A
Het
kruisverhoor
Puzzel van de week
Panda ee de meesterduchtvaartkuiidige
n
POLLE, PELLI EN PINGO
mei
Senator Gulden Eeuw
...alleen om de geur al!
igestipt
DAM PO
Ons vervolgverhaal
PSEUDO-ARTS
IN ARREST
Nieuwe drankleus
gecritiseerd
13
VRIJDAG 13 DECEMBER 1965
door John Rowan Wilson
cHï
Vermoedelijke schuldige
van aanvaring
gevonden
verkouden
Diverse zilveren vogels
Niet voor niets werd
Senator Gulden Eeuw het
lijfmerk van de Connaisseurs
du Tabac.
Zo'n edele sigaar van
32 of 35 cent verschaft een
echte kenner een puur en
onvervalst rookgenot!
Puur tabak!
m
A/we si/uk..ze zus-
S£N zeses WN LICHAAM
v/eree/Hsen kunnen
Kees Stip
Kort nieuws
B
R
A
M
M
E
T
J
E
F
O
K
VUIAMMMIIUMMMV
17)
Sinds de
tijd van de jongere Pitt is het niet
meer voorgekomen dat de persoonlijk
heid van één man een zo diepgaan
de invloed op de toekomst van Groot -
Brittannië heeft gehad." Ja, dat leek
er meer op, dacht hij, terwijl hij de
zeep van zich afspoelde en zijn dag
dromen voor vandaag een halt toe
riep. Het was nu tijd om uit het bad
te komen en ijverig weer een steen
toe te voegen aan het fundament van
zijn grootheid.
Hij drooegde zich zorgvuldig af,
strooide talkpoeder over zijn mage
re, tamelijk behaarde bovenlichaam
en ging terug naar zijn slaapkamer.
Hij pakte schoon ondergoed en een
overhemd en haalde daarna een pak
uit zijn kast. Er hingen er twintig en
hij had ze altijd graag in dezelfde
volgorde, zwart aan de ene kant, dan
blauw, dan bruin, dan grijs, lichter
en minder formeel wordend naarma
te hij de rij langs ging. Hij koos een
discreet grijs kamgaren en kleedde
zich zorgvuldig. Eer hij zijn jasje
aantrok, borstelde hij zijn haar. Hij
gebruikte nylon borstels met ivoren
achterkanten en gaf precies vijfen
dertig streken.
Hij had nu nog vijfentwintig minu
ten voor het ontbijt en de kranten.
Hij hield graag zijn gewicht onder
controle en het ontbijt bestond elke
dag uit een gekookt ei, een dun sneet
je geroosterd brood, een appel en een
kop koffie met melk doch zonder sui
ker. Hij keek The Times, de Tele
graph en The Guardian door, zich
bepalend tot het politieke nieuws.
„Weer een toespraak van de pre
mier," merkte hij op. Zijn vrouw
glimlachte vaag en schonk koffie in.
„Het gewone recept. De door de
partij voorgestane principes. Grote
figuren uit ons verleden. Vooruit en
omhoog naar ruimere horizonnen."
Hij schudde het hoofd. „Daarmee
zal hij bij de weifelende kiezer niet
veel beriken."
„Arme man. Hij moet zo vaak
spreken".
„Volgens mij zou hij minder moe
ten spreken. En als hij het dan toch
doet, zou hij iets moeten zeggen. Er
een gebeurtenis van maken. Hij be
gint een kletskous te worden."
„Hij is altijd aardig voor ons. En
voor Roger heel behulpzaam."
Roger was hun zoon. Het was zo
goed als zeker dat hij in het Lager
huis zou komen. Patton zuchtte. Zou
hij er Muriel ooit van kunnen over
tuigen dat er in politiek meer zat dan
persoonlijke voorkeur en afkeer?
„Hoe dan ook, hij verliest het con
tact met de kiezers. Hij denkt in de
termen van de afgelopen tien jaar,
niet in die van de volgende." Hij ver
diepte zich weer in zijn krant.
„Curtis heeft een verklaring over
transport afgelegd. Een nogal steke
lig hoofdartikel in The Guardian.
Ze zeggen dat ze lijkt op de op
gewarmde restjes van zijn voorgan
ger". Hij grinnikte. „Frank zal het
niet prettig vinden. Zeker niet na
de manier waarop ze mijn toespraak
in Oxford hebben ontvangen".
Zwijgend genoot hij een ogenblik
van de herinnering aan zijn triomf.
Zijn toespraak in Oxford was voor
zijn doen, gedurfd geweest. Hij was
zo ver gegaan bepaalde feiten erin
te betrekken waarvan het grote pu
bliek zich al jaren bewust was maar
die geen van beide partijen had
durven aanroeren dat Engelands
moeilijkheden niet veel te maken
hadden met sociale rechtvaardigheid
Df imperiale grootheid maar op zui
ver commercieel terrein lagen. Hij
had enkele nogal vermetele verge
lijkingen gemaakt met het huidige
Zweden en Gustavus Adolphus. In
de wandelgangen had men weliswaar
de wenkbrauwen gefronst maar de
pers ooral The Guardian, had het
goed opgenomen en hem voor ern
stige moeilijkheden bespaard. De
premier was er zo mee ingenomen
dat een van zijn ministers bij de
pers in de gunst stond, dat hij be
reid was bijna alles te vergeven.
„Het is wel eens goed voor Frank
Curtis", zei Muriel. „Hij is altijd
jaloers op je geweest".
„Ach.Patton was plotseling
verdraagzaam. „Hij is een politicus".
Hij zei het alsof hij er zelf geen
was. En in zekere zin verachtte hij
politici inderdaad. In zijn hart was
hij een bestuursambtenaar. Het par
lement met zijn slordige, ondoelma
tige wijze van werken en zijn beze
ten zijn door traditie verveelde hem,
stond hem zelfs min of meer tegen.
Maar daar je geen bestuurder op
het hoogste niveau kon zijn zonder
door de politieke molen te gaan, had
hij zich aangeleerd het te verdragen.
Hij ging graag bijtijds naar zijn
ministerie. Hij kwam daar om negen
uur precies en ging aan het werk.
Hij genoot van de dagelijkse routine
van de dossiers, de besprekingen, de
conferenties. Hij was ervan overtuigd
dat hij het ministerie grondig veran
derd had sinds hij het een jaar gele
den van Curtis had over genomen.
De zaken waren ordeloos achtergela
ten. Binnen 'n maand had hij alles
geordend, en nu liep het allemaal
als een uurwerk. Hij vleide zich met
de gedachte dat zijn ambtenaren
hem respecteerden en op hem ge
steld waren. Weliswaar was hij niet
iemand met bijzondere creatieve of
originele denkbeelden en toen hij de
post had overgenomen, had hij abso
luut geen idee van zijn toekomstige
politiek gehad. Dat had hem niet in
het minst verontrust. Hij wist uit er
varing dat de archieven van elk
overheidsdepartement vol zitten met
plannen van allerlei soort. Het was
niet de taak van de minister nieuwe
plannen uit te denken: het was zijn
werk de oude ideeën door te nemen
er een paar uit te halen, die af te stof
fen, te zorgen dat er wat aan ge
daan werd en het tegenover het pu
bliek te doen voorkomen alsof het
zijn eigen ideeën waren. Hij had ook
sen bureau voor public relations om
raad gevraagd met betrekking tot
zijn eigen image. Hij had te horen
gekregen dat er nog wel het een
en ander te verbeteren viel.
(Wordt vervolgd
1
1
2
2
3
3
4
4
5
5
6
6
7
7
3
8
9
9
10
10
11
11
12
12
13
13
14
14
15
15
-pS
PUZZEL NO. 50
Links en rechts in het diagram komen
woorden van vijf letters. De laatste let
ter van de woorden links en de eerste
letter van de woorden rechts vormen het
begin en het einde van de middelste
woorden. Hiervan staat de omschrijving
niet in de juiste volgorde. Als men de
puzzel goed heeft ingevuld, kan men in
de cirkeltjes van boven naar beneden een
bekend spreekwoord lezen.
Hoe luidt dat spreekwoord
Links: 1. deel van een wiel; 2. bloemen
en bladeren in cirkelvorm opgemaakt; 3.
bouwwerk ter regeling van de waterstand;
4. kunstmatige haardos; 5. gang van een
paard; 6. glad, effen; 7. modern commu
nicatiemiddel; 8. herbergier; 9. uitgesto
tene; 10. eetgerei; 11. strijdperk; 12. voor
beeld; 13. schuiflus; 14. kinversiersel; 15.
onherbergzaam.
Rechts: 1. begrip; 2. leger; 3. zoutwa
ter; 4. stijl, manier; 5. ongeordende groep;
6. zuidvrucht; 7. kleurling; 8. Nederlands
vliegveld; 9. ruim; 10. rumoer; 11. op
dracht; 12. ijzeroxyde; 13. neerslag; 14.
moderne taal; 15. draagvat.
Midden: vuurwapen; schildersgerei;
bloem; lijst; kledingstuk; vloerbedek
king; adresbriefje aan een pak; wandel
laan; kussenovertrek; dicht bij elkaar;
geestdrift; familielid; adspirant officier;
rangtelwoord; gelooide huid.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons be
zit te zijn.
OPLOSSING PUZZEL NO. 49
Horizontaal: 1. monter; 7. robber; 12.
aria; 13. orel; 14. nt; 16. inept; 17. pi; 18.
twijfel; 19. spatel; 20. ee; 21. re; 22. leve;
24. steel; 26. deen; 28. graniet; 29. offerte;
31. erts; 34. koele; 35. stok; 38. ie; 39. ol;
40. legaal; 42. stoere; 43. ap; 44. abeel; 45.
dp; 46. sela; 48. ader; 51. dralen; 52 gor
del.
Verticaal: 1. mantel; 2. na; 3. trofee; 4.
ei; 5. rail; 6. kreupel; 7. rots; 8. or; 9. be
raad; 10. bl; 11. ruilen; 15. twee; 17. pere;
23. vaart; 24. sterk; 25. laffe; 27. eerst; 30.
terdege; 31. eiland; 32. reep; 33. stapel;
35. stoter; 36. oord; 37. klepel; 41. laan;
42. slag; 46. sa; 47. Ie; 49. do; 50 rd.
De namen der prijswinnaars vindt u
elders in dit blad.
16. Joris was te laat. Zodra de dokter zag, dat zijn
patiënt aanstalten maakte om van de tafel te springen,
drukte hij op een knopje. Enkele stalen banden kwa
men tevoorschijn en sloten zich om het slachtoffer.
,,Doe toch niets overijld!" riep deze wanhopend. „Ge
hebt de verkeerde voor u!" „Dat zeggen ze allemaal",
antwoordde de geneesheer. „Maakt u zich maar niet
bezorgd, hoor. We zullen u zó van dat geheugenver
lies afhelpen." Met die woorden bevestigde hij enkele
draadjes aan Joris en trad plechtig achteruit. „W-wacht
toch even", sprak de patiënt zenuwachtig. „Ik kan u
alles verklaren. Het is een misverstand. HfMaar
verder kwam hij niet. De dokter zette het apparaat in
werking, en daardoor kreeg Joris een aantal elektrische
schokken, die hem de adem benamen
IK MOET MIJN HOOR? 6EST0TEN
HEBBENHET WAS TOCH EEN
FOTO VAN PINGO - OF NIET?
EEN FOTO VAN PINGO
ZAL DE KAMERSIEREN
(Van onze correspondent)
HANSWEERT De rijkspolitie te wa
ter in Wemeldinge is er na langdurig
speuren in geslaagd, het binnenschip te
achterhalen dat waarschijnlijk de oorzaak
is geweest van de aanvaring van vorige
week vrijdag op de Westerschelde bij
Hansweert.
Bij de aanvaring tussen het Zweedse
schip Tasmanic en het binnenvaartschip
Marco verdronk het schippersgezin Bee-
nen (de schipper, zijn vrouw en baby)
van de Marco. De vermoedelijke schul
dige is een schipper uit Gent. Deze had
de haven van Hansweert verlaten om
naar Terneuzen te gaan. Daar hij het te
donker vond keerde hij terug naar Hans
weert. Op zijn terugweg kruiste hij de
vaarroute van de Tasmanic. Deze moest
voor de Belg uitwijken met de noodlot
tige aanvaring tot gevolg.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
HOFJUWELIERS
opgericht 1800
Anegang 13-15
tel. 10574 - 12475
Gr. Houtstraat 165
Voor uw dinertafel kunnen wij leveren
als fazanten, ganzen, ijsvogels en vele
andere diersoorten.
Kandelaars enkel- en meerlichts, zilv.
orchideevaasjes zilveren kurken met
en zonder versiering, flessenbakken
en flesetiketten, dinerasbakjes enz.
ROTTERDAM De Rotterdamse ze
denpolitie heeft een 35-jarige verkoper
aangehouden, die ervan wordt verdacht
zich ten onrechte voor arts te hebben uit
gegeven. In deze kwaliteit kreeg hij bij
verpleegsters en geestelijken geld en goe
deren los. Ook maakte hij zich schuldig
aan flessentrekkerij.
De verkoper liep tegen de lamp nadat
hij een verpleegster, tegen wie hij had
gezegd dat hij arts in een kraamkliniek
was, ten huwelijk had gevraagd. Uit in
formaties van haar vader bleek dat de
verkoper loze verhaaltjes vertelde. Ook
politiekorpsen elders in ons land hebben
belangstelling voor de pseudo-arts.
BARNEVELD De Vereniging voor
Veilig Verkeer in Bameveld heeft het
Verbond voor Veilig Verkeer in een
schrijven dringend verzocht om zo spoedig
mogelijk te stoppen met de televisie
reclame van het verbond „Eén per uur
en niet meer dan vier in totaal". De
Barneveldse vereniging vindt de inhoud
onpedagogisch en ontactisch en in fla
grante strijd met de tot dusver gevoerde
propaganda: „Bij snelverkeer geen al
cohol".
Met verbijstering heeft de plaatselijke
vereniging kennis genomen van de
nieuwe voorlichting via de televisie, om
dat hierbij niet gesproken wordt over de
hoeveelheid van het glaasje, of over de
lichamelijke en geestelijke toestand van
de gebruiker. Hoewel de vereniging aan
neemt, dat de nieuwe zienswijze verant
woord is, meent ze dat deze factoren van
zeer ernstige invloed kunnen zijn.
ADVERTENTIE
Vs S?
LAT SA! We HOPEN DATWE6E-
U/K £M 6ENOE6 ZUURSTOF- HEB-
bsn... we gaan, moy'
zun zelfzucht
we Rb ZUN OM
b€R6AN6. V6R-
6E£T H£M
AIIIvJillimu}
©PIB
conunicfN
De burgemeesters van Amsterdam,
Rotterdam, Den Haag en Utrecht gaan
een clubje vormen dat regelmatig bij
een zal komen om te overlegen welke
projecten in de randstad gemeenschap
pelijk kunnen worden aangepakt.
Dadelijk na het vernemen van dit
bericht heb ik de Utrechtse componist
Herman Strategier opgebeld. Niet al
leen omdat hij stadgenoot is van
's lands muzikaalste burgemeester,
maar ook omdat hij een Nederlandse
componist is, wiens werken met graag
te door amateurs worden uitgevoerd.
En amateurs mag men de andere drie
burgemeesters toch wel noemen, ten
minste op muzikaal gebied.
,Jk heb een inspirerende gedachte"
zei ik. ,Je moet een kwartet schrijven
dat de muziekgeschiedenis zal ingaan
als ,Het Burgemeesterskwartet". Ook
wel genoemd Het Randstadkwartet",
op te dragen aan de uitvoerende solis
ten: burgemeester Samkalden, viool,
Marijnen, altviool, Thomassen, cello en
De Ranitz, piano. En ik legde de ach
tergronden van mijn gedachte voor
hem bloot.
Een leuk idee", zei Herman.
„Zal ik eens zeggen hoe ik het me
voorstel?" zei ik. „Je moet drie stede
lijke motieven hebben die je op elkaar
kunt stapelen en contrapuntisch uit
elkaar gooien, als ik me niet te ruw
uitdruk. Voor Amsterdam", mi re do.
Een dalend motief. Dubbel zo snel en
driemaal zo wuft komt daartegenaan
de stijgende lijn van de Haagse vers
regel: In Den Haag daar woont een
graaf. De naam van zijn zoon wordt
niet onthuld, want op dat punt zijn we
gekomen aan het Rotterdamse motief
dat beide voorgaande motieven ma
gistraal omvat in het thema van „De
Rotterdamse Vlag" van Bart Verhal
len, de mars die tot volkslied gekroond
is in de bewoordingen: En waarom
zouden we treuren, de bajes is zo
groot. Die bajes moet je er aflaten,
dan houd je een motief over dat even
als de eerste twee op de tonica staat
en evenwichtig terugkeert naar de do
minant waarmee het is begonnen.
Herman Strategier beluisterde mijn
uiteenzetting met de welwillende stilte
van een adelaar die vliegles krijgt van
een konijn. „En wat doet Utrecht?"
vroeg hij tenslptte.
„Dat is eenvoudig!" riep ik. „Utrecht
is de enige stad waarvan de burge
meester een echte pianist is. Zijn taak
is het spel van de anderen met speelse
arabesken te omranken. En als er er
gens gaten vallen, gooit hij ze dicht
met noten."
Zelfs na deze uitvoerige verduide
lijking bleef Herman Strategier het
een leuk idee vinden. Hij liet door
schemeren dat hij, zodra zijn drukke
bezigheden het toelaten, aan het bur
gemeesterskwartet gaat werken.
Het gerucht daarvan schijnt zijn uit
werking niet te hebben gemist. Bij het
Amsterdamse hoofdbureau van politie
is een violist waargenomen wiens soe
pele stokvoëring herinnert aan die van
burgemeester Samkalden. In het Euro-
poortgebied oefent burgemeester Tho
massen zich op een met bullepezen
bespannen bulldozer in de techniek
van de lagere strijkinstrumenten. Bur
gemeester Marijnen, wars van alle
Haagse bluf, schijnt met een aardap-
pelkist onder de arm het huis van de
violist Krebbers te frequenteren. De
toekomst zal uitwijzen of hij les neemt
bij Krebbers of Krebbers bij hem. On
dertussen gaat burgemeester De Ra
nitz gewoon door met pianospelen.
Moeiteloos draven zijn vingers over
het klavier, waaruit de klanken als
goudstukken op zijn stad neerdalen.
Dat is nodig ook. Want voor Utrecht,
dat in het burgemeesterskwartet bui
ten de strijkersgroep staat, zal er wel
het minst aan de strijkstok blijven
hangen.
Gevaarlijke tabletten. Bij een sociaal-
medische instelling in Kralingen zijn
's nachts ongeveer tweeduizend zenuw-
stillende, slaapverwekkende en opwek
kende tabletten gestolen, welke bij on
deskundig gebruik zeer gevaarlijk voor
de gezondheid zijn, vooral voor kin
deren.
ACS /K 6R N/er /N SCAA6, B/NNEMACHT7/EM
M/NUTBN t>£ DOOR6AN6 ONbER WATER 1
i//noen, zhn we ei/EN ReobEcoos als
SULLY SY/ces.
1318. Afgelopen was het met zeemans-
muziek en zang. Bram stortte zich op het
roer en probeerde met volle kracht om
bij te sturen. Maar het lukte niet. Bij
het prachtigste weer van de wereld, op
een volkomen kalme zee, was het goede
schip Kokanje eensklaps stuurloos ge
worden.
„Kan het roer stuk zijn?" vroeg Karo
aarzelend. Bram schudde het hoofd.
Neeik denk eerder
Hij hield op, want hij dacht eigenlijk
niets. Meer om zich een houding te ge
ven dan omdat hij er iets van verwachtte,
boog hij zich over de reling.en zijn
kreet alarmeerde zijn vrienden.
„Een neteen groot net.we
worden als een vis ingehaald, maar er is
geen schip in de omgeving te bekennen!"
„Van hadden we er toch iets van moe
ten merken. We zijn nergens tegenop ge
varen, en een hecht schip als de Kokanje
valt toch maar niet in stukjes uit elkaar,
