ontvangen.
(Van onze kunstredacteur)
HAARLEM Het was een feest gister
avond in de stadsschouwburg, waar Her
man van Veen zijn eerste van een se
rie van acht shows weggaf. Er waren een
paar lege plaatsen in de zaal. De mensen
die daarop hadden moeten zitten hebben
zich schromelijk vergist.
Bij de reclame voor de serie wordt ge
bruik gemaakt van een verklaring, die
Wim Kan heeft afgelegd tegenover een
verslaggever van „Tussen de Rails". Hij
zei bij Herman van Veen de hele avond te
hebben dubbelgelegen van het lachen.
Daarmee heeft Kan weer eens bewezen
een van de grootste Nederlandse cabare
tiers te zijn: hij heeft in deze drie en
twintigharige jongen een opvolger her
kend voor de vergrijzende top van het
Nederlandse cabaret".
Herman van Veen heeft zodra hij op
het toneel staat tegen het geraffineerde
geluidsdecor dat zijn muzikanten in steeds
wisselende kleuren opbouwen de zaal
ademloos mee. Wij verwachten dat hij
een rage wordt, wij hopen dat hij dit
waanzinnige tempo kan volhouden. Een
spelend kind op de planken ik zou niet
weten wat hij niet kan.
Floortje Klomp was een lieve gast met
een lieve stem. Van Veen zou een tekst
schrijver voor haar moeten zoeken.
m
af in het volle zonlicht, maar als de flui
ten naar voren traden trokken de strijkers
zich terug in het schemerdonker. Er heer
ste een ademloze stilte in de St. Janskerk
in Gouda, niemand durfde zich meer te
bewegen uit angst om ook maar één noot
te missen van het broze klankenspel.
De dirigent Charles de Wolff, die zich
tevoren al had laten horen in de Passa-
caglia en Fuga van Bach en daarmee had
bewezen, dat hij tot de beste organisten
van ons land behoort, heeft ongetwijfeld
het gehele ensemble geïnspireerd met de
macht van zijn muzikale kunnen. Men
kan natuurlijk naar voren komen met de
bedenking, dat Bach dit concert heeft ge
schreven voor twee blokfluiten, maar de
klank van deze instrumenten is veel te
zwak ten opzichte van de huidige orkest
klank.
Karei van Munster speelde gisteravond
de kleine soli voor fluit, zo prachtig van
toon en zo innig muzikaal, dat ik mij
voorstellen kan dat er mensen zijn die
hun blokfluit niet meer aanraken. Het
enige bezwaar dat ik tegen deze uitvoe
ring heb (maar ik zeg het heel zachtjes)
is, dat wij niet hebben kunnen horen hoe
mooi Janny van Wering op haar klave
cimbel speelde. Misschien kwam het door
de grote ruimte, maar helaas de klank van
het edele instrument ging totaal verloren.
Er bleef zoveel schoons over, dat ik er nog
wel een hele kolom over vol zou kunnen
schrijven.
Het koor van de Bachvereniging is al
tijd een goed koor geweest, maar ook dit
heeft gisteravond een prestatie geleverd,
die nauwelijks overtroffen kan worden,
Het eerste koor van de Canate 140, „Wa-
chet auf, ruft uns die Stimme" werd met 'n
ongelooflijke muzikale perfectie gezongen.
De lang aanhoudende noten in de so
praanpartij behielden hun volle glans tot
en met de laatste tel en de uiterst moei
lijke snelle figuraties werden technisch
volmaakt uitgevoerd.
Het mannenkoor: „Zion hort die Wach
ter singen", dat voor de meeste koren een
hachelijke onderneming is, werd sterk
en gaaf gezongen en het „Hosianna! Wir
folgen all" zum Freudensaal und halten
mit das Abendmahl", bracht eenvoudig
een schok van ontroering teweeg, zo
mooi werd het ingezet.
Ook de solisten: de bas, Max van Eg
mond, de sopraan Gertraut Stoklassa en
de tenor Jan van Doorn hebben hun par
tijen prachtig vertolkt. De slanke hobo
toon van Arnold Vente sloot goed aan bij
het stemmenmateriaal, zijn pianissimo
was een wonder op zichzelf. In het Mag
nificat van Vivaldi heeft Cora Canne
Meijer een verrukkelijk duet gezongen
met de sopraan en alle solisten kregen
aan het slot een welverdiende bloemen
hulde.
Indien er in de muziekwereld een
hoogste onderscheiding" bestond, dan
zou deze zonder bedenken aan dirigent
Charles de Wolff moeten worden uitge
reikt.
HILVERSUM I
7.00 Nws. 7.20 Socialistisch strijd
lied. 7.23 Lichte gramm.muz. 7.54 Deze
dag. 8.00 Nws. 8.11 Van de voorpagina.
8.15 Z.O. 135:. 10.30 Werk-geven en
nemen. 10.50 Draaiorgelmuz. 11.00 Nws
11.02 Kinderkoor van de Tsjechische
Omroep. 11.25 Afrikaanse kroniek.
11.45 Salonorkest. 12.10 Jonge arties
ten. 12.26 Meded. voor land- en tuin
bouw. 12.29 Actueel sportnieuws. 13.00
Nws. 13.11 VARA-Varia. 13.15 Tijd
voor teenagers. 14.00 Uitlaat, voor
twintigers. 14.40 Radio Jazz Magazine.
15.00 Een cursus muziékluisteren. 15.20 j
Kroniek. 15.40 Een cursus muziekluis- i
teren. 16.00 Nws. 16.02 Taal noch te
ken?": discussie over Esperanto. 16.30
amusementsprogramma. 17.25 Radio-
weekjournaal. 17.55 SOS-berichten.
18.00 Nws. 18.16 Commentaar op het
nieuws. 18.22 Melodieën-Expres. 18.45
Opera-muziek. 19.30 Nws. 19.35 Artis
tieke staalkaart. 20.15 Amusements
muziek. 20.50 In marstempo (hoorspel)
21.15 Vijftig jaar Royal Air Force en
85 jaar Mastreechter Staar. 22.00 Mo
derne muz. 22.30 Nws. 22.40 SOS-be-
richten. 22.45 Lichte gramm.muz. 23.10
Lui luisteren. 23.55 Nws.
HILVERSUM II
7.00 Nws. 7.10 Het levende woord.
7.15 Semi-klassieke muz. 7.30 Nws.
7.32 Actualiteiten. 7.45 Klassieke gram-
mofoonmuz. 8.00 Nws. 8.11 Gewijde
muz. 8.30 Nws. 8.32 Vakantietips. 8.45
Voor de huisvrouw. 9.30 Klassieke
muz. 10.25 Klassieke romantische mu
ziek. 10.55 Kunst. 11.00 Nws. 11.02 Le
ren leven met de oekumene (lezing).
11.17 Klassieke pianomuz. 11.55 SOS-
berichten. 12.00 Lichte pianomuz. 12.14
Marktberichten. 12.16 De politie nu.
12.26 Meded. voor land- en tuinbouw.
12.30 Nws. 12.41 Actualiteiten. 12.50
Zonder grenzen. 13.00 Vliegende schij
ven. 14.00 P.M. 16.30 Franse les. 17.00
HIRO-magazine. 17.30 6-7-6-8. 18.30
Nws. 18.46 Actualiteiten. 19.05 Man
nenkoorzang 19.30 Sjook. 20.00 Ver
zoekplaten. 21.30 Operaconcert. 22.30
Nws. 22.40 Overweging. 22.45 Zwoei.
23.55 Nws.
ADVERTENTIE
^oud - 2,1/uer - horloges - SCelium^Pleet
Gr. Houlitraal 6, Haarlam, Tal. 02500 -10616
ADVERTENTIE
Herman van Veen in actie.
DE F1LMSPEC1ALIST
Jansstraat 51 Haarlem
Telefoon 0 23 -11796
ORWOFILM
15 Din zwart-wit dub. 8
HILVERSUM III
9.00 Nws. 9.02 Djinn. 12.00 Nws.
12.03 Klein chanson. 13.00 Nws. 13.03
Millers mixture. 13.30 Zuidzee-serena-
de. 14.00 Nws. 14.03 T(w)ienerama.
15.00 Nws. 15.03 Topsterren zingen.
15.30 Country and Western. 16.00 Nws.
16.03 Actualiteiten. 16.07 Licht geva
rieerd muziekprogramma. 17.00 Nws.
17.02-18.00 Hier en nu: sport.
Nederland II
18.50
18.56
19.00
19.03
19.06
19.32
19.56
20.00
20.16
20.20:
20.50
21.55
22.50
NTS: Barend de Beer.
STER: Reclame.
NTS: Journaal.
STER: Reclame.
KRO: Waauw.
Disco-Duel.
STER: Reclame.
NTS: Journaal.
STER: Reclame.
KRO: Van toen tot nu: Frag
menten uit een serie program-
mas' van de BRT over 70 jaar
Nederlandstalige kleinkunst.
Concertgebouworkest o.l.v. Ber
nard Haitink, en solisten: klas
sieke en moderne muziek.
Brandpunt.
NTS: Journaal.
Nederland II
18.50 NTS: Barend de Beer.
18.56 NTS: Reclame.
19.00 NTS: Journaal.
19.03 weekjournaal voor gehoorge
stoorden.
19.25 Open oogkroniek voor
vrijetijdsbesteding.
20.00 Journaal.
20.16 STER: Reclame.
20.20 VARA: Zomaar een
avond.
19.00 NTS: Journaal.
zomer
Nederland I
16.00
16.02
16.20
16.45
17.10
18.50
18.56
19.00
19.03
19.06
19.56
20.00
20.16
20.20
20.45
21.55
22.45
22.50
NTS: Nieuws.
NCRV: Onder de loep.
Abbot en Costello (TV-film).
Berenstreken (voor kinderen).
Voor de kinderen.
NTS: Barend de Beer.
NTS: Reclame.
NTS: Journaal.
STER: Reclame.
NCRV: Tot aan het laatste dorp.
Medische hulp in Suriname.
STER: Reclame.
NTS: Journaal.
STER: Reclame.
NCRV: Vlieg er eens uit (TV-
feuilleton).
Zeskamp: wedstrijd tussen drie
Nederlandse en drie Belgische
steden.
De gevangene(TV-feuilleton).
Evangelie.
NTS: Journaal.
incl. ontwikkelen
Nederland II
18.50 NTS: Barend de Beer.
18.56 NTS: Reclame.
1900 NTS: Journaal.
19.03 VPRO: (tekenfilm).
19.30 De avonturen van Poly en de
zwarte diamant. (TV-feuilleton.
20.00 NTS: Journaal.
20.16: STER: Reclame.
20.20 Journaal.
20.16 STER: Reclame.
20.20 VPRO: Ja - Nee - geen mening.
20.55 De oude draaidoos.
21.40 KP 4 - Vrijheid in de litera
tuur.
22.20 NTS: Journaal.
22.35 VPRO: Speciale berichtgeving:
de jaarlijkse Algemene Leden
vergadering van de VPRO.
