VAN DAG TOT DAG Johnson ontkent verandering in bombardementspolitiek WINNAARS NOBELPRIJS Bonaparte 2140 2 OMEGA VAN NIEL Humphrey: symbool van Vietnambeleid Meer kans op vergissingen dan vroeger RIHA de beste klankrijk commentaar op actuele zaken Humphrey's kans Verwarring in de VS na geruchten Toch staking van bombardementen verwacht Pijl voor Nixon Biafranen melden dat winst werd behaald 3 „Van Ouds 't Roomhuys" GOLDSCHMEDING DONDERDAG 17 OKTOBER 1968 Geen acties Nixon KEIJZER TAPIJT KAMERBREED "Bnkfdotv TAPIJT v.a. mm I p.m. Abel werkt nog steeds samen met Russische inlichtingendiensten Vergissing Alleen Opinie-onderzoekers over verkiezingen VS: Minister Schut heeft gisteren in de Ka mer een overwinning behaald, maar er zullen weinig ministers zijn die dergelijke overwinningen voor zichzelf op prijs zou den stellen. Van het oorspronkelijke wets ontwerp is alleen een verminkt monstrum overgebleven, terwijl de voorstemmers van de regeringspartijen niet onder stoe len of banken staken dat zij niet het wetsontwerp, maar het aanblijven van de minister wilden redden. Men kan met de Wet heel wat bokke- sprongen uithalen, maar op zeker moment dringt zich toch aan de redelijk denkende volksvertegenwoordiger van welke over tuiging ook de noodzaak op, pal te staan voor een wetszuiverheid die geen ruimte laat voor discriminerende werkingen. Dis criminerend was het wetsontwerp van minister Schut in hoge mate. Hij moet dat zelf ook terdege hebben begrepen, want met verbluffend gemak slikte hij achtereenvolgens een reeks amendemen ten die het financiële effect van het ont werp volkomen bagatelliseerden. De mi nister kon zich nog slechts staande houden met behulp van het vrome argument dat hij de „heilige doorstroming" koste wat kost wilde bevorderen. Wat er van die door stroming terecht zal komen, kan ieder een zelf berekenen die weet welke on overkomelijke moeilijkheden vele ge meentelijke huisvestingsdiensten in de weg leggen aan hen, die bereid zijn leeg staande of leegkomende grote, dure hui zen te betrekken. Het zou prachtig zijn indien goedko pere subsidiehuizen ter beschikking zou den komen van gezinnen met lagere in komens, maar degenen die er met hoge inkomens in wonen, moeten toch gelegen heid hebben beslag te leggen op een an dere woongelegenheid. Als die er niet is, moeten zij noodgedwongen volstaan met het betalen van de discriminerende hef fing van minister Schut en geen enkel lager betaald gezin wordt er beter van. De schatkist krijgt er een magere veertig of vijftig miljoen per jaar bij, maar daar van kunnen moeilijk goedkope, ruime huizen voor grote gezinnen met lage in komens worden gebouwd. En dat is nu juist het type huis, waar groot gebrek aan is. Het afwentelen van de gevolgen van een volkomen uit de rails gelopen wo ningbouw- en woningsubsidiebeleid op de schouders van de „gefortuneerden" maakt de indruk van wetsmisbruik. Het gebeurt zonder in aanmerking te nemen dat be woners van gesubsidieerde woningen soms om een of andere reden eenvoudig weg niet kunnen verhuizen. Het bevor dert niet de doorstroming, maar het legt een extra-belasting op een deel van de burgerij, als straf voor het feit dat het woningbeleid in Nederland door opeen volgende regeringen tot een keten van mislukkingen is gemaakt. Kabinet en re geringsfracties hebben blijkbaar het voor nemen om te zamen alles te slikken wat maar enigszins geslikt kan worden, zon der zich om de verteerbaarheid van de brokken te bekommeren. Ofschoon van officiële Amerikaanse zijde de geruchten over een op handen zijnde stopzetting van de Amerikaanse bombardementen op Noord-Vietnam krachtig worden tegengesproken, is men er in en buiten Amerika van overtuigd dat de Amerikaanse regering binnen af zienbare tijd iets spectaculairs zal onder nemen om de sympathie van het Ameri kaanse kiezersvolk voor Humphrey te winnen. Uit allerlei perscommentaren en uitla tingen van politici in Amerika is op te maken, dat de Democratische Partij zich ernstig bezorgd maakt over de slechte figuur die Humphrey in de opinie-onder zoeken slaat. Men verheelt zich in Wash ington niet, dat de stroperige voortgang van de vredesbesprekingen in Parijs tus sen Amerikaanse en Noordvietnamese delegaties een reactie van teleurstelling heeft veroorzaakt bij het Amerikaanse publiek en dat men twijfelt aan de op rechtheid van het vredesaanbod van Johnson, dat toevalligerwijs loskwam toen vice-president Humphrey als kandi daat voor de presidentsverkiezingen werd gelanceerd. Het wachten is nu dus op een verras sing van Democratische zijde, waarmee Humphrey de nog resterende weken van zijn campagne met enige hoop op succes kan werken. Het is niet onlogisch, dat men dan denkt aan een stopzetting van de bombardementen. Over bombardementen gesproken de dagelijkse voortgang ervan heeft een soort van afstomping teweeggebracht, waardoor men zich niet meer realiseert wat daar in Vietnam dag in dag uit ge beurt. De sterfte onder de Vietnamese burgers ten gevolge van de dagelijkse vernietigingsoorlog is onderwerp van ge sprek geweest op de jaarlijkse vergade ring van Rode Kruis-verepigingen in Ge- nève, waar men heeft kunnen vaststel len dat de moderne oorlog (afgezien nog van de atoombomoorlog) reeds is uitge groeid tot een oorlog tegen burgers. Op elke gesneuvelde soldaat verliezen dertig burgers het leven. Tot voor de Tweede Wereldoorlog was de verhouding: één bur ger op tien soldaten. Die verhouding is uiteraard door de hevige bombardements oorlog van 1939-1945 aanzienlijk veran derd in het nadeel van de burgers. Een oorlog als die in Vietnam wordt gevoerd, is niet meer een krachtmeting tussen ge wapende eenheden, maar een uitputtings slag tegen een volk. Met dien verstande dat de Zuidvietnamese en Amerikaanse tactiek tegenover Noord-Vietnam de grootste verliezen toebrengt aan de Noordvietnamese bevolking, waartegen over de Vietcong in Zuid-Vietnam met bomaanslagen en mortieraanvallen even eens de burgerij tot mikpunt neemt. Met deze uitgangspunten betekent een „militaire" overwinning in Vietnam een ondergang van de burgerij, zoals iedere toekomstige oorlog in steeds toenemende mate de burgerbevolking zal treffen. Ook in Biafra staat het cijfer van gedode bur gers ver boven dat van gesneuvelde mili tairen, waarbij in aanmerking moet wor den genomen dat de hongersnood de mi litaire verrichtingen begeleidt. Uit het oogpunt van welzijn van de burgerbevolking is iedere tegenwoordige en toekomstige oorlog in hoge mate ver werpelijk, als men tenminste die oorlog voering zou willen blijven beschouwen als een poging tot bescherming of bevei liging van het volk. Een beëindiging van zo'n massale burgerslachting moet voor iedere politicus een reëel programmapunt zijn, omdat zijn taak en opdracht bestaan uit de bevordering en beveiliging van levenswaarden. Vandaar, dat Humphrey met welwillende medewerking van John son en diens militaire adviseurs nog een kans maakt, een beter figuur te slaan dan hij tot dusver ondanks zijn glimlach en zijn optimisme heeft geslagen. Maar de tijd wordt wel erg Kort en het is de vraag of het goede moment voor de grote ver rassing al niet maanden voorbij is. ADVERTENTIE >mmnini»i>mwi—iww—iwwwiinfminnmnmiiii—n—uw VRIJDAG TONGENDAG RESTAURANT Bloemevdaalseweg 271 - Overveen Tel. 52701 Filets de Sole a L'Orly Filets van torig door bierdeeg ge haald en in frituur gebakken beig nets van ananas en banaan, geser veerd met tomatensaus. Filets de Sole sauce Crevettes Gekookte tongfilets in witte wijn saus met garnalen puré en worteltjes Sole a la Meunière In roomboter gebakken tong, met gebakken aardappelen en gemengde salade. Deze visgerechten zijn inclusief een glas witte wijn 9.50 Reserveer nu reeds Uw tafel (Van onze correspondent) KANSAS CITY De eerste be richten over een mogelijke staking van de bombardementen op Noord- Vietnam zijn in de Verenigde Staten met hoop, maar ook met verwarring ontvangen. President Johnson voerde gisteren telefoongesprekken met vice- president Hubert Humphrey en Ri chard Nixon over de laatste ontwik kelingen. De omroeper van één van de nationale televisieprogramma's die vroeg in de morgen worden uitgezonden, kondigde aan dat er misschien „eindelijk goed nieuws" te melden viel. Verwarring ont stond, toen het Witte Huis bekendmaakte dat er in de Vietnam-kwestie geen „door braak" had plaatsgevonden. Richard Nixon, die in de prairiestad Kansas City was, ontving de telefonische oproep van de president juist op het ogenblik dat hij zou vertrekken van een massabijeenkomst in het spoorwegstation. Hij nam de telefoon aan achter het ge- improviseerde podium dat in de stations hal was opgetrokken. Vice-president Humphrey bevond zich in St. Louis met Dit zijn de winnaars van de Nobel prijs voor medicijnen: Robert Hol- ley, H. Gobino Khorana en Mar shall W. Nirenberg. toen hij door zijn verkiezingscampagne, de president werd bereikt. Na afloop van het telefonische onder houd dat ongeveer een kwartier duurde, werd door een zegsman voor Nixon be kendgemaakt, dat de president de beide kandidaten op de hoogte had gesteld van de laatste ontwikkeilngen. Maar ook hij zei dat er geen sprake was van een door braak in de pogingen om een vredesover eenkomst voor Vietnam te bereiken. Desondanks zijn vrijwel alle Ameri kaanse commentatoren ervan overtuigd, dat een bomstaking ieder ogenblik afge kondigd kan worden. Belangrijk is in dit verband dat er in de afgelopen 24 uur in Vietnam geen acties hebben plaatsgevon den, waarbij Amerikaanse troepen be trokken zijn geweest. In Amerikaanse diplomatieke kringen wordt gewezen op het feit dat Hanoi zich vermoedelijk be wust is geworden van de mogelijkheid dat Richard Nixon de volgende president wordt van de Verenigde Staten. Hoewel Nixon in zijn verkiezingscam pagne tot dusver zorgvuldig vermeden heeft Vietnam ter sprake te brengen, heeft hij in verhulde termen duidelijk gemaakt dat zijn positie ten aanzien van Vietnam zeker niet minder onwrikbaar is dan die president Johnson tot nog toe heeft ingenomen over een tegengebaar van de zijde van Noord-Vietnam. In Key Biseayne in de staat Florida zei Nixon gisteren, dat hij het huidige „niveau" van de bombardementen in Vietnam adequaat vond. Hij weigerde in te gaan over een eventuele uitbreiding of vermindering van de oorlog, maar een suggestie was, dat hij in ieder geval de mogelijkheid niet uitsloot om de oorlog in Vietnam door te zetten. Vice-president Humphrey heeft zich na zijn uitgebreide verklaring in Salt Lake City van enkele weken geleden niet meer uitgelaten over Vietnam dan alleen in de meest algemene termen. Omdat een officiële afkondiging van een staking van de bombardementen zo wel de V.S. als Zuid-Vietnam aangaat, wordt aangenomen dat een dergelijke verklaring gelijktijdig afgelegd zal wor den door president Johnson en president Thieu. Het is moeilijk te voorspellen wel ke invloed deze afkondiging kan hebben op de campagnes van vice-presidnt Hum phrey en Richard Nixon. Er kan weinig twijfel aan bestaan dat een bom-staking Humphrey ten goede zal komen, maar aan de andere kant heeft Nixon zich geduren de zijn hele campagne afzijdig gehouden over het Vietnam-vraagstuk, zodat een dramatische ontwikkeling in Azië hem niet kan treffen in tegenstrijdige uitspra ken. ADVERTENTIE POSTBUS 39 - HILVERSUM ADVERTENTIE Grote Houtstraat Telefoon 10371 86 Speciaalzaak Haarlem sinds 1883 MOSKOU (AP). De vroegere Russi sche spion Rudolph Abel heeft gezegd dat hij nog steeds samenwerkt met de Russi sche inlichtingendiensten. Abel zei dit in een vraaggesprek dat hem werd afgenomen door het jeugdblad „Smena". Hij is sinds 1962 in Moskou, nadat hij werd uitgewisseld voor de Ame rikaanse U-2 piloot.Gary Powers. De vroegere meesterspion onthulde dat hij niet houdt van spionageromans uit de Sovjet-Unie, omdat de helden daar in altijd een soort superman zijn. v-y- - ja nmnrMirvmfvyinnnfinnnjuuui (Van onze correspondent) NEW YORK De verkiezingscampagne T an de Amerikaanse vice- president Humphrey heeft iets van een smeulend vuur, dat geen vlam wil vatten. De menigten die hij op de been brengt zijn kleiner dan die van Richard Nixon, hun enthousiasme is gering, de dagbladen brengen routinestukjes over zijn toespraken en zelden hebben ze iets nieuws te berichten. De redenen zijn even voor-de-hand-liggend als ongrijpbaar. Humphrey is geen onaantrekkelijke kandidaat. Hij is energiek, vrien delijk, open, snel bewogen, en hij heeft een aantrekkelijke manier van doen die misschien iets te maken heeft met zijn menselijkheid. Daar staat tegenover dat hij datgene mist wat John Kennedy wel had, en dat zich misschien het best laat omschrijven als iets dat de nieuwsgierig heid opwekt. Er is niets opzienbarends aan deze kandidaat, rie zijn carrière begon als de zoon van een drogist. Als hij één gebrek heeft dan is het dat hij ge neigd is te lang èn te onsamenhan gend in zijn redes te improviseren. Hij kan een menigte goed tot een climax van applaus brengen, om zo'n ogenblik van enthousiasme dan weer weg te laten ebben met een vloed van woorden die de aandacht niet vasthou den. OPPERVLAKKIG wordt het falen van Humphrey's campagne toegeschre ven aan het Amerikaanse debacle in Vietnam. Dit is juist, maar de Viet nam-kwestie is een fragment van een grotere problematiek die de Verenig de Staten beheerst. Want het uitzicht loze Vietnam-beleid heeft het Ameri ka, dat nog nooit een oorlog verloren heeft, en dat niet gewend is met han gende pootjes op een eenmaal ingesla gen koers terug te keren, in een ge zagsvacuüm en een prestigecrisis ge plaatst, waarin ook de demonstraties tegen de regering, het toenemende studentenprotest en het opkomende militante nationalisme van de negers onvermijdelijk werden. Al deze facetten hebben indirect met elkaar te maken: ze zijn ontstaan in een klimaat van nationaal onbehagen. Veel wat door de gemiddelde Ameri kaan voor vanzelfsprekend werd aan genomen, wordt nu niet langer zonder meer geaccepteerd. Dit klimaat schiep zijn eigen politiek en ideeën en prin cipes ervoor moesten noodzakelijker wijs van buiten het gevestigde demo cratische regeringsbeleid komen. Dit klimaat leverde tenslotte ook zijn ei gen leiders. De senatoren Eugene Mc Carthy en Robert Kennedy, en later, na Kennedy's dood, senator Georg McGovern. DAT DEZE „nieuwe politiek" aan sloot bij wat er niet alleen onder de jongere Amerikanen leefde, werd dra matisch bewezen door de resultaten. Nadat senator McCarthy zijn eerste spectaculaire succes in de voorverkie zingen boekte, realiseerde president Johnson zich dat hij niet alleen het tij tegen zich had, maar dat het tij een springvloed was geworden Hij besloot zich niet meer kandidaat te stellen. Kort daarop kwamen de Vietnam-be- sprekingen in Parijs op gang. Op dat moment stelde Hubert Hum phrey zich beschikbaar voor het presi dentschap. Hoewel betrouwbaar libe raal, onderkende hij de diepgang niet van „deze nieuwe politiek". Boven dien vertegenwoordigde hij als vice- president het gevestigde democratische beleid, en het lag voor hem voor de hand om gebruik te maken van het machtige nationale partijapparaat dat McCarthy en Kennedy nu juist geme den hadden. Humphrey's benoeming tot partij kandidaat was daarom geen victorie zomin als een groot slam voor een bridge-speler met alle schop- penkaarten in zijn handen een over winning is. De catastrofale gang van zaken in en rondom het partijcongres in Chica go bewees hoezeer de oude bonzen zich vergist en verkeken hebben op de beweging die McCarthy op gang heeft gebracht. Naar hun mening ver tegenwoordigde hij niet meer dan een rebel, die door de partijmachinerie óf in het gareel terug gebracht, of er door uitgerangeerd moest worden. Met senator McCarthy's weigering om ook nu nog Humphrey's campagne te steunen, verviel de laatste mogelijk heid om de in Chicago opgelopen par tij wond te helen. En zo kwam vice-president Hum phrey niet alleen te staan tegenover een verdeeld land, maar ook tegenover een verdeelde partij. In die zin is hij nu meer het slachtoffer van het rege ring- en partijbeleid, dan van zijn on vermogen om te tonen wie en wat hij waard is. Omdat zijn politieke instinc ten zuiver en onbetwistbaar liberaal en progressief zijn, lijdt de vice-pre sident hier persoonlijk meer onder dan bekend is. Niettemin is hij, omdat president Johnson zich buiten schot houdt, het symbool geworden van het beleid dat een rampzalige oorlog voert, en dat nen treffen voor de binnenlandse on- geen afdoende maatregelen heeft kun- rust en onlust. Dat deze regering tegelijkertijd bin nenlandse programma's heeft doorge- Dit is Humphrey's standaardre devoering tijdens zijn verkiezings tournee: hij wijst naar het ambts zegel dat voorop iedere katheder prijkt, die door de vice-president gebruikt wordt. Dan zegt hij „dat zegel moet u eens goed bekijken, want het vertoont een paar belang rijke verschillen met dat van de president. Het embleem van de pre sident heeft een adelaar, die in zijn ene klauw een bos olijftakken houdt en in de andere een bundel pijlen. De pijlen symboliseren onze paraatheid, onze nationale defensie. De olijftakken vertegenwoordigen het verlangen naar vrede en de adelaar kijkt naar die takken en niet naar de pijlen." „En wat ziet u op het schild van de vice-president? Ook een adelaar, maar in zijn poot heeft hij geen bos olijftakken maar één enkel, mieze rig olijftwijgje. Nu vraag ik u, wat kan iemand met één zo'n zielig twijgje beginnen? Geef mij een hele bos, maak mij president en dan zal ik u laten zien wat ik ermee doe! En nu wilt u natuurlijk ook weten wat deze adelaar in zijn andere poot heeft. Geen bundel pijlen, zoals die van de president, maar één enkele pijl. Wat ik daar mee doe? Die be waar ik voor Nixon!" voerd en wetten heeft ontworpen die verder gaan dan die van welke ande re regering ook, zijn feiten die over schaduwd worden door de zwarte nacht van Vietnam. Daarom ook heeft de vice-presdident weinig succes wan neer hij op deze belangrijke resulta ten wijst. Het is ook de reden waarom Richard Nixon zo vér voor kan liggen op Humphrey. Want Amerika wil een andere regering, geen voortgezet be wind, hoe veelbelovend ook. NEW YORK (AP) De Amerikaanse opinie-onderzoekers zijn van mening dat er dit jaar ten aanzien van de presidents verkiezingen een grotere kans op fou tieve peilingen is dan op enig ander ogen blik sinds 1948, aldus meldt de New York Times. In 1943 voorspelden de grote opinie onderzoekers dat de republikein Thomas A. Dewey president Harry Truman in de presidentschapsverkiezingen zou verslaan. Zij kregen ongelijk. Niettemin, aldus de Times, verwachten de opinie-onderzoekers dat zij het resul taat van de verkiezingen van dit jaar juist zullen voorspellen. Er zijn echter veel onzekerheden: Een toenemend aantal personen wei gert antw oord te geven op de gestelde vragen. De technieken, die ontwikkeld zijn voor een strijd tussen twee kandidaten kunnen volkomen falen bij een strijd tussen drie kandidaten. Tenslotte kunnen te elfder ure grote wijzigingen ontstaan door het gebrek aan enthousiasme voor de kandidaten van dit jaar. ADVERTENTIE Als exclusief dealer vande Riha orgels, nodigen wij u uit de geweldige Riha orgelkollektie te komen beluisteren. Het Riha orgel waarelke muziek liefhebber verrukt over blijft Vanaf f 1.995,- (incl. bank en Grote Markt 8 HAARLEM Tel. (0 23)- 11338 OEMOEAHIA (AP). Het Biafraanse militaire opperbevel heeft een communi qué uitgegeven waarin wordt gezegd „dat aanzienlijke winsten" werden behaald in veldslagen tegen federale Nigeriaanse troepen. In het communiqué werd voorts ge zegd dat de Nigerianen de Biafranen van alle leeftijden dwingen naar het front te gaan waar zij gebruikt worden als schild tegen de Biafraanse aanvallen. De Biafraanse overwinningen werden volgens het communiqué gemaakt in de sectoren Aba, Ahoada en Ikot Okpora.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1968 | | pagina 3