Schaakfeest
vol tradities
m
50 JAAR HOOGOVENS
V*
•V
V
■«SftvK*
4
4 ra**
HOOGOVENTOERNOOI
H0060VENS
IJMUIDEN
IJMONDEén van de activiteiten, waardoor Hoogovens IJmuiden ieder jaar
weer in het zoeklicht komt is het Hoogovenschaaktoernooi. Deze massale scnaak-
manifestatie, die het beste met de naam „Festival' kan worden omschreven,
is enkele jaren voor de oorlog (afgelopen jaar is het zesde lustrum gevierd)
bescheiden begonnen. Voornamelijk schakers uit de omgeving bekampten el
kaar toen in vierkampen. Een toernooi van één weekeinde dus, zoals zo ook nu
nog zeer populair zijn. In eregroepen speelden wel enkele sterke schakers mee.
Het werden er steeds meer. Ex-wereldkampioen Max Euwe trad enkele malen
op in een eregroep en dat was een dergelijke stimulans dat het toernooi spoedig
veel grotere vormen aannam.
De specifieke sfeer van dit toernooi met zijn in de oorlogsjaren tot stand ge
komen „snertmaaltijd" als hoogtepunt trok steeds meer schakers naar de IJmond.
Na de oorlog begon de toevloed van buitenlanders, die steeds grotere vormen
aannam Beverwijkse gezinnen stelden hun huizen open voor de gasten, steeos
meer feestelijkheden kwamen op het programma van het toernooi, dat allang van
een weekeindetoernooi was uitgegroeid tot een manifestatie van enkele weken.
Nu is het al bijna een maand geworden, maar daarmee lijkt het eindpunt ook
wel in zicht.
Voor de sterke schakers heeft de wedstrijd een steeds zakelijker karakter ge
kregen vooral nadat pionier Piet Veldheer de teugels van het toernooi moest
overgeven aan de Hoogovens zelf, die al hun organisatietalent er op botvierden.
Vorig jaar werd het aloude Kennemer Theater ingeruild voor „Kennemerduin
in Wijk aan Zee, een ruimte, die voor de grootmeesters tal van voordelen mee
brengt, maar voor het publiek minder geslaagd bleek. Met de huisvesting -"an
de topschakers bij particulieren is het nu ook afgelopen.
Maar buiten die sterkste categorie zijn er nog altijd honderden, die hun am
bities wat minder hoog stellen of juist in de lagere groepen proberen een sprong
naar de ..echte groepen" te doen. Zij profiteren nog dankbaar van de Bever-
wiikse gastvrijheid, en als het klokje van gehoorzaamheid slaat snellen zij naar
de toernooizaal, waar ze hun negen- of driedaagse strijd met de concurrentie
uitvechten.
Dit strijdgewoel wordt door de foto linksboven in beeld gebracht. De toto s
tonen verder vele facetten van het toernooi. Links haalt toernooigastvrouwe Eis
van den Burg een der deelneemsters aan de damesgroep, de Roemeense Nieoiau,
af van Schiphol. Daaronder een foto, die herinnert aan het opwindende toer
nooi in 1961 toen de Oostduitser Uhlmann aanvankelijk geen geallieerde ver
gunning kreeg naar Nederland te komen. Een verlossend telefoontje van Piet
Veldheer met een geheimzinnige meneer van een ministerie in Den Haag macht
eindelijk uitkomst.
Dit jaar wacht men met spanning af hoe de deelnemerslijst eruit zal zien. a
de Hoogoven-directie zich laten meeslepen en ook geen deelnemers uit Rusland,
Hongarije Bulgarije, de DDR en Polen uitnodigen? Het zou zeer te betreuren
zijn als in dit toernooi, waarin juist altijd wordt gestreefd naar een steeds be
tere internationale verstandhouding gasten uit deze landen zouden on tb re Ken, en
dat niet alleen omdat ze daar zo goed schaken. De foto links onder toont ho de
Russische ambassadeur Toegarinov in 1964 samen met wijlen prof. Ten Does
schate de loting verrichtte. Ambassadeurs uit de Oosteuropese landen zijn altijd
graag naar Beverwijk gekomen. Dit jaar zullen ze naar Wijk aan Zee moeten,
waar tientallen vlaggen hen zullen begroeten. De foto hieronder geeft weer noe
dat in Beverwijk placht te zijn.
Rechtsonder een traditie in beeld: een groepswinnaar, in casu Godfried Bo-
mans krijgt een worst van de kok tijdens de .zuurkoolmaaltijd die de vier
kampen besluit. Daarboven een beeld van een van de vele Jeestavonden tijdens
het toernooi. En nadat we mevrouw Vreeken een appeltje zien schillen in ha
partij eindigen we met een receptie, die in 1961 in het toenmalige BeverwijKse
raadhuis werd gehouden: met een zingende Bent Larsen, compleet met baard
en een pianospelende Katja Jovanovic, die waarschijnlijk juist als u dit leest
haar conservatoriumeinddiploma heeft behaald in Belgrado. Kees Maas
