Geestdriftig ensemble deed
de middeleeuwen herleven
Debussy's zwanenzang
in fijnzinnig concert
Weldadig speels ballet
van Hans van Manen
Weense cyclus besloten
SYNTAGMA MUSICUM" IN ZANDVOORT
Tempestmet
Barry more
Boerenleenbanken
worden extra
beveiligd
Verzet in
Oostenrijk
HOLU^
WIJ ONTVINGEN:
rs i rs a r»
Radio-dinsdag
Televisie-vanavond
TV maandag
TV dinsdag
MAANDAG 8 JULI 1968
Inleven
Bevallig
Plezant
Tijd slot of) kluizen
(Van onze muziekrecencent)
ZANDVOORT. Het concert, zaterdag
avond als onderdeel van de Haarlemse
orgelmaand gegeven in de Ned. Herv.
Kerk te Zandvoort door het ensemble
„Syntagma Musicum", onder leiding van
Kees Otten, liet een
aantal muzikale fijn
proevers een paar
uren verwijlen in de
sfeer van de middel
eeuwen en de renais
sance, althans voor
zover de geluiden
van blaas-, strijk- en tokkelinstrumenten
uit die tijden, plus de vokale en instru
mentale vertolkingskunst en, last not
least, de toenmalige componeerkunst
daartoe in staat zijn; en dat is niet wei
nig, want de toonkunst heeft in haar on
stoffelijkheid ruimschoots het vermogen
de geest van haar tijd vast te leggen.
„SYNTAGMA MUSICUM", naam ont
leend aan het beroemde boek van Prae-
torius, is een groep van zes bekwame en
vooral geestdriftige jonge of jeugdig blij
vende musici; dit laatste is dan vooral
van toepassing op de leider. Hun bedre
venheid in het bespelen van oude instru
menten der blokfluitfamilie, van zink,
gemshoorn, kromhoorn, pommer en sa-
queboute, van vedel, viola di gamba, por
tatief, spinet en slagwerk, gaat gepaard
met een gespecialiseerd soort zingen, al
les ter wille van de aard der kunstsoort,
die zij zo zuiver mogelijk trachten te die
nen.
HET betekent een zich inleven in het
wezen van vroegere cultuurperiodes. Hier
toe helpen de karakteristieke klanken van
het oude instrumentarium, maar hoofd
zaak is, de instrumenten aan te wenden
naar de eigenheid van de te vertolken
muziek, die dikwijls in feite nog verbor
gen zit achter het overgeleverd noten
beeld. Veelzijdige kunde inzake struc
tuurproblemen, gerijpt historisch inzicht
plus een dosis fantasie moeten erbij te
pas komen om vorm van uitvoering te
vinden voor de muziek uit de middeleeu
wen.
Voor dit alles staat Kees Otten borg
als kenner en bespeler van allerlei speel
tuigen (wij luisterden verrast naar zijn
spel op de gemshoorn, de zink en de
kromhoorn), en wij hebben hem bewon
derd om zijn kijk op de mogelijkheden
die hij in zijn apparaat ziet om de mid
deleeuwse toonkunst leefbaar te her
scheppen. Sinds Arnold Schering de knup
pel in het musicologische hoenderhok
wierp (1912), is er heel wat veranderd
betreffende de inzichten van uitvoering;
Kees Otten weet daarvan met zijn com
binatie van stemmen en instrumenten
vindingrijk op door te werken. Met bij
zondere belangstelling beluisterden wij
zijn interpretatie van twee delen uit de
Mis van Doornik (14de eeuw), en wel
inzonderheid om de vloeiende, gregoriaans
aandoende lijn. die het afschrift van De
Coussemaker niet zou doen vermoeden en
uiteraard het resultaat is van een wel
overwogen stijlinzicht.
Heerlijk was het te luisteren naar vier
Misdelen van de Waal(?) Arnold de Lan-
tins, stukker. met ieder hetzelfde grego
riaanse kopmotief en de vaak voorkomen
de karakteristieke cadens, die men bij
Dufay ook steeds aantreft: muziek van een
bijzondere mildheid, waaraan de timbres
van vedel en portatief het hunne bijdroe
gen. Zo zouden wij kunnen doorgaan met
het om bepaalde kenmerken citeren van
steeds in klank en spiritualiteit wisselen
de juweeltjes, gecomponeerd door figu
ren als Legrant, Dufay, Binchois, Ocke-
ghem. Des Prés, Obrecht, die het muziek -
publiek nauwelijks bij name kent, tenzij
als straataanduiding in de Concertgebouw-
buurt te Amsterdam.
NA dit klinkend contact met in hoofd
zaak Zuidnederlandse meesters werd nog
even de schijnwerper gezet op de grote
Noordnederlandse nakomer Jan Pietersz.
Sweelinck. Van deze hoorden wij onder
meer klavierwerk, zeer bevallig gespeeld
op het spinet door Barbara Miedema, die
zich voorheen op handige wijze bedrijvig
had getoond met portatief, kromhoorn en
slagwerk. Een bijzondere tractatie was het
variatiewerk voor sopraanfluit van jhr.
Jacob van Eijck over het Sweelinckthema
..Malle Sijmen", vertolkt door Leo Mei
link, die zich ook heeft doen opmerken
door zijn spel op de pommer en de oude
trombone. Anneke Pols wisselde strijd-
stokken en blokfluiten, die ze met even
veel smaak hanteerde. De alt Will Kipper-
sluis dwong, tezamen met de tenor Marius
van Altena (tevens vaardige bespeler van
de kromhoorn) onze bewondering af in de
virtuose vertolking van een chanson van
Obrecht, dat wij ons voorheen niet anders
konden voorstellen dan weer te geven
met instrumenten.
TENSLOTTE werd door het ensemble
nog een „plezante" greep gepresenteerd
uit de Antwerpse Musyck-boexkens, die
Tielman Susato in 1551 op de markt
bracht.
Kees Ottens Syntagma Musicum ver
dient een wereldfaam te veroveren, even
redig aan die van het gereputeerde en
semble van Safford Cape, dat op onge
veer dezelfde wijze is voorgegaan. Dit
was, na de indrukken van deze sfeerrijke
avond, onze stellige mening.
Jos de Klerk
(Van onze muziekrecensent)
AMSTERDAM. Het derde en laatste
concert van de Debussy-cyclus, dat za
terdagavond in de
Kleine Zaal van het 11 n I I A kJ n
Concertgebouw gege- \J V. L 1 fj
ven werd, was ge
wijd aan zijn laatste
werken. In juli 1915 f C P T i U K V
begon Debussy aan w f 1 ft
„Six sonates pour
divers instruments". De eerste sonate
voor cello en piano werd voltooid in sep
tember en werd gevolgd door de sonate
voor altviool, fluit en harp.
DE voortreffelijke cellist Jean Decroos,
aan de piano begeleid door Danièle De-
chenne, speelde met élan en verfijnde
toonvorming. Hij wist de typische klank
sfeer van Debussy bijzonder goed te
treffen.
Het is merkwaardig dat Debussy in zijn
laatste scheppingen weer teruggekeerd is
tot de hevig romantische stijl van zijn
jeugdwerken. Het prachtige instrument
van Decroos verdroeg gemakkelijk de
forse aanzet van de lyrische uitbundigheid
en sprak ook goed aan in de lichte ijle
toon op momenten van poëtische ver
stilling.
Het trio voor altviool, fluit en harp,
gespeeld door Joke Vermeulen, Pieter
Odé en Vera Badings, brengt grote moei
lijkheden met zich mee op het gebied van
de samenklank. Het uiteenlopende ka
rakter van de drie instrumenten vormt op
sommige plaatsen een hindernis voor de
samenstelling van de klank, daaraan kon
ook dit uitnemende trio niets veranderen.
De stugge toon van de altviool liet zich
niet mengen met het bekoorlijke timbre
van fluit en harp, compositorisch is het
een meesterwerk, maar de instrumentatie
is bepaald minder geslaagd.
Pieter Odé speelde vervolgens de mi-
niatuur-fluitsolo „Syrinx" gecomponeerd
in 1913. Van Mozart wordt weieens ver
teld, dat hij de klank van een fluit niet
kon verdragen: „Was ist haszlicher als
eine Flöte?" „Zwei Floten!" Debussy,
die toch een groot bewonderaar van Mo
zart was, schreef zijn mooiste passages
voor fluit, hij werd blijkbaar wél door de
fluitklank geïnspireerd. De inleiding van
de „Prélude l'après-midi d'un faune" is
daar een treffend voorbeeld van. Wij zou
den bijna zeggen; „Als Mozart Pieter Odé
gekend had, dan was hij wel van mening
veranderd"! Het lenige, watervlugge pa-
sagespel en de slanke Franse toonvorming
van deze knappe instrumentalist heeft een
grote bekoring.
De sonate voor viool en piano, gespeeld
door Theo Olof en Danièle Dechenne was
het sluitstuk voor de pauze. In mei 1917
(één jaar voor zijn dood) gaf Debussy
zijn laatste concert in de Salle Gaveau in
Parijs, op dit concert speelde hij voor het
eerst de vioolsonaten met de violist Gas
ton Poulet. De grote violistische kwali-
AMSTERDAM
Het is te hopen voor It ft k H h
het welzijn van het ft U
Nederlands Dansthe
ater, dat dit gezel
schap zijn contact
met het achterland
niet gaat verwaarlo
zen of verliezen. Door de verlengde duur
van de Amerikaanse tournee, op zichzelf
natuurlijk een gelukwens waard, konden
de lang van tevoren aangekondigde pro
gramma's voor het Holland Festival
slechts zeer gedeeltelijk worden gereali
seerd. Het is bepaald niet uitgesloten, dat
het noodgedwongen haastwerk oorzaak
werd van niet minder dan drie blessures.
Tengevolge daarvan moest eerst „Vario-
matic" van Hans van Manen tot de twee
de serie voorstellingen worden uitgesteld
en vervolgens de noviteit „Rococo Varia
ties" van Benjamin Harkarvy zondag
avond in de Arnsterdamse Stadsschouw
burg door „Metaforen" vervangen, het
geen als geluk bij een ongeluk althans
een aanzienlijke kwaliteitswinst oeteken-
de. Overigens bleef ondanks de hoge
entréeprijzen de orkestbak leeg en moest
men het stellen met mechanisch gerepro
duceerde muziek.
Eèn première dus, die ruim dertien
minuten duurde. Hans van Manen heeft er
zich in interviews herhaaldelijk over be
klaagd, dat de meeste critici tekort schie
ten naar zijn mening in informatief op
zicht, doordat zij er zich onvoldoende van
zouden vergewissen waarmee hij bezig is.
Nu is dat een vreemt standpunt, al ware
het alleen reeds afgezien nog van prak
tische bezwaren omdat een te nauwe
betrokkenheid de zuiverheid aan het oor
deel ernstig kan vertroebelen. Maar hoe
dan ook: ten aanzien van zijn „Varioma-
tic" (de titel verwijst naar een diaprojec
tieapparaat, dat automatisch van beeld
verwisselt) heeft hij geen enkele twijfel
aan zijn opzet willen laten bestaan. Van
daar dat wij ter oriëntatie van de lezer
niet beter kunnen doen dan zijn toelich
ting overnemen:
„De Serenade voor strijkers van Lennox
Berkeley, waarmee het ballet gemaakt is,
dateert uit 1939. Het bestaat uit vier de
len. De vijf dansers komen met tussenpo
zen van anderhalve minuut op het toneel.
Daar voeren zij elk gedurende ruim zeven
minuten voorgeschreven bewegingen uit.
De aantallen aanwezige figuren zijn dus
achtereenvolgens 1, 2, 3, 4, 5, 4, 3, 2, 1.
De schematische structuur van de choreo
grafie valt niet samen met die van de
muziek. Beide hebben een individualiteit
behouden, die de dialoog niet uitsluit. De
mathematiek van de als een reeks verlo
pende opbouw vormt een opzettelijk con
trast met het menselijk materiaal".
Dat is precies wat er gebeurt. De grote
verdienste lijkt mjj vooral te liggen in de
complete verstrengeling van wat men tot
dusver als academische en vrije dans
placht te scheiden. Belangrijker misschien
is de wisselwerking, als men het proces
zo mag noemen, van autonome dans en
subjectivisme. Men zou dit korte stuk va
ker moeten zien om tot een betere bena
ming in woorden te kunnen komen. En
dan is er nog een aantrekkelijke kwali
teit: het is ondanks de seriële constructie
doorlopend en weldadig speels. De uit
voerenden zijn in volgorde van opkomst:
Willy de la Bije, Tony Hulbert, de in de
Kennemer Balletstudio opgeleide Mea
Venema, Han Ebbelaar (in plaats van
Frans Vervenne) en Gérard Lemaitre.
David Koning
teiten van Theo Olof zijn voldoende be
kend, zijn diep bewogen spel bracht bij
velen ontroering teweeg onder het luis
teren naar de zwanenzang van de grote
Franse meester.
Na de pauze werd „La Boite a Joujoux"
opgevoerd door de marionettenspelers Jan
Nelissen en Feike Boschma, met Hans
Henkemans aan de piano. In ERBIJ van
6 juli vindt U een uitgebreide toelichting
bij dit werk. De voorstelling werd met
enthousiasme gevolgd door een opgeto
gen publiek. Henk Henkemans speelde
zijn hoogste troeven uit, aan zijn spel kon
men horen, dat hij zo verliefd is op dit
stuk als het soldaatje op het danseresje.
Zeer terecht werd hem daarom door Ne
lissen de roos in het knoopsgat gestoken,
die zozeer past bij een verliefde jongeling.
J. H. Moolenijzer
boekenboekenboekenboekei
boekenboekenboekenboeken]
boekenboekenboekenboeken|
boe ken boe ke n boek e n boe ken
boekenboeken
boekenboeken
boekenboeken
boekenboeken
boekenboekenboekenboek<
boekenboekenboekenboeken,
boeken boekenboekenboek
boekenboekenboekenboeken
nl
nl
enJ
:en|
enl
en|
Jaap Egmond en Klaas de Poel stelden
samen „Kunst onderweg in Nederland"
(uitgave W. DE HAAN in Hilversum),
waarin een vergelijkende beschouwing
wordt gegeven over de karakteristieke
hoogtepunten in de kunst van ons land.
„Het systeem der Duitse concentratie
kampen" is het onderwerp van het boek
van Eugen Kogon „De SS-Staat" en in de
Nederlandse vertaling van Fie Zegerius
verschenen bij H. J. PARIS nv in Amster
dam. De auteur heeft als gevangene ruim
zeven jaar in kampen doorgebracht en is
als leider opgetreden van het ondergrond
se verzet waardoor hij hoeft kunnen mee
werken dat duizenden levens gered wer
den van hen die door de SS waren voor
bestemd voor vernietiging.
„Vogels met rode beulskoppen" van
Fernand Auwera verscheen in de serie
„Standaard Literatuur vandaag" .bij de
Standaard-uitgeverij in Antwerpen. Het
betreft een bundel van een aantal verha
len waarin de auteur het leven van de he
dendaagse mens doorlicht.
5
S
(Van onze filmcriticus)
AMSTERDAM De VPRO heeft
het niet aangedurfd de volledige „Tem
pest", een zwijgende film uit 1928, op
het scherm te brengen, misschien wel
terecht, want al speelt John Barrymore
er de hoofdrol in, het larmoyante dra
ma uit de Russische Revolutie, boven
dien als zwijgende film opgenomen, zal
moeilijk een modern publiek ander
half uur kunnen bezig houden. Niette
min is de film waarvan nu nog geen half
uur wordt vertoond (Ned. 2 19.35-20.00)
interessant onder andere door de aan
wezigheid van de grote John Barry
more, die als toneel- en filmacteur een
belangrijke figuur in de wereld van
de Amerikaanse dramatische kunst is
geweest.
Barrymore stierf in 1942 op zestig
jarige leeftijd na lange tijd het idool
van miljoenen filmbezoekers te zijn
geweest en op het toneel duizenden tot
enthousiasme te hebben gebracht met
zijn Hamlet-vertolking. In „Tempest"
speelt hij een Tsaristische officier, die
zich tijdens de Revolutie ontpopt als
(Van onze muziekrecensent)
SCHEVENINGEN. De cyclus, ge
wijd aan composities van Schönberg,
Berg en Webern, door „Het Residentie-
Orkest" voor het Holland Festival ge
organiseerd, is beëindigd. Zaterdagavond
werd het vierde,
laatste concert van
deze cyclus in de
Kurzaal te Scheve
ningen, evenals de
voorgaande drie door r f O r i i| l\
het Residentie-orkest l| ft
onder leiding van
dirigent Pierre Boulez gegeven.
DE componist-dirigent Bruno Maderna
noemde als ingewijde in de geavanceerde
muziek de combinatie Residentie-orkest-
Boulez „het beste apparaat" om de muziek
van Schönberg, Berg en Webern uit te
voeren, een uitspraak, die ook de minder
georiënteerde toehoorders bij de vier con
certen de zekerheid heeft moeten geven,
dat hun een optimale presentatie geboden
werd. Zij hebben dit trouwens ook met
eigen oren kunnen vastellen.
Op de vraag van de redactie van de
uitgegeven „Schönberg, Berg, Webern-
krant" naar de mening van een orkestlid
over de cyclus moet dit orkestlid geant
woord hebben: „Om op m'n hoofd te gaan
staan van ellende". Als dit waar is heb
ik nog groter respect dan het grote, dat
ik al had gekregen voor het Residentie
orkest en ook voor de collectieve gezind
heid, die het heeft kunnen opbrengen om
niet alleen de experimentele sectariërs,
maar ook degenen met een ruime, alge
mene belangstelling voor muziek de
werken van de drie Weense componisten
als een klankrealiteit te doen ervaren.
Een algemeen aanvaarde en algemeen
„begrepen" muziektaal werd op dit con
cert doorgaans niet gesproken. Wel wer
den er contacten geopenbaard met name
in de „Fünf Orchesterlieder" van Alban
Berg en in diens „Lulu Symfonie" met
een ook door „niet-geavanceerden" te
recht afgewezen verleden van geëxal
teerde, hysterische dramatiek, die nu maar
al te duidelij verstaan werd.
Het is trouwens een bedenkelijke on
derneming opera-muziek met een sym
fonie „zelfstandig" te maken. In dit ge
val werd zelfs nog een opera-fragment:
het lied van Lulu ingeschakeld.
Voor wat de uitgevoerde symfonie
opus 21 van Anton Webern betreft, het
verstandelijke proces, waaraan het werk
zijn ontstaan dankt, heeft de muziek wat
spanningloos bezonken doen worden.
Aanzienlijk meer spanning trad er aan
de dag in de reeks van vijf minuscule
Orkest-stukken opus 10, welke in hun
kortheid en uiterste concentratie een
demonstratieve, misschien wel onbewuste
reactie lijken te vormen op de mammoet
symfonieën met hun massale bezettingen
van de laat-romantiek.
Het concert werd begonnen met de
„Fünf Orchesten stücke" opus 16 van Ar
nold Schönberg. Het is om de rijkdom
aan klankkleuren in een oneindige varia
tie van dynamische nuanceringen in voor
treffelijk afgewogen verhoudingen, dat
deze stukken mij de grootste voldoening
hebben gegeven. De uitvoering werd een
sublimering van de klank tot een ver
rassende absolute zelfstandigheid.
Vermeld zij nog, dat de mezzosopraan
Barbró Ericson aan het concert haar mede
werking verleende, overigens niet in alle
opzichten overtuigend.
P. Zwaanswijk
(Van onze correspondent)
DEN BOSCH. Naar aanleiding van
de overval op de boerenleenbank in Hei-
loo zullen alle boerenleenbanken met in
wonende kassiers een tijdslot op de kluis
krijgen.
De kluizen kunnen dan niet eerder dan
op het ingestelde tijdstip, 's morgens bij
de aanvang van de kantooruren, worden
geopend. Voor overvallers wordt het zin
loos om 's nachts kassiers te bedreigen,
omdat deze de kluizen dan ook met geen
mogelijkheid open kunnen krijgen.
De directeur van de Centrale Coöpera
tieve Boerenleenbank, drs. J. van Og-
trop, heeft dit bekendgemaakt bi.j ie ope
ning van een nieuw bankgebouw in het
Brabantse Lithoyen. De Centrale Coöpe
ratieve Boerenleenbank zal voorts over
gaan tot ±le aanschaf van een gepantser
de geldtransportauto.
Stanley Baker in de hoofdrol van de
thriller „Heraclitus". (Nederland II,
vijf over negen).
leider van de opstand. Een gewetens
conflict van grote omvang is onver
mijdelijk, omdat de officier inmiddels
verliefd is geworden op een echte prin
ses die hij later weliswaar uit de
Bolsjewistische gevangenis kan red
den, maar die hij niet tot het nieuwe
geloof kan bekeren.
De prinses wordt gespeeld door
Camille Horn, toentertijd vers geïm
porteerd uit Duitsland, waar zij naam
had gemaakt met haar rol van Gret-
chen in Murnau's „Faust". Haar te
genspeler in „Faust", Emil Jannings,
was toen ook al in Hollywood en speel
de in datzelfde jaar 1928 onder Josef
von Sternberg de rol van een Russische
grootvorst in „The last command".
Rusland en de Revolutie waren toen
in Hollywood in de mode, evenals de
Europese sterren van wie de kwijnende
Amerikaanse filmindustrie nieuwe im
pulsen verwachtte.
1928 was tegelijk definitief het laat
ste jaar voor de omschakeling van de
zwijgende naar de sprekende film en
dat alles maakt „Tempest" tot een
curiositeit, die zelfs in zijn gemutileer
de vorm en voorzien van later toege
voegd geluid en muziek door film
belangstellenden niet gemist mag wor
den.
Charles Boost
HILVERSUM. Op het eerste net
een landen-spelletje, op Nederland
twee het verzet in Oostenrijk.
Het avondprogramma op het eerste
net begint met een filmverslag van de
aankomst van de Tour de France-ka-
ravaan in Bayonne. Daarna Barend de
Beer, de reclame, het journaal en de
kerkelijke actualiteitenrubriek „Ken
merk", die goeddeels is gewijd aan de
vierde assemblee van de Wereldraad
van Kerken in Uppsala. Vervolgens de
NCRV met de serie „Het Leven begint
bij Honderd".
Na het journaal de herhaling van
het tweede deel van de serie „Lieber-
mann en Liebermann". Zaterdag is de
vijfde ronde gehouden van „Zeskamp",
omdat de NCRV toen geen zendtijd
had, komen de opnamen nu op het
scherm. De Belgen kregen de wed
strijd zaterdag al te zien. De strijd
speelt zich af in het Belgische Veurne.
Voordat ds. A. C. D. van den Bosch uit
Ginneken de dagsluiting verzorgt, kun
nen we een kwartiertje luisteren naar
de klavecinist uit Columbia Rafael
Puyana, die in het Mauritshuis in Den
Haag werken speelt van Antonio So-
lèr.
Na Barend de Beer. de reclame en
het journaal is het de beurt aan de
VPRO om het tweede-net programma
te vullen. Ze doet dat eerst met de
serie „de Avonturen van Polly en de
zwarte diamant" en vervolgens met
.Tempest" Na het journaal een uit
zending van Dick Verkijk in het ka
der van „Speciale Berichtgeving": het
tweede deel van de documentaire „die
Deutsche Opposition", die het verzet
van Duitsers tegen het nazisme in beeld
brengt. Vanavond voornamelijk het
verzet in Oostenrijk na de Anschluss.
Vervolgens een thriller uit Enge
land, die in twee delen zal worden uit
gezonden. De titel van deze spionage-
film is „Heraclitus". De avond wordt
besloten met een uitzending, gewijd
aan de vierde assemblee van de We
reldraad van Kerken in Uppsala.
HILVERSUM I
7.00 Nws. 7.10 Ochtendgymnastiek.
7.20 Lichte gramm. muz. 7.54 Deze
dag. 8.00 Nws. 8.11 Radiojournaal. 8.20
Lichte gramm. muz. (8.30 De groente
man). 8.50 Morgenwijding. 9.00 Repor
tage. 9.35 Waterstanden. 9.40 Muz.
10.00 Voor de kleuters. 10.10 Arbeidsvi
taminen (11.00 Nws.) 11.55 Beursber.
12.00 Marinierskapel. 12.26 Mqded.
voor land- en tuinbouw. 12.29 Over
heidsvoorlichting. 12.39 Sportrevue.
13.00 Nws. 13.11 Radiojournaal. 13.30
Operette. 14.25 Moderne muz. 15.00 Ope
ra van Bartok. 16.00 Nws. 16.02 Piano
recital. 16.38 Oude liederen. 17.00 Ge
varieerd platenprogr. 17.55 S.O.S.-be
richten. 18.00 Nws. 18.16 Radiojournaal.
18.30 Amusementsmuz. 19.00 Klank
beeld. 19.30 Nws. 19.35 Gevarieerd pro
gramma. 20.45 Detective-hoorspel 21.20
Amusementsmuz. 21.50 Dansmuz. 22.30
Nws. 22.40 Radiojournaal. 22.55 Neder
landse muz. 23.55 Nws.
HILVERSUM II
7.00 Nws. 7.10 Het levende woord.
7.15 Klassieke gramm. muz. 7.30 Nws.
7.32 Actualiteiten. 7.45 Moderne muz.
8.00 Nws. 8.11 Gewijde muz. 8.30 Nws.
8.32 Vakantietips. 8.45 Lichte gramm.
muz. 9.30 Klassiek vioolconcert, 10.00
Theologische etherleergang. 10.35 Mo
derne muz. 11.00 Nws. 11.02 Voor de
zieken. 11.55 Med. 12.00 Gevarieerd
progr. (12.22 Wij van het land; 12.26
Meded. t.b.v. land- en tuinbouw; 12.30
Nws; 12.41 Actualiteiten; 13.00 Raden
maar14.05 Licht muz. progr.
14.30 Muzikaal middagmagazine. (16.00
Nws.) 17.00 Overheidsvoorlichting.
17.10 Voor de kinderen. 18.00 Metropole
orkest. 18.30 Nws. 18.46 Actualiteiten.
19.05 De Ronde van Frankrijk 1968.
19.15 Licht progr. 20.00 Omroeporkest.
20.55 Gesprek. 21.10 Klassieke gewijde
muz. 21.35 Moderne orkestwerken. 22.15
Moderne kamermuz. 22.30 Nws. 22.40
Overweging. 22.45 De zingende kerk.
23.00 Vakantie-magazine. 23.30 Licht
gramm. muz. 23. 55Nws.
HILVERSUM III
9.00 Nws. 9.02 Licht platen progr.
(10.00 Nws.) 11.00 Nws. 11.02 Pow-Pow.
12.00 Nws. 12.03 Zorro. 13.00 Nws. 13.03
Ekspres. (14.00 Nws.) 15.00 Nws. 15.03
Er-Jee-Em-Drie. 16.00 Nws. 16.03 Licht
platenprogr. (17.00 Nws.) (Ronde van
Frankrijk 1968: Tussen 13.15 en 13.20
uur; 14.05 en 14 uur en 15.05 en
15.10 uur: rechtstreekse reportage 11e
etappe; tussen 16.00 EN 17.00 uur Ver
slag van de finish.)
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nws. 12.03 Lichte muz. 12.40
Weerbericht. 12.48 Gramm. muz. 12 55
Buitenlands persoverzicht. 13.00 Nws.
(14.00, 15.00 en 16.00 Nws.). 16.03 Beurs
berichten. 17.00 Nws. 17.15 Lichte muz.
18.00 Nws. 18.03 Tophits. 18.28 paarde-
sportuitslagen. 18.30 Franse les. 18.32
Gramm. muz. 18.35 Tips voor verkeer.
18.40 Gramm. muz. 18.45 Sportkroniek.
18.52 Taalwenken. 18.55 Gramm. muz.
19.00 Nws 19.30 Lichte orkestmuz. 19.45
Syndicale kroniek. 19.55 Gramm. muz.
20.00 Klassieke muz. (20.47 Boekbespre
king). 21.50 Pianomuz. 22.00 Nws.
Nederland I
18.30 NTS Tour de France.
18.50 Barend de Beer.
18.56 STER: Reclame.
19.00 NTS Journaal.
19.03 STER: Reclame.
19.06 CVK/IKOR/RKK' Kenmerk
19.31 NCRV: Het leven begint bij 100
19.56 STER: Reclame.
20.00 NTS Journaal.
20 16 STER: Reclame.
20.20 NCRV Lieberman Lieberman
20.45 Zeskamp
21.55 Klavecimbel-recital.
22.10 Avondsluiting.
22.15 NTS: Journaal.
Nederland II
18.50 NTS: Barend de Beer.
18.56 STER: Reclame.
19.00 NTS .Journaal.
19.03 VPRO: Tekenfilmpje.
19.08 De avonturen van Poly en de
zwarte diamant.
19.35 Tempest.
20.00 NTS Journaal.
20.16 STER: Reclame.
20.20 VPRO Die deutsche Opposition,
fitmreportage.
21.05 Heraclitus spionage-film.
22.05 Uppsala.
22.15 NTS Journaal.
Nederland I
18.50 NTS: Barend de Beer.
18.56 STER: Reclame.
19.00 NTS: Journaal.
19.03 STER Reclame.
19.06 VARA: Samen op het dak.
ja gezellig (tv-feuilleton).
19.31 Koning Klant.
19.56 STER: Reclame.
20.00 NTS Journaal.
20.16 STER Reclame.
20.20 VARA: Achter het nieuws.
20.45 Fiesta Gitana.
21.10 Joegoslavië, documentaire (III).
21.55 Showprogramma.
22.20 NVSH: Sextant.
22.30 NTS: Journaal.
Nederland II
18.30 NTS Tour de France.
18.50 Barend de Beer.
18.56 STER: Reclame.
19.00 NTS Journaal.
19.03 Internationaal Agrarisch Nieuws.
19.15 Van gewest tot gewest.
19.35 Wij Europeanen (I).
20.00 Journaal
20.16 STER Reclame
20.20 NTS Dubbelspion.
21.10 Oenk-Beeld Europees schakel
programma.
21.45 Family of Man, Poolse film.
22.10 Dag Festival.
±22.35 Journaal.
