IJmuider Courant
„Over tien, twintig jaar heeft
het traditionele huis afgedaan"
Bijenkorf inspireerde
tot nieuwe woonvormen
DIOGENES WOONDE IN EEN
TON EN WAS GELUKKIG. DE
JONGE WEENSE ARCHITECT
WALTER HILDEBRAND WIL
ONS ALLEN IN „PREFAB"-
T0NNEN GELUKKIG ZIEN.
Hildebrand en zijn huis,
"Wsj:
De stalen draagconstructie is gereed, evenals de in
deling der woonruimten op drie niveaus. Nu kan be
gonnen worden met het aanbrengen van wanden en
vloeren.
De stalen steunberen kunnen verankerd worden, maar
nodig is het niet. Het huis is storm- en rolvast en kan
zelfs „een aardbeving doorstaan".
Een wandelement wordt ingeschoven en vastgezet. Zo
simpel monteert men zijn eigen huis.
Gerhard Benesch versloeg en
fotografeerde voor ons blad de
constructie van een revolutio
nair nieuw „woonelement" van
architect Hildebrand dat thans
in Wenen te kijk staat en zeer
veel belangstelling, ook van
autoriteiten en bouwers trekt.
Hun unanieme conclusie: foei
lelijk, maar als experiment zeer
interessant.
DE WONINGNOOD is het grootste probleem van
deze tijd. Een universeel probleem dat zich uitstrekt
van de primitiefste woonbehoeften in de ontwikke
lingsgebieden tot aan de steeds hoger eisen stellende
wooncultuur in de welvarende landen, maar waarvoor
nog nergens een bevredigende oplossing gevonden is.
De moeilijkheden beginnen veelal reeds bij een tekort
aan geschoolde vakarbeiders. Elders ontbreken de ge
schikte, goedkope bouwmaterialen en bijna overal is
er het struikelblok van de kapitaalsvoorziening. In vele
landen is de woningbouw zo duur geworden, dat de
geldschieter nauwelijks meer rendement van zijn in
vestering kan verwachten, vooral als men dit alles be
ziet in het licht der voortdurende geldontwaarding.
DE ENIGE UITWEG uit de vicieuze cirkel vormt, volgens
alle deskundigen, een radicale breuk met de traditionele
bouwmethoden. Al sinds het eind van de oorlog experimen
teert men allerwege met prefabricated bouwelementen en
zelfs complete woonruimten, die fabrieksmatig en in grote
series vervaardigd kunnen worden. Op de bouwplaats zelf
kunnen deze elementen dan snel en eenvoudig worden
samengevoegd tot complete woningen. De montage daarvan
kan veelal door ongeschoolde arbeiders verricht worden,
hetgeen dure specialistenarbeid goeddeels overbodig maakt.
EEN NIEUWE BIJDRAGE tot de lange rij van industriële
woningbouw-experimenten wordt geleverd door de jonge
Oostenrijkse architect Walter Hildebrand, wiens prototype
van een eigentijdse „woonmachine" men hier ziet afgebeeld.
Hildebrand ging uit van het principe van een bijenkorf. Het
geraamte van zijn woning bestaat uit een aantal grote ringen
van staal of aluminium, waarin, naar plaatselijke behoefte
en mogelijkheden, allerlei soorten omhullingselementen ge
schoven kunnen worden. Wanden, vloeren en plafonds van
zijn wooncellen kunnen dus bestaan uit hout, kunststoffen
of speciaal voorbewerkt board en door standaardisatie van
De indeling van het interieur kan naar eigen smaak
geschieden en altijd gewijzigd worden.
de afmetingen kan zelfs een volslagen leek zo'n „woning
raat" moeiteloos zelf assembleren.
HILDEBRANDS „BIJENKORFHUIS" kan overal en op elk
soort bodem gemonteerd worden, zelfs op berghellingen en
zandstranden. Het is bestand tegen aardbevingen en kan,
met goede isolatiematerialen, zowel tegen poolkoude als
tropenhitte afdoende afgeschermd worden (beweert Hilde
brand). De mogelijkheden variëren van de simpele „ruimte
eenheid I" voor gebruik als zomer- of weekendverblijf tot
een permanente woning met alle denkbare comfort, terwijl
voorts uitbouw tot ziekenhuis, schoolgebouw, kazerne, pas-
huis en hotel mogelijk is. In de praktijk is het mogelijk, met
een eenvoudige eenkamer-unit te beginnen en deze later,
naar behoefte, uit te breiden.
DE BOUWKOSTEN van het prototype-bijenkorfhuis, dat
thans in Wenen is ingericht, bedroegen 14.000 gulden voor
een totale woonoppervlakte van 100 vierkante meter, maar
bij serieproduktie van de bouwmaterialen zou de kostprijs
aanzienlijk lager kunnen zijn. Het transport van de ele
menten levert geen bijzondere moeilijkheden op: een com
plete „raatwoning" kan door twee middelzware vrachtauto's
vervoerd worden naar elke gewenste bouwplaats.
BLIJFT DE VRAAG, of de woningzoekenden eraan
(en vooral: erin) zullen willen maar ook in dat op
zicht is architect Hildebrand optimistisch. „We moeten
af van het eeuwenoude begrip van het „handwerkhuis"
en van de knus-kneuterige „gezelligheids-idealen" die
ermee samenhangen. De nieuwe tijd eist een nieuwe
wooncultuur en ook moderne, efficiënte bouwmetho
den. Net zoals wij de massaproduktie en de lopende
band aanvaard hebben in de sector der consumptiegoe
deren, zullen wij op den duur ook de industriële wo
ningbouw moeten accepteren, eenvoudig omdat er geen
andere keus is. Over tien, twintig jaar zal het eigen
tijdse „woonelement" mijn ontwerp of een ander
algemeen aanvaard zijn. En pas dan, geloof ik, zullen
wij erin slagen, de woningnood definitief uit te
bannen Gerhard Benesch
„Woningraten" als antwoord
op universele woningnood?
Het bijenkorfhuis is voltooid,
sanitair en licht aangelegd, de
kamers ingericht en gemeubeld.
Architect Hildebrand, op balkon,
is gereed voor de ontvangst van
pers en genodigden. Hij beweert
dat er dank zij zijn opbouw
systeem tientallen mogelijk
heden zijn om zo'n huis naar
eigen smaak in te delen, ergo:
dat iedereen zichzelf een woning
„naar maat" kan aanmeten.
