Merkel versterkte FC Nürnberg op vele plaatsen
Michels: „Merkels ploegen
zijn befaamd en berucht
Trieste
Geldermans
Helse rit teisterde Nefavoriet
Poulidor, Schiavon en Bracke
lieten Jan Janssen ver achter
kapot gewerkt
en voor niets
Finale om landstitel voor amateurs
voor 22.000 kijkers een belevenis
UVS speelde beter voetbal
maar DCG werd kampioen
m
Schoten - Nicols
„Wij hadden eigenlijk niet voldoende aan spelerskwaliteit om landskampioen te worden'
TOUR IN
CIJFERS
Kortsjnoi-Tal
weer afgebroken
u'mimmm
Winst voor RCH
HONKBAL
DONDERDAG 11 JULI 1968
Theo Reitsma
is
WILDE GELUKKIGE „WONDERTRAINER"
HARRY PELSER WEL GRAAG TOEGEVEN
Mysterieus
Lichtwedstrijd
Trainer in Oostenrijk
Hans Rombouts
(Van onze sportredactie)
HAARLEM De reacties bij Ajax
en FC Nürnberg na het horen van de
uitslag van de loting voor het Europa-
Cuptoernooi zijn vrijwel eensluidend.
Ajax-mensen schatten de kwaliteiten
van hun toekomstige tegenstanders in
de eerste ronde van het Europa-Cup
toernooi hoog; Nürnberg-spelers reke
nen Ajax tot de sterkste ploegen van
Europa. Max Merkel heeft zijn com
mentaar gegeven in de beslotenheid
van een vakantieoord, nabij Lugano.
Hij was onbereikbaar voor de Duitse
en Nederlandse geïnteresseerden. Ri-
nus Michels, zijn collega, vatte zijn
mening samen in: „Het worden in
teressante wedstrijden, die niet ge
makkelijk zullen zijn. We kennen de
ploegen van Merkel. Ze zijn niet al
leen befaamd, maar ook berucht"
Michels was blij, dat Ajax nu zijn
eerste wedstrijd op het terrein van de
tegenstander zal spelen. „Tot nu toe
speelden wij altijd eerst thuis. Hoe on
gunstig dat kan zjjn hebben we vorig jaar
ondervonden tegen Real Madrid. Juist
in de verlenging heb je de steun van
je publiek dubbelhard nodig".
Er is geen twijfel mogelijk of Ajax zal
ook in de uitwedstrijd tegen FC Nürn
berg steun van het publiek nodig hebben.
De Duitse kampioen staat immers be
kend als een harde, met nimmer af
latende ijver spelende ploeg. Dat ge
beurt onder het regime (dictatoriaal ge
regeerd", geeft hij zelf toe) van Max
Merkel, in de vijftiger jaren ook nog trai
ner van het Nederlands elftal. Onder
meer, toen in 1956 een overwinning op
West Duitsland werd behaald (met o.a.
Appel, De Munck, Timmermans en Abe
Lenstra). Merkel heeft nadien Nederland
de rug toegekeerd en er nooit enige twij
fel over laten bestaan, dat hij Nederland
op voetbalgebied een achtergebleven na
tie vindt. „Er is wel talent, maar er
zijn te veel mensen, die iets te zeggen
hebben. Men leeft niet voldoende voor de
sport. De spelers hebben er te veel ne
venwerkzaamheden. Bij mijn spelers gaat
het'om voetbal en nergens anders om.
Zij moeten hard trainen en hard werken
tijdens een wedstrijd. Zo niet, dan ver
trekken ze maar". Dat zijn opvattingen,
die hem bij München 1860 (verdiensten
een ton per jaar) in conflict brachten,
99
onder meer met ster- en showkeeper Pe
ter Radenkovic. De ruzie laaide zo hoog
op, dat Merkel tegen het eind van het
seizoen 1966-'67 wegging. Hij stapte bij
FC Nürnberg binnen, dat in een nederige
ranglijstpositie was terecht gekomen.
Merkel had iets meer dan één seizoen no
dig om de ploeg kampioen van West
Duitsland te maken. Het is die presta
tie, waarop Ajaxied Henk Groot doelt,
wanneer hij met ontzag zegt, „FC Nürn
berg, nou, het had wel wat minder ge
kund in de eerste ronde. Wat Merkel met
die ploeg heeft gedaan is indrukwekkend.
Kampioen van West-Duitsland word je
toch ook niet zo maar".
Merkel zelf was er vorig seizoen van
overtuigd, dat hij eigenlijk niet voldoende
aan spelerskwaliteit had om landskam
pioen te worden Het gevolg is dan ook
geweest, dat hij in de jongste transfer
periode twaalf nieuwe spelers liet komen.
Daarbij was een Scandinaviër, Johnny
Hansen, een schotvaardige Deense inter
national.
Hij moet de plaats innemen, die Mer
kel eigenlijk" had voorbestemd voor de
Zweed Inge Danielsson, maar de eerste
maal, dat. Ajax en FC Nürnberg met el
kaar in de clinch lagen (over de Zweed)
werd de Nederlandse kampioen winnaar.
Dat was vorig jaar december in de twee
de transferperiode. Merkel kocht behalve
Hansen twee spelers voor het middenveld,
die kunnen bogen op ervaring in de na
tionale Duitse ploeg: Küppern van
München 1860 en Zattzyc van Karlsruhe
SC. Bovendien sloeg hij een grote slag
door de transfer van de 19-jarige doel
man Rynio, die eveneens voor Karlsruhe
SC speelde. Rynio wordt in West Duits
land beschouwd als een groot talent. Hij
was in de interland tegen Brazilië, die en
kele maanden geleden werd gespeeld al
reserve.
Tot de spelers, waarover Merkel al de
beschikking had, behoort de Joegoslaaf
Cebinac, die twee seizoen geleden nog
bij PSV speelde en toen onvoldoende
was. Cebinac is onder Merkel („hij zal
wel niet goed genoeg getraind zijn bij
PSV") echter een zeer bruikbare speler
geworden.
Cebinac beoordeelde Ajax gisteren met:
„een tegenstander, die eigenlijk te sterk
is voor de eerste ronde. Ajax heeft een
zeer goede voorhoede en is nu ook defen
sief, door de aanwezigheid van mijn land
genoot Vasovic erg goed".
(Van onze speciale verslaggever)
ST. GAUDENS Woensdag. De
vraag is nu nog maar: hoe snel her
stelt een renner in de „gezonde Tour
van 1968" van opvallende verrich
tingen? Terwijl Jan Janssen uitgeput
sfamelde over hitte, honger en dorst,
berekende de karavaan het rendement
van de inspanningen, die Raymond
Poulidor, Silvano Schiavon en Ferdi
nand Bracke met een tijdwinst had
den kunnen belonen. Men was ge
neigd het oordeel nog wat op te schor
ten. Nog altijd, stelde men vast, moet
bijna de helft van de Tour gereden
worden. De Alpen wachten, en die
bergen niet alleen. Vandaag, even
over de Spaanse grens, kan de situatie
alweer zo ingrijpend veranderd zijn.
Waarom? Ach, de helse rit over de
Aubisque en de Tourmalet kan im
mense sporen hebben nagelaten in de
lichamelijke gesteldheid van hen. die
nu voorop draafden en een jonge,
Twaalfde etappe: 1. Pintens (Belg A)
7.33.34; 2. Schiavon (It.) z.t.; 3. Gandaris
(Sp.) z.t.; 4. Lopez-Carill (Sp.) z.t.; 5. Wolfs-
hohl (Did.) z.t.; 6. Poulidor (Fr. A) z.t.;
7. San Miguel (Sp.) z.t.; 8. Bracke (Belg)
z.t.; 9 Kunde (Did.) 7.33.38; 10. Gonzales
(Sp.) 7.33.42; 11 Bitossi (It.) 7.36.03; 12.
Godefroot (Belg B); 13. Van Springel (Belg
A); 14. Passuello (It.); 15. Grosskost (Fr.
B); 16. Vandenberghe (Belg B); 19. Pin-
geon (Fr. A); 21. Aimar (Fr. B»; 26 Jans
sen, allen in dezelfde tijd als Bitossi 7.36.03;
41. Den Hartog 7.51.54; 54. Beugels 7.55.25;
67. Dolman 8.12.06.
Algemeen klassement: 1. Vandenberghe
(Belg B) 6.3.52; 2 Schiavon (It.) op 1.34;
3. Pasuello (It.) op 3.26; 4. Pintens (Belg A)
op 3.43; 5. Poulidor (Fr. A) op 4.13; 6. San
Miguel (Sp.) op 4.22; 7. Bracke (Belg B)
op 4.36; 8. Wolfshohl (Did.) op 4.47; 9. Gon
zales (Sp.) op 4.56; 10. Lopez-Carrill (Sp.)
op 5.09; 11. Godefroot (Belg B) op 5.13; 12.
Van Springel (Belg A) op 5.42; 13. Gan-
darias (Sp.) op 5.49; 14. Grosskost (Fr. B)
op 5.57; 15. Bitossi (It.) op 6.13; 16. Janssen
(Ned.) op 6.14; 22. Aimar (Fr. B) op 7.11;
25. Pingeon (Fr. A) op 7.19; 27. Jimenez
<Sp) op 756; 33 Den Hartog op 19.27; 59.
Beugels op 30.39; 70. Dolman op 51.35.
Dagploegenklassement: 1. Spanje 22.40.42;
2. Italië 22.45.40 27 pl.; België B z.t. 36 pl.;
9 Nederland 23.22.21.
Algemeen ploegenklassement: 1. Spanje
199.19.57; 2. België B 199.20.46 3. België A
199.21.40; 9. Nederland 200.06.03.
Puntenklassement: 1. Godefroot 149 pnt.;
2. Bitossi 139 pnt.; 3. Van Rijckeghem 126
pnt.; 5. Janssen 100 pnt.
Het klassement van de combinatie luidt:
1. Vandenberghe 21.5; 2. Bitossi 22.5; 3. Gon
zales 26.5.
Bergklassement1. Gandaris (Sp.) 20 pnt.;
2. Poulidor (Fr.) 19 pnt.; 3. ex aequo: Gon
zales (Sp.) en Ducasse (Fr.) beiden 17 pnt.
ST. GAUDENS De Fransman Jean Jour
den en de Spanjaard Perez-Frances, die tot
de uitvallers behoorden, werden in het zie
kenhuis opgenomen. Jean Jourden had adem
halingsmoeilijkheden. Hij werd langs de kant
van de weg onderzocht door tourdokter
Maigre en vervolgens per ambulance naar
Bagnères de Bigorre gebracht voor nader
onderzoek. Perez-Frances werd na een val
in de afdaling van de Tourmalet per heli
copter naar Bagnères de Bigorre vervoerd.
In verband met de hitte en de vele onge
lukken tijdens de koers besloten de jury
commissarissen de tijdslimiet te verhogen tot
10 procent. Hierdoor bleven Glemser, Maes.
De Vlaeminck, Clarey en Dolman in de
strijd. Drie Nederlanders staakten de strijd:
Nijdam, Ottenbros en Schepers. Verder stap
ten af: Bölke (Did.), David (Belg B), An-
dreoli (It.), Letort (Fr. C), Perez-Frances
(Sp.), Jourden (Fr. A). Schleck (Zwits./Lux.),
Schutz (Zwits./Lux.), Smaniotto (Zwits./
Lux.), Etter (Fr. B) en Lemeteyer (Fr. B).
„nieuwe" beroepsrenner als George
Pintens de overwinning toestonden
Maar zal de klamme nacht in St.
Gaudens de sporen uitwissen? Is de
wissel, die zó vroeg werd getrokken
niet het begin van een bankroet, nu
de borg geen andere is dan het geteis
terde lichaam van de atleet, nu de
andere „bronnen" in de „gezonde
Tour" zijn opgedroogd?
Jan Janssen dacht ongeveer in die rich
ting, toen hij, enigszins verward, onder
woorden bracht hoe de toekomst van de
Tour er na St. Gaudens zou uitzien: „Er
komen nog zoveel van zulke dagen. En ze
krijgen er allemaal mee te maken". Jans
sen bedoelde: ook een Poulidor, die toe
sloeg toen de eenzame Ducasse met een
vertwijfelde vlucht tegen de flanken van
de Tourmalet en soort wapenstilstand in
het peloton had afgedwongen. En ook een
Schiavon, die brutaal meedanste toen de
voorste gelederen van het peloton plots
brokkelden onder de impulsen van Frank-
rijks nationale favoriet. En ook een eer
zuchtige Ferdinand Bracke, nog altijd niet
voor „vol" aangezien, ondanks een gul
den record in de wielergeschiedenis.
Ook Ferdinand Bracke stortte zich onver
vaard in de slag, die onverwacht kwam
en die Jan Janssen miste. Tien renners
trokken zich, furieus geleid door een kwar
tet Spanjaarden, naar de eenzame koplo
per Ducasse De man van de Franse B-
ploeg, die tussen de Aubisque en de Tour
malet de solo waarvan hij had gedroomd
ook werkelijk mocht opvoeren. Tot vlak
onder de top van de Tourmalet, wreed
toch weer in beurtelings regen en felle
zon, leefde in het uitsluitend aan de ach
terzijde afbrokkelende peloton het idee,
dat de vedetten het zo wilden laten. Maar
zo was het ditmaal niet. En Jan Janssen
had het niet begrepen.
De Nederlandse Tourfavoriet, nu bijna
ontdaan van zijn ploeg: „Ach, toen Pou
lidor wegging, dacht ik, dat we er wel
weer bij zouden komen. Dat was op de
Aubisque zo gegaan en het was op alle
voorgaande dagen zo gegaan. Maar toen
ik besefte, dat het ernst was, miste ik de
kracht om bij te komen. Dat wil zeggen;
vandaag. Maar het kan morgen of over
morgen alweer heel anders wezen. Het
was een vreselijke rit. Niet alleen die
bergen, ook die afstand. En dan die hitte.
Het moet die anderen, die kopgroep, veel,
vreselijk veel hebben gekost, in alles."
In alles komt dan neer op een voor
sprong van twee minuten, die Poulidor,
Schiavon, Bracke, Pintens, Kunde en de
Spanjaarden Gandarias, Lopez-Carril, San
Miguel en Gonzales verzamelden tijdens
de rush naar St. Gaudens over smalle we-
Het beslissende doelpunt van Mul
der. Larjé en doelman Sloos van
ÜVS zijn vertwijfeld.
gen. 14 renners telde men minder toen de
laatste twintig kilometer eenmaal waren
bereikt.
Toch blijft nog altijd de vraag of met
de greep naar de macht van Poulidor de
ronde nu is beslist. Daargelaten nog de
twijfels over het herstel van degenen die
zo furieus aanvielen is de mogelijkheid
niet uitgesloten, dat er van de renners,
die nu hun slag sloegen op dat volmaakt
onverwachte ogenblik, een aantal groeit
naar ongedachte hoogten. Van Bracke
bijvoorbeeld is men nu niet zo zeker meer
De voormalige achtervolger: „Ik heb be
wust die aanval gekozen. Ik zal nog wel
eens een slechte dag krijgen, maar die
hoop ik zonder schade door te komen. Ik
denk wel degelijk aan de eindoverwinning
in Parijs". En wat doen de Spanjaarden?
Plotseling herinnerde men zich, dat Au-
relio Gonzales vorig jaar in de Italiaan
se ronde het bergklassement op zijn naam
schreef, bijvoorbeeld. En de jonge Pin
tens? Te onvolgroeid wellicht om de ron-
de te winnen. Maar toch gevaarlijk, de
21-jarige renner uit Antwerpen, die een
ongelooflijk gemak bij de beklimmingen
demonstreerde.
Voorts zijn 14 renners vertrokken, wat
betekent, dat een aantal ploegen zeer ern
stig is gehavend. Zoals de Nederlandse.
Er is een aantal „favorieten" buiten de
koers geraakt, althans renners van wie
men dacht dat ze favorieten waren: Pe
rez-Frances misschien, en Desiré Letort.
En Zilioli is verdwenen, ziek, in Pau
niet meer vertrokken. Wat allemaal in
houdt, dat de strijd nu toch echt veel
meer „open" is geworden.
Ook voor Schepers is de Tour nu
definitief afgelopen.
MOSKOU. De tiende partij van de
tweekamp voor de halve finales van het
kandidatentoernooi schaken tussen de Rus
sen Kortsjnoi en Tal is woensdagavond
afgebroken. De stand is 4-3 in het voor
deel van Kortsjnoi.
(Van onze speciale verslaggever)
ST. GAUDENS Ab Geldermans
was uitermate triest. En kwaad. De
Nederlandse ploegleider, na het opge
ven van Nijdam, Ottenbros en Schepers
nog slechts bevelvoerder over een mi
nimale équipe: „Daar werk je je we
kenlang kapot voor. Allemaal voor
niks. Ze verdwijnen zo maar uit de
koers. Natuurlijk, het was vandaag
erg, met die hitte. Maar opgeven doe
je niet. Die drie mannen moeten maar
zien hoe ze thuiskomen. Ik zorg er niet
voor. Als ze twee uur te laat waren
binnengekomen, had ik respect voor ze
gehad. Nu niet".
De drie luisterden wat bedremmeld.
En ze hadden geen verweer. Althans,
geen ander dan: „het ging niet, het
was zo warm". Harm Ottenbros had
bovendien nog met twee lekke ban
den te kampen gehad, Nijdam en Sche
pers verklaarden hun falen nog een
voudiger: „We reden slecht". En Sche
pers: „Vanmorgen dacht ik, ik pro
beer het weer. Ik was blij dat ik erin
mocht blijven. Maar we waren nauwe
lijks onderweg of ik voelde dat het het
niet zou worden. Ik had net zo goed
"niet kunnen vertrekken".
Geldermans: „Weet je, tot vandaag
heb ik gedacht, dat Jan Janssen de
Tour zou kunnen winnen. Maar dat is
voorbij. Met die uitgedunde ploeg gaat
dat niet meer. We mogen geen tweede
volgwagen meer gebruiken, verzorger
De Haan moet naar huis. Voor de jon
gens die overgebleven zijn, is het een
verloren zaak. Ze kunnen alleen nog
maar proberen in Parijs zo goed mo
gelijk te eindigen. Meer zit er niet in.
Jongens, wat had ik me dat anders
voorgesteld".
In St. Gaudens verloor Nederland
zijn ploeg in de Tour van 1968. Niet
door pech, maar door onmacht. Waar
Belgen, Duitsers en Engelsen zelfs, tot
het bittere einde doorzetten, stapten
renners in oranje trui in de bezemwa
gen. Arie den Hartog en Eddy Beugels
haalden het wel. Zij vertelden een ge
lijkluidend relaas: de hitte sloeg toe en
daarna was er slechts een „zuinig rij
den". Zorgen op tijd bij de finish te
zijn, niet forceren, omdat daarvoor
toch de tol moet worden betaald.
Evert Dolman haalde wel de eind
streep, maar overschreed.
Niettemin mag hij vandaag toch star
ten. De vroegere wereldkampioen bij
de amateurs: „Als ik op tijd binnen
zou zijn geweest, was ik er nóg niet
blij mee. Als ik weer mag vertrekken,
dan zien ze me morgen aan de start
staan, maar dat is dan ook alles. Ik
heb er geen trek meer in. Bij dat der
de bergje, van de derde categorie, heb
ben mensen me geduwd, en eten en
drinken gegeven. Als ze dat niet hadden
gedaan, had men mij niet meer aan
de streep gezien Zet voor mij maar een
advertentie in de krant: Eef Dolman
zoekt een baan, onverschillig waar, als
het maar een menswaardig bestaan
is".
Waarmee dan de formatie van Ne
derland is gereduceerd tot 4 renners.
Eigenlijk tot 3. En de gedachten te
ruggaan naar de tijd, toen het nog een
half wonder was als een Nederlander
de Tour uitreed. Oranje moest zich in
St. Gaudens beschaamd terugtrekken.
(Van onze sportredacteur)
HEEMSTEDE. De DCG-speler Koe
kenbier. invaller in de superamateurtop-
per DCGUVS om het kampioenschap
van Nederland, schaamde zich er niet
voor: huilend als een kleine jongen stond
hij tegen de tribune geleund. Hij kon de
emoties even niet meer verwerken. DCG
was landskampioen geworden na een ui
termate slopend gevecht (2-1) in een RCH
stadion, dat meer toeschouwers bevatte
dan het eigenlijk qua capaciteit kon
hebben: ruim 22.000. UVS had het hoofd
gebogen, nadat de Leidse ploeg beter
voetbal had laten zien aan de hartstochte
lijk meelevende toeschouwers. Want dat
wilde DCG-trainer Harry Pelser, eens een
gevierd Ajacied, graag en eerlijk toege
ven: „UVS heeft beter en geroutineerder
gespeeld dan wij." Bij UVS vond men die
troostende woorden wel aardig, maar
men was toch wel diep teleurgesteld.
Vooral Desar, die in de tweede helft
toen de stand nog 1-1 was. een flitsende
kopbal tegen de paal had zien ketsen.
Harry Pelser was een uiterst gelukkig
HEEMSTEDE. Met een glunde
rend gezicht kon N. de Lange, voorzit
ter van RCH's betaalde voetbal-sectie
een fraai bloemstuk de kleedkamer
ran landskampioen der amateurs DCG
binnendragen. Dat bloemetje kon er
ruimschoots af, want RCH kon 1/3
van het entreebedrag (door zo'n 19.000
kaartkopers bijeengebracht; een klein
aantal kwam zonder kaartje binnen) in
de kas stoppen, na aftrek van de kos
ten. Dat bedrag zal zo'n 6 a 7000 gul
den groot zijn. DCG en UVS ontvangen
dat ook. Zo hebben de amateurs een
semi-profclub een financieel steuntje
gegeven.
man: wat wil men anders. Op 1 januari
kwam hij als oefenmeester bij DCG, dat
toen op de vijfde plaats stond met een
achterstand van vijf punten. Maar van
af die eerste januari van dit jaar ver
loor men in de competitie geen wedstrijd
meer. Er werd drie maal in de week ge
traind in plaats van twee keer. De tactiek
werd gewijzigd, voorzitter Veringa joeg
de spelers mentaal naar de hoogste top.
En Pelser vertelde vol trots („ik ben er
kapot van. Ik kan er geen woorden voor
vinden"): „in de laatste elf wedstrijden
kregen we maar vijf goals tegen. Dit
kampioenschap is het hoogtepunt in mijn
sportcarrière. Er stak nog iets meer ach
ter. Bij de Amsterdamse katholieke zus-
terclub RKAVIC, waar hij bijna zijn kope
ren jubileum als trainer vierde, was hij
niet al te leuk vertrokken. Vandaar de ex
tra-voldoening, een soort sportieve wraak
omdat hij DCG naar de hoogste titel had
gevoerd, die er yoor amateurs te behalen
valt.
Bij beslissingswedstrijden als deze spre
ken de mysterieuze krachten hun woord
mee. Zo zegt men nu bij DCG: „Wij heb
ben de nacht voor de wedstrijd doorge
bracht in dezelfde bungalow in Zeist, waar
UVS zich voorbereid had op de wedstrijd
van zaterdag, toen de Leidse ploeg on
ze kampioenskansen verkleinde". Dokter
Tholen, tot voor kort voorzitter van
ADVERTENTIE
Vrijdag - Aanvang 8 uur.
Toegang 1,en Jeugd 0.50
Blauw Wit, maar nu een fervent aan
hanger-begeleidend arts van DCG, was
volop te spreken over de voorbereiding
van de spelers. UVS had die voorberei
ding wat korter gehouden. Men had zich
's middags vermaakt op het Bloemen-
daalse kopje.
Het merkwaardige van dit enerverende
duel, dat in de beste verstandhouding ver
liep dank zij de voortreffelijke leiding
van scheidsrechter Van der Pol uit Dor
drecht, was, dat DCG de meeste last van
zenuwen had. De defensie maakte veel
fouten, waarbij de alsmaar stompende
De Rijk alle geluk van de wereld had.
Maar DCG had een „killer" in de figuur
van midvoor Mulder („ik heb wel aanbie
dingen van profclubs gehad, maar ik
maak eerst mijn studie aan de akademie
voor Lichamelijke Opvoeding af"). Onder
de ogen van naar toptalent speurende of
ficials, bestuurders en trainers, gaf de
ze Mulder DCG in de zevende minuut de
leiding, 1-0. Maar nog geen minuut later
was het door de attente Hol 1-1. Er ont
spon zich nu een heftig duel om de leiding
waarvan velen voor de rust niets heb
ben gezien, want duizenden verdrongen
zich bij de loketten.
De beslissende treffer viel na de kopbal
van Desar, die de paal raakte. Mulder
liep in de dertiende minuut langs Lardé
en passeerde ook doelman Sloos, waar
na hij de bal rustig tussen de palen tik
te. UVS ondernam daarna een heftig of
fensief op de vaak op instorten staan
de Amsterdamse defensie, waarin Mei
steeds beter ging spelen, maar het met
drie invallers spelende DCG (dat twee da
gen tevoren afscheid had genomen van
de naar Australië geëmigreerde kracht
Spiekerman) hield stand. UVS moest aan
zijn in Oostenrijk op vakantie zijnde trai
ner Piet Kantebeen melden dat de Leidse
greep naar de macht mislukt was.
