Ze zullen flink moeten fietsen om me terug te pakken
Arie den Hartog
zet Janssen voor
onverwachte zorgen
Ik zal op moeten passen voor Arie
JOURNALISTENSTAKING
Ritzege van Fedor den Hertog
in de ronde van Turkije
Comedie rond de kaartjes
voor Wimbledon-exhibitie
Billy Jean King
partner
van
Laver
OKKER NOG
GEEN PROF
TOUR IN
CIJFERS
(na zege op Tegart)
MAANDAG 8 JULI 1968
10
-NOG STEEDS OP DE VIERDE PLAATS-
99
99
Harry Jansen derde
Roel Snijder won tijdrit in Luxemburg
Probleem
Pelle Petterson veroverde
titel in de starklasse
■ar» -mm."w wyzi&z
\W%^'
(Van onze speciale verslaggever)
BORDEAUX. De journalisten-
karavaan in de Tour staakt vandaag.
Dat is, in het Frankrijk van juli 1968,
bepaald niet bijzonder, natuurlijk. Het
is ook niet zo'n échte staking. Boven
dien is hij van korte duur. Gedurende
eenenzeventig kilometer, gerekend
vanaf de start in Bordeaux, zal geen
volgwagen in de buurt van de renners
te vinden zijn. De Tourkaravaan is
daarmee tot een kwart beknot. Oor
zaak van die actie: Tourdirecteur Fe
lix Lévitan zelf.
Ook in Frankrijk is men tot nu toe
allerminst te spreken over het verloop
van de ronde. De Franse journalisten,
anders de allerlaatsten. die critiek op
dit spektakel hebben, sparen hun
gramschap niet. En ook de Belgen, die
bij het thuisfrontop een verminder
de belangstelling stuitten, publiceren
naast de ongebreidelde vreugde over
Vandenberghe's gele trui hun beden
kingen tegen het vlakke verloop, de
doorgaans oninteressante etappewin
naars, het gebrek aan actie van de
vedettes. „Dit is", schrijft men alge
meen. „een mini-Tour. Een ronde voor
kleintjes. Een ronde van berekening
en niet van sportieve hoogtepunten".
Tegen die critiek is Felix Lévitan
in opstand gekomen. „De journalisten
begrijpen er niets van", verklaarde de
man, die voorzitter is van de inter
nationale sportpersorganisatie AIPS,
voor de Franse televisie. „De journa
listen zijn te oud om te kunnen be
grijpen, dat dit een nieuwe ronde is.
De Tour van de nieuwe generatie. De
generatie zónder de doping, het tijd
perk van de renners, die reputaties
niet langer meer onaangetast laten. De
verslaggevers, die dat niet begrijpen,
dienen hun plaatsen af te staan aan
jongeren"
Dat nu heeft een storm van veront
waardiging tot gevolg gehad. Zeker bij
de over het algemeen bepaald niet
„vergrijsde" Franse sportpers, en ze
ker ook bij de Belgen. Het resultaat
van die verontwaardiging over wat
men als een zeer onbehouwen uitval
ziet, is die merkwaardige staking, uit
gevonden door een aantal Fransen, die
op dit punt, zoals bekend, op enige
ervaring kunnen bogen. Vandaag ver
trekt de volgerskaravaan een kwartier
eerder dan de renners, legt met grote
spoed 71 km af, voegt zich dan pas bij
de coureurs, en laat in die tussentijd
de Tour ongemoeid. Aldus: een stil
stukje Tour, precies op het punt, waar
op de ronde altijd op de meeste be
langstelling kon bogen.
(Van onze speciale verslaggever!
DEN HAAG. Er doen steeds meer
geruchten de ronde, dat Tom Okker bin
nenkort zal toetreden tot een van de
twee proftennisgroenen. die de wereld
rondreizen. Hij heeft echter tijdens Wim
bledon slechts oriënterende besnrok'ngen
gevoerd, zoals hij ons mededeelde. Okker
zal misschien alleen tot het vollediee be-
roepstennis overgaan als hij een bijzon
der lucratieve aanbiedine krijgt. In ieder
geval zal hij zeker niet meer dit jaar tot
een profgroep toetreden. Hij zal zich ech
ter nog wel zeer uitvoerig beraden voor
dat hij een dergelijke stap zou doen nu
hij als „amateur" of „geautoriseerd" spe
ler eveneens veel geld kan verdienen.
Bovendien is zijn verloofde Annemarie
niet erg voor de idee. dat hij prof zal
worden. Okker zou, als hij prof wordt,
ook voor het Nederlandse Davis Cupteam
verloren zijn.
BAD MARIENBERG. Harry Jansen
staat in de ronde van Rijnland/Pfalz op
de derde plaats in het algemeen klasse
ment, dat aangevoerd wordt door de Duit
ser Czarnovski. Koeken is negende. Har
ry Jansen werd zondag derde. Zaterdag
werd Nederland tweede in de tijdrit ach
ter West-Duitsland. De Nederlanders
hadden pech want Rentmeester kreeg al
snel een lekke band en Harry Jansen reed
tegen een huis. Hij werd niet gewond. Ne
derland leidt in het algemeen ploegen-
klassement.
SKOPJE De Joegoslaaf Valencic
heeft de ronde van Joegoslavië gewonnen.
De Zweed Goesta Pettersson eindigde op
de tweede plaats. Holst werd zesde,
Baars achtste.
Negende etappe: 1. Godefroot (Belg) 3.19.16
(met bon. 3.18.56); 2. Hoban (GB) z.t. (met
bon. 3.19.06); 3. Van Rijckeghem z.t. (met
bon. 3.19.11); 4. Clarey (GB); 5. Vanden-
berghe (Belg); 6. Lemeteyer (Fr. A); 7.
Grosskost (Fr. B); 8. Bitossi (It.); 9. Jans
sen (Ned.); 10. Leman (Belg B); 34. Vianen
(Ned.); 40. Dolman (Ned.); 49. Nijdam
(Ned.); 57. Den Hartog (Ned.); 61. Pingeon
(Fr. A); 62. Beugels (Ned.); 66. Poulidor
(Fr. A), allen in dezelfde tijd als de win
naar; 88. Schepers (Ned.) 3.20.01; 89. Otten-
bros (Ned.) z.t.
Algemeen klassement: 1. Vandenberghe
(Belg B) 47.04.33; 2. Guyot Fr. A) op 1.29;
3. Genet (Fr. A) op 3.27; 4. Den Hartog
(Ned.) op 3.36; 5. In 't Ven (Belg A) op 3.45;
6. Ducasse (Fr. B) op 3.54; 7. Elorza (Sp.)
op 3.57; 8. Schiavon (It.) op 4.03; 9. Chappe
(Fr. B) op 4.08; 10. Passuello (It.) op 4.11;
11. Van Springel (Belg A) op 5.42; 12. Gross
kost (Fr. B) op 5.57; 13. Godefroot (Belg B)
op 6.03; 14. Zilioli (It.) op 6.04 15. Pintens
(Belg A) op 6.12; 16. Vianen (Ned.) op 6.14;
17. Bitossi (It.) en Van Rijckeghem (Belg
A) op 6.16; 19. Janssen (Ned.) op 6.24; 20.
De Vlaeminck (Belg B) op 6.34; 22. Pouli
dor (Fr. A) op 6.42; 32. Aimar (Fr. B) op
7.11; 41. Pingeon (Fr. A) op 7.19; 59. Nij
dam (Ned.) op 7.48; 60. Beugels (Ned.) op
7.48; 62. Jimenez (Sp.) op 7.56; 64. Schepers
(Ned.) op 8.08; 75. Ottenbros (Ned.) op 8.54;
84. Dolman (Ned.) op 15.32.
Ploegenklassement negende etappe: 1. Bel
gië B (Godefroot, Vandenberghe. Leman)
9.57.58 15 pnt.; 2. Groot-Brittannië z.t. 24
pnt.; 10. Nederland z.t. 92 pnt
Algemeen ploegenklassement: 1. Frankrijk
A 143.50.37; 2. België B 143.55 58; 3 België
A 143.56.52; 7. Nederland 144.03.54.
Puntenklassement: 1. Godefroot (Belg B)
113 pnt.; 2. Bitossi (It.) 112 ont.; 3. Vanden
berghe (Belg B) 107 pnt; 4. Van Ryckeghem
(Belg A) 92 pnt.; 5. Janssen (Ned.) 80 pnt.
Klassement in de combinatie: 1. Vanden
berghe (Belg B) 12 pnt.; 2. Bitossi (It.) 20
pnt.; 3. Genet (Fr. A) 29 pnt.
Gouden Pijl: 1. Vianen (Ned.) 36 pnt.; 2.
Desvages (Fr. C) 34 pnt.; 3. Ottenbros (Ned.)
31 pnt.
ISTANBOEL. De Rus Koelibin heeft
de wielerronde van Turkije gewonnen. De
Rus zegevierde zondag ook in de laatste
etappe, een rit over 146 kilometer van
Adapazari naar Istanboel. Hij versloeg in
de eindsprint van een kopgroepje van zes
renners, dat anderhalve minuut voor
sprong had op het peloton, de Nederlan
der Van Lachterop. De sprint van de
hoofdmacht werd gewonnen door va..
Katwijk. Fedor den Hertog had zaterdag
de dertiende etappe gewonnen voor Koeli
bin, Van Katwijk en Van Lachterop.
In het eindklassement is Van Katwijk
de beste Nederlander: hij eindigde op de
vijfde plaats. Fedor den Hertog werd ze
vende.
De eindstand: 1. Koelibin (Rusl.)
49.51.50, 2 Marek (Tsj.Sl.) 50.08.23, 3.
Gainan (Rusl.) 50.08.25, 5. Van Katwijk
(Ned.) 50.21.03, 7. Den Hartog (Ned.)
50.26.27.
In het ploegenklassement bezette Ne
derland achter Rusland de tweede plaats.
LUXEMBURG. De Belg Van den
Bosch heeft gisteren de 19e ronde van
de twaalf kantons gewonnen. De beste
Nederlander in de eindrangschikking was
Fred Sluper, die op de vierde plaats ein
digde. Roel Snijder werd zevende en Rink
Cornelisse tiende
De tweede etappe, een tijdrit over 22
kilometer, eindigde in een gedeeld Neder
lands succes. Roel Snijder deelde met de
Belg Dernoeden de eerste plaats met een
tijd van 32 minuten 47 seconden. De der
de en laatste etappe, van Muhlenbach
naar Petange, werd gewonnen door de
Luxemburger Treis.
(Van onze speciale verslaggever)
BORDEAUX Opnieuw een compleet peloton bij de aankomst in Bor
deaux en dat was precies wat Arie den Hartog al een dag tevoren had
voorspeld: „Bijna niet mogelijk om weg te komen. Ze vliegen er in, meteen
na de start en het tempo blijft hoog. Als er dan toch iemand wegkomt, is
er bij hem vast wel één van de tien, vijftien renners, die allemaal nog denken
dat ze favoriet zijn en dan krijg je helemaal het peloton op je hielen. Ga
maar na: de kortste etappe van de Tour en dan vlak na een rustdag". Wat
helemaal klopte: „Bordeaux" werd een prooi voor Walter Godefroot, die
opnieuw bewees dat Daniel van Rijckeghem, uitsluitend op de weg en niet
op de baan zijn sprinterskwaliteiten kan etaleren. Verder was er aan
leiding tot knorrige taal in het Nederlandse kamp, omdat Jan Janssen ver
geefs zocht naar medestanders in de eindsprint: de eenzame Vianen, die
hem in de juiste uitgangspositie moest manoeuvreren, werd overspoeld
door Belgen en omdat er verder geen oranjetrui in de voorste gelederen
verbleef, werd de slagzin „Bordeaux, Nederlandse stad" ontdaan van feiten,
waarop hij zou kunnen steunen. De nieuwe Tourgeneratie kan nu geen
rekening meer houden, met wat Faanhof, Dekkers, Voorting en Scholten
in de jaren 1950 presteerden.
Terug dus, naar de voorspelling van
Arie den Hartog, die op de rustdag in
Royan een Tourbeeld schetste, waarin hij
ook voor zichzelf een ruime plaats open
hield. „Kijk", zei Arie, „al sta ik dan op
de vierde plaats in het algemeen klasse
ment, ik ben natuurlijk geen favoriet
voor de eindzege. Toegegeven: ik hoef
me niet helemaal in dienst van Jan Jans
sen te stellen, maar als er een groepje
vooruit mocht raken met Jan en mij, ga
ik natuurlijk niet afstoppen, net als alle
anderen. Maar houdt er rekening mee,
dat dit een vreemde Tour is. Er zijn een
heleboel favorieten, en een heleboel ren
ners, die denken dat ze favoriet zijn. En
daarom slaagt er geen enkele ontsnap
pingspoging. Er is er altijd wel een van
wie een ander denkt: die is gevaarlijk".
Maar zijn die anderen dan zo gevaar
lijk? Arie den Hartog gelooft van wel.
„In deze ronde kan een toevallige ont
snapping raak zijn. Stel je nou eens voor,
dat iemand als Jos Huisman per onge
luk tien minuten neemt. Nou, dan zal er
al in de bergen flink gekoerst moeten
worden, wil je die minuten terug krijgen.
En de kans is groot, dat je ze niét terug
wint. Het kan zelfs ook met minder. Ver
onderstel, dat de een of andere Spanjaard
Gomez del Moral of Perez-Frances, een
minuut of vier op ons pakt. Dan zijn we
bijna gezien. Beter: ik heb drie minuten
voorsprong op de favorieten, als Poulidor
en Jimenez en nog wat anderen. Zij laten
mij al niet meer gaan. En dat is logisch.
Want ze zullen om te beginnen al flink
moeten fietsen om die drie minuten terug
te pakken. Als ik goed in vorm ben, en
ik geloof dat het niet slecht met me staat,
dan kom ik in de bergen weer behoor
lijk mee. Natuurlijk niet met de zeer bij
zondere klimmers, maar er ook heus niet
zo ver achter".
Den Hartog weet, dat hij daarmee een
probleem schildert, dat ploegleider Ab
Geldermans min of meer is komen over
vallen, en dat kopman Jan Janssen tot
diep nadenken heeft gestemd. Van de
laatste deze uitlating: „Arie is gewoon
een goede coureur. Dat is hij altijd al
geweest, al heeft hij een paar minder
goede jaren gehad. Maar nu rijdt hij uit
stekend en hij is zeker een gevaarlijke
renner. Er zijn heus nog geen problemen
over de eenheid in de ploeg, op dat punt,
dat niet. Maar ik wil je wel zeggen: ik
zal in het veld moeten oppassen voor
hem".
Ab Geldermans: „Arie rijdt verrassend
goed, maar er is geen probleem Janssen-
den Hartog. De ploeg blijft afgestemd op
Janssen. Zo zijn we vertrokken, en zo
blijft het. Jan is zondermeer de beste
coureur en de grootste favoriet. Natuur
lijk, Arie heeft nu min of meer een vrij
brief om zijn positie nog meer te verbe
teren. Maar dat kan nooit tegen de be
langen van Janssen indruisen. In de ber
gen. daar zullen we pas echt zien hoe het
uitpakt".
Is er dan een kans, dat, op het ogen
blik dat de rotsmassieven een fikse, defi
nitieve scheiding in het veld hebben te
weeggebracht, tóch in de oranjeformatie
een min of meer problematische verhou
ding ontstaat? Voorlopig nog niet. Aan
Den Hartog is het namelijk om te bewij
zen, dat hij zich opnieuw kan manifeste
ren als de „vedette", die hij vier jaar
geleden al weer bijna was. Winnaar van
Milaan-San Remo en daarna vertrokken
als kopman van Geminiani's Ford-ploeg
van toen. Kan Den Hartog terugkeren
naar de glorie van 1964? Voorlopig is de
Tourkaravaan bereid aan te nemen, dat
de kloeke Hollander die weg is ingesla
gen. Maar pas als het punt is bereikt,
waar hij toen sneuvelde, in 1964. vlak
onder de top van de Aubisque die
woensdag wordt beklommen wordt
duidelijk of Arie den Hartog alleen maar
hoopt dat de glorieuze tijden zijn terug
gekeerd of dat de maand juli 1968 voor
hem alleen maar een redelijk voordelige
zal worden.
Hij heeft zich in elk geval onderschei
den, deze Arie den Hartog. En hij is
veranderd: oprechter in zijn uitingen,
eerlijker in zijn berekeningen over winst
als een man, die zijn plaats aan de kop
van het veld met harde arbeid moet ver
dienen.
Twee tevreden Belgische renners:
Georges Vandenberghe met de gele
trui en Walter Godefroot, na zijn
etappezege rode-truidrager.
(Van onze speciale verslaggever)
SCHEVENINGEN. Het oude beton
nen centrecourt van de Mets-banen in
Scheveningen heeft nog nooit zo uitge
puild van de belangstellenden als op deze
zondagmiddag toen Tom Okker dit
maal bij de laatste acht wereldgroten
van Wimbledon weer „thuis" kwam.
Hij bracht met zich mee de Australische
finalist Tony Roche, de onttroonde kam
pioen John Newcombe en zijn dubbel-
partner, de Amerikaan Marty Riessen.
Derhalve twee profs tegen twee „ama
teurs". Dat bracht wel enig schipperen
met zich mee. Profs mogen namelijk niet
zomaar, buiten de vastgestelde open toer
nooien om, tegen de „liefhebbers" of
deze nu voor geld spelen of niet uit
komen.
Op zichzelf een lachwekkende zaak,
maar we moeten dan maar bedenken, dat
we ons in de tennisserij in een over
gangsperiode bevinden, waarin de spelers
zelf nu en dan niet 'precies weten waar
zij aan toe zijn. Okker mocht dus alleen
in het enkelspel uitkomen tegen Riessen
en Roche tPgen Newcombe. Toen beide
singles achter de rug waren volgde
zo zullen ongetwijfeld velen van de ruim
vierduizend toeschouwers hebben ge
dacht een komedie. „Dames en heren,
de wedstrijden zijn nu afgelopen. Uw
kaartjes zijn niet meer geldig, maar
kunt gerust blijven kijken naar het nu
volgende dubbelspel, dat als trainings
partij wordt gespeeld". Deze formule
moest worden gevolgd teneinde niet in
botsing te komen met" de thans geldende
prof-amateurbepalingen. Nu deze mede
deling was gedaan, konden Roche-New-
combe enerzijds en Okker-Riessen ander
zijds met een gerust geweten tegen el
kaar strijden.
(Van onze speciale verslaggever)
LONDEN Billie-Jean King-
Moffitt, de kleine 23-jarige Ameri
kaanse atlete inet de enigszins opzich
tige bril, is er, ondanks het feit dat
zij er zelf niet erg veel hoop op had,
toch in geslaagd voor de derde achter
eenvolgende maal als beste speelster
uit het Wimbledontoernooi te stap
pen. Enige weken geleden nog was
zij, zoals zij het zelfde uitdrukte vol
komen „fed up" van tennis. „Ik kon
geen net en geen bal meer zien", zei
ze ons na afloop van de finale, met
een smal gezichtje, dat duidelijk de
sporen van vermoeidheid en inspan
ning verraadde. „Dat was ook de
reden, dat ik het was me nog nooit
overkomen enige weken geleden
zomaar een toernooi in Engeland in
de steek liet en het vliegtuig nam
naar Amerika, naar huis".
Op deze zaterdagmiddag bracht Billie,
de jongensachtige, de spontane, de moei
lijke eindstrijd tegen de 30-jarige onver
schillige, maar goedlachse Australische
Judy Tegart tot een goed einde, maar zij
moest er hard voor knokken: 9-7 7-5.
„De regen van de eerste week heeft me
gered", zei Billie King ronduit. „Ik kon
daardoor nog flink trainen op een over
dekte baan, waardoor ik m'n vorm weer
enigszins terug kreeg." Zij wandelde ver
volgens vrij comfortabel door het toer
nooi om in de halve eindstrijd tegen de
Britse Ann Jones, haar tegenstandster
van vorig jaar in de finale, op de rand
van de afgrond te komen. Op het nipper
tje haalde zij de finale. En deze eindstrijd
kon zij nog net, met inspanning van al
haar niet geringe aanvallende krachten
van prachtige topspin-service. volley en
smash, binnen de twee sets houden.
Billie was uiteraard gelukkig met deze
derde titel, waardoor zij grote speelsters
als Maria Beuno, Maureen Connolly en
Louise Brough had geëevenaard, maar zij
maakte er na afloop ook geen geheim
van dat zij eigenlijk op ziet tegen de twee
jaar, die zij als beroepsspeelster contrac
tueel nog moet volbrengen. „Ik ga nu eni
ge toernooien in Amerika spelen", zei ze
NAPELS De Zweed Pelle Petter
son is zaterdag Europees zeilkampioen in
de startklasse geworden. Hij ontving de bij
het kampioenschap gehouden in de
baai van Napels behorende beker uit
handen van koning Constantijn van Grie
kenland.
De duizenden toeschouwers hebben mei
volle teugen genoten van de „exhibitions",,
de avond na het luisterrijke slotbal van
Wimbledon. Het viertal stapte zo vanuit
Londen de baan op, zo van het snelle
gras op het, dan bijzonder, trage gravel.
Eerst speelde Neerlands crack tegen
Riessen. Tom en Marty hadden er wel
weer zin in, na enige dagen rust op
Wimbledon, vooral nu het „zomaar" een
partijtje gold met op de achtergrond een
aardig douceurtje. Zij maakten er een
luchtig kijkspel van, waarin hier en daar
een aardige show was verwerkt. De Ne
derlander won, met tweemaal 6-4.
Daarna was het de beurt aan beide
Australische profs, die samen gisteren
Wimbledonkampioen dubbelspel waren
geworden. Roche verbaasde af en toe met
zijn formidable backhand, Newcombe
fungeerde meer als de „aangever", die
de show echter wel wat erg doorzichtig
opvoerde. In dit geval zegevierde de
Wimbledonfinalist met 6-4, 6-3.
En tot slot de kersverse wereldkam
pioenen tegen het befaamde duo Okker-
Riessen, dat in stilte de gedachte had ge
koesterd op Wimbledon heel ver te komen,
maar al in de eerste ronde werd uitge
schakeld door Davidson-Hoad. Welnu, het
gretige publiek van de Mets kon getuige
zijn van een „revanche". Okker en zijn
makker versloegen de gloednieuwe titel
houders met tweemaal 6-4.
„en daarna hoop ik (en ze sloeg de han
den met een smekend gebaar in elkaar)
een paar vrije dagen te krijgen."
In die twee jaar zal zij 80.000 dollar
hebben verdiend. Als we het allemaal
goed hebben begrepen zal dat zuur ver
diend geld zijn. Het winnen van Wimble
don bracht haar 6375.- op, een bedrag
dat zij belachelijk laag vond in vergelij
king met de winnaar bij de heren, die bij
na het driedubbele kon toucheren.
De donkere Australische Judy Tegart,
die bijna accountant is, heeft zich uiterst
dapper geweerd tegen haar befaam
de tegenstandster. Zij speelde niet alleen
tegen Billie King, maar ook tegen de he
ren van haar nationale tennisbond. die
haar altijd links hebben laten liggen,
omdat zij haar te oud vonden. Judy ging
eigenlijk pas serieus internationale toer-
nooeien spelen toen zij al 22 jaar was. Er
kon van de zijde van de Australische
bestuursleden, die op Wimbledon wa
ren geen felicitatie af.
Judy Tegart speelde er moedig op los,
met harde drives en een bijna mannelij
ke service. Jammer was het evenwel, dat
de opslag nogal eens in het net doofde.
Dat gebeurde in totaal tien maal. Zij mis
te voorts een belangrijk wapen om de
aanvallende Amerikaanse terug te drin
gen: de lob. Pas tegen het einde van de
partij probeerde zij hem enige malen,
echter zonder veel succes.
Er was voor Billie King ook nog een
tweede titel weggelegd, namelijk in het
damesdubbel, samen met Rosemary Ca
sals. Beiden hadden dit kampioenschap
vorig jaar eveneens in hun bezit. De
Frans-Engelse combinatie bestaande uit
Franpoise Durr-An Jones, was de tegen
partij in de finale. Zij capituleerden pas
na drie sets: 3-6, 6-4, 7-5.
Ken Rosewall en Fred Stolle hebben
NewcombeRoche v(jf uitputtende sets
lang van de dubbeltitel afgehouden.
Zelfs zag het er naar uit, dat daardoor
iet alle finales op zaterdag zouden kun
nen worden afgewerkt. Pas na 70 games
konden Newcombe en Roche zich win
naar noemen met de cijfers: 3-6, 8-6,
5-7 14-12 6-3.
De laatste finale, het gemengd dubbel
spel, kon nog juist voor het vallen van de
duisternis worden voltooid. Margaret
Court-Ken F'etcher konden de Russen 01-
ga Morozova-Alex Metreveli. die Okker en
Nancy Richey vroegtijdig uitschakelden,
met 6-1 14-12 van de titel afhouden, maar
dat gebeurde pas op het achtste match-
punt.
