umnnor
IN WEST-DUITSLAND
Levens verzekeringsbedrij ven
tegen verdere uitbreiding
van verplichte pensioenen
PANDA EN DE SUPERSCHAT
Sv-
w
POLLE, PELLI EN PINGO
3
ngestipt
liWf
Ons vervolgverhaal
„Werktempo bij
banken verschilt
nogal wat"
Verzending zeepost
Politie vindt de
gestolen partij
ringen terug
DONDERDAG 8 AUGUSTUS 1968
9
Feuilleton door
JAMES GOLDMAN
C onsumentenbond
Ernstige bezwaren
Somber beeld
Diefstal uit kapel
Man verdronken
586ste STAATSLOTERIJ
Inbrekers gepakt
hé, ben jij gek ee
71)
Waldorf draaide zich om en zag
wat er aan de hand was. Hij kroop
over het gras naar haar toe. „Han
nah? Kan het?"
O, vraag me dat toch niet, sufferd,
„Ik weet het niet". Ze had haar
ogen nog steeds dicht. Onzekere han
den trokken aan haar bloeze. Dit
ging een hele tijd door. Wat deed hij
toch in hemelsnaam? Ze deed haar
ogen open. Hij zweette. „Wat is er
aan de hand?" „Ik kan de knoop
jes niet losmaken". Hannah was ge
schokt toen ze haar armen omhoog
stak en met kalme stem zei: „Ver
geet die knoopjes maar. Trek hem
uit".
Waldorf trok. Daarna ontdeed ze
hem van dat idiote jasje van hem, leg
de het neer en vouwde het op. Ze had
den elkaar nog niet aangeraakt.
„Waldorf?" Haar stem klonk ijl en
schor.
„Ja?"
„Wil je met iets beloven?"
.Als ik het kan".
„Beloof me dat je me nooit in de
steek zult laten".
„Dat beloof ik".
Hij nam haar zacht en teder in zijn
armen. Hannah liet een klagend ge
luid horen als een klein meisje dat
pijn 'hééft. Toen Sloeg ze haar armen
om hem heen, steviger dan hij ooit
had meegemaakt.
Hij dacht dat hij zou breken en dat
zij zou breken; dat zij beiden zouden
brken. Zo zaten ze daar met niets-
ziende ogen en armen die wit waren
van het persen.
„AArdig niet?" zei iemand.
Ze hoorden het en toen ze weer in
staat waren iets te zien, zagen ze
MCIntyre. Hij grijnsde tegen hen.
Het palazzo was een fort. Evenals
het Vendramini-paleis, waarvan het
een nauwgezette kopie was, zaten al
le deuren en ramen aan de kant van
het water. Van de landzijde af gezien
was het een grote, deprimerende ku
bus van grijze steen, zonder enige
onderbreking. Evenals bij het Vene-
tiaanse voorbeeld was er een brede,
marmeren trap die uit het water op
rees en naar een zware, gotische
deur voerde.
De rijen hoge spitsboogramen wa
ren onlangs met bakstenen gedicht.
Behalve door een paar sleuven op de
derde en bovenste verdieping, die bij
het dichten waren opengelaten, was
het onmogelijk naar buiten te kijken.
En behalve door de gebarricadeerde
deur in het midden, was het onmo
gelijk het gebouw te betreden. Ver
scheidene palen om gondels aan aï
te meren stonden nog schots en
scheef in het opkomende tij.
Ze werden in een motorboot bij het
paleis afgeleverd. Waldorf begreep
nu waarom de meeuwen of sternen,
waar hij naar gekeken had waren
weggevlogen; hij had iets langer moe
ten kijken. Op de boot sprak Mc-
Intyre, die qua uiterlijk nog steeds
volkomen aan Swampscoot deed den
ken, Chinees tegen zijn bemanning
en helemaal niet tegen zijn passa
giers. Het contrast tussen uiterlijk
en taal, tussen typisch New England
en de tweeklanken van het Oosten,
had zelfs in het zonlicht iets weg van
een nachtmerrie.
In het halfduister van het paleis
was het erger. Het vocht, de
schimmel en de verwaarlozing van
jaren hadden de zestiende eeuwse
grandeur van de grote hal veran
derd in iets uit Dracula. Behalve het
dichtmetselen van de ramen en het
aanbrengen van een kaal elektrisch
snoer waaraan zwakke gele lampen
hingen, hadden de huidige bewoners
niets gedaan om de hal te verbeteren.
Oud, vermolmd meubilair, kapot mar
mer, stukken pleisterwerk alles
lag nog waar 't was neergevallen.
McIntyre scheen een grote staf te
hebben. Behalve de driekoppige be
manning, verschenen er kleine ge
stalten, allemaal in het wit, als glim-
worpmpjes uit het duister. Niemand
sprak: ze wisten allemaal wat ze
moesten doen.
Een vrostelijke marmeren trap
doemde voor hen op.
McIntyre glimlache en boog. Met
een stem zo glad en levenloos als
rotttend fluweel zei hij: „Naar boven,
graag". Ze liepen de trap op.
Hannah reikte naar Waldorfs hand
maar bedacht zich toen. Ze zouden
het terecht voor een teken van zwak
te houden. Ze zouden zeker onder
vraagd worden. Die lampen zouden
er vast en zeker weer zijn en hoof
den of iets even verschrikkelijks. En
het stond ook vast dat ze haar deze
keer zouden klein krijgen. Want deze
keer wist ze iets dat ze zeker uit
haar zouden krijgen. Ze wist waar
Guerrera was, of waar hij zou zijn.
Wanneer het donker werd zou hij
in de jungle bij Tempate zitten wach
ten. Ze zou haar best doen en daarna
zou ze het opbiechten.
Ze keek naar Waldorf. Zijn gezicht
was even grauw als de stenen mu
ren en net zo hard. Ze klemde haar
lippen op elkaar net als hij, gooide
haar schouders naar achtér net als
hij en pakte toen zijn hand.
„Links graag". Ze hadden de twee
de verdieping bereikt. Gewelfde gan
gen verloren zich aan weerszijde in
het duister. Ze sloegen linksaf en
liepen deuren voorbij. Het licht was
zwakker en de vochtigheid was toe
genomen.
„Halt, alsjeblieft". Ze hadden het
eind van de gang bereikt. De deur
vóór hen zag er helemaal niet bij
zonder uit; geen zware tralies of
sloten.
„Neem me niet kwalijk". McIntyre
glipte geruisloos langs hen heen,
opende de deur en liet hen met een
buiging voorgaan. De kamer was
klein en vierkant en volkomen leeg.
Een kleine gele lamp brandde hoog
aan het plafond. Geen vergane glorie,
geen fraai pleisterwerk, geen Vene-
tiaans smeedwerk: slechts zware na
tuursteen.
„Na jullie, graag".
Nu of nooit, dacht Waldorf. Hij was
ervan overtuigd dat het niets zou
uithalen, maar wat kon hij anders
doen. Hij kneep zijn ogen dicht tot
spleetjes alles werd onduidelijk,
maar spleetogen waren hier heel ge
woon en keerde zich om. Met ijs
koude stem zei hij: „Je zult Vronsky
hier woedend mee maken".
Schrok Mclnryre? Hij wilde ver
dorie dat hij wat duideiljker kon
zien. McIntyre onderbrak hem niet;
misschien dat het toch zijn uitwer
king niet miste. Er zat iets logisch
in. Alle anderen waren ervan over
tuigd dat hij een spion was en geen
van hen wist zeker welke kant hij
vertegenwoordigde.
(Wordt vervolgd)
»I^WI%WAW»VWMWWWWWWWIIWWIIIIWWWIIWIWIWIWWWIIIIWWIiWWIIWI»WWWWWWWWWWIiWWWWWI»MWI»W<WI
BONN. Ondanks een voorspoedige
ontwikkeling in de afgelopen jaren maakt
het levensverzekeringsbedrijf in West-
Duitsland zich zorgen over de toekomst.
De Duitse levensverzekringmaatschappij-
en zijn niet bevreesd dat zij onder gelijk
blijvende omstandigheden in de komende
jaren niet tenminste dezelfde resultaten
zouden kunnen behalen als tot dusver.
Hun bezorgdheid heeft betrekking op de
verdere uitbreiding van de sociale pen
sioenverzekering die tot eind 19G7 alleen
geldt voor werknemers met een jaarlijks
inkomen van niet meer dan DM 21.600.
Met ingang van 1968 zijn alle werk
nemers ongeacht de hoogte van het inko
men onder de verplichte verzekering ge
bracht, hetgeen een uitbreiding met naar
schatting 350.000 personen betekent. Nog
belangrijker is het voornemen van de re
gering van de Bondsrepubliek om binnen
afzienbare tijd ook de zelfstandigen in de
verplichte pensioenverzekering op te ne
men. Het parlement heeft reeds aan de
regering opgedragen zo spoedig mogelijk
een wetsontwerp hierover in te dienen.
HAARLEM „Er is nog al wat ver
schil in het werktempo van de Neder
landse banken. De tijd, die in totaal met
het overschrijven van bedragen is ge
moeid geeft een variatie te zien van vier
tot acht dagen. Ook gaan hierbij vaak
rentedagen verloren, in doorsnee zo'n 2V£
dag", aldus de Cousumentenbond en een
lang artikel in het dezer dagen versche
nen augustus-nummer van zijn orgaan
de Consumentengids.
De bond onderzocht de gang van za
ken met betalings- en spaarrekeningen bij
een tiental grote handelsbanken, de twee
landbouwkredietbanken de bondsspaar
banken en de postcheque- en girodienst.
„Doorgaans liggen de rentepercentages
bij de kleinere banken het hoogst. De
Amsterdamse gemeentegiro daarentegen
geeft de laagste percentages voor de ver
schillende termijnen, doch hanteert gun
stige opzegvoorwaarden", aldus de bond.
De Consumentenbond waarschuwt in
het artikel verder tegen het verlies van
de sterk gepropageerde betaalpas en
chèques omdat de vinder de handtekeniig
kan nabootsen en op die manier betalin
gen kan doen op kosten van de verliezer.
De banken hebben de uitbetaling van de
chèques gegarandeerd en kunnen hier dus
niets tegen doen. Bij de giro liggen de
zaken iets anders. Bij verlies van giro
kaarten of kascheques kan men zijn re
kening laten blokkeren. Betaalt dan
iemand met een gevonden of gestolen
kaart of kaschèque dan is niet de reke
ninghouder, maar in eerste instantie de
winkelier, die door de fraudeur is bena
derd, de dupe.
cop. MAPIEN IOC DïR
39. Nadat ze een eindje door het oerwoud hadden
gelopen, keek Panda eens achter zich, om te zien
waar Joris bleef. „Hij is weg!" riep hij schrikkend.
„W-wat zou er met hem gebeurd zijn? Is hij mis
schien gepakt door Indianen, waar hij het over had?
Dat zou helemaal niet leuk zijn." „Indianen?" vroeg
Bill Dollar. „Dat lijkt me nog eens wat, vriendje!
Daar kan ik leuke plaatjes van schieten! Voor de
jongens thuis!
er plotseling
sprong, die wild begon te
Maar hij schrok toch wel even, toen
:n inboorling voor hem op de weg
voor
dansen.
„Ugh!" riep de
Indiaan daarbij. „Oef! Oef! Ugh!" „Zou hij verkouden
zijn?" vroeg Bill Dollar. „Als hij maar niet dichter
bij komt ik heb net de afstand op m'n kamers
scherp gesteld. „Hij komt wl dichterbij!" zei Pan
da ongerust. „En hij maakt allerlei rare gebaren. Net
alsof hij de kroon wil hebben.
BRRR, WAT IS HIT
<000 VANDAAG
6A MAAR ZITTEN, 2EB
ROS, MN MAAK IK EEN
tEKKER WARM KOPJE
VOOR JE!
ZO, NU BIBBER JE NIET
MEER!
T-TOCH W61.,.. ER 2-2-ZAT
TEVEEL. CI-CITROEN IN
Er bestaat een mogelijkheid vrijstelling
van de verplichte pensioenverzekering te
krijgen. Deze vrijstelling wordt verleend
aan werknemers die 50 jaar of ouder zijn
en aan hen die een particuliere levensver
zekering hebben die aan bepaalde eisen
voldoet. Verwacht wordt dat ongeveer 28
percent van degenen die dit jaar onder
de verplichte verzekering komen, vrijstel
ling zal vragen op grond van het bezit
van een levensverzekering. Verder zal
nog ongeveer 15 percent om vrijstelling
verzoeken omdat zij 50 jaar of ouder zijn.
Het levensverzekeringbedrijf in West-
Duitsland verzet zich tegen de sterke
uitbreiding van de kring der verplicht ver
zekerden en tegen de plannen om in dit
opzicht nog verder te gaan. Het heeft
stappen ondernomen die er toe geleid heb
ben dat bij een speciaal gerechtshof, dat
dergelijke kwesties behandelt, klachten
zijn ingediend op grond van het feit dat
deze uitbreiding in strijd zou zijn met de
grondwet en met erkende rechtsbeginse
len.
Bovendien heeft het levensverzekering-
bedrijf een rapport gepubliceerd waarin
betoogd wordt dat de financiën van de
sociale pensioenverzekering een gevaar
lijke toekomst tegemoet gaan.
Het aantal pensioengerechtigden zal na
melijk in de komende jaren aanzienlijk
sterker gaan toenemen dan het aantal
werkenden, die uiteraard de middelen
moeten opbrengen die nodig zijn om de
pensioenen te kunnen uitbetalen. Het zal
noodzakelijk zijn het nu al hoge premie
percentage 15 percent en met ingang
van 1970 17 percent verder te verhogen
en wel tot ongeveer 20 percent of de pen
sioenen die gekoppeld zijn aan de ontwik
keling van de lonen, te verlagen dan wel
tijdelijk te bevriezen of de in vroegere tij
den gevormde reserves ad circa DM 25
miliard aan te spreken.
Wat deze laatste mogelijkheid betreft
moet er rekening mee gehouden worden
dat zij weinig zou baten, gezien de grote
omvang van het stelsel van verplichte
pensioenverzekering en gezien het feit
dat een aanzienlijk deel van de reserve
belegd is in ziekenhuizen, sanatoria en
dergelijke ten behoeve van de verzeker
den.
In hun nota schetsen de Duitse levens
verzekeraars een somber beeld. Indien
geen van de mogelijkheden ter voorko
ming van een algehele ontsporing worden
gebruikt, zal in de eerstvolgende 13 jaar
een tekort ontstaan van DM 80 miliard tot
DM 110 miljard. Indien ook de zelfstandi
gen onder de verplichte verzekering ge
bracht zouden worden, zou het tekort nog
circa DM 36 miljard groter worden.
De nota heeft een fel protest uitgelokt
van de minister van sociale zaken, die
de juistheid van de cijfers in twijfel trekt.
Een bittere strijd tussen de kopstukken
op het gebied van sociale verzekering
en de maatschappijen van levensverzeke
ring is hiermee begonnen. Deze strijd zal
stellig worden voortgezet, ook na de par
lementsverkiezingen van volgend jaar.
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet
zijn bezorgd, staan achter de naam van
het schip.
Arentinië: ms „Arlanza (14/8); Bra
zilië: ms „Arlanza" (14/8); Canada: ss
„Maasdam" (14/8); Chili: ms „Cd de
Barranquilla" (13/8); Kenya, Oeganda,
Tanzanië: ms „Monthuet" (16/8); Ned.
Antillen: ms „Neptunus" (13/8); Surina
me: ms „Oranje Nassau" (14/8)Verenig
de Staten: ss „Nieuw Amsterdam" (14/8)
en ms „Atlantic Span" (15/8); Z.-Afrika
(Rep.): ms „Balong" (14/8); m.i.v. Z.-W.-
Afrikan: ms „Talanta" (15/8).
Inlichtingen betreffende de verzen
dingsdata van postpakketten geven de
postkantoren.
(Van onze correspondent)
VENLO. Onbekenden hebben in de
kapel van het genadeoord L. Vrouw van
Genooi in Venlo een kluis geforceerd.
Ruim tweeduizend gulden aan collecte- en
offergeld verdween. Verder werden twee
nikkelen collecteschalen en een aarden
sierpot ontvreemd.
AMSTERDAM In het Open Haven
front bij het Centraal Station is gister
nacht de 27-jarige bloemenhandelaar H.
J. van der Zalm uit Rossum verdronken.
Vermoedelijk is hij onwel geworden toen
hij langs het water liep.
ADVERTENTIE
donderdag 8 augustus 1968
DERDE KLASSE
Prijzen van
f 15 zijn gevallen op de nummers eindigende op 8
f 50 zijn gevallen op de nummers eindigende op 088
f 100 zijn gevallen op de nummers eindigende op 555
f 200 zijn gevallen op de nummers eindigende op 632
f 400 zijn gevallen op de nummers eindignede op 962
1000 zijn gevallen op de nummers eindigende op 4107
Een prijs
Een prijs
Een prijs
Een prijs
Een prijs
Een prijs
van f 2000 is gevallen op het
van 2000 is gevallen op het
van f 2000 is gevallen op het
van 2000 is gevallen op het
van 2000 is gevallen op het
van 5000 is gevallen op het
nummer 054838
nummer 020510
nummer 028651
nummer 087802
nummer 062402
nummer 000767
De prijs van 30.000 is gevallen op het nummer 020197
LET WEL Op dit nummer zijn twee prijzen gevallen.
Ik herinner het mij van lang gele
den, maar niet lang genoeg om het
nog precies te weten: je wandelde het
Louvre binnen en liep dan zo ver dat
je buiten Parijs zou zijn geweest als
je niet in het Louvre was. En juist
als je geen schilderij meer kon zien,
zag je de tien beroemdste schilderijen
van de wereld. Negen daarvan wa
ren copieën, heet van de kwast ver
vaardigd door dames en heren die bij
het origineel zaten te schilderen en be
wezen dat ze het ook wel konden. Het
tiende was de enige echte Mona Lisa.
U kent haar wel: de madonna die
het uitzicht op een Italiaans landschap
belet met een glimlach alsof zij er
gens meer van weet. Zonder dat ooit
achterhaald is waarvan. Deze eigen
schap heeft haar per reproduktie zo'n
ruime verspreiding bezorgd, dat zijzelf
een reproduktie leek, en niet eens een
beste. Om alleen daarvoor naar Pa
rijs te komen is beslist overdreven.
Parijs heeft daar rekening mee ge
houden. Als tweede attractie bevat het
museum namelijk een nog grotere
wereldberoemdheid. Zij was het klap
stuk van het Louvre, hoewel zij niets
had om mee te klappen. Want de Ve
nus van Milo heeft geen armen, zodat
haar bewonderaars zijn aangewezen op
haar ruimschoots aanwezige rest. Ver
geleken met de Mona Lisa vallen haar
voordelen onmiddellijk in het oog.
Deze bespiegelingen vloeien voort uit
het bericht dat de tegenwoordige direc
teur van het Louvre, de heer André
Parrot, heeft besloten de Mona Lisa
haar ereplaats te ontnemen, niet ten
gunste van de Venus, maar ten gunste
van een voortbrengsel van de Franse
schilderkunst. Als opvolger is Antoine
Watteau gekozen, de 18de eeuwse schil
der die op zo charmante wijze het ga
lante leven van de betere Franse krin
gen in beeld heeft gebracht Hij is inder
daad een waardig vertegenwoordiger
van het moderne Frankrijk Nu de laat
ste Franse revolutie niet alleen is mis
lukt maar zelfs nooit schijnt te hebben
bestaan, is het logisch dat er in de
kunst wordt teruggegrepen naar een
tijdperk dat ook de eerste Franse revo
lutie niet heeft gekend, hoogstens ver
oorzaakt. Daardoor krijgt de Franse
burger het veilige gevoel dat al die
woeste Franse impressionisten nog niet
geboren zijn, en daarvoor ook nooit toe
stemming zullen krijgen.
Het enige wat er nu nog ontbreekt
om de Franse glorie compleet te
maken is dat de Venus van Milo wordt
aangepast. Zij leent zich daar uitste
kend toe. Niets is eenvoudiger dan het
aanbrengen van een paar armen, die
door een ingebouwd mechaniek regel
matig het gebaar maken waarmee de
Franse president zich zo'n ongekende
populariteit heeft weten te verwerven.
Een klein luidsprekertje, verborgen in
een voorzetneus, zal onophoudelijk roe
mij uw vertrouwen!" Als dat lukt, zal
pen: „Frangaises! F rangais! Schenk
de Franse kunst hetzelfde hebben be
reikt als de Franse politiek. Ze zal
algemeen worden aanvaard. Maar nie
mand zal erin geloven.
Kees Stip
(Van onze correspondent)
UTRECHT De inbraak die zondag
avond is gepleegd bij een juwelierszaak
in Utrecht is opgelost. De daders zijn in
bewaring gesteld. Hun buit, ongeveer
1.200 ringen ter waarde van ruim f 100.000,
is teruggevonden.
Twee van hen zijn in de nacht van
maandag op dinsdag gepakt toen zij pro
beerden in te breken in een woning
boven een andere juwelierswinkei in
Utrecht.
Bij een kennis van de mannen vond de
politie een tas met de gestolen ringen.
WORDEN OfT ZAAKJE
IS NIET MEERWAARD
DAN 75.000/
MUN PRIJS !S
125.000 DOUAR
JA...MAAR SE
LOOF ME - IK
WÉÉT WAT IK
IK HEB 8ELANSSTEUIN6
VOOR UW jachthaven,
MENEER JONES...ACS UW
PRUS REDtU JK IS
SPIJT ME,
MENEER,.. U
KENT MUN
UITERSTE
PRIJS.
HEB DE ZAAK
BEKEKEN. IK BIED
U 90.000
975
1209. In de loop der jaren waren Tutu
en Karo er wel aan gewend geraakt, dat
Bram vreemd handelde, maar zelfs zij
waren verbaasd. Nog veel verbaasder
dus Willem van de Vlampijp, die Bram
lang zo goed niet kende, toen deze het
briefje weer aan de postduif gaf en het
dier in vrijheid stelde.
„Wtyt-doe-je-me-daar-nou?" vroeg Wil
lem verbijsterd.
„We moeten op tijd vertrekken, maak
snel de zaak in orde, terwijl ik me ver
kleed", zei Bram dringend. ..Ik leg het la
ter allemaal wel uit"
„Maar die brief nu weten de ban
dieten, dat we er aankomen", riep Wil
lem.
„Doe nu maar, wat ik zeg", zei Bram,
„Ik. heb een heel goed plannetje."
Hij sprong van de stookplaat af, voor
dat Willem iets kon vragen en hij was net
op tijd in volledig cowboykostuum terug,
toen de trein in beweging kwam.
Willem twijfelde, maar Tutu en Karo
keken vol vertrouwen naar hun Bramme-
tje op.
