WALDORF
AMRO-LENING
Rapport over persvrijheid van
universiteit van Missouri
PANDA
EN DE SUPERSCHAT
POLLE, PELLI EN PINGO
ngestipt
Herwet zijn ei nob re naderen.
(als u in 24 maanden zou aflossen).
Paus: „Golven van
geweld indammen"
Ex-secretaris van
Papandreou is
gearresteerd
/V r\
h
DINSDAG 25 JUNI 1968
Ons vervolgverhaal
Feuilleton dooi-
JAMES GOLDMAN
Als U op korte termijn 2.500,nodig
hebt, maar niet weet waar U die zo gauw
vandaan moet halen, hebben wij een voor
stel: leen ze van de AMRO Bank. U be
taalt ons terug in bijvoorbeeld 24 maan
delijkse termijnen van ƒ118,37. Rekent
U nu even mee: 24 X ƒ118,37
2.840,88. In die twee jaar betaalt U dus
340,88 aan financieringskosten, waarin
begrepen rente alsmede vergoeding voor
administratiekosten en overlijdensrisico.
Dat is gemiddeld iets meer dan 14 gulden
in de maand.
Waarom komt U niet eens langs bij de
Amsterdam-Rotterdam Bank in Uw
buurt? (Bellen of schrijven kan natuurlijk
ook). Dan vertellen wij U alles over de
bedragen die U kunt lenen en het aantal
termijnen waarin U kunt terugbetalen.
Over de gemakkelijke manier van terug
betalen. Over het feit dat bij overlijden
het nog niet terugbetaalde gedeelte van de
AMRO-Lening wordt kwijtgescholden.
Voordat we het vergeten: de AMRO-
Lening-folder ligt voor U klaar.
EEN SERVICE VAN DE AMSTERDAM-ROTTERDAM BANK
Kort nieuws
T A
Kees Stip
D
A
V
T
J
O
N
ik... hu verloor
Y\
bmm
- -r v.
ADVERTENTIE
34)
Als hij
ergens ter wereld een kans had, dan
was het hier. Hij wilde alles tegelijk
schilderen.
Het was net of hij vijf jaar was en
een snoepje uit een volle zak mocht
nemen. Hij keek landinwaarts en
staarde naar een kleine, steile heu
vel. Hij had die eerder gezien in het
kantoor van Thalheim. Hij had er
naar zitten kijken toen hij zei: „De
zee moet daar erg mooi zijn." De
heuvel was niet ver van de plek
waar hij zat. Hij zou er naar toe
gaan en de zee daar vandaan schil
deren. Het was alsof hij een droom
in werklijkheid beleefde.
Hij sleepte de bundels over het
strand en hield stil aan de voet vau
het heuveltje. Hij handelde volko
men gedachtenloos van de opwin
ding. Hij kon zich niet herinneren
dat hij de bundels had losgeknoopt,
de ezel had neergezet, de tubes verf
tevoorschijn had gehaald, het doek
had gesneden en het op het span-
raam had geprikt.
Toen was het gebeurd. Alles was
klaar. Hij kon beginnen. Hij keek
naar het water en het sprak tot hem.
Het was nog niet erg duidelijk, maar
hij zou het te zijner tijd wel alle
maal horen. Hij had het palet in
zijn linkerhand en boog zich om een
tube verf te pakken. Het ging niet.
Hij trachtte zijn hand te bewegn.
Hij sprak hem toe.
..Doe niet zo belachlijk", zei hij.
„Pak de verf. Het is gewoon een tube
verf. Ik beveel het je; vooruit dan,
Pak hem". De hand begon te be
ven. Zijn palet viel in het zand: zijn
zijn linkerhand beefde ook.
„Dit is bespottelijk en ik neem het
niet. Hoor je me? Houd er mee op."
Hij hield zijn handen op enige af
stand van zijn ogen omhoog. „Schei
uit". Zijn stem ging omhoog. „Er
is niets om bang voor te zijn, schei
dus uit."
Toen vond hij het opeens grappig
en grinnikte. En nog eens. Hij over
tuigde zich ervan dat hij niet huilde.
Hij voelde zich best. Een beetje ze
nuwachtig, dat was alles. „Gewoon
een beetje zenuwachtig." Er kwam
iemand naar hem toe over het
strand. Grauer kwam naar hem toe.
„O. alsjublieft. Nu niet." Hij stop
te zijn handen in zijn zakken zodat ze
het beven niet zou zien. En hij ging
op het zand zitten. Het was verstan
diger te gaan zitten. Hij grinnikte
weer en het geluid stond hem niet
aan. dus beet hij zich op de lippen
en duwde zijn handen dieper in zijn
zakken en sloot half zijn ogen omdat
de zon zo helder was gaan schijnen.
Ze kon haar ogen niet geloven. Hij
had zijn. ezel bij haar heuvel neer
gezet. Het was al erg genoeg dat
die idioot naar Puerto Crisco was ge
komen; maar dat hij die prutsezel
van hem nu net midden in het land
schap dat zij schilderde moest zet
ten, dat was te gek. Ze bleef een
ogenblik verstijfd van woede staan.
Ton vloog ze, als een horzel die
wraak zoekt, over het strand op hem
af.
Haar heuvel.
Niet dat ze van die heuvel hield;
ze had er in feite een afkeer van. Ze
had hem wel zes keer geschilderd
en hem nooit goed gekregen, en eni
ge ogenblikken tevoren had ze bij
na het schilderij van de heuvel, waar
ze nog mee bezig was, aan stukken
gesneden. Ze was naar de keuken
hoek gerend, had een aardappelmes
je gepakt, was op haar knieën gaan
zitten en had het mes opgeheven om
er een jaap mee te geven. Toen had
ze het mes laten vallen en zich op de
knokkels gebeten.
„Ik voel me best. Ik voel me uit
stekend." Ze had een slechte nacht
rust gehad, dat was alles. Ze had
maar weinig en onrustig geslapen en
ze had een stijve nek toen ze wak
ker werd. Ze dook naar haar kle-
ren dat deed ze altijd: Hannah bij
kaarslicht was erg genoeg; bij dag
licht gebruikte je, net als echte Mo
hammedaanse vrouwen, sluiers. Het
waren dezelfde kleren als gisteren,
maar schoon. Het was verschrikke
lijk belangrijk schoon te zijn.
Ze nam haar witte, geëmailleerde
kan, liep over het strand, ging tot
haar enkels het water in en vulde,
terwijl haar voeten pijn deden van de
kou, de kan en ging weer naar bin
nen en boende zich af. Vervolgens
poetste ze haar tanden. Dat deed ze
met zout. Ze had gelezen dat dat het
beste was en het smaakte zo afschu
welijk dat het waar moest zijn. Ze
haalde vlug een kam door het haar
en was klaar voor de ochtend man
ga. Hij smaakte naar watten en liet
zich niet doorslikken. Ze schakelde
haar geest uit. Ze speelde dit klaar
door steeds maar weer onzinnige
rijmpjes in gedachten te houden.
Een, twee, kopje thee; een, twee,
kopke thee; drie vier, glaaske bier.
Ze ging naar haar keukenhoek en
pakte een blik plumpudding. Ze
hield van zoetigheid voor het ont
bijt chocolade, cake, nogakoekjes,
elke soort taart en op slechte
dagen, dagen waarop niemand an
ders vriendelijk voor Hannah was,
maakte iets zoets het leven rooskleu
riger.
Ze was met het blik bezig, toen
Waldorf voorbij rende. „Verdomde
beunhaas". Ze keek hem woest en
vol afkeer na. Ze zag hoe hij als een
krankzinnige heen en weer liep over
het strand en tenslotte de os de jung
le in volgde. Ze keek naar haar han
den en bemerkte, dat ze zich had
gesneden; niet ernstig, slechts een
krasje. Ze schudde zo met de eerste
lepel vol dat de pudding op de grond
vuel. Toen hetzelfde de tweede keer
gebeurde, besloot ze haar vingers te
gebruiken. De plumpudding smaakte
ranzig. Ze gooide hem naar buiten
door een van de gaten in de muur.
Toen pakte ze het aardappelmesje
en sneed het schilderij toch maar
liever niet in stukken. Daarna rende
ze naar buiten, naar de kalme oceaan
om te zwemmen.
Ze voelde zich nu beter, dat wist
ze zeker, en toen zag ze de ezel. „Jij
daar. Hee, jij daar." De idioot zat in
het zand met zijn handen in zijn zak
ken. Wachtte zeker op inspiratie,
mijn hemel. „Jij daar." Hij zag er
verschrikkelijk uit.
„Hallo", zei Waldorf. Hij waagde
het naar haar te kijken. Ze was
druipnat en zag er niet al te best
uit.
Ze wees naar de heuvel. „Dat is
mijn heuvel."
Waldorf knikte. „Ja, dat weet ik."
„Weet je dat? Heb je met opzet
mijn heuvel genomen?"
„Ja".
„Ik wil hem terug hebben."
„Hij staat hier."
(Wordt vervolgd)
Verkrijgbaar
voor f.118,37
in de maand
COLUMBIA MISSOURI (AP). Het
centrum voor de persvrijheid van de uni
versiteit van Missouri heeft bericht dat
de persvrijheid in de wereld in 1967 is
achteruit gegaan.
In het overzicht van 1967 worden 47 lan
den genoemd met een vrije pers. In 26
landen werd de pers beheerst door de
overheid. In elf landen bestond een over
Doop. In Kopenhagen is de zoon van de
Deense kroonprinses Margrethe en haar
echtgenoot Pr. Hendrik gedoopt. Onder
de koninklijke gasten waren ook koning
Konstantijn van Griekenland en zijn
vrouw koningin Anne Marie aanwezig.
or. MAPTEM TOONDE»
I. Panda zat de laatste tijd vaak voor de televisie
verveeld naar de programma's te kijken. „Ik weet niet
of wij daar goed aan doen!" sprak de bediende Jolli-
pop op een ochtend. „Verdoen wij onze tijd niet een
beetje met het kijken naar uitzendingen die weinig
opvoedende waarde hebben?" „M-maar soms is het wel
interessant, hoor!" zei Panda onzeker. „Sóms, inder
daadgaf de huisknecht toe. „Maar wij moeten er
stééds op uit zijn om onze kennis te verrijken
Op dat moment werd hij in de rede gevallen door een
televisie-omroeper, die een nieuw programma aankon
digde. „U zult nu kennis kunnen maken met een in
teressante persoonlijkhid" sprak de heer. „Wij vragen
uw aandacht, want deze merkwaardige figuur heeft
ervaringen, die ook uw geest kunnen verrijken!" „Toe
vallig!" riep Panda. „Dat is dan misschien net iets voor
me!"
JOEF1 WAAROM MOETJEJEALTIJD ZO
ihn AANSTEUÊN ALS 06
KOEKOEK ROEPT?
JU 8ENTT0CH EEN VERSTANDIGE HOND!
JE WEET TOCH BEST DAT HET6EEN ECHTE
V06ED
IS I
VOOR MIJN V0L6END6
VERJAARDAG VRAA6IKEEN
PAAR OORKLEPPEN!
2S99-0
gangssysteem en 31 landen waren niet
opgenomen irj het rapport.
In het overzicht van 1966 werden 55
landen met een vrije pers genoemd, 39
met een beheerste pers, tien met een
overgangssysteem en 21 landen waren niet
in het rapport opgenomen.
Volgens het overzicht van 1967 hadden
1,48 miljard mensen, of 43 percent van
de wereldbevolking, een vrije pers, terwijl
1,4 miljard of 41.1 percent geen vrije pers
hadden. 306 miljoen mensen hadden een
perssysteem dat in een overgangsstadium
verkeert, dat is 6,6 percent van de we
reldbevolking.
Onder de landen met een grote mate
van persvrijheid werd ook Nederland ge
noemd naast onder andere België, Dene
marken, Canada, Finland, Noorwegen,
Zwitserland en de Verenigde Staten.
In Groot-Brittannië en Japan zou een
vrije pers bestaan onder „vrije en gema
tigde controle".
In onder meer Rusland, Albanië, Cuba,
China, Oost-Duitsland, Portugal en Grie
kenland is de pers onder controle van
de overheid.
Door onvoldoende informatie zijn 31 lan
den niet in 't overzicht opgenomen. Hier
onder waren Noord-Vietnam en Zuid-
Afnka.
VATICAANSTAD (AFP/DPA) Paus
Paulus heeft in een toespraak tot kardina
len verklaard dat het bedrieglijk is te
menen dat het geweld, zelfs als dit inge
geven is door oprecht verzet tegen het
onrecht, recht en rechtvaardigheid kan
waarborgen.
De paus drong erop aan, de golven van
geweld die de aarde overspoelen in te
dammen en noemde de oorlogen in Viet
nam en Nigerië, de spanning in het Mid
den-Oosten en elders en het gebrek aan
maatschappelijke vooruitgang in Latijns-
Amerika.
Over zijn reis naar Zuid-Amerika zei
de Paus dat zijn aanwezigheid op het
eucharistisch congres Bogota een ga
rantie is voor zijn grote belangstelling
voor de problemen van de bevolking van
Latijns-Amerika en in het bijzonder voor
de problemen van de armen en behoefti-
gen.
Honderd inbraken. De politie in Schie
dam heeft twee jongemannen aange
houden die bekend hebben in één
maand honderd inbraken in Schiedam
Vlaardingen, Maassluis en Rotterdam
te hebben gepleegd. Zij werden
's nachts door de politie betrapt toen
zij bezig waren in te breken in een
winkel.
Nachtclubs zijn gelegenheden waar
u een slapeloze nacht kunt doorbren
gen tegen een tarief dat u nog twee
slapeloze nachten bezorgt, zodat de
prijs per nacht tenslotte redelijk ge
noemd. mag worden. Echter niet naar
het oordeel van de Marokkaan die in
Den Haag, op zoek naar een nacht
verblijf, in een nachtclub belandde.
Wellicht was hij misleid door de om
standigheid dat de meeste buitenlan
ders, die ons als als gastarbeider be
zoeken, door het woonruimteprobleem
genoodzaakt zijn in clubverband te sla
pen. Maar zodra hij binnen was zag
hij wel dat het hier geen slaapgele
genheid betrof.
Om zich op zijn volgende stappen te
bezinnen dronk de Marokkaan twee
frisdrankjes, waarvoor hem de frisse
prijs van 46 gulden werd berekend.
Toen hij weigerde te betalen werd hem
een kleedkamer ter verdere bezinning
aangewezen. Een uur later kwamen de
portier en de kelner en rekenden
met hem af tegen een bedrag van
200.-. inclusief portefeuille.
Gelukkig heeft de politie contant met
de afrekenaars afgerekend. Want zul
ke dingen geven niet alleen bewo
ners van Afrikaanse staten een ver
keerde indruk van de Europese cul
tuur, ze schaden ook de reputatie van
de bona fide nachtclubeigenaren. Ik
haast mij te verklaren dat er in ons
land heel wat nachtclubs zijn waar
heen elke vader gerust zijn dochter
kan meenemen. En ik heb ook de in
druk dat dit herhaaldelijk gebeurt. Dat
de prijzen voor de consumpties er
wat hoger liggen dan in een stations
restauratie is begrijpelijk als men be
denkt dat 't voorshowen van de trei
nen op de belendende sporen heel wat
minder kosten met zich meebrengt
dan het floorshowen van de trijnen die
hun sporen op het gebied pan de
showbusiness hebben verdiend.
Persoonlijk bezoek ik weinig nacht
clubs. omdat ik de tijd die ik na
twaalven opblijf liever besteed met
geld verdienen dan met uitgeven,
maar ik denk toch met groot genoe
gen terug aan mijn kennismaking
met een exclusieve Schotse nachtclub
waar een glas whisky een pond kost
te. Hetgeen weinig was vergeleken bij
het aantal ponden waarover de optre
dende topartiste, miss Troolah, be
schikte. Zij trad op in een striptease-
nummer. Schrik nu niet, want zulke
dingen zijn veel minder erg dan u op
het laatste gezicht denkt. Miss Troo
lah danste de dans van de zeven slui
ers. waarbij zij zeven maal optrad
en haar nummer telkens één sluier
verder uitwerkte. Getrouw aan de tra
ditie van haar land bestond de eerste
sluier uit een wollen plaid, de tweede
uit een geiteharen haardkleedje en de
derde uit een elektrische deken, waar
van de stekker helaas onze reisleider
een tand uit de mond sloeg. De direc
tie stelde zich toen garant voor de
tandartsrekening en bood ons gratis
champagne aan. Daardoor kwam de
zevende sluier wat versluierd over.
Maar dit bewijst toch dat er ook net
te nachtclubs zijn.
Nette kosthuizen zijn er ook. Ik
sprak een hospita die zeer veront
waardigd was over het geval van de
Marokkaan. „Mijn slaapkamers lig
gen vol Grieken en Spanjaarden en
het bad vol Joegoslaven", zei ze.
„Maar de drie Turken in de hang
kast zijn sterk afgeslankt. Ze zijn in
hongerstaking, omdat ze vinden dat
ik teveel koffie op de suiker doe.
Daar had hij best tussen kunnen han
gen."
ATHENE (DPA). De vroegere par
ticulier-secretaris en adviseur van oud-
premier George Papandreou Mothonios,
is volgens welingelichte kringen in de
Griekse hoofdstad gearresteerd.
INTUSSE N SCHIJNT, ONDER WAT CR,
HET WAS HU OF
ALS DAVY IETS
OVERKOMEN IS, IS
HET MUN SCHULD!
IKKRUb
6 EEN LUCHT
M-I/IWuiaks!
r ©PIB _T\
1 1 rnukiaiui I I
yrs
1171. „Kijk uitschreeuwde Ka-
ro, want de slee gleed met grote snelheid
op een sneeuwhut af, waarvan de poort
uitnodigend was geopend. Bram dook in
elkaar en prees zich gelukkig, dat hij
net de onderzijde van de opening niet
raakte. Maar zijn vreugde duurde geen
twee meter, want daar de iglo niet over
een achteruitgang beschikte, botste de
slee tegen de achterwand. Bram schoof
eraf en Karo maakte een salto, waaruit
hij slechts met moeite weer op de pootjes
terechtkwam.
„Neem me niet kwalijk, dat we zomaar
komen binnenvallen", begon Bram be
leefd, maar de rest van de zin maakte hij
niet af. De hut was namelijk verlaten.
Slechts een wapen, wat huishoudelijke
artikelen eneen zendertje herinner
de eraan, dat hier eens een bewoner was
geweest.
„Wonderlijke zaak", zei Bram. Wie
zou er nou plezier in hebben om midden
m een ijsvlakte met een zendertje kou te
gaan zitten lijden?"
