VERSLAG VAN
EEN ZOMER
Puzzel van de week
m,
PANDA EN DE IMP
m
POLLE, PELLI EN PINGO
„lekker
lom
.Jekker
lopen
If
m
igestipt
Ons vervolg verhaat
V redesconferentie
gaat door
Nederlandse ouders
in België tot vijf
jaar veroordeeld
Haags echtpaar op
het dievenpad
IJ timnel fee sten
in Amsterdam
19
VRIJDAG 18 OKTOBER 1968
19okt
Schoonmama krijgt
pastel zakdoekjes van Luuk
Beste beurt, Luuk.
schoon geschenk.
LUSTRUM-GRAVEUR
GARDE-EERST-EPE
f TN
Kinderen verwaarloosd
Sparen'voor een
eigen huisje
Honden en katten in
beslag genomen
Kees Stip
B
R
A
E
T
J
E
F
O
K
W3W
Een Peruaanse roman door
Julio Ramén Ribeyro
48)
Zou zij ons in de patio hebben ge
zien of gehoord? Uit voorzichtigheid
verwijderde ik mij van Leticia die
van het ogenblik af dat we de sala
binnen waren gekomen zwijgend aan
mijn zijde was gebleven.
Onder het avondeten wachtten we
vergeefs op Alfredo: zijn plaats bleef
leeg. Het scheen de anderen niet op
te vallen. Leonardo was de enige die
/oor het dessert naar hem vroeg.
Hij zal wel in de keuken eten meen
de Erna.
Dat zou Jisha die juist het toetje
binnenbracht moeten weten.
Nee, in de keuken is ie niet, zei
hij.
Felipe veronderstelde dat Alfredo
buiten zwierf en te ver was gegaan
om op tijd te zijn. Maar toen het
avondmaal was afgelopen was hij er
nog steeds niet.
Tot tien uur zaten we met ons al
len in de sala te wachten. Jisha liep
een paar keren met een lantaarn,
vergezeld van Zarco, de velden in.
laar hij ontdekte niemand. Leonar
do begon zich ongerust te maken. Hij
gaf bevel de poorten niet te sluiten.
Erna zat diep weggezakt in haar
fauteuil voor zich uit te staren. Fe
lipe stond aan het raam te roken.
Opeens liet Ollanta zich horen. Zo
als gewoonlijk was hij onder al deze
ongerustheid stil en onverschillig ge
bleven.
Hij zal naar Santiago zijn, zei hij.
Leonardo keek hem verbluft aan.
Of naar Trujillo, ging Ollanta ver
der. Hij wil hier toch al lang van
daan.
Wat zeg je daar nou? vroeg Leo
nardo op hem toelopend.
Dat is toch onzin, mengde Erna
zich ertussen.
Ga door! beval Leonardo.
Ollanta werd verlegen. Die plotse
linge belangstelling van iedereen was
te veel voor hem.
Meer weet ik ook niet, stotterde
hij. Daarna smeet hij er koppig uit:
Ik weet trouwens niks. Maar ik
heb hem wel gezien: hij is met een
pakje in zijn hand onze kamer uit
gegaan. Daarna heb ik hem niet meer
gezien.
Leonardo wierp zijn poncho om en
verliet de sala.
Vreemd, mompelde Felipe, met
zijn voet een sigaret uittrappend.
Naar Santiago nog wel! zei Erna.
Daarna zwegen we. Op het dak
kletterde de regen.
Er begon een koude-blikken oor
log. Zes paar ogen flitsten, als schijn
werpers, langs elkaar heen. Kruis
ten zich een paar ogen, dan kwam
het tot een korte schermutseling,
waarna ze in de neerdrukkende stilte
weer verder gleden. Het was alsof
de zwaarte van iets schandelijks op
ons drukte.
Leonardo kwam hijgend en kuchend
weer binnen stormen. Chicuelo
staat niet meer op stal. Waarom
heeft hij voor de duivel nou juist
mijn paard moeten nemen? Na die
lange rit gisteren naar Cachicadan
zijn zijn hoefijzers los komen zitten.
We moeten de jongen gaan zoeken.
We hebben tegen de avond 'n ruit-
ter op de weg gehoord, vertelde Leti
cia peinzend.
Erna scheen zich opeens zeer on
gerust te voelen.
Moet jij nu per se gaan? vroeg
zij aan haar man. Kan Felipe niet
gaan? Je bent veel te moe.
Felipe viel haar haastig bij. Ja,
wanneer ik „Flor" van je kan krij
gen dan haal ik hem nog voor de
brug in. Dan zal ik hem eens ge
ducht de oren wassen.
Nee, dit is iets wat ik wens op
te knappen, antwoordde Leonardo
stroef. Jij kunt beter naar Molle-
pata gaan om een telegram te stu
ren naar tante Mabila in Santiago.
Dat is ook een mogelijkheid.En
de rest gaat naar bed. Misschien
kom ik pas vroeg in de ochtend te-
terug.
Het duurde niet lang of Felipe en
Leonardo ijlden weg, ieder in een
andere richting. Wij bleven ondanks
Leonardo's bevel in de sala zitten.
Maar iedere poging om een gesprek
te beginnen strandde. Ieder scheen
slechts zijn eigen gedachten te wil
len volgen. Erna had een sigaret op
gestoken wat zij slechts zelden
deed en liet de rook door haar
neusgaten ontsnappen.
Ik zou alleen graag weten wie er
gisteravond langs mijn deur door de
gang heeft geslopen, klaagde Lola.
Als in antwoord daarop kwam Leti
cia overeind, zij glimlachte, rekte zich
uit en geeuwde en verliet, zonder ons
weltrusten te wensen, de sala.
Toen ik even later eveneens naar
bed ging bleven nog slechts tante
Erna en Lola over. Zij zaten samen
op de sofa, maar zo ver mogelijk
van elkaar af.
HOOFDSTUK XVI.
TOEBEREIDSELEN
Door de op handen zijnde verloving
kreeg het leven in San Gabriel een
heel ander aanzien. Alle bewoners
van de hacienda waren opgetrom
meld om mee te heiepen aan de voor
bereiding van de fiësta. Een der lo
geerkamers was gereed gemaakt om
huisvesting te verlenen aan de toe
komstige bruidegom en diens va
der.
Het verbleekte behang van de sala
werd vernieuwd, de tapijten werden
naar de patio verzeuld en daar ge
klopt met van de sinaasappelbomen
gesneden takken. Voor de pachaman-
ca werd een specialist besteld en Fe
lipe reed naar Pallasca om er muzi
kanten te huren.
Het merkwaardigste in die zenuw
achtige dagen bleef echter de terug
komst van Leonardo en Alfredo.
Ik had in de nacht van zijn ont
vluchting zeer onrustig geslapen. Ik
vermoedde dat er een enorme ruzie
op til was. De volgende ochtend stond
ik heel vroeg op en merkte dat Fe
lipe niet naar bed was gegaan. Ik
kleedde me snel aan en haastte me
naar de sala.
(Wordt vervolgd).
29 30
Horizontaal: 1. bloem; 7. hooghartig; 13.
meisjesnaam; 14. vogel; 16. meisjesnaam; 17.
rijstbrandewijn; 19. langwerpig rond; 20.
wel; 21. kledingstuk; 23. bouwlanden; 24.
verfrissing; 25. slot (Eng.); 27 voegwoord;
28. rondhout; 29. bijb. naam; 31. en an
deren (afk.); 32. uitroep; 33. verlaagde
toon; 35. heilige (afk.); 37. voorzetsel;
38. adreskaartje; 39. zout water; 41. be
vestiging; 42. Europeaan; 43. herkauwer;
45. dunne pen; 47. viseter; 50. in persoon
(afk.); 52. grondtoon; 53. sportterm; 55.
welwillende lezer (lat. afk.); 56. zang-
noot; 57. reeks; 59. voegwoord; 60. N.V.
(Fr.); 61. voorzetsel; 62. vaas; 64. bij
woord; 66. pret; 68. telwoord; 70. rivier
in Frankrijk; 72. meisjesnaam; 74. een
zekere; 75. apparaat; 77. uitroep; 78.
soort zweep; 79. einduitkomst.
Verticaal: 1. soort fijn aardewerk; 2.
houding; 3. hoefdier; 4. familielid; 5.
voetbalvereniging; 6. droom (Fr.); 7. be
vestigingsmiddel; 8. vis; 9. stad der oud
heid; 10. Planeet; 11. nieuwe wereldtaal;
12. pl. in China; 15. gerekte; 18. jongens
naam; 20. uitroep; 22 soort gereedschap;
24. soort sport; 26. voorzetsel; 30. Chin,
maat; 32. water in Brabant; 33. licht
straal; 34. soort vis; 36. voorzetsel; 38.
ADVERTENTIE
CO». MAtTSN TOONCW
is^SP
32. Panda wandelde opgewekt terug naar Hobbel
donk. „De Imp is toch maar heel knap" mompelde hij in
zichzelf. „Hij heeft alle elektriciteit in de omtrek ge
maakt. Iedereen moet hem wel erg dankbaar zijn. Nu
hoeft niemand zich meer zorgen te.Verder kwam
hij niet. Want tot zijn verbijstering voelde hij eerst
één voet nat worden, en daarna de andere. „Water!"
riep hij geschrokken, toen hij omlaag keek. „H-hoe kan
dat? Ik ben toch niet per ongeluk een meer ingelopen
Nee- want het is overal. D-dit lijkt wel een overstro
ming!" En dat was het. De Imp had de generatoren in
het elektriciteitsgebouw zó goed gemaakt, dat ze nu met
meer op waterkracht hoefden te draaien. Daardoor was
de stuwdam overbodig geworden, en liep het meer daar
achter langzaam maar zeker over. Dat was natuurlijk
heel vervelend voor Panda- want hoe hard hij ook liep,
het water was nog altijd iets vlugger.
simmen!
t PUI
verbinding; 40. vod; 44. schuine stoot
naad; 46. Frans pers. vnw.; 48. stofmaat;
49. alleen; 51. onmeetbaar getal; 54. eens;
56. rondhout; 58 wapen; 61. anders ge
naamd; 63. Verenigde Naties (Eng. afk.);
64. fijngemaakte groente of fruit; 65. delf
stof; 67. Fr. onbep. vnw.; 69. meisjes
naam; 70. bestemming; 71. drank; 73. of
schoon (Eng.); 75. zoals de akten getui
gen (lat. afk.); 76. soort onderwijs.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart
dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons be
zit te zijn.
OPLOSSING PUZZEL no. 41
METEOOR-STREKEL
A O P 0 M A O I
NAT-PROLONGEREN
D-A-E-K-KE
ROL RABB I DIANA
I_I0-N-W-M-I
A 0Z U
MI TELLA—STEMBUS
0-0-D-N-TL-P
EM-O-E-M-L
LANGPOOTMUG ELI
Y E—I 0 A E N N
KIESPYN NALATIG
De namen der prijswinnaars vindt
elders in dit blad.
(Van onze redactie geestelijk leven)
HAARLEM Ondanks „wezenlijke
en diepgewortelde" meningsverschillen in
hun organisatie hebben de leiders van
de Praagse christelijke vredesconferentie
tijdens een bijeenkomst in Parijs besloten
samen door te bouwen aan de vrede.
De persdienst van de Wereldraad van
Kerken in Genève meldt dat de Russi
sche invasie in Tsjecho-Slowakije grote
onenigheid heeft veroorzaakt. Een groep
deelnemers uit Azië, Afrika, Latijns-Ame
rika, West-Europa en Noord-Amerika was
van mening dat de invasie de klok heeft
teruggezet en de vooruitgang van het so
cialistische humanisme in de wereld ge
remd. Andere deelnemers meenden dat
de bezetting van Tsjecho-Slowakije juist
een middel was om een burgeroorlog te
voorkomen.
In een slotcommuniqué verzekerden
alle deelnemers het fundamentele recht
van het Tsjechoslowaakse volk te er
kennen om zonder inmenging van bui
tenaf zijn eigen toekomst in vrijheid bin
nen de socialistische wereld vorm te ge
ven. „We moeten ervoor zorgen dat de
recente gebeurtenissen niet bijdragen
aan een accentuering van de koude oorlog
en een versnelling van de bewapenings
wedloop", aldus het slotcommuniqué.
Wel werd onenigheid uitgesproken over
de kwestie of de troepen eerst in Tsjecho
Slowakije moeten worden teruggetrok
ken, of dat dit pas moet gebeuren als de
toestand weer normaal is.
ADVERTENTIE
Speciaalzaak voor prettige schoenen
Huizing
I Haarlem
Kruisweg 42
Tel. 12637
I Ook Forma Natural
BRUSSEL De rechtbank in Tonge
ren heeft een Nederlands echtpaar uit
Smeermaas aan de Belgische grens bij
Maastricht tot vijf jaar gevangenisstraf
veroordeeld wegens ernstige verwaarlo
zing van hun kinderen. De man is 34,
de vrouw 33 jaar.
De kinderverwaarlozing kwam in juli
aan het licht, toën het overlijden van
een jongetje van elf maanden uit het ge
zin voor een arts aanleiding was aan
gifte te doen bij het gerecht van Tonge
ren. Bij het onderzoek in de woning wer
den in een onbeschrijflijke toestand van
vervuiling en verwaarlozing nog drie
jonge kinderen aangetroffen. Deze zijn
ter verzorging in een inrichting opgeno
men.
(Van onze correspondent)
DEN HAAG Een Haagse PTT-ambte-
naar heeft bekend dat hij samen met
zijn echtgenote de afgelopen twee jaar
voor duizenden guldens aan levensmid
delen, textiel en kleine luxe goederen
heeft gestolen. Man en vrouw spaarden
om een eigen huis te kunnen kopen.
Dezer dagen liepen ze tegen de lamp.
De politie haalde enkele vrachtwagens
vol gestolen goederen uit hun huis.
Daarbij waren delicatessen in blik, zes
tig flessen drank, huishoudtextiel, kos
tuums, grammofoonplaten, levensmidde
len autopoetsmiddelen en auto-accessoi-
'S.
AMSTERDAM. De hoofdstad gaat
vóór de opening van de IJtunnel al
feestvieren met een groots vuurwerk in
het Oosterdok, een IJtunnel-feestmars,
gezongen door Willy Alberti, begeleid
door de Amsterdamse politiekapel, en
wandelingen van vele duizenden Amster
dammers, jong en oud, op zaterdag 26
oktober door de tunnel. Daarvoor hebben
zich nu al 13.253 wandelaars boven de 16
jaar aangemeld.
Wandelen door de tunnel zal later niet
meer mogelijk zijn, want het is een tun
nel uitsluitend voor rijverkeer.
Voor de Amsterdamse schooljeugd is
een IJtunnel-spel ontworpen bestaande
uit vijf opdrachten, samengevat in een
spelboekje dat tevens de historie van de
nieuwe tunnel beschrijft.
In Amsterdam-Noord komt een „IJtun-
neltentoonstelling", welke een beeld geeft
van de voorbereidingen tot en de bouw
zelf van Nederlands nieuwste onderwa
tertunnel.
ZWOLLE. De rijkspolitie van Den
Ham-Vroomshoop heeft dertig honden en
katten in beslag genomen, toen deze op
transport gingen naar de Duitse hande
laar in vivisectiedieren Heinz Vieten. De
dieren werden ondergebracht in het asiel
„De Vechtstreek" in Herfte. Mede namens
dit asiel heeft de Nederlandse Bond tot
Bestrijding van de Vivisectie de officier
van Justitie in Zwolle om toewijzing van
deze dieren gevraagd.
0
De kinderen noemen het nu herfst
vakantie, maar in mijn tijd heette het
aardappelrooivakantie. Het was een
voorrecht dat alleen ten deel viel aan
de jongens die thuis moesten helpen
met aardappelrooien. Daar wij thuis
uitsluitend bonestaken verbouwden,
liet ik mij inschakelen door een be
vriende boer. Andere jongens deden
dat ook en aangezien het in die tijd als
ongepast werd beschouwd dat meisjes
meer zouden leren an jongens, kreeg
iedereen vrij zodat we eigenlijk de
grondleggers zijn van de algemene
herfstvakantie. Geen dank.
Uit weloverwogen sentimentaliteit
ga ik tegenwoordig nog wel eens een
handje helpen bij dezelfde boer. Mijn
vrouw gaat mee. De kinderen sturen
we naar mensen die al zoveel kinderen
hebben dat het geen verschil maakt.
De boer heet vader Pappe. Hij staat
nog dagelijks met Dirk de knecht en
Grietje de meid op het veld, terwijl
moeder Pappe de pappot verzorgt.
Ditmaal hadden we grote moeite de
aardappels uit de natte grond te krij
gen. Bij vader Pappe wordt nog met
de hand gerooid, want niets smaakt
volgens hem lekkerder dan een eigen-
gerooide Eigenheimer. Wij rooiden ste
vig aan, in de hoop het karwei klaar
te krijgen voordat De Bilt een nieuwe
regenwolk voor onze zon zou schuiven.
Maar neen, daar had je hem al. Het
werd aardedonker. Toen wij opkeken,
zagen we dat er een soort Zeppelin bo
ven onze hoofden hing. Het ding daal
de vlak naast ons aardappelveld en
klapte een laadklep uit. Begeleid door
valse gitaarmuziek kwam een gezel
schap jongeren naar buiten gehuppeld.
Zij behoorden tot een mensensoort die
een halve meter langer was dan de
onze.
Onder-hun breedgerande hoeden ver
toonden zij een groenige gelaatskleur,
die door hun oranje stropdassen nog
valer leek. De overige keding was mi
niem en liet genoeg kippevel vrij om
het er zelf van te krijgen.
De langste, blijkbaar de leider, stap
te op vader Pappe toe, sloeg zich op
de borst en riep als tegen een dove:
„Gelp, Gelp!" ..Wat zegt hij?" vroeg
vader Pappe. „Ik geloof dat hij om
hulp roept", zei ik.
De groene man schudde het hoofd,
raapte een aardappel op en wierp hem
met een gebaar van verachting weg.
„Patat bah!" zei hij. En daarna, zijn
vinger opstekend met een gebaar van:
wacht maar eens even, voegde hij er
aan toe: „Patat boem".
Dit was het sein voor de anderen
om snel een aantal kartonnen koker
tjes in het nog ongerooide aardappel
veld te steken. Ze waren met een
draad aan elkaar verbonden. Een
tweede man maakte met een tondel
doos vuur en hield het erbij. „boem",
zei het aardappelveld. Kluiten grond
en stukken aardappel vlogen ons om
de oren. Vader Pappe werd woedend
„Van mijn land af!" riep hij, „of ik
prik jullie allemaal aan mijn griep"
Sidderend kozen ze het luchtruim.
Dit verhaal is natuurlijk niet waar.
Het is alleen bedoeld om de indruk
weer te geven die de bevolking van
sommige ontwikkelingslanden moet
hebben van onze ontwikkelingshulp,
als het juist is wat vier jongeren-vrij
willigers daarover hebben geschreven.
De bevolking zou hun taal en hun me
thode niet begrijpen. Alles zou „zwaar
gesubsidieerd padvinderswerk" zijn.
Zo rooien zij het niet.
ADVERTENTIE
Speciaalzaak voor prettige schoenen
Huizing
I Haarlem
Kruisweg 42
Tel. 12637
I Ook Forma Natura
EXAMENS
DELFT Propedeutisch elektrotechnisch
ingenieur: W. J. A. Smit, Santpoort. Kan
didaats scheikundig ingenieur: J. M. van
Thiel. Zandvoort.
EH...NEE,
HOUY-tKBUJF
VRAAG OF JONES
HET VU E&Ut6
GEVONDEN HEEFT,
IETS
7J 6EVONDEN,
DAVV?
ALS IK OWEN OAKLEY'S
UtHAAM VIND, ZAL HOLLY Nt
MEER KUNNEN TWIJFELEN
AAN EEN ONGELUK.
'o
NOG EVEN
zoeken!
1270. Om de schippers eindelijk de kans
te geven door de brug te komen nam
Bram een besluit, waarvan hij bij voor
baat al wist spijt te zullen krijgen. Ter
wijl de andere jonkies uit het nest vro
lijk rondvlogen en geen hulp meer nodig
hadden, was het grote vogeljong log en
vadsig op het nest blijven zitten.
„Wij nemen dat jong aan boord", zei
Bram.
„Tenslotte moeten wij ook eens een
keertje verder". Van touwwerk en vezel
werd op het goede schip Kokanje een
nest vervaardigd, waarop het reusachtige
jong zonder protest werd neergezet.
De brug ging eindelijk open. Bram
wachtte op zijn beurt, maar zelfs in die
korte tijd groeide het dier nog aanzien
lijk. Karo zag het met bezorgdheid aan.
„Als dat nog even zo doorgaat neemt-ie
dadelijk het hele schip in beslag", zei hij.
„Dan kunnen wij achter de Kokanje aan
zwemmen".
