PROVO-BEWEGING IS DOOD
ÜS«
R
„Amerikaanse methoden
lijken veel op genocide"
Dahliasoort vernoemd
naar het Rode Kruis
Alkmaarse Raad Kinderbescherming
was bevoegd om op te treden
Ma ar waar zijn
die provo's
getu-iven?
Bliksem treft
hoogste toren
ter wereld
Kandidatuur van
Collins gesteund
Juristenconferentie in Grenoble
Bij „opening" van „Linnaeushof"
MINISTER POLAK OVER ZAAK
VAN DRIE WEESKINDEREN
Eenheid in fractie
K.V.P. hersteld
Wachten nodig
omdat bureaus
gesloten waren
Bloemen dit jaar
de grote troef
8WP
m
mm
In vier maanden
kwart miljard
brandschade
Gedresseerde
hond stal
snoepgoed
voor kinderen
DONDERDAG 25 JULI 1968
13
is»
Nobelprijs voor de vrede
Utrechtse gemeenteraad
Werkelijk verblijf
Urenlang wachten
AMSTERDAM Op de tweede
pinksterdag van het vorige jaar
is de provo-beweging op een ru
moerige bijeenkomst in het Vondel
park, waar love-hippies bloemen
strooiden, begraven. Ook de
bloemenkinderen zijn al weer ver
leden tijd, maar Amsterdam en
provo zijn voor veel niet-Amster-
dammers nog steeds synoniem.
Twee jaar tot in alle uithoeken van
de wereld beschreven provo-activi
teiten hebben de twee namen on
losmakelijk met elkaar verbonden.
„Hoe is het met de provo's?",
vraagt een Engelsman op een ter
ras aan het Rembrandtsplein. „Hoe
is het met de provo's?", vraagt ook
een kennis uit Gorssel, die opbelt.
Provo is dood. Maar waar zijn de
provo's gebleven?
Roel van Duyn, de bebaarde provo
paus en student in de sociale weten
schappen, die nog steeds het vroe
gere provo-hoofdkwartier aan de Kar
tuizerstraat in de Jordaan bewoont,
kan het antwoord niet geven. Hij is
naar Joegoslavië vertrokken om er de
arbeidersraden te bestuderen.
Provo's playboy Bernard de Vries zit
in Italië, waar hij blond van haar en
blauw van ogen een carrière probeert
te maken als filmster.
En de rest van de kopstukken?
„Je komt ze af en toe tegen, maar
wat ze precies doen weet je niet",
zegt Luud Schimmelpenninck, de pro
vo geworden constructeur die het witte
fietsenplan lanceerde en die zich na
een jaar lid te zijn geweest van de
gemeenteraad nu voornamelijk bezig
houdt met de verdere ontwikkeling varf
zijn nieuwste geesteskind, de Witkar.
Koos je Koster, na een arrestatie en
een veroordeling wegens ordeversto
ring omdat zij bij Het Lieverdje op
het Spui krenten had uitgedeeld, eens
de „Jeanne d'Arc" van de provo's,
is degelijk getrouwd en bestiert ergens
buiten Amsterdam een huishouden.
Rob Stolk, de provo die zich in Zaan
dam op een witte fiets naar het stad
huis begaf om zich met zijn Saartje
in de echt te laten verenigen, is bouw
vakker geworden. Hans Tuinman, des-
vsJMm.
Juist op het moment dat een blik
semstraal de top raakte van de To-
kio-toren, de hoogste toren ter we
reld, maakte Liam Forde, een Britse
golf-professional in Japandeze foto.
tijds in een cel in het Huis van Be
waring aan de Amstelveenseweg re
gelmatig het middelpunt van rellen
onder het motto „Tuinman moet vrij"
zwerft wat rond. Hij zit op het ogen
blik op Sicilië of is net weer even terug
in Amsterdam.
Hun aanhangers zijn van de anoni
miteit van het provotariaat terugge
keerd in de anonimiteit van de Am
sterdamse massa en lopen ouder ge
worden, voor het grootste deel in het
gareel.
Provo is dood. De provo's door
Roel van Duyn eens omschreven als
„dat kleine clubje dat door een bijzon
der raak appèl op de grote onrust die
er onder de oppervlakte leefde als een
boortorentje de subversieve gassen
omhoogboorde" vinden het aller
minst een ramp.
„Provo moest verdwijnen. De bewe
ging was na twee, drie jaar aan haar
eind. Zij begon verstikkend te werken.
Alles was provo. Behalve provo was
er niets meer mogelijk", zegt Luud
Schimmelpenninck.
„De opheffing was een vorm van
decentralisatie, een ruimte maken voor
andere nieuwe initiatieven, die niets
meer met provo te maken hebben,
maar waarvoor provo het klimaat gun
stig had gemaakt de Kritische Uni
versiteit, de Underground Press". Pro
vo heeft ook de weg gebaand voor
protesten zoals in de Bethaniënbuurt
tegen het saneringsplan van de ge
meente en zoals de Anti-Metrokrant.
Mensen die wel iets willen doen maar
er vroeger niet toe kwamen hebben
van provo geleerd hoe zij actie moe
ten voeren", zegt hij.
Terwijl zo de geest van provo voort
leeft is het laatste wat direct aan de
beweging herinnert de zetel in de Am
sterdamse gemeenteraad. Schimmel
penninck die deze na Bernard de Vries
heeft bezet, heeft haar nu op zijn beurt
afgestaan aan de echtgenote van scha
ker Jan Hein Donner, Irene van de
Weetering, de ontwerpster van het Wit
te Wij venplan voor betere sexuele voor
lichting. Maar bij de volgende gemeen-
raadsverkiezingen zal provo niet meer
van de partij zijn.
De subversieve gassen zijn ontsnapt.
Het boortorentje van Roel van Duyn
is afgebroken. Nieuwe boorpogingen
hebben nog geen grote nieuwe voor
raden omhooggebracht. De tegen het
rapport Maris gekante studenten zijn
bij gebrek aan hulptroepen blijven ste
ken in een „Parijsje spelen".
Een poging om aan een „politiek, de
monstratief, experimenteel concert",
een, zich in een bezetting van het
Theater Carré manifesterende „cul
turele revolutie" te koppelen, is op
niets uitgelopen. Wel heeft een 1 mei
demonstratie, die eindigde met een fak
keloptocht, geleid tot een ernstig tref
fen van demonstranten met de politie.
Provo mag dood zijn, Amsterdam
blijft een explosieve stad.
DEN HAAG De fractievoorzitters uit
de Tweede Kamer drs. Tilanus (C.H.U.),
drs. Den Uyl (P.v.d.A) en drs. Aarden
(P.P.R.) hebben adhesie betuigd aan een
voorstel om kanunnik John Collins uit
Engeland in aanmerking te doen komen
voor de Nobelprijs voor de vrede. Kanun
nik Collins werd bekend o.m. om zijn
werk ten behoeve van een betere verstand
houding tussen oost en west en om zijn
strijd tegen de rassendiscriminatie.
De adhesiebetuiging is ook ondertekend
door de Tweede Kamerleden Lankhorst
(P.S.P.), drs Nvpels (D'66) en drs. Voogd
(Pv.d.A.) en door prof. dr. H. Bianchi
prof. mr. I. A. Diepenhorst, prof. dr. H.
M. Kuitert, dr. H. M. Matter, prof dr.
Gezina van der Molen, prof. mr. G. E.
Mulder, A. Roland Holst, prof. dr. E. L.
Smelik en dr. V. van Vriesland.
(Van een onzer verslaggevers)
HAARLEM De juristenconferen
tie in Grenoble heeft in wezen be
vestigd wat het tribunaal van Russell
naar voren heeft gebracht. Het gaat
om de beïnvloeding van de publieke
opinie, en de conclusies van Gre
noble zullen zeker gewicht hebben
doordat zij afkomstig zijn van juris
ten uit bijna alle landen van de we
reld. De conferentie kan ook veel in
vloed hebben op de vredesconferentie
in Parijs.
Dat is de mening van mr. M. D. Proper
(Van onze streekredactie)
BENNEBROEK. Door het dopen van
een nieuwe dahliasoort, die hij de naam
„Red Cross" gaf, heeft de directeur-gene
raal van het Nederlandsche Roode Kruis,
de heer A. van Emden, woensdagmid
dag officieel, het recreatiepark „Linnaeus
hof" en de daarin ingerichte dahliaten
toonstelling geopend. Als dank daarvoor
mocht de heer Van Emden uit handen
van „Linnaeushof'-directeur P. Grijpstra
10 cheques met elk een waarde van 150
ontvangen, die zullen worden bestemd voor
een vakantie van 10 invalide kinderen in
het Henry Dunanthuis in Zeist. Negen van
deze cheques kwamen van bedrijven en
instellingen, die connecties hebben met
„Linnaeushof".
DEN HAAG. Minister Polak van
Justitie is van oordeel, dat de Raad voor
de Kinderbescherming in Alkmaar be
voegd was de zaak van de drie kinderen,
die na het overlijden van hun ouders uit
Australië naar Nederland zijn gekomen,
in behandeling te nemen teneinde een
voorziening in de voogdij bij de kanton
rechter aanhangig te maken. Dit ant
woordt minister Polak op vragen van het
lid van de Tweed-Kamer, mej. mr. E. A.
Haars (C.H.U.).
De minister bevestigt de berichten, vol
gens welke de Raad voor de Kinderbe
scherming in Alkmaar na een uitvoerig
onderzoek van oordeel was, dat de kin
deren bij hun aankomst in Nederland
dienden te worden ondergebracht bij een
echtpaar in Uitgeest. Aan dit oordeel is
geen uitvoering gegeven, omdat tussen de
familieleden van de kinderen verschil van
mening bestond over het gezin, waarin de
kinderen na aankomst moesten worden
opgenomen. Nu inmiddels de rechter ge
roepen is een uitspraak te doen inzake
het gezag over de kinderen, meent de mi
nister zich van nadere beschouwingen
over deze aangelegenheid te moeten ont
houden. Het onderzoek ter voorbereiding
van de rechterlijke uitspraak wordt met
spoed verricht.
Wat de bevoegdheid van de Alkmaarse
Raad voor de Kinderbescherming betreft,
merkt de minister op, dat op grond van
artikel 461 a van het Burgerlijk Wetboek
elke raad voor de kinderbescherming in
Nederland kan optreden ten behoeve van
minderjarigen die in het land hetzij hun
woonplaats of laatste woonplaats, hetzij
hun werkelijk verblijf hebben.
Vijf jaar na hun emigratie naar Austra
lië keerden de ouders, met het inmiddels
in Australië geboren oudste kind, naar
Nederland terug en vestigden zich in
Alkmaar. Na ongeveer een jaar in Alk
maar te hebben gewoond, emigreerde het
gezin opnieuw naar Australië.
Met betrekking tot dit oudste kind,
wiens laatste woonplaats hier te lande
binnen het arrondissement Alkmaar is
gelegen, is de raad in Alkmaar dus be
voegd deze zaak in behandeling te nemen
UTRECHT. De eenheid in de K.V.P.-
fractie van de Utrechtse gemeenteraad is
hersteld. De fractie heeft mevrouw H. J.
M. Beijaert-Drost gekozen tot voorzitter
en de heer C. J. F. Vuister tot vice-voor-
zitter.
Begin april ontstonden in de fractie
meningsverschillen over de uitgangspun
ten van het financieel beleid, die leidden
tot een breuk. De voorzitter, de heer J.
H. A. Roovers, vormde met vier partij
genoten een afzonderlijke fractie. Voor
zitter van de overblijvende fractie van
zeven leden, onder wie ook de twee
K.V.P.-wethouders, werd de heer H. J.
Janssen. De K.V.P. stelde een commissie
in om de verschillende opvattingen te
bestuderen. Op basis van het advies dat
deze commissie twee weken geleden uit
bracht, heeft de fractie nu besloten tot
herstel van de eenheid.
ten einde een voorziening in de voogdij
bij de kantonrechter aanhangig te maken.
De beide andere kinderen hebben nooit
in Nederland gewoond, zodat ten aanzien
van hen alleen de plaats van het werke
lijk verblijf beslissend is. Verwacht mocht
worden, aldus de minister, dat de drie
kinderen gezamenlijk in één gezin bin
nen het arrondissement Alkmaar zouden
worden ondergebracht. In dit arrondisse
ment hebben de ouders van de kinderen
vroeger altijd gewoond, de vier groot
ouders van de kinderen wonen er nog
en het door de raad voorgestelde pleeg
gezin is er gevestigd.
Op grond van het werkelijk verblijf
zou de raad te Alkmaar dan ook bevoegd
zijn geweest de voogdijvoorziening met
betrekking tot de jongste twee kinderen
aanhangig te maken, aldus minister Polak
Op de vraag of het waar is, dat de
kinderen na hun aankomst op Schiphol
urenlang hebben moeten wachten, omdat
nog geen beslissing was genomen over
hun toekomstige verblijfplaats, zegt de
minister dat de kinderen op zaterdag 6
juli op Schiphol aankwamen. De families
van beide ouders en het echtpaar uit Uit
geest waren aanwezig en betwistten el
kaar het recht de kinderen mee te nemen.
De Raad voor de Kinderbescherming in
Haarlem binnen welks ressort Schip
hol is gelegen heeft toen met toepas
sing van artikel 461 van het Burgerlijk
Wetboek aan de officier van justitie ver
zocht de kinderen aah die raad toe te
vertrouwen.
In verband met de sluiting van de ver
schillende bureaus op zaterdag heeft het
enekele uren geduurd voor deze toever
trouwing tot stand kwam. Gedurende die
tijd hebben de kinderen, onder hoede
van een stewardess op de luchthaven ver
toefd, aldus minister Polak.
De directeur-generaal verrichtte de offi
ciële openingshandeling door het plaatsen
van een Rode Kruis embleem boven het
bloemperk, waarin de nieuw-gekweekte
dahliasoort, zij het nog niet in bloei, was
geplaatst. Reden warom de opening van
„Linnaeushof" in het teken van het Rode
Kruis stond, was het feit, dat de heer
Grijpstra zich reeds jarenlang beijvert
voor deze instelling: 10 percent van de
netto-opbrengst van het mini-corso vloeide
telkens naar het Rode Kruis. Ook was de
heer Grijpstra 16 jaar voorzitter van de
afdeling Aalsmeer van deze vereniging.
En de reden waarom de officiële opening
pas werd verricht enkele maanden na de
ingebruikneming van „Linnaeushof", wa
ren de 70.000 dahliabollen, onlangs geplant
door medewerkers van de Nederlandse
Dahliavereniging, bollen, waarvan er nu
een groot aantal zijn uitgekomen en die
over drie weken meer dan een miljoen
bloemen zullen dragen.
Voordat de openingsplechtigheid een aan
vang nam, verwelkomde de heer Grijpstra
de vele genodigden, waaronder de burge
meester van Sassenheim, de loco-burge
meester van Bennebroek, het bestuur van
de Nederlandse Dahliavereniging en de
vertegenwoordigers van het Provinciaal
bestuur. In het kort memoreerde de di
recteur voorts de stichting en de uit
breiding van het mini-corso en de speel
tuin, als gevolg waarvan het publiek de
laatste jaren sterk is gestegen. Over de ge
beurtenissen, die vorig jaar leidden tot het
faillissement van „Linnaeushof" deed de
heer Grijpstra geen mededelingen. Vol op
timisme toonde hij zich overigens over
de toekomst. De dahliashow, die is inge
richt om meer bekendheid te geven aan
de dahliacultures en aan de aanleg waar
van 120 kwekers uit de omgeving hebben
deelgenomen, gaf hier naar zijn mening
alle aanleiding toe. Ook de tentoonstelling
van de Lisser beeldhouwer Frans van de
Veld moet een grote trekpleister worden
Nadat de directeur-generaal de cheques
in ontvangst had genomen, plaatste hij het
embleem van de vereniging in het dah-
liaperk, waarmee het recreatiepark offici
eel was geopend.
Het gezelschap maakte tenslotte een
excursie langs de speeltuin, de midget
golfbaan, de tropenkas, de spoortrein en
het mini-corso.
„Ik doop u Red Cross". Met. deze
woorden gaf de directeur-generaal
van het Nederlandsche Roode Kruis,
de heer A. van Emden een nieuwe
dahliasoort een naam, terwijl hij
hiermee tevens Linnaeushof
opende.
f-
mm&s
j- A.-
uit Haarlem, die samen met de Groning
se lector W. D. Verwey de conferentie van
juristen over Vietnam heeft bijgewoond.
Een conferentie, waar tal van deelne
mers uit Azië en latijns Amerika, uit de
Noordafrikaanse landen, uit de V.S. en de
Westeuropese landen zich bogen over de
problemen van de oorlog in Vietnam, sa
men met enkele collega's van het bevrij
dingsfront en uit Noord-Vietnam en juris
ten uit een aantal communistische landen
met uitzondering van Cuba, Tsjechoslowa-
kije, Albanië, China, Noord-Korea en de
DDR.
Eén van de meest opmerkelijke bijdra
gen was wel die van de Joegoslaaf Ra-
kovitsj, die vond dat het internationale
hof van justitie ook een strafkamer moet
hebben, een van de markantste figuren
Krisjna Menon uit India.
De Vietnamese vertegenwoordigers
brachten op de eerste dag hun wens van
een „neutraal Vietnam" naar voren, waar
vrije verkiezingen zullen worden gehouden
op grondslag van de akkoorden van Ge-
nève. Een politieke oplossing heeft bij hen
de voorkeur boven een militaire.
De conferentie bestudeerde de materie
in vijf commissies. De eerste hield zich
bezig met de Amerikaanse agressie, de
tweede met het zelfbestemmingsrecht van
Vietnam, de derde met de oorlogsmethoden
de vierde met de volkenrechtelijke plich
ten van de burger ten opzichte van d®
staat, de vijfde met de wijze waarop de'
doeleinden van de conferentie moeten wor
den verwezenlijkt.
„Bij het bezien van de oorlogsmetho
den in het licht van het volkenrecht is
men tot de conclusie gekomen dat deze
neigen tot genocide" zo omschrijft de heer
Proper zijn bevindingen. „Er is in de sec
tie die deze methoden besprak, niet
alleen gepraat over het verwoesten van
oogsten, en over strategische bombarde
menten, maar ook over dodelijk traan
gas en de systematische wijze waarop
een plaats wordt vernietigd. Men bom
bardeert eerst de kern totdat de burger
bevolking vlucht en valt dan de uitvalswe
gen aan. Dorpen worden net zo lang ge
bombardeerd tot er alleen stof over is.
De FranQai.se Madeleine Riffaut had
tijdens haar verblijf bij de Vietcong nog
een ander wapen leren kennen: de si
naasappelbom. een „verbetering" van de
gewone" fragmentatie- of splinterbom.
De sinaasappelbom is een soort plastic bal
met verzwaard voetstuk, die zonder te
ontploffen op de grond blijft liggen. Als
echter een kind het op een vrucht gelij
kende wapen opraapt ontploft 't en schie
ten de kogels, die de inhoud vormen, alle
kanten op.
Mr. Proper heeft zelf in de commissie
voor de volkenrechtelijke aspecten geze
ten. „Wij baseerden ons op de uitspraak
van het tribunaal van Neurenberg, dat
heeft verklaard dat individuen verplicht
zijn zich te onthouden van oorlogsmisdaden.
Deze plicht gaat de verplichting te bo
ven de staat te gehoorzamen. Op grond
daarvan heeft dr. Spock in de VS de jon
geren opgeroepen op oproepingskaarten
te verscheuren, 't Gaat dus om de bevel-is-
bevel-theorie. Deze theorie is in Neuren
berg niet opgegaan, maar de Ameri
kaanse rechter heeft dit aspect in de
Spockzaak niet in behandeling willen ne-
Mr. Proper wijst erop dat ook mensen
die deserteurs helpen een beroep op deze
uitspraak kunnen doen. In de commissie
is ook gewezen op het in het verdrag
van Rome opgenomen asielrecht.
In Frankrijk wordt dit in de praktijk
toegepast, nu het land zich niet gebon
den acht aan het NAVO-verdrag, in de
andere landen gebeurt dat niet. Tijdens
de conferentie is ook opgeroepen tot in
richting van een informatiecentrum, waar
mensen, die met problemen in deze zaak
te maken hebben terecht kunnen.
De conferentie eindigde met enkele reso
luties. De voornaamste punten zijn:
Onvoorwaardelijk stopzetten van de
bombardementen, beëindigen van alle il
legale acties, vrijlating van politieke ge
vangenen en vrije politieke rechten voor
het bevrijdingsfront.
DEN HAAG. In de eerste vier maan
den van dit jaar is door brand bijna een
kwart miljard gulden schade aangericht.
Dit bedrag heeft betrekking op ruim 7000
branden waarbij 17 mensen om het leven
kwamen.
Vooral de grote branden in Pernis (Pak
hoed en Shell) Sassenheim (Sikkens) en
Weesp (fabriek en kerkgebouw) hebben
tot dit hoge schadecijfer bijgedragen.
(Van onze correspondent)
ARNHEM. In het centrum van
Arnhem zag een politieman dat drie
kinderen hun hond. Blackie. enkele
keren een snoepwinkel binnenstuurden
met het bevel: „Pakken"
Blackie was zo gedresseerd dat hij
met repen chocolade, rollen pepermunt
en drop in zijn bek naar buiten kwam.
De kinderen namen de hond het snoep
goed af en aten het op. Met snoep in
de bek werd Blackie op heterdaad be
trapt. De kinderen, 7, 5 en 4 jaar, en
de hond moesten mee naar het politie
bureau. Daar werden de ouders ont
boden, die onkundig bleken te zijn van
de vindingrijkheid van hun kroost.
Tsjeka-museum. Volgend jaar zal in Mos
kou een museum worden geopend dat
geheel gewijd zal zijn aan de Tsjeka,
de eerste geheime politie van de Sov
jet-Unie.
