Uniek bouwwerk van De Bazel in verval BESTEMMING GEZOCHT VOOR EX-BOERDERIJ „OUD-BUSSEM" Zoutindustrie op Madoera verkeert in een crisis Speciaal vakantieoord voor gehandicapten Via de brug naar Parijs Snelle wagen van Alfa NIEUWS IN HET KORT Eens de trots van Floris Vosnu pakhuis Binnenkort landelijke actie Weerzin WOENSDAG 7 AUGUSTUS 1968 7 Landelijke bekendheid Tolbestormer VOLGENS VAKBONDSLEIDER: Ontstellende cijfers Kropziekte Zowel in de praktijk als uit laboratorium- k jL.j tests is komen vast te staan dat de veilig- Kb jL BB T" heidsgordel of zoals men zegt, de auto- JdflBL i J gordel een wezenlijke bijdrage levert tot de veiligheid van de automobilist. Verkeers- dÊÈÊ kundigen kunnen over vele dingen van me- IHII^IIHIHBMBMÉBlSESSzlii ning verschillen, het staat voor hen echter vast dat de autogordel in vele gevallen zwaar letsel, verminking of dood heeft voorkomen. Het is daarom des te verwonderlijker dat de automobilist in het algemeen zijn aversie tegen de gordel nog steeds niet heeft overwonnen. Tot de meest voorkomende auto-ongevallen behoren de ongelukken waarbij de wagen fron taal in botsing komt met een tegenligger of met enig ander object op of langs de weg. HINDERNIS (Van onze correspondent HILVERSUM In het gooi zijn on langs twee bouwwerken van een van Ne derlands vermaarde bouwmeesters, K. F. C. de Bazel, gesloopt: het gebouw van de erfgooiers, dat even buiten Hilver sum lag en plaats moest maken voor nieuwe televisie-studio's, en de Godelin- destichting voor bejaarden in Bussum. Het Gooi is eehter nog een derde belang rijk bouwwerk van De Bazel rijk: de ver maarde modelboerderij „Oud Bussem van wijlen Floris Vos, welke door des kundigen als een van de belangrijkste van De Bazels werken wordt beschouwd. Deze modelboerderij staat er nog steeds, midden in de bossen op Naar- dens grondgebied in het hart van het Gooi. Niet meer als boerderij, maar als een min of meer triest aandoend pak huis voor bakkerij-grondstoffen en farma ceutische produkten. De tegenwoordige eigenaren, de erven Floris Vos, weten niet goed wat zij er mee aanmoeten, 't Is een kostbaar bezit, die prachtige boer derij met bijgebouwen en rondom onge veer vier bunder land, maar de opbrengst is nauwelijks voldoende voor een uiterst minimaal onderhoud. En een modelboer derij exploiteren midden in het Gooi is nu een vrijwel onmogelijke zaak. Door een dissertatie van dr. A. W Rei- nink van het prentenkabinet van de Leid- se universiteit over De Bazel, is onlangs opnieuw de aandacht gevestigd op ,Oud- Bussem". Mede naar aanleiding daarvan heeft de Kring Hilversum van de Bond van Nederlandse Architecten (BN.A.) zich zowel tot de gemeente Naarden als tot Monumentenzorg gewend. Er kwam een voorlopige toezegging dat De Bazels werk op de Monumentenlijst geolaatst zou worden. De architecten G. van der Pol van Veen en L. J. G. M. van Steenhardt Carré oriënteerden zich reeds bij de Stichting Architectenmuseum, waar de archieven van De Bazel zijn ondergebracht, in de hoop daar nog re keningen en voorstudies te vinden, die van nut zouden kunnen zijn om verande ringen aan te brengen, welke het ge bouw geschikt zouden maken voor kan toren. „Oud-Bussem" werd in het begin van deze eeuw als modelboerderij gesticht door Floris Vos en J. van Woensel Kooy. De boerderij heeft vooral door Floris Vos landelijke bekendheid gekregen. Als de unieke model-boerderij waar men door een voor die tijd ultra-moderne bedrijfs voering bacterie-vrije melk en melkpro- dukten leverde. Floris Vos had voor de verkoop zelfs elf eigen winkels in ver schillende delen van het land. Toen vooral na de oorlog de Neder landse veehouderij aan veel strengere eisen moest voldoen verloor het model- bedrijf zijn exclusiviteit. Vijf modeJstallen herinneren nog altijd aan de vooroorlog se tijd. Merkwaardig is de afzonderlijk staande „blauwe stal". Men meende na melijk, dat voor goede yoghurt heel apart behandeld vee noodzakelijk was, dat ook 's zomers op stal stond. „Oud-Bussem" is vooral bekend gewor den door zijn stichter en eigenaar Floris Vos, overleden tijdens de tweede wereld oorlog. Een merkwaardige figuur, een De vroegere modelboerderij „Oud Bussem", een schepping van de ver maarde bouwmeester De Bazel. Inzet: De stichter van „Oud Bus sem", Floris Vosde tolbestormer man met een wat eigenzinnig en op standig karakter. In de twintiger jaren kwam deze erfgooier in opstand tegen het bestaan van de toen nog talloze tollen op Nederlandse wegen. Zijn „bestorming" van de tol bij Muiden zullen vele oude ren zich nog herinneren. Dat was toen nieuws, dat alle frontpagina's van de kranten vulde. De heer T. Tjebbes, stiefzoon van Flo ris Vos herinnert zich nog goed hoe hij als jongen van een jaar of tien mee ging op een heel ouderwetse vrachtauto om de tol te „bestormen". De auto was aan de voorzijde met ijzer versterkt. Je moest hem staande besturen met een groot hou ten stuurwiel. Je moest ook een flesje benzine meenemen om vóór elke start in de cylinders een beetje benzine te kunnen gieten. (Van onze correspondent) DJAKARTA. De schaarse berichten die Djakarta vanuit andere delen van In donesië bereiken, zijn vaak weinig be moedigend. Een goed voorbeeld is het nieuws van het eiland Madoera, ten oos ten van Java gelegen. Enige tijd geleden werd reeds bericht, dat de busdiensten die daar door de Indonesische spoorwe gen worden onderhouden, vrijwel niet meer functioneren. De bussen zijn zelfs naar Indonesische begrippen te oude Nieuwe onderdelen zijn er niet, belang stelling va" de in Djakarta zetelende directie ontbreekt eveneens. Een nieuwe noodkreet heeft zojuist de vakbondsleider Agoes Soedono alge meen voorzitter van Islamitische Gas- biindo laten horen, die als parlements- (Van onze correspondent) HOENSBROEK. Dagelijks worden in ons land zeventig personen door een ver- keers- of bedrijfsongeval voor hun verde re leven verminkt. Gebrekkig moeten zij verder door het leven en zijn zij op de hulp van de gezonde medemens aangewe zen. Iedere week stijgt het aantal ge handicapten onrustbarend, maar het tref fen van voorzieningen voor invaliden houdt er geen gelijke tred mee. Stede bouwkundigen houden bijvoorbeeld geen rekening met de vele invaliden, die van de openbare gebouwen gebruik moeten maken. Dit zegt de voorzitter van de vakantie stichting „Ora", de heer T. A. Jansen uit Hoensbroek. Hij is zelf invalide en werkt reeds vijf jaar aan zijn ideaal: de bouw van een uniek vakantiecentrum voor gehandicapten, een vakantiecentrum of vakantiehotel, waarbij rekening is ge houden met de beperkte mogelijkheden van invaliden. Voor verwezenlijking van dit plan is zeeryeel geld nodig, dat de stichting niet alleen kan opbrengen. Door een landelijke actie, die op 11 augustus begint, hoopt het stichtingsbestuur een deel van de be nodigde 3,5 miljoen gulden bijeen te krij gen.^ „Als ieder ander zijn koffers pakt en in zijn auto begint te laden, zit de gehan dicapte mistroostig achter een raam dit bedrijvige schouwspel gade te slaan Hij moet thuis blijven, omdat er geen enke le hotelaccommodatie is waar ook hij comfortabel en zonder zorgen met va kantie kan gaan. De talloze trappen, die de invalide moet overwinnen om binnen te komen, schrikken hem af, Binnen zijn de drempels te hoog, zijn er onneemba re trappen, blijken dc toiletten te smal of past hij niet met zijn invalidewagen m de lift", aldus de heer Jansen. „Als u in de vakantiemaand eens om u heen kijkt zult u vrijwel nergens 'n gehandicapte tegenkomen, niet in een drukke winkelstraat of op een druk per ron. De gehandicapte leeft zijn leven achter een raam. Al de zorg, die besteed wordt aan het revalidatieproces, al die moeite, die gedaan wordt om de gehandi capte mens klaar te stomen voor de maatschappij, wordt te niet gedaan zodra de gehandicapte ontslagen wordt en weer opgenomen moet worden in de maatschap pij. De moeilijkheden blijken dan zo groot dat velen weer terugvallen tot de periode van voor de revalidatie", zegt de heer Jansen mistroostig. „De gehandicapten willen wonen, wer ken, op bezoek gaan. winkelen, naar de kerk gaan, een reis bespreken en in de stad eten. Maar velen kunnen hun wo ning niet verlaten. Het is gemakkelijk om alles op te noemen wat de gehandicapten niet kunnen. Hij kan alleen maar probe ren uit zijn isolement te komen". Schrikwekkend zijn de cijfers, die de heer Jansen noemt over het aantal in validen. „Elke dag opnieuw worden ze ventig mensen, die kerngezond en blij van het leven genoten, getroffen door een noodlottig ongeval. Bloeiende carrières worden met één slag vernietigd en het gezinsleven van velen ontwricht. Gezonde mensen zijn van de ene dag op de ande re een wrak geworden. De levensvreug de maakt elke dag bij zeventig mensen plaats voor diepste wanhoop, wanhoop over de vraag, die niemand kan beant woorden: „Wat moet ik nu met mijn le ven beginnen?" Vijf percent van de Nederlandse bevol king heeft door lichamelijke gebreken grote moeilijkheden bij de aanpassing aan het maatschappelijk leven. Det zijn 650.000 personen, van wie 2,5 percent extra hulp nodig heeft, hetzij medisch of maatschappelijk. Gemiddeld 9 percent van de bejaarden is gehandicapt. Dat zijn 10.000 personen. Ieder jaar komen er ongeveer 40.000 in validen door verkeersongevallen bij. Als gevolg van bedrijfsongevallen, ontvangen ongeveer duizend slachtoffers de hoogste invaliditeitsuitkering. Naar schatting ko men jaarlijks 10.000 personen in aanmer king voor opneming in een revalidatie centrum Het aantal mensen dat van een rolstoel gebruik moet maken wordt ge- sch-1 op ruim 50.000. Met deze cijfers wil de voorzitter van de stichting „Ora" de noodzakelijkheid van voorzieningen voor de gehandicapten aantonen. „Steden kunnen wij niet ver nieuwen, maar wat wij wél kunnen is een gelegenheid scheppen, waar de gehandi capte mens zonder problemen zijn vakan tie kan doorbrengen. Als tenminste onze actie om het benodigde bedrag bijeen te brengen slaagt. lid zojuist een inspectietocht naar Ma doera heeft gemaakt. Volgens hem ver keert de zoutwinning van het eiland (waaraan het vooral zijn bekendheid dankt), in een deplorable toestand. In deze industrie zijn 9000 arbeiders werk zaam met 45.000 gezinsleden, aldus Soe dono. Zij worden ernstig in hun bestaan bedreigd. Hij is danig onder de indruk gekomen van de droevige staat, waarin zowel de zoutfabriek, de vloot en de zout- pannen verkeren en bovendien van de slechte sociale voorwaarden, waaronder de arbeiders van het staatszoutbedrijf werken. Bij dit bedrijf in de plaats Kalianget, moeten de arbeidsvoorwaarden voor de 7000 arbeiders dringend verbeterd wor den. Als voorbeeld gaf Soedono het loon van een losse arbeider, die 150 roepiah (nog geen twee gulden) als maandsalaris krijgt, alsmede 15 kg rijst. Onder de ar beiders in vaste dienst zijn er, die een maandsalaris van 500 roepiah hebben, als mede rijst voor hun gehele gezin. Maar niet alleen zijn de maandsalarissen dus aan de lage kant, over de maand juni waren begin van deze maand de lonen bovendien nog altijd niet uitbetaald. De arbeidsinspectie op het eiland schijnt in geslapen te zijn, want de arbeiders die in de oven werken bij zeer hoge tempe raturen hebben geen speciale werkkle ding, geen handschoenen en geen schoe- Wat vooral kwaad bloed zet, is dat de situatie op het fraaie hoofdkantoor in Djakarta (in dezelfde straat gelegen als de Nederlandse ambassade) geheel an ders. Voor 7000 zoutwerkers in Kalianget is maandelijks een bedrag van 300.000 roepiah voor geneeskundige verzorging uitgetrokken, voor de 200 employés op het hoofdkantoor precies het dubbele bedrag. De vooruitzichten voor de zoutproduk- tie van dit jaar zijn ook al niet gunstig, zodat het gevaar bestaat, dat zich evenals in de jaren 1964-'65 een zouttekort zal voordoen en Indonesië zout zal moeten importeren. De treurige toestand van het zoutwinningsbedrijf op Madoera moet volgens Soedono worden toegeschreven aan de regeringsmaatregel van 1959. toen de zogenoemde „zoutregie", waar bij de zouthandel een regeringsmonopolie was, werd opgeheven. Bovendien krijgt het bedrijf sinds 1961 geen regeringssteun meer, waardoor liquiditeitsmoeilijkheden zijn ontstaan. Na de opheffing van het regeringsmonopolie, zijn vooral Chinese handelaren begonnen met het oprichten van kleine zoutbedrijfjes, die echter zout afleveren dat een te veel aan natrium bevat, waardoor kropziekten bij de con sumenten ontstaan. De heer Soedono meent, dat het be drijf wederom de status van regerings- dienst moet krijgen, waardoor de arbei ders aangesteld kunnen worden als amb tenaren, netgeen financieel voor hen voordeliger is. Tevens zijn nieuwe in vesteringen nodig om het gehele bedrijf te rehabiliteren. Van de vloot die het zouttransport verzorgt bijvoorbeeld is nog slechts dertig percent in de vaart. Bo vendien zou het aanbeveling verdienen de directie van Djakarta naar Madoera te verplaatsen. Indien op korte termijn geen maatre gelen worden genomen, aldus Soedono tenslotte, gaat het zoutwinningsbedrijf een volledige ondergang tegemoet. In de huidige economische toestand van Indone sië is het toch al moeilijk om het zout in de pap te verdienen, laat staan als zout een soort luxe importartikel gaat wor den TE WEINIG GEBRUIKT JIbPf 'IbS De zogenaamde Zeelandbrug, de bijna vijf kilometer lange sierlijke verbinding over de Oosterschelde, komt steeds meer in de belang stelling. Dit geldt niet alleen voor de toeristische interesse hoewel deze brug uniek is in ons land maar ook het zakenverkeer heeft deze tolbrug ontdekt. Van Rotterdam uit kan men via deze brug niet alleen Midden-Zeeland be reiken, maar deze brug opent eveneens de poort naar België en naar Parijs. De route naar Frankrijk via deze brug blijkt in de praktijk 25 kilometer korter te zijn, dan via Ant werpen en Brussel. Daarbij komt dat de automobilist op de Zeelandroute een hoger gemiddelde haalt, om dat de wegen in dit zuidwestelijke deel van ons land nog geen overbelasting kennen. Een vergelijkende rit die men eens over beide routes van Rotterdam naar Parijs heeft gehouden, wees uit dat de weste lijke route (via de Zeelandbrug) een tijdwinst van bijna anderhalf uur opleverde. De gemiddelde snel heid lag op deze route op zo'n 74 km per uur, terwijl snelheidsbeperkingen, en wegomleggingen en dé drukte op de route via Brussel zorgden voor een ge middelde snelheid van bijna 63 km oer uur. Nu is de route via de Zeelandbrug niet helemaal zonder hindernissen; het grootste oponthoud krijgt de automobilist tijdens de twintig minuten durende vaartijd met de boot Vlissingen-Breskens. Daarbij komt dat enkele weggedeelten in de Hoekse Waard voor oponthoud zorgen en de smalle Barendrechtse- brug het gemiddelde eveneens drukt. Wat dit laatste betreft: zodra volgend jaar de Heinenoordtunnel ge reed is zal de Zeelandroute veel aantrekkelijker wor den, dan zij als is. De werkelijk drukke centra wor den op deze route vermeden, terwijl de minder druk ke wegen in het wijde Zeeuwse land een ontspannen autorijden bevorderen. Al zal het plezier hierover een weinig worden gedrukt door het feit dat men tolgeld moet betalen. Rijdt men werkelijk door naar Parijs dan kost dit stukje weg over de eilanden de auto mobilist acht gulden aan brug- en veergelden. Het lichaam schiet daarbij naar voren en in twee van de drie gevallen zal of de stuurkolom de borst hard raken óf het hoofd zal door de voorruit slaan. Geerf van beide ondervindingen is pret tig. Door de fabricage van gelaagd glas heeft men getracht verwonding door glasscherven te voorkomen. Er bestaat zelfs een glassoort die het hoofd als het ware opvangt en er omheen stulpt. Maar deze technische vooruitgang doet niets af aan het nut van de gordel. Hij houdt de bestuurder en mede-inzitten den op hun plaats en voorkomt dat de autorijder bij een eventuele aanrijding naar buiten wordt geslingerd. Het ver haal dat dit bij sommige ongelukken nog het beste zou zijn blijkt een sprookje te zijn. Zolang men bij een crash in de wagen blijft zal het ver stevigde passagierscompartiment de rijder beschermen. Waarop grondt de autorijder ondanks de dwingende uitspraak van de statistiek zijn weerzin tegen het ge bruik van de gordel? Tijdens stadsritten zal hij het niet nodig achten. Tel lingen hebben echter uitgewezen dat juist in de druk- bereden stadsstraten zich de meeste kleine botsingen voordoen waartegen een gordel een zeer goede be scherming biedt. Hij wuift het risico van autorijden van zich af en gaat rijden met de gedachte dat een ongeluk hem nooit overkomt. Een fatale gedachte; als hij maar lang ge noeg blijft autorijden zal eens het moment van de bot sing komen. Hij is ontmoedigd door het gebrek aan bewegingsvrij heid in een vastgesnoerde gordel. Er zijn automatische gordels in de handel die genoeg beweging toestaan, maar die zich bij een stevige ruk vastdrukken. Hij kan niet tegen het gevoel opgesloten te zitten zo dra de gordel om hem heen zit. De Nederlandse automobilist staat niet alleen in zijn weerzin. In Zwitserland droeg van de 585 dodelijk ver ongelukte automobilisten in 1966 slechts 3,6 percent een autogordel. In Amerika overleed 65 percent van alle dode lijk verongelukte automobilisten buiten hun wagens om dat ze eruit waren geslingerd. Het gebruik van een autogordel moet geleerd worden. Zodra het portier is dichtgeslagen, dienen de handen van de automobilist de gordel te grijpen en hem vast te „klik ken". Pas daarna mag het contactsleuteltje worden om gedraaid. Wellicht komen er nog eens wagens op de markt die niet kunnen starten voordat de gordel vastzit. Het zou een aardige aanvulling op de verkeersveiligheid betekenen. Bij B.M.C. heeft men een idee ontwikkeld om de werk nemers te stimuleren. Iedere tienduizendste wagen mag door een werknemer in het buitenland worden afgeleverd. Een computer wijst de gelukkige aan; zo overhandigde instrumentmaker mr. Downey onlangs de sleutels vin een nieuwe Wolseley aan mevrouw M. Bouhuys. Renault heeft met de Franse staatsoliemaatschappij Eif een overeenkomst gesloten. De komende zeven jaar zal Renault alleen Elf-smeermiddelen gebruiken en produkten van dit merk voorschrijven. In ons land verspreiden veer tig benzinestations de produkten van Elf. De Italiaanse autofabriek Alfa Romeo is gewend zijn series na verloop van tijd uit te breiden met een sportieve versie. Dat gebeurde met de 1600, en onlangs is dat ook gebeurd met de 1300-serie. Een sportieve Spider 1300 Junior en een GTA 1300 Junior rolden in Milaan van de band. Thans zijn deze wagens ook in Nederland te verkrijgen. De opmerkelijkste wagen van deze twee is de GT 1300 Junior. Het is een lichtere versie van de coupé, maar hij zal door zijn overvierkante mo tor, met dubbele ontsteking geen slecht figuur slaan in rally's en op het circuit. De foto toont deze GT 1300 Junior. AUTOGORDEL NOG STEEDS

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1968 | | pagina 7