Kronenburg ziet niets
in „Binding-Rechts"
PANDA EN DE IMP
s
POLLE, PELLI EN PINGO
PERZISCHE
TAPIJTEN
HALVE PRIJZEN
UITZOEKEN 350.-
675.- 875.-
ngestipt
ïi
VERSLAG VAN
EEN ZOMER
SPECTACULAIRE AANBIEDING
1250.-
Ons vervolgverhaal
Britse regering
wil opvoering
voedselproduktie
THE EUROP- ASIATIC WAREHOUSE
KEURTAPIJTEN UIT DE ORIËNT VOOR
seen nood. ik
DONDERDAG 14 NOVEMBER 1968
li
EENMANSFRACTIE IN TWEEDE KAMER
B ind ing-Rechts
een doublure
Opkomen voor
middengroepen
Niet in strijd met
kiezersmandaat
0 0
HET BEFAAMDE IMPORTHUIS TE HAARLEM
KAMPERVEST hoek TURFMARKT
doet u een GRANDIOOS AANBOD
o.m. KASHKAY-SALONTAPIJTEN
KASHKAY-, SHIRAZ- en SPARTA-TAPIJTEN
LEVERINGSVOORW AARDEN
Kees Stip
IMWUMMMWMMMW
Een Peruaanse roman door
Julio Ramón Ribeyro
Pas toen Leo
nardo tegen me zei dat we op het
einde van de week naar de hacienda
van don Evaristo zouden gaan, staak
te zij haar spel en bleef in gedach
ten verzonken voor de neergelegde
kaarten zitten.
Een paar dagen later kregen we
's avonds bezoek. Van don Casildo,
onze gastheer bij de jachtpartij, die
was gekomen om de vrouw van de
schrijnwerker bij de bevalling te
helpen.
Leticia, die weer eenzaam en ver
dwaald in 'n hoekje zat, slaakte plot
seling een kreet. Zij scheen .hele
maal in de war en staarde ontsteld
naar 't raam. Pas nadat men haar
een glas water had laten drinken,
kreeg zij haar spraak terug; zij had
een man op het balkon gezien. On
middellijk daarop zei ze weer dat het
een vrouw was geweest. We
rukten de glazen deur naar het bal
kon open en keken naar buiten, op
de straatweg Er was nergens iets
te zien. Toen Felipe, die op dat ogen
blik de sala binnentrad, van Leti-
cia's verschijning hoorde, begon hij
luidkeels te lachen.
Als het iemand is geweest met
sen baard en een rok, dan is het
sen paap geweest.
Don Casildo begon te vertellen
over de arme zielen in het vage
vuur. Daarna schakelde men over
op spookverhalen. Niemand wist
meer hoe het begonnen was. Maar
toen Leticia angstige blikken naar
buiten op het balkon bleef werpen,
stuurde Leonardo haar naar bed.
Laat Julia haar matras naar je
kamer overbrengen, zei hij. r Dan
hoef je niet alleen te slapen. En
wanneer je daar zin in hebt, dan
kun je morgen met ons mee. Een
rit het binnenland in zal je zeker
goed doen.
De volgende dag de stal binnen
stappend trof ik daar ook werkelijk
Leticia aan, die haar merrie opza
delde. Het duurde niet lang. of ook
Leonardo kwam opdagen. De zon,
de morgenlucht, de voor ons liggende
rit alles stemde ons opgewekt.
Het was een stemming van stille te
vredenheid, die haar uitdrukking
vindt in doelbewuste gebaren en een
zeker optreden. Om tien uur wier
pen we de zadelvellen over het zadel.
Vijf minuten later reden we stap
voets over de weg, het mysterieuze
oosten tegemoet.
Maar na een korte poos werd onze
rit ontgoochelend prozaïsch. Zodra
we Mollepata door waren week Leo
nardo af van de weg door de wil
dernis en sloeg een zijpad in. Op
mijn vraag verklaarde hij, dat don
Evaristo zich op dat ogenblik niet
ophield op zijn landerijen in de wil
dernis, maar op zijn landgoed in de
puna. Ik had me buitengewoon ver
heugd op een tocht door zwoele dalen
met tropische vruchten; ik moest
me er nu in schikken dat we krijt
rotsen beklommen en over pampa's
draafden, onder een drukkende at
mosfeer die je alle lust tot avontu
ren benam.
Daar reden we nu met ons drieën,
haast zonder een woord met elkaar
te wisselen, tot we geen bomen
meer zagen en de eerste met struik
gewas begroeide vlakte voor ons
zagen. Leticia scheen van een der
gelijk landschap te houden, want zij
zette onmiddellijk de galop erin en
joeg voor ons uit. Nu en dan kwam
er een kudde schapen naar ons toe;
de dieren hielden ons vermoedelijk
voor zoutuitdelers. Zij verdrongen
zich rond onze paarden en deden
denken aan een blatende wollen
chaos. We moesten iedere keer
wachten op de herders en hun hon
den om van de schapen verlost te
worden; deze werden dan door de
blaffende honden weggejaagd of door
de herder bij hun vacht weggetrok
ken. Laat in de middag zagen we
ten slotte de gebouwen van de ha
cienda in de verte voor ons opdoe
men. Toen Leonardo en ik de poort
door reden was Leticia al uit het
«del, zij omhelsde juist op de patio
de vrouw van don Evaristo.
Don Evaristo had aan het oude
woonhuis van de hacienda zijvleu
gels laten bouwen, zoals bij de grote
voorname behuizingen aan de kust.
Maar de hoge, brede ramen zagen
intussen vergeefs uit naar de zee en
de palmbomen. Het geheel wekte een
indruk van koketterie en hoorde niet
op die plaats. Achter het huis waren
metselaars bezig om een soort van
jachtpaviljoen te bouwen. Rechts
lagen een paar lemen hutten: de
woonverblijven van de majordomo's
voor een van deze hutten troepten
indios tezamen. Don Evaristo ver
telde ons dat een schaapherder
's nachts door de bliksem was ge
troffen.
Nauwelijks hadden we een voet in
huis gezet, of het werd op een drin
ken gezet. In de salon, die door een
grote haard werd verwarmd, wacht
ten de twee enige mensen die de
patrón gezelschap konden en moch
ten houden: zijn kok en de veearts.
Zonder de glazen neer te zetten lie
pen we achter don Evaristo aan door
het huis. Trots bijna verwaand, liet
hij ons de logeerkamers zien. Het
waren er bij elkaar acht, allemaal
voorzien van tapijten en kachels,
Leonardo kon, toen hij deze weelde
met de vochtige vertrekken van San
Gabriël vergeleek, zijn jaloezie niet
verbergen.
Na het avondmaal dat door de kok
een Zwitser, door don Evaristo
uit een hotel in Lima naar zijn ha
cienda gehaald met grote zorg
was toebereid en dat met verrukke
lijke sausen werd gereserveerd, zet
ten de mannen zich rond de haard
en brachten elkaar op de hoogte van
de nieuwste achterklap uit de streek.
De vrouw van don Evaristo, Leticia
en ik begaven ons naar een zij
kamer waar een vleugel stond. Dona
Susana nog steeds a Limena ge
kleed, alsof zij op het punt stond om
in de stad uit winkelen te gaan
vertelde over haar zoons die in Lima
op school waren en die zij later naar
de Verenigde Staten wilde sturen om
er Engels te leren.
(Wordt vervolgd).
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG. De Tweede Kamer
heeft er weer een nieuwe eenmansfractie
bij Mr. H. C. J. Kronenburg, tot eergiste
ren behorend tot de groep-Harmsen van
de Boerenpartij,, heeft zich van deze
groep afgewend, nu de heer Harmsen zijn
club heeft laten omdopen tot „Binding-
rechts" en als zodanig voortaan in de ka
mer wil worden aangeduid. De 41-jarige
Bredase advocaat Kronenburg gaat nu
een eigen politiek leven leiden in de
Tweede Kamer, waar hij de veertiende
fractie vormt.
Mr. Kronenburg wil met de nieuwe
partij van Harmsen niets te maken heb
ben, omdat hij niet wenst mee te werken
aan een verdere versnippering van rechts.
„Harmsen had niet de taak een nieuwe
partij te beginnen, maar moest de Boeren
partij saneren en de breuk, ontstaan door
incompetentie van de partijleiding, her
stellen", zegt hij. ,Hij zou een resolutie
van een groot aantal leden uitvoeren,
waarin werd aangedrongen op hervor
ming van de Boerenpartij tot een echte
politieke partij, die niet alleen met klach
ten komt, maar die ook bereid is met de
hulp van deskundigen en op basis van
een programma naar oplossingen te zoe
ken voor de maatschappelijke proble
men."
,Nu Harmsen es. het hebben laten af
weten", zegt mr. Kronenburg, „heb ik
mijn vertrouwen in de Boerenpartij als
middel om een christelijk liberale politiek
te voeren, volledig verloren." In „Bin
ding-Rechts" ziet hij niets. Hij weet al
leen dat deze nieuwe partij liberaal wil
zijn zonder christelijke achtergrond.
Daarmee wordt „Binding-Rechts" volgens
hem een doublure van de V.V.D. „Echter
op een niveau dat van enige concurrentie
met deze partij nauwelijks sprake kan
zijn." Verder heeft mr. Kronenburg de I
indruk dat „Binding-Rechts", getuige de
radicale wijze waarop deze club zich af
zet tegen alles wat links is, in opvattin
gen en methoden nauwelijks zal onder-
doen voor de Boerenpartij onder Koe
koek.
Mr. Kronenburg heeft de Kamervoor-
zitter gevraagd hem als zelfstandige frac
tie te erkennen. „Ik wil geen losgeweekte I
boer blijven", zegt hij. Hij moet zich nog
bezinnen op zijn programmatische opstel
ling in de Kamer, maar kan nu al wel
zeggen dat hij wil opkomen voor het indi- I
vidu en zich teweer zal stellen tegen over
bodige staatbemoeiing. Vooral de midden
groepen, die volgens hem worden onder-
beloond, zullen zijn aandacht krijgen-1
Daarbij neemt hij de christelijke inspira
tiebron als uitgangspunt. Dat is het ook I
wat hem weerhoudt toe te treden tot de
V.V.D. „Ik voel er niets voor door een
neutrale opstelling mee te werken aan I
het verval van het christendom", zegt hij.
„Ik ben er trots op christen te zijn
Mr. Kronenburg meent dat hij handell
in overeenstemming niet het mandaat dal
de kiezers hem hebben gegeven. Hij denkt I
er niet over zijn zetel op te geven. „Ik
ben gekozen als volksvertegenwoordiger
op christelijk-liberale beginselen. Als een
partij aan die beginselen afbreuk doet.
heb ik de plicht mij van die partij af te I
keren. Een Kamerlid heeft nog altijd een
autonome verantwoordelijkheid."
Op de vraag of hij de hogere vergoe-1
ding welke hem als fractieleider toekomt,
zal accepteren, zegt mr. Kronenburg in
ieder geval te willen beschikken over de
vergoeding voor administratieve hulp Hij
zal die hulp namelijk nodig hebben omdat
hij zijn Kamerlidmaatschap moet combi
neren met een drukke advocatenpraktijk
in Breda. Als men daarop staat, is hij
echter bereid de duizend gulden, die hij
als fractievoorzitter extra krijgt, af te
staan voor een goed doel, bijvoorbeeld
voor de kankerbestrijding.
De Bredase advocaat zegt, de komende
jaren te willen onderzoeken of het moge
lijk is tot een nieuwe rechtse partijforma
tie te komen, mogelijk volgens een nieu
we formule. Hij heeft daarbij vooral de
blik gericht op de CDU die bij de laatste
verkiezingen bijna een Kamerzetel wist
te behalen. De CDU vindt hij „een heel
MR. H. KRONENBURG
fatsoenlijke partij" en hij herinnert er
aan, dat drs. Schmelzer haar eens de eni
ge constructieve partij van rechts heeft
genoemd. Maar als vóór de komende ver
kiezingen er in net rechtse kamp niets
nieuws gebeurt, is voor hem de aardig
heid eraf en kiest hij voor de advocatuur.
P a^0 O O
f» 0
V (1 V
COT. M**IEN lOONCf*
55. De Imp bracht Panda binnen een tel naar een rus
tige plek, zoals hem was gevraagd. „Tjonge," mompel
de Panda onder de indruk. „Dat apparaatje is toch wel
knap. Het is alleen vervelend dat het de dingen zo raar
repareert. Neem nu bijvoorbeeld het weer. Overal
sneeuwt het - zelfs hier. En dat is zijn schuld eigenlijk.
Trouwens waar ben ik nu terecht gekomen?" Hij
stond op en begon zoekend door het bos te stappen.
Maar alles was wit en daardoor herkende hij het
landschap niet. Bovendien begon het te vriezen. De
sneeuw werd hard en glad en koud, zodat Panda zich
al gauw heel erg ongelukkig voelde. „Ik moet de Imp
vragen om iets te doenprevelde hij. „Misschien
kanMaar verder kwam hij niet. Zijn voetjes gle
den uit op een bevroren plas, en hij verloor het even
wicht en daarbij de Imp. Het apparaatje schoot uit
zijn hand, zeilde door de lucht, en botste tegen een
boom waar het in kleine stukjes uit elkaar spatte
JA, ÉÉN KEER DUIKEN
(S MIJ VOLDOENDE
...EN VOOR
MIJN ZOON
OOK
HEERLIJK DAT
ZWEMMEN
GA JIJ ER
AL UIT
2820-S
ADVERTENTIE
HAARLEM
VAN BIJZONDERE, WAARDEVOLLE
Wij ontvingen een keurcollectie Oosterse tapijten, die gediend hebben
ter verfraaiing van tentoonstellingen, belangrijke shows, exposities enz.
Deze vorstelijke tapijten kunnen wij u thans tegen bijzonder aantrekkelijke
prijzen aanbieden
Onder volledige garantie offreren wij de navolgende tapijten van hoogste
klasse nu voor
Enorme keuze 150/200 tot 160/230 cm, normale prijzen 575.tot 725.
voor woon- en eetkamer.
200/310 cm 250/345 cm
Ruime keuze
300/405 cm
Bovenstaande aanbieding geldt
UITSLUITEND a.s. VRIJDAG en ZATERDAG
netto contant, af magazijn.
Mijnheer de minister van Verkeer
en Waterstaat, heren ingenieurs, wer
kers en zwoegers. In genialiteit on
middellijk grenzend aan de gedachte
een nieuw verkeersplein op Oudenrijn
aan te leggen, is de gedachte dit door
mij te laten openen. Immers, voor zo
ver ik kan nagaan ben ik de enige die
op dit plan geen critiek heeft geoefend
en die ook op deze blijde dag niet van
plan is de pret voor u te bederven.
Veeleer zal ik de critiek van uw tegen
standers ontzenuwen, op gevaar af dat
ze juist op dit plein een ontzenuwtoe-
val zullen krijgen.
Er is u verweten dat het afslaande
verkeer lussen moet maken, waardoor
het onnodig zal zijn uit de bocht te
vliegen, voorts, dat de automobilist bij
de vele verkeershandelingen die hij
reeds verricht, ook nog zal moeten le
ren weven. Schakelen wij de uit-de-
bochtvliegers uit, omdat zij dat zich
zelf aan doen, dan resten nog de be
zwaren van het weven. De wevers we
ven slechts van één soort laken een
pak: zij verzetten zich tegen het feit dat
de verkeerssituatie op Oudenrijn hun
niet toestaat evenals de rechtdoorrij
ders rechtstreeks en ongehinderd naar
de plaats van hun bestemming te rij
den.
Ik wil daarom dit verkeersknoop
punt even bezien in het grote verband
dat u bezield heeft toen u dit giganti
sche werk begon. Gaan wij ervan uit
dat dit verkeersplein geen doel op
zichzelf is, maar een middel om de
wegen tussen een aantal grote steden
met elkaar te coördineren. Beschou
wen wij als grote steden de steden met
een inwonertal van ten minste 100.000.
Met Utrecht als middelunt zien wij
dan een weg in de richting van west
naar oost die Den Haag en Rotterdam
verbindt met Arnhem. Een tweede
weg, in de richting noord-zuid, loopt
van Amsterdam naar Eindhoven en
Breda. Het verkeer op beide wegen
kan rechtdoor rijden en heeft niets te
maken met afslaan, lussen trekken en
weven.
Wie bezwaren heeft tegen afslaan
op Oudenrijn moet eens op de kaart
kijken. Hij zal dan zien dat hij in
plaats van via Oudenrijn te rijden de
rechtstreekse weg naar de plaats van
zijn bestemming kan nemen.
In de overtuiging, mijnheer de mi
nister, dat dit simpele betoog alle be
zwaren tegen Oudenrijn overbodig
heeft gemaakt, verklaar ik dit overbo
dige verkeersplein voor geopend.
ADVERTENTIE
(Van onze correspondent)
LONDEN. De Britse minister van
Landbouw Cledwyn Hughes heeft in
het Lagerhuis aangekondigd dat de re
gering zal trachten binnen de eerstvol
gende vier jaar de voedselproduktie in
eigen land zodanig te verhogen dat er
jaarlijks voor 160 miljoen pond sterling
(136 miljoen gulden) minder aan land
en veeteeltprodukten zal behoeven te
worden ingevoerd.
,t/£Fje\f>
'HIÉR. j\
REN MIRT SAN6
VOORZICHTIG*
..HET WORDT
SMAUER
BROK
KELT ACHTER
KOM MEE NAAR
DIE ROTSRICHEL/SlMY
KIJKEN WAAR
NAAR TOE 6AAT.
BoED JUDY. EEN
KLEIN eindje
DAN.
samUpf
A IIIMluw*
PIB
1293. Op de eerste verdieping viel er
voor Bram niet veel te beleven Dood
voorzichtig beklom hij de rest van de
trappen, maar verrassingen werden hem
nu bespaard. Ongehinderd bereikte hij
een torenkamer, en daar vond hij Tutu
terug, mét het papieren vliegtuigje en
achter de tralies.
„Lieve help", zei Bram geschrokken.
„Wat hebben ze met jou gedaan, trouwe
Lorre?"
Tutu trok een zielig gezicht en boog het
kopje om zich te laten krauwen. Maar
Bram vond het belangrijker om te probe
ren de tralies te verwijderen. Voordat hij
dat evenwel kon doen. hoorde hit een
vreemd gerinkel en gerammel.
„Wacht even, Tutu", zei hij dringend.
„Er komt ietsof iemand aan. Laat
niet merken, dat je mij hebt gezien."
Vliegensvlug verborg Bram zich achter
een klomp steen, gespannen wachtend op
de dingen, die komen zouden.
