Succes voor Italiaanse sterren in verouderde Verdi-opera Gemis aan dramatiek op tweede „Weens" concert Debussy-concert voldeed aan hoge verwachtingen Elckerlyc: museumstuk middeleeuws gespeeld •m Draaiorgeldeuntjes naast beloften99 Erwartungesthetisch vertolkt Negen Muzen Wielrennen, zang en India VPRO-bestuur bleef zitten Van Oudshoorn in „Literama'1 RTV-nieuwtjes FES 1|HV Televisie-vanavond Radio-dinsdag TV maandag TV dinsdag MAANDAG 24 JUNI 1968 7 9* f Rob du Bois Renderend Bijpassend Jos de Klerk Moraliteit slaat niet meer aan Simon Koster J. H. Moolenijzer Wantrouwenkreeg onvoldoende steun (Van onze muziekrecensent) AMSTERDAM. Zaterdag ging in de Stadsschouwburg te Amsterdam de eerste van de vijf in het Holland-Festival voor ziene opvoeringen van Verdi's Macbeth" door de Venetiaanse Opera „La Fenice Het is een manifestatie van Ita liaanse export ge- worden, waarbij de f f T I \l K V. traditionele opera- A 0 f j n* liefhebbers rijkelijk aan hun trekken konden komen en dus de open doekjes niet van de lucht waren. Overigens, de montering met eigen koor en orkest en vertoond in een weelderig en suggestief decor, doch vooral gegeven met een stel kapitale vocalisten in de hoofdrollen, gaf daartoe alle aanleiding. Dat het een verouderd werk betreft, speelt blijkbaar voor zulk uitbundig succes geen rol; men applaudiseert niet voor Mac beth, maar voor de man die hem zingend uitbeeldt, niet voor Lady Macbeth zoals Shakespeare haar in zijn verbeelding schiep en ook Verdi haar muzikaal ge stalte gaf, maar voor de diva die haar vertolkt; met andere woorden: het gaat niet om de essentie van het kunstwerk, maar om uitgerekende momenten in de herschepping, namelijk in de geijkte vor men, die Verdi van zijn voorgangers Bellini en Donizzetti overnam. TOEN VERDI in 1847 zijn Macbeth componeerde het was zijn tiende opera stond hij op een keerpunt dat hem in zichten inzake dramatische handeling bij bracht, die stap voor stap zouden uit groeien tot de geniale apotheose met Othello en Falstaff, merkwaardige coïn cidentie: óók naar Shakespeare. Dit maakt, dat men in zijn Macbeth naast volksge liefde primaire dingen laten wij het zonder omhaal draaiorgeldeuntjes noe men passages vindt die de rijpe Verdi voorspellen en qua coloriet en drama tische stuwing nabij komen. Laat ik voor al wijzen op het briljante duo van Mac beth met zijn fatale wederhelft, alsook op de waanzinscène van deze laatste. Hoogst frappant is bovendien de fuga, waarmee in het orkest de op toneel ge projecteerde veldslag geïllustreerd wordt. (Van onze muziekrecensent) SCHEVENINGEN Zaterdagavond vond in de Kurzaal te Scheveningen het tweede concert plaats in de Schönberg- Berg-Webern-cyclus van het Residentie- Orkest. Dirigent was Pierre Boulez; als soliste trad op de Amerikaanse zangeres Evelyn Lear. Het is altijd wat onrechtvaardig presta ties van solisten met elkaar te vergelijken. Dikwijls heeft men van een bepaald werk een bepaalde uitvoering in het hoofd, die, om welke reden dan ook, naar het eigen u 1 i ju subjectieve oordeel^ n Q het ideaal benadert. Het is dan bijzonder moeilijk open te staan voor de kwali teiten van een ander geluid men gaat onwillekeurig verge lijken met de specifieke hoedanigheden van die solist die men nu eenmaal in het hoofd heeft. Ik had, om deze reden, wat moeite met Evelyn Lears interpretatie van Schönbergs monodrama „Erwartung", die in vele opzichten duidelijk afwijkt van die van Helga Pilarczyk, van wie ik het stuk enkele keren hoorde. En zag. Want „Erwartung" is een monodrama, een opera met maar één rol, die aan werking inboet als de decors wegvallen en de so liste in een oranje avondkleed met de partituur in de hand voor het orkest staat. Mijn bezwaren tegen de uitvoering van zaterdag zijn in feite tot twee punten te herleiden: de slechte verstaanbaarheid van de soliste en het gebrek aan dramatiek. Aan het eerste punt heeft stellig de slechte akoestiek van de Kurzaal bijgedragen, of schoon die op de plaats waar ik zat nog wel meevalt; het tweede punt vindt mis schien wel zijn verklaring in mijn her inneringen aan Pilarczyk. „Erwartung" is het verhaal van een vrouw, wier man na afwezigheid van en kele dagen thuis zal komen. Ze wacht, houdt het niet meer uit en gaat zoeken in het bos bij haar huis. De opera begint op het moment dat ze gaat zoeken. In het donker meente ze van alles te zien. ze is bang, wordt langzamerhand wanhopig. Dan vindt ze het dode lichaam van haar man, waarna zich hartverscheurende taferelen voordoen. Ik herinner me dat ik bij Pilarczyk zat te kijken naar de mens- geworden vertwijfeling zaterdag luis terde ik, met veel interesse, naar een fan tastische zangeres, die, volmaakt van in tonatie, van zuiverheid en van voordracht (afgezien van de slechte verstaanbaar heid), een esthetisch verantwoorde uit voering gaf van het stuk „Erwartung". Ze werd daarbij op, alweer, zeer estheti sche wijze, genuanceerd en afgewogen bijgestaan door het orkest. Dat van het expressionistische drama op deze manier een werk gemaakt werd dat alleen nog maar een mooi stuk muziek was is voor mijn gevoel een aantasting van de bedoe lingen van de componist. Aan de andere kant waren juist de esthetische kwal dei ten van zowel de zangeres als het orkest zo overweldigend, dat ik mij in het en thousiasme van het publiek heel goed kon verplaatsen. Mijn gevoelens ten opzichte van deze uitvoering waren dus, met an dere woorden, sterk ambivalent. Nog maals, het is onrechtvaardig te verge lijken, maar men ontkomt er niet aan. Aan „Erwartung" waren drie werken voorafgegaan, Webems „Passacaglia" opus 1, waarin een aantal ongelijke inzet ten van de strijkers aan het begin meteen Beeldenstorm Nog vóór de officiële opening is een open-lucht-expositie van moderne beeldhouwkunst in Hulst afge last. In twee dagen tijd zag de jeugd van Hulst kans de voor zeventigduizend gulden verzekerde werkstukken van vijf vooraanstaande Vlaamse kunste naars zo ernstig te beschadigen, dat de organisatoren het niet verantwoord achtten de beelden een dag langer te laten staan. Ten Berge. De Van der Hoogt-prijs 1968 is toegekend aan de in 1938 geboren dichter H. C. ten Berge voor zijn in 1967 verschenen bundel „Personages". De uitreiking vond zaterdag plaats in het academiegebouw in Leiden tijdens de jaarvergadering van de „maatschap pij der Nederlandse letterkunde." „Per sonages" is Ten Berge's derde bundel. „Poolsneeuw" (1964) en „Swartkrans" (1966) gingen vooraf. -- - Pierre Boulez een sfeer schiepen, waar de uitvoering zich nog maar moeilijk aan kon onttrekken. Vervolgens, eveneens ge zongen door Evelyn Lear, een in alle opzichten volmaakte uitvoering van de „Sieben frühe Lieder" van Alban Berg. En, als laatste werk voor de pauze, de „Sechs Stücke für grosses Orchester" opus 6 van Anton Webern, waarin weer een aantal ongelijke inzetten, ditmaal vooral van de blazers, de breekbare at mosfeer van de stukken verstoorden. In grote trekken toch ook wel een overtui gende uitvoering. Maar dat is dan een toevoeging die pas in 1865 bij een herziening van het werk voor een opvoering te Parijs ontstond. De Macbeth is geen deelgenoot gewor den in het ijzeren repertoire en raakte zowat vergeten, tot men er enige jaren geleden naast andere opgeborgen parti turen van Verdi weer aandacht aan ging schenken en er kwaliteiten van een ren derende volksopera in ontdekte. Het La Fenicetheater, dat het werk in 1955 weer ter hand nam, nadat men 't drieënzeven tig jaar ongemoeid had gelaten, heeft het thans andermaal, en met de nieuwste snufjes van de regiekunst, op de planken gezet. Adolf Rott tekent voor de regie. Het klankdecor van fraaie stemmen blijft echter voor Verdi hoofdzaak en daaraan komt men niet tekort, zelfs niet betref fende het koor, dat in zijn overwegend statische scènes een bijzonder fraai dy namisch geheel vormt. Opmerkelijk van mooi afgewogen samenzang was van de solisten de finale van III, dit te opval lender, daar dergelijke ensemblenummers van individueel markante stemmen door gaans nog al eens rammelen. De dramatische mezzo Elinor Ross gaf een Lady Macbeth te horen, die in timbre en uitdrukking de moordlustige figuur sterk incarneerde. Zij was een sterke te genspeelster van de dramatische bariton Gian Giacomo Guelfi, die de gekwelde Macbeth met sonoor geluid en doorleefde actie gestalte gaf. Ook de tenor Lamberti, die de Macdulf-partij speelde, wist zich te onderscheiden. Hiermee zijn dan de hoofdfiguren genoemd van een bezetting, die ook verder prijzenwaard was. PASSEND bij dergelijk verzorgd team werk met inbegrepen een niet al te sterke choreografie, werd de taak van het orkest vervuld, onder leiding van Francesco Mo- linari Pradelli. Zoals de Venetiaanse zan gers die Verdi-muziek weten te verkopen, zo weten de musici in de bak haar ook geraffineerd te kleuren en puntgaaf in evenwicht te brengen. De volgende opvoeringen te Amsterdam zijn op 26 en 30 juni. HILVERSUM Een wielrenner en een Amerikaanse zangeres op Neder land één, twee series en een program ma over India op de tweede zender. Na Barend, het journaal en de re clame op het eerste net eerst de weke lijkse actualiteitenrubriek voor de ker ken „Kenmerk". Daarna een afleve ring van AVRO's Sportpanorama. Met de Tour de France in het vooruitzicht kochten Koen Verhoeff en Bob Bremer van de BBC een film die enkele jaren geleden is gemaakt over de Engelse wereldkampioen wielrennen Tom Simpson. Hij vertelt in deze film van zijn sport en de geweldige krachtsin spanningen, die van hem worden ge vraagd. Simpson vond vorig jaar tij dens een zware etappe van de Tour de dood. Na het journaal en AVRO's Televizier een aflevering van de Wes tern-serie de High Chaparrel. Drie kwartier hierna met Aretha in Amsterdam. In samenwerking met het organisatiebureau Paul Acket maakte de AVRO in het Concertgebouw in Amsterdam opnamen van het concert, dat de 26-jarige dochter van een pre dikant uit Detroit daar gaf. Bob Rooij- ens had de regie. Zij zingt blues, gos pels en „soul". Aansluitend een pro gramma van het Humanistisch Ver bond onder de titel „Mensen in alle ernst". Na Barend, de reclame en het jour naal brengt de NCRV op het tweede net de vijfde aflevering van de ko mische Amerikaanse serie „hel Leven begint bij Honderd". Voor het nieuws van acht uur nog een aflevering van de serie „Studio Thuis" met tips voor smalfilmamateurs. Hans van Langerak gaat het ditmaal hebben over de moge lijkheden om eigen produkten van ge luid te voorzien, hetzij via een band recorder, hetzij door het geluid op de film aan te brengen. Na het journaal de Duitse serie „Das Kriminalmuseum erzahlt", evenals „Stahlnetz" op werkelijk gebeurde mis daden gebaseerd. Nico van Vliet gaat (Van onze muziekrecensent) AMSTERDAM De grote schare toe hoorders, die zaterdagavond naar de kleine zaal van het Concertgebouw ge komen was voor het Debussy-recital van I I J Hans Henkemans en L L n j|f A Bernard Kruysen, is in haar verwach tingen niet teleurge- f C p T i steld. Het program- Ij I ma bood ten volle de gelegenheid om de verfijnde zangkunst van Kruysen te bewonderen en daarnaast te genieten van het zeer toegewijde piano spel van Henkemans. De eerste drie liederen: „Trois Mélo- dies", gecomponeerd in 1891 verplaatsten ons dadelijk in de speciale sfeer van de (Van onze toneelcriticus) DELFT De bijna twintig jaar oude traditie om jaarlijks tijdens het Holland Festival de middeleeuwse moraliteit „El ckerlyc" op het binnenplein van het Delftse Prinsenhof te vertonen, is dit jaar in de oude vorm hersteld. Het intermez zo van 1967, toen Wim Bary de regie it f\ I fl fJ n van Johan de Mees- l\ U ter had overgenomen en een door Jan En- gelman gemodemi- f C T 1 \l ItV seerde tekst de oor- w I I 1 spronkelijke had ver vangen, heeft weinigen kunnen bekoren. Vandaar dat De Meester nu als regisseur is teruggekeerd en vrijdagavond op het sfeervolle oude plein opnieuw de middel eeuwse verzen klonken zoals de monnik Peter van Diest (die waarschijnlijk Peter Dorland heette en in 1454 te Diest werd geboren) ze destijds heeft geschreven. De belangrijkse wijziging, vergeleken bij de opvoeringen van vóór 1967, is dat de titelrol niet meer door Han Bentz van den Berg, maar door André van den Heu vel wordt gespeeld. Deze heeft er duide lijk naar gestreefd, van Elckerlyc een ook voor onze tijd nog enigszins aanvaarbare mens te maken. Dat is een vrijwel onmo gelijke opgave, want in psychologisch op zicht valt er weinig eer te behalen aan deze allegorie van de levenslustige zon daar die, in het gezicht van de dood, uit angst voor de hel zijn slecht gedrag be rouwt en dan, na biecht en penitentie, meteen kant en klaar is voor de hemeL Dat Van den Heuvels vertolking niette min voortdurend boeide, komt danook vooral door de innerlijke bewogenheid waarmee hun de angsten en teleurstellin gen uitdrukte van de in zijn stervensuur meer en meer vereenzamende mens en door zijn bezielde, moderne hantering van de verzen. Bovendien frappeerde Van den leuvels bijzonder natuurlijke en gemak kelijke uitspraak van het middel-neder- lands, dat daardoor ook voor de toehoor ders verstaanbaarder werd. Maar zelfs in deze knappe vertolking blijft Elckerlyc een tamelijk abstract exempel uit de ge loofsleer (zoals de schrijver hem uiter aard ook bedoeld heeft), en wordt hij André van den Heuvel geen concreet menselijk wezen waarmee men zich ook in de twintigste eeuw nog emotioneel verbonden kan voelen. Onder de strakke, sobere en vooral plastisch zeer fraaie regie van Johan de Meester werden ook de andere rollen voor het merendeel goed vertolkt. Bijzondere vermelding verdienen Wim de Haas als „Die Doot", Elisabeth Andersen „Deught" en Elisabeth Hoytink „Kennisse". Voorts, evenals vroeger, Johan Schmitz' „Stem van Godt", de ook al eerder gebruikte kleurige kostuums van Constance Wibaut en de goede muzikale verzorging door Pierre van Hauwe. Maar ondanks dat al les, en ondanks de vele mooie en gevoe lige verzen die het stuk bevat, vrees ik toch dat „Elckerlyc" het meer en meer van zijn museumwaarde moet hebben en als moraliteit het hedendaagse publiek weinig meer zegt. Misschien lag het daaraan, misschien ook wel aan de koude zomeravond, dat na de première van „warme" bijval geen sprake was. 29-jarige „compositeur", die zich bijzonder aangetrokken voelde tot de moderne Franse poëzie van die dagen. Debussy was een groot bewonderaar van dichters Baudelaire, Mallarmé en Verlaine, maar hij verdiepte zich ook in de werken van Shelley en Shakespeare. Hij was toen in zijn wilde jaren en raakte smoorlijk verliefd op Gabriëlle Dupont, een nogal frivole jongedame, die het niet zo nauw nam, maar die hem het leven wel wist te veraangenamen. Hij was zeer ontvankelijk voor de taal van Verlaine en de overeenkomst in hun dichterlijke dromen was treffend. De zee was voor beiden een bron van inspiratie en het is opvallend, dat de eerste zin van het gedicht van Verlaine: „La mer est plus belle que les cathédrales", Debussy niet alleen geïnspireerd heeft tot het lied, waarmee Bernard Kruysen het program ma opende, maar dat „La Mer" zijn grootste orchestrale compositie werd (1903-1905) en dat „La Cathédrale englou- tie" (de verzonken kathedraal) nog steeds tot de meest gespeelde pianostukken be hoort. Bij zijn programmakeuze is Hans Hen kemans zeer zorgvuldig te werk gegaan, want de gedichten van Verlaine werden gevolgd door de „Hommage a Rameau". Een pianosolo, in alle eerbied opgedragen aan een van de grootste Franse klaveci- nisten, die de afspiegeling is van de be wondering van Debussy èn Verlaine voor de vroege Franse meesters. In de préludes: „Les fées sont d'exqui- ses danseuses", „La terrasse des audiences du clair de lune" en „La sérénade inter- rompue", hoorden wy Henkemans op zijn best; ook in de beide Etudes die hij na de pauze speelde bevestigde hij zijn roem als Debussy-vertolker. De liederen „Fêtes Galantes", eveneens op teksten van Ver laine, werden door Bernard Kruysen zeer aangrijpend gezongen, in het bijzonder „Colloque sentimental" (sentimentele samenspraak). In de „Trois Ballades de Francois Villon", het sluitstuk van de avond, bleek hij nog over voldoende re serve te beschikken om ons mee te voe ren naar de hoogste toppen van de lied kunst. Met enkele toegiften namen de beide kunstenaars afscheid van het van dankbaarheid vervulde publiek. INCASSO WEEKABONNEMENTEN Oe incasso van bet abonnementsgeld iedere week kost veel tijd en moeite, aan u en aan onze bezorgers. Er zijn twee mogelijkheden om het ongemak in dit opzicht te vermijden a. Overgang op een kwartaalabonne ment b. Betaling aan de bezorger voor een periode van 45 weken. U krijgt dan een door de bezorger onder tekend ontvangstbewijs. Misver stand over de betaling is daardoor uitgesloten. Het resultaat voor u Minder geloop naar en gebel aan de deur; in uw wijk daardoor een vlottere bezorging. Voor de bezorger minder last. Probeert u het eens. DE ADMINISTRATIE hierna praten met de Nederlandse to neelspeler Paul Storm, die een aantal jaren in India heeft gewoond. Na „Storm over India" bij wijze van dag sluiting zang van jeugdkoren, het Christelijk Jeugdkoor „de Kleine Lof- stem" uit Woubrugge, het Hervormd Jeugdkoor uit Bodegraven en het Her vormd Meisjeskoor uit Driebergen, die onder leiding van Hans Boelee enkele religieuze liederen ten gehore brengen. (Van onze correspondent) HILVERSUM Het VPRO-bestuur heeft zaterdag de slag van de algeme ne vergadering overleefd, maar men moet niet vragen hoe! De zeeën van ontevredenheid gingen in een met bij na achthonderd man gevulde Expo- K. H. Roessingh, de nieuwe voorzitter van de VPRO hal in Hilversum vaak zo hoog, dat de bijeenkomst meermalen in een com plete chaos gesmoord dreigde te wor den. De poging van de oppositie-groep van de heer F. de Smit om het zit tende bestuur beentje te lichten slaag de echter niet, ofschoon het percen tage, die deze „staatsgreep" steunde (ongeveer dertig procent van de aan wezigen), de innerlijke verdeeldheid binnen de VPRO overduidelijk aan toonde. De heer Smit diende een motie van wantrouwen in tegen het zittende be stuur, dat -naar zijn mening diende te verdwijnen en schoof een interim-be stuur naar voren, bestaande uit domi nee H. J. Diekerhof uit Eindhoven als voorzitter, T. Flothuis uit Noordwijker- hout, prof. dr. J. de Graaf uit de Bilt, drs. J. P. A. Gruijters uit Amsterdam en P. Reckman uit Odijk. De motie haalde echter geen meerderheid. Het bestuur van de VPRO zal trach ten nog deze week tot een gesprek te komen met de oppositiegroep F. de Smit-ds .H. J. Diekerhof. Soms komt er voor een lang miskend en lang gestorven schrijver een perio de van herwaardering, van begrip voor zijn problematiek. Dit is het ge val met J. van Oudshoom, pseudoniem voor J. K. L. Feijlbrief, geboren 1876, gestorven 1951. Tijdens zijn leven was hij een door de pers veel geprezen schrijver, het publiek echter kon wei nig waardering opbrengen voor deze cultuurpessimist met zijn wrange uit spraken. De uitgevers die het toen gewaagd hebben zijn werken te publiceren oogst ten veel lof, maar weinig rendement. Zijn laatst gepubliceerde werk is de bloemlezing „Doolhof der Zinnen", uit gegeven in 1947. Bij uitgeverij Van Oorschot is in de Stoa-reeks een serie brieven van hem uitgegeven onder de titel „Het onuit sprekelijke". Bij uitgeverij Polak en Van Gennep is het eerste deel van het „Verzameld Werk" verschenen. Ter introduktie zal op 24 juni door de NCRV-radio in een aflevering van de literatuurrubriek „Literama" aan dacht besteed worden aan het verschij nen hiervan. In een klankbeeld dat rond de figuur van Van Oudshoorn wordt samengesteld zullen zijn vrien den Victor van Vriesland en Karl Mayer te beluisteren zijn. Deze laatste was correspondent van de NRC in Ber lijn, toen Van Oudshoorn daar kanse lier was bij de Nederlandse ambas sade. Verder zal drs. W. A. M. de Moor over het Van Oudshoornarchief vertel len waarover hij de beschikking heeft, met correspondentie, manuscripten en verscheidene eerste drukken. Het weekblad Elektuur heeft een prijsvraag uitgeschreven voor de eer ste zelfbouw-videorekorder, waarmee een kwartier lang een tele visieprogramma kan worden gere gistreerd en daarna afgespeeld. De prijs bedraagt 2500. DE KRO heeft opdracht gegeven voor het maken van een nieuwe tele visieserie voor de kinderen, die als titel zal krijgen „Tobbe de Tovenaar". Een van de hoofdrollen zal worden ge speeld door het zangeresje Elly Nie- HILVERSUM I 7.00 Nws. 7.10 Ochtendgymnastiek. 7.20 Lichte gramm.muziek. 7.54 Deze dag. 8.00 Nws. 8.11 Radiojournaal. 8.20 Lichte gramm.muziek. 8.50 Morgenwij ding. 9.00 Uitgebreide reportage. 9.35 Waterstanden. 9.40 Muziek uit de Mid deleeuwen en Renaissance. 10.00 Voor de kleuters. 10.10 Arbeidsvitaminen. 11.55 Beurs. 12.00 Finse kinderliedjes. 12.26 Meded. voor land- en tuinbouw. 12.29 Overheidsvoorlichting: voor de landbouw. 12.39 Sport. 13.00 Nws. 13.11 Radiojournaal. 13.30 Muziek van Ne derlandse componisten. 14.20 De gebro ken kruik, komische opera van Zby- nek Vostrak (le acte). 15.00 II Credu- lo, opera van Cimarosa. 16.00 Nws. 16.02 Klassieke en moderne muziek. 17.00 De zingende bougie. 17.55 SOS- berichten. 18.00 Nws. 18.16 Radiojour naal. 18.30 Muziek uit Belgrado, Pa rijs en Boedapest. 19.00 Trefpunt. 19.30 Nws. 19.35 Variëteitenkabinet. 20.45 Mijn naam is Cox! (detective-hoorspel) 21.20 Romantische muziek. 21.55 Inter view met Dora Bryan. 22.30 Nws. 22.40 Radiojournaal. 22.55 Nederlandse mu ziek. 23.55 Nws. HILVERSUM II 7.00 Nws. 7.10 Het levende woord. 7.15 Klassieke gramm.muziek. 7.30 Nws. 7.32 Actualiteiten. 7.45 Populair- klassieke muziek. 8.00 Nws. 8.11 Gewij de muziek. 8.30 Nws. 8.32 Vakantie- tips. 8.45 Voor de huisvrouw. 9.30 Klas sieke muziek. 9.40 Schoolradio. 10.00 Theologische etherleergang. 10.35 Mo derne en klassieke muziek. 11.00 Nws. 11.02 Voor de zieken. 11.55 SOS-berich- ten. 12.00 Van twaalf tot twee. 14.05 Schoolradio. 14.30 Pizzicato. 17.00 Over heidsvoorlichting. 17.10 Voor de kinde ren. 18.00 Amusementsmuziek. 18.19 Uitzending van de CPN. 18.30 Nws. 18.46 Actualiteiten. 19.05 Licht ensem ble. 20.00 Moderne en klassieke muziek. 20.40 Ontwikkeling is de nieuwe naam van de vrede (I): ontwikkelingswerk in Afrika. 20.55 Operaconcert. 21.50 Klassieke muzek. 22.00 Kunst. 22.30 Nws. 22.40 Overweging. 22.45 De zin gende kerk. 23.00 Een impressie over de economische wederopbouw van Tsjechoslowakije. 2.30 Lichte gramm. muziek. 23.55 Nws. HILVERSUM III 9.00 Nws. 9.02 Plaatjes voor de Pep. 11.00 Nws. 11.03 Pop. 12.00 Nws. 12.03 Zorro. 13.00 Nws. 13.02 Ekspres. 15.00 Nws. 15.03 Er-jee-em-drie. 16.00 Nws. 16.03 Mix. 18.00 Einde uitzending. BRUSSEL 324 m. 12.00 Nws. 12.03 Lichte muziek. 12.40 Weerbericht. 12.48 Lichte muziek. 12.55 Buitenlands persoverzicht. 13.00 Nws. 13.20 Tafelmuziek. 14.00 Nws. 14.03 Mu sical-fragmenten. 14.45 Lichte orkest muziek. 15.00 Nws. 15.03 Zang. 16.00 Nws .16.03 Beurs. 16.09 Voor oudere luisteraars. 17.00 Nws. 17.15 Jazz. 18.00 Franse les. 18.32 Gramm.muziek. 18.35 Tips voor het verkeer. 18.40 Gramm. muziek. 18.45 Sport. 18.52 Taalwenken. 18.55 Gramm.muziek. 19.00 Nws. 19.40 Gramm.muziek. 19.45 Voor de midden stand. 19.55 Gramm.muziek .20.00 Sym fonische muziek. 22.00 Nws. Nederland I 18.50 NTS: Barend de Beer. 18.56 STER: Reclame. 19.00 NTS- Journaal. 19.03 STER: Reclame. 19.06 CVK/IKOR/RKK: Kenmerk. 19.31 AVRO: Sport, reportage over Tommy Simpson. 19.56 STER: Reclame. 20.00 NTS Journaal. 20.16 STER: Reclame. 20.20 AVRO: AVRO's Televizier. 20.50 The High Chaparral (tv-feuilleton). 21.40 Showprogramma. 22.25 Hum. Verbond: Mensen in alle ernst. 22.40 NTS: Journaal. Nederland II 18.50 NTS- Barend de Beer. 18.56 STER: Reclame. 19.00 NTS' Journaal. 19.03 NCRV: Oude kennissen (tvijfeuilleton). 19.28 Studio Thuis. 20.00 NTS: Journaal. 20.16 STER: Reclame. 20.20 NCRV: De Kabel (tv-film). 21.35 Storm over India. 22.20 Geestelijke liederen. 22.25 NTS: Journaal. Nederland I 18.50 18.56 19.00 19.03 19.06 19.12 19.56 20.00 20.16 20.20 21.10 22.00 22.30 NTS' Barend de Beer. STER: Reclame. NTS: Journaal. STER Reclame. KRO: De museumdief (tekenfilm) Spitsuur: voor de jeugd. STER: Reclame. NTS: Journaal. STER: Reclame. KRO: De vrouw met de blinddoek: contrasten rond rechtspraak en straf, documentaire. De Wrekers (tv-feuilleton). Vanavond in Nieuwspoort. NTS: Journaal. Nederland II 18.50 NTS: Barend de Beer. 18.56 STER: Reclame. 19.00 NTS Journaal. 19.03 Internationaal agrarisch nieuws. 19.15 Van gewest tot gewest. 19.35 Holland Festival Magazine 20.00 Journaal. 20.16 STER Reclame. 20.20 NTS De waarheid van Marisa (tv-film). 21.10 Vierde Symfonie van Robert Schumann. 12.10 Journaal.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1968 | | pagina 7