WALDORF
Juridisch vraagteken
bij fotografeerverbod
Definitie van Britse artsen
voor het begrip „dood"
«gestipt
PANDA EN DE SUPERSCHAT
POLLE» PELLI EN PINGO
'Li
Staphorst huiten zijn boekje?
mmmm
mmmmm mim
Overschot Franse
handelsbalans
Nieuwe directeur
HAL
Minder vergaand
dan WHO-eisen
Nieuwe onlusten
in Uruguay
Dienstweigeraar
in Athene
krijgt 4 jaar
DINSDAG 13 AUGUSTUS 1968
10
mmm
KLM-piloot stort neer
met zweefvliegtuig
Burgemeester van Moskou
naar Amsterdam
Kees Stip
D
A
V
Y
J
O
N
E
S
Feuilleton door
JAMES GOLDMAN
75)
Ze wist niet dat ze huilde,
haar lichaam heen en weer bewoog
en zat te weeklagen, maar ze wist
zeker dat ze Waldorf tegen zich aan
drukte en dat hij leefde. De stenen
vloer was koud en de kleine gele
lamp, hoog boven haar hoofd, ver
spreidde een koud licht.
De tijd verstreek. Ze hield op met
haar jammerklachten toen ze zichzelf
erop betrapte, maar het heen en weer
zwaaien en het huilen ging door. Ze
keek naar Waldorf. Hij was bleek en
scheen te slapen. Het klamme zweet
stond op zijn voorhoofd en ze veegde
het weg met haar hand. Zijn haar zat
geplakt en zijn wangen zaten vol
blauwe plekken en schrammen door
de aanraking met de vloer bij iedere
val. Ze vond hem het volmaakste
wezen dat God ooit geschapen had.
Ze begon tegen hem te praten. Ze
lette niet op wat ze zei. Het waren
eenvoudige woorden die ze steeds
herhaalde. „Mijn man, mijn heerlij
ke man, O mijn heerlijke man
Steeds opnieuw. Ze merkte niet dat
Waldorf zich bewoog Hij voelde zich
doezelig, geborgen en behaagliik Hij
vroeg zich af waar hij was. Hij pro
beerde iets te zien. Eerst zag hij niet
veel. slechts vage omtrekken. Iemand
praatte, maar hij begreep de woor
den niet. Toen was hij plotseling
weer terug in de werkelijkheid en
keek op naar Hannahs gezicht.
Hij hield vreselijk veel van haar.
Hij wilde het haar vertellen, maar de
woorden kwamen niet. En toen hoor
de hij wat ze zei en voor het eerst
sinds de dag dat hij als jongetje van
vijf jaar wist dat niemand van hem
hield, huilde Waldorf.
Hij lag in Hannah's armen, met
zijn hoofd op haar borst, en huilde
langdurig.
„Ik kan het, ik kan het verdraaid
goed". Het was enige tijd later en
hun tranen waren gedroogd. Voor
zichtig, spier voor soier, was Waldorf
bezig op te staan. Hannah wilde hem
een handje helpen, maar bedacht
zich. Hij kon het zelf wel; ze dacht
dat hij vermoedelijk alles kon.
Hij stond. De kamer kwam tot rust
en het gesuis in zijn oren werd min
der. Hij had niet zo'n pijn meer. Hij
zou morgen te stijf zijn om zich te
kunnen bewegen; als het ooit mor
gen werd. Nee, nu draaide hij het
om. De dag van morgen zou zeker
aanbreken; dat was altijd zo. Waar
het om ging was of hij permanent of
alleen maar tijdelijk stijf zou zijn.
Hij grinnikte. Dat deed pijn.
„Kijk goed. Geen boerenbedrog. Ik
zal u allen verbaasd doen staan door
naar de deur te lopen". Het duurde
even. maar hij presteerde het. Hij
draaide de knop om en trok. De deur
ging niet open. „Ik zal nu terug
lopen".
„Waldorf?"
„Niet gek he?" Hij stond te wan
kelen.
„Nee".
„Er is niets aan. Als encore, zal ik
een rondje maken door de kamer".
Ze keek naar hem. Het viel moei
lijk te zeggen hoe sterk hij was of
hoe vlug. Ze had hem Mclntyre's
plannen verteld; eerste Tempate,
daarna zij. Ze was er niet zeker van
dat hij het begrepen had.En zelfs
als dat wel zo was, zou zij zo goed
mogelijk voor hun leven moeten
vechten als Mclntyre hen kwam
halen.
En Mclntyre zou zeker komen.
Reino was een felle tegenstander,
maar hij zou te veel vijanden tegen-
jver fzich vinden. Voordat hij hét
onderspit delfde zou hij er een paar
gedood hebben, maar niet allemaal.
„Waldorf?"
„Ik ga nog een rondje maken".
„Waarom doe je dat?"
„Om mijn krachten terug te krij
gen. Volgens Jack London is er geen
betere manier om je krachten te her
winnen. Ik ben ervan overtuigd dat
je je die onsterfelijke passage herin
nert in Lad. a Dog
„Dat is Terhune". Hannah glim
lachte. „Zo mag ik het zien". Wal
dorf glimlachte terug. „Dit is mijn
plan". Hij had geen plan, maar ze
zouden zich beiden een stuk beter
voelen wanneer hij net deed alsof hij
iets had bedacht. „We weten niet
hoelang Mclntyre al weg is, maar
het kan niet anders of het duurt nog
een paar uur voordat hij terug is.
Als hij komt zullen we hem uit de
weg ruimen".
„Hoe?"
„Een goede vraag".
„Ik ben benieuwd. Ga verder".
Mclntyre stond in de deuropening te
grjinzen. „Wat doe je dan?" Waldorf
grijnsde terug. „Iets wonderbaar
lijks".
„We gaan nu weg. Mijn mensen
wachten op ons in de boot".
„Op ons?"
„Ik dacht zo dat jullie van nut
zouden kunnen zijn bij het gevangen
nemen van Guerrera. Mee alsjeblieft"
„Mclntyre?" Waldorf stond tegen
de muur; hij had zijn handpalmen
er plat tegenaangedrukt. Zodra hij in
de boot was stond hij alleen tegen
over velen: het was nu of nooit.
„Appleton?"
„Zal ik je mijn plan vertellen?"
Waldorf sprak op vriendelijke con
versatietoon.
„Als je wilt".
„Ik verwijder me van deze muur,
ga de kamer door en scheur die ver
vloekte grijns van je vervloekte ge
zicht".
Hij constateerde het als een feit.
En toen hij het had gezegd, zette hij
zich af tegen de muur en sprong naar
Mclntyre. Hij bereikte zijn doel niet.
Er klonken twee explosies. De eer
ste was klein en relatief zwak. De
tweede deed de kamer schudden.
Stofwolken verhieven zich en stenen
vielen naar beneden. Alles leek over
te hellen. Waldorf rolde over de
grond. Hij botste tegen iets menselijks
„Mclntyre". Ze lagen samen op de
grond. Waldorf hield hem met beide
handen vast. De man lag te kronke
len. Ergens in de buurt slaakte Han
nah een kreet. Een duf. zwaar ge
rommel klonk uit de gang toen de
muren instortten. „Mclntyre!" Wal-
dorfs stem sloeg schreeuwerig over,
als die van een tweede-jaarsstudent.
„Mclntyre, ik heb je glimlach!" Het
was waar; hij had het gezicht van de
man in zijn handen. En toen deed
hij precies wat hij gezegd had te
zullen doen. Hij scheurde en trok.
De kamer stond op zijn kop.
Iemand had een raam gemaakt. Het
licht stroomde naar binnen. Toen
was er ruimte; daarna water. Wal
dorf snakte naar adem. Hij wilde
niet loslaten.
(Wordt vervolgd)
innnnnmmnnnnrmrmnnnnrmnfijTi
(Van onze juridische medewerker)
AMSTERDAM In Staphorst zijn
borden geplaatst waarop een fototoe
stel staat met een ferme streep er
aan artikel 44a van de Staphorster Al
door, een ondubbelzinnige herinnering
gemene Politieverordening. Dit artikel,
dat overigens al uit 1937 dateert. luidt:
„Het is verboden iemand op of aan de
openbare weg zonder diens toestem
ming te fotograferen". Op overtreding
staat een maximumstraf van twee
maanden heehtenis of driehonderd gul
den boete. Maar kan een zo algemeen
aanvaarde bezigheid als het fotogra
feren van mensen op straat op deze
wijze worden verboden?
Deze vraag illustreert eens te meer
de problemen rond het te veel ge
bruikte begrip „openbare orde". Want
daar gaat het hier voornamelijk om.
De Gemeentewet geeft immers de ge
meenteraad de bevoegdheid verorde
ningen met strafsanctie te ma
ken „die worden vereist in het belang
van de openbare orde, zedelijkheid en
gezondheid en andere betreffende de
huishouding der gemeente".
Dit belang heeft uiteraard zijn gren
zen. Zo moet de rechter een gemeen
telijke strafbepaling buiten toepassing
laten als deze in strijd is met hogere
wetten. Door dit toetsingsrecht is er
niet te klagen over een gebrek aan
jurisprudentie over politieverordenin
gen. Deze biedt echter een vrij onze
ker richtsnoer. Het begrip „openbare
orde" wordt vrij ruim genomen en
mede daardoor pleegt de rechter de
plaatselijke verordeningsvrijheid te
ontzien.
Vanuit het gezichtspunt van bewe
gingsvrijheid voor het indivdu is echter
veel te zeggen voor een wat beperk
ter opvatting van het begrip „openba
re orde": Rust op pleinen en straten.
Dan zal een politieverordening zich
ook moeten beperken tot regels die
strikt nodig zijn voor het voorkomen
van wanordelijkheden.
Beoordeling van een bepaling in een
politieverordening heeft dus twee kan
ten. Er moet een collectief en open
baar plaatselijk belang zijn en bo
vendien overeenstemming met de
geldende rechtsregels.
Wat zeggen nu die regels over het
fotograferen? Alleen dit: Het is ver
boden een zonder toestemming of op
dracht gemaakt portret te openbaren
als een redelijk (objectief) belang van
de betrokkene zich daartegen verzet.
Alsdus de Auteurswet, die het fotogra
feren zelf dus vrijlaat.
Daarnaast is er onlangs een wets
ontwerp ingediend over de verborgen
camera. Dit heeft echter alleen be
trekking op stiekeme opnamen in een
besloten plaats, terwijl ook hier de eis
geldt dat een redelijk belang van het
slachtoffer gevaar loopt. Het fotogra
feren in het openbaar wordt ook hier
ongemoeid gelaten.
Nu is het denkbaar dat een politie
verordening een aanvulling geeft op de
wet. In dit geval zou de Staphorster
A.P.V. dus een gat vullen in de „per
soonsbescherming". Maar daar voor
moet de wet dan wel ruimte laten. En
dat is hier de vraag, want het is te
verdedigen, dat de wetgever, door dui
delijk beperkte strafposities te kiezen,
de vrijheid van fotograferen verder
juist veilig heeft gesteld.
Los daarvan blijft bovendien altijd de
eis gelden dat de A.P.V. zich beperkt
tot gemeentelijke belangen. De Stap
horster A.P.V. wijkt op dit punt dui
delijk af van andere politieverordenin
gen.
De Amsterdamse, de Rotterdamse
en ook de Volendamse A.P.V. verbie
den alleen de „straatfotografie" zonder
vergunning van B. en W Dit slaat al
leen op commerciële activiteiten, zoals
veel A.P.V.'s ook het reinigen van
vuilnisemmers of het straatventen aan
banden leggen in belang van de open
bare orde of de huishouding van de
gemeente.
Artikel 44a van de Staphorster
A.P.V. wijst door het gebruik van de
term „zonder diens toestemming" eer
der in de richting van een bijzonder
belang van sommige ingezetenen, dat
bovendien de indruk wekt een finan
cieel bijsmaakje te hebben. Men kan
natuurlijk altijd verklaren dat het ar
tikel nodig is om conflicten tussen in
woners en fotografen te voorkomen
welke ordeverstoringen tot gevolg zou
den kunnen hebben. Maar zou dan niet
eerder de fotograaf, die alleen maar
gebruik maakt van een wettelijke vrij
heid, bescherming verdienen?
Uiteindelijk hangt alles er van af
hoe gemakkelijk men aanneemt dat
een A.P.V. de openbare orde be
schermt. De rechter is af en toe ruim
van opvatting op dit punt. Toch gaat
het Staphorster artikel 44a in zijn hui
dige formulering zó ver, dat er wat
ons betreft een fiks vraagteken past
bij de Staphorster verbodsborden.
(Van onze correspondent)
NIJMEGEN. Tussen Malden en
Groesbeek is zondagmiddag een co-piloot
van de KLM met een zweefvliegtuig neer
gestort. De vlieger, de heer H. L. van der
Linden uit Abcoude, bleef ongedeerd. Het
vliegtuig werd zwaar beschadigd. Vermoe
delijk is het te vroeg openzetten van de
remkieppen oorzaak van het ongeval.
PARIJS (Reuter). Blijkens voorlo
pige cijfers heeft Frankrijk juli afgeslo
ten met een overschot op zijn handels
balans van 280 miljoen frank. De uitvoer
bedroeg in juli 6.390 miljard frank, basis
f.o.b., tegen 3,940 miljard frank in iuni.
De invoer bedroeg 6,110 miljard firank
tegen 5,490 miljard frank in juni.
ROTTERDAM. De raad van com
missarissen van de Holland-Amerika-Lijn
heeft besloten te benoeming tot directeur
voor te dragen de heer A. M. Leis, thans
directeur van L. Smit en Co's Interna
tionale Sleepdienst in Rotterdam.
De 42-jarige, in Alblasserdam geboren
heer Leis, is vanaf 1955 werkzaam bij L.
Smit, waar hij in 1962 tot directeur be
noemd werd.
O
CO». MAtTEN TOON3E*
43. Nadat ze Joris aan een paal hadden vastgebonden
maakten de indianen een pop die een beetje op hun
gevangene leek, bonden die eveneens vast en trokken
zich daarop terug.
„Ik vraag me af wat er nu gaat gebeuren.pre
velde Joris, die met zorg naar de naderende hoofdman
keek. Als men maar niet ten mijnen koste pret gaat
maken!"
Daar was voorlopig nog geen sprake van. Het opper
hoofd sprak „Wi-A Ka Kola!" riep vervolgens „H"
g-un, Hê g-un en draafde daarop met volle kracht
tegen de maag van de pop aan.
„Deze ruwaard laat natuurlijk zien wat hij straks met
mij gaat doen.Een onprettige vertoning.
On je Non pa, Hi ami ni!" riep de indiaan intussen,
terwijl hij de namaak-Joris stevig op het hoofd sloeg
en daarna een dans op het uiteenvallende voorwerp
maakte.
„Uiterst onprettigherhaalde Joris in zichzelf.
„Ik ben bang dat ik te teer gebouwd ben voor dat
soort behandeling.
AIS «IE N06 Nier HELEMAAL DE OUDE JTWAT fS H/J WAAROM LOOPT V R<J<M BAAtJ,
BENT, 266 HETn
PINGO! we DACHTEN
dat «ie in eeN bok ver
anderd WAS
ZOU HIJ N06
GEVAARLIJK
2IJ N2
HIJ WE6
OONSENS.'
TOCH EEN
GRAPJAS.'
DAN MAAR
KIPLEKKER
G'f/x
Z740-D
(Van onze correspondent)
LONDEN. De Britse artsenvereni
ging heeft vooruitlopende op de beslissing
van de Internationale Medische Vereni
ging die deze week in Sydney bijeenkomt
een definitie voor het begrip „dood" uit
gewerkt als leidraad voor medici die be
trokken zijn bij harttransplantatie.
Deze definitie is gebaseerd op de her
senfuncties. Wanneer het hart van een pa
tiënt gedurende meer dan vijftien minu
ten stilstaat en de ademhaling niet spon
taan begint na twee perioden van vijf
minuten nadat opgehouden is met kunst
matige ademhaling en wanneer de herse
nen geduren de vijf minuten geen teken
van activiteit tonen, schijnt het uiterma
te onwaarschijnlijk dat enige nuttige her-
senactiviteit opnieuw zal beginnen.
Deze waarborgen voor de conclusie dat
iemand overleden is, gaan minder ver
dan de in juni gegeven richtlijnen van de
Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) die
eisen dat behalve het ontbreken van spon
tane ademhaling als hersenactiviteit er ook
geen spieractiviteit en bloeddruk en geen
verbinding meer moet zijn tussen lichaam
en hersenen.
De Britse organisatie aanvaardt de al
gemene opvatting dat de dood dient te
worden vastgesteld door twee ervaren
artsen, van wie er één langer dan vijf
jaar arts is buiten de harttransplantatie-
ploeg om. Dit betekent echter volgens we
tenschappelijk commentaar niet dat de
richtlijnen onfeilbaar zouden zijn. Uit re
cente rapporten van een ziekenhuis in
Edinburgh is namelijk gebleken dat hoe
zorgvuldig artsen ook de dood van een
patiënt trachten vast te stellen, zij zich
niettemin kunnen vergissen.
Dokters verbonden aan het regionale
centrum voor vergiftiging hebben erva
ren dat de afwezigheid van hersenacti
viteit niet altijd hoeft te betekenen dat
de patiënt is overleden. Van een kwart
van 48 patiënten die werden bestudeerd
en gedurende enige tijd geen blijk van
hersenactiviteit meer gaven vijf hun
ner tot een maximum van elf uur stierf
er slechts één, terwijl de anderen herstel
den. Deze patiënten hadden grote hoe
veelheden narcotica ingenoemen.
De formule van de Wereldgezondheids
organisatie zegt uitdrukkelijk dat de de
finitie inzake de dood niet van toepassing
behoort te zijn op mensen die zeer dron
ken zijn.
AMSTERDAM De burgemeester van
Moskou, de heer Promyslow, zal donder
dag op Schiphol arriveren in gezelschap
van zijn echtgenote en vier wethouders
voor een bezoek van een week aan Am
sterdam en enkele andere gemeenten in
ons land als gast van burgemeester Sam-
kalden. Het is een tegenbezoek naar aan
leiding van het bezoek dat burgemeester
Van Hall in juni 1965 aan Moskou bracht.
Eens in de vier jaar duikt het op,
als een zeeslang die door een overvloed
van nieuws al die tijd buiten gebruik
is geweest: het NOC. De naam geeft
weinig weer van de stralende fakkel
die in de volledige benaming Neder
lands Olympisch Comité doorschijnt.
Het N O C. duikt op en doet zijn keuze
uit een keur van maagden en jonge
lingen die op de finishlijn van een denk
beeldig strand staan opgesteld. Als dat
gebeurd is, begint aan de droge kant
van de vloedlijn een zee van tranen
te vloeien. Wonderlijk genoeg gelden
die tranen niet de slachtoffers die het
N.OC. heeft gekozen, maar die het
heeft laten staan.
Ik ben mij ervan bewust dat ik hier
schrijf over iets waar ik geen ver
stand van heb, maar als ik zo de kran
ten lees, krijg ik de indruk dat het
N O C. er ook geen verstand van heeft.
Met scherpgepunte pennen trachten de
sportjournalisten het monster lek te
prikken. Wat deugt er eigenlijk van
die keuze? Niets. Nu ja, Ada zal het
hoofd wel boven water houden. Gek,
de keren dat ik Ada zag zwemmen
hield ze het bijna voortdurend onder
water. Ik kreeg het er benauwd van en
dacht: „Dat kind mag wel gauw leren
zwemmen, anders verdrinkt het". Mis.
Ada is de enige waar ze het allemaal
over eens zijn dat ze het redt. Mis
schien Klenie en de twee Coby's nog.
Die kun je ook nog wel uit het piere-
bad loslaten zonder dat de badmeester
er een duik op hoeft te nemen. Maar
de rest? Brandhout mag ik niet zeggen,
maar met drijfhout benader je het aar
dig. Vergeleken natuurlijk met wat
zwemsters uit andere landen in Mexi
co zullen presteren. Van meisjes als
Nel, Toos, Mirjam, Bep en Hella, zo
lees ik, zullen we dat nog maar moe
ten afwachten. Van die anderen niet?
Waarvoor moeten ze dan helemaal
naar Mexico?
Op zichzelf zou er tegen al deze meis
jes nog geen bezwaar zijn, wanneer er
geen jongens aan de kant waren blij
ven staan als Johan, Aad en EU, die
toch ook bewezen hebben dat ze hun
zwempje kunnen zwemmen. „Wij kie
zen alleen het hoogste niveau" heeft het
N.O.C. gezegd. Nu, dan moeten die
jongens zeker naar Mexico, want het
niveau is daar zo hoog dat je een fiets
pomp moet meenemen om niet achter
je eigen adem aan te lopen. Maar het
N O.C. weet het beter.
Ik heb expres weinig namen ge
noemd omdat iedereen weer een ander
argument heeft om het N.O-C. tot het
zwarte beest te verklaren. De enige op
lossing lijkt mij dat het Nederlands
volk in zijn geheel wordt afgevaardigd.
Daar kunnen heel wat verrassingen uit
voortkomen. Verborgen talenten heeft
ons volk vele. Geef ze de kans, N.O.C.
al is het maar in het nummer zaklopen,
koekhappen of wedrennen met versier
de boerenwagens.
MONTEVIDEO (AFP). Studenten
van de universiteit van Montevideo zijn
opnieuw slaags geraakt met de politie na
dat eerder op de dag een student een zeer
ernstige schotwond had opgelopen.
Voor zover bekend zijn bij de nieuwe
ongeregeldheden zeker twee agenten ge
wond.
In de hoofdstraat van de Uruguese
hoofdstad sloeg de politie in op de beto
gers, die protesteerden tegen doorzoekin
gen van de universiteit. De studenten be
kogelden de ordebewakers met stenen en
vele andere projectielen.
ATHENE (AFP). In Athene heeft
een krijgsraad de 22-jarige Griek Spiros
Saasakis tot vier jaar gevangenisstraf ver
oordeeld, omdat hij als Jehova's getuige
militaire dienst had geweigerd.
Die KNAAP Mtr ZIJN
HM 6AAT STOPPEN. IK
MOET WETEN WAT HIJ
JAN PLAN IS.
DAT IS INTERESSANT! HIJ
GAAT D/E WINKEL INDUIK
GEREI BINNEN,..
W SUfKffENffiói
BOD JAN 30.000 DOUAR
VOOR DE JACHTHAVEN,
dat zit niet lekker!
ik MOET HEM JOL6EN
YACHTING - HENGELSPORT
dlllv/lUIA*?
mX
1213. DE WOLKEN STOOM veroorzaak
ten net zo'n mist, als waarin de Vlam
pijp de oude tijd was binnengereden
Eensklaps was het met Brams nederige
en inschikkelijke houding gedaan. Van de
tender af sprong hij een van de bandie
ten hij wist niet wie, maar iedere
tegenstander was goed om de nek. De
man viel op de grond en bleef verdoofd
liggen. Snel sleepte Bram hem onder de
trein door uit het zicht.
De andere rovers waren intussen door
de stoomwolken in paniek geraakt. Wat
er precies gebeurde wisten ze niet, maar
het was hun aard om zo snel mogelijk
uit de buurt te komen, als er gevaar
dreigde. Schel werd er dus op de vingers
geblazenen nog voordat de stoom
wolken optrokken hadden de mannen zich
al in het zadel van hun paarden geslin
gerd om er vandoor te gaan.
Niemand leek hen te achtervolgen, nie
mand loste een schot. De mist van stoom
trok op rond de locomotief.
Brammetje was er niet meer
