Na dagenlange tegenwerking
vurige wraak op Fenerbahce
mmu
zie Ajax in de finale komen"
ZEVEN VAN
DE ACHT
Ajax-DWS is
uitgesteld
Turkse waardering
voor Ajacieden
VRIJDAG 29 NOVEMBER 1968
27
pfl
wËBm
S - m W0 Wwm
f - m mm
mm i
mmmm
iÊÊÈÊrê
Kabaal
Conditie
mmmrnwm,
WÈÊkSSfeff"
is
v'
-
Heer en meester
Hans Rombouts
AJAX HEER EN MEESTER IN DE MODDER
gggs&RSïSS?
"flPI
Na de wedstrijd, na de modder, vJ.n.r. Bals, Van Duivenbode, Groot, Nuninga, Swart, Muller en I ronk.
(Van onze sportredacteur)
ISTANBOEL Abdullah Aljaber Alsabah, minister
van Handel van Koeweit, steenrijke oliemagnaat met
vakantie in Istanboel, al waar hij door een uitgebreide
lijfwacht wordt omringd, wist het eerste doelpunt van
Ajax op zijn hoge waarde te schatten. Hij had voor dat
schitterende schot, onbetaalbaar voor Ajax, dat de uit
schakeling van Fenerbahce betekende, een bedrag van
tweehonderd dollar plus een kostbaar horloge over. „Een
juweel van een doelpunt", aldus de prins, die bepaald
alles van edelgesteenten en karaten afweet. De treffer
van Keizer was als een topaas, het flitsende schot van
Ajax' linksbuiten deed in één slag alle ellende van de
HMM8
I
-
DEN HAAG. Zeven van de acht
kwartfinalisten in het toernooi om de
Europese beker voor landskampioenen
zijn thans bekend. Het zijn Benfica (Por
tugal) en A. C. Milaan (Italië), die in de
tweede ronde vrijgeloot waren en A.E.K.
Athene (Griekenland), Spartak Trnava
(Tsj.-Sl.), Celtic (Schotland), Manches
ter (Jnited (Engeland) en Ajax (Neder
land). De achtste plaats zal worden in
genomen door de winnaar van de ont
moeting tussen Real Madrid en Rapid
Wenen. De eerste wedstrijd eindigde in
een 1—0 overwinning voor Rapid De
retumwedstrijd vindt volgende week
woensdag in Madrid plaats, een dag na
dat in Genève de loting is verricht voor
de kwartfinales.
Groot, links, en Cruyff juichen. Het
tweede doelpunt van Ajax is ge
scoord.
week vergeten. Het betekende vurige wraak op Fener
bahce, dat met alle middelen getracht heeft Ajax uit
zijn ritme te halen. Voorzitter Van Praag: „Ze zijn aan
hun eigen tactiek en gemarchandeer ten gronde gegaan".
Van Praag, die eerder op de dag de deur voor zich dicht
zag gesmeten in het kantoor van de Turkse voetbal
bond, waar de bond en Fenerbahce scheidsrechter Ritter
dusdanig onder druk zetten, dat de Roemeen wel moest JD IA I ClOCÏ I K
besluiten om de wedstrijd te laten doorgaan tegen de iVILLd ^lUUlöt AJV
wil van Ajax, zoog deze triomf diep in zich op. „Ik ben
natuurlijk ontzettend blij, dat het door gegaan is, omdat
we met 20 gewonnen hebben maar ik blijf er nog
steeds bij, dat het een krankzinnige beslissing is geweest
te spelen op dit veld. Dit is levensgevaarlijk, zoiets".
Ajax heeft onder deze uitzonderlijke omstandigheden of juist daardoor bewezen
van grote internationale kracht te zijn. De veelomstreden scheidsrechter Ritter,
die na zijn weifelachtige houding van de voorgaande dagen een metamorfose had
ondergaan en een uitstekende referee bleek te zijn, had niets dan lof voor de Am
sterdammers over: „Een grootse ploeg. Ik zie dit Ajax in de Europa-Cupfinale
komen en dan die doelpunten, die waren geweldig". Ajax was groots in dit his
torische voetbalgevecht op een onbespeelbaar terrein. Michels glom van genoegen
tussen zijn mannen: „We hebben hier nu alles meegemaakt, alle ellende, die maar
denkbaar is, dan is het moeilijk om alles eruit te halen; je zit maar te wachten,
je weet niet of je wel of niet kunt spelen, al die chicanes. Het is onvoorstelbaar,
wat die Turken hehben uitgehaald en dan komt er die narigheid met het veld bij.
Ga eens na: twee maal 45 minuten vechten, vechten, terwijl je nauwelijks nor
maal kunt lopen op het middenveld. Als je niet de kracht hebt je te ontworstelen
aan de druk van die omstandigheden het publiek werd tot massa-hysterie ge
dreven ga je er aan". En Michels dan over het doelpunt van Keizer: „Ik was
zo ontzettend blij met dat doelpunt. Op dat moment was het gebeurd; de mannen
hebben hun beheersing behouden. Ik blijf zeggen, dat, na alles, wat er voorge
vallen is, deze club niet in het internationale voetbal thuishoort". De cbach van
de Amsterdamse ploeg had geen plaats gekregen langs de lijn, daar was niet
voor gezorgd. „Ik heb het nog aan Molnar gevraagd en die wist van niets". En
dokter Rolink: „Er waren twee dug-outs, maar er zaten vreemde lieden in, die
er niet uitgingen".
Het doorgaan van dit meest bizarre
voetbalgevecht in de Europa-Cup-historie
(het had in feite niets meer met voetbal
te maken) was 's middags rond het mid
daguur nog onzeker geweest. Het had on
afgebroken geregend en het veld was dan
ook slechter dan woensdag, toen Ritter
wel besloot tot afgelasting. De Roemeen
voerde nu onder de ogen van een groepje
officials en journalisten een merkwaar
dig schouwspel op. Hij ging in het doel
staan, liet zich onder vuur nemen
Horn nam een strafschop en hij ging
wat dribbelen. Hij durfde niet te beslui
ten en wilde nog met de voorzitters van
heide clubs spreken, aanvankelijk in het
Hilton-hotel, maar plotseling wilde hij
toch maar liever naar het gebouw van de
Turkse voetbalbond. Daar werd de Ajax-
voorzitter buiten de kamer gesloten, waar
de Turken Ritter in mee hadden ge
nomen. Van Praag was uiteraard woe
dend. Hij moest tenslotte toch accepteren,
dat er gespeeld zou worden. En dan niet
om zeven uur, maar om zes uur plaatse
lijke tijd.
Hulshof, links, en Pronk in duel
met een van de Turkse aanvallers.
De spelers van Ajax hadden inmiddels
's morgens op het politiebureau gezeten
door een aanrijding met de bus, waarmee
ze op zoek waren naar een trainingsge
legenheid. De aanrijding viel gelukkig
mee en het elftal vond even buiten Istan
boel een landje, waarop wat gelopen kon
worden. En dat is dan Europa-Cup-voet-
bal.
Men moet dit alles weten om de pres
tatie van Ajax in zijn juiste perspectief
te zien. Men moet bijvoorbeeld in dit
verband ook weten, dat de normale spe
lersingang van het stadion dicht was,
toen de Amsterdammers voor de wed
strijd arriveerden. Men moet ook weten,
dat de watervoorziening in de kleedka
mer van Ajax slecht was. Ajax groeide
in dit moeilijke, maar toch wel zijn fijn
ste uur tot een ploeg met karakter. Het
bleef beheerst onder de felste charges
van de Turken, die alle mogelijke listen
en lagen te baat namen om Ajax op de
knieën in de modder te krijgen. Muller,
die op een gegeven moment een uiterst
vreemde spring-partij liet zien, omdat
men van alle kanten naar zijn benen
trapte: „Ik moest springen voor mijn
leven, gruwelijk, en dan dat zware veld,
waar je niets met de bal kon doen". Mul
ler noemde ook de factor van het pu-
boek (dat opgezweept was door het steeds
maar weer herhaalde radioverslag van
FenerbahceManchester City, afgewis
seld door het staccato van het clublied
van Fenerbahce).
„Het was zo'n kabaal, dat we elkaar
in het veld niet konden verstaan, we
konden elkaar geen aanwijzingen geven".
En dan over de Nederlandse supporters:
„Ik heb respect voor die mensen, we
hoorden opeens de zilvervloot tussen dat
Turkse geweld". Voor Bals was het zijn
victory day. Toen hij in de eerste minuut
al die knal van Abdullah eruit hield,
wist hij dat de godinnen de draad naar
zijn vroegere successen weer hadden op
genomen. „Ik was helemaal zeker van
mijzelf, natuurlijk was het wel zwaar in
die bagger, het was gevaarlijk om eruit
te komen, omdat je de reacties van de
bal niet kon peilen; ik slipte af en toe
wel weg, maar het ging toch lekker". Het
was duidelijk, dat het geweldige optreden
van de Ajax-captain voor iedereen extra
voldoeninggevend was, omdat de negatie
ve uitlatingen van de laatste tijd over
Bals iedereen hadden dwarsgezeten. Ook
bij Fenerbahce was men uitermate ver
baasd over het voortreffelijke keepen
van de Nederlandse doelman. Zo zei Mol
nar, die geen excuus aanvoerde en de
overwinning van Ajax juist noemde:
Wat was die Bals fantastisch, hij stopte
alles". De coach bracht nog wel een fac
tor naar voren, die zijn ploeg volgens
hem in het nadeel gebracht heeft ten op
zichte van Ajax: „De spelers van Ajax
waren veel groter dan die aanvallers van
mij", alsof dat op het modderveld, waar
op men eigenlijk alleen varkens met goed
fatsoen had kunnen loslaten, juist niet
een nadeel kon zijn.
Ogun, nog één van de gevaarlijkste
Turkse aanvallers, kwam wel met duide
lijke oorzaken voor de nederlaag aan
dragen: „Wij schoten in conditie te kort
en dat was juist in zo'n wedstrijd als
deze van doorslaggevende betekenis". Bo
vendien meende hij: „Ajax speelde intel
ligent voetbal, waarbij dan nog komt, dat
de Nederlanders regen en sneeuw ge
wend zijn". Ogun wist niet, dat de Ne
derlanders ook geen ervaring hebben met
spelen op zulke velden, omdat geen en
kele Nederlandse scheidsrechter het in
zijn hoofd zou halen om een wedstrijd
op zo'n terrein te laten doorgaan. Voor
Molnar en trainer Basri was de opmer
king van Ogun over het tekort aan con
ditie duidelijk een aanval op de trainings
methoden van beide heren.
Molnar, de veel geplaagde, die het ex
traatje van 25.000 gulden aan zijn neus
voorbij had zien gaan (Dat bedrag was
hem toegezegd bij uitschakeling van
Ajax) en bovendien met een vijftiental
souvenirs bleef zitten (hij had die aan
de Nederlandse journalisten willen over
handigen om zijn komst naar Nederland
stormrijp te maken) haalde zjjn schouders
op over de opmerking van Ogun: „Waar
we ons nu mee bezig moeten houden is
de nationale competitie en de beker. We
hebben wel een stevige en produktieve
midvoor nodig". En weer kwam de naam
van Danielsson, de Zweed van Ajax naar
voren. Danielsson zelf daarover: „Ik weet
van niets, ik heb nog geen contact met
Fenerbahce gehad".
Of Danielsson graag naar de Turkse
club zou gaan, is een andere zaak. Hij
was het met zijn ploeggenoten eens, da/t
Fenerbahce gemeen en schandelijk ge
voetbald heeft. Nuninga, die voor zijn
doen opmerkelijk fors en fel in het mod
derbad opereerde hij revancheerde zich
na een klap en werd nog een keer achter
na gezeten door Ogun toonde na afloop
zijn been, helemaal opengehaald vanaf de
kuit tot boven de knie: „Moet je nou eens
DEN HAAG De competitie wedstrijd
AjaxDWS, die voor zondag is vastge
steld, wordt uitgesteld. De KNVB heeft
deze beslissing genomen in verband met
de wedstrijd FenerbahceAjax, die gis
teren voor het toernooi om de Europa
Cup werd gespeeld.
ISTANBOEL. De laatste herinne
ringen,. die de Ajacieden aan Istanboel
zullen overhouden, zijn van vriendelijke
aard. Nadat zij tweemaal drie kwartier
de beangstigende confrontatie met het
Turkse voetbal op een onbespeelbaar
terrein hadden doorstaan, werden zij bij
net verlaten van het stadion toegejuicht
door Turkse supporters. De Fenerbahce-
aanhang was, toen alles verloren was,
maar al te geneigd de grootheid van de
Nederlandse kampioen op voetbalgebied
te erkennen. Zo'n houding verzacht het
leed om de nederlaag. Voor de elf bemod-
derde, haast onherkenbare Nederlanders
moet het geweldig hebben aangedaan.
Een soort erkenning, dat zij deze avond
ondanks alle ruwe aanslagen op lichaam
en geest, de meerdere waren gebleven.
Dat alles was nog niets vergeleken bij
de ontvangst die de ploeg in het Hilton-
hotel van Istanboel ten deel viel. De nog
in de Turkse hoofdstad aanwezige sup
porters maakten er een geweldig feest
van.
m Ml
'X*
-v.-
Groot in conflict met enkele Turkse
spelers.
zien, zo gemeen als hier gespeeld werd heb
ik nog niet meegemaakt, 't Was nu en dan
zelfs beangstigend". Een Muller: „In Am
sterdam speelden die lui geniepig, maar
het haalt niet bij wat ze nu getoond
hebben".
En toch was Ajax heer en meester in
het stadion, waar vlak voor de wedstrijd
prikkers nog een hopeloze strijd tegen de
waterovervloed hadden gevoerd.
Ajax speelde natuurlijk verdedigend en
deed dat zeer knap. Met Vasovic als de
superverdediger en voor hem de fanatiek
strijdende Swart, die zich schijnbaar met
enorm genoegen in de modderbrij stort
te, de sterk spelende Pronk („Het was
soms net of je je schoenen niet meer
voelde in de blubber"), die de hele ver
toning een comedy capers-toestand noem
de, de hard werkende Hulshoff en de on
vermoeibare Van Duivenbode. Op het
middenveld trachtten Muller, Groot en
Nuninga de Turkse aanvallen al zo veel
mogelijk te ontregelen, hetgeen vaak ook
lukte.
En in de spits stonden dan Keizer en
Cruyff als gevaarlijke handenbinders van
Fenerbahce's mankracht. Cruyff, een nu
al als vedette bewonderde speler in Tur
kije het publiek begon tegen het einde
zelfs zijn naam te scanderen, ja zeker het
Turkse publiek geloofde terecht, dat
het optreden van hem en Keizer van
groot belang is geweest. „Met zijn tweeën
hebben wij vier man achter vastgehou
den. Zo bleven er maar zes over voor
onze verdediging, waarin Bals schitterde.
Allemachtig, wat was die man groots cri
mineel". Voor die grootse man was de
victorie in Istanboel het mooist.
