A
Het
kruisverhoor
Auto in water: één dode
en één ernstig gewonde
POLLE, PELLI EN PINGO
«gestipt
7
W
mmwmm
Panda en de meester*luchtvaartkundige
Ons vervolgverhaal
Liberalen winnen
verkiezingen in
Luxemburg
d
VS niet tegen
verkiezing
in Berlijn
SESgrWIJ ONTVINGEN:
fpy
pMl
MAANDAG 16 DECEMBER 1968
8
door John Rowan Wilson
Een horloge
a la mode
Dit is één van die snoe
zige modellen die Tissot
tot hét merk maken voor
de chique vrouw.
Voor de vrouw, die heel
veel jaren plezier van haar
horloge wil hebben. Goud
218.-; doublé 116.-
D
A
V
Y
J
O
N
E
S
f.te. -'-'is
'Mi
1
19)
Hij hief zijn handen op in een
gebaar van vertwijfeling. „Ik weet
niet wat hem plotseling bezielde. Hij
scheen niet in staat te zijn welke
beslissing ook te nemen". Hartly
glimlachte vraag. Trimble legde een
hand op zijn arm en zei met een
stralend gezicht en op vertrouwelijke
toon: „Het zal voor ons werkelijk
sen grote opluchting zijn als jij de
zaak overneemt. Een ardige man
ik had veel persoonlijke achting voor
hem. Maar met alle aan een colle
ga verschuldigde respect hij was
hopeloos, hopeloos".
Hartly glimlachte weer. „Hij was
erg nuttig als je een niersteen had".
„Ja. ja" Trimbles stem klonk wat
onzeker. Dreef Hartly de spot met
hem? „Ik ben het met je eens dat
dat het voornaamste is. In de eer
ste plaats zijn we allemaal medici",
zei hij gewichtig. „Dat neemt echter
niet weg dat hij een slecht voorzit
ter was. Te besluiteloos. Tijdens
zijn ambtsperiode was het Genoot
schap lamgeslagen. Ik weet zeker dat
jij voor ons een groot verschil zult
maken".
Hartly haalde bescheiden zijn schou
ders op. Hij dacht er ook zo over.
Hij was van plan heel wat dingen
te doen en een deel ervan zou men
sen als Trimble misschien helemaal
niet bevallen. Hij bedacht lichtelijk
geamuseerd dat de tijd wel eens zou
kunnen komen dat Trimble met wee
moed aan de goede dagen van Fro-
bisher zou terugdenken. „Het is een
enorme verantwoordelijkheid. Nogal
intimiderend. Maar ik zal in elk geval
mijn best doen". Trimble kneep hem
vriendelijk in zijn arm en Hartly
had plotseling genoeg van de voor
stelling. Er was een grens aan wat je
kon verdragen. Hij veranderde van
onderwerp. „Wie komen er nog
meer?"
„Gilling en Maxfield die ken je.
En Archie Maclaren. Het is een oud
werkpaard op het departement. Hij
heeft een dozijn ministers zien ko
men en gaan. Een beste kerel maar
beperkt. In zijn hart is hij nog steeds
een beetje de inspecteur van gezond
heid. Hij zou graag eeen Gezond-
neidsdienst zien met in volledige
dienst zijnde gesalarieerde ambte
naren als hij zelf, keurig hiërarchisch
gerangschikt. Gelukkig heeft hij
niet veel invloed op de minister. Pat-
ton heeft me persoonlijk verzekerd,
dat volledige vrijheid voor de medi
cus volgens hem de hoeksteen van
de geneeskunde is. Hij is voor een
politicus werkelijk heel ruimdenkend.
Hallo Gilling, Maxfield mijn bes
te kerel. Neem een sherry. Jullie
kennen Rex Hartly toch?"
Hij glimlachte ze vriendelijk toe.
Iemand had eens gezegd dat Trim
ble bij elke bruiloft ceremoniemees
ter was en bij elke begrafenis de
serste rouwdrager. Hij had de nei-
;ing om bij wat voor bijeenkomst
ook, de rol van gastheer op zich te
nemen en hij was beroemd om de
manier waarop hij mensen aan el
kaar voorstelde, die elkaar hun hele
leven hadden gekend.
Ondanks zijn inspanning liep de
conversatie onmiddellijk wat stroe
ver, zoals altijd in het bijzijn van
Maxfield. Gilling die met hem binnen
gekomen was, merkte dat feit op en
vroeg zich af waar dat toch aan lag.
Oppervlakkig gezien was Maxfield
van de aanwezigen verreweg de
meest briljante. Hij was iemand met
een brede belangstelling en van gro
te verstandelijke gaven die ongetwij
feld overal waar een analytische
geest van belang was een schitteren
de carrière gemaakt zou hebben. Hij
had een voortreffelijk rechtsgeleer
de of econoom kunnen zijn. Als stu
dent waren zijn studieresultaten ver
bijsterend geweest. Hij had zijn be
voegdheden met verbijsterend ge
mak verkregen. Daarna had hij om
zich heen gekeken alsof hij niet he
lemaal zeker wist wat hij moest gaan
doen.
De normale klinische praktijk trok
hem niet aan. De menselijke kant eiste
gaven als medeleven en begrip waar
in hij opmerkelijk tekort schoot. Het
was onvermijdelijk dat hij research-
werk koos. Aanvankelijk ging alles
goed. Op grond van enkele bijzonder
nuttige ontdekkingen op neurofysio
logisch gebied werd hij tot lid van
de Koninklijke Sociëteit benoemd en
men begon over hem te praten als
over een wetenschappelijk fenomeen.
Toen hij begin dertig was, droogde
de bron echter plotseling op. Hij
kreeg moeite met het vinden van
bevredigende onderwerpen. Als hij
zich tenslotte ergens toe zette, leid
de het tot niets. Het scheen dat de
creatieve krachten waarover hij had
beschikt slechts een kort leven bescho
ren waren dat ze misschien niet
meer waren geweest dan een uiting
van jeugdige vitaliteit. Het grote in
tellect waarop hij zo trots was, vond
weer geen werk. Hij was terugge
keerd tot de klinische geneeskunde en
het onvermijdelijke succes bleef niet
uit. Hij had alle beschikbare eerbe
wijzen een voor een ontvangen: de
verheffing in de adelstand, de ere
doctoraten, het professoraat. Nu
was hij peer en voorzitter van zijn
Genootschap. Het grote intellect was
er nog, nog steeds gefrustreerd onvol
doende geëxploiteerd, verspild
En in zijn menselijke contacten bleef
Maxfield eigenaardig gereserveerd,
alsof hij voortdurend werd afgeleid
door een onoplosbaar probleem in
hem zelf.
Slechts een minuut of twee later
kwam door een andere deur de mi
nister binnen gevolgd door Maclaren.
Patton deed opgewekt en beminne
lijk hoewel zijn glimlachje maar
schraal was. Hij had een nogal ener
verende morgen achter de rug. Hij
had zijn persoonlijke assistent ervan
beschuldigd een stuk te hebben zoek
gemaakt en daarna had hij het in een
binnenzak van zijn overjas gevonden.
Zijn secretaresse was traag geweest
in het raden van zijn wensen en was
weinig attent, verdwenen op een
ogenblik dat hij haar nodig had. Hij
had een geliefkoosd spelletje ge
speeld namelijk het aan drie onder-
(Wordt vervolgd)
DORDRECHT. In de nacht van zaterdag
op zondag is tussen Utrecht en Maars
sen een auto van de weg geraakt en in
het ijskoude water van het Amsterdam
Rijnkanaal gereden. De bestuurder van
de auto, de 40-jarige uitvoerder W
Schijndel uit Maarssen kwam hierbij
om. Een 21-jarige mede-inzittende, die
300 meter voor de plaats van het onge
luk een lift had gekregen, werd ernstig
gewond. Het ongeluk is vermoedelijk
gebeurd doordat de auto bij een in
haalmanoeuvre slipte.
OUDORP. De zesjarige Jolanda Kaandorp
uit Alkmaar is zaterdag in Oudorp aan
gereden door een auto en om het leven
gekomen. Het kind stak onvoorzichtig
de weg over.
OSSENDRECHT. De 26-jarige mej. A
Kotvis uit Zuidzande is zaterdag ver
ongelukt, toen de door haar bestuurde
auto nabij Ossendrecht uit een bocht
vloog en tegen een boom botste. Haar
24-jarige verloofde uit Steenbergen
werd ernstig gewond.
GILZE RIJEN. Zondagavond is op de weg
BredaTilburg bij Gilze Rijen een per
sonenauto door de gladheid geslipt en
links van de weg tegen een boom ge
botst. De echtgenote van de bestuurder
de 30-jarige mevrouw Schlappi verloor
het leven.
ZUNDERT. Bij een botsing tussen twee
auto's in Zundert is de 25-jarige H. Ha-
vermans om het leven gekomen. Het
ongeluk gebeurde op een kruispunt
Twee personen werden ernstig gewond
en vier licht.
ADVERTENTIE
■K ■- X
v oy
EI 1 i If, (iSrl |1!F''
18. Panda stond wel even verbaasd te kijken van de
mededeling van Joris. „B-ben jij Moesj Aviaar?"
vroeg hij onzeker. Ik dacht altijd dat jij Joris Goed-
bloed heette!" ,Jnderdaad", antwoordde de ander.
„Maar Goedbloed klinkt niet. In luchtvaartkringen ligt
Aviaar prettiger in het gehoor. Ge moet weten, man
neke, dat ik sinds onze laatste ontmoeting hogerop ben
geklommen. Ik heb de vleugels uitgeslagen en nu
ben ik een vermogend vliegtuigbouwer." „Dus deze fa
briek is van jou", stelde Panda vast. „M-maar
Inderdaadbaaske, dat hebt ge scherp gezien", sprak
Joris goedkeurend. „Iemand met Uw doorzicht zou ik
goed kunnen gebruiken als secretaris een baan met
vooruitzichten Doch ge wildet vragen wie die andere
Aviaar is. Welnu: iemand met mijn fortuin trekt im
mer vreemde lieden aan. Armlastigen en gestoorden,
zoals die heer. Ik heb hem laten begaan maar nu
heeft de grap lang genoeg geduurd. Vraag die dokter,
om de namaak-Aviaar even een schokbehandeling te
geven. Als ge die opdracht goed uitvoert, kunt ge bij
mij in dienst komen." Dat wilde Panda best. Want ei
genlijk zocht hij al lang naar een baantje. Hij draafde
dan ook ijverig naar de geneesheer
BRAVO SCHILDPAD! JE BENT
WERKELIJK GEWELDIö
IN HET DOEL!
DE KLAP
HEM OVER
WELD1GD
7^^
2S47-B
ASSEN. De 31-jarige heer H. Polak uit
Groningen heeft zaterdag het leven ver
loren doordat hij met zijn auto tegen
een links van de weg staande boom is
gereden. Zijn vrouw en twee kinderen
werden gewond.
ANGERLO. In Angerlo is zaterdag een
auto tegen een voor hem rijdende aan
hanger van een tractor gebotst.
De echtgenote van de bestuurder, de
29-jarige mevrouw M. Y. Jongmans-
Bliek (29) uit Doetinchem kwam hier
bij om. Haar man liep hoofdwonden
op.
DEN HAAG. De 26-jarige Joegoslavische
gastarbeider M. Omic is zondag om het
leven gekomen toen hij door nog on
bekende oorzaak met zijn auto van de
weg raakte en tegen een boom reed.
Het ongeluk gebeurde op rijksweg 4a
bij Leidschendam.
KRUISLAND. Een automobilist heeft in
Kruisland de 63-jarige heer P. D. Gel
ten overeden. Het slachtoffer lag op
de donkere weg naast zijn fiets. Ver
moedelijk was de man onwel gewor
den.
DORDRECHT. De 57-jarige mevrouw J.
Keizer uit Dordrecht is vrijdagavond
laat verdronken in een in een sloot ge
raakte auto. De auto waarin vier per
sonen zaten, raakte in Dordrecht in vol
le vaart van de weg af doordat de be
stuurder een bocht niet opmerkte. De
drie andere inzittenden werden min of
meer ernstig gewond.
LUXEMBURG (AFP en DPA) Bij de
parlementsverkiezingen van gisteren in
Luxemburg zijn de liberalen als de grote
overwinnaars uit de bus gekomen
Ze behaalden volgens de definitieve uit
slag 16,58 percent van de stemmen, en
vergrootten daarmee hun zeteltal van zes
tot elf. Winst boekten ook de communis
ten (15.45 percent), die voortaan zes in
plaats van vijf vertegenwoordigers in de
Kamer zullen hebben. Hun vooruitgang is
echter kleiner dan was voorspeld.
Grote verliezers zijn de socialisten (32,2
percent), die tot dusver over 21 zetels be
schikten, maar dit aantal zagen terugge
bracht tot 18. De grootste partij bleef die
van de christen-socialen (35,30 percent)
al moest zij een van haar 22 zetels prijs
geven. In het oude parlement werden nog
twee zetels bezet door de anti-Duitse on
afhankelijke Volksbeweging. Deze partij
is onlangs echter ontbonden, waarbij een
deel van de leden naar de liberalen ging en
anderen een nieuwe partij stichtten onder
de naam Nationale Solidariteitspartij. De
ze heeft geen zetels weten te veroveren.
Op grond van de verkiezingsuitslag
spraken Luxemburgse regeringskringen
vannacht de mening uit dat de christen -
socialen ffn dé libéralen 'waarsëhijnlijlc een
regeringscoalitie zullen vormen. Tezamen
beschikken ze over 32 van de 56 kamérze
tels.
INCASSO WEEKABONNEMENTEN
De incasso van het abonnementsgeld
iedere week kost veel tijd en moeite,
aan u en aan onze bezorgers.
Er zijn twee mogelijkheden om het
ongemak in dit opzicht te vermijden
a. Overgang op een kwartaalabonne
ment.
b. Betaling aan de bezorger voor een
periode van 45 weken. U krijgt
dan een door de bezorger onder
tekend ontvangstbewijs. Misver
stand over de betaling is daardoor
uitgesloten.
Het resultaat voor u Minder geloop
naar en gebel aan de deur; in uw wijk
daardoor een vlottere bezorging. Voor
de bezorger minder last Probeert u
het eens.
DE ADMINISTRATIE
boekenboekenboekenbocki
boekenboekenboekenboek
boekenboekenboekenboeken
boekenboeken boeken boeken
boekenboeken
boekenboe ken
boekenboekenboekenboekeL_
boekenboekenboekenboekem
bo«kenboekenboekenboekenj
boekenboekenboekenboeken
W. TEN HAVE N.V. in Amsterdam
verzorgt de Carillon-speciaalreeks, waar
in de volgende uitgaven zijn verschenen
„God alles in alles" van John A.T. Ro
binson, bisschop van Woolwich (vertaling
mevrouw D. J. ter Linden-Beversluis)
„Dichter bij de profeten" (t.v.-serie
„Dichterbij" van IKOR-CVK) van K
Bouhuis en K.A. Deurloo; .Plaatsbekle
ding van God" van Helmut Gollwitzer
(vertaling drs. J. G. A. Tielens), waarin
de auteur discussieert met Dorothee Döl
le, schrijfster van „Plaatsbekleding"
„De eerste christenen" van Marcel Si
mon (vertaling J. Th. Witvliet).
Een aantal lezingen, in het kader van
de Mc. Kinsey Foundation Lectures aan
de Columbia Universiteit in New York
gehouden, zijn onder de titel „Visie, vi
taliteit en menselijke factor" bij J. H
de Bussy in Amsterdam verschenen.
In deze bundel schreef drs'. J. A. van de
Kamp, voorzitter van het Nederlands
centrum van directeuren, een voorwoord
De vertaling is van mevrouw T. E. C.
van der Voort-De Jong. De onderwerpen
zijn: „Het individu in de onderneming";
,De beginselen van een onderneming'
en „De vitaliteit van een onderneming".
In „Twee ambtswoningen" heeft me
vrouw J. M. van Walsum-Quispel, echt
genote van de vroegere burgemeester van
Delft en Rotterdam, haar herinneringen
vastgesteld uit de tijd dat zij buigemees
tersvrouw was (van 1948 tot 1952 in Delft
en daarna tot 1965 in Rotterdam). Waar
schijnlijk is mevrouw Van Walsum de
eerste die herinneringen ophaalt als bur
gemeestersvrouw. De uitgave is van Zo
mer Keuning in Wagoningen.
Arne Falk-Ronne vertelt in het bij de
Uitgeverij G. F. CALLENBACH n.v. in
Nijkerk verschenen boek „In het hart
van Zuid-Amerika" over zijn reizen naar
de Indianenstammen in het gebied tussen
de zijrivieren van de Amazone. Ook is
deze Deense schrijver in Paraguay, Peru
en Ecuador geweest op zoek naar moge-
lijkeafstammelingen van de Inca's. De
Nederlandse vertaling is van drs. J. C.
lijke afstammelingen van de Inca's. De
Torringa-Timmer.
„Een kerk zonder priesters' van
Jacques Duquesne is als Ambo-boek in de
vertaling van H. van der Burcht en B.
SPEKMAN VERSCHENEN BIJ Uitgeverij
Ambo in Utrecht. Het boek bevat gege
vens uit heel de wereld over „de crisis
in het ambt". De schrijver verbindt re
portages over de persoonlijke bestaanser-
varing van priesters met gegevens over
de mogelijkheden van de clerus als groep.
In de vertaling van C. Buddingh ver
scheen bij A W. SIJTHOFF in Leiden de
paperback „Eindpunt Paddington" van
John Wain. Het is de geschiedenis van
een geleerde die werkt in een topgeheim
laboratorium. Met niemand, ook niet met
zijn vrouw, mag hij over zijn werk spre
ken.
De roman Het gouden moeras' van
Richard Newhafer. in de vertaling van
Dolf Koning bij Uitgeverij Drukkerij
HOLLANDIA N.V. in Baarn verseheneh,
bevat achtergronden van de wereld van de
ontzaglijk rijke mensen in Palm Beach en
die van het communistische experiment
op Cuba.
Pater Luc Grollenberg, bekend door zijn
programma's voor de televisie over de bij
bel, vertelt in „Nieuwe kijk op het oude
boek" (een verkenning van de moderne
bijbeluitleg) wat de historisch-critische
bijbeluitleg inhoudt en hoe zij van belang
kan zijn voor de persoonlijke bijbellezing.
De uitgave is van n.v. Uitgeversmaat
schappij ELSEVIER in Amsterdam.
Bij de uitgever W. DE HAAN in Hilver
sum verscheen „Geneesmiddelen", hoe
ze ontdekt werden, hoe ze werken en hoe
ze worden toegepast, door professor dr.
A. M. Ernst en W. A. C. Whitlau.
In de serie Wereldakademie zijn bij
W. DE HAAN en J. M. MEULENHOFF
verschenen: „De structuur van het heel
al" van prof. E. L. Schatzman, hoogle
raar in de astrofysica in Parijs; „Kli
maat en weer" van Hermann Flohn'
hoofd van het Meteorologisch Instituut
aan de Universiteit van Bonn; „De gou
den tijd van de republiek, Nederland in
de 17e eeuw" van Ch. Wilson, hoogleraar
in de moderne geschiedenis in Cambrid
ge; „Lagere diersoorten" van M. Wells
uit Cambridge, die een onderzoek instelt
op het gebied van de hersenen en het ge
drag van de koppotigen.
De campagne „Glaasje op? Laat je
rijden!" is, zowel met een nuchter als
met een beneveld oog bezien, de cham
pagne onder de campagnes geweest.
Het geniale ligt hierin dat de ont
werpers, die tot taak hadden de ver
keersveiligheid te verhogen door het
alcoholverbruik onder de verkeers
deelnemers te beperken, erin geslaagd
zijn zowel de verkeersveiligheid als
het alcoholverbruik te verhogen. Dat
was te danken aan de volstrekt on
hollandse aanpak, die suggereerde dat
de alcoholverbruiker geen zondaar was,
maar een man in een zekere staat van
genade die hem recht gaf op een eigen
chauffeur. En het was bovendien te
danken aan de niet te overtreffen dui
delijkheid, waardoor de boodschap tot
de verste nevelvelden van breinen
met veel glaasjes op doordrong.
Geheelonthouders mogen terecht be
treuren dat deze actie de geheelont
houding niet bevorderde, maar het
Verbond voor Veilig Verkeer mocht
tevreden zijn. Door onveilige chauf
feurs te verwisselen tegen veilige had
het de veiligheid van het verkeer in
derdaad vergroot.
Aangespoord door dit succes wil het
verbond deze actie nu voortzetten maar
niet in dezelfde vorm. Het wil de oude
glaasjes vullen met een nieuwe demo-
kratische inhoud. Een uitgebreide
voorlichting moet iedereen in staat
stellen zelf het aantal glaasjes te be
palen dat hij mag op hebben om nog
veilig achter het stuur te kunnen
plaatsnemen. Zonder het verbond de
testvraag te willen stellen: „Hoeveel
waarschuwende vingers steek ik op?"
meen ik toch dat het bezig is roet in
het drinken te gooien.
Een aanwijzing daarvoor is de ge
leerde discussie tussen twee deskundi
gen, dr. Nelemans en prof. Buikhuizen.
De eerste concludeerde uit statistieken
dat iemand met 0.4 promille alcohol in
zijn bloed 2.10 maal zoveel kans heeft
om een dodelijk ongeluk te veroorza
ken als iemand met bloedlichaampjes
zonder glaasje op. Prof. Buikhuizen
daarentegen betoogde dat 0.4 promille
nog onschadelijk is, terwijl een gerin
ger alcoholverbruik de rijvaardigheid
vergroot. Voor de veiligheid heeft het
verbond de grens van het toelaatbare
op 0.3 gesteld, heel wat lager dus dan
de wetgever die 0.8 promille alcohol
in het hoofd heeft.
Om na te gaan hoe duidelijk zoiets
is voor de man die ermee te maken
heeft, heb ik een proefpersoon in een
proeflokaal opgezocht. Hij stond ge
concentreerd te staren naar een bord
dat het Verbond voor Veilig Verkeer
daar had laten ophangen en waarop
14 glazen stonden afgebeeld met ver
schillende dranken. Onder elk glas
was het aantal cc alcohol dat het be
vatte genoteerd. „Geef me nummer 7
nog maar eens, Kobus", zei de proef
persoon tot de kastelein. „Dat is er
eentje met 10.5 cc, maar je weet toch
niet hoeveel promille dat bij mij is,
want ik ga je mijn handelsbalans niet
aan de drankneus hangen". „Je hebt
ze allemaal al drie keer gehad, Karei",
zei de kastelein. „Denk aan je vrouw
en kinderen." „Ik doe niet anders",
zei Karei, terwijl hij zijn contactsleu
tel in de fruitautomaat stak. En voor
dat hij in de spelbak stapte zei hij:
„Nog een dubbele dertien, Kobus. Dan
heb ik gegarandeerd niet meer dan 0.3
promille bloed in mijn alcohol.
Kees Stip
WASHINGTON (AP). De Verenig
de Staten hebben in zeer duidelijke ter
men het recht van West-DuitSland beves
tigd om haar nieuwe president in West-
Berlijn te kiezen.
Het Amerikaanse standpunt, zo deelde
het departement van Buitenlandse Zaken
mee, „is en blijft dat de beslissing voor
de plaats van de bondsvergadering moet
worden overgelaten aan de Westduitse
autoriteiten".
MM M/FM4MD IETS
doen o/i1 otr te u/nden
wat en daar beneden
6EBEURT2
NEE, MENEER
carr. weaiM
fKN SLECHTS
AFWACHTEN.
WA MmUTEWAFKb vruchteloos 6E20ER NAAREEN
DOOR6AN6 ONDERWATER, 6E BAART DAVVVOÖYCARR
OM OP TE STN6EN.
5am Leef
./llwtLLlAm*
(C PI 8
<K MOB7 OP6AJ KAART
SP£LeflJ, JU0Y, iA/êZ/y/AJ
veRLOReu f
HTS MfSf
bé
A\JY2
v\W rtAfW
1320. ACHTER EEN LAWINE van vis
sen aan werd het goedschip Kokanje
door het reusachtige net aan land getrok
ken. Nog steeds was er niemand op het
eiland te zien.
Bram sloeg de armen over elkaar en
zei berustend: „We zullen maar nestig
afwachten. Eens zullen ze toch die vis
wel uit het net moeten halen. Maar mag
ik zeggen, dat ik het een rare boel vind?"
„Dat mag", zei Karo, die argwanend
rondkeek en zijn staart zorgvuldig binnen
boord hield om niet door een vis gebeten
te worden.
„Errrrg rrraaarrr", zh Tutu, die drif-
tig naar een opening zocht om het net te
verlaten.
Een siddering ging door het schip. Ter
wijl nog steeds geen mens zich vertoonde
werd het net, met vissen, Kokanje, Bram
en al. door een houten kraan opgehesen.
„Wat hangt ons nu weer boven het hoofd"?
vroeg Bram ongerust.
