A
Het
kruisverhoor
Andijvie a la crème,
dat is heel wat anders
dan andijvie!
KNIPSELKRANT
Panda en de meesterducfatvaartkiindiöe
POLLE, PELLI EN PINGO
1
w
r
Bronchi letten
igestipt
Ons vervolgverhaal
Proces tegen
Shaw kan
beginnen
Franse politie op
zoek naar daders
van bomaanslagen
WOENSDAG 11 DECEMBER 1968
17
door John Rowan Wilson
Andijvie a la creme
Je kunt het haast niet vergelijken.
Het smaakt zo anders. Aparter,
milder. Dat komt door het bijzondere
recept van Iglo. Speciaal voor u
ontwikkeld. De beste andijvie in een
romig, kruidig sausje. Het is net zo
exclusief als Iglo spinazie a la crème!
Kenners weten dan wel genoeg
Probeer't vlug eens!
prijs: 450 gram 1.60
Na twee jaar STER, de reclamezuil met de minste zendtijd en de
hoogste winst, constateert STER-directeur drs. C. J. Smeekes verge
noegd dat de adverteerders gewoon weg zijn van het medium televisie.
Wie dat niet direct aanneemt moet de feiten kennen. Voor volgend jaar
zijn 1,6 miljoen seconden zendtijd aangevraagd maar de STER heeft
er voor 1969 maar 391.000 beschikbaar. Het aanbod van de STER is dus
vier maal overvraagd. Ongeveer 250 produkten en diensten die nog niet
eerder op de vaderlandse beeldbuizen verschenen komen per 1 januari
het blok mini-programmaatjes verrijken. De STER zit goed en het
reclame-makende bedrijfsleven scheef; drs. Smeekes tegen reclame
vakblad Ariadne: mensen die nog niet op de t.v. zijn, komen soms
zendtijd vragen met de opmerking „mijn concurrent heeft wel zendtijd
en kijk nu eens hoe mijn marktaandeel is gezakt".
Notulen
o o nnaa
A
itnnnn
MSSHH
W LATEN we
6AAN ...J
Nachtbussen
Succes voor Garrison
Kees Stip
D
A
V
Y
J
O
N
E
S
ADVERTENTIE
15)
„Ik vraag Line alleen maar om
herroeping van zijn bewering dat ik
zijn onderzoek heb gesaboteerd en
door nalatigheid de dood van Kin-
caid heb veroorzaakt. Het lijkt me
dat ik daarop niet kan terugkomen
als ik mijn reputatie geen schade
wil doen".
„Zeker, zeker".
„Ik geloof dat ik toch niet te veel
vraag. Ik weet zeker dat Hartly het
zal begrijpen."
„Dat zal hij zeker. Maar de moei
lijkheid zit natuurlijk in Line."
„Ja." Als hij aan Line dacht, be
gon Gilling zelfvertrouwen een beet
je te wankelen. Een golf van woede
sloeg over hem heen en hij hield zich
misschien al voor de duizendste
maal voor dat hij Line niet mocht
haten. Hij mocht het eenvoudig niet
want indien hij hem zou gaan haten,
zou hij op de een of andere manier
onherroepelijk verloren hebben, hoe
de zaak ook zou aflopen. Hij hield
zijn stem in bedwang en zei zacht
zinnig: „Hij is onberekenbaar."
„Blijkbaar". Perrin probeerde
voorzichtig wat meer te weten te ko
men. „Ik neem aan dat hij zich als
een man met roeping beschouwt."
„Een hele reeks roepingen. Hebt
u hem ooit ontmoet?"
„Nee. Ik heb hem op de televisie
gezien." Perrin voegde er droog aan
toe: Als ik me goed herinner, be
steedde hij het grootste deel van de
tijd aan protesteren tegen ongewenste
publiciteit."
„Ja, dat herinner ik me." Gilling
staarde voor zich uit. „Ik heb hem
enkele malen ontmoet maar ik heb
slechts een keer werkelijk met hem
te maken gehad. Dat was toen hij
de hertog van Leicester opereerde.
Zijn gezicht betrok. „Zelfs toen had
den we moeilijkheden met hem."
Hij onthield zich van details. „Een
van de vervelende dingen met Line
is, dat hij zich ziet als de leider van
een soort nieuwe stroming in de we
tenschappelijke geneeskunde. En als
puntje bij paaltje komt, heeft hij
praktisch gesproken niets aan re-
searchwerk gedaan. Ik bedoel dat
niet als kritiek niet iedereen heeft
aanleg voor wetenschappelijk onder
zoek. Maar het is dan toch wel ver
schrikkelijk om, zoals hij doet, kri
tiek te leveren op iemand als Lord
Maxfield, die schitterende ontdekkin
gen op neurofysiologisch gebied heeft
gedaan en die al voor zijn dertigste
lid van de Koninklijke Sociëteit was."
Line had de gewoonte, zoals Gilling
wist, om Maxfield de dominee van
Bray te noemen. Hij wist niet zeker
of Maxfield zelf daarvan op de hoog
te was. Maxfield was niet het soort
man dat je zoiets gemakkelijk kon
vragen. „Het is werkelijk schandalig.
En voor de journalisten is het gefun-
denes Fressen. Er zal wel goede ko
pij voor hen in zitten."
„Ik dacht dat medici nogal stren
ge regels hadden met betrekking
tot persoonlijke publiciteit". Die
hebben we. En ik moet zeggen dat
Line bij verschillende gelegenheden
heel na aan overtreding van die re
gels toe is geweest. Hij heeft offici
euze waarschuwingen gehad. Hij be
zweert altijd dat hij er geheel buiten
staat. Het is echter wel vreemd dat
het altijd hem overkomt. Ik ben er
eerlijk van overtuigd", zei Gilling,
dat hij al veel eerder in moeilijkhe
den zou zijn geraakt als de positie
die hij bekleedt hem niet had be
schermd. Een aanklacht op beroeps-
ethische gronden tegen iemand die
bij het Metropolitan een professo
raat bekleedt, zou het soort schan
daal hebben veroorzaakt dat ieder
een tracht te vermijden. Ik begin nu
echter te geloven dat we het toch
moeten doen. Het ziet er naar uit dat
we het schandaal toch krijgen. Na
tuurlijk had het Metropolitan hem
nooit moeten benoemen."
Gilling bedacht spijtig hoe anders
de situatie had kunnen zijn. Als ze
het maar hadden voorzien! Het was
in de tijd van Oude Fred en hij had
zeker de benoeming kunnen voorko
men. De kwestie was echter dat Ou
de Fred altijd de neiging had gehad
om met chirurgen weinig rekening
te houden. Hij zag ze als theatrale
geurmakers, bombastische stomme
lingen met te weinig intelligentie om
een gevaar voor zijn macht te vor
men. In zijn ogen waren ze de cava-
lerie-officieren van het medische be
roep, vermetel en romantisch, ge
schikt om indruk op simpele zielen
te maken maar volslagen onbelang
rijk als het om ernstige zaken ging.
Hij was de chirurgen zijn hele leven
te slim af geweest en hij had weinig
respect voor ze. Als Line geen chi
rurg was geweest, zou hij al jaren
geleden getemd zijn.
„Bestaat volgens u de mogelijk
heid", vroeg Perrin voorzichtig, „dat
Lirm zich zou verheugen over de pu-
bliéiteit rond het rechtsgeding?
Gilling trok zijn wenkbrauwen op.
„Nee, dat zeker niet. Ik bedoel.
hij is toch niet gek."
„Zoals u weet hebben sommige
mensen een ziekelijk verlangen naar
publieke aandacht".
„Ja, maar toch.Hij schudde
het hoofd. „Gunstige publiciteit, zelfs
van het vulgairste soort, is in elk
geval iets. Maar dit voor de recht
bank ruzie maken met een collega
kan hij niet wensen. Nee, dat kan ik
werkelijk niet van hem geloven."
Perrin keek peinzend het dossier
door. „Ik hoop dat u gelijk hebt. Als
dat het geval is, hebben we nog een
kans dat er een schikking kan wor
den getroffen. Er zijn in zijn houding
echter een paar vervelende elemen
ten. Hij heeft niet gepoogd te ontken
nen dat hij op u doelde. Hij verdedigt
zich met te zeggen dat de bewerin
gen op waarheid berusten en dat ze
eerlijke kritiek inhielden op een zaak
van algemeen belang. In zekere zin
draait hij daarmee de zaak om. In
plaats dat u hebt te bewijzen dat hij
zich over u lasterlijk heeft uitgela
ten, moet hij bewijzen dat u zo'n
man bent als hij beweert heeft Hij
treedt op als een soort openbare aan
klager, met dien verstande dat er op
het verliezen van zijn zaak een zware
geldelijke boete staat.
(Wordt vervolgd)
Zo schrijft Jan Stark in ALGEMEEN
HANDELSBLAD over reclamemensen,
die gek zijn op televisie.
Jean Claude Servan Schreiber, de
directeur van de ORTF-onderneming
die de reclame op de Franse beeld
buizen dirigeert, stelt zeer strenge
eisen aan de beeldbuisadverteerders.
Een adverteerder, eenmaal op de
staatsbuis toegelaten, mag een zelfde
reclamespot hoogstens driemaal uit
zenden ter voorkoming van verveling
bij de kijker. Dan is er de bepaling dat
de reclamemakende onderneming het
marktevenwicht onder geen beding
mag verstoren. Daarom wordt een
spot voor elektrische scheerapparaten
afgewezen omdat niet tegelijk een
spot voor scheermesjes voorhanden is.
De Franse kijkers zijn helemaal niet
tevreden over hun televisie. Uit een
onderzoek bleek dat 85 percent van de
kijkers het oneens is met het re
gering stoezicht op de nieuwsvoorzie
ning en dat men een Brits (BBC)
systeem prefereert. Hetzelfde onder
zoek toont, dat na de halvering door
de regering van de ORTF-nieuwsstaf
het journaal om acht uur thans nog
maar door de helft van de kijkers die
vorig jaar voor de buis zaten wordt
gevolgd.
Het blauwe oog is een begeerlijk
medium. Fabrikanten ontdekten dat
niet alleen consumenten gevoelig zijn
voor de audio-visuele commerciële
communicatie maar ook de detaillisten
onder de kijkers.
In Berlijn ervoer een champignon
kweker de macht van televisie. Één
maal per maand maakte hij 60 secon-
den (voor 3800 mark) televisiereclame
voor zijn produkt. Na een paar maan
den moest hij de reclameopdracht
terugnemen. Hij kon de enorme vraag
naar zijn champignons gewoon niet
bijkweken.
In haar ijver om Vondelings be
wering te ontzenuwen dat het kabinet-
Cals met voorbedachten rade door
Schmelzer c.s. ten val is gebracht,
heeft de K.V.P.-leiding zich lelijk in
de kaart laten kijken door een deel
van de notulen te publiceren van het
K.V.P.-partijbestuur van 3 september
1966. Dat was dus vóórdat er iets be
kend was van de begroting-Vondeling
met het befaamde „gat"!
Aldus het dagblad TROUW in een
commentaar.
Hoe de K.V.P.-top toen dacht over
het kabinet-Cals blijkt uit de volgende
zin:
„Na verdere discussie verklaart het
partijbestuur met algemene stemmen
zich te stellen achter de door de frac
tievoorzitter geformuleerde opvatting,
dat het onverantwoord zou zijn het
standpunt in te nemen, dat het kabi
net, ook wanneer de miljoenennota
daartoe niet absoluut aanleiding zou
geven, tot aftreden zou moeten wor
den gedwongen, maar dat van de frac
tie ook niet kan worden gevergd, dat
indien er onoverkomelijke bezwaren
zouden blijken te bestaan het kabinet
toch tot elke prijs zou moeten worden
gesteund".
En het voegt er smalend aan toe:
Mochten de K.V.P.-notulen binnen
kort iets dergelijks bevatten, laat men
het dan meteen publiceren. Dan kan
het kabinet-De Jong alvast beginnen
met koffers pakken.
taxibedrijf, dat het toch al zo moeilijk
heeft nog meer in de knel komen. Het
blad beseft dit ook.
Het zal niemand verbazen, dat de
enige boze reactie op het plan komt
uit de hoek van het taxibedrijf. Men
vreest daar niet ten onrechte
veel klanten kwijt te raken aan de
bus, want de keus tussen zestig cent
en ettelijke guldens is, ondanks alle
welvaart, niet moeilijk. Heeft het dan
nog wel zin om 's nachts taxi's op
straat te laten, zo vraagt het bedrijf
zich niet ten onrechte af.
Ondanks dit bezwaar menen we dat
het Gemeentelijk Vervoerbedrijf van
Amsterdam met deze extra-service op
de goede weg is. Het is een idee, dat
nu al maar zeker straks gevolgd
zou moeten worden door andere grote
steden waar de afstanden ook steeds
groter worden en het openbaar ver
voer na middernacht stil valt.
an dbau
Pqdqd I n
o
COP. MARTEN TOONDFR
14. Panda reed precies zoals de heer Aviaar hem
wees, en na een kwartiertje kwam een grgot fabrieks
terrein in zicht.
„Papieren?" sprak een bewaker die bij het toegangs
hek stond. „Geen toegang voor onbevoegden!"
„Kom kom kerel!" zei de heer Aviaar, terwijl hij
enkele formulieren toonde.
„Ik ben de president-directeur van de Aviaarfabrie-
ken. Hebben ze je geen foto's van mij gestuurd vanuit
het hoofdkantoor?"
„Eh.nee.stotterde de aangesprokene verschrikt
„De directeur zelf.G-gaat Uw gang".
Met die woorden opende hij haastig het hek en
sprong saluerend opzij.
„Rechtdoor"zei de directeur tegen Panda. „Daar
moet ergens het bedrijfs-hospitaaltje zijn.Ah, juist.
Daar". Joris zag, hoe het voertuigje stopte en twee
verplegers met een draagbaar uit een gebouwtje draaf
den.
„Mijn geheugenverlies kwam even goed van pas.
mompelde hij. „maar nu gaat het te ver. Men gaat mij
geneeskundig verzorgen. En dat kan niet want dan
verlies ik de heer Aviaar uit het oog en daarmee
zijn miljoenen.
6001 06 BRIEF W66 -
HIJ WÉRKT NIET.1,
ZOON, 66N BRIEVENBESTEtLI
MA6 NIET NIEUWS
6I6RI6 ZIJN j—7 2EER08
6EEN
IE ZÉN
ZEEROB
STAAT
HEEFTEEN
HUTSPOT-MACHINE
UITGEVONDEN*
'C PfB
nmaM
DE VOLKSKRANT blijkt een groot
voorstander van de plannen voor
nachtbussen in de hoofdstad. Door de
invoering van deze bussen zal het
ADVERTENTIE
Hoestdrank in tabletvorm. 95ct
WASHINGTON, (DPA). Het Ame
rikaanse opperste gerechtshof heeft met
een besluit het proces tegen de 55-jarige
koopman Clay Shaw mogelijk gemaakt.
Shaw wordt samenzwering tegen het leven
van president John Kennedy ten laste
gelegd.
De officier van justitie van New Or
leans, Jim Garrison, diende al in maart
vorig jaar een officiële aanklacht tegen
Shaw in. Volgens Garrison heeft Shaw de
moord op Kennedy in 1963 tezamen met
Lee Harvey Oswald en David W. Ferrie
voorbereid. Garrison acht het officiële
Warren-rapport over de omstandigheden
en de achtergrond van de moord onjuist,
onjuist.
Na de moord op Oswald en de dood op
de tweede beklaagde, David Ferrie, is
Shaw als enige beklaagde over gebleven.
Shaw gelooft dat hij slechts als stroman
moet dienen door wie Garrison zijn twij
fel aan de officiële versie over de moord
openlijk voor een rechtbank kan uiteen
zetten. In deze zin heeff hij bij het Op
perste Gerechtshof protest ingediend te
gen het voortzetten van het onderzoek.
Dit protest is afgewezen.
Eigenlijk had de openingsplechtig
heid van het kanaal Gent-Terneuzen
het karakter moeten hebben van een
ernstige voordracht voor een konink
lijke dame en een koninklijke heer.
De tekst had dan ongeveer als volgt
kunnen luiden:
Koningin Juliana: „Meneer de Ko
ning. Wij staan hier gereed een ka
naal te openen dat aan uw land twee
miljard frank heeft gekost en aan het
onze zeventig miljoen gulden. Het
mooie daarvan is dat we zulke bedra
gen geheel belangeloos voor elkaar
over hebben. De stad Gent heeft met
dit kanaal een zeehaven ontsloten
waarin zeeschepen van vijftigduizend
ton kunnen binnenvaren, die totnogtoe
op Antwerpen waren aangewezen. Ik
heb gehoord, dat Antwerpen, om Gent
te ontlasten, van plan is een kanaal
te laten graven dat geschikt is voor
schepen tot honderddduizend ton. De
hulpvaardigheid van uw landgenoten
kennende, vermoed ik dat Gent dit ge
baar zal beantwoorden met een kanaal
voor tweehonderdduizend ton. Een
nieuw kanaal natuurlijk. Het kanaal
dat wij nu openen kan niet veel ver
der worden uigediept. Daar hebben uw
landgenoten uit zichzelf al een tunnel
tje voor gestoken. Vlaanderen zal dus
doorsneden worden door steeds bre
dere kanalen, waardoor het landschap
hoe langer hoe meer op het Neder
landse zal gaan lijken. Óm ons volks
karakter zoveel mogelijk v aan het
Vlaamse aan te passen, zulten wij
met grote gulheid geld blijven storten
in het water dat wij er daardoor in
Zeeuw-Vlaanderen bij krijgen".
Koning Boudewijn: „Mevrouw de
Koningin. Heb dank voor uw onbaat
zuchtige en bemoedigende woorden. Ze
vormen een welkom tegenwicht tegen
over de klanken die ik uit uw Zeeuws-
Vlaanderen meen te hebben beluis
terd. De bevolking zou geklaagd heb
ben dat de voordelen van het kanaal
aan hun Terneuzen voorbijgaan.
Maar dat is tijdelijk. Terneuzen helpt
Gent, dat daardoor Antwerpen tot gro
tere inspanning aanzet. In sportieve
wedijver zullen Gent en Antwerpen hun
havencapaciteit voortdurend blijven
uitbreiden. De stad die hier het meest
van zal profiteren is Terneuzen, om
dat het tenslotte zal komen te liggen op
de plaats waar de havens van Gent
en Antwerpen samenvloeien. Wellicht
tal er dan niet meer worden gespro
ken van Gent en Antwerpen, maar
van Terneuzen-Zuid en Terneuzen-
Oost. De havens van Terneuzen zul
len dan toegankelijk zijn voor alle
schepen waarvan de breedte die van
de Westerschelde niet overschrijdt. En
dat zijn behoorlijk dikke. Zulke din
gen bereikte men door elkaar welda
den te bewijzen. Ik spreek er dan niet
eens over hoe heerlijk stil het in Rot
terdam zal worden als de wereldhaven
Terneuzen 'alle scheepvaartverkeer op
slokt. De plechtigheid die wij zo dade
lijk gaan verrichten is het begin van
een nieuwe ontwikkeling in de samen
werking tussen onze twee landen. Ik
weet alleen niet waar we het geld
vandaan moeten halen. Daarom geef
ik Uw Majesteit de keus: Zullen we
het openen of dichtgooien?"
PARIJS, (Reuter en AFP). De
Franse politie heeft opdracht gekregen
zowel in Parijs als in de provincie de
patrouille-activiteit op te voeren in ver
band met de bomaanslagen op banken
en andere gebouwen.
Er zijn speciale patrouilles gevormd
om de identititeit van autobestuurders te
controleren en zo nodig hun voertuigen
te doorzoeken.
De maatregelen zijn mede een gevolg
van de dood van een politieman die werd
doodgereden toen hij in de omgeving van
Parijs een auto wilde aanhouden.
Na de bomaanslag, die zaterdag op
een bank in Parijs werd gepleegd, is een
21-jarige studente gearresteerd.
KUNNEN W£
N-N/ETS VOOR HM
OAVYZ-
NlEMANb KAN
HEM NU NO<b
HELPEN
1316. Alle zorg en narigheid verdwenen
bij de feestelijke maaltijd, die heer Ku-
kelbald met veel plezier bereidde. Al was
hij nu ook tot ridder geslagen, toch han
teerde hij liever de pollepel dan het
zwaard.
Karo en Tutu smulden mee van de lek
kernijen en beloofden mee te helpen bij
het verwijderen van de verbodsborden
voor de boerderij. Heer Kukelbald ver
telde uitgebreid van zijn plannen om de
ruïne te restaureren.
„En als dat gebeurd is", zei hij, „dgn
komt mijn voorvader Dagobald op de
ereplaats te staan. Vóór in de hal, en ik
neem een speciale bediende aan om iede
re dag het harnas te poetsen. Nu hij, ook
door mij. zoveel jaren slaap tekort is ge
komen, heeft hij dat wel dan mij ver
diend."
En bij die woorden hees ridder Kukel
bald zijn bretels op. zeer tevreden met
zichzelf en met de hele wereld.
