Veertig jaar geleden ONDERGANG VAN DE „SALENTO Stormweer kostte alle 32 opvarenden het leven Voor u 3727o op uw salarisrekening en desgewenst een maand salaris extra als gezinskrediet en voor u IJmuiden en Zandvoort op dramatische wijze bij reddingswerk betrokken de bank waar ook zich thuis voelt !l PAUL VAN EWIJK uw warme bakker PAUL VAN E WIJ K 13 m - SMMm Iets van u bij? r DONDERDAG 28 NOVEMBER 1968 Hoe? Heel eenvoudig. Open een salarisrekening bij onze bank, de NMB. U profiteert dan van 31/2°/o rentevergoeding. Bovendien is er de mogelijkheid een maandsalaris extra op te nemen als gezinskrediet. Als rekeninghouder geniet u een uitgebreide persoonlijke service. Zo kunt u bijvoor beeld gebruik maken van betaalcheques, waarmee u bijna overal betalen kunt. NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDSBANK re»»!» l$V' ADVERTENTIE de heerA. Koopmans beheerder bijkantoor Sneok IJmuiden: Plein 1945 no. 46. (Van een onzer verslaggevers) ZANDVOORT, 25 NOVEMBER 1928. Zware golven razen op het strand af om pas na beukend de duinen te heb ben bewerkt, te zwijgen. De harde wind, die die maand al eerder zijn kracht had doen gevoelen, wak kerde in de middag van de 25e in he vigheid aan. Na eerst Zuid tot Zuid- zuid-west geweest te zijn, ruimde ze tot West-noord-west, om 's avonds tot een orkaan uit het Noord-westen uit te groeien. Een orkaan, die het einde betekende van het 384R bruto reg. ton metende Italiaanse Stoomschip „Salento" uit Rrindisi. Duizend meter uit de kust raakte het schip op een bank en werd het de prooi van een kolkende zee. Voor de tweeëndertig opvarenden was er geen redding mogelijk. Het laatste wat van hen gehoord werd was een dringend S.O.S., daarna ging ook het radiocontact verloren. DE VERHALEN OVER de reddings pogingen van de Salento-bemanning duiken nog steeds met een grote re gelmaat op. Geen wonder wanneer men er aan denkt dat het in de ge schiedenis van het zich toen van vis sersplaats tot badplaats ontwikkelend Zandvoort, de grootste scheepsramp was die zich ooit had voorgedaan. Bij de redding van de opvarenden was men in IJmuiden al evenzeer be trokken als in Zandvoort en Bloemen- daal aan Zee. Ook uit Noordwijk kwam er hulp in de persoon van de legendarische Jan van Kan, die de laatste reddingspo ging, toen de hoop om nog levenden te vinden tot niet meer dan een vonk was gedecimeerd, coördineerde. DE EERSTE REDDINGSPOGING kwam in de nacht van de 25e op gang, onder leiding van het toenmalige hoofd van de reddingsbrigade, de nu nog in Zandvoort aan de Marnix van Sint Aldegondestraat wonende en in middels 77-jarige P. van der Mije. De heer Van der Mije werd 's nachts uit bed gebeld door mensen die kort te voren op de boulevard van twee Zand- voortse radio-amateurs hadden ge hoord dat ter hoogte van Zandvoort een schip in nood zou verkeren, dat om onmiddellijke assistentie verzocht. Onmiddellijk kwam daarop de red dingsbrigade in actie: de bemanning van de boot werd gewaarschuwd en het benodigde materieel werd naar de boulevard gebracht. De heer Van der Mije: „We konden toen nog weinig be ginnen, het was een heksenketel voor zover je zag. We hebben dan ook ge wacht tot het krieken van de dag en het water ging vallen". De uren van het wachten zullen voor de redders ongetwijfeld erg lang zijn geweest, want nog om half drie werd een sein van de Salento opgevangen waarin dringend om een reddingsboot werd gevraagd. Het gevoel van machteloosheid moet voor de mensen aan de kant, een wa re kwelling zijn geweest, door de we tenschap dat er op slechts duizend me ter afstand een aantal mensen vocht voor hun leven, een afstand die door de kokende zee niet te overbruggen was. yW*».v. INMIDDELS WAS bij de commissie IJmuiden van de Noord- en Zuid-Hol landse Reddingmaatschappij het be richt binnen gekomen van het in nood verkeren van de Salento. Na de ont vangst hiervan om zes uur in de mor gen van de 26e, werd er alarm ge maakt en was de 12-koppige beman ning van de reddingboot snel aanwe zig. Direct daarop vertrok men naar de kop van de Zeeweg aan het Bloe- mendaalse strand, waar vandaan men een reddingspoging wilde ondernemen. De reddingboot volgde op een door een motor-tractor getrokken wagen. Om tien minuten over acht vond de ontmoeting' met de Zandvoortse red ders plaats. Over deze ontmoeting en het initiatief dat direct daarna werd genomen staat in het jaarverslag over 1928 van de NZHRM te lezen: „De commissie van IJmuiden overlegde toen met hare menschen en deze be sloten zonder den minsten aandrang onmiddellijk een poging te wagen". Met het oog op het sterke ebtij werd de boot een eind om de Noord ge bracht en ging de reddingboot te wa ter. DIE EERSTE KEER zou het niet lukken het schip te bereiken, de man nen konden de sterke stroom niet de baas en dreven ver af om de Zuid. Nat en koud kwamen de twaalf terug aan het strand. Ontmoedigd waren ze zeker niet, de tegenslag had hun een nog een grotere impuls gegeven en on danks de woorden van de Commissie nog even te wachten wilden ze daar niets van horen. Voor de tweede maal werd de boot om de Noord gebracht, nu verder dan de eerste keer, en op nieuw ging het de kolkende golven te gemoet. Deze tweede en voor de IJmuider reddingsboot tevens de laatste poging om het leven van anderen in veiligheid te stellen zou een van de redders met de dood moeten bekopen. Vanaf de boulevard keken de Zand- voortenaars ademloos toe, toen zij de boot op de tweede bank zagen dwars slaan, ook zagen hoe de bemanning haar weer recht wist te krijgen, om direct daarna door een grondzee recht omhoog gezet te worden en om te slaan. De omgeslagen boot dreef snel in de richting van het strand, waar vandaan een groep toeschouwers een menselij ke ketting vormde en een lijn zover mogelijk in zee brachten. EENMAAL BIJ HET STRAND, mis te men een van de roeiers, de 55-jarige Pieter Visser. De man was onder de boot geraakt «n werd bewusteloos op het strand ge bracht. De Rode-Kruisbrigade in Zandvoort paste nog kunstmatige ademhaling toe. maar het lot van de man was bezegeld en de aanwezige arts kon enkel nog de dood constate ren. Verschillenden van de andere opva renden werden gewond, één van hen, de roeier R. H- King, overleed vijf maanden later aan zijn, bij het om slaan van de boot opgelopen verwon dingen. Een van de twaalf, de juist deze maand 67 geworden IJmuidenaar G. Stam maakte de twee reddingspogin gen naar de Salento mee. In zijn op het Noordzeekanaal uitkijkende wo ning aan de IJmuiderstraatweg deed hij ons het relaas van het trieste avon tuur dat hij nu veertig jaar geleden, 27 jaar oud, meemaakte. Het was voor Stam zijn eerste redding. Toen in IJmuiden werkzaam als vletterman, een beroep dat vrijwel alle roeiers hadden, maakte hij pas kort deel uit van de reddingsbrigade, maar bleef dat tot 1961. HET INTERIEUR VAN zijn huiska mer herinnert er aan, aan de muren diploma's van de NZHRM en de oor konde waarbij hem de eremedaille in zilver verbonden aan de orde van oranje-nassau werd verleend. Op het dressoir een foto in vol ornaat met op zijn borst een groot aantal medail les, die hij na verschillende reddingen ontving. De forse IJmuidenaar wil de me daille graag laten zien en roept onder aan de trap naar zijn vrouw die bo ven aan het werk is: „Geef me dat kistje even met medailles". Voor ons op tafel, draait hij het om en we lezen de namen van de schepen die door de jaren heen in nood verkeerden en waar hij als bemanningslid van een boot aan de redding deelnam. Over de Salento is Stam snel uitge praat, veel wil hij er niet over zeggen, wat kan hij er over vertellen: het re laas van een tocht waarbij een vriend verloren ging. Wanneer we naar het waarom van zijn aansluiten bij de red dingsbrigade informeren zegt hij ons, in de verte naar schepen op het ka naal kijkend: „Als je hoort dat er een schip in nood is, word je gewoon wild. dat is allemaal automatisch". TERUG NAAR HET Zandvoortse strand, waar de redders na de tweede poging en het verwisselen van natte kleren voor warme dekens met auto's naar IJmuiden terug werden gebracht. Hoewel er later op de dag vanuit IJmuiden een meer dan voltallige be manning met een aanvulling voor de V»\ \.N-" \V Ij».' - x - .iuiéM Na het luwen van de storm en de „terugtocht" van de zee, verzamelden zich tal van mensen op het strand om met elkaar geëmotioneerd van ge dachten te wisselen over het treurige lot van de 32-koppige Salentobeman- ning. Aan de horizon het schip, waar van niet veel later de masten en schoorsteen zouden afbreken. Rechts op de voorgrond de Zandvoortse red dingboot en op het strand verder de paard en wagen waar het reddings- materieel mee werd aangevoerd. verloren gegane inventaris van de boot naar Zandvoort vertrok, was het niet mogelijk een nieuwe poging te on dernemen. De storm was nog even hevig en de zee was door het opkomende water een nog sterkere vijand geworden. Inmiddels was de stemming aan het strand meer dan gedeprimeerd gewor den. De heer Van der Mije: „We voel den wel dat het een verloren zaak was, de eerste doden spoelden aan en er kwamen steeds meer dekgoederen op de kust aan". In de avond kwam de Noordwijker Jan van Kan, een man die op red- dingsgebied een grote naam vertegen woordigt, in Zandvoort aan. Op een voortvarende manier begon hij de red dingsactie te coördineren. Hij zocht contact met Den Helder, omdat van het strand af niets te bereiken viel. Om tien over half elf diezelfde avond vertrok de „Dorus Rijkers" in de richting van de Salento. In verband met de duisternis waren aan de kop van de Bloemendaalse Zeeweg zoek lichten opgesteld die in opdracht van het ministerie van oorlog in Den Haag vanuit een legerplaats in Utrecht wa ren aangevoerd. De heer Van der Mije: „De actie kwam in die tweede nacht van de 26e op de 27e pas wer kelijk op gang." HET MOCHT ALLEMAAL echter niet meer baten; in de nacht voer de „Dorus Rijkers" om het wrak heen e,n meldde 's morgens om half zes in IJmuiden dat er op de Salento geen levehd wezen meer viel te ontwaren. Nog een tweede tocht werd onderno men, maar ook toen restte er niets dan dezelfde melding uit te brengen. De nu 67-jarige IJmuidenaar G. Stam, die als roeier deel uitmaakte van de IJmuidense reddingboot, waarmee twee, helaas vergeefse, pogingen wer den ondernomen opvarenden van de Salento te redden. Hoewel nu ale hoop vervlogen was, voer ook de „Zeemanshoop" uit Sche- veningen nog uit. Om half vijf in de ochtend van de 27e verliet het schip de Schevinjgse haven om om kwart over elf in de thuishaven terug te ke ren. Vermoed wordt zo schreef het or gaan van de NZHRM in haar jaarver slag over 1928, dat vóór en kort na het voor anker gaan van het schip, en het in stukken brak, de hele bemanning al verloren ging. Dat zou er ook de reden van kunnen zijn dat de vliegtuigen die op de 26e over het schip cirkelden toen al geen mensen meer ontwaarden. ZO KWAM DE SALENTO aan haar einde, het schip dat met een zware la ding ijzererts, onder gezag van kapi tein Renato Garassino, niet ver van de Rotterdamse haven was, waar het heen voer. De Salento voor het in Italiaanse handen kwam, voer het als de „Tji- latjap" voor de Java-China-Japanlijn blijft voor de Zandvoortenaren en voor een aantal inwoners van IJmui den de droeve herinnering aan een dag in november in het jaar 1928, een dag waarop de zee alweer sterker was dan de mens, en diezelfde mens zich hopeloos klein voelde, hoe groots ze zich ook gedroeg. UDO J. BUYS ADVERTENTIE brengt voor het Sint Nicolaasfeest tal van smakelijke verrassingen BOTERLETTERS zuiver amandelspijs 6.95 BOTERSTAVEN zuiver amandelspijs 2,75 SLAGROOM- en VRUCHTENTAARTEN v.a. 4.00 SPECULAASPOPPEN met roomboter en amandelen 500 gram 3,55 250 gram 1.85 ROOMBOTER SPECULAASPOPPEN 500 gram 2,55 250 gram 1.35 100 gram 0,75 TAAI-TAAI 500 gram 1,70 250 gram 0.90 100 gram 0.40 MARSEPEIN een grote sortering in diverse prijzen. CHOCOLADELETTERS van Droste en Union Wilt u s.v.p. vroegtijdig bestellen Luxe Brood- en Banketbakkerij Willemsbeekweg 1, Umuiden-O. telefoon 14640. Canopusplein 5, Zeewijk telefoon 12006. Bij de Velsense politie zijn de vol gende voorwerpen als gevonden aan gegeven: étui met autosleutels, kinder handschoen, Lipssleutel, bankbiljet, polshorloge, zegelring, autosleutel (Ford Cortina), voetbal, broodtrom mel, want, damespolshorloge, étui met passer, potlood en tekenpen, herenhandschoen, regenjas, knipporte- monnee met inhoud, twee bankbiljet ten, kinderwant, meisjesgympak, sjaal ring met twee sleutels, damestasje, autoped, linker glacé dameshandschoen, étui met potloden en pennen, broche. Inlichtingen over deze voorwerpen kunnen dagelijks worden verkregen op het hoofdbureau van politie in Velsen, waar zij elke dinsdag en vrijdag van 16.30 tot 17.30 uur eventueel zullen wor den afgegeven.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1968 | | pagina 13