SCHRIJVENDELEZERSSCHRIJ
Successen en nederlagen van
zeesleepboten uit IJmuiden
Acht en een half maal
rond de aardbol
VERSPUY
Windsor Bankstellen
Havenberichten
4
i <2êL
Kort IJmondnieuws
li
C0ÖP. BOERENLEENBANK
WOENSDAG 26 JUNI 1968
Transplantaties
(Van een verslaggever)
IJMUIDEN Zeesleepboten uit
IJmuiden, die deel uitmaken van de
over de gehele wereld bekende vloot
van Bureau Wijsmuller, hebben vorig
jaar in totaal een afstand afgelegd
die gelijk is aan achteneenhalf maal
de omtrek van de aarde. Zij presteer
den dit in 153 reizen, waarbij geen
enkel object verloren is gegaan.
Concurrentie
Ver van huis
voor het klassieke interieur
Woninginrichting
Aanleg en onderhoud van
Licht- en Krachtinstallaties
Radiopredikant 25
Wolf in schaapsvacht
Verkeersveiligheid
4*%? ij.1 i'v1 v> i
- r'K"- >vv "'V.' 1 t 5; T4v
y ;::i|
r
iaa^M
-wWi.»
De Noord-Holland legde in 1967 de
grootste afstand slepend af: 28.547
mijl. Achter de sleper: de drijvende
kraan Hathi.
De eerste harttransplantatie, uitgevoerd
in het Zuidafrikaanse Groote-Schuurzie-
kenhuis te Kaapstad sloeg in als een bom.
Aanstonds verklaarden vooraanstaande
medici, dat zij „er aan toe waren maar
nog geen zekerheid hadden omtrent het
tegengaan van de afweerreacties van het
lichaam", doch prompt begonnen de trans
plantaties van harten als paddestoelen uit
de grond te komen. Drie dagen na de hart
transplantatie te Zuid-Afrika vindt in de
U.S.A. een transplantatie plaats. De pa
tiënt sterft.
Nu kan men stellen, dat in Zuid-Afrika
een uitgebreid medisch team zich terdege
op een eventuele transplantatie voorbe
reidde. Binnen drie dagen echter is men er
in de U.S.A. óók toe in staat. Zo opeens?
Is men plotsklaps ook in de U.S.A. bezig
met „harttransplantatie-research"? Of
wil men niet achterblijven bij Zuid-Afri
ka? Wordt transplanteren een roes, die
zich uitbreidt naar de U.S.A., India, Frank
rijk, Groot-Brittannië, en nu wellicht Ne
derland?
Waarom was Zuid-Afrika het eerste
land dat met de transplantaties begon? Dit
land, in de rest van de wereld nogal ge
meden, kan tegenover de rest van de we
reld best een „face-lifting" gebruiken. Het
aanzien van het land is immers danig on
dermijnd!
Het (voorlopige) eclatante, wetenschap
pelijke succes van prof. Barnard wordt
dan ook, na de tot dusver geslaagde in
greep op de tandarts Blaiberg danig uit
gebuit. Prof. Barnard maakt een wereld
reis als een soort medische „goodwill-
ambassador" en de aandacht wordt afge
leid van alle andere problematiek rond
Zuid-Afrika: plotseling is het het medisch
meest progressieve land ter wereld.
De U.S.A., die zichzelf graag opstellen
als het meest progressieve land van het
vrije Westen menen niet te kunnen
achterblijven En meer landen schijnen
die mening te zijn toegedaan. Het regent
harttransplantaties het regent sterfge
vallen.
De Noord-Holland, met de kapiteins P.
Langbroek, M. Menting en T. van Oosten,
nam de grootste hap voor haar rekening
Deze geweldenaar voer 28.547 mijl sle
pend bij elkaar in negen reizen met ne
gen sleepobjecten. Onder meer werd de
drijvende kraan Hathi van Rotterdam via
het Suezkanaal naar Karachi gebracht
't stoomschip Galaxais van Pakistan naar
Japan en het Franse motorschip Tayga
van Aden rond Kaap de Goede Hoop naar
Marseille.
Een goede tweede werd de Friesland,
27.903 zeemijlen in acht sleepreizen. Deze
reizen werden gemaakt onder bevel van de
kapiteins H. Korendijk, T. Hoek en A.
Kleingeld. Onder andere werd een droog
dok van Rotterdam via het Suezkanaal in
Ambon afgeleverd en de boortender Nep
tune 6 van Jeddah rond de Kaap naar
Marseille.
De Willem Barendsz werd derde, de
Gelderland vierde, de Groningen vijfde en
de zesde plaats wordt bezet door de Ja
cob van Heemskerk, die 16.594 mijl af
legde. Daarna waren nog voor sleepreizen
in actie de Hector, de Simson, de Utrecht,
de Titan en de Stentor, waarbij de eer
ste op kustsleepreizen nog 12.850 mijl bij
een voer.
Men zal zich herinneren, dat in het twee
de halfjaar van 1967 het Suezkanaal pot
dicht ging en dit dwong de sleepboten tot
enkele weken rust. Maar daarna kwamen
de opdrachten voor lange sleepreizen rond
Kaap de Goede Hoop.
Op het gebied van de internationale
sleepvaart werd door Wijsmuller vorig jaar
in toenemende mate hinder ondervonden
van de teruggang in de conjunctuur. Bo
vendien wera, vooral van Westduitse zijde,
de buitenlandse concurrentie verhevigd.
„De olie was wel in" tal van zware ob
jecten voor olie- en boormaatschappijen,
moesten over lange afstanden worden ver
sleept. Steeds meer sleepboten kwamen in
actie om booreilanden naar nieuwe loka-
ties te verslepen, onder andere aan de
zuidkust van Australië, in de Arabische
Golf, Middellandsè Zee en Noordzee.
Maar ook bagger- en aannemingsmaat
schappijen gaven opdrachten die lange en
zware reizen vergden. Zij werden alle tot
'n goed einde gebracht. Zo haalde de Gro
ningen de Franse zuiger Iffrikia van Sin
gapore om hem rond de Kaap naar Mar
seille te brengen. De zuiger HAM 208
werd door de Friesland van Sydney naar
Freemantle in Australië gesleept, en de
zuiger Reina Fabiola ging achter de Wil
lem Barendsz van Vlissingen naar Vene
tië. En verder werd voor deze groep van
bedrijven het hefeiland Rio Parana van IJ
muiden naar Buenos Aires gesleept. Na
heel wat jaren behoorden ook weer drij
vende dokken tot de sleepobjecten. De eer
der gemelde reis van de Friesland met
het dok voor Ambon vanuit Rotterdam
betekende 'n trip van 10.060 mijl. De Wil
lem Barendsz, met een nog groter dok ach
ter zich, een gevaarte van 12.000 ton, ging
van Rio de Janeiro naar Trinidad (3200
mijl). Er waren voorts nog sleepreizen
met acht betonnen caissons tussen Mes-
Geen spreekuur. De burgemeester van
Velsen, mr. J. C. Bührmann, houdt op
maandag 1 juli geen spreekuur.
sina en Mersa el Brega in Lybië; de
Gelderland en de Jacob van Heemskerk
voerden respectievelijk vijf en drie vijf-
honderdmijlreizen, uit met deze achtdui
zend ton wegende stenen".
Ook bij de berging en hulpverlening
kreeg Wijsmuller te maken met sterk toe-
nemde buitenlandse concurrentie. Vooral
van Griekse en Westduitse sleepbootmaat
schappijen. Het aantal bergingen en hulp
verleningen over de gehele wereld, dat in
vorige jaren tussen de 40 en 50 per jaar
Lag, bedroeg vorig jaar 35. Er werden
vijf schepen vlotgebracht, waarbij de Pe
ricles Halcoussis in de Arabische Golf, de
Pacific Abete nabij Djibouti en de Presi
dent Garcia in Het Kanaal. Twintig sche
pen werden wegens machineschade of an
dere defecten veilig in diverse havens bin
nengesleept. Daarbij was de Mobil Enter
prise op Madagaskar, de Katrine Maersk
in Australië en de Angelina in Singapore.
In drie gevallen werden branden op sche
pen bedwongen; er werden twee schepen
geëscorteerd en twee gezonken vaartuigen
waarbij de zuiger W. D. Iganmu, in Nige
ria, werden gelicht.
De poging tot berging van twee sche
pen moest helaas worden opgegeven-
Men zal zich nog wel het drama met de
supertanker Torrey Canyon bij Landsend
herinneren, waarbij kapitein H. B. Stal
om het leven is gekomen. Ook de Ita
liaanse kustvaarder Zante op de kust
van Libye kon niet worden geborgen. In
beide gevallen was snel invallend slecht
weer er de oorzaak van dat de schepen
onder gingen.
Als gevolg van het gereedkomen van de
nieuwe havenmond van IJmuiden en de
verbrede toegangskanalen tot de haven
van Hoogovens en tot de sluizen is het
aantal sleepbootassistenties aan vertrek
kende en binnenkomende zeeschepen vo
rig jaar verder teruggelopen. Ten op
zichte van het aantal uitgevoerde assis-
tenties in 1965 liep het aantal in 1967 met
ongeveer zestig percent terug.
ADVERTENTIE
Wij etaleren:
EEN ORIGINEEL PARKER BANKSTEL
met ijzersterke bekleding, 100% MOHAIR-
POOL (mot- en keverecht).
Echt een bankstel waarop gewoond kan worden.
Nog vele andere modellen voor het klassieke
en moderne interieur vindt u tegen concur
rerende prijzen bij
PLEIN 1945 no. 2
IJMUIDEN
TEL. 11089
Een zware nylonrekker wordt door
twee opvarenden van de Noord-
Holland ingesloten op de sleepdraad,
om een nieuwe reis te kunnen be
ginnen.
Ik wil hier met klem de vraag stellen
of zij thans niet vèr boven hun macht til
len; ja, of zij thans hun medische ethiek,
en politiek van hun land wel weten te
scheiden.
Allerwegen lijkt het er mijns inziens op,
dat de transplantaties op het ogenblik
weinig medische, doch veel politieke
waarde krijgen. „Meedoen, niet achterblij
ven, durven, stilstand is achteruitgang'
Ongetwijfeld Doch ook: bezinning op de
mogelijkheden èn onmogelijkheden van
mens en wetenschap.
Wellicht menen diverse landen door het
boeken van wetenschappelijke successen
hun aanzien te verhogen: doch deze we
tenschappelijke successen zijn zéér discu
tabel en de roes, waarin het gebeurt, ver
sluiert veel, geeft veel valse schijn maar
getuigt tevens van een instelling, waarin
de medische ethiek naar de achtergrond
wordt geschoven.
Een mens is een mens, die voelt, denkt
handelt, pijn kan veroorzaken en pijn lij
den. Hij is op de wereld om als méns te
leven: hij is geen voorwerp om weten
schappelijk wellicht niet te verantwoorden
kunststukjes op uit te voeren. Indien men
zulks wel doet, dan degenereert de mens
tot proefkonijn, en de proefnemer wordt
een sensatiezoeker: en dat zal toch nim
mer de bedoeling zijn geweest bij de hart
transplantaties.
Een mens leeft: als hij sterft, sterft hij
hopelijk na een vruchtbaar leven: maar om
hem dan te verlagen tot object van aan
vechtbaar medisch handelen, dat acht ik
niet ethisch verantwoord, en het argu
ment „Maar hij gaat toch dood!" is om den
drommel geen steekhoudend argument,
om levensgevaarlijke operaties uit te voe
ren. En om een op sterven liggend mens
een nieuw hart en valse hoop te geven
dat vind ik verderfelijk, zo goed als ik het
verderfelijk vind om uit net gestorven
mensen harten en nieren te snijden, daar
bij toestemming vragend aan vaak door
het sterven diepgeschokte naaste bloed
verwanten, die dan in ruil voor hart, nie
ren, ogen en wat dies meer zij een taart
krijgen. Dat getuigt van het allergrofste
gebrek aan respect voor de mens.
En nu... zijn wij in Nederland ook
zover. Zijn we werkelijk zo ver, is er een
behoorlijke overlevingskans? Dan kunnen
we de ontwikkeling inderdaad toejuichen,
mits de ethische normen gehandhaafd
blijven. En die medische ethiek is toch
wel bepaald in de Nederlandse artsen
wereld. Een wereld, die trouwens een re
putatie te verliezen heeft. De Nederlandse
medische wetenschap mag zich niet laten
meeslepen in een roes van transplantaties,
alleen maar om er internationaal bezien
bij te blijven horen. De staatssecretaris
die gesproken heeft te Amsterdam ter ge
legenheid van de opening van een nieuw
ziekenhuis heeft het wellicht niet zo be
doeld. hij heeft misschien indruk willen
maken op de ook aanwezige professor
Barnard, maar ik vermoedde in zijn woor
den een mij niet plezierig aandoende on
dertoon, diemisschien ook anderen niet
bevallen is. Waakzaamheid, ook op me
disch gebied, is geboden als het er om gaat
wetenschap en politiek, wetenschap en we
tenschappelijke of politieke roes uit elkaar
te nouden.
En nu men er zelfs toe overgaat mensen
harten van schapen en kalveren in te
planten, in afwachting van donors, dan be
gint men zich af te vragen of er geen
grove, medische kermis bedreven wordt,
die alleen maar afkeuring verdient.
Werkelijk, ik hoop dat de harttransplan
tatie mogelijk wordt: maar dan langs eer
lijke en respectabele weg, zonder weten
schappelijk stuntwerk. Bovengenoemde
weg wordt reeds lang door de Nederlandse
artsen gevolgd: laten zij dit blijven doen.
Laten zij zich niet meeslepen door een
roes: de deceptie erna is voor iedereen
bijzonder pijnlijk.
ADVERTENTIE
m
uwi
Orionweg 88 - IJMUIDEN - Tel. 12232
Dinsdag aangekomen te IJmuiden: Libertas,
van Rotterdam; Amstelstroom, Huil; Tor Hol-
landia, Gothenburg; Rijnstroom. Shoreham;
Christiana Oldendorfl; Salinetas, Eendracht,
Mantyluoto, Beverwijk; Werrastein, Bremen;
La Paloma, Boston; Bharata Yayanty, Mar-
magoa, IJmuiden; Draco, Bordeaux; Kieldrecht,
Bremen; Braly, Rotterdam; Nicoto, Rotterdam.
Woensdag aangekomen te IJmuiden: Strabo,
van Leixoes; Hermes, Antwerpen; Bourgogne.
Rotterdam; Heinrich S., Rotterdam; Simons-
kerk, Antwerpen.
Dinsdag vertrokken van IJmuiden: Jonet, naar
Ipswich; Manitou, Nantes; Falcon, Rotterdam;
Mandourah, Algiers; Hunzeborg, Stade, Bever
wijk; Klaus, Antwerpen; Amstelstroom. Huil;
Jacco, Hamburg; Fryken, Antwerpen; Nerlan-
dia, Gothenburg; La Estancia, Narvik; Fauna,
Mariehamn, Velsen; Spes, Swinoujscie, IJmui
den; Carita, Kalmar, Velsen; Annika, Hamina,
Velsen; Tor Hollandia, Immingham; Gazelle.
Boston, Zaandam; Rolf Behrmann, Londen;
Hondsbosch, Rochester, Zaandam; Parma, Leith;
Skausund, Lulea, IJmuiden; Areas, Rotterdam;
Vytegra, Archangel, Zaandam; Koperje, Lenin
grad, Velsen; Hontestroom, Rotterdam; Zaan-
stroom, Goole; Ulanga, Bremen; Hermann
Helene, Gothenburg.
Woensdag vertrokken van IJmuiden: Glanton,
naar Port Talbot, IJmuiden; Rijnstroom.
Shoreham; Triton, Antwerpen; Vliestroom,
Dagenham; Eemland, Teneriffe; Dina, Ant
werpen.
(Indien achter de haven van herkomst of be
stemming geen nadere aanduiding volgt, be
tekent dit, dat het betreffende schip van of
naar Amsterdam is gegaan.)
R. VAN LING, Santpoort.
Eerlijk gezegd begrijp ik niet hoe de
heer Boerkoel (radiopredikant 21) de open
brief van ds. 4- R- de Jong zo doeltref
fend kan vinden. Het antwoord van ds.
Toornvliet trof meer doel. De eenvoudige
mens te bereiken is toch de opzet van de
radiopredikant? God komt niet in ons
hart met luid lawaai, schrijft de heer
Boerkoel, maar als God woning in ons
hart heeft gemaakt gaan we Hem (Ps.
95) met psalmen juichend groeten. Als de
heer Boerkoel opfnerkt dat de schallende
stem van ds. Toornvliet veel christenen er
gert dan blijkt dat toch een bepaalde
groep te zijn. Er zijn ook andere reacties.
Ook is de heer Boerkoel wel erg radikaal
in zijn uitspraak over het handelen van
de synode, dat hij juist acht. Maar ver
geet u alstublieft niet dat een radiopre
dikant juist vanwege deze functie in aan
raking komt met mensen van allerlei rich
ting en bijzonder die van 't evangelie zijn
vervreemd. Dan kan een Evangelisatie
landdag een feest op zichzelf zijn, want al
zou er maar één mens tot geloof komen
is er feest in de hemel de gelijkenis
van de verloren zoon: „Deze, mijn zoon,
was dood en is levend geworden, verloren
maar nu gevonden. Helaas kon de oud
ste het feestgeruis niet verdragen. Moge
én ds. De Jong en ds. Toornvliet, synode
leden en ambtsdragers, tot bezinning ko
men naar aanleiding van deze bede:
„Maar Heer, wie is de man die op het
nauwkeurigst zijn dwalingen kan door
gronden? O Bron van 't hoogste goed,
was, reinig mijn gemoed van mijn ver
borgen zonden!" (Psalm 19:6 b).
A. TREFFERS, IJmuiden.
ADVERTENTIE
kantoor SANTPOORT,
Hagelingerweg 69 - Telefoon 8173
kantoor IJMUIDEN,
Wijk aan Zeeë^rweg - Telefoon12556
kantoor SANTPOORT-ZUID,
Bloemend.straatweg 54 - Tel. 8199
SPAARBANK BANKGIRO
GEZINSREKENING
on alle andere bankzaken bij
DE BANK VOOR IEDEREEN
met gunstige openstellingsuren
(ook 's-avonds)
In deze rubriek worden eenmaal per
week brieven opgenomen, die met uit
drukkelijk verzoek tot publikatie aan de
redactie worden toegezonden; voorwaar
den tot publikatie zijn:
Het onderwerp dient van genoegzaam
algemeen belang te zijn en uit het oog
punt van dat algemeen belang te zijn
beschouwd.
De inzender moet de brief met zijn
volle naam en adres ondertekenen en
instemmen met de vermelding van zijn
naam en woonplaats. (Dus geen pseudo
niem of initialen).
De brief moet gesteld zijn in behoorlijk
Nederlands en in begrijpelijke, beknopte
De redactie behoudt zich het recht voor
de brief ter publikatie te bekorten op
niet essentiële punten, of opneming te
weigeren.
Opneming van een bepaalde brief be
tekent allerminst, dat de redactie het
eens is met daarin vervatte meningen of
argumenten.
Een wolf en een schaap gingen
samen op pad
De een in de ander zijn jasje.
De wolf lachte zacht in de
beschuttende vacht,
Liet zolang een ander voor hem huilen!
Het schaapje werd koud en rilde heel veel
stond heel alleen in zijn vel
te verkleumen,
kreeg last van zijn hart en
ook van zijn keel.
Dokter Ram zei: „in bed,
de vacht weer om je heen,
dan ben je heel gauw, en zeer
spoedig weer op de been!"
A. STRAATSMA-ANEMA, Santpoort
Enige dagen geleden verscheen in uw
blad een bericht omtrent een uitspraak
van Ir. Asmussen (Directeur Stichting
Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersvei
ligheid op de vergadering van de Unie van
Schadeverzekeraars. Hierbij kwam hij
met een aantal opmerkelijke uitspraken
waarvan er tenminste één totaal onjuist
is en een geheel foutief beeld van de ver
keersveiligheid geeft. Dit is des te ver
wonderlijker omdat ik de heer Asmussen
ken als een zeer serieus en eerlijk on
derzoeker.
Allereerst is daar zijn uitspraak dat in
1959 bij 11 percent van de ongevallen jon
geren van onder de 24 jaar waren be
trokken en vorig jaar (1967) 20 percent.
En hieruit leidt de heer Asmussen nu
maar ineens af dat de ongevallenkans
voor jonge automobilisten steeds groter
wordt: Maar hij vermeldt in het geheel
niet hoe groot het percentage rijders on
der de 24 jaar is van het totaal aantal au
tomobilisten. Dit is namelijk tussen 1959
en 1967 sterk verhoogd. Er zijn zeer veel
rijders die sinds hun 18e jaar rijden. En
als de groep rijders onder de 24 sinds
1959 is verdubbeld (hetgeen zeer wel mo
gelijk is en natuurlijk nagegaan kan
worden!), dan is die groep zelfs nog iet«
veiliger geworden want logischer wijs zou
die groep dan betrokken zijn bij 22 per
cent van de ongevallen in plaats van 20
percent.
Vóór de grootte van deze groep ten op
zichte van 1959 is aangetoond mag ze
ker niet tot een zo verstrekkende uit
spraak gekomen worden!!! Naar mijn
ervaring is het tegendeel waar en rij
den de jongeren die op 18 jr. hun rijbe
wijs haalden beter en met veel snellere
reflexen dan oudere rijders. In een enige
maanden geleden verschenen artikel in
Autovisie van de zijde van een verze
keringmaatschappij werd juist betoogd
dat de groep onder 21 jaar naar verhou
ding minder ongelukken maakte dan an
dere groepen.
Veel erger en radicaal onjuist is de
uitsprak van de heer Asmussen waarin
hij zegt dat er een onrustbarende stij
ging van het aantal verkeersongelukken
is; sinds 1955 een stijging van 150 per
cent. Dit is in zoverre juist dat in 1955 er
1552 verkeersdoden te betreuren waren,
van wie 612 in verband met een auto-on
geluk. In 1966 waren de cijfers respectie
velijk 2620 en ca. 1500 (de cijfers van
1967 heb ik nog niet ter beschikking; deze
komen, evenals de door mij gebruikte an
dere opgaven van het Centraal Bureau
voor de Statistiek). Bij het laatste cij
fer (waar het om gaat) is er dus inder
daad een stijging van ca. 150 percent
(van 612 op ca. 1500). Maar dat betekent
beslist niet dat het verkeer zoveel on
veiliger is geworden. Want in 1955 waren
er 267.888 auto's en in 1966 1.500.000 au
to's 'n stijging van 450 percent. Als het
verkeer even onveilig was gebleven als
in 1955 (er viel toen helaas één verkeers
dode op elke 437 auto's) dan waren er in
1966 1.500.000: 437 of 3432 doden geval
len tengevolge van een auto-ongeluk. Het
waren er echter één op elke 1000 auto's,
nl. 1500, wat natuurlijk vreselijk is, maar
per auto op de weg gerekend, bijna IVi
maal minder!! En dus 2% maal veiliger.
Kijken we naar het totaal aantal afge
legde kilometers van het autopark dan
zien we een soortgelijk beeld. In 1955
werden ca. 5.784 millioen autokilometers
gemaakt (één auto-dode per 9.450.000
KM's). In 1966 werden 26.700 miljoen au
tokilometers afgelegd en dit betekent per
dode door een auto-ongeluk: 17.800.000
KM's. Hier weer een verdubbeling van de
verkeersveiligheid. Natuurlijk is elke ver
keersdode een vreselijk iets en een grote
tragiek en natuurlijk zal er steeds naar
meer veiligheid gestreefd moeten worden
maar dan mag men beslist niet zulke
onjuiste uitspraken doen en een volkomen
onnodige paniek gaan maken. Dan moet
men ook alle cijfers en alle achtergron
den noemen en niet zo maar een paar.
Bij een zo ernstige zaak als de onder
havige is het in hoge mate onjuist en ge
vaarlijk om van een onrustbarende stij
ging van de ongelukken te spreken.
P.S. Het is interessant na te gaan dat
in 1955 van het totaal aantal doden van
1552 er 612 door auto-ongevallen om
kwamen en 940 door andere voertuigen-
In 1966 waren het van het totaal van
2620: 1500 door auto-ongelukken en 1120
door andere oorzaken (fietsen, bromfiet
sen, etc. etc. Het is dus onjuist zoals maar
al te veel gebeurt om elke verkeersdode
meteen klakkeloos op rekening van het
autopark te schrijven!!!.
F. H. HUGENHOLTZ,
Zandvoort
