A
Het
kruisverhoor
INZAKE KISTEMAKER-PROJECT
Veel waardering in de Kamer
voor minister De Block
Panda en de meesteivluchtvaartkundige
POLLE, PELLI EN PINGO
Duitse episcopaat breekt
met theoloog Halbfas
ngestipt
m
Ons vervolgverhaal
Ontwikkeling bewijst mijn gelijk
zegt D'66-Kamerlid De Goede
I
Rijksambtenaren
niet vrij op vrijdag
na kerst
Twee miljoen voor
hulp in Biafra
en Nigeria
Jac. v. d. Noord Zn. n.v.
WOENSDAG 4 DECEMBER 196 8
7
door John Rowan Wilson
KUIPERS N.V
I erh
oor
Studenten in Leuven
staken twee dagen
Kees Stip
Dierentuin overgenomen
ALLES VOOR UW BOOT
9)
zich, betrekkelijk jong en met de re
putatie een energieke figuur te zijn,
zou hij misschien degene kunnen zijn
die een regeling tot stand zou kun
nen brengen. Hoe onredelijk Line
ook mocht zijn, hij kon nauwelijks
weigeren te luisteren naar de voor
zitter van zijn eigen genootschap.
„Denk je dat Hartly zal willen
meewerken?" vroeg Gilling.
„Ik zou niet weten waarom niet.
Hij zal niet graag zijn voorzitters
periode met een dergelijke storm be
ginnen. En hoe je ook over Line mag
denken, hij is een vooraanstaand lid
van het genootschap. Als hij zich in
de rechtszaal ruïneert, is dat slecht
voor de gehele medische stand. En
ik weet toevallig dat Hartly ook bij
zonder gebrand is op dat plan voor
een medische academie. Als dat niet
doorgaat, zou zijn verheffing in de
adelstand wel eens niet door kunnen
gaan. Het is in zijn eigen belang om
mee te werken."
„Uit jouw mond klinkt het alle
maal erg gemakkelijk" zei Gilling.
Hij wist dat Trimble van dit soort
dingen hield van het manipuleren,
de intrige, de beloften en beloningen,
het beschermheer spelen, het was zo
wel zijn werk als zijn liefhebberij.
Zelfs als hij zei dat de zaak er slecht
voor stond, zei hij dat met een zekere
voldoening alsof hij meer mogelijk
heden voor zijn speciale talenten
voorzag. Hij hield van dramatische
en opwindende situaties, hij kon van
geheimen evenmin ooit genoeg krij
gen als van oesters en kreeft Op zijn
eigen manier amuseerde hij zich kos
telijk. „Wat stel je voor?" vroeg
Gilling.
„De minister stelde een lunchbij-
eenkomst voor. Aanstaande vrijdag.
Ik, Maxfield, Hartly, Maclaren van
het ministerie en jij. Om over dat
plan voor een academie te praten.
Ik denk wel dat we het gesprek op
de zaak kunnen brengen en Hartly
kunnen doen inzien hoe veel er voor
hem op het spel staat. Wat denk je
daarvan?"
„Het is erg vriendelijk van de mi
nister".
„Hij houdt van aanpakken. Kan ik
hem zeggen dat je komt? Kwart voor
een op het ministerie".
„Dank je zeer". Gilling noteerde
het tijdstip in zijn agenda en keek
tersluiks op zijn horloge Het was al
bijna half drie. „Het spijt me heel
erg maar ik zal me moeten haasten.
„Wil je geen dessert? Wat aard
beien? De hemel mag weten waar ze
die om deze tijd van het jaar van
daan halen".
„Nee, dank je". Gilling begon zich
onbehaaglijk te voelen. Hij schaamde
zich voor de slechte gedachten die
hij met betrekking tot Trimble had
gekoesterd. Het was allemaal heel
mooi om hatelijk over hem te doen,
over zijn eten en drinken en geld
zucht, over zijn intriges en roddel
praatjes maar hij toonde zich een
vriend in de nood. Natuurlijk liepen
zijn belangen parallel met de jouwe
en hielp hij door jou te helpen ook
zich zelf. Maar toch Het was net
als de lunch zelf dacht hij, terwijl
hij Trimble de rekening zag tekenen.
Je wist dat het Trimble niets kostte,
dat ze zou worden opgevoerd in een
van zijn ontelbare onkostendeclara-
ties en betaald zou worden door een
of ander genootschap waarmee hij
betrekkingen onderhield. Je had
eigenlijk niet eens met hem willen
lunchen. En toch had je het gevoel
dat je hem iets schuldig was, een
gevoel dat door geen logische rede
nering verjaagd kon worden.
Hij was op Trimble aangewezen,
dacht hij. Hoe het hem ook tegen de
borst mocht stuiten, er was geen ont
komen aan. Macht smeedde net als
tegenspoed vreemde banden. Zoals
armoede je bij de armen opsloot, zo
werd je door macht bij de machtigen
opgesloten en kon je je vrienden al
leen zoeken bij de belangrijke en in
vloedrijke figuren. Zoals bij alle be
sloten gemeenschappen was je nolens
volens aangewezen op hen die er ook
deel van uitmaakten. In een stem
ming van filosofische melancholie
verliet hij het restaurant terwijl
Trimble hem bij zijn elleboog vast
hield en hem naar buiten loodste.
Toen ze op straat stonden, trof hem
een windvlaag en zijn hoofd begon
pijn te doen. Ondanks zijn goede
voornemens had hij toch te veel
moezelwijn gedronken.
HOOFDSTUK 2
Leslie Perrin. oudste vennoot van
Goldman en Mackintosh, keerde na
een lichte lunch in de Carrick Club
ongewekt terug naar zijn kantoor in
Lincolns's Inn. Hij had nog net een
half uur voor zijn afspraak met Sir
Thomas en hij was iemand die zich
graag vertrouwd maakte met de stuk
ken eer hij met een cliënt een ge-
snrek had. Het maakte altijd een be
tere indruk als je de feiten in je
hoofd had dan dat je in het dossier
moest bladeren om ze op te zoeken.
Terwijl hij door het kantoor van het
personeel liep, zei hij tegen zijn se
cretaresse: „Ik zou graag het dossier-
Gilünig en Line willen hebben".
„Het ligt op uw bureau, meneer
Perrin".
„Mooi zo". Een vaag glimlachje gaf
blijk van zijn waardering. Hij ging
ziin eigen kantoor binnen en naar
zijn bureau lopend, keek hij met vol
doening het vertrek rond. Perrin was
geen voorstander van de Britse cul
tus van stof en wanorde, van onge
wassen ramen en door de motten aan-
gevregen folianten. De inrichting van
zijn kantoor was elegant maar een
voudig een dik Perzisch tapijt,
zware imitatie-Chippendale meube
len van Maples, glanzend mahonie,
verse bloemen op de tafel, keurige
boekenplanken en een enorm bureau.
Hij zelf, een stevige figuur, was voor
treffelijk gekleed. Hij zette zich ach
ter zijn bureau en streek met zijn
hand over de bovenkant van zijn
schedel. Hij was daar bijna helemaal
kaal maar hij had de gewoonte aan
genomen om lange haren van de zij
kant over de kale plek te leggen om
(Wordt vervolgd)
yy
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Minister De Block (eco
nomische Zaken) heeft gisteren in de
Tweede Kamer veel waardering gekre
gen voor de plannen tot internationale
uitvoering van het project-Kistemaker.
Het project-Kistenmaker is het Neder
lands-Duitse procédé (de zogenaamde
ultra-centrifugemethode) om uranium te
verrijken. Deze method* is aanmerkelijk
goedkoper dan de algemeen toegepaste
gasdiffusie-methode.
De heer De Goede (D'66) heeft het
project indertijd in de belangstelling ge
bracht toen het door Franse manipulaties
in Euratom buiten spel dreigde te wor
den gezet. Minister De Block heeft nu
mogelijkheden tot samenwerking gevon
den met Engeland en Duitsland, die al
bij het project waren betrokken.
„Ik ben blij", zei de heer De Goede
gisteren ironisch, „dat het project nu wel
rijp blijkt te zijn voor internationale aan
pak". Minister De Blo k had namelijk
ruim een half jaar geleden gezegd, dat
het plan daar nog niet aan toe was, en
dat hij het voorstel daarom buiten de
onderhandelingen in Euratom had gehou
den. „De openbaarheid", zo constateer
de de D'66-afgevaardigde, „heeft het pro
ject kennelijk een stuk verder gehol
pen".
Evenals indertijd kreeg de heer De Goe
de ook nu weer schepe kritiek van de
V.V.D. en van de K.V.P. voor de manier
waarop hij minister De Block aan het
bestaan en het belang van het project-
ADVERTENT1E
Met de Efku hebben wij In
de rooe qeschoteo. Dat
is ook geen wonder want
iedere Efku is een technisch
juweel van door-en-door
betrouwbaar. Als vak
handelaar wil je alleen
Iets goeds verkopen.
Fijn, dat er voor 398,—
een LICHTGEWICHT zlg-zag
is met vrije arm II
NAAIMACHINES
Kleine Houtstraat 112
Haarlem
Telefoon 0 23 - 11142
8. Joris en de vliegtuigbouwer Aviaar werden naar
een auto gebracht en even later verlieten ze het
vliegveld.
„Heel prettig zo'n ritje naar Uw fabriek, merkte Jo
ris op. Hij had besloten om wat meer uit te vinden
over de heer Aviaar, en dit leek hem een geschikte ge
legenheid.
„Reeds lang heb ik kennis met u willen maken".
„Oh, ja?" vroeg de ander. „Ach waarom ook niet?
Tenslotte zijn er een paar miljoen florijnen mee ge-
gemoeid. Mijn project vormt een hoogtepunt in de
luchtvaart".
„Een paar miljoen florijnen.herhaalde Joris
verlekkerd in zichzelf. Dat hoor ik gaarne. Ik heb
het idee dat ik in de buurt van de heer Aviaar moet
blijven. Dat kan me tot voordeel strekken.Maar
daarvoor is het wel nodig, dat ik me ontdoe van pot-
tekijkers. En daarom zullen we de chauffeur van deze
auto even verwijderen".
Met die gedachte dook hij vooruit en nam de
bestuurder in een stevige greep.
WE MOETEN bE VOGELVERSCHRIKKER. JA, MET
NAAR EEN PLEK 8REN6EN, Al DIE
WAAR NIETGEZAAID WERD V06ÊLS DIE ER
ZO? VERZAMELEN JUU1E V06EL5"?)
NEEM ER OOK EEN STEL
0NM06EUJK, ZEER08 Jy JA,
AU6S IS BEZET,' i AUES
NOKUOL!
UIT MIJN TUIN MEE
^^837-C
Kistemaker had herinnerd. De heren
Westerterp (K.V.P.) en Portheine
(V.V.D.) meenden dat de heer De Goede
nog steeds zijn excuses aan minister De
Block moet maken. De heer De Goede
bleef er evenwel bij dat hij gelijk heeft
gehad en dat dat juist nu zonneklaar
is gebleken.
Waardering bestond er voor de omstan
digheid dat ook andere landen tot het
akkoord over het U.C.-project kunnen toe
treden. Vriend en vijand van de rege
ring zeiden zich daarover te verheugen.
Drs. Nederhorst (P.v.d.A.) vroeg zich
wel af waarom de Kamer zo laat van
het akkoord op de h>'gte is gebrach'
Met mr. Portheine vroeg hij hoe de kan
sen liggen voor de bouw van een proef
fabriek in Nederland. Hij wilde verder
garanties tegen misbruik van het pro
ject voor militaire doeleinden.
De heren Nederhorst en De Goede vroe
gen de regering verder welke stappen er
zijn ondernomen om Euratom te redden.
Door het Franse optreden dreigt deze
Europese organisatie voor atoom-energie
te verdwijnen. Volgens de heer De Goede
zullen vele Europese geleerden naar
Amerika trekken als Euratom zijn werk
zou staken. Technologisch bezien is dat
rampzalig, aldus de heer De Goede.
(Van onze correspondent)
BONN. Het Duitse episcopaat heeft
definitief gebroken met de 36-jarige hoog
leraar in de theologie Hubert Halbfas.
De voorzitter van de „Duitse bisschops
conferentie", het hoogste orgaan in de
Westduitse katholieke kerk, heeft bepaald
dat Halbfas niet zal mogen optreden als
docent aan het instituut voor kateche-
tiek in Miinchen en aan een aantal andere
katholieke instellingen van onderwijs.
Verder heeft kardinaal Döpfner de des
betreffende instantie aanbevolen diens
leeropdracht aan Halbfas aan de hoge
school voor pedagogiek in Reutlingen in
te trekken.
De oorzaak voor deze deining onder
de clerus zijn een paar passages in een
recent boek van Halbfas, waarin de these
voorkomt dat de onbevlekte ontvangenis
van Maria door de gelovigen niet als een
biologisch feit behoeft te worden gezien.
Ook had Halbfas durven beweren, dat
de theologie een „critische en vrije" niet
echter een „kerkelijke wetenschap"
mocht zijn, die uitgaat van vooraf vast
gestelde geloofswaarheden.
De bisschopsconferentie had niet de
moeite genomen Halbfas van haar besluit
op de hoogte te stellen. Hij hoorde ervan
uit de kranten.
Op 28 oktober had hij zich aan een
„verhoor" over zijn opvattingen onder
worpen. Aanvankelijk deed de katholieke
nieuwsdienst het voorkomen alsof er een
DEN HAAG. De rijksambtenaren
zullen de vrijdag na Kerstmis niet vrij
krijgen, tenzij zij er een dag van hun
verlof voor hebben gereserveerd en de
dienst het opnemen van die dag toestaat.
De minister van Binnenlandse Zaken
heeft na overleg met de ambtenarenbon
den 27 december niet als vrije dag aan
gewezen. De bonden voerden als bezwaar
aan, dat voor die ambtenaren die een
verlof hebben van vijftien dagen, bij het
toewijzen van één dag als verlofdag geen
aaneensluitende vakantie van drie weken
meer mogelijk zou zijn. De minister is aan
het bezwaar van de bonden tegemoetge
komen, zodat de rijksambtenaren tussen
de kerstdagen en het daaropvolgende
weekeinde zullen moeten werken.
De gemeenten zijn vrij een andere re
geling te treffen.
overeenstemming tussen de strijdenden
was bereikt. Kort daarop liet het KNA
echter weten dat „niet was te zien, in
hoeverre prof. Halbfas met het oog op
zijn opvattingen waarde kon hechten aan
een kerkelijke leerstoel".
Tegenover de ultra-conservatieven, met
de Beierse kardinaal Döpfner aan het
hoofd, weet Halbfas zich gesteund door
een reeks katholieke theologen, die offi
cieel hebben laten weten dat zij het be
sluit betreuren.
Het was dezelfde kardinaal Döpfner,
die deel uitmaakte van de door het Vati-
caan ingestelde commissie, die de nieuwe
Nederlandse katechismus onder de loep
moest nemen en er met de anderen offi
cieel aanstoot aan nam, dat in deze cate
chismus niet was vermeld dat engelen
ook werkelijk bestaan.
In de Bondsrepubliek is de kloof tussen
de gelovigen en de kerkelijke topleiding
langzamerhand dramatisch geworden.
Naar buiten toe echter heeft ze het heft
nog in handen.
(Van onze correspondent)
DEN HAAG. De regering heeft be
sloten opnieuw een bedrag uit te trekken
voor hulp aan de slachtoffers van de
strijd in Nigeria en Biafra. Het Neder
landse Rode Kruis krijft twee miljoen
gulden, welke door het Internationale Ro
de Kruis voornamelijk zullen worden ge
bruikt voor het transport bij hulpacties
en voor verbetering van de transportmo
gelijkheden in de betreffende gebieden.
De grootste moeilijkheden bij de hulpver
lening liggen namelijk in de vervoerssec
tor.
De regering heeft eerder dit jaar al
300.000 aan het Rode Kruis geschonken
voor voedselhulp en bovendien voedsle-
hulp in natura ter waarde van vijf mil
joen gulden verstrekt.
BRUSSEL (ANP) Vlaamse studen
ten in Leuven zijn voor twee dagen in
staking gegaan. Zij eisen, als aanloop tot
een democratische universiteit, volledige
informatie van de studenten door de raad
van beheer inzake onderwijs, wetenschap
pelijk onderzoek, de begroting en be
noemingen.
Ook studenten van het technisch onder
wijs in België hebben besloten een sta
king te beginnen.
O
„Je vliegt verkeerd", zei Piet. Sint
Nicolaas gaf een gramstorig duwtje
tegen de stuurknuppel van de helikop
ter, waardoor deze een bokkige bewe
ging maakte. Het was voor het eerst
dat zijn knecht hem tutoyeerde.
„Ik vlieg goed", zei hij. „Ik vlieg
nog zonder bril". Dat is het punt
niet", zei Piet en hij duwde zijn
broodheer een plastic mitrailleur tus
sen de gewijde ribben.
„Schei uit! riep de Sint, nu werke
lijk boos. „Op die manier is alle
speelgoed kapot voordat de ouders het
'n handen krijgen". „Ze krijgen het
niet in handen", zei Piet. Niet de
rijke ouders van de rijke kinderen. We
gaan arme kindertjes verrassen.
Koers 180 graden linksom".
„Cuba?" vroeg Sinterklaas.
„Niki-Niki", zei Piet. „Mijn geboor
teland. De kinderen zijn daar niet
verwend".
De kinderen van Niki-Niki zaten in
ren kring en namen om de beurt een
klein slokje uit een doorgehakte klap-
oernoot. Bij het zien van de ijzeren
vogel vluchtten ze het oerwoud in.
„Zeg", zei Sinterklaas terwijl ze
landden. „Moeten we eigenlijk niet
wisselen? Jij wit en ik zwart? Ik be
doel: Jij de bisschop en ik de knecht?
Het enige bezwaar is: Ik kan die gek
ke broek van jou wel aantrekken,
maar mijn baard, is echt". „Hou die
gekke mijter maar op", zei Piet. „Ze
zijn nog niet aan discriminatie toe".
Hij verdween in het oerwoud en kwam
geruime tijd later terug met een groep
angstige kinderen.
„Dag lieve kindertjes", riep de Sint
in de hoop dat ze zijn Nederlands voor
Spaans zouden houden. ,(Zijn jullie
zoet geweest? Jij daar, jij bent een
flinke kerel. Hier heb je een prachtig
cadeau om je mee te verdedigen". Dit
zeggend overhandigde hij de mitrail
leur waarmee Piet hem had bedreigd.
De jongen griste het speelgoed uit
zijn hand, bekeek het aan alle kanten
en begon er toen de dorre grond mee
open te krabben. Blijkbaar was hier
meer behoefte aan landbouwwerktui
gen dan aan wapens.
Het volgende jongetje kreeg een ra
ketbasis met een ruimteraket die echt
kon opstijgen. Voordat het projectiel
hiertoe de kans kreeg had het knaapje
er de ruimtecabine afgerukt. Gretig
zette hij er zijn tanden in.
Van een elektrisch naaimachinetje
dat aan een meisje werd aangeboden
werd alleen het klosje garen benut. Ze
maakte er een strik van, waarmee ze
bliksemsnel een hagedis ving, die ze
eerlijk onder de aanwezigen verdeel
de.
„Ik niet", zei de Sint vol berouw en
afgrijzen. „Hadden we maar peperno
ten meegebracht, Piet". Toen alle ca
deaus, van echt werkende wasmachi
nes en televisietoestellen tot complete
spoorwegemplacementen toe op hun
eetbaarheid waren beproefd of op de
mogelijkheden er voedsel mee te ver
werven, trad een klein meisje met een
aangebeten halve klappernoot naar
voren.
„Iki-iki ok-ok aki-aki", sprak ze.
„Wat zegt ze?", vroeg Sinterklaas.
„Voor de kindertjes in Nederland",
zei Piet.
ENSCHEDE De Enschedese dieren
bescherming heeft voorlopig het dieren
park Tropika overgenomen. De eigenaar
ervan heeft zulke grote financiële moei
lijkheden dat hij niet meer in staat is de
dieren te verzorgen. Vermoedelijk zullen
de dieren worden overgenomen door het
dierenpark in Emmen. De sluiting bete
kent voor Twente het verlies van een be
langrijke toeristische attractie.
ADVERTENTIE
Spaarne 60 bij de Meikbrng
Haal een geschenkenfolder
f ik...eh...probeerde
JE HEBT 6ELUK
SEHAD DAT Je DB
ma TBftua ww
WAAROM UETJè
judy alleen?
SULLY: MIJN ven
LOVIN6SRIN6 IS
MAAK Je DAAR
NÓ MAAK 66BN
zorden o uee,
JUDY'
hu Heeer&ei/JK.CMe
VOORNAAMSTE ZOR6 IS:
HOE KOMEN WE HIER
UIT, ONDER WATER. MET
EEN LAATSTE RESTJE
ZUURSTOF
HE DAAR.'MAN
IK 8UJ
EEN UITWEE) TE VINDEN
VOOR... ONS!
i
1310. HOEWEL HIJ VLAK bij de vlam
mende heide stond ging er een huivering
door Brammetje heen.
„Arme, arme kerel", zei hij bedroefd.
„Ik hoor niets meerniemand kan
zulke vlammen en zoveel rook overleven.
Arme Kukelbald. Hij leek een lafaard,
maar hij was een held
De Lege Ridder leek eveneens verloren.
Doordat de rook zich met het onzichtbare
lijf van de ridder vermengde werden de
gedachten van de ridder wazig. Heel zijn
leven zag hij aan zich voorbijtrekken, de
toernooien, die hij gewonnen had, de dra
ken. die hij had geveld, de kastelen, die
hij stormenderhand had ingenomen.
„Helaas, helaas", dacht hij suffig, het
is alles in rook opgegaaner be
staan geen ridders meer in deze laffe
nieuwe wereld".