VERSLAG VAN
EEN ZOMER
Puzzel van de week
Bonaparte
PANDA EN DE
IMP
g
POLLE, PELLI EN PINGO
neem
een bijbel
voor
uw rekening
volautomaat
met
maximaal
wascomfort
ïgestipt
Ons vervolgverhaal
Karei Doorman op
8 oktober uit dienst
ts aSSftSS» D7m' oeme„
"Stkalon tapijt
Vraag folders aan: Zanker Nederland n.v.Weesperstt121 A'damteL 020-67726
VRIJDAG 4 OKTOBER 1968
19
KEIJZER
TAPIJT
KAMERBREED
Fraude van 50.000
y
LJl
ASVA-bestuur wordt
uitgebreid
Kees Stip
Baby gestikt in zak
Een Peruaanse roman door
Julio Ramón Ribeyro
36)
Bij een bocht in de weg haalden
we Tuset en Leticia in. Mijn nicht
had van Leonardo een wapen mogen
meenemen. Ze hadden haar een klein
jachtgeweer gegeven, dat zij dwars
over de rug droeg. Toen we langs een
hoge toenastruik reden zag zij een
rode toena hangen, die vroegtijdig
rijp was geworden. Leticia wenste on
middellijk de vrucht te hebben. Tuset
sprong uit het zadel om een tak te
zoeken, waarmee hij de vrucht zou
kunnen afslaan. Omdat hij daar te
veel tijd voor nodig had reed ik tot
vlak bij de doornige struik, ging in
de stijgbeugels staan, boog me naar
voren en greep naar de vrucht. De
stekels drongen diep in mijn vinger
toppen. Ik moest denken aan wat Fe
lipe me een keer over toena's had ge
zegd: je moest ze snel en met kracht
losrukken. Woedend trok ik eraan.
De vrucht raakte los en ik gaf haar
aan Leticia. Mijn hand gloeide en
jeukte fel.
Deed het geen pijn? vroeg Leti
cia me met grote ogen aankijkend.
Ik streek met mijn hand door het
haar zoals ik de indio's had zien
doen om de doorns te verwijderen.
Wat zou dat., gaf ik ten ant
woord.
Wat dat zou Wanneer je bloed
vergiftiging krijgt moeten ze je hele
arm afzetten. Ik wil geen neef die
maar één hand heeft.
Ik geloof toch niet dat je aan mijn
handen behoefte hebt, zei ik grof.
Ze keek mij woedend aan en smeet
de toena op de grond. Daarna gaf
zij haar paard de sporen en galop
peerde weg. Omdat Tuset nog steeds
argeloos naar een tak aan het zoeken
was, maakte ik van de kans gebruik
en joeg haar na. Ik raakte opgewon
den door de achtervolging. Leticia
had het ,pad verlaten en galoppeer
de door het links en rechts woeke
rende struikgewas. Achter haar joeg
een stofwolk op. Plotseling zag ik
dat zij aanstalten maakte om over
een lemen muur die haar de weg ver
sperde te springen. Maar haar paard
verzette zich en wierp de benen in
de hoogte.
Wacht! schreeuwde ik. Toen ik
bij haar was greep ik de teugels en
trok haar paard achteruit.
We bogen ons over de halzen van
onze paarden en keken over de muur.
Daarachter gaapte een geweldige
kloof. Leticia bleef kalm. Geboeid
staarde zij naar omlaag.
Zo moest je me steeds gehoorza
men begon ilk, maar Tuset kwam
al aan galopperen. Zijn gezicht straal
de. In zijn hand hield hij een prach
tige toena.
Hier. Die is nog beter, riep hij.
Leticia staarde nog steeds in de kloof.
Moet je eens zien hoe diep ie is,
zei ze zachtjes en nadenkend. Zie
je wel, Tuset? Je ziet de bodem niet
eens. Het is best mogelijk dat je hier
tot het midden van de aarde komt.
Er moet daar alleen maar gesmol
ten steen en vuur zijn. Hoe zou dat
daar zijn gekomen? Het lijkt me iets
wonderlijks om daar halsoverkop in
te vallen. Jou ook niet?
Ja, enorm! bromde Tuset. Daar
na bleef hij een beetje ongerust ach
ter haar rijden.
Tegen de middag arriveerden we
aan de Huayruran. Aan de oever
van de rivier die zich in de diepte
door de twee berghellingen een weg
had gevreten stond een hut met er
naast een hoenderhok en een stal.
Een mesties trad naar buiten om ons
te verwelkomen. Hij werd gevolgd
door een india en een paar kleine
jongetjes. Hij was een der kleine
grondbezitters uit de omgeving, een
kennis van Leonardo: zijn naam was
don Casildo.
Jisha, de majordomo van de ha
cienda, was een uur voor ons ver
trokken en had onze komst aange
kondigd. Daarom stond er onder een
soort veranda een grote tafel op ons
te wachten, beladen met kruiken vol
chicha, in de schil afgekookte aardap
pelen, aji en gepofte mais. Iedereen
steeg af en tastte begerig toe. Don
Casildo vertelde dat zijn vrouw be
zig was speenvarkentjes te braden, zo
lekker dat het water ons in de mond
zou lopen zodra we ze zouden zien.
Na een korte tijd van rust, stelde
Leonardo voor de rivier over te ste
ken en aan de jacht op het rode wild
te beginnen.
Een paar kooplieden uit Huama-
ehuco en de gobernador van Cachica-
dan vielen hem bij. Vrolijk gewor
den door de chicha inspecteerden zij
snel hun geweren .en joegen vervol
gens hun paarden door de rivier. Fe
lipe en Tuset bleven aan de oever
om de vrouwen gezelschap te hou
den.
Don Casildo haalde zijn gitaar en
speelde montere huyanos en muil
ezeldrijvers copla's. Het duurde niet
lang, of het groeide uit tot een on
vervalste fiësta. Door het gestamp
van de dansenden joeg de droge aar
de in wolken op. Lola bleek uitmun
tend te dansen en wekte al spoedig
de jaloezie op van Leticia. Bij het
rondwervelen tilde zij haar rok zo
hoog op, dat haar stevige dijen te
zien waren. Felipe kon zijn ogen er
niet vanaf houden. De chicha vloeide
in stromen, zelfs Leticia raakte aan
geschoten. Jacinto was de enige,
die ni.et aan de algemene vrolijkheid
deelnam. Hij hurkte stilletjes in de
halfschaduw van de hut. Slechts een
keer kwam hij erbij en vroeg don
Casildo om diens gitaar. Zijn vingers
streken langzaam over de snaren en
ontlokten een weemoedige melodie
aan het instrument, die na onze luid
ruchtige uitgelatenheid de uitwerking
had van een eindeloos lange, smar
telijke tussenpauze. Met een gevoel
van beklemdheid luisterden we.
Toen hij de gitaar weglegde klapten
we met zoveel enthousiasme in de
handen, dat Jacinto er verlegen van
werd en verdween.
De fiësta was ten einde. Tuset en
Leticia verdwenen in de ene, Felipe
en Lola in de andere richting. Ollan-
ta en ik bleven alleen achter en zet
ten ons neer bij don Casildo. Op
de vrolijkheid volgde loomheid. Ie
dereen verlangde naar een siësta.
(Wordt vervolgd).
ADVERTENTIE
POSTBUS 39 - HILVERSUM
DELFZIJL In Delfzijl wordt sinds 17
september de eigenaar van een admini
stratie-kantoor in Delfzijl in arrest ge
houden op verdenking van fraude. Het
onderzoek is nog niet afgesloten.
Men vermoedt dat de man zeker 50.000
heeft verduisterd. Zijn klanten bestonden
voornamelijk uit eigenaars van kustvaar
ders.
PUZZEL No. 40
Horizontaal: 1. zoogdier, 7. Aziaat, 13.
huid, 14 heet worden door gisting, 16. lo
pend touw, 17. keurtroep, 19. slot, 20.
naaigerei, 22. uitroep, 23. bloem, 25. in
houdsmaat, 26. sluis, 28. knaagdier, 29.
snelle trekkende beweging, 31. pl. in Gel
derland, 33. toets alleen, 34. kwajongen,
35 meer dan genoeg, 37 onder het nodige
voorbehoud, 38. leer van het heldendicht,
44. tocht, 45. bezinksel, 48. laatdunkend
heid, 50. landbouwwerktuig, 51. vrij, 52.
rivier in Rusland, 54. ter herinnering, 55.
dun, 57. soort onderwijs, 59. visgerei, 60.
leeftijd (Fr.), 61. deel v. d. dag, 63. ver
dieping, 65. natuurkundeterm, 66 volle
dig ontwikkeld insekt, 69. op de wijze van,
70. stuwing, 72. gevanenis, 73. meubel
stuk, 76. bijwoord, 77. onenigheid, 78.
volgens de ritus, 40. toren v. e. moskee,
42. pl. in Gelderland.
Verticaal: 1. militair, 2. deel v. h. oor,
3. heldendicht v. Homerus, 4. jongens
naam, 5. nummer, 6. apparaat, 7. drank,
8. Eng. pers. vnw., 9. zijrivier v. d. Do-
nau, 10. gelijke, 11. drank. 12. beeft, 15.
loot, 18. Fr. pers. vnw., 21 uitroep, 23.
vaartuig, 24. onenigheid, 27. groente, 28.
elasticiteit. 30 keukengerei, 32 plezierig,
34. werkelijk, 36. korting op het gewicht,
39. nieuwe wereldtaal, 41. rivier (Sp.),
43. gebaar, 45. opschudding, 46. zangnoot,
47. Europeaan, 48. te gelegener tijd, 49.
amaril, 53. wetering, 56. schoeisel, 58. me
taal, 60. diktongige hagedis, 62. gewicht,
64. berg, 65. de oudere, 67. afgemat, 68.
uitroep, 70. verdelgingsmiddel, 71. ont
kenning, 74. het romeinse rijk, 75. bolge
was.
Oplossing, uitsluitend per briefkaart,
dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons be-
zit te zien.
OPLOSSING PUZZEL No. 39
Horizontaal: 1. polder, 5. lusten, 9. so,
10. liaan, 12. ik, 14. toe, 16. meermin, 17.
neo, 18. asla, 20. hart, 21. kater. 24. akker,
26. rr, 28. sr, 29. ot, 30. pe, 31. ter, 33.
ans, 35. ode, 37. nar, 38. nappa, 39. oksel,
40. atm, 41. ptt, 43. uno, 44. bes, 46. te, 47.
me, 48. eo, 50. ti, 51. lente, 53. lakse, 56.
eist, 59. slap, 61. nok, 62. knorrig, 65. pre,
66. eo, 68. tokke, 70. el, 71. donker, 72.
olijven.
Verticaal: 1. poos, 2. Is, 3. eleve, 4. rie,
5. lam, 6. uniek, 7. tt, 8. nier, 9. staart, 11.
ark, 13. kotter, 15. elk, 17. nar, 19. aas. 20.
het, 22. trappen. 23. rus, 24. ato, 25. koe
koek, 27. rente, 30. palet, 32. ram, 34. nat,
36. don, 37. neb, 40. Athene, 42. the, 43.
uil, 45. simpel, 47. met, 49. oss, 51. lsk, 52.
tante, 54. asiel, 55. elp, 57. lood. 58. ork,
60. aren, 63. oor, 64. ko, 67. on, 69. nv.
De namen der prijswinnaars vindt u el
ders in dit blad.
COP. MAKTEN TOONDE*
20. Het was natuurlijk heel vervelend dat Jollipop
over het snoer van de stofzuiger viel. Maar aan de an
dere kant trok hij daardoor de stekker uit het stopkon-
takt en nu kwam het wild geworden apparaat tot
stilstand. „Ik b-begrijp het niet.prevelde de be
diende duizelig. „Nooit waren er klachten over de stof
zuiger. Altijd deed hij keurig zijn werk. Maar dit gaat
te ver. Ik was er bijna door opgeslokt en dat past
toch niet." „Misschien is hij een beetje kapot," opper-
da Panda voorzichtig. „Ik zal de Imp vragen om hem
eens na te kijken." Hij voegde de daad bij het woord
en het wonderlijke mekaniekje ging meteen aan het
werk. Het schroefde hier een dekseltje los, haalde daar
een draadje tevoorschijn, kneep wat in een zekeringe-
tje en na nog een paar ingewikkelde handelingen zet
te het handig de zuiger weer in elkaar. „Héél indruk
wekkend mompelde de huisknecht. „Eens kijken of
hij nu beter werktEn met die woorden sloot hij
het apparaat opnieuw aan
KIJK EENS, DIE ZEEMAN li WAT MAL1. WAAR
NAAR SEINT IETS.... xfoMPRATEN JULLIE
NIET MET EIKAAR
MISSCHIEN SPREEKT HM
GEEN NEDERLANDS
HET KOMT UIT HET ZUIDEN EN VINDT
HET HIER VRESELIJK KOUD - DAAROM
DOET HIJ MAAR WAT 6YMNA5TIEKOEPE-
NINGEN
2T«5A
ADVERTENTIE
Stort f7.-op
postgiro 44000 t.n.v.
NBG, Amsterdam.
Vermeld daarbij:
bijbel voor Tanzania
of Kenya of Uganda
of Zambia of Java
of Roemenië.
DEN HAAG. Het uit de operatieve
sterkte van de Koninklijke Marine afge
voerde vliegkampschip „Karei Doorman"
zal op dinsdag 8 oktober om 11 uur in
Den Helder uit dienst worden genomen.
De uitdienststelling, die plaats heeft tij
dens een „alle hens", zal worden ver
richt door de commandant, kapitein ter
zee B. Veldkamp
AMSTERDAM. Het reeds enkele we
ken geleden samengestelde nieuwe be
stuur van de Algemene Studenten Ver
eniging Amsterdam (ASVA), dat van
daag officieel wordt geïnstalleerd, wordt
uitgebreid met een extra bestuurslid voor
het hoger beroepsonderwijs. De Amster
damse student aan de sociale akademie,
René Roelofs, zal de functie van secreta
ris h.bo.. gaan vervullen.
ADVERTENTIE
d,bas hoveeineid aan. Zni,t ,iwm d. trommel,
alle „edele" delen ®^egervjce- '°Sm5 service-stations wordt U
Wonder van roestvrij edelstaal
en moderne vormgeving -
wonder van Duits-degelijke
technische perfectie! <c
I
Toen ik vernam dat de Nederlandse
Bank over acht waterkanonnen be
schikt, heb ik mijn paraplu gepakt en
ben er heen gesneld om de president
om nadere inlichtingen te vragen. Dr.
Zijlstra, de beminnelijke man bij wie
zelfs regeringen nooit vergeefs aan
kloppen, onderbrak dadelijk zijn mo
netaire politiek om mij te woord te
staan. „Steekt u op en van wal",
sprak hij met Friese bondigheid, mij
een stoel en een sigaret presenterend.
„Wat doet u met die waterkanon
nen?" vroeg ik.
„Niets", antwoordde de heer Zijl
stra. Hij zweeg daarna en staarde on
bestemd over het panorama van Am
sterdam, alsof dit reeds geheel onder
water stond. Grote mannen zien al
tijd vooruit.
„Maar vindt u het dan, eh.zei
ik onzeker.
.Financieel verantwoord om een
dergelijke investering te doen?" vulde
de president welwillend aan. Zeer
zeker. In de economie is elke uitgave
verantwoord die leidt tot het behoud
van de rest".
„Kunt u dit verduidelijken?" vroeg
ik.
De hooggeleerde heer bekeek mij
met een blik die bijna goedertieren
genoemd mocht worden. „Laat cns
aannemen dat u een schooljongen
bent", sprak hij. „U hebt tien knik
kers. Nu komt er een jongen die veel
sterker is dan u. Hij pakt u alle
knikkers af. Hoeveel knikkers hebt u
dan nog? Geen enkele, nietwaar?" Hij
had zich gehaast zelf het antwoord te
geven voordat ik iets doms had kun
nen zeggen. Ik heb zulke mensen bij
zonder lief.
„Nu nemen we opnieuw aan dat u
tien knikkers hebt", vervolgde de heer
Zijlstra. „Uit voorzorg ruilt u vijf
daarvan voor een stevig knuppeltje
Opnieuw komt de sterke jongen om
uw knikkers op te eisen. U slaat hem
met het knuppeltje op zijn kop. Dan
hebt u tenminste nog vijf knikkers en
hij heeft hoofdpijn."
Ik streek onwillekeurig over mijn
voorhoofd. Ma-ar beschikt de Staat
der Nederlanden dan niet over de
machtsmiddelen om haar nationale
bank veilig te stellen? Is er geen po
litie? Geen koninklijke Marechaussee?
Beschikken wij niet over parate strijd
krachten? Stelt u daar geen vertrou
wen in?"
De president van de Nederlandse
Bank legde zjin ellebogen op zijn bu
reau, steunde zijn kin op zijn handen
en boog zich vertrouwelijk naar mij
toe. „Wat ik u nu zeg", sprak hij,
zeg ik u als bankier. Het Bankwezen
berust op vertrouwen. Zolang dus ie
mands betrouwbaarheid niet bewezen
is, vertrouwen we hem voor geen cent.
De betrouwbaarheid van onze hulp
troepen kan niet bewezen worden
voordat de bank wordt bestormd.
Daarom vertrouwen we liever op ons
eigen bewakingskorps en onze e'gen
waterkanonnen".
Waarom juist water?" vroeg ik.
De heer Zijlstra glimlachte. „Water
heeft in onze sector talrijke toepas
singen", antwoordde hij. „Het bevor
dert de liquiditeit. Het wordt gebruikt
voor het aanbrengen van de watermer
ken in onze bankbiljetten. Voorts be
schermt het onze geheime kluizen,
die ik regelmatig controleer op een be
gin van goudbroei."
Hij haalde een sleutel uit zijn zak en
stond op. Buiten bedreigden zijn ka
nonnen een gouden zonsondergang.
..Deze waterkanonnen" sprak de pre
sident, „beschermen de sleutel van de
welvaart tegen elke aanval van bui
tenaf."
„Maar niet van binnenuit" riep ik.
Handen omhoog!"
Natuurlijk heb ik hem de sleutel la
ten houden. Ik wilde alleen maar be
wijzen dat je met waterkanonnen wei
nig begint tegen een waterpistool.
BREDA. Het bijna zes maanden
oude jongetje Cornells Joris uit Teterin-
gen is donderdag in Breda, waar het bij
kennissen van zijn ouders logeerde, ge
stikt. Het' kind had een plastic zak over
zijn hoofdje getrokken die naast het ledi-
kantje van het kind lag.
7MA
HAM
\HEL
PR/m IK ML H.yxïteglf
Vj ZIJN Ais DE
~.DAt !t\C A A 1/ ~7"t~
HOFDtNKJt HET
Vlie&njló VAN OWEN
OAKLET TE8ER6EN,
OA'JVZ
MARCO UT OP t>e JACHT
HAVEN, mij zult moeten i su
HELPEN BN ONS DUtKKAR-i FRAUDE ONTDEKT
INEO HOUT' Mm^JKORDT'
MET DtEPZFC-DUtKSPUL-
IEN. VNFT16 VADEM IS
TE DrEP VOOR LON6DU/
KEN.
X
SALVAGE EOUIPVIENT
RENTALS
CAWZ TOM BROWN,PROf.
1258. Een van de schippers was bereid om
Bram uit te leggen, hoe het kwam, dat
de brug niet voor het scheepvaartverkeer
werd opgehaald.
„Zie je die brug?" vroeg hij verbitterd.
Bram zei. dat-ie 'm zag.
„Zie je de bovenkant van die brug?"
Ook daar had Bram geen moeite mee.
„Zie je het vogelnestje op de bovenkant
van de brug?"
„Ja warempelik zie het", gaf Bram toe.
„En zie je die vogeltjes in het nestje
op de bovenkant van de brug?"
De schipper wachtte even, totdat Bram
ook dat tafereeltje goed in zich had opge
nomen. „Nou, dat is de redendat de
brugwachter de brug niet opendoet. Mis
schien kan jij 'm bepraten, ik kan het
niet. En de anderen ook niet. Mijn schip
ligt daar maar. Het ruim vol tomaten. Nog
één dag langer en ik heb een ruim vol
puree, en dan kloppen mijn ladingpapie
ren niet meer."
Hij zweeg, bij gebrek aan adem.
