A Het kruisverhoor INZAKE KISTEMAKER-PROJECT Veel waardering in de Kamer voor minister De Block Panda en de meesteivluchtvaartkundige POLLE, PELLI EN PINGO Duitse episcopaat breekt met theoloog Halbfas ngestipt m Ons vervolgverhaal Ontwikkeling bewijst mijn gelijk zegt D'66-Kamerlid De Goede I Rijksambtenaren niet vrij op vrijdag na kerst Twee miljoen voor hulp in Biafra en Nigeria Jac. v. d. Noord Zn. n.v. WOENSDAG 4 DECEMBER 196 8 7 door John Rowan Wilson KUIPERS N.V I erh oor Studenten in Leuven staken twee dagen Kees Stip Dierentuin overgenomen ALLES VOOR UW BOOT 9) zich, betrekkelijk jong en met de re putatie een energieke figuur te zijn, zou hij misschien degene kunnen zijn die een regeling tot stand zou kun nen brengen. Hoe onredelijk Line ook mocht zijn, hij kon nauwelijks weigeren te luisteren naar de voor zitter van zijn eigen genootschap. „Denk je dat Hartly zal willen meewerken?" vroeg Gilling. „Ik zou niet weten waarom niet. Hij zal niet graag zijn voorzitters periode met een dergelijke storm be ginnen. En hoe je ook over Line mag denken, hij is een vooraanstaand lid van het genootschap. Als hij zich in de rechtszaal ruïneert, is dat slecht voor de gehele medische stand. En ik weet toevallig dat Hartly ook bij zonder gebrand is op dat plan voor een medische academie. Als dat niet doorgaat, zou zijn verheffing in de adelstand wel eens niet door kunnen gaan. Het is in zijn eigen belang om mee te werken." „Uit jouw mond klinkt het alle maal erg gemakkelijk" zei Gilling. Hij wist dat Trimble van dit soort dingen hield van het manipuleren, de intrige, de beloften en beloningen, het beschermheer spelen, het was zo wel zijn werk als zijn liefhebberij. Zelfs als hij zei dat de zaak er slecht voor stond, zei hij dat met een zekere voldoening alsof hij meer mogelijk heden voor zijn speciale talenten voorzag. Hij hield van dramatische en opwindende situaties, hij kon van geheimen evenmin ooit genoeg krij gen als van oesters en kreeft Op zijn eigen manier amuseerde hij zich kos telijk. „Wat stel je voor?" vroeg Gilling. „De minister stelde een lunchbij- eenkomst voor. Aanstaande vrijdag. Ik, Maxfield, Hartly, Maclaren van het ministerie en jij. Om over dat plan voor een academie te praten. Ik denk wel dat we het gesprek op de zaak kunnen brengen en Hartly kunnen doen inzien hoe veel er voor hem op het spel staat. Wat denk je daarvan?" „Het is erg vriendelijk van de mi nister". „Hij houdt van aanpakken. Kan ik hem zeggen dat je komt? Kwart voor een op het ministerie". „Dank je zeer". Gilling noteerde het tijdstip in zijn agenda en keek tersluiks op zijn horloge Het was al bijna half drie. „Het spijt me heel erg maar ik zal me moeten haasten. „Wil je geen dessert? Wat aard beien? De hemel mag weten waar ze die om deze tijd van het jaar van daan halen". „Nee, dank je". Gilling begon zich onbehaaglijk te voelen. Hij schaamde zich voor de slechte gedachten die hij met betrekking tot Trimble had gekoesterd. Het was allemaal heel mooi om hatelijk over hem te doen, over zijn eten en drinken en geld zucht, over zijn intriges en roddel praatjes maar hij toonde zich een vriend in de nood. Natuurlijk liepen zijn belangen parallel met de jouwe en hielp hij door jou te helpen ook zich zelf. Maar toch Het was net als de lunch zelf dacht hij, terwijl hij Trimble de rekening zag tekenen. Je wist dat het Trimble niets kostte, dat ze zou worden opgevoerd in een van zijn ontelbare onkostendeclara- ties en betaald zou worden door een of ander genootschap waarmee hij betrekkingen onderhield. Je had eigenlijk niet eens met hem willen lunchen. En toch had je het gevoel dat je hem iets schuldig was, een gevoel dat door geen logische rede nering verjaagd kon worden. Hij was op Trimble aangewezen, dacht hij. Hoe het hem ook tegen de borst mocht stuiten, er was geen ont komen aan. Macht smeedde net als tegenspoed vreemde banden. Zoals armoede je bij de armen opsloot, zo werd je door macht bij de machtigen opgesloten en kon je je vrienden al leen zoeken bij de belangrijke en in vloedrijke figuren. Zoals bij alle be sloten gemeenschappen was je nolens volens aangewezen op hen die er ook deel van uitmaakten. In een stem ming van filosofische melancholie verliet hij het restaurant terwijl Trimble hem bij zijn elleboog vast hield en hem naar buiten loodste. Toen ze op straat stonden, trof hem een windvlaag en zijn hoofd begon pijn te doen. Ondanks zijn goede voornemens had hij toch te veel moezelwijn gedronken. HOOFDSTUK 2 Leslie Perrin. oudste vennoot van Goldman en Mackintosh, keerde na een lichte lunch in de Carrick Club ongewekt terug naar zijn kantoor in Lincolns's Inn. Hij had nog net een half uur voor zijn afspraak met Sir Thomas en hij was iemand die zich graag vertrouwd maakte met de stuk ken eer hij met een cliënt een ge- snrek had. Het maakte altijd een be tere indruk als je de feiten in je hoofd had dan dat je in het dossier moest bladeren om ze op te zoeken. Terwijl hij door het kantoor van het personeel liep, zei hij tegen zijn se cretaresse: „Ik zou graag het dossier- Gilünig en Line willen hebben". „Het ligt op uw bureau, meneer Perrin". „Mooi zo". Een vaag glimlachje gaf blijk van zijn waardering. Hij ging ziin eigen kantoor binnen en naar zijn bureau lopend, keek hij met vol doening het vertrek rond. Perrin was geen voorstander van de Britse cul tus van stof en wanorde, van onge wassen ramen en door de motten aan- gevregen folianten. De inrichting van zijn kantoor was elegant maar een voudig een dik Perzisch tapijt, zware imitatie-Chippendale meube len van Maples, glanzend mahonie, verse bloemen op de tafel, keurige boekenplanken en een enorm bureau. Hij zelf, een stevige figuur, was voor treffelijk gekleed. Hij zette zich ach ter zijn bureau en streek met zijn hand over de bovenkant van zijn schedel. Hij was daar bijna helemaal kaal maar hij had de gewoonte aan genomen om lange haren van de zij kant over de kale plek te leggen om (Wordt vervolgd) yy (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG Minister De Block (eco nomische Zaken) heeft gisteren in de Tweede Kamer veel waardering gekre gen voor de plannen tot internationale uitvoering van het project-Kistemaker. Het project-Kistenmaker is het Neder lands-Duitse procédé (de zogenaamde ultra-centrifugemethode) om uranium te verrijken. Deze method* is aanmerkelijk goedkoper dan de algemeen toegepaste gasdiffusie-methode. De heer De Goede (D'66) heeft het project indertijd in de belangstelling ge bracht toen het door Franse manipulaties in Euratom buiten spel dreigde te wor den gezet. Minister De Block heeft nu mogelijkheden tot samenwerking gevon den met Engeland en Duitsland, die al bij het project waren betrokken. „Ik ben blij", zei de heer De Goede gisteren ironisch, „dat het project nu wel rijp blijkt te zijn voor internationale aan pak". Minister De Blo k had namelijk ruim een half jaar geleden gezegd, dat het plan daar nog niet aan toe was, en dat hij het voorstel daarom buiten de onderhandelingen in Euratom had gehou den. „De openbaarheid", zo constateer de de D'66-afgevaardigde, „heeft het pro ject kennelijk een stuk verder gehol pen". Evenals indertijd kreeg de heer De Goe de ook nu weer schepe kritiek van de V.V.D. en van de K.V.P. voor de manier waarop hij minister De Block aan het bestaan en het belang van het project- ADVERTENT1E Met de Efku hebben wij In de rooe qeschoteo. Dat is ook geen wonder want iedere Efku is een technisch juweel van door-en-door betrouwbaar. Als vak handelaar wil je alleen Iets goeds verkopen. Fijn, dat er voor 398,— een LICHTGEWICHT zlg-zag is met vrije arm II NAAIMACHINES Kleine Houtstraat 112 Haarlem Telefoon 0 23 - 11142 8. Joris en de vliegtuigbouwer Aviaar werden naar een auto gebracht en even later verlieten ze het vliegveld. „Heel prettig zo'n ritje naar Uw fabriek, merkte Jo ris op. Hij had besloten om wat meer uit te vinden over de heer Aviaar, en dit leek hem een geschikte ge legenheid. „Reeds lang heb ik kennis met u willen maken". „Oh, ja?" vroeg de ander. „Ach waarom ook niet? Tenslotte zijn er een paar miljoen florijnen mee ge- gemoeid. Mijn project vormt een hoogtepunt in de luchtvaart". „Een paar miljoen florijnen.herhaalde Joris verlekkerd in zichzelf. Dat hoor ik gaarne. Ik heb het idee dat ik in de buurt van de heer Aviaar moet blijven. Dat kan me tot voordeel strekken.Maar daarvoor is het wel nodig, dat ik me ontdoe van pot- tekijkers. En daarom zullen we de chauffeur van deze auto even verwijderen". Met die gedachte dook hij vooruit en nam de bestuurder in een stevige greep. WE MOETEN bE VOGELVERSCHRIKKER. JA, MET NAAR EEN PLEK 8REN6EN, Al DIE WAAR NIETGEZAAID WERD V06ÊLS DIE ER ZO? VERZAMELEN JUU1E V06EL5"?) NEEM ER OOK EEN STEL 0NM06EUJK, ZEER08 Jy JA, AU6S IS BEZET,' i AUES NOKUOL! UIT MIJN TUIN MEE ^^837-C Kistemaker had herinnerd. De heren Westerterp (K.V.P.) en Portheine (V.V.D.) meenden dat de heer De Goede nog steeds zijn excuses aan minister De Block moet maken. De heer De Goede bleef er evenwel bij dat hij gelijk heeft gehad en dat dat juist nu zonneklaar is gebleken. Waardering bestond er voor de omstan digheid dat ook andere landen tot het akkoord over het U.C.-project kunnen toe treden. Vriend en vijand van de rege ring zeiden zich daarover te verheugen. Drs. Nederhorst (P.v.d.A.) vroeg zich wel af waarom de Kamer zo laat van het akkoord op de h>'gte is gebrach' Met mr. Portheine vroeg hij hoe de kan sen liggen voor de bouw van een proef fabriek in Nederland. Hij wilde verder garanties tegen misbruik van het pro ject voor militaire doeleinden. De heren Nederhorst en De Goede vroe gen de regering verder welke stappen er zijn ondernomen om Euratom te redden. Door het Franse optreden dreigt deze Europese organisatie voor atoom-energie te verdwijnen. Volgens de heer De Goede zullen vele Europese geleerden naar Amerika trekken als Euratom zijn werk zou staken. Technologisch bezien is dat rampzalig, aldus de heer De Goede. (Van onze correspondent) BONN. Het Duitse episcopaat heeft definitief gebroken met de 36-jarige hoog leraar in de theologie Hubert Halbfas. De voorzitter van de „Duitse bisschops conferentie", het hoogste orgaan in de Westduitse katholieke kerk, heeft bepaald dat Halbfas niet zal mogen optreden als docent aan het instituut voor kateche- tiek in Miinchen en aan een aantal andere katholieke instellingen van onderwijs. Verder heeft kardinaal Döpfner de des betreffende instantie aanbevolen diens leeropdracht aan Halbfas aan de hoge school voor pedagogiek in Reutlingen in te trekken. De oorzaak voor deze deining onder de clerus zijn een paar passages in een recent boek van Halbfas, waarin de these voorkomt dat de onbevlekte ontvangenis van Maria door de gelovigen niet als een biologisch feit behoeft te worden gezien. Ook had Halbfas durven beweren, dat de theologie een „critische en vrije" niet echter een „kerkelijke wetenschap" mocht zijn, die uitgaat van vooraf vast gestelde geloofswaarheden. De bisschopsconferentie had niet de moeite genomen Halbfas van haar besluit op de hoogte te stellen. Hij hoorde ervan uit de kranten. Op 28 oktober had hij zich aan een „verhoor" over zijn opvattingen onder worpen. Aanvankelijk deed de katholieke nieuwsdienst het voorkomen alsof er een DEN HAAG. De rijksambtenaren zullen de vrijdag na Kerstmis niet vrij krijgen, tenzij zij er een dag van hun verlof voor hebben gereserveerd en de dienst het opnemen van die dag toestaat. De minister van Binnenlandse Zaken heeft na overleg met de ambtenarenbon den 27 december niet als vrije dag aan gewezen. De bonden voerden als bezwaar aan, dat voor die ambtenaren die een verlof hebben van vijftien dagen, bij het toewijzen van één dag als verlofdag geen aaneensluitende vakantie van drie weken meer mogelijk zou zijn. De minister is aan het bezwaar van de bonden tegemoetge komen, zodat de rijksambtenaren tussen de kerstdagen en het daaropvolgende weekeinde zullen moeten werken. De gemeenten zijn vrij een andere re geling te treffen. overeenstemming tussen de strijdenden was bereikt. Kort daarop liet het KNA echter weten dat „niet was te zien, in hoeverre prof. Halbfas met het oog op zijn opvattingen waarde kon hechten aan een kerkelijke leerstoel". Tegenover de ultra-conservatieven, met de Beierse kardinaal Döpfner aan het hoofd, weet Halbfas zich gesteund door een reeks katholieke theologen, die offi cieel hebben laten weten dat zij het be sluit betreuren. Het was dezelfde kardinaal Döpfner, die deel uitmaakte van de door het Vati- caan ingestelde commissie, die de nieuwe Nederlandse katechismus onder de loep moest nemen en er met de anderen offi cieel aanstoot aan nam, dat in deze cate chismus niet was vermeld dat engelen ook werkelijk bestaan. In de Bondsrepubliek is de kloof tussen de gelovigen en de kerkelijke topleiding langzamerhand dramatisch geworden. Naar buiten toe echter heeft ze het heft nog in handen. (Van onze correspondent) DEN HAAG. De regering heeft be sloten opnieuw een bedrag uit te trekken voor hulp aan de slachtoffers van de strijd in Nigeria en Biafra. Het Neder landse Rode Kruis krijft twee miljoen gulden, welke door het Internationale Ro de Kruis voornamelijk zullen worden ge bruikt voor het transport bij hulpacties en voor verbetering van de transportmo gelijkheden in de betreffende gebieden. De grootste moeilijkheden bij de hulpver lening liggen namelijk in de vervoerssec tor. De regering heeft eerder dit jaar al 300.000 aan het Rode Kruis geschonken voor voedselhulp en bovendien voedsle- hulp in natura ter waarde van vijf mil joen gulden verstrekt. BRUSSEL (ANP) Vlaamse studen ten in Leuven zijn voor twee dagen in staking gegaan. Zij eisen, als aanloop tot een democratische universiteit, volledige informatie van de studenten door de raad van beheer inzake onderwijs, wetenschap pelijk onderzoek, de begroting en be noemingen. Ook studenten van het technisch onder wijs in België hebben besloten een sta king te beginnen. O „Je vliegt verkeerd", zei Piet. Sint Nicolaas gaf een gramstorig duwtje tegen de stuurknuppel van de helikop ter, waardoor deze een bokkige bewe ging maakte. Het was voor het eerst dat zijn knecht hem tutoyeerde. „Ik vlieg goed", zei hij. „Ik vlieg nog zonder bril". Dat is het punt niet", zei Piet en hij duwde zijn broodheer een plastic mitrailleur tus sen de gewijde ribben. „Schei uit! riep de Sint, nu werke lijk boos. „Op die manier is alle speelgoed kapot voordat de ouders het 'n handen krijgen". „Ze krijgen het niet in handen", zei Piet. Niet de rijke ouders van de rijke kinderen. We gaan arme kindertjes verrassen. Koers 180 graden linksom". „Cuba?" vroeg Sinterklaas. „Niki-Niki", zei Piet. „Mijn geboor teland. De kinderen zijn daar niet verwend". De kinderen van Niki-Niki zaten in ren kring en namen om de beurt een klein slokje uit een doorgehakte klap- oernoot. Bij het zien van de ijzeren vogel vluchtten ze het oerwoud in. „Zeg", zei Sinterklaas terwijl ze landden. „Moeten we eigenlijk niet wisselen? Jij wit en ik zwart? Ik be doel: Jij de bisschop en ik de knecht? Het enige bezwaar is: Ik kan die gek ke broek van jou wel aantrekken, maar mijn baard, is echt". „Hou die gekke mijter maar op", zei Piet. „Ze zijn nog niet aan discriminatie toe". Hij verdween in het oerwoud en kwam geruime tijd later terug met een groep angstige kinderen. „Dag lieve kindertjes", riep de Sint in de hoop dat ze zijn Nederlands voor Spaans zouden houden. ,(Zijn jullie zoet geweest? Jij daar, jij bent een flinke kerel. Hier heb je een prachtig cadeau om je mee te verdedigen". Dit zeggend overhandigde hij de mitrail leur waarmee Piet hem had bedreigd. De jongen griste het speelgoed uit zijn hand, bekeek het aan alle kanten en begon er toen de dorre grond mee open te krabben. Blijkbaar was hier meer behoefte aan landbouwwerktui gen dan aan wapens. Het volgende jongetje kreeg een ra ketbasis met een ruimteraket die echt kon opstijgen. Voordat het projectiel hiertoe de kans kreeg had het knaapje er de ruimtecabine afgerukt. Gretig zette hij er zijn tanden in. Van een elektrisch naaimachinetje dat aan een meisje werd aangeboden werd alleen het klosje garen benut. Ze maakte er een strik van, waarmee ze bliksemsnel een hagedis ving, die ze eerlijk onder de aanwezigen verdeel de. „Ik niet", zei de Sint vol berouw en afgrijzen. „Hadden we maar peperno ten meegebracht, Piet". Toen alle ca deaus, van echt werkende wasmachi nes en televisietoestellen tot complete spoorwegemplacementen toe op hun eetbaarheid waren beproefd of op de mogelijkheden er voedsel mee te ver werven, trad een klein meisje met een aangebeten halve klappernoot naar voren. „Iki-iki ok-ok aki-aki", sprak ze. „Wat zegt ze?", vroeg Sinterklaas. „Voor de kindertjes in Nederland", zei Piet. ENSCHEDE De Enschedese dieren bescherming heeft voorlopig het dieren park Tropika overgenomen. De eigenaar ervan heeft zulke grote financiële moei lijkheden dat hij niet meer in staat is de dieren te verzorgen. Vermoedelijk zullen de dieren worden overgenomen door het dierenpark in Emmen. De sluiting bete kent voor Twente het verlies van een be langrijke toeristische attractie. ADVERTENTIE Spaarne 60 bij de Meikbrng Haal een geschenkenfolder f ik...eh...probeerde JE HEBT 6ELUK SEHAD DAT Je DB ma TBftua ww WAAROM UETJè judy alleen? SULLY: MIJN ven LOVIN6SRIN6 IS MAAK Je DAAR NÓ MAAK 66BN zorden o uee, JUDY' hu Heeer&ei/JK.CMe VOORNAAMSTE ZOR6 IS: HOE KOMEN WE HIER UIT, ONDER WATER. MET EEN LAATSTE RESTJE ZUURSTOF HE DAAR.'MAN IK 8UJ EEN UITWEE) TE VINDEN VOOR... ONS! i 1310. HOEWEL HIJ VLAK bij de vlam mende heide stond ging er een huivering door Brammetje heen. „Arme, arme kerel", zei hij bedroefd. „Ik hoor niets meerniemand kan zulke vlammen en zoveel rook overleven. Arme Kukelbald. Hij leek een lafaard, maar hij was een held De Lege Ridder leek eveneens verloren. Doordat de rook zich met het onzichtbare lijf van de ridder vermengde werden de gedachten van de ridder wazig. Heel zijn leven zag hij aan zich voorbijtrekken, de toernooien, die hij gewonnen had, de dra ken. die hij had geveld, de kastelen, die hij stormenderhand had ingenomen. „Helaas, helaas", dacht hij suffig, het is alles in rook opgegaaner be staan geen ridders meer in deze laffe nieuwe wereld".

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1968 | | pagina 7