VAN DAG TOT DAG
Voedsel vluchten naar.
Raketproeven
in de VS
ZO APART...
interieur
classique
„West-Irian blijft deel
van Indonesië"
O
Onplezierige vakantie voor Franco
achtergrond
commentaar op actuele zaken
met pensioen
Carifas" neemt risico en betaalt ervoor
Piloten verdienen
handenvol geld
aan ellende
President Soeharto voor radio:
telegrammen
ZATERDAG 17 AUGUSTUS 1968
-
-
Onlusten in Bolivia
Bang
Die nikker
Haag bierflessen
reparatie elektromotoren
n.v. mptzelaar
Basken
Acht maanden
Guevara v
Dreigend
Het aangekondigde aftreden van Earl
Warren als veertiende opperrechter
(chief justice) van de Verenigde Staten,
sluit een periode af waarin de negen leden
van het Amerikaanse Hoggerechtshof on
der zijn leiding juridische geschiedenis
hebben gemaakt. En meer dan dat. Hun
baanbrekende beslissingen over de bur
gerrechten (o.m. van negers, atheïsten en
communisten), de indeling van kiesdis
tricten en de rechten van verdachten in
strafzaken hebben een verregaande in
vloed gehad op de maatschappelijke ver
houdingen in de V.S. Men spreekt met
recht over deze periode als die van het
„Hof van Warren". Warren verbond zijn
naam en invloed aan de bescherming van
de grondrechten van het individu. Hij is
ook het voornaamste doelwit van de con-
servattieve tegenstanders van het Hof.
De scheidende chief-justice geldt niet zo
zeer als een man van de wetenschap of
een scherp analyticus, maar vooral als een
praktiküs, een man van resultaten. Zijn
loopbaan heeft hem daarop ook duchtig
voorbereid. Hij is procureur-generaal en
drie maal gouverneur van Californië ge
weest tot hij in 1953 werd benoemd tot
opperrechter. En ook in deze functie
heeft hij zijn, overigens geringe, bevoegd
heden tegenover'zijn collega's praktisch
gebruikt. In Amerika beslissen de hoven
met meerderheid van stemmen. De tegen
stemmers kunnen hun afwijkend oordeel
(de vaak zeer belangrijke „dissenting opi
nions") openbaren. Warren nu bevorder
de een belangrijk aantal (bijna unanie
me) uitspraken.
Een jaar na zijn benoeming gaf het
Hooggerechtshof de beroemde uitspraak
in de zaak „Brown tegen het schoolbe
stuur van Topeka" (1954) over de ras
senscheiding op Scholen. Daarin rekenden
de negen rechters af met de tot dan gel
dende doctrine van het „gescheiden maar
gelijk". De blanke racisten noemde de
dag van dit vonnis ,;zwarte maandag".
Beslissingen in gelijke zin over andere
openbare gelegenheden (cafetaria, park)
volgden. Zo opende het Hof de weg voor
een juridische aanpak (die natuurlijk
niet alles oplost) van het rassenprobleem,
hetgeen uiteindelijk leidde tot de wetten
op de burgerrechten.
Dit bewijst wel hoe invloedrijk het
Hooggerechtshof is. De Amerikaanse
grondwet gaat uit van de scheiding van
wetgevende, uitvoerende en rechterlijke
macht. En het Hooggerechtshof heeft, an
ders dan in bijvoorbeeld Nederland, de
bevoegdheid om wetten en bestuursbe-
slissingen te toetsen op hun grondwettig
heid en eventueel buiten werking te la
ten. Een belangrijke toetssteen is vooral
de opsomming va% mensenrechten in de
eerste tien ammendementen op de
grondwet, de „bill of rights".
Zo kan het Hof een stokje steken voor
al te vergaande discriminerende maatre
gelen tegen de Amerikaanse communisten
(o.m. een meldingsplicht). Streng is ook
de hand gehouden aan de scheiding van
kerk en staat. In 1962 werd het verplichte
gebed op openbare scholen onconstitutio
neel verklaard. Aan de andere kant maak
te het ook indruk toen het Warren-hof in
een van de eerste gedingen over dé wet
op de burgerrechten 1964 de grondwettig
heid van deze wet uitdrukkelijk bevestig
de. De Amerikaanse grondwet gaat er
ook vanuit d^t de federale overheid en
de verschillende staten ieder hun eigefi
bevoegdheid hebben. Toch heeft het Hof
ook in. de sfeer van de staten kunnen in
grijpen doordat de grondwet via een
„sluisartikel" de mogelijkheid' opende de
federale grondrechten ook toe te passen
in de rechtsorde van de staten, die er
nogal eens een loopje mee hebben geno
men.
Dat gebeurde op het gebied van de ras-:
senscheiding en ook ten aanzien van de
rechten van verdachten in strafzaken. Zo
bepaalde het Hof dat ook in niet-federale
strafzaken de onvermogende verdachte
recht heeft op kosteloze rechtsbijstand;
hij kan niet gedwongen worden tegen zich
zelf te getuigen en de politie moet waar
borgen en aantonen dat een eventuele be
kentenis werkelijk „vrij" is. Op deze
basis is het Hooggerechtshof bezig een
moderne theorie te ontwikkelen, die in
de VS nogal waf weerstand ontmoet,
maar in ieder geval-bijzonder belangrijk
is zelfs in internationaal opzicht.
Een ander wel bijzonder heet hangijzer
is de kwestie van de indeling van kiesdis
tricten. Van oudsher is dit een zeer ver
politiekte zaak. Met als gevolg dat in
sommige staten de plattelandsdistricten
over-vertegenwoordigd zijn in de volks
vertegenwoordiging, terwijl de stedelijke
bevolking onevenredig weinig afgevaar
digden heeft. Van 1962-1964 heeft het Hof
dit omstreden probleem aangepakt en gaf
het als regel: één man, één stem. De
Amerikaanse rechterlijke macht is ove
rigens nog bezig een aanvaardbaar sys
teem uit te dokteren om dit ook in prak
tijk te brengen. Hetgeen hef bezwaar van
het toetsingsrecht illustreert: de rechter zit
niet altijd even goed op de stoel van de
wetgever.
In de toekomst van het Hof liggen ten
minste even grote vraagstukken als het in
de afgelopen vijftien jaar onder opperrech
ter Warren heeft aangepakt. Bij voorbeeld
het recht van privacy in een „technische
samenleving", dat moet worden ontwikkeld
aan de hand van een 18de-eeuwse grond
wet. Dit wordt een zaak voor rechter Abë
Fortas (een geestverwant van Warren in
het hof) die door president Johnson als
de nieuwe opperrechter is benoemd. Zijn
Hof kan daarbij voortbouwen op de juri
dische erfenis van het Warren-tijdperk,,
een weliswaar bestreden, maar daardoor
des te indrukwekkender stuk bescherming
van het individu.
■■■nnnnnnnnnnnn)|||<uu|<u|uu||uu|nnnnnnfu
(Van onze reisredacteur)
SAO THOME De man die, als eigenaar van twee Constellations en
twee DC-7-vliegtuigen het meeste aan de Biafraanse hongersnood en oor
log overhoudt is de 46-jarige Hank Wharton. Een keurige in Duitsland
geboren man, die.in de o'orlog voor de Amerikanen in het Stille-Oceaan-
gebied vloog en sindsdien uiterst lucratief met de aërodynamische begin
selen wéét om te gaan. Wharton en zijn bemanningen zijn te koop en het
la'at hen koud of zij voor de ene partij vliegen of voor de andere. Het in
teresseert hen niet of het om wapens gaat of om eten. De doorgaans al
wat oudere en meestal Amerikaanse piloten verdienen handenvol geld aan
deze „Niggtr-Business".
Biafra staat naar men zegt bij Wharton
voor 3,5 miljoen gulden in het krijt en in
dat feit schuilt meer overredingskracht
dan in de edele beweegredenen, die Whar
ton persoonlijk onthult: „Wij hebben de
ellende gezien en willen helpen. We vlie
gen nu niet commercieel, maar voor éigen
KAAP KENNEDY. (Reuter) De
Amerikaanse marine en luchtmacht heb
ben gisteren voor het eerst proeven ge
nomen met raketten met meervoudige
kernladingen.
De marine lanceerde een Poseidon-ra-
ket, die na een vlucht van 1600 kilomèter
enkele oefenkernkoppen afvuurde op doe
len in de Atlantische Oceaan. Deze raket
moét de Polaris A-3, waarmee Ameri
kaanse kernonderzeeërs zijn uitgerust, in
de jaren zeventig gaan vervangen.
Later op de-dag stuurde de luchtmacht
een Minuteman-3 naar een achtduizend
kilometer afgelegen doel in de Atlanti
sche Oceaan. Raketten van dit type, moé
ten eveneens in de jaren zeventig, de
plaats innemen van de Minuteman-2. Ze
worden vanuit ondergrondse plaatsen ge
lanceerd.
LA PAZ. (AFP) De Boliviaanse re
gering heeft meegedeeld dat extremisti
sche studenten van de universiteit van
La Paz het Boliviaans-Amerikaanse cul
turele centrum hebben aangevallen.
Ze bekogelden het gebouw met stenen
die ze uit de straat hadden gebroken en
vielen voorbijgangers aan. De betogers
zijn met traangas verspreid.
Pater Byrne
kosten of op krediet. Het is gevaarlijk.
De Nigerianen hebben zwaar Brits' af
weergeschut".
Niet commercieel? Op krediet? Terwijl
in de kolkende stofwolken een bejaard
vliegtuig vol wapens aanstalten maakt
om op te stijgen voör een vlucht van
vijf Uur heen en terug, vertelt Anthony
Byrne, een lesse missionaris die namens
„Caritas Internationales" de voedsel-
vluchtén organiseert een ander verhaal.
„Caritas" heeft de DC-7C's van Whar-
tonA, gekocht en ze vervolgens voor het
gebruik weer aan hem overgedragen, om
de kosten van 3800 dollar per vlucht tot
30Ö0 te kunnen drukken (van die 3800
dollar kr§eg de piloot per retourtje Biafra
duizend dollar, de bemanningsleden ieder
500. de rest ging nhar Wharton).
'.Byrne vertelt: „Onze toestellen vervoe
ren geen wapens. Zij. worden om die re
den speciaal door soldaten bewaakt. Ik
houd'zelf toezicht bij het laden. Het is
uitgesloten dat er oorlogstuig in komt.
We hebben nu een regeling gemaakt
waarbij Wharton zijn toestellen sneller
terug kan kopen naarmate hij meer vliegt.
Het Nigeriaanse staatshoofd Gowoft heeft
gezworen dat hij 'de ,,Caritas"-toestellen
zal neerschieten.
Wat het voor mensen zijn, die yliegers?
Nop ja„ er zijn niet veel kerkgangers on
der, maar ik bid toch vóór ze. Ze vliegen
in de eerste plaats voor geld en pas daar
na bemoeien ze zich met de menselijke
aspecten. Maar ze zullen wel in God ge
loven denk ik, want ze vragen mij altijd
om voor ben- te bidden. En toen er eens
een hele gevaarlijke vlucht was,- zei, de-
piloot„Dat is niks, vader, als u maar
een keertje extra' bidt".
Maar diezelfde avond streek de nog zeer
goede Dc-7 van captain Sheriff al be
trekkelijk kort na het vertrek weer neer
op het armetierige vliegveld Salazar.
Sheriff stapte uit verklaarde met on
zekere stem dat -hij op- zijn radar te veel
kanonneerboten bij de kust had gezien
en dus maar was omgekeerd. Hij was de
enige die er niet kwam zijn twee col
lega's haalden het wel. Sheriff echter
was te bang hij blijkt uit de verhalen,
bijna altijd te bang zijn en steeds
weer vergeefs te zijn vertrokken. „Cap
tain go-come back" luidt zijn ..bijnaam.
Hij is een triest brok zenuwen, stinkt'
naar drank als hij uit zijn toestel stapt
en bedelt bij de Nederlandse „Trnsavia"
vergeefs om een liftersplaats voor zich
zelf en zijn vrouw, die een aantal maan
den zwanger is. Captain 'go-come back"
heefter genoeg van, ofschoon hij voor
zijn zinloze heen en weer vliegen tóch
steeds weer duizend dollar krijgt toege
schoven.
Het afweergeschut: van de Nigerianen:
40 mm Bofors kanonnen met radio-vuur-
leidingsapparatuur,die rond de vliegtui
gen zo nu en dan- rode vlekken in de
avondhemel tekenen. Bij de Biafraanse
landingsbaan „Annabella" in het -oerwoud
wordt niettemin op de wapens gewacht,
die de ex-adjudant van het Franse vreem
delingenlegioen Rolf Steiner nodig heeft
voör zijn moeizaam getraind elitelegertje
van 7000 Biafranen. Want hij heeft maar
vöor duizend man wapens.
En 'omdat missionaris Byrne een realjst
is, oogt hij de wapenvliegtuigen evehzeer
prévelend na als zijn eigen DC-7C's. Aan
slapen;, komt hij nauwelijks meer toe.
Want er moet voedselwqrden ingekocht
om de.buitenlandse zendingen met lokale
levénsmiddelen aan te vullen. Zodoende
onderhandelt Byrne over de prijzen van.
zout,, rijst, bonen en vlees. Hij zorgt er
ook voor dat het'voedsel niet blijft lig
gen, 'zoals óp het Spaanse eiland Fer
nando Po.
Byrne's „Caritas" neemt vol overtui
ging risico's en betaalt er voor. Hij laat
vliegen, waar' het omzichtig manoeuvre
rende RodeKpuis- aan de grond blijft or
e'en' eiland -waar de melkpoeder bij ge
brék aan opslagruimte langs de landings
baan, is opgestapeld. Daarmee zijn. de be
moeienissen. van-deZe missionaris nog niet
ten einde. Voedsel móet Verdeeld kunnen
worden. Zodoende- heeft hij in Biafra 490
Duitse Amerikaan. Wharton
voedselcentra ingericht, want het. sterfte
cijfer in de dorpen is'nog driemaal hoger
dan in. de vluchtelingenkampen.
En dan heeftByrne tenslotte ook nog
de Portugèse gouverneur van het eiland
geprest om bij de Shell enige korting op
de. vliegtuigbenzine te bedingen. Voor de
voedselzendingen is dat gelukt.
Deze Byrne, in zijn witte priesterkleed
houdt zich moeiteloos overejnd tussen de
vloekende piloten en glimlacht zelfs be1»
grijpend als een Amerikaanse vlieger
brullend van het lachen zegt: „Maak eens
een foto van mij met debolhoed van
'die nikker op".
Die „nikker" is -het stamhoofd Jackson
ADVERTENTIE
zo apart...
Kennenwlaan 38 IJmuidan telefoon: 02550-19015
Mbi. Een oude man, die met tranende
ogen staat te kijken hoe het voedsel voor
Biafra uit de indrukwekkende laadruim
te van Transavia's Boeing wordt gesme
ten. Zijn bolhoed is van een vage geel
bruine kleur, "evenals zijn omslagdoek. In'
de hand houdt hij een met koper besla
gen staf geklemd en een met veren af
gezet schild.
Het zijn de onmiskenbare tekenen van
zijn waardigheid. Stamhoofd Mbi is in
Addis Abbeba geweest en gaat nu terug
naar- Biafra. Hij wacht op vervoer en
denkt niet aan afweergeschut. Mbi: „Ik
móet terug. Mijn mensen wachten. Ik ga
weer voor hen zorgen, want ik ben een
goed stamhoofd". Hij heeft van de Ne
derlandse hulp gehoord en dankt daar
voor. Met de koperen knop van zijn staf
aan de rand van de vervuilde hóed.
Als tenslotte de avond gevallen is over
weer een dag in Sao Thome, sterft de
drukte weg.' Een vliegtuigbemanning, die
met panne van een wapenvlucht terug
keerde, richt een groeiende haag van
bierflessen voor zich op. „Father" Bvrne
hangt vermoeid voorover bij ëen flesje
limonade. Het goede stamhoofd Jackson
Mbi zit moeizaam opgepakt tussen grote
zakken proteïnerijk voedsel in een DC-7C.
Wharton is vertrokken in een constel
lation met wapens om over het miljoen
dollar te gaan spreken. Het lossen van de
Boeing gaat nog steeds door. Hand voor
hand.
ADVERTENTIE
Een defekte elektromotor moet zo snel mo
gelijk gerepareerd worden. Een defekte
elektromotor betekent stilstand van de
machine en dat kost tijd en geld. Daarom
direkt N.V. Metzelaar bellen, zij reviseert,
repareert en wikkelt alle elektromotoren
vakkundig en snel. Zij zijn immers de spe
cialisten op< dit gebied. Bel 02500-1 75 64
of kom even langs.
GONNEtSTRAAT 11-17 HAARLEM
TELEFOON02500 - 17564
MMMIflflflWIMIfW
N?
(Van onze correspondént)
SAN SEBASTIAN Het wordt voor de 76-jarige, steeds meer ver
eenzaamde Spaanse dictator generaal Franco geen plezierige /vakantie,
als hij tenminste nog zijn vele jarenloude traditie durft te handhaven
om de laatste weken van augustus door te brengen in de badplaats San
Sebastian aan de Atlantische kust. De aan zijn gewoontes gehechte,
kleine generaal staat voor een- dilemma. San Sebastian, waar het an
tieke casino, na dertig jaar gesloten te zijn, nog,steeds overeind staat als
een vervallen monument voor de spreekwoprdelijke corruptie van :de
Spanjaard, omdat daar financiële manipulaties werden gepleegd, die
eertijds koninkrijk en republiek op hun grondvesten deden schudden, is
nu het centrum van een revolutie, die zelfs het oude staatshoofd na
dertig jaar militair bewind moet hebben verrast.
SEDERT enkele weken geleden, op
klaarlichte dag, het gevreesde hoofd
van de veiligheidspolitie in de provinr
cie Guipuzcoa, Meliton Manzanas, door
guerrillastrijders van de Baskisehe on
af hankelijMieidsbeweging werd ver
moord, is #aar de staat van beleg af
gekondigd. Ruim vijfhonderd arresta
ties zijn in de laatste dagen verricht,
maar zelfs de maóhtige Spaanse veilig
heidspolitie we'et dat de moordenaar
van commandant Mahzanas daar niet
bij is. Die is verdwenen in de illega
liteit van de Baskisehe onafhankelijk
heidsbeweging.
Wanneer generaal Franco naar zijn
naaste raadgevers luistert en dit jaar
niet op vakantie in Sah Sebastian gaat,
dan zal zijn afwezigheid als een over
winning voor de guerrillastrijders wor
den uitgelegd. Dat is het laatste waar
toe .de oude generaal bereid is. Maar
als hij gaat, kan hij zeker zijn van een
intensivering van de guerrillastrijd
Illegale pamfletten, die in. San Se
bastian en in de dorpen en steden in
de wijde omgeving zijn verspreid, be
reiden de Baskisehe bevolking vast
voor op nieuwe demonstraties en on
lusten. Waaruit die zullen bestaan, kan
de Spaanse veiligheidspolitie slechts
gissen, want de guerrilla's hebben hun
gelederen gesloten, hetgeen een unicum
is in de historie van de Spaafise maat
schappij, die door luistervinken schijnt
te zijn geregeerd.
De nieuwe uitbarsting van rebellie
van de onafhankelijke Basken is het
gevolg van een groeiend 'gevoel 'van
Onbehagen, vooral onder de jongeren
over de onbeweeglijkheid van het
Spaanse regime, vooral op het ge
bied van de decentralisatie van het be
stuur. Alle schone beloften tot het ver
lenen van een grotere mate van zelf
standigheid aan de noordelijke provin
cies, niet, alleen in -het Baskenland,
maar ook in Catalonië, zijn tot. nu toe
niét noemenswaard gerealiseerd.
De bevolking van Catalonië heeft,
zich daar^o langzamerhand bij neer
gelegd, omdat de Catalanen voorname
lijk behoefte hebbgh aan culturele on
afhankelijkheid, die zij intussen na veel
strijd en teleurstellingen wel hébben
gekregen.
DE BASKEN blijven echter hard
nekkig volhouden' aan hun ideaal. De
vestiging van een onafhankelijk* Bas
kisehe staat, waarin de noordweste
lijke provincies in Spanje en de zuid
westelijke in Frankrijk zijn verenigd.
Dit ideaal is' in het verleden, gedu
rende acht maanden lang verwezenlijkt
geweest, van zeven oktober1936 tot
19 juni 1937. De Spaanse republiek bleek
aan het begin van de burgeroorlog on
middellijk. bereid de Basken zelfstan
digheid te verlenen, met als enige
doel de overwegend r.k.-bevolking vah
steun aan de opstandige- generaal Fran-
Generaal Franco
co i af te houden. Veel heeft dit niet
geholpen, want de. nationalistische troe
pen bezetten in juni 1937 Bilbao' en
brachten daarmee de Baskisehe Repu
bliek om zeep. De president. José An
tonio Aguirre vluchtte naar Frankrijk,
waar hij een regering inballingschap
oprichtte. Deze regering zetelt nog
steeds in Parijs, onder leiding van de
zeventigjarige José Maria de Leizaola.
Hoewel de Bask naar autonomie
streeft, is hij in zoverre geheel een
Spanjaard, dat hij uiterst gemakkelijk
geneigd is van zijn politieke organisa
ties éen verschrikkelijke chaos (e ma-
'ken en zijn streven naar eenheid voor
namelijk uit door het; oprichten, af
breken en verbrokkelen van' enkele
tientallen politieke partijen.
Al deze groeperingen hebben zich tot
voor kort laten leiden door de ballingen'
in Parijs, maar ook daar is de klad' in
gekomen. De sterkste beweging, die het
meest tot de verbeelding van de jonge-
ren spreekt, de ETA, heeft lak aan
de Parijse ouderlingen en wenst de
zaken naar eigen hand' te zetten.
De Basken intomen is generaal
Franco gelükt, dankzij het op: de beeri
houden van de grootste politiemacht die
Spanje kent. Maar sedert de.studenten
in Barcelona en Madrid bewezen heb
ben dat die goed georganiseerde poli
tie riiet helemaal onaantastbaar is en
bestaat uit slechtbetaalde mensen, die
o.ók in de luren te leggen zijn, hebben
de Basken de- moed gekregen om op
nieuw openlijk,.hup streven tot zelfstan
digheid te demonstreren.
De idealen van -de guerrilla, gepre
dikt dóór Mao en Clie Guevara, -doen
het tegenwoordig en de Baskisehe
guerrillastrijders 'hebben de mond vol
over het feit dat-hun landstreek het
Cuba of het Vietnam van Europa is.
De laatste maanden - hebben de goéd
géwapende. jongeren bomaanslagen ge
pleegd op- politieposten, nationale mo
numenten, dagbladgebouwen en ge-
meentehuizen. Zij hebben vier banken
geplunderd en hebben zich met mil
joenen peseta's uit de voeten gemaakt.
In -vele dorpen worden clandestiene bij
eenkomsten gehóuden, waarbij de be
volking -wordt opgeroepen geld af
te staan yoor hun zaak.
Doet Aten dit niet, dan schrikken de
guerrilla's niet terug yoor de meest
banale vormen van afpersing. In een
poging om deze nieuwe,ontwikkeling, in
de hand te houden, heeft-de Baskisehe
regering in ballingschap het luxe leven
in Parijs geruild voor enkele kleine ho
telkamers in Bayonne. President Lei-
saola staat voor een moeilijke beslis
sing. 'Keuft hij het geweld af, dan ver
liest, hij nog meet van zijn al tot een
minimum getaande invloed op de Bas
ken. Keurt hij het góed, dan ver
klaart hij "zich in de ogen van.de re
gering in Madrid tot handlanger Van
de guerilla's.- 1
In Madrid zelf is deze nieuwe ter
reur beantwoord met een verscherping
van' de politiecontrole. Juiste cijfers
'zijn niet te krijgen, maar men ge
looft, dat inmiddels al meer dan vijf
duizend verdachte Basken naaf andere
delen van het land zijn „gedeporteerd".
Daarmee is de rust ogenschijnlijk
weergekeerd. Het straatbeeld in de
Baskis.che steden is weer normaal,
maar dreigend door de aanwezigheid
van een'-'alomtegenwoordige politièr
'macht.
DJAKARTA. (AP) President Soe
harto van Indonesië heeft gisteren ver
klaard vastbesloten te zijn West-Irian bij
de Indonesische republiek te houden. Hij
zei, dat Nederland „niet langer betrok
ken" zal zijn bij de tenuitvoerlegging van
de volksstemming van volgend jaar.
In zijn eerste rede tot het land ter ge
legenheid van de 23ste verjaardag van
dé' onafhankelijkheid van Indonesië, zei
Soeharto: „Het volk van West-Irian heeft
herhaaldelijk te kennen gegeven dat het
deel uitmaakt van het. Indonesische volk,
dat West-Irian een onafscheidelijk deel
van Indonesië is. Het wil niet, door wie
o<fc. van Indonesië worden gescheiden".
In zijn rede van drie uur,' die via de
radio werd uitgezonden, zei Soeharto dat
zijn regering gepoogd heeft wederop-
bouwplannen te verwerkelijken die tot
doel hebben het maatschappelijk leven
■van West-Irian te verbeteren sedert In
donesië het gebied in 1963 van Neder
land overnam.
Hij wees er trots op dat er een univer
siteit is gesticht. Daarnaast gaf Soeharto
toe dat economische moeilijkheden die
het land voor en na de mislukte com
munistische staatsgreep van 1965 ge
plaagd hebben het land ernstig hebben
getroffen. i
1
TU-144. Het Russische supersonische ver
keersvliegtuig, de TU-144, is gereed. De
eerste vlucht wordt voorbereid.
Vermist. Negenendertig vissers worden
vermist na een wervelstorm boven de
Oostchinese Zee en de Straat van
Korea.
Onderzees. Een- onderzeese rivier die vier
miljoen ton water per seconden ver
voert 200 maal zoveel als de Mis-
.sissipi is door geléerden van het
Cripps Instituut voor oceanografie bij
Samoa ontdekt.
Vietnam-bommen. Bij een ontploffing in
een munitiefabriek in dé Amerikaanse
plaats Grane, zijn vier mensen gedood.
De fabriek maakt zware bommen die
in Vietnam worden gebruikt.
Betoging. De politie van de Philippijnse
hoofdstad Manilla heeft, in de lucht ge
schoten om honderden studenten uit
een te' jagen die een politiecordon om
de Amerikaanse ambassade aanvielen.
Miljoen. Een miljoen Amerikanen geven
volgens een - rapport van de afdeling
„roken en gezondheid" van de Ameri
kaanse gezondheidsdienst jaarlijks het
roken op.
