VERSLAG VAN
EEN ZOMER
Humphrey krijgt
zuidelijke staten
McCarthy zou zijn nederlaag
reeds hebben toegegeven
Londen blijft
wapens zenden
naar Nigerië
PANDA EN DE SUPERSCHAT
POLLE, PELLI EN PINGO
steun van
in V.S.
Nixon leidt
ïgestipt
Democraten stelden verkiezingsprogram op
PRINSES MARINA
OVERLEDEN
P
WOENSDAG 28 AUGUSTUS 1968
11
Griekse oud-minister
verbannen
Griekse oud-premier
Papandreou ziek
branoweerhelm!
brandweerkazerne:
A geranseld
Program
Kees Stip
HET ROZEKRUISERS GENOOTSCHAP
Reïncarnatie, de twee natuurorden, spiritisme
en kosmische revolutie.
je Leeo N/er re
Geweest
Een Peruaanse roman door
Julio Ramón Ribeyro
4)
Ik gehoorzaamde aarzelend en
mompelde een paar begroetingswoor
den. Toen ik de drie wat nauwkeuri
ger bekeek, zag ik dat ze erg van
elkaar verschilden. De grootste had
tere. maar gezonde gelaatstrekken;
nummer twee keek smachtend en
had grote blauwe kringen om de
ogen die zijn gezicht transparant
schenen te maken; nummer drie was
een Indo met een koperkleurige huid
en spleetogen.
En Leticia vroeg ik ten
slotte.
Dat ben ik, zei de oudste van de
jongens, zijn sombrero afnemend.
Een zware zwarte lok viel over haar
gezicht. Ik voelde me verrast en be
keek onderzoekend haar gestalte. In
mannenkleding leek zij op een jon
gen van een jaar of vijftien.
Komaan, geef je je nicht geen
zoen? vroeg Felipe.
Ik verstijfde. Ik had in mijn hele
leven nog geen vrouw gezoend. Trou
wens, alle gevoelsuitingen stonden
ne tegen. Tenslotte strekte zij de hals
uit en raakte mijn wang met haar
lippen aan.
Nou, moet een serrana,
een meisje uit de provincie
het je nog leren, spotte Felipe, maar
ik verdedigde me niet. Ik voelde me
verward, geërgerd. Mijn nicht merkte
dat natuurlijk wel; opeens trok zij
een ernstig gezicht, draaide ons de
rug toe en rende weg, naar huis. De
honden joegen achter haar aan.
San Gabriel maakte op mij, als
stadsjongen, een zeer weidse indruk.
Ik had het grootste deel van mijn
leven gewoond in een driekamerwo
ning in een quinta, zonder ooit een
ander gezicht te zien dan dat van
mijn moeder, terwijl de natuur zich
voor mij beperkte tot de bloemen op
het behang in de eetkamer. Maar in
San Gabriel voelde ik me als het
ware opgenomen in het oneindige.
Ik werd in mijn bewegingen door
niets beperkt dan door de horizon.
Het leek haast alsof in de hacienda
mijn bewustzijn opging in het on
metelijke van de aarde. Kwam ik
's avonds terug van een uitstapje, dan
spande ik me steeds in om de dingen
die ik had gezien en meegemaakt in
mijn geest weer te reconstrueren.
Maar het lukte me nooit: vele voet
stappen die ik had gezet en ontdek
kingen die ik had gedaan, bleven
achter in de eenzaamheid van de uit
gestrekte velden zonder dat mijn her
innering ze kon vasthouden. Daar
kwam nog bij, dat de aanwezigheid
van zoveel vreemden de illusie bij
mij opriep van steeds weer nieuwe
gebeurtenissen, alsof mijn ontdek
kingsreizen zich afspeelden in een
reeks spiegels.
Mijn oom Leonardo had in de loop
der jaren een soort hotel van de ha
cienda gemaakt en het landelijke le
ven had daardoor langzamerhand het
karakter gekregen van een ononder
broken kermis. Iedere op doorreis
zijnde haeendado, ingeniero, handels
reiziger of cura voelde zich genood
zaakt zijn reis voor een paar dagen
te onderbreken en de gastvrijheid te
genieten van de hacienda, waar de
wijn zeer gul werd geschonken
en nachtelijke feesten het hoofdkus
sen vervingen. Iedere dag werden
voor dat doel een stuk of tien kippen
geofferd, een kalf of een varken ge
slacht, wildbraad opgediend. Door
mijn ontmoetingen met die voortdu
rend wisselende bewoners van San
Gabriel leerde ik steeds andere men
sen kennen en ook andere aspecten
in mezelf. De overvloed en de varia
tie trokken me aan. Het duurde niet
lang meer of ik poogde niet alleen
een rustpunt in die chaos te ontdek
ken, maar ook mensen met wie ik
iets gemeen had.
Een paar dagen na mijn aankomst
ik was juist van het veld terugge
komen hoorde ik in een kamer
naast het kantoor van mijn oom de
klanken van een muziekinstrument.
Omdat de deur half open stond, stak
ik mijn hoofd door de kier en zag een
man over zijn mandoline gebogen zit
ten, achter een muziekstandaard.
Zijn gezicht was overdekt met een
nogal stoppelige ruige baard, alsof hij
deze uit verstrooidheid had laten
staan, zoals je soms kan zien bij
mannen die schipbreuk hebben ge
leden. Omdat de schaduw van mijn
lichaam een streep door de kamer
trok, draaide de mandolinespeler zich
om. Ik was verbaasd over de uit
drukking van kinderlijke schrik in
zijn blauwe ogen. Hij staarde me een
seconde lang aan. Zijn vingers lagen
bewegingloos op de snaren. Einde
lijk scheen hij me te herkennen. Om
zijn mond begon een gulle glimlach
te spelen, maar zonder dat de rest
van zijn gezicht erbij betrokken was.
Alsof zijn gelaatstrekken onderling
verschillende wegen gingen en in
staat waren om op hetzelfde tijdstip
tegenstrijdige gevoelens tot uitdruk
king te brengen.
Jij bent zeker Lucho? Kom
maar binnen, je hoeft niet bang te
zijn. Ik wist wel dat je gauw zou ko
men opdagen. Nauwelijks was ik in
de kamer, of hij stortte zoveel vra
gen over me uit, dat ik eenvoudig
niet in staat was hem van antwoord
te dienen. Vlak daarop zei hij, dat
hij al in twintig jaar niet in Trujillo
was geweest en maar één keer in
Lima, en dat nog wel toen hij klein
was. Mijn moeder leefde toen nog.
Hij liet me daarna in de kamer
alles zien wat hij er bewaarde. De
wanden waren overdekt met gravu
res. Vooral van paarden en soldaten.
Buiten dat hingen er overal portret
ten van een heel jonge vrouw in al
lerlei poses en klederdrachten. Mijn
moeder, zei hij.
Een ogenblik verviel hij in gedach
ten. Daarna vertelde hij me, dat hij
anders nooit iemand in die kamer
liet, maar voor mij een uitzondering
wilde maken, omdat ik uit Lima
kwam en bovendien zijn vriend zou
worden. Onder het praten liep hij
heen en weer van de ene kant van de
kamer naar de andere, terwijl hij af
en toe met een bijna automatisch ge
baar zijn oude hoed opschoof, die
hem bijna op de oren zakte en daar
vermoedelijk stevig zou zitten. Zijn
ogen ontweken stelselmatig de mijne
en en schenen een dwalend punt in
de ruimte te volgen.
(Wordt vervolgd).
CHICAGO, (AP) Vice-president
Hubert Humphrey heeft zich gisteren
weten te verzekeren van de steun van
de stemmenrijke gouverneurs van de
zuidelijke Amerikaanse staten. Voor
al de steun van gouverneur Conal-
ly van Texas is belangrijk. Senator
Eugene McCarthy heeft in een vraag
gesprek toegegeven dat hij verslagen
is in de race naar het Witte Huis,
hoewel een van zijn medewerkers dit
later ontkende. McCarthy zou gezegd
hehben dat hij van mening is dat
Humphrey de nominatie zal winnen.
„Ik geloof dat de beslissing 24 uur ge
leden al is gevallen zei McCarthy.
„Bedoelt u dat het afgesproken werk
is" vroeg een verslaggever.
„Ja", antwoordde McCarthy, die heel
ontspannen was.
McCarthy zei nog dat hij eraan twijfelt
of Humphrey Nixon zal kunnen verslaan:
„Nixon is niet erg kwetsbaar".
McCarthy heeft Humphrey gevraagd
LONDEN. (Reuter en AFP) George
Thomson, Engelands minister voor Geme
nebestzaken, heeft in. het Lagerhuis mee
gedeeld dat de Britse regering vergun
ningen zal blijven verstrekken voor de
uitvoer van wapens naar Nigerië.
„Anders zou Engeland zijn invloed op
Lagos verliezen", aldus de minister.
De Biafraanse autoriteiten hebben be
kendgemaakt dat de federale troepen
maandag tot op 15 kilometer van Aba,
het belangrijkste centrum van Biafra,
zijn opgerukt. De inwoners van de stad
zijn gevlucht.
ATHENE. (Reuter) De Griekse re
gering heeft de deportatie van vier te
genstanders gelast. Óud-minister Allama-
nis die een maand geleden koning Kon-
stantijn opriep naar zijn land terug te
keren, is verbannen naar het dorp Vassi-
liki op het eilandje Lefkas. Voorts zijn
drie hoge militairen verbannen.
ATHENE. (AP) Oud-premier Geor
ge Papandreou van Griekenland is gis
teravond ernstig ziek geworden.
De 80-jarige Papandreou is naar een
ziekenhuis in Athene overgebracht. Hij
is sinds de machtsovername door de jun
ta, vijftien maanden geleden, vrijwel on
afgebroken onder huisarrest geweest.
COB MAUW .OONOt*
56. Het omgeslagen rubber bootje dreef langzaam
naar het schip toe, en Bill Dollar nam opgetogen enkele
foto's. „Dit is nog eens wat!" riep hij uit. „Ik wil
wedden dat geen van de jongens thuis een plaatje
heeft van een scheepsramp!" Het is heel erg.-.."
mompelde Panda droevig. „Joris moet wel erg bang
zijn geweest voor het spook hier aan boord, om zo-maar
weg te varen. En nu is hij verongelukt!" „Ja dat
spook is ook interessant", beaamde de ander terwijl
hij het vaartuigje aan boord hees. „Ik wou dat ik
daar een foto van kon maken!" Panda was helemaal
niet in de stemming om over foto's te praten, en
daarom trok hij zich terug in de stuurhut. „Joris was
natuurlijk vaak onaardig.zei hij bij zichzelf, „maar
toch zal ik hem missen.Ik ben benieuwd wat voor
engs hij heeft gezien.Als hij zich op dat moment
had omgedraaid, had hij zélf iets onprettigs kunnen
opmerken. Want, vanuit een luchtkoker keken twee
ogen hem dreigend aan.
IK GA EVEN KIJKEN OF ER IN 06 BUURTJ
NOG GEEN] BRAND
OPA'S OUOE
DENK JE EEN OUDE SCHATTE KUNNEN
VINDEN IN DIE OUDE KOFFER,
POttE
JA, DAIM MAKEN WE
VAN DIT HUIS EEN
NEE, MAAR IK HES IETS
LEUKS GEVONDEN
voor eens en voor al de smet van
discriminatie uit ons nationale leven
te bannen".
Vier journalisten zijn gisteren in Chica
go in een ziekenhuis opgenomen nadat zij
afgeranseld waren door de politie bij een
treffen met anti-Vietnambetogers.
Alle journalisten waren herkenbaar aan
witte armbanden met persinsignes van de
politie.
(Van onze correspondent)
dood
aan
i.ujerl ttoraUu i.umphrey
hem niet het vice-presidentschap aan te
bieden, omdat zijn jeugdige volgelingen
dit als „marchanderen" zouden opvatten.
Gisteren circuleerden op de conventie
in Chicago opnieuw de geruchten dat se
nator Edward Kennedy alsnog kandidaat
zou worden gesteld voor de nominatie.
Deze geruchten wonnen aan kracht toen
bekend werd dat Etephen Smith, een
zwager van Edward Kennedy, senator
McCarthy had bezocht.
Kennedy heeft daarentegen gisteren uit
drukkelijk verzocht zijn naam niet op de
kandidatenlijst te zetten.
LONDEN. Prinses Marina's
kwam gisteren enkele uren na de
kondiging dat zij ernstig ziek was. Haar
kinderen, de hertog van Kent, prinses
Alexandra en prins Michael waren aan
haar zijde toen zij stierf.
Prinses Marina, hertogin van Kent
de arme Griekse prinses, die in 1934 de
vlotte Engelse „sprookjesprins" Eddy
wiens officiële naam George was, de der
de zoon van koning George V, huwde,
heeft in haar leven veel tegenslag onder
vonden.
Zij was de jongste dochter van prins
Nikolaas van Griekenland en grootherto
gin Helena van Rusland. Op 13 decem
ber 1906 werd zij in Athene geboren.
Tweemaal moest zij in ballingschap gaan,
naar Zwitserland tijdens de eerste wereld
oorlog en in 1923 naar Parijs.
Bij elk Wimbledon-tennistoernooi reik
te zij de beker uit. Zij heeft dit deze
zomer nog gedaan.
De belangrijkste punten uit het voorge
stelde democratische verkiezingsprogram
zijn;
Vietnam geen stopzetting van de
bombardementen zonder een gebaar
van Hanoi en verzekeringen dat de
veiligheid van de Amerikaanse troe
pen niet in gevaar zal worden ge
bracht. Onderhandelingen over de te
rugtrekking van alle Amerikaanse en
Noordvietnamese troepen en verkie
zing van een nieuwe Zuidvietnamese
regering door „alle belangrijke poli
tieke groeperingen en partijen die be
reid zijn tot een vreedzame politieke
ontwikkeling".
Openbare orde Een krachtige cam
pagne tegen de wetteloosheid, afdoen
de wetgeving tegen het gebruik van
vuurwapens.
Burgerrechten Een belofte „om
WASHINGTON (Reuter) Volgens
een in de „Washington Post" gepubli
ceerd onderzoek van de Amerikaanse
publieke opinie, verricht door het insti
tuut Louis Harris, zou de republikeinse
presidentskandidaat Richard Nixon zes
percent meer stemmen krijgen dan
vice-president Hubert Humphrey, de
grootste kanshebber voor de democra
tische kandidatuur, als er nu presi
dentsverkiezingen in de V.S. gehouden
zouden worden. De oorzaak van de
verschuiving in Nixons voordeel ziet
men vooral in de invasie in Tsjecho-
Slowakije.
Prinses Marina, de hertogin
Kent
run
Langs een omweg voer ik u naar
Theodorakis, zoals dat ook in werke
lijkheid zou gaan, sinds het stenen
hart van de kolonels de Griekse com
ponist heeft verbannen naar het stenen
hart van de Peloponnesos. De aanlei
ding is het bericht dat de deurwaarder
aan de deur is geweest bij enkele Ne
derlandse kunstenaars, om ze te som
meren alsnog een tournee te maken
door Rusland, waar ze plotseling geen
zin meer in hadden. Doen ze dat niet,
dan moeten ze een dwangsom betalen
van f 55.000.
Tot de hiertoe uitverkorenen beho
ren de zangeres Liesbeth List en de
schrijver Cees Nooteboom, die zozeer
mijn eigen uitverkorenen zijn dat ik
graag mijn stem en mijn pen met ze
zou ruilen, mits ik er niet de pen van
Liesbeth voor terugkrijg en de stem
van Cees.
Van Liesbeth werd het eerst verno
men dat ze geweigerd had, niet om te
gaan ruilen, maar om onder de hudige
omstandigheden naar Rusland te gaan,
waardoor mijn bewondering zelfs in
cijfers uitdrukbaar wordt. Principes
ontlenen hun waarde aan wat men
bereid is ervoor op het spel te zetten,
en niet alle artiesten hebben f 55.000 in
de tafella liggen.
Liesbeth List schijnt de grootsheid
van haar gebaar nog te hebben willen
afzwakken door te zeggen: „Wat zou
ik daar nu moeten zingen? Theodo
rakis soms?" Ik heb de teksten van
Theodorakis' composities eens opgesla
gen, en wat dat betreft spijt het mij
bijna dat Liesbeth toch niet gaat. Als
bewijs hiervoor vertaal ik een van de
Mauthausen-liederen, getiteld ..De
Vluchteling". De vertaling is tamelijk
vrij, zoals te verontschuldigen valt uit
een taal waar de naam „Mpertolnt
Mprecht" moet worden vertaald als
..Bertold Brecht". Als dit lied in Mos
kou werd gezongen, zouden de Russen
misschien begrijpen dat er door com
munisten dingen worden gedaan die
deze propagandist van het communis
me niet zou goedkeuren.
Jan Ber uit het noorden vlucht,
hij is het sterven moe.
Hij rent voor zijn leven
loopt naar de dorpen toe.
„Vrouw, geef me een stuk oud brood
en wat afgedankte kleren.
Het is nog een hele reis,
ik moet tot voorbij de meren.
Christenmensen, ik ben
geen roofdier, geen gespuis.
Ik ben uit het kamp gevlucht
en wil terug naar huis."
Maar waar hij gaat of staat:
Overal angst en beven.
„Vlucht voor de vluchteling,
red je eigen leven."
Jan Ber loopt alleen met de dood
door het land van Bertold Brecht.
Ze geven hem aan de S.S.
en hij wordt omgelegd.
Verbindingen hersteld. Radio-Praag heeft
dinsdagmiddag gemeld dat alle telefoon
en telegraafverbindingen tussen Praag
en het buitenland hersteld zijn. De Brit
se vakbond voor transportarbeiders
heeft het plan voor een boycot van 24
uur van schepen en vliegtuigen die
naar de Sovjet-Unie, Polen, Oost-Duits-
land, Hongarije of Bulgarije zouden
gaan, opgeschort.
ADVERTENTIE
op vrijdag 30 augustus a.s. begint het Rozekruisers Genoot
schap met een serie van twaalf bijeenkomsten over doel en
wezen van het Rozekruis.
Engie van de te behandelen onderwerpen zijn
De avonder} worden gehouden op Bakenessergracht no. 11, aanvang 12.30 uur.
Nadere inlichtingen telefoon 16909.
SLAAP
2e, MAK- I
K6R,,.J
ER UIT JIJ, DERTIEN! AIS
je VANNACHT OP DAVY'S
BCD ZOU 5PRIN6EN, WAS
OVERZIEN!
ARME KEREL'. ALS WE
DE JACHTHAVEN MOETEN
VERKOPEN, /SAL Z/JN
O/ERKEN VERGEEfS
IK HEB M N PORTIE
6ÉHAD VAN0AA6MAR-
CO! IK KRUIP M'N BEO
IN.
AWWui
©PIB
1226. Hoe onschuldig Bram en Willem
ook waren, ditmaal zouden ze ernsiig
in moeilijkheden komen door die kleine
vergissing met het goud. Er was maar
één ding te doen. Bram gooide goud en
sheriff tegelijk van de stookplaat en
schreeuwde:
„Rijden Willem, zo hard je maar kan!"
Willem bewees, dat hij de beste machi
nist van alle tijden was. In tijd van een
zucht had hij de locomotief op topsnel
heid gekregen, tot er weer wolken van
stoom en roet rond de machine hingen,
die het uitzicht volkomen benamen, toen
de rook optrok waren zij weer in deze
tijd terug. Cowboys bleken verdwenen; de
straten waren verlaten; achter de ramen
keken de mensen naar de televisie, waar
juist Bonanza werd vertoond: „De over
val op de goudtrein" met een geheimzin
nige hulpsheriff Billy Fok, die het goud
van de Cartwrights redde.
Niemand wist, dat die Billy juist voor
bij daverde....
