De dood op
de weg
TROS GOOIT HOGE OGEN MET
„DE DIEF VAN WASHINGTON"
SERIE
NU AL
GROOT
SUCCES
DEZE HEMELSTOFZUIGER
VERLOST DE VLIEGVELDEN
VAN HET MIST-PROBLEEM
REGIONALE OMROEP
ZATERDAG 26 OKTOBER 196 8
Erbij
WHO trekt balons
van 15 jaar ver
keersongelukken
mm.
Expo '68
(Van een onzer redacteuren)
VAN 1950 - 1966 zijn er in
27 landen bijna 145.000
mensen omgekomen bij
verkeersongelukken, en werden
ruim 2.7 miljoen anderen min of
meer ernstig gewond. In som
mige van deze landen is het aan
tal verkeersongevallen in ge
noemd tijdvak verdubbeld, ver
drievoudigd of zelfs verviervou
digd. Aldus de uitkomst van een
statistisch onderzoek dat de We
reldgezondheidsorganisatie W.
H.O. in deze 27 landen (de V S..
Canada, Japan, Singapore, Oos
tenrijk, België, Tsjecho-Slowa-
kije, Denemarken, Finland,
Frankrijk, West-Duitsland. Grie
kenland, Hongarije, Ierland, Ita
lië, Luxemburg, Nederland,
Noorwegen, Polen, Portugal.
Spanje, Zweden, Zwitserland.
Groot-Brittannië, Joegoslavië,
Australië en Nieuw Zeeland)
heeft ingesteld.
HET WHO-RAPPORT van dit on
derzoek geeft alleen „nüchter" cij
fermateriaal, geen commentaren of
verklaringen. Daar mogen de onder
zochte landen zich zelf het hoofd
over breken. En er zijn vele „hoofd
brekers" in het rapport.
Zo wordt o.m. vastgesteld, dat de
meeste dodelijke ongelukken in Po
len gebeuren, een naar westerse
maatstaven „arm" land met een
zeer geringe autodichtheid. De Pool
se Volksrepubliek staat boven aan
met 11 doden en 93 gewonden op elke
100 verkeersongevallen. Tweede op
de droeve ranglijst is Ierland (ook
al een land met een klein autopark)
met 9 doden en 130 gewonden, ge
volgd door Finland (9 en 129), Zwe
den (7 en 130), Australië en Spanje
(beide 6 en 139), Frankrijk (6 en
137), Hongarije (6 en 126),
West-Duitsland (5 en 137), Italië
(5 en 131), Nederland (4 en 113),
Groot-Brittannië (3 en 130) en als
hekkesluiter België met slechts 2
doden en 135 gewonden.
Het blijkt dus dat de verkeersvei
ligheid lang niet altijd omgekeerd
evenredig is aan de verkeersdicht
heid en autobezit. Maar misschien
kunnen de relatief hoge „verliescij
fers" in landen als Polen, Ierland en
Spanje ten dele verklaard worden
uit het feit dat aldaar verhoudings
gewijs veel meer stokoude autootjes
(met vele gevaarlijke gebreken)
rondrijden dan in welvarender lan
den.
ANDERE conclusies uit het WHO-
cijfermateriaal liggen meer voor de
hand. De gevaarlijkste maanden, al
dus het rapport, zijn juli en augus
tus, de veiligste januari en februari
de zwartste dagen zijn zaterdag en
zondag, de minste ongelukken gebeu
ren op dinsdag, woensdag en don
derdag.
De gevaarlijkste uren zijn vier en
vijf uur 's middags, behalve in Po
len, waar de ongevallen-piek rond 3
uur ligt, en in Joegoslavië (2 uur
n.m.), met andere woorden: aan
het einde van de werkdag. Dit pleit
voor preventieve maatregelen zoals
spreiding van de sluitingsuren in
fabrieken, winkels en kantoren.
GEMIDDELD bestaat ongeveer
een derde van het aantal verkeersdo
den uit voetgangers, maar in som
mige landen is die verhouding veel
ongunstiger: in Polen 44,1 percent,
Portugal 42,5 percent en Singapore
40,1 percent. Veel veiliger kan de
voetganger zich voelen in de VS (16,9
percent); Luxemburg (20,7 percent)
Nieuw Zeeland (20,8 percent) en
Nederland (23,1 percent).
Eén klein lichtpuntje constateert
de WHO wel: „in enkele landen
vertoont het aantal doden per 100
verkeersongelukken een kleine nei
ging tot dalen. Maar in verreweg
de meeste landen is het omgekeerde
't geval en in alle onderzochte landen
neemt het aantal gewonden verhou
dingsgewijs van jaar tot jaar toe.
en wel in steeds sneller tempo.
DAT BLIJKT o.m. uit de percen
tuele toename van het aantal doden
en gewonden, gerekend per 100 000
inwoners, in respectievelijk de peri
oden 1950-'52 en 1964-'66
Japan (toename dodental: 154,7
percent, gewonden: 1061,9 percent);
België (69,4 percent en 188,8 pet);
Frankrijk (160,2 en 214 pet); West-
Duitsland (18,9 en 15 pet); Italië
(61,3 en 105,2 pet); Hongarije (57,1
en 367,7 pet); Polen (48,1 en 208,1
pet); Spanje (116,2 en 369.7 pet);
Joegoslavië (225 en 602.5 pet). Zwit
seriand (28,7 en 18,1 pet), Groot-Brit
tannië (47,1 en 74,4 pet) en Neder
land (90,6 en 136,2 pet).
De totale aantalen verkeersdoden
en gewonden in Nederland beliepen
in het jaar 1950 respectievelijk 1021
en 19533, in 1966 waren de cijfers
2612 en 65 309. een stijgine derhalve
van respectievelijk circa 250 percent
en 300 percent.
W '4V*
(Van een onzer ,'erslaggevers)
MET DE NIEUWE Amerikaanse t.v.-serie „De dief van
Washington" heeft de TROS, naar het zich laat aan
zien, een beste voltreffer gescoord. Legio kijkers
hebben al telefonisch of schriftelijk hun instemming be
tuigd met deze serie, en dat ondanks het feit dat er nog
slechts enkele afleveringen op de beeldbuis zijn verschenen.
Voorlopig zal de TROS dertien afleveringen uitzenden
(zes per kwartaal), maar daarna kan eventueel worden
doorgegaan, afhankelijk van het kijkdichtheidsonderzoek
en de financiën, want De diet van Washington is bepaald
geen goedkope reeks.
Robert Wagner als Alex de regeringsdief.
DE POPULARITEIT van
dit nieuwe programma is wel
verklaarbaar. Ten eerste gaat
men uit van een origineel
thema: een beruchte beroeDS-
dief wordt door de top van de
officiële contra-spionagedienst
„ingezet" als agent, om ce
r( gering uit een zeer lastig
parket te werken. Hij wordt
zelfs aan de top van de loon
lijst van die dienst gezet, om
dat ervaring en vakkennis nu
eenmaal duur betaald dienen te
worden, ook bij een boef.
Daaruit blijkt dus dat in
dit geval de misdaad wèl
loont, en dat is dan toch wel
een nieuw uitgangspunt voor
een t.v.-crimestory.
OOK WAT de bezetting be
treft, hebben de makers van
„It takes a thief" (zoals de
oorspronkelijke titel van de
serie luidt) kosten noch
moeite gespaard. In de hoofd
rollen zijn internationale
sterren als Robert Wagner,
Senta Berger, John Saxon en
Malachi Throne gezet. Als
incidentele verschijningen
kan men Raymond Burr, Ja
mes Drury, Joe Louis en
Doug McLure herkennen.
HET VERHAAL bergt vele
originele en puntige feitjes.
Noah Baines (Malachi Thro
ne), sleutelagent in de con'ra-
spionageorganisatie, poneert
de stelljng „als wij iets wil
len stelen, laten wij dan ten
dief huren". De man, die het
best aan deze stelling kan be
antwoorden is Alex Mundy
(Robert Wagner). Hij krijgt
te horen: „Zo lang je voor
Uncle Sam werkt, blijf je
buiten de gevangenis".
OM ZIJN gangen na te
gaan worden drie, naar geest
en lichaam uitgelezen vrou
wen en een serie in het ge
niep opgestelde t.v.-camera's
in zijn huis geplaatst. Alex
voert zijn opdrachten goed
uit, maar valt toch in onge
nade, wanneer zijn capriolen
de regering in een uiterst las
tige situatie plaatsen.
Hij vlucht en gaat op eigen
houtje verder met de zaak
waaraan hij bezig was. Wan
neer wij de verdere gang van
zaken zouden uiteenrafelen
zou de hoog oplopende span
ning in deze serie wegvmlen.
Dat laten we dus maar
achterwege.
ROBERT WAGNER, de
sympathieke dief, die een held
„De roze panter", ,The war
lover" en „Don't just stand
there". De laatste is vrij
nieuw. In totaal vertolkte
Wagner meer dan dertig
filmrollen.
Snel omhooggeschoten is de
Oostenrijkse Senta Berger.
Na een grondige toneelcar
rière viel zij in een Duitse
speelfilm Hollywoodse produ
centen op. Daarna volgden
onder meer „The secret ways",
„The Victors" en „Major
Dundee".
De nu 41-jarige Malachi
Throne bezit een gevestigde
toneel- en filmreputatie. In
vrijwel alle t.v.-series die de
laatste jaren werden geroemd
in de populariteitsonderzoe-
ken had hij een aandeel:
„Ben Casy", „Daniel Boons",
„The Untouchables" (Elliott
Ness), „Naked City" en „The
Defenders".
Senta Berger zorgt voor de romantische noot.
is geworden voor onnoemelijk
vele t.v.-kijkende Amerika
nen, is een ster met ervaring.
Op zijn lijstje van geleverde
prestaties staan onder andere
de films: „De langste dag",
„De gevangenen van Altona",
De laatste grote naam in
het kwartet, dat de hoofdrol
len voor zijn rekening neemt
is John Saxon. Titels op zijn
conduite-staat zijn: „The Ap-
paioose", „World Première",
„The Doomsday Flight" en
„Running Wild".
FRANK PRICE en Leslie
Stevens, de mannen achter
„De dief van Washington"
hebben gezorgd voor een
ijzersterke bezetting van de
bijrollen. Raymond Burr
(„Ironside" en „The Defen
ders"), Doug McLure en Ja
mes Drury („Virginian") zijn
de meest bekende. Oud
wereldkampioen boksen in
het zwaargewicht Joe Louis
kan in deze serie zijn eigen
vak blijven beoefenen: hij
treedt op als bokser, die zich
voorbereidt op een belangrijk
titelgevecht.
HET EINDE van het span
nende verhaal, dat door Ro
land Kibbee en Leslie Ste
vens! in hoofdzaak) werd ge
schreven, maar waaraan ook
talrijke andere groten uit het
scenariovak hebben meege
werkt, speelt zich af op het
Expo-terrein in Montreal. Het
lijkt een slot met weinig kan
sen voor meesterdief Al Mun
dy in overheidsdienst, maar
dat ziet u nog wel.
IN SACRAMENTO (Californië) zijn experi
menten om luchthavens mistvrij te maken
met behulp van vliegtuigen en grondinstal-
Iaties met succes bekroond. Ook is men erin
geslaagd om vriendelijke schapewolkjes in
regenbuien om te zetten. Helemaal nieuw is
dit niet. In Nederland bijvoorbeeld heeft men
drie jaar geleden al proeven genomen om
mist met behulp van chemische middelen te
bestrijden. De resultaten waren echter niet
van dien aard dat toepassing in de praktijk
rendabel zou zijn.
DE TOT dusver in Amerika gedane
proeven om mist te doen verdwijnen
zijn zo succesvol verlopen dat men
volgend jaar kan beginnen met een
operationeel programma. Vorig jaar
werd er, blijkens een publikatie in het
ICAO-bulletin, -eeds een program van
100.000 dollar (350.000 gulden) afge
werkt in Sacramento Een geringe in
vestering als men weet dat vertragin
gen in de luchtvaart als gevolg van
mist alleen de Amerikaanse maat
schappijen per jaar ongeveer 75 mil
joen dollar kosten.
IN OPDRACHT van de Amerikaan
se Air Transport Association (ATA)
wierp een „weermaatschappij' World
Weather, uit Houston (Texas) /.ieh op
het probleem hoe men luchthavens
mistvrij kon maken met chemische
middelen. Mistvrij wil zeggen dat hel
zicht boven het vereiste minimum
voor de luchtvaart ligt. Begonnen werd
met helikopters en kleine vliegtuigen
chemische middelen in de mistwolk te
„droppen" Bij 70 percent van deze
proeven werd een gunstig resultaat be
reikt.
Er werden 15 proeven genomen. In
elf gevallen werd de „behandelde"
luchthaven geheel en blijvend mist
vrij gemaakt. In vier gevallen kreeg
met een tijdelijk resultaat. W. Boyn-
ton Beckwith, directeur van de meteo-
dienst van United Airlines heeft al
verklaard dat de chemische bestrij-
dingsmethode komend seizoen in de
Opgevouwen neemt de instal
latie slechts weinig plaats in.
praktijk zal worden toegepast als de
kosten redelijk zijn. Ook zal gewerkt
worden met straling. Voor verschillen
de soorten mist worden aparte pro
gramma's uitgewerkt.
MEN GAAT niet atleen met vlieg-
tingen „de mist in" om chemicaliën
te verspreiden, maar ook met een
grondinstallatie, de „fog-sweep" een
auto-aanhanger met 'n grote uitschuif-
bare slurf, die tot tientallen meters
hoog reikt en vooral grondmist moet
verwijderen.
De proeven met deze grondinstalla
tie zijn een volkomen nieuwe aanpak-
van het mistprobleem De installatie is
gebouwd door de John Bean Division
van de FMC-Corporation in Californië
„De ontwikkeling van grondinstallaties
staat nog in de kinderschoenen" zegt
Roger Flynt. leider van de proeven,
.maar we geloven dat zij een grote rol
zullen gaan spelen in de mistbestrijding
Proeven hebben uitgewezen dat men
met de fog-sweep vaste of vloeibare
chemicaliën tot op een hoogte van 60 m
kan brengen. De resultaten met de
grondinstallaties waren even gunstig
als die met vliegtuigen".
IN NEDERLAND zijn enkele jaren
geleden op Schiphol proeven genomen
met mistbestrijders. Het experiment
werd uitgevoerd door een Zwitserse
maatschappij die ook met chemicaliën
werkte. Met een vliegtuig werden deze
in een mistwolk gebracht, maar het
resultaat was slechts dat de mist iets
opklaarde. Na korte tijd was de toe-
De mobiele anti-mist-slurf reikt
tot zestig meter hoogte.
stand hetzelfde als voor de proef. Wel
slaagde men erin om een kleine wolk
te laten condenseren .waarbij een re
genbuitje ontstond. Daar de kosten van
deze experimenten vrij hoog waren,
besloot men ze niet voor te zetten.
nisterie, waar men 1970 als streefjaar
niet onredelijk vindt. Veel zal afhan
gen van de aanpak in de streek zelf.
Men kan verzanden in tal van commis
sies die niet slechts vertragend werken
maar bovendien veel geld kosten. Mis
schien kan worden besloten een werk
groep in te stellen met een aantal
enthousiaste en deskundige mensen uit
deze streek die alle problemen zullen
moeten behandelen. Het initiatief hier
toe kan worden genomen door de ge
meentelijke overheden in Kennemer-
land. De in te stellen werkgroep dient
vooral stil te staan bij de problemen
rond de verhouding tot de dagbladen.
Wel of geen reclame Indien niet zou
worden overgegaan tot commercie op
deze zenders komt een regionale zen
der geheel ten laste van de gemeen
schap. Een ander aspect is dat de Ka
mer van Koophandel voor het rayon
Haarlem overtuigd is van de nuttig
heid van reclame voor de plaatselijke
middenstand. Het tarief van de regio
nale zender maakt het mogelijk dat
een slager of een bakker van deze
vorm van reclame gebruik kan maken.
In het algemeen neemt men aan dat
een zender voor deze streek inspirerend
kan werken op de gemeenschap. Wel
licht dat over twee jaar de stationcall
„Goede morgen, luisteraars, hier is
de regionale omroep voor Kennemer-
land" door de ether wordt uitgezonden.
t
