Droomwensen van de ouders vaak bepalend voor de keuze Voor kleintjes in flats is er anti-lawaai speelgoed RAAF SCHRAVENDIJK SCHRAVENDIJK Het argument St. Nicolaas- geschenken ANDERE TIJDENANDER SPEELGOED MANTELS en PAKJES Conventie is niet nauwkeurig" Leider van Zwarte Panters gezocht 17 89,95 De Mantelspecialist r VRIJDAG 2 9 NOVEMBER 1968 REGELMATIG NIEUWE MODELLEN van 59,95 Bont mantels I KUIPERS N.V. Oorlogsmisdaden Teak 35.00 52.50 65.00 110.00 97.50 210.00 210.00 59.75 82.50 22.50 13.50 225.00 95.00 2.40 KRUISSTR. HAARLEM TEL11491' POEFS SCHRAVENDIJK Kort nieuws -V HAARLEM Vader stapt met zoonlief van vier de speelgoedwinkel binnen om voor junior een montagedoos te kopen. De winkelier toont een op kleutervingers berekend exemplaar. Het kleine manneke is enthousiast. Vader vindt het maar niets en telt f 75 neer voor een volgroeide meccano doos. „Als hij er niets mee doet kan ik er altijd nog mee spelen", is zijn eerlijk commentaar. Zo zijn er ook ontelbare elektrische treinen over de toonbank gegaan, die alleen mogen rijden als papa er bij is. Maar juist op dit gebied is er toch wel een kentering te bespeuren. Steeds meer ouders beseffen dat je een kleuter zoiets nog niet moet geven en kopen een hou ten, een plastic of zo'n stofdichte opwind- trein, waarmee het kind zich zelf in de zandbak kan uitleven. Dit is een ervaring die veel speelgoed zaken opdoen. Er wordt veel minder klakkeloos gekocht dan vroeger, veel meer gelet op de leeftijd van het kind waar voor het speelgoed is bestemd. Niettemin laat nog menige vader of moeder zich te zeer door de eigen voorkeur leiden. De aloude stoommachine is daarvan een puffend en sissend bewijs. Waarom worden zoveel van deze speelg'oedwerktui- gen verkocht waarmee jongens van deze tijd toch geen binding hebben? Omdat vader in zijn jeugd zelf een stoommachine heeft gehad of omdat hij er toen zo graag een had willen bezitten? Een vleugje nostalgie, maar dan bij de moeders, verklaart misschien ook ten de le de enorme belangstelling voor poppen huizen. Zij stimuleren wellicht de aan koop daarvan, omdat zij er het droom huis in zien dat zij zelf waarschijnlijk nooit zullen bewonen. Er is nu zelfs een ADVERTENTIE van eigen ateliers ifh Topklasse in kwaliteit en afwerking tot en met Terlenka Regenmantels met "Borg" voering 59,95 chic en uiterst voordelig. Den Haag Rotterdam Leiden Haarlem Amersfoort Breda Tilburg Utrecht Haarlem: Grote Houtstraat 180 Tot St. Nicolaas zijn wij alle verkoopavon- den geopend. Ook a.s. maandagmorgen. Zweeds exemplaar met lichtaansluitingen en weggewerkte leidingen! De omzet in speelgoedwinkels loopt te rug. Dit wordt toegeschreven aan de veranderde speelgewoonten, ten dele weer een gevolg van gewijzigde woonomstan digheden. Een onderzoek heeft uitgewe zen dat kleine kinderen uit de hogere etages van flatgebouwen weinig buiten spelen. En als die kinderen binnen actief zijn moeten zij de buren ontzien. Er komt dan ook steeds meer speelgoed, waarmee zij intensief bezig kunnen zijn zonder la- waar de kinderen terecht kunnen, met elk groot flatgebouw een speelzaaltje moe ten zijn, bijvoorbeeld in het souterrain, waar de kinderen terrcht kunnen, met toezicht-bij-toerbeurt van ouders. Het ontbreekte de grotere kinderen ove rigens niet aan mogelijkheden om binnen bezig te zijn zonder dat de vloeren dreu nen en de muren schudden. Er komt steeds meer knutselmateriaal op de markt Meisjes kunnen nu ook wandkleden bor duren. De bouwsystemen worden talrijker en vernuftiger. Lego's Duitse concurrent Fischer Technik bijvoorbeeld heeft per- fekte nylon tandwielconstructies. En voor toekomstige carrières in de elektronische industrie legt Philips de grondslag met zijn bouwdozen. Voor de kleintjes is er een nieuw type mozaïekwerk, dat hen helpt in dimensies te denken. In de speelgoedbranche is men er erg gelukkig mee, dat hout weer favoriet is voor de kleuters omdat plastic, hoe per fect ook, toch maar een dood materiaal is. Uit plastic is overigens heel fraai een compleet „maanprogramma" samenge steld met allerlei ruimteschepen en maan- voertuigen, die weliswaar op fantasie be rusten, maar wel degelijk raakpunten met de realiteit hebben. In de handel ver wacht men, dat deze collectie erg popu lair zal worden bij de jeugd tot 10, 11 jaar. Waar speelgoedzaken grote voorraden van in huis moeten hebben: de legpuzzels. Ze zijn er nu zelfs met 2500 stukjes. De vraag naar dit artikel is evenals trou wens naar schaak-, dam-, scrabble en ta felspelen enorm toegenomen, wel een bewijs, dat jong en oud nog steeds heel veel geduld kunnen opbrengen. Vaak wordt door de hele familie aan legpuzzels ge zwoegd. Het is ook een curieus verschijn sel, dat de houten puzzels, die vroeger voor vijfjarigen werden verkocht, nu door twee- en driejarigen worden gelegd in een tempo, waarvan een volwassene staat te kijken. Het is elk jaar omstreeks deze tijd weer een veel gehoorde klacht, dat het zo moei lijk is cadeaus te vinden voor de grote meisjes, terwijl die voor de grotere jon gens te kust en te keur te koop zijn. Is dat werkelijk zo? Er zijn echt wel mo gelijkheden genoeg, maar het meisje wordt er al gauw te oud voor gevonden. „Als jongens 12 jaar zijn en meccanodozen vragen vindt niemand dat ongewoon. Maar bij het meisje ligt dat anders. Een meisje van 12 jaar krijgt al gauw te ho ren „dat ze daarvoor veel te groot is". Maar ouders moeten het niet kinderach tig vinden als hun dochter van 10 of 11 jaar nog om een pop vraagt. Ze heeft er behoefte aan, niet alleen om er mee te spelen, om er kleertjes voor te maken maar ook omdat zij onbewust het af scheid van de kindertijd voelt naderen en omdat zij alles tegen een pop kan zeg gen. Die laatste pop blijft ook meestal bewaard. De poppen in de speelgoedzaken zijn de laatste jaren sterk van karakter veranderd Het type Duitse meisje met het ronde kopje heeft zich heel lang kunnen hand haven, maar is nu onder invloed van de inmiddels alweer vrijwel voorbije-Bar- bie-rage en tienerpoppen van groter for maat op de terugtocht. De poppenmoeders stellen tegenwoordig hoge eisen aan het uiterlijk van hun kind, met het gevolg dat de poppen persoonlij kheidjes zijn geworden met heel expressieve gezichtjes en wat sommige Franse tienerpoppen betreft met een uitgesproken „sexy" voorkomen. En dar te bedenken, dat nog in 1964 de importeur van de Barbie's ad viseerde, deze pop niet zonder kleertjes in de etalage te plaatsen omdat er mis schien aanstoot aan zou worden genomen dat zij borstjes heeftNu zijn er zelfs poppen van beiderlei kunne met de duidelijke kenmerken daarvan. Er is nog iets aan het veranderen. De grootouders worden jonger. Er gaapt dus een minder wijde kloof tussen de periode dat zij zei speelden en de tijd, dat zij speelgoed voor hun kleinkinderen komen uitzoeken. Met het resultaat dat er met veel meer verstand en begrip wordt gekocht. Maar natuurlijk maakt de speel- goedhandel het ook nog wel eens anders mee. Zoals de verkoper die ons zei: „Ik kreeg een oude dame in de zaak, die iets kwam uitzoeken voor haar kleinzoon van twee jaar. Op mijn suggestie hem een houten trein te geven antwoordde ze verontwaardigd: „Mijn kleinzoon is te groot voor 'n houten trein". Waarop ik niet kon nalaten haar te vragen: „Dan krij gen we zeker als hij vijf jaar is een ver lovingskaartje?" ADVERTENTIE Als vakhandelaar rijn vrij er trots op U een witte raaf onder de naaimachines te kunnen bieden: de EFKU! De Efku Is een échte MERKMACHINE en heeft de goede hoedanigheden van veel duurdere machines. Toch kost een LICHTGEWICHT zig-zag met vrije arm maar 398,I! NAAIMACHINES Grote Houtstraat 112 Haarlem Telefoon 0 23 -11142 DEN HAAG. Nederland heeft zich in de algemene vergadering van de Ver enigde Naties onthouden van stemming over een internationale conventie met be trekking tot het niet verjaren van oorlogs misdaden en misdaden tegen de mense lijkheid. Zoals gemeld is heeft de alge mene vergadering de tekst dinsdag goed gekeurd met 58 stemmen voor bij 36 ont houdingen. Nederland heeft altijd veel belang ge hecht aan een dergelijke conventie. De Nederlandse delegatie heeft echter r^eds in het commissiestadium de nadruk ge legd op haar voorbehoud en twijfel ten aanzien van een conventie waarin andere dan strikt juridische maatstaven worden verwerkt. Aan de tekst zijn elementen toegevoegd, die verder gaan dan de oor spronkelijke aanbevelingen. Bovendien beantwoordt de tekst als geheel naar het inzicht van de delegatie niet aan de ver eiste maatstaven van juridische nauwkeu righeid. De Nederlanders twijfelen er aan of de conventie met succes kan bijdragen tot de codificatie van internationaal recht aldus de motivering van de Nederlandse vertegenwoordiger. ADVERTENTIE LEDERWAREN Een vast adres voor SINT NICOLAAS ELEGANTE DAMESTASSEN STIJLVOLLE DOCUMENTMAPPEN en talloze kleinere geschenken van leder. Bezoek op de le ETAGEonze rijkgesorteerde afdeling SPELLEN EN SPEELGOED Schaak - Roulette - Stratego - Biljart - Lego Mahjong - Sjoelbakken - Puzzels. GROTE HOUTSTRAAT 51 In het begin sloeg hij er geen acht op. Hij deed zijn dagelijkse plichten met de vreugde van zelfgekozen on vermijdelijkheden, schreed door het kringetje van zijn leven als een uitverkoren kenner van goed en kwaad, at de boterhammetjes die de huishoudster van de pastorie voor hem klaarmaakte en voelde zich, zoals sedert de eerste dag van zijn priester wijding, een klein beetje zweven. Maar steeds vaker voelde hij zich onwel. Hij zweefde niet meer voortdurend, hij zakte nu en dan op de grond. Hij kon zijn gedachten niet meer zo devoot rangschikken en soms brak het angstzweet hem uit. Toen wist hij het plotse ling heel zeker: er haperde iets aan zijn celibaat. Dat was een ernstige zaak. Een griep gaat over, een ge broken arm heelt zichzelf op den duur. Maar een haperend celibaat geneest niet. Het wordt erger en erger, tot het afsterft. Hij durfde er met niemand over praten en hij verborg zijn gezicht, omdat hij bang was dat iemand zijn kwaal zou raden. De visioenen waren het ergst. Vroeger zag hij in zijn dromen en soms zelfs overdag glanzende gestalten in witte klederen, geslachtloos en doorschijnend, tokkelend op gouden instrumenten of doel loos wat heen en weer vlie gend. Nu zag hij vrouwen. Geen witte, doorschijnende vrouwen met gouden aureo len om het hoofd, maar kleu rige, malse vrouwen met strakke jumpers over gewelf de lichamen, met rode lippen en bruine benen. En niet al leen vrouwen. Hij zag ook kinderen. Bij zijn huisbezoeken zag hij geen dolende zielen meer, maar huisgezinnen die ont sproten waren aan warmbloe dig leven, kinderen die in roze of blauwe wiegen lagen en over wie zich een moeder boog, die een bLozende getuigenis was van de manier waarop dat kind in die wieg was gekomen. Hij zweefde niet meer, hij sjokte over de aarde die plot seling moerassig leek te zijn geworden en zijn voeten vast zoog. Hij voelde zich niet meer uitverkoren, maar ver doemd ais een uitgestotene, een vreemdeling, een hans worst in een vreemd pak met duizend knoopjes. Hij kreeg het gevoel dat zijn witte boordje achterstevoren zat, als hij de jongens en mannen zag in hun sporttruien en openhangende bloeses. En hoe hij ook speurde, hij zag geen gouden glans, geen zielen die geleid moesten worden, geen transparante witheid. Hij zag huizen en bomen en mensen en auto's en alles wat plomp en zwaar op aarde stond, met niets erboven dan lucht en wolken. Er stonden geen lad- lers de hemel in, want de he mel was dicht. Zijn ouders waren dood, maar hij had bij hen niet kunnen aankloppen met zijn haperend celibaat. Zij zouden, als zij nog in leven waren ge weest, eraan dood zijn ge gaan. Hij had nog een ongetrouw de tante op de Veluwe. Om trent Kerstmis stuurde hij haar een korte, traditionele brief: „Moge Gods zegen u ook komend jaar behoeden en leiden, ik wens u veel devo tie iViet de heilige feestdagen en een zalig nieuwjaar". Zij schreef dan terug: „Groeten van tante Fien, bedankt voor de brief en van hetzelfde." Zo ging dat ieder jaar, maar het kon niet gelden als een blijk van vertrouwelijkheid. Toch was zij de enige die hem raad kon geven. Hij ging naar de Veluwe. Tante Fien was lang en ma ger, ongebogen in haar ouder dom, onbeschadigd geconser veerd als een antieke hoek kast. Zij was verbaasd, maar vriendelijk. Het zag er in haar huis niet naar uit dat zij dagelijks beatfestijnen gaf. Zijn komst leek een ge schenkje, iets onverwachts in een saaie wachttijd op de dood. Hij kwam niet te voorschijn met zijn grote zorg, maar be trad lange omwegen met ogenschijnlijk onschuldige vraagjes. „Hoe ik over het huwelijk denk?" zei tante Fien vinnig. „Wees blij dat je eraan ont snapt bent. Het heet een in stelling Gods, maar het lijkt mij eerder een voetangel van de duivel. Ik zie het om mij heen. Vaders die drinken, moeders die de beest uithan gen, kinderen die eronder lij den. Slovende huisvrouwen die met hun dertig eruit zien als zestig. Mannen die ze nuwtoevallen krijgen van schreeuwende kinderen, kin deren die komen zonder dat ze gewenst zijn en alleen maar geaccepteerd worden om de kinderbijslag. Families die alsmaar groeien en elkan der het leven zuur maken, dochters die ouders ontluis teren en zoons die in de ge vangenis raken. Wat heb jij het eigenlijk gemakkelijk ge troffen." Hij luisterde terneergesla gen, omdat hij gehoopt had dat zij al pratende de zwaar te van het celibaat zou gaan beseffen. Maar zij was zelf ongetrouwd gebleven. Haar celibaat werkte prima. „Zijn er geen goede huwe lijken?" vroeg hij. „Er zijn heel goede huwe lijken", zei tante Fien. „Maar ik ken er weinig. Trouwen en kinderen krijgen is de roe ping der mensen. Maar waar om moeten ze er zo'n stampij om maken? Ik heb er niet aan meegedaan. Ik behoef mezelf niets te verwijten. Het celi baat is geen offer, als je om je heen kijkt. Het is een ze gen." Zij zat een lange tijd stroef voor zich heen te staren en zei toen: „Er is voor mij één degelijk argument geweest om niet te trouwen." „Dat begrijp ik", zei hij. „Maar niet iedereen is zo ver standig en nuchter. Soms is de natuurdrift „Jij begrijpt niets", zei tan te Fien. „Het enige argument waarom ik niet getrouwd ben is, dat niemand mij ooit ge vraagd heeft." Hij zag een eenzame traan snel langs de hoekkast om laagtrippelen en wist, dat tan te Fien voor niets op de we reld was geweest. Toen hij was uitgetreden en getrouwd, en kinderen had, zweefde hij weer. Maar niet op eigen kracht. Hij steunde op blonde kinderkop jes en een warme, vertrouw de schouder en hij zag in zijn visioenen heerlijker din gen dan in een witte hemel ooit zullen zijn. Zijn celibaat was pijnloos weggenomen. Net als een blindedarm, die dient ook nergens toe. ADVERTENTIE POEFS met naaibakje MIMI-SETS Palissander Noten COCKTAIL-ROKFAUTEUILS 135.00 122.50 GROTE ROKFAUTEUILS solide met effen stof GROTE „PARKER" FAUTEUILS 265.00 KAMEELZADELS TAFELKLEDEN 100% scheerwol 94.60 VOETENSCHOMMELS HAARDBANKJES OUD-HOLI ANDSE KASTJES eiken met 3 laden TV KASTJES afro-teak BROCAATKLEEDJES ovaal-rond en vierkant in alle maten vanaf SAN FRANCISCO (Reuter) De Amerikaanse politie zit achter zwart-pan- terleider Eldridge Cleaver aan, die op gerechtelijk bevel de gevangenis in moet. Hij is onvindbaar. Er zijn geruchten dat hij naar het buitenland is gevlucht. De 33-jarige Cleaver werd twee jaar geleden voorwaardelijk in vrijheid gesteld nadat hij van dertien jaar gevangenisstraf er acht had uitgezeten. ADVERTENTIE SCHRAVENDIJK Lederwaren Grootste keuze Marokkaanse en KAMEELZADELS 1e ETAGE Grote Houtstraat 51 Demonstratie. Nu blijkt dat wel 225 miljoen extra voor oorlogsmaterieel kan worden uitgegeven heeft de Alge mene Studenten Vereniging Amster dam aangekondigd woensdag 4 decem- bre een demonstratie te houden als die dag minister Veringa van Onderwijs en Wetenschappen de Amsterdamse uni versiteit zal bezoeken. Voorts wordt ook 's middags een demonstratie in de binnenstad voor alle betrokkenen bij het onderwijs gehouden. De betogers i Isen meer geld voor onderwijs. Universiteit. De ledenraad van de ASVA heeft besloten onder bepaalde voor waarden zitting te nemen in de com missie Belinfante, een adviescom- missie-Belinfante, een adviescom- de Amsterdamse universiteit. Een der voorwaarden is dat de commissie een „gangmaker" moet zijn van de discus sie, die in alle faculteiten moet wor den gestimuleerd en zij mag per sf niet een uiteindelijk adviserende func tie hebben. 4

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1968 | | pagina 17