VERSLAG VAN
EEN ZOMER
Puzzel van de week
Jekker
lopen
PANDA EN DE IMP
POLLE» PELLI EN PINGO
Jekker
'lopen
igestipt
Ons vervolgverhaal
KBV wil sociale
deskundigheid
in NS- top
19
Binnen 15 tellen klaar:
VRIJDAG 11 OKTOBER 1968
www 'bo
Wellicht leerstoel voor
verkeersproblemen
in Groningen
INTERNATIONAAL BEKROOND
Huizing
Kees Stip
En nog door de melkman thuisbezorgd ookI
<0
B
R
A
M
M
E
T
J
E
F
O
K
dMMUMMIAAJMMMWMM»
iWMMKWMMMWM W
Een Peruaanse roman door
Julio Ramón Ribeyro
42)
Die indio's hebben harde koppen,
grapte hij. Leonardo voelde zich nog
niet helemaal gerust. Hij vreesde dat
de andere mijnwerkers zich in de om
geving verborgen hielden en dat ze
op het aanbreken van de dag wacht
ten om over de daken der dienstge
bouwen binnen te dringen. Hij voel
de zich pas geruster toen een groep
gewapenden de vier wegen rond de
hacienda hadden afgezocht zonder
iets verdachts waar te nemen.
Hij beval de balk voor de deur van
de gevangenis te verstevigen en plaat
ste er tot de ochtend een wachtpost
voor.
HOOFDSTUK XIV DE TOBBERS
De volgende ochtend werden de
vastgehouden indio's de een na de an
der in het kantoor van Leonardo ge
bracht. Daar werden zij verhoord. Ze
waren met hun dertienen, de twee
vrouwen inbegrepen. De meesten za
gen er deerlijk toegetakeld uiit en be
tuigden onder een stortvloed van
woorden hun spijt. Zij schoven de
schuld op Parian, die hen dronken
had gevoerd en met een list naar San
Gabriel had meegekregen. De vrou
wen jammerden en gaven weerzin
wekkende scènes ten beste. Slechts
een enkeling kwam voor de dag met
klachten, die ten dele een verklaring
vormden van het oproer. Ze zeiden
dat de opzichter hen slecht behandel
de, dat hij hen tot diep in de nacht
liet werken en hun niet had toege
staan om de doodswake te houden
voor hun verongelukte makker en
hem fatsoenlijk te begraven. De
hardhorige verdedigde zich tegen de
ze aanklachten; hij schold de indio's
uit voor dronkelappen, dieven en be
weerde dat zij hem hadden willen
vermoorden. Tot slot verklaarde hij
niet meer naar het kamp terug te
willen. Hij gaf zijn baantje als op-
zochter op.
Het gevolg van dit alles was, dat
het werk in de mijn werd gestaakt.
Molina en Parian de laatste ver
keerde in een toestand waarin hij niet
kon worden verhoord bleven ach
ter slot en grendel. De overigen kre
gen hun loon uitbetaald; daarna wer
den hun namen op de loonlijst door
geschrapt, ook vielen sommigen Leo
nardo te voet en bezwoeren zij hem
hen aan het werk te laten. Er werd
een bode naar de mijn gestuurd. Hij
moest daar bekend maken dat de ar
beid gestaakt moest worden tot de
komst van een nieuwe opzichter.
Ik woonde het hele geval met zeer
gemengde gevoelens bij. Tijdens de
vechtpartij waaraan ik uit angst
niet had deelgenomen en helemaal
niet, omdat ik neutraal wenste te
blijven had ik met een zeker af
grijzen bedacht wat er zou gebeuren
als de indio's zouden winnen. Ik had
me er geen denkbeeld van durven
vormen. Leonardo beweerde dat we
allemaal zouden zijn afgeslacht. Uit
het diepst van mijn hart had ik op
een overwinning van de haciendabe-
woners gehoopt. Ik had er schaamte
loos van genoten dat Parian door Fe
lipe buiten gevecht was gesteld. Per
slot was het om het lot van de men
sen met wie ik samenleefde en die
me als een der hunnen behandelden.
Het was ook om mijn eigen leven ge
gaan en daarom had ik me opgelucht
gevoeld over de uitslag van het hele
geval, ook al had ik er geen echte
vreugde bij gevoeld.
Pas later tijdens de verhoren en
toen ik Parian met gebroken ribben
roerloos in zijn cel zag liggen, be
gon ik aan de rechtvaardigheid van
de overwinning te twijfelen. Ik keur
de het oproer weliswaar niet goed,
maar ik kon het begrijpen. Het had
wanhoop aan het licht gebracht om
niet te zeggen heldenmoed. Het was
ook onontkoombaar geweest. De in
dio's waren lui, zij accepteerden hun
miserabel leven in fatalistische be
rusting; maar onder bepaalde om
standigheden wanneer zij hun woe
de voldoende hadden opgekropt of
wanneer zij zich plotseling bewust
werden van het hopeloze van hun po
sitie tevens van hun macht dan waag
den zij het toch in opstand te komen
en waren zij in staat tot gruwelijke
daden van wraakzucht. Jacinto ver
telde me van een opstand die drie
jaren eerder op een hacienda in de
buurt was uitgebroken: de eigenaar
en zijn familie waren meedogenloos
afgeslacht.
Dat gebeurt nu en dan, zei hij.
Vandaag hier, morgen weer ergens
anders.Gelukkig sluiten de afzon
derlijke groepen zich nooit aaneen,
want anders zou er hier in de sierra
geen man met een baard meer over
blijven. Maar in onze tijd zal het
nooit zo ver komen. Ook onze kinde
ren zullen het misschien niet beleven.
En het is ook beter zo, vind je niet?
[k hou niet van moordpartijen, hoe
rechtvaardig de motieven ook mogen
zijn. Ik geef meer om motoren.
De derde dag was de toestand weer
normaal. Omdat de oogsttijd
naderde besloot Leonardo zich naar
Angasmarca te begeven om daar
werkkrachten te huren. De goberna-
dor en Tuset, die naar Santiago wil
de om de laatste toebereidselen voor
de verloving te treffen, vergezelden
hem. Op het allerlaatste moment be
sloot Leticia zich bij hen aan te slui
ten. Dat zij Tuset, zoals zij beweerde,
een eind wilde wegbrengen, was
maar een voorwendsel: in werkelijk
heid wilde zij een nacht in Cachica-
dan doorbrengen en zich baden in de
heetwaterbronnen. Na het middag
eten vertrokken ze te paard. Felipe,
Lola en ik namen voor de grote poort
afscheid van hen.
Gedrieën maakten wij 's middags
nog een wandeling naar de molen,
die in de buurt van het grote woon
huis op een helling stond. Het was
een der mooiste plekken van de ha
cienda. Het water kwam ruisend aan
stromen over een houten aquaduct
dat op hoge palen van eucalyptus-
stammen via greppels, paden en we
gen naar de molen leidde. Deze mo
len, een oud stenen gebouw, trilde en
kreunde tijdens het malen zonder op
houden; men kon haar op honderd
meter afstand nog horen dreunen.
Binnen lagen de zakken graan opge
stapeld tot aan de zoldering. De
wanden waren overdekt met een dik
ke laag meelstof.
(Wordt vervolgd).
PUZZEL NO. 41
Horizontaal: 1. Eet room voor dat lucht
verschijnsel; 5. Maak van dit treksel een
zeisscherper; 9. Als de natie een vogel-
produkt verliest blijft zij niet droog ach
ter; 10. 'n Ploeg en 'n roer, het lijkt wel
een film verlengen, of zo; 11. Ik snap
geen lor van mijn aandeel in dat stuk; 12.
Als de barbier de uitgang mist wordt hij
godsdienstleraar: 13. An en Ida houden
van die godin; 15. Wie rum lust kan dit
tijdvak vieren; 17. Als Eva 'r rug was
heeft zij dan dit beroep? Hoe bestaat het;
18. Het lam in Tiel droeg zo'n doek; 20.
Je kunt de mus best gebruiken bij de ver
kiezingen: 22. Wil Gerda bij de wacht van
de krijgslieden? Dan moet zij goed in de
war zijn; 23. Komt die stere vooraan?; 25.
Verdraaid, die wortel ligt op de Veluwe;
26. Zijn Pa en Tom nog gul voor dat in-
sekt?; 29. Als de pelikaan die knaap kwijt
raakt staat hij in de bijbel; 30. Het spijt
Niek zonder thee te zitten. Moet hij daar
om naar de tandarts?; 31. Is de tinlaag
onachtzaam?
Verticaal: 1. Is de nar mild voor die
aap?; 2. Met een air nam Otto de last op
zich van de wedinrichting; 3. Als het op
perhoofd zijn hoofd verliest blijft het op
het land liggen; 4. O, Rob kom, ze smijten
weer met zo'n ding; 5. Ligt de king in het
mos in zijn avondkleding?; 6. Graag, ga
weg, voor dit fijn weefsel; 7. Komt die
ork er wel eens in terecht?; 8. Liep Alie
'r in? Wat een lijnen; 13. Hij zwaaide, het
tandarm zoogdier weg, de zot; 14. Mam
belt u een zaak waar ze dit meubilair ver
kopen?; 16. Die doler vind je in Drente
terug; 18. Het is voorstelbaar mij de ko
gel te geven; 19. Oom en An houden van
deze bloem; 20. De heilige in deze roman
speelt voor vogelverschrikker; 2L Breng
wat gin in het spel voor meer ruimte: 24.
Gelet in een andere vorm zou je in de
stoep kunnen vinden; 27. Kan dat lid
woord ontkennend worden; 28. Als de
ADVERTENTIE
Speciaalzaak voor prettige schoenen
zing
I Haarlem
Kruisweg 42
Tel. 12637
I Ook FormeNatura I
yyiMVnrviWWVVWVWWVWWWWWWWWWIWIWWWWWWWWI
co». tuiTW roaiwa
26. Jollipop draaide het telefoonnummer van het Pro
vinciaal Elektra-bedrijf om zich te beklagen. Hobbel
donk hier!" sprak hij. „Er staat teveel spanning op ons
net. Alle elektrische apparaten overwerken zich. En
daar zijn wij niet van gediend." „Zo .eh hoe is
het mogelijk?" stamelde de ambtenaar aan het andere
einde van de lijn. „Ik dacht al: er is iets mis. Alle elek
triciteit verdwijnt. We tasten in het donker.Ik meen:
we doen wat we kunnen. We volgen reeds een spoor."
Dat was precies wat de beambte even later ook ging
doen. Want toen hij het nachtelijk landschap in stapte
om wat tot rust te komen, zag hij een draad die sterk
lichtgevend naar de einder liep. „Aha!" riep hij „Dus
daar gaat alle stroom heen! Daar ergens woont een
groot-verbruiker! Maar ik zal hem spoedig te pakken
hebben!'*
rveRT6l EENS, KEN A VANDAAG JEIES?
HM. DAT VERTROUW IK
DAAR STEEKT
ACHTER
DAT DACHT
IK At»
JA, MEESTER
kenner uit de kippenren gaat blijft de
vogelziekte.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons be
zit te zijn.
OPLOSSING PUZZEL NO. 40
Horizontaal: 1. olifant; 7. Chinees; 13.
vel; 14. broeien; 16. gei; 17. elite; 19. end;
20. naald; 22. au; 23. aster; 25. hl.; 26. sas;
28. rat; 29. ruk; 31. Epe; 33. t.s.; 34. rekel;
35. zat; 37. r.r.; 38. epiek; 40. minaret; 42.
Ede; 44. rit; 45. droesem; 48. trots; 50. eg;
51. los; 52. Wolga; 54. i.m.; 55. iel; 57 Lt.s.;
59. net; 60. age; 61. a.m.; 63. etage; 65. s.g.;
66. imago; 69. ala; 70. drang; 72. nor; 73.
crapaud; 76. mee; 77. geschil; 78. ritueel.
Verticaal: 1. overste; 2. lel; 3. ilias; 4.
Abe; 5. nr.; 6. toestel; 7. cider; 8. he; 9.
Inn; 10. egale; 11. eel; 12. siddert; 15. ent;
18. tu; 21. ah; 23. aak; 24. ruzie; 27. as
perge; 28. rek; 30. kan; 32. prettig; 34.
reëel; 36. tarra; 39. ido; 41. rio; 43. geste;
45. deining; 46. sol; 47. Hongaar; 48. t.g.t.;
49. smergel; 53. lee; 56. laars; 58. staal;
60. agame: 62 mg; 64. alp; 65. sr.; 67. moe;
68. och; 70. d.d.t.; 71. nee; 74. r.i.; 75. ui.
De namen der prijswinnaars vindt u
elders in dit blad.
GRONINGEN Het bestuur van het
.Noordelijk Technisch Wegenbouwcen
trum" heeft een procedure in werking ge
steld, welke er bij gunstige beslissing van
de Kroon toe zal leiden, dat aan de ryks-
universiteit in Groningen een bijzondere
leerstoel voor verkeersvraagstukken
wordt ingesteld. Een oriëntatie leerde, c'at
de instelling van deze bijzondere leerstoel
in universitaire kring zeer zal worden
gewaardeerd.
ADVERTENTIE
UTRECHT De directie van de Neder
landse Spoorwegen bestond tot nu toe uit
twee technici en een econoom-jurist. Het
vertrek van één van de directieleden en
enkele chefs van dienst heeft bij de Ka
tholieke Bond van Vervoerspersoneel de
vraag doen rijzen, of er geen aanleiding is
om de sociale deskundigheid in de top
van de spoorwegen te versterken.
De KBV denkt niet aan een speciale
„arbeidsdirecteur", maar wel aan een di
rectielid, dat vanuit zijn sociale deskun
digheid het gehele terrein van het direc
tiebeleid mee kan bespelen.
ADVERTENTIE
f- Speciaalzaak voor prettige schoenen
I Haarlem
Kruisweg 42
Tel. 12637
OokFormaNatura
„Stil", riep mijn vrouw toen ik thuis
kwam en haar luidruchtig begroette.
„We hebben een mannetje!"
Ik trcahtte bliksemsnel deze vorm
van gezinsuitbreiding te verwerken,
maar ik kwam er niet uit. „Een man
netje voor detegels", zei mijn vrouw.
Bij stukjes en beetjes kwamen de te
gels in mijn geheugen terug. We had
den ze twee jaar geleden op de rom
melmarkt gekocht. Mooi en niet duur.
Blauw en toch geen Delfts. In opper
vlakte precies genoeg om er de keu
kenmuur tussen het fornuis en de koel
kast mee te betegelen. Maar daar ik
op metselkundig gebied een onbedaar
lijke prutser ben, besloten we de hulp
in te roepen van een vakbekwame
metselaar.
Wij riepen twee jaar lang, maar onze
stem was die van een roepende in de
steenwoestijn waarin de metselaars be
zig zijn de krotwoningen van het ver
leden te vervangen door de krot-wo
ningen van de toekomst. Vandaar de
vreugde van mijn vrouw om het man
netje. „Het is een keurig mannetje",
zei ze. „Hij kan alles. Hij heeft zelfs
gevaren!"
,,Dan zal hij wel gevarentoeslag vra
gen", wou ik zeggen, maar de zwakke
scherts bestierf mij in de mond toen
het huis begon te dreunen van de
mokerslagen.
„Wat doet hij?" vroeg ik. „Hij met
seltY', zei mijn vrouw. Maar ze voelde
zelf wel dat het niet naar metselen
klonk.
In een wolk van steengruis stond
het mannetje de keukenmuur met een
hamer te bewerken. Toen hij ons zag.
stopte hij en likte tegen de kalkrand
van zijn hoedje. „Ik moet de muur
even aanruwen"zei hij. „Anders pakt
de specie niet".
„U ruwt maar aan", zei ik en ik
pakte mijn vrouw, om haar mee te
trekken naar de kamer.
Misschien moet het werkelijk zo",
zei ze. Maar pas een kwartier nadat
het gemoker had opgehouden durfde
ze een kop koffie voor het mannetje
in te schenken. „Ik breng het wel",
zei ik.
„Hoe was het daar?" vroeg mijn
vrouw even later. „Het is een hebberig
mannetje", zei ik. „Hij hield met uitge
stoken handen ons dienblad op. Daar
heb ik de koffie toen maar opgezet.
Ons dienblad?" vroeg mijn vrouw.
En weg was ze. Ze kwam terugrennen
met het dienblad vol metselspecie en
de koffie er nog op. „Het is vreselijk!"
riep ze. Hij is door de muur gebroken
en heeft het gat met specie gevuld.
Met het dienblad heeft hij die andere
kant tegengehouden. Maar het was
snelwerkende specie. Hij zit nu inge
metseld onder de trap". Ik snelde er
heen en zag zijn handen hulpeloos door
de muur steken. In allebei stopte ik
een briefje van vijfentwintig en sloot
de ogen. Toen wij weer durfden kijken
was er een mannetjesvormig gat in de
muur. De ruimte onder de trap vol
doet me uitstekend als bergkast. Als
we een metselaar vinden, laten we van
het gat een deur maken. Voorlopig
zoeken we naar een grotere maat man
netje
ADVERTENTIE
yoghurt
limonade
siroop
vla-flip
DAVY JONES BE6INT
delanoeafdal/ajó
TERWIJL HOLLY 1/AN6-
■ZAAM DE KABEL VIERT
Wf j\J, IKBLUFAANDE
W fa 'lJL MUCH, DAVY. SUCCES'
Sam Left
«UMK
<?L© PIB
DAN RAAKT HET
DUIKERSPLATFORM
DE ZEEBODEM EAJDE
SPEURTOCHT NAAR
RET VLIE6TUI6WRAK
BAAT BE&NNEIJI
1264. Die nacht blééf Bram op zijn
hoede, want hij vreesde dat de schippers
het niet bij die eerste poging zouden la
ten om het nestje op de brug te ver
wijderen.
Het duurde een uur, maar toen wist
Bram dat hij niet voor niets zijn kostbare
nachtrust had opgeofferd. Zijn ogen, die
nu aan de duisternis gewend waren, za
gen de schim van een bootje, nog voordat
zijn oren iets opvingen van het zachte
geruis van roeiriemen in water.
„Daar komen ze.maar wat zijn ze
van plan?" vroeg Bram zich af, terwijl
hij voorover leunde om nóg iets meer te
kunnen zien. Langzamerhand ontdekte hij
een lange staak aan de voorkant van de
roeiboot, waarin hij vaag een vorm ging
herkennen.
„Maar dat is toch.nee, nee.ja
toch.dat is een bootshaak", zei Bram
verwonderd.
De bedoeling was duidelijk. Zodra de
roeiboot vlakbij de brug was gekomen,
stak de roeier de bootshaak omhoog om
het nestje met een forse stoot van de
brug af te wippen. De moedervogel sliep
en had niets in de gaten.
