VERSLAG VAN
EEN ZOMER
HAAR JOURNAAL
Parijse bestsellers bij
Dick Holthaus
PANDA EN DE SUPERSCHAT
POLLE, PELLI EN PINGO
SKIN DEW
van
Helena Rubinstein
«gestipt
<R\
Ons vervolgverhaal
Oppasdienst voor
gehandicapte
kinderen
Verontrusten die
rimpeltjes u?
11
Voorkom ze, bestrijd ze met
en
febinsl
WOENSDAG 4 SEPTEMBER 1968
In Arnhem:
^heb!
Kees Stip
D
A
y
Y
J
O
N
E
S
vote, mij maar,
.Meueen.MSPen.iNom
rcuJc, „A üoeovenwARMDe eet,
Sir ?</t,TO vat eesrnm.
uwe, IN- {JOfjLfM t
ben me veu-
vtoene kat
B
R
A
M
M
E
T
J
E
F
O
K
1232.
Een Peruaanse roman door
Julio Ramón Ribeyro
10)
Daniel zat in
een fauteuil, met een fles in de hand,
en smeet met krachttermen. Zelfs
Tuset scheen er na aan toe te zijn om
languit neer te storten. Omdat zijn
dame hem in de steek had gelaten,
danste hij alleen en struikelde over
de meubels. De nige die zijn kalmte
bewaarde was Felipe. Hij danste af
wisselend met Erna en de „gringa"
Leticia was verdwenen. Ik weet niet
vaarom, maar ik had het gevoel dat
ij zich buiten onder de arcade van
le patio moest bevinden. Ik schonk
ne een glas bier in en ging naar bui
en om haar te zoeken. Ik werd daar-
Tij voortgedreven door vage bedoe
lingen. Ik overlegde bij mezelf of ik
niet quasi zou struikelen en daarbij
mijn glas bier zou leeggieten over
laar mooie vuurrode jurk. Zodra ik
buiten kwam zag ik haar. Ze stond
tegen een nilaar geleund en keek rus-
lig naar de neerplenzende regen. Ik
■iep langzaam naar haar toe. tot ik
vlak bij haar stond. Toen zij mijn
nanwezigheid opmerkte draaide zij
zich snel om en keek mij fel aan. De
hete woede in haar ogen benam me
de spraak.
Wat wou je nou met dat glas van
ie? vroeg zij.
Ik bracht het aan mijn mond.
Je bent een idioot, ging zij ver
der. Waarom moest je dat van die
berg vertellen? Had je je mond niet
kunnen houden? Wie denk je wel dat
ie bent? Snap je niet dat ik voor nie
mand een makkelijke ben?
Omdat ik niets ertegenin durfde te
brengen deed zij een stap naar mij
toe.
De volgende week zondag zullen
we eens zien wie het eerst bij de ri
vier is. Maar dan jij en ik samen
dan zal je eens zien wie er wint.
Maar laat ik je dit vertellen, wie het
eerst aan komt Wie het eerst aan
komt. kan met de ander doen wat ie
wil. Ik kan je bijvoorbeeld bijten, in
ie oor. je neus of in je vingers.
Onmiddellijk nadat ze dit had ge
zegd liep zij naar de sala terug. Op
de drempel botste zij tegen de grin
ga aan. die de dronken Daniel ach
ter zich aansjorde. Na een paar pas
sen liet zij hem met een smak op de
grond vallen. Zijn hoofd bonsde tegen
de vloer en het leek me alot' zij hem
schoppen uitdeelde. Verschrikt ver
borg ik me achter een pilaar. De grin
ga liep terug naar de sala en kwam
onmiddelliik daarop weer met Felipe
naar buiten.
Help me even hem naar huis te-
dragen, zei ze. Ze sleepten hem daar
na samen over de door de regen nat
geworden patio.
Verward begaf ik mij naar mijn ka
mer. Het was een lange dag geweest.
Ik voelde me moe. Felipe kwam pas
fegen de ochtend, toen door het raam
al een blauwe schemering was waar
te nemen. Terwijl hij zich uitkleedde
hoorde ik hem, zoals in het hotel in
Trujillo na zijn nachtelijke uitstapjes,
vergenoegd fluiten.
Hoofdstuk iv, de boodschap.
Van nu af aan zag ik het leven in
San Gabriel in een ander licht. Wat
ik voor zorgeloze smul- en drinkgela
gen had gehouden waren in werke
lijkheid slechts de aanwijzingen van
verborgen, zich voortdurend vernieu
wende huiselijke spanningen. De be
trekkingen tussen de bewoners van
de hacienda onderling werden be-
invloed door duizend en één kleine
vluchtige bijzonderheden. Het was
soms voldoende om in te stemmen
met het gelach van de een om het
vertrouwen van een ander te verspe
len. Een enkel gebaar, een woord kon
de hele mikrokosmos in opwinding
brengen.
Daniel en de gringa hielden zich
eerst een paar dagen lang van de
eetzaal verwijderd. Van de sala uit
kon ik hen onder de arcaden aan de
noordkant in hun rieten stoelen zien
zitten, verdiept in het lezen van oude
tijdschriften. Daniel had een pleister
op zijn voorhoofd en dronk onafge
broken bier uit flessen die Jisha bij
tientallen aansleepte. Toen zij zich
eindelijk weer bij het gemeenschaps
leven wensten aan te sluiten versche
nen zij in elegante kleding, alsof zij
daardoor te kennen wilden geven dat
zij vastbesloten waren om in hun op
treden tegenover de rest een radica
le verandering aan te brengen. Da
niel koos wanneer hij sprak, met zorg
zijn woorden en de gringa deed zon
der er een woord aan te verspillen,
voortdurend haar best om de blauwe
en bruine plekken op haar armen te
verbergen Het waren vermoedelijk
geen sporen van hartstochtelijke lief
kozingen.
Erna van haar kant was buitenge
woon prikkelbaar geworden. Aan ta
fel kletterde zij met het tafelgerei,
zij spaarde niemand met haar sarcas
tische opmerkingen en keek ieder die
zich wilde verzetten zo boos aan. als
of zij straks zou gaan bijten. Zelfs
mijn oom Leonardo maakte een pein
zende indruk. Dat had bij hem welis
waar andere oorzaken. De kranten
brachten slechte berichten: de oorlog
liep ten einde en de opbrengsten van
zijn wolframmijn zakten dagelijks in
waarde.
Het duurde niet lang. of ook ik
raakte verwikkeld in dit feest van
slechte stemmingen. Het begon met
een gesprek tussen Tuset en Leonar
do. Op een keer hoorde ik ze, door de
dunne muur heen die mijn kamer
icheidde van het kantoor. De naam
Leticia viel, zodat ik terstond aan de
muur ging luisteren. In het gesprek
mengden zich gedempte geluiden uit
ie werkplaats, de keuken en van het
grote plein; het was een wereld van
geluiden die opgesloten in de stenen
zelf scheen te leven. Tuset en Leonar
do spraken niet luid. Er drongen
slechts brokstukken van zinnen tot
mij door. Ik moest ze slechts naar
eigen smaak met elkaar verbinden.
Maar hoe willen jullie dan trou
wen? vroeg Leonardo heel duidelijk.
Jullie zijn niet eens verloofd.
Het antwoord van Tuset ging ge
heel in andere geluiden verloren.
We zullen er later nog wel eens
over praten, vervolgde Leonardo.
moet ook nog met Leticia erover
spreken.
(Wordt vervolgd).
(Van onze moderedactrice)
AMSTERDAM En jawel hoor, de
eerste doorkijkblouse van vaderlandse
bodem is er. De Amsterdamse mode
ontwerper Dick Holthaus kwam er
gisteren mee voor de dag, toen hij
in zijn rijkelijk met grijs fluweel ge
stoffeerde salon aan de Van Baerle-
straat zijn nieuwe najaars- en win
tercollectie showde.
Zelfs ere-gaste t.v.-presentatrice
Mies Bouwman anders niet zo
gauw op haar mondje gevallen was
ïprakeloos. De doorkijkblouse van
werd naar voorbeeld
voor een compleet Parijs modefeest.
Compleet kunnen wij rustig zeggen,
want zoals bekend, koopt Holthaus de
succesmodellen van de bekendste
Franse couturiers in. Vandaar dus de
beeldige wollen gabardine Ricci-pak-
jes met de karakteristieke raglan-
mouwen en rits, volgens mij de meest
draagbare haute-couture creaties voor
het komende seizoen. Maar afgezien
van deze tailleurs zijn de belangrijk
ste collectiekleuren zwart, grijs, bruin
en wit.
Holthaus deed al weer naar voor
beeld van Yves Saint-Laurent bijna al
zijn mantelpakjes de deur uit, om-1
dat de modevorsten u in de komende
koude winterdagen veel liever in een j
broekpak, met lange wijde pantalon
en een lang tuniekjasje uitdossen. U
kunt er wat hem betreft niet alleen
's morgens en 's middags, maar ook
's avonds mee uit, tenminste als u in
dat geval een zwart exemplaar uit zou
kiezen. En als u nog ergens een stel 1
grote oorbellen heeft, van die ondin-1
gen die zo klemmen, gooi ze niet
weg, want bij Holthaus zijn ze als
clip de meest chique manchetgarne
ring.
DE AMSTERDAMSE ONTWERPER!
hield de zoom van al zijn creaties
zo'n 4 cm boven de knie. Hij koos
voor een smal aangesloten silhouet,
voor ceintuurs op mantels, pakjes en
jurken en voor ingezette mouwen.
Holthaus zou Holthaus niet zijn zon
der een speelse noot van Dior in zijn
collectie, als chique versie op Mare
Bohan's houtjes-touwtjes jas, lanceer
de hij een goudjes-touwtjes mantel
uiteraard met capuchon.
Holthaus werd naar voorbeeld van
Yves Saint-Laurent bij een zwart cock-
tailbroekpak gedragen. Er hebben zich
nog geen klanten aangemeld, maar
mocht u iets voor de zeer luchtige
creatie voelen, vraag naar het model
„pour le plaisir".
EVENALS VORIGE seizoenen zorg
de de Amsterdamse ontwerper weer
v~- s
ADVERTENTIE
Tanja laat het model september"
zien, een bruin geruite double-face
mantel met bijpassende japon.
jmnnnrwvirannryinr—
ARNHEM Na verzoeken van ouders
van gehandicapte kinderen in Arnhem is
daar de „Oppascentrale voor het gehandi
capte kind" opgericht. Twaalf meisjes
hebben zich voor dit werk aangemeld. Zij
krijgen een speciale opleiding in het re
validatiecentrum van de Johannastich-
ting. Er gelden speciale voorschriften
voor de meisjes die gaan oppassen. Zij
mogen geen bezoek ontvangen en de wo
ning niet verlaten. Alleen met toestem
ming van de ouders zullen zij tijdens
hun oppastijd naar de televisie mogen
kijken. Zij zijn tijdens het verblijf in een
gezin w.a.-verzekerd. Hun tarief is 1,
per uur van 19 tot 23 uur, daarna 1,25
per uur.
CO». MM!EN TOONDE»
62. Waterpolitie-agent Dobber wachtte niet tot de
Vliegende-Zeelander hem zou gaan raasdonderen. Hij
draafde over het dek en sprong haastig in zijn boot.
„W-wat gaat U doen?" vroeg Panda bezorgd. Gaat
U het spook niet arresteren? Tenslotte maakt hij dit
hele schip kapot.„Ja, ja.mompelde de po
litieman, terwijl hij koortsachtig de motor startte.
^Arresteren, zei je? Eh.dat gaat niet zo-maar.
Ik moet eerst een rapport in drievoud opstellen van
wat ik hier heb gezien. Maar eh.jullie zullen nog
nader van ons horen!" Met die woorden draaide hij
het roer krachtig om en voer met volle snelheid
heen. Dat is een, die nooit meer terug zal komen.
mompelde de Vliegende Zeelander, die het scheepje
tevreden nakeek. Nu die twee anderen nog. Als die
eenmaal voort zijn, kan ik tenminste rustig naar de
sleutel van de scheepskluis gaan zoeken, en me mees
ter maken van de kroon die daarin zit.
NIET WE610PEN, 8RAND, WEj
WILLEN IE BLUSSEN
<set/UKKI6 KAN zeerob
ONS WAT AFKOELEN
DIT IS WEL DE VREEMDSTE
BLUSPARTIJ DIE IK OOIT «ZIEN
275?-fr
Een nieuwe levenswijze voor Uw huid:
SKIN DEW, vochtinbrengende behandeling die
elke huid nodig heeft om vitaal te blijven, van
de morgen tot de avond en van de avond tot de
morgen.
SKIN DEW streelt, verzacht en bevochtigt
steeds weer uw huid tot in de diepst gelegen
levenscellen zodat uitdrogen, de schuld van
vroegtijdige rimpels, uitgesloten wordt.
Gebruik SKIN DEW CREAM 's avonds voor het
slapen gaan. SKIN DEW EMULSION 's mor
gens voor U zich opmaakt en verder op elk
gewenst uur van de dag. Uw huid zal ze onmid
dellijk en volledig op
nemen, waardoor U een
gezond, jeugdig en flu
weelachtig aanzien be
houdt.
TER KENNISMAKING
Skin Dew verzorgings
set voor f. 10,95
(normale waarde f. 16,50).
Skin Dew
Cream
■■•Jai
'i
felena Rubinstein
.4»
Trarara trarara. Wat schettert daar
zo vrolijk door het reeds gelende zo-
merloof? Vrolijk is misschien wat veel
gezegd, want het instrument dat boer
heenmans op de bok van zijn post
koets bespeelt, is eigenlijk een schuif
trompet, waarmee boer Blaaskens,
werkend lid van de fanfare, na zijn
werk op de brommer tegen een boom,
is gereden. De brommer was lelijk
verbogen, maar de schuiftrompet
mooi: er zat dezelfde krul in als bij
een posthoorn, hoewel het geluid wat
houtig was gebleven.
Dit verleent aan de feestelijke klan
ken een zekere weemoed, en als zo
danig wordt het ook ervaren door me
neer Postma, de directeur, die
voor zijn raam staat en het gevaar
hoort naderen dat hem in zijn brood
winning bedreigt. Sinds de Boerenleen
banken zijn begonnen hun eigen post
te bezorgen, wordt zijn postkantoor
bijna iutsluitend bezocht door boeren
die hem belachelijk lage bedragen
voor zijn postzegels komen bieden.
Vijf cent voor een postzegel van twin
tig is het hoogste bod. „Daar deed
je vader het ook voor", zeggen ze.
Meneer Postma kan daar natuurlijk
niet op ingaan maar hij voelt zijn po
sitie wankelen, want als de boeren
de post bezorgen is er voor de post
reden genoeg om bezorgd te zijn.
Postiljon Leenmans laat de zweep
lustig knallen, en de trouwe merries
Vosje en Bruintje spitsen de orden nu
ze met hun kostbare last een halte
plaats naderen waar een verse hap
haver hun wacht. Van een kostbare
last mag zeker worden gesproken: nu
de Boerenleenbanken de communicatie
in eigen beheer hebben genomen, is
het nergens meer voor nodig om de
geldoverschrijvingen te verrichten
door middel van papieren briefjes,
waartegen de boeren altijd het diepst
mogelijke wantrouwen hebben gekoes
terd. De postkoets, een verbouwde
brik, kreunt dan ook onder het ge
wicht van de zakken met goudstukken
die tot op de zitbanken toe staan op
getast. Tussen deze kostbare kussens
zit Leent je Leennans aan minnige
dochter, die haar vader op deze ro
mantische tocht vergezelt. Wat haar
betrof mocht er een baardige struik
rover uit het struikgewas springen en
haar te paard meevoeren naar een
zonnige toekomst, die door de aanwe
zige gouddekking voldoende Jijkt ver
zekerd.
Omdat onze romantische dochters
minder aan het toeval overlaten dan
die uit de periode van de echte post
koets, heeft Leentje de gewenste over
val van te voren besproken met haar
geheime liefde. Robert van de postdi
recteur. Daar duikt hij reeds uit het
berkenbosje op met een toefje eike
bladeren op het hoofd en een plastic
mitrailleur onder de arm. Voordat
Leenmans weet wat er gebeurt is hij
met de leidsels van Vosje aan een
boom gebonden, terwijl Bruintje, met
goud en liefde beladen, zich weg-
spoedt.
De kreet van Leentje: „Vader ik
word ontvoerd" klinkt onder deze om
standigheden weinig overtuigend,
maar tegen de tijd dat Leenmans
door een groepje natuurvrienden als
een storend element in de natuur
wordt ontdekt, zijn de voortvluchtigen
al buiten bereik van de gerechtigheid.
Deze romantisering van de geschie
denis vraagt om een geromantiseerd
slot. Het goud dekt een straffeloze
terugkeer en een goedgekeurd huwe
lijk. De Boerenleenbank verleent de
posterijen een krediet waardoor deze
hun tarieven kunnen verlagen. Reeds
aan bedankbrieven levert dit miljoenen
op. Boer Leenmans ruilt zijn antieke
brik voor een moderne bungalow en
neemt, wegens toenemende drukte bij
de post. een baan aan voor halve
dagen als bezoldigd hulpbesteller. Als
boer Leenmans en postdirecteur Post
ma volgend jaar benoemd worden tot
grootvader van hetzelfde kleinkind,
kunnen ze tegen elkaar zeggen: „De
boer heeft goed gepost. De post heeft
goed geboerd".
Korre*!neppen eee/j Kwesne
VAN! HU KRN6T te MOO/STfKAT-
76MAU0, De eesre kattsbak eu
hbt teste KAneuoeR t>/e £R tb
koop ZUN
zee, davy, wwjeue
oau/e cetneN n<xs aan
c>e KATTeuMeppep nvur
7
sptaeuR1 vouw.
VtRD,..! ZON-
ZOU H(TM66e-
tv KT ZIJNI
1232. Oma was blij, dat zij haar oude
vrienden Tutu en Karo weer ontmoette,
maar zij vond het toch niet zo prettig, dat
zij herkend was.
„Ik had eingenlijk alleen met Bram
willen spreken. Zie je, ik zou hem bij de
brievenbus van het postkantoor ontmoe
ten, maar hij is niet gekomen. Ik moest
hem dringend spreken."
„Dus van u was die brief?"
„Jajamaar meer mag ik er niet
over zeggen. Waar is Brammetje toch?"
Dat konden de vrienden haar niet ver
tellen. Karo stelde voor om op onderzoek
uit te gaan. Wat hij nog ontdekken moet
kunnen wij jullie alvast vertellen.
Bram was inderdaad haastig naar het
postkantoor gelopen, waar hij oma Fok
zou ontmoeten voor een zeer belangrijke,
zeer geheime bespreking. De brief,
waarin zij hem uitnodigde, had hij in de
hand. Dat was meteen een mooie veront
schuldiging. als oma er nog niet was en
als iemand het vreemd zou vinden, dat hij
zomaar bij de brievenbus wachtte.
