VERSLAG VAN
EEN ZOMER
BAARLE NASSAU VERWACHT
RUN OP SIGARENWINKELS
PANDA EN DE IMP
tf^ngestipt
POLLE» PELL3 EN PINGO
m
LEVERT
Als roken in Nederland een
kwartje duurder wordt
Belgische prijs is
daar gemiddeld
45 cent lager
Verkeersonderwijs
in Nederland
is gebrekkig
Ons vervolgverhaal
DE JONG'S
ZATERDAG 12 OKTOBER 1968
Verschil te groot
Garagehouders
Met verrekijkers
Scherp
Ver keer en Waterstaat:
Proces-verbaal tegen
Caltex en De Gruyter
Vragen uit Kamer over
numerus fixus
Kees Stip
D
A
V
Y
J
O
w
E
S
houen zo, muy.
R
A
M
M
1
T
J
K
F
O
43)
Na het oproer was Lola's verzet te
gen Felipe's belegering zwakker ge
worden. Maar nu behandelde zij hem
met een zekere frivoliteit en zij speel
de 'n spelletje met hem; als in 'n
comedie gedroeg zij zich nu eens toe
geeflijk en uitdagend tegenover hem,
dan weer preuts en afwijzend. Tij
dens de wandeling deed zij niets dan
Felipe verlokken tot galanterieën om
deze dan met minachting te onder
gaan. Of zij wist hem er toe te bren
gen zich vrijheden te veroorloven, die
zij met gespeelde verontwaardiging
van de hand wees. Felipe gedroeg
zich nogal radeloos tegenover dat
weliswaar slechts lichtzinnige maar
toch ook wel tartende optreden.
Op de terugweg volgde Lola even
wel een geheel andere gedragslijn.
Felipe moest van een moment dat
mijn aandacht elders was gebruik
hebben gemaakt om iets te zeggen of
te doen dat zijn uitwerking op haar
niet had gemist: in ieder geval, toen
we bij huis waren had hij wederom
de overhand. Nu was het Lola die
zich onzeker voelde. Omdat het al
koeler begon te worden liet zij Feli
pe's arm los en trok haar mantilla
nauwer om zich heen. Toen we door
de poort de patio op kwamen mom
pelde zij als in zichzelf:
Ach ja Leonardo en Leticia
komen morgen pas terug. Dan zal ik
vannacht alleen moeten slapen.
Felipe gaf geen antwoord. Ik zag
hem alleen langs zijn snor strijken,
als wilde hij een glimlachje verber
gen. Van de patio uit begaf hij zich
heupwiegend naar de sala, zonder
LoJa zelfs maar aan te kijken. Met
sen zucht trok zij zich in haar kamer
terug.
Ondanks de afwezigheid van Leonar
do was er in de dagindeling van San
Dabriel niets veranderd; er werd die
avond precies als op de andere dagen
gedronken en gedanst. Jacinto meen
de verplicht te zijn zijn broer te ver
vangen. Hij was nu buiten Leonardo's
toezicht en maakte van de gelegen
heid gebruik om de gasten te tracte-
ren op enorme glazen aguardiente.
Toen ik de sala binnenkwam was hij
al flink aangeschoten en hij was zó
spraakzaam als ik hem maar zelden
had gekend.
Wanneer Leonardo er was voelde
hij zich geremd. Maar nu zijn broer
afwezig was en hij zich niet de min
dere hoefde te voelen, nam hij de
plaats in van de heer des huizes en
hij genoot intens van deze rol. Hij
stuurde bedienden her en der, be
schikte royaal over de voorraden in
de provisiekamers en de wijnkelder
en sprak over de problemen van de
hacienda met de gewichtigheid van
een oude, ervaren grondbezitter. De
gasten die hem niet kenden luister
den in het begin met veel respect
naar hem, zo zeer werden zij over
rompeld door zijn ernst. Daar kwam
nog bij dat hij zijn uitweidingen in
leidde met een onmiskenbare logica,
die een mens gemakkelijk kan ont
plooien wanneer hij maar een naar
stig gebruik maakt van gemeenplaat
sen. Maar toen hij lang aan de praat
bleef verwikkelde hij zich in tegen-
Een Peruaanse roman door
Julio Ramón Ribeyro
spraken die hij met zijn beperkt ver
stand niet wist te corrigeren. Hij
raakte op den duur geheel verstrikt
in warpraat. De gasten wisten niet
hoe zij zich moesten gedragen: of zij
hem au sérieux moesten nemen dan
wel uitlachen.
Plotseling viel zijn blik op Felipe.
Hij omhelsde hem met grote vurig
heid en stelde hem voor aan alle
aanwezigen.
Van jou hou ik! verkondigde hij
hardop aan jan en alleman. Jij
bent de flinkste van ons allemaal. Jij
hebt je het best geweerd.Weet je
nog hoe je Daniel zijn neus hebt stuk
geslagen? Mijne heren tegen Felipe
kan niemand op. Een keer heeft hij
terwille van een vrouw.Felipe viel
hem in de rede:
Je moet de mensen niet met die
ouwe geschiedenissen vervelen. Ver
tel ze liever iets over je mandoline.
Of speel eens wat voor
Jacinto begon aan een lange toe
spraak over de muziek, maar hield
plotseling op: zijn blik was op Feli
pe's laarzen gevallen. Ben je in
de molen geweest? Je laarzen zijn
wit van het meel. Met wie ben je er
geweest? Met Lola hè? Ja natuurlijk,
Lola en hij, jullie samen, ik bedoel,
jullie samen.
Felipe maakte een getergd gebaar.
Om zich aan Jacinto's insinuaties te
onttrekken trad hij op tante Erna toe
en inviteerde haar voor een dans. Zij
verkeerde in een uitstekende stem
ming; die veranderde zelfs niet toen
Lola in de sala verscheen. Lola had
een elegante jurk aangetrokken. Nau
welijks kreeg Erna haar in het oog,
of zij lokte haar met allerlei vleie-
rijtjes aan haar zijde en kwam er
zelfs toe haar een kus op de wang te
drukken.
Wat zie je er lief uit. Zo elegant
als een Limena.
Ik begaf mij onder de gasten. Ik
had de koopman ontdekt die aan Tu-
set had gevraagd, of deze uit Huama-
chuco kwam. De teleurstelling die
zich op zijn gezicht had afgetekend
toen Tuset zich zo kortaf van hem
had afgekeerd, was me bijgebleven.
Ik begon een gesprek met hem en
bracht het spoedig op het toekomsti
ge bruidspaar.
Volgende week gaan zij zich ver
yen, vertelde ik. Op het moment
is hij in Santiago om zijn vader te
halen, die daar benoemd is tot alcal
de.
Maar toen ik hem vroeg of hij Tu
set van vroeger kende keek hij me
achterdochtig aan.
Ik weet het niet, antwoordde hij.
Ik zal me wel vergist hebben.
Maar ik zou hebben willen zweren,
dat ik hem al eerder heb ontmoet in
Huamachuco. Dat is trouwens al
meer dan een jaar geleden.
Hoeveel moeite ik er ook voor
deed. ik kon geen woord meer uit
hem tos krijgen. Hij liet me doodeen
voudig staan.
Ik zocht Jacinto op, die zich niet
meer liet horen. Misschien wist hij
iets over Tuset en Huamachuco.
(Wordt vervolgd).
(Van onze correspondent)
BAARLE NASSAU. Belgische ta
bakshandelaren in de enclave Baarle-
Nassau-Hertog gaan een gouden tijd te
gemoet. Per 1 januari 1969 wordt in Ne
derland het pakje cigaretten een kwartje
duurder. Het verschil tussen de Belgische
en Nederlandse prijzen wordt dan zo
groot, dat veel zuiderlingen zich gedwon
gen zuilen voelen om voor dit artikel een
speciaal reisje naar Baarle-Nassau te
maken. In Baarle-Nassau heeft men alng-
zamerhand ervaring met Nederlandse
prijsverhogingen op het stuk van tabaks
artikelen en de gevolgen daarvan. Ook
met tegenmaatregelen van de Nederland
se douane. Men verwacht ook begin vol
gend jaar weer een periode van inten
sievere controle. Vele Nederlanders zal
het overigens niet kunnen beletten van
tijd tot tijd een „goedkoop" rokertje te
halen.
Net op de Nederlands-Belgische grens
in Baarle-Nassau liggen de drukbeklante
zaken' ,,'t Belske", „Belga Huis" en het
Baarles Warenhuis. Evenals vele andere
middenstandszaken in Baarle-Nassau-Her-
tog zijn ze in het weekeind geopend. Het
kan er druk zijn. Op een willekeurige
zondag staan Nederlandse auto's in Baar
les straten rijen dik. Honderden en nog
eens honderden bezoekers drinken in de
plaatselijke taveernes een kopje koffie of
een pilsje. Aan dat ogenschijnlijk on
schuldig bezoekje aan een plezierig
grensplaatsje kleeft overigens ook een
zakelijk aspect: er worden weekrantsoe-
nen sigaretten ingeslagen.
Na de „rush" op Baarles tabakswinkels
medio 1966 heeft de toestand zich enigs
zins gestabiliseerd. Men raakte gewend
aan de prijsverhoging van 1,25 naar
1.50 per pakje. Speciale reisjes zoals
velen ze indertijd maakten, zelfs vanuit
de randstad Holland namen allengs af,
merendeels streekbewoners worden regel
matige klanten van de tabakszaken in
Baarle-Nassau. Die toestand is op het
ogenblik nog zo. De heer P. Bax eigenaar
I van het met chocolade en sigaretten,
drank en speelgoederen volgepropte Belga
Huis vertelt: „Hoewel we dit jaar meer
kopers hadden werd er minder besteed.
Onze omzet was in 1967 hoger. De men
sen geven hun geld minder gemakkelijk
uit.
ADVERTENTIE
Technisch revlsiebedrijf
Trompstraat 66 IJmuiden O
Telefoon 02550-13784
Revisie
Hydrauliek en persgereedschap
Ruilsysteem
Mac Pherson voorveerophanging
Vanaf begin volgend jaar zal dat an
ders zijn. Volgens de heer Bax wordt
vooral voor stugge rokers, die meer dan
een pakje sigaretten per dag roken „en
dat zijn er velen" het prijsverschil te
groot. Vrijwel alle courante merken wor
den in België voor rond 1,20 a 1,30
per pakje verkocht. Op een jaarbudget
kan door aanschaf van Belgische sigaret
ten honderden guldens worden bespaard.
Het reisje met de auto naar Baarle-Nas
sau, desnoods ieder weekeinde, wordt
vooral voor hen, die het met weeklonen
moeten doen van nauwelijks tweehonderd
gulden opportuner en aantrekkelijker dan
ooit.
Het is waar: men mag slechts 100 si
garetten per persoon in Nederland impor
teren. Bij een groot gezin dat men dan
wel echt moet meenemen, zijn er weinig
problemen. Met vijf personen kom je aan
vijfhonderd sigaretten. Daar kan men
tenminste een tijdje mee toe, tenminste
als vrouw en kinderen niet meedelen in
dat rantsoen.
De heer Bax vertelt dat er mensen
werden aangehouden die b.v. een gezins
rantsoen van vierhonderd sigaretten in
hun auto deponeerden, terwijl dat gezin
elders in Baarle-Nassau een kopje koffie
gebruikte „ik vind dat belachelijk". Si
garetten moesten worden teruggegeven of
anders betaalde men de boete er op (10
cent per sigaret plus verbeurdverklaring
van de sigaretten). Slechts bij lijfelijke
aanwezigheid van de kopers kan de trans
actie doorgaan.
Nederlands douanepersoneel keek zo'n
twee jaar geleden scherp naar dergelijke
zaken uit. In verscheidene gevallen stel
de men zich verdekt in de buurt van de
Baarlese zaken op. Per walkie-talkie
alarmeerde men posten op de weg naar
Chaam en Tilburg. Kopers die met stof
fen in hun auto naar „veiliger" oorden
trachtten te ontkomen werden aangehou
den.
Met verrekijkers kijken ze bij ons naar
binnen. Als er iemand met een groot pak
naar buiten kwam werd gelijk nagegaan
met welk vervoermiddel de man (of
vrouw) zich verplaatste en het kenteken
er van doorgegeven aan de controleposten
Velen raakten op die manier hun sigaret
ten kwijt en moesten daarnaast nog een
flinke boete betalen. Velen slaagden er
natuurlijk ook in hun rokerij wel veilig
te stellen, vooral in de voorbije periode.
Controle op sigarettensmokkel is op dit
moment weinig intensief. „Als er douane
in de buurt is waarschuwen wij de men
sen", aldus de heer Bax.
Aan de Nederlandse kant van Baarle-
Nassau wordt de verkoop van sigaretten
hoe langer hoe minder aantrekkelijk. Ver
scheidene winkeliers verwachten er na de
prijsverhoging weinig meer van, met een
paar stappen ben je immers aan de Bel
gische kant. Sigaren zullen wel blijven
gaan, zij zijn beter dan de Belgische en
aan beide zijden van de grens even duur.
Jenever, Hollandse jenever is een goed
produkt, dat aan de Nederlandse kant
grif wordt verkocht. Benzine is in Neder
land ook goedkoper.
Verscheidene winkeliers menen dat wat
er aan sigaretten aan de Belgische kant
uitgaat, door Belgen weer op ander ge
bied wordt binnengebracht. Maar vrijwel
zeker verwacht men dat begin volgend
jaar de Nederlandse douane de eerste tijd
een scherp oogje in het zeil zal houden
Tot ongerief van velen die van de ené
op de andere merken dat het zaak wordt
eens naar Baarle-Nassau te tijgen. Om
zwaar beladen met rookwaar tegen de
lamp te lopen.
Overigens verwachten Nederlandse ta
bakshandelaren dat ook deze prijsverho
ging na aanvankelijke aanpassingsmoei
lijkheden na betrekkelijk korte tijd zal
zijn aanvaard. De eerste tijd zal de roker
wat schuw zijn, maar na een maand of
wat is hij aan de nieuwe prijs volkomen
gewend. Hij vindt die dan geen reden om
minder te roken dat hij gewoon was In
vrijwel geen enkel geval vindt men'het
nodig te hamsteren".
AMSTERDAM. Het verkeersonder
wijs geeft ook bij het ministerie van Ver
keer en Waterstaat reden tot zorg. Dat
maakt het niet eenvoudiger om tot ver
plicht verkeersonderwijs op scholen voor
voortgezet onderwijs te komen. De pro
blemen van het overdrukke lesrooster en
het gebrek aan geschikte docenten vormen
een forse barrière als het erom gaat
eisen te stellen. Minister Bakker zal hier
over contact opnemen met zijn collega
van Onderwijs en Wetenschappen.
Aldus bleek uit de woorden van de se
cretaris-generaal van het ministerie van
Verkeer en Waterstaat, de heer C. J. G.
J. Vinkesteyn in zijn inleiding vrijdag op
de algemene vergadering van het Ver
bond voor Veilig Verkeer in Amsterdam.
Een hogere beroepsschool voor ver-
keersdeskundigen zal noodzakelijk zijn.
„Een dergelijke school zal echter geen
vervanging vormen voor de vele'opleidin
gen in de verkeerskunde", zo zei de heer
Vinkesteyn.
EDE De Edese politie heeft proces- j
verbaal opgemaakt tegen de benzine- j
maatschappij Chevron NV (Caltex) en te-,
gen het Ievensmiddelenbedrijf P. de Gruy
ter en Zonen wegens overtreding van de
wet op de Kansspelen.
Het „stoplichtspel", een reclame-actie die
door Caltex landelijk wordt gevoerd en
de „metro-actie", waaraan men gratis in J
alle filialen van De Gruyter kan deelne
men, acht men in strijd met art. 1 van
deze wet, volgens welke het verboden is
een wedstrijd te lanceren waarbij deelne
mers geen invloed kunnen uitoefenen op
het verkrijgen van de prijzen.
DEN HAAG. „Is de minister niet
van oordeel dat het de hoogste tijd is
dat duidelijk wordt gemaakt dat de fa
culteiten niets te beslissen hebben ten
aanzien van de invoering van een nume
rus fixus?" Aldus het Tweede Kamerlid
dr. Tans (P.v.d.A.) in schriftelijke vra
gen aan de minister van Onderwijs en We
tenschappen.
Dr. Tans zou graag van minister Ve-
ringa vernemen hoe hij denkt te voorko
men, dat een selectieve propedeuse
door de faculteiten als een numerus
fixus zal worden gehanteerd.
Zoals alle Olympische deelnemers
had Lia Louer toch een heel klein beet
je gerekend op een gouden medaille.
En wat krijgt ze: een kind. Zeg maar
dag medaille. Een kindje is nog heel
wat anders dan een gouden plak, al
was het alleen maar omdat een gou
den plak niet groeit. De Olympische
glans gaat er gauw af en de tijd is dan
niet ver meer dat vriendinnen gaan
zeggen: „Is dat echt goud? Voor hoe
veel zegels is dat wel?"
Alleen ijzersterke kampioenen slagen
erin twintig jaar na hun prestatie nog
als kampioen bekend te blijven. Voor
Lia is dat een schrale troost, temeer,
omdat Fanny Blankers lijfelijk aanwe
zig is om te getuigen dat het bezit van
kinderen en medailles heel goed sa
mengaat, mits men voor beide het goe
de moment weet te kiezen. Dat was
bij Lia niet het geval, het niet bezitten
van de medaille is voor haar de keer
zijde van het kind.
Hoe dapper zij dit ook schijnt te heb
ben verwerkt, het is onze plicht haar
te helpen het nog dapperder te ver
werken. Dat is niet alleen in haar eiqen
belang maar ook in dat van het kind.
De moderne psychologie neigt steeds
meer tot de gedachte dat men volstrekt
niet geboren hoeft te zijn om ergens
over te kunnen meepraten. Door alle
problemen die de moeder niet heeft
kunnen oplossen komt het kind met
een flinke frustatie ter wereld. „Moe
der wou liever een medaille dan mij"
zal het zeggen zodra het kan praten.
En als het een flink kind is, voegt het
er aan toe: „Zij zal haar medaille heb
ben". Zo'n kind gaat zich dan van
kindsbeen af inspannen in het hardlo
pen, hoogspringen en hinkelepinken,
net zolang tot het, inmiddels groot ge
worden gereed is deel te nemen aan
de Olympische Spelen 1988. Al die tijd
moet moeder Lia nog eens met haar
kind mee door haar eigen teleurstel
ling die het hoogtepunt zal bereiken
doordat het kind op het kritieke mo
ment juist die vorm bereikt zal heb
ben die het nog steeds niet gewijzigde
N.O.C. voor deelneming aan de Spe
len noodzakelijk acht. Onze eigen deel
neming bereikt dan het hoogtepunt als
de nationale ploeg er niets van terecht
brengt, terwijl het thuisgebleven kind
een onmiskenbaar wereldrecord hoog
springen vestigt bij een nummer touw-
tjesspringen op de stoep van het N.O.C.
Aan zulke dingen moet Lia niet meer
denken. Ze moet fijn ontspannen langs
de kant zitten kijken en denken dat
ze kleurentelevisie ziet met ingebouwd
klimaat. Zo zorgeloos als Mexico zelf.
En met terugwerkende kracht vrijge-
:teld van de sextest.
ADVERTENTIE
levmt
27. De elektra-meneer was vast-besloten om een eind
te gaan maken aan zijn moeilijkheden. „Daar woont ie
mand die alle stroom gebruiktprevelde hij grim
mig, terwijl hij de lichtende draad volgde en zodoende
Hobbeldonk in het oog kreeg. „Alle lampen zijn aan en
ik hoor apparaten werken. Alsof dat zomaar gaat!"
Met die woorden klopte hij aan de voordeur. „Zo,"
sprak hij dreigend, toen Jollipop opendeed. „Ik heb vas
gesteld dat hier meer elektriciteit wordt verbruikt aan
is toegestaan. U hebt het hele net ontwricht. Dat gaat
u geld kosten, meneer - veel geld." „Zo!" antwoordde
de bediende boos. „Dat zullen wij nog eens zien. Die
grote mond past u helemaal niet. Tenslotte is het niet
onze schuld dat we teveel stroom krijgen en het hele
huishouden uit de hand loopt. Wij overwegen om scha
devergoeding te eisen."
At Iers ONTDEKT,
DAVY?
NIETS. MAAR. EEN PAAP
haaien hebben mu ontdekt
IK HOOP PAT ZE AU ONT
BETEN HEBBEN
Ik BEN OP DE BoPEM:
AIIwIu.mi»
.©PIB
PAT NOEM IK
EEN FAMIUE
Foto!
JA, HET 1$
GROOT
NU WEET IK HETl 6A ACHTER HET RAAM
STAAN, DAN KOMEN JUILI6
AUEMAAt
KNIPiNBb, PotlE,
ZOIAW6 IK NOG
IACHEN KAN
2792-A
1265. Als het aan de moedervogel had
gelegen, zou het nestje zonder meer door
de haak van de brug zijn gewipt. Dood
moe van het eten halen was het dier in
slaap gesukkeld, en van de haak zag het
niets. Maar Bram was klaarwkker en
hij siste Tutu een bevel toe, dat de slimme
papegaai meteen uitvoerde.
Als een schim in de nacht klapwiekte
Tutu omhoog met een touw in de snavel,
dat hij behendig om de haak wierp. De
schipper in het roeibootje had geen idee,
wat daar in de duisternis boven hem ge
beurde. Heel voorzichtig bewoog hij de
haak in de richting van het nestje, de
afstand schattend. En nét wilde hij met
een geweldige zwaai het nestje van de
brug vegen, toen hij zélf ondersteboven
werd geveegd door de ruk, die Bram aan
het touw gaf. De man stortte in het water
en werd nat.
