Eerste Hartewensconcert: Combinatie
klassiek-modern doet het nog steeds
N.PH.O. HAD MOEITE MET
RITME VAN LIESBETH LIST
Festival
agenda
Land van Maas en Waal
was weer troef"
Verblijdend peil regionaal Jeugdorkest
Bijzonder recital van
pianiste Varda Nishry
Festi(ge)~
valletjes
HF-meningen
en wensen
WayenbergSilvo
en Marcovici
hoogtepunten
RADIO PARADE
EN HET HF
m 'm
MAANDAG 30 DECEMBER 1968
(Van een onzer verslaggevers)
HAARLEM Een tot en met de laatste zit- en
staanplaats gevulde concertzaal heeft zaterdagavond
genoten van het eerste Hartewensconcert met een
keur aan keur aan binnen- en buitenlandse artiesten.
Alle superlatieve clichés schieten te kort om de stem
ming van de veertienhonderd aanwezigen en de pre
staties van de solisten en het Noordhollands Philhar-
monisch Orkest onder wondern te brengen. Vooral
de wijze waarop het N.Ph.O. onder leiding van de grote animator van
het festival, Henri Arends, zowel de monderne als klassieke muziek uit
voerde verdient respect.
„I erbeating'
De Waag?PP
Indringend
Hoogtepunten
AFSCHEID VAN BOUDEWIJN
IN COORNHERTLYCEUM
95
HAARLEM Zanger Boudewijn
de Groot heeft zondagmiddag af
scheid genomen op een plaats waar
aan voor hem als oud-leerling al
lerlei herinneringen kleefden: het
Coornhertlyceum in Haarlem. Het
optreden met zijn nieuwe groep,
het trio Kees Kranenburg, had
plaats in het kader van het derde
Hartewensfestival en volgde op dat
van Rikkert Zuiderveld met zijn
vrouw Elly Nieman.
J. H. Moolenijzer
-
J. H. Moolenijzer
Enkele moeilijkheden, de elektroni
sche apparatuur viel uit en Liesbeth
List staakte het zingen van één van
haar liedjes, haalden het ritme van de
avond er niet uit. Het merendeels jeug
dige publiek was „in the mood" en ac
cepteerde de enkele dissonanten. De
presentatie van Pim Jacobs, wiens
verschijning op het festival een tradi
tie is geworden, was sympathiek en
ongedwongen.
Het eerste Hartewenconcert werd
geopend met het imposante „Trumpet
Voluntary" van Clarke of Purcell.
Over de componist van dit stuk is men
het niet eens. Caroline Kaart die als
eerste de rij van solisten opende, viel
een ovatie ten deel. Dit gold voor de
meeste optredenden; de festivallers
waren gul met applaus. Een van de
MAANDAG 30 DECEMBER
10.30 uur, Frans Halsmuseum: Het
internationaal bekende blazers
ensemble „Het Danzi Kwintet".
11.00 uur, Coornhertlyceum: Slag
werkgroep Amsterdam, bestaande
uit leden van het Concertgebouw
orkest en het Kunstmaandorkest.
14.00 uur, Electric Centre: Uitvoe
ring resultaten Workshop Jazz.
16.30-17,30 uur: concert door Ned-
ly Elstak Quartet.
14.00 uur, Aula R.-k. Schoolvereni
ging: Non-stop volksdansbal o.l.v.
Frits Meyer.
14.00 uur, Gebouw .St. Bavo: Work
shop Folksong: Israëlische volks
muziek; Country and Western;
m.m.v. Jan Waas en Ben Davis.
14.30 uur, Tuinzaal Concertgebouw:
Daniel Wayenberg, piano met de
zangeres Caroline Kaart.
14.30 uur, Frans Halsmuseum: op
treden van de 16-jarige violiste
Silvia Marcovici, Roemeens won
derkind.
14.30 uur, Coornhertlyceum: Won'
Kyung Cho, de in New York
woonachtige Koreaanse danser. N
16.00 uur, Frans Halsmuseum: Het
Utrechts Studenten Beethoven
Kwartet.
19.30 uur, Concertgebouw: Harte
wensconcert II, presentatie Pim
Jacobs met o.a. Vera Beths, Ruben
Lifschitz, Christine Cunne, Joost
luisel. Varda Nishry, Marcie-Cécile
Moerdijk, Hans Dulfer's Heavy
Soul Inc., Soul-Ensemble Euson
Stax, Het Noordhollands Philhar-
monisch Orkest o.l.v. Henri
Arends.
Hier volgen een paar hartekreten
van een festivalster, de 21-jarige Mar-
greet Schoon uit Middelburg, die nu
voor de derde keer het Hartewens
Festival meemaakt. Zij merkt op dat
het festival een ongeorganiseerdere
indruk geeft. Met name vindt zij dat
er een slechte controle bij de ingang
van sommige zalen is.
Gevraagd naar een vergelijking van
de kwaliteit met die van drie jaar ge
leden zegt zij: „Die is minder, je kunt
merken, onder andere aan de uitvoe
ring van het programmaboek, dat er
minder geld is." De sociëteiten vallen
bij haar wel in de smaak, al mist zij
,De Waag Taveerne". In vergelijking
met de zaal van gebouw St. Bavo aan
de Smedestraat, waar nu de workshop
Folksong is ondergebracht, is de
Waag veel gezelliger.
Of zij als het festival, weer en op de
zelfde basis wordt gehouden, voor de
vierde keer zou komen, reageert zij
positief. „Natuurlijk". De prijs vormt
wel een bezwaar. „Zeventig gulden is
voor scholieren een boel geld. Ik ken
een aantal meisjes die graag zouden
zijn gekomen, maar voor wie de prijs
onoverkomelijk is".
Het niet inschakelen van „De
Waag" is voor de Haarlemse zanger
Tony Roos, die als omroeper van Pa
rade het festival meemaakt, ook een
moeilijk verteerbaar punt. „In Haar
lem is door „De Waag" veel talent op
semi-professionele basis en van goede
kwaliteit aanwezig, maar dat, door
dat „De Waag" er niet bij is, ook niet
kan optreden. De folksong is nu
uitbesteed aan twee clubs op dat ge
bied uit Amsterdam.
begeleiders van de Haarlemse zange
res Shirley, Thijs van Leer, sprong in
toen de elektronische apparatuur het
begaf voor het optreden van de zan
gers.
Hij zong en speelde op de piano om
zo het hiaat te vullen. Van Shirley
viel vooral de meeslepende uitvoering
van „When the saints go marching
in" in de smaak; de tv-camera's ston
den te trillen op hun stellages. Eksep-
tion zou hierna bewijzen dat het pla
fond van de concertzaal heel wat kan
hebben. Zij speelden een klassieke
staalkaart van composities van Beet
hoven op een wijze die de oren van de
leden van het N.Ph.O. deed spitsen.
Immers, zij hadden geweigerd
samen met deze beatgroep op het fes
tival klassieke werken te spelen. De
orkestleden waren evenwel sportief ge
noeg om voor de „verbeating" van
Beethoven te applaudisseren.
Liesbeth List begon haar optreden
met een voor het orkest ritmisch moei
lijk liedje. Na enkele maten onder
brak zij het zingen om orkest en diri
gent aanwijzingen te geven. Een nieu
we poging mislukte echter ook. Het
ging niet. Een groot succes bleek
Johnny Silvo te zijn, wel bekend van
optreden in de Waag. De Franse
zangeres Barbara besloot het pro
gramma voor de pauze.
Op de aankondiging van Pim Jacobs
dat de solo-cellist van het N.Ph.O.
juist die dag zijn 65ste verjaardag
vierde, reageerden de jongelui met het
zingen van „Lang zal hij leven". Toen
was het uit met de ongedwongenheid.
Na de pauze werd namelijk een vijf
tig minuten durende televisieopname
gemaakt, bestemd voor uitzending op
oudejaarsavond.
Eens te meer bleek dat tv niet al
leen in de huiskamers overheersend
en indringend is, maar ook een stem
pel op opnamen van uitvoeringen kan
drukken. Door het afgemeten applaus
op aanwijzing van een floormanager
en de ampexstoppen, waarvoor tot
twee keer toe het programma voor
enige tijd onderbroken moest worden,
dreigde de spontanëiteit verloren te
gaan, maar gelukkig ging het toch
anders. Na haar opkomst stemde de
16-jarige Roemeense violiste Silvia
Marcovici haar viool. Toen zij daar
mee klaar was, mocht zij daarvoor de
dank van het publiek in ontvangst ne
men.
Haar optreden was een van de hoog
tepunten van de avond, hetgeen ook
gezegd kan worden van de traditione
le gast Daniël Wayenberg en van John
Williams, de wereldberoemde Austra
lische gitarist. Voorts traden on de Rob
Hoeke Rhythm and Blues Group en
volgde er een tweede optreden van
Ekseptinn met de sabeldans, Liesbeth
List, Thérèse Steinmetz en Barbara
Het N.Ph.O. besloot de avond met
het voorspel tot de eerste akte uit
Lohengrin van Wagner.
Opgetogen trokken de festivallers
laar hun slaapplaatsen.
De financiële moeilijkheden, die het
Hartewensfestival aanvankelijk dreig
den te doen mislukken, is Henri Arends
toch, mede dank zij de steun van de
televisie, te boven gekomen, zodat de
festival-gangers een uitstekend pro
gramma geboden kon worden.
Boudewijn de Groot zong voor een
wel gevulde, maar niet overdreven
volle zaal ondermeer enkele liedjes
van zijn langspeelplaat „Voor de over
levenden". Het hoogtepunt van zijn
optreden was echter de vertolking van
de vier door hemzelf en Lennart Nijgh
gecomponeerde liedjes op een drieluik
van Jeroen Bosch.
De begeleiding van het trio Kees
van Kranenburg, die in het begin niet
sterk was, werd bij deze liedjes iets
overtuigender.
Voor het publiek lag het hoogtepunt
van Boudewijns optreden bij het be
kende „Land van Maas en Waal", dat
enthousiast werd meegezongen. Toen
Boudewijn werkelijk afscheid nam,
dromden tientallen jongens en meisjes
naar het podium, en het refrein van
Naast de televisie en de radio die
tijdens het drie dagen durende Harte
wens Festival opnamen maken, is ook
de Algemene Haarlemse Ziekenom
roep „Radio Parade" met een ploeg
van vijftien man(!) continu bezig met
het opnemen van programma's. Soms
op wel drie fronten tegelijk.
Vanuit de centrale post in de St.
Joannes de Deo rukken de ploegen in
groepen van drie uit: een omroeper,
een technicus en iemand die de micro
foonopstelling verzorgt. De centrale in
de Deo is altijd bereikbaar voor het
verkrijgen van inlichtingen en ver
voer. Bovendien wordt daar bepaald
welke apparatuur de ploegen mogen
meenemen.
Het verzamelde materiaal zal in de
komende weken door de medewerkers
van Parade geschikt worden gemaakt
voor uitzending. De hoeveelheid is van
dien aard dat verscheidene program
ma-onderdelen voorlopig stof genoeg
hebben.
„het Land van Maas en Waal" werd
nog eens herhaald.
Boudewijn plaatste terloops nog even
de opmerking: „Toen ik dat twee jaar
geleden zong op het eerste Harte
wensfestival, was Heintje Davids er
ook, terwijl zij afscheid nam, dus ik
kom ook terug", maar hij legde niet
uit. wat hij hiermee precies bedoelde.
Rikkert Zuiderveld en Elly Nieman
hadden in het begin enige moeilijkhe
den met een onjuist afgestelde micro
foon, maar toen deze verholpen wa
ren, wisten zij de zaal zeer te boeien.
Rikkert had bovendien zeer geestige
verbindende teksten tussen de liedjes,
waarvan natuurlijk „Vreemde vogels",
het eerste succes van de twee, genoemd
moet worden.
Ondanks deze positieve geluiden was
de middag op een niet nader te defi
niëren wijze teleurstellend en doods,
maar misschien kwam dat alleen door
het teken van Boudewijns afscheid.
m
De Franse chansonnière Barbara begeleidde zichzelf aan de piano.
HAARLEM De samenwerking,
die dit jaar tot stand gekomen is tus
sen het Hartewens Festival en Jeugd
en Muziek Nederland, blijkt van bij
zonder belang te zijn voor het actieve
aandeel van de muzikale jeugd in dit
verband. Zaterdagmiddag concerteer
de het Regionaal Jeugd Orkest onder
leiding van Ru Sevenhuysen in het
Coornhert Lyceum en eerlijk gezegd
waren wij stom verbaasd.
Als rechtgeaarde Haarlemmers leef
den wij in de veronderstelling, dat er
maar één jeugdorkest bestond, name
lijk het Haarlems Jeugd Orkest,
maar nu werden wij opeens geconfron
teerd met een orkest ergens uit het
hoge noorden en waarachtig, die ble
ken het ook te kunnen. Tegen Haar
lem kunnen zij niet op dat is wel
zo maar toch gaven zij een con
cert waar wij met plezier en ontzag
naar geluisterd hebben.
Dirigent Ru Sevenhuysen, tevens
landelijk secretaris van Jeugd en Mu
ziek, verklaarde aan het begin van dit
middagconcert, dat er een vijftiental
jeugdorkesten in Nederland bestaan,
die zich met volle overgave wijden aan
het spelen en bestuderen van het sym
fonische repertoire.
Dit regionale orkest, dat is samen
gesteld uit jongelui woonachtig in de
Noordelijke provincies, repeteert al
léén in de vakanties in een hotel
in Hoogeveen en zij zullen dan ook
onmiddellijk terugkeren naar het bar
re noorden om de laatste dagen van
de kerstvakantie te besteden aan het
instuderen van een nieuw programma.
De vijftig jonge orkestleden begon
nen hun concert met een jeugdwerk
van Mozart, een symfonie die in 1772
in Salzburg gecomponeerd werd. (Mo
zart was toen zestien jaar).
De stomme verbazing waaryan ik u
Tientallen jongens en meisjes drom
den naar voren toen Boudewijn de
Groot met het laatste couplet van
„Land van Maas en Waal" werkelijk
afscheid nam.
in het begin sprak ontstond al tijdens
de eerste maten van deze symfonie,
want het bleek dat deze orkestleden,
nauwelijks de kinderschoenen ontwas
sen, in staat zijn tot goede muzikale
prestaties. Jammer dat er zo weinig
publiek was, gelukkig werd de Haar
lemse eer gered door onze wethouder
van Kunstzaken, de heer D. J. A. Ge
luk, die door zijn aanwezigheid het
goede voorbeeld gaf aan de jeugd.
Behalve naar Mozart mochten wij
ook nog luisteren naar de Symfonia
Piccola van Berend Giltay, die voor
dit orkest is gecomponeerd. Voorts ga
ven zij een briljante vertolking van
het Concertino van Albrecht Rosen-
stengel (1912) voor strijkorkest, piano-
quatre mains en zes slagwerkers. Ten
slotte volgde een vrolijke uitsmijter
van Sullivan, een selectie uit de mu
sical „De piraten van Penzance",
waarvan de finale wegens uitbundig
succes herhaald moest worden.
HAARLEM. Zaterdagmorgen om
half elf zaten na een opwindend ope
ningsbal alweer tachtig jongens en
meisjes op en om het podium van de
tuinzaal van het Concertgebouw om te
luisteren naar de Israëlische pianiste
i'arda Nishry, die een recital gaf on
der de titel van „Het dier in de muziek"
Zij had een programma samengesteld
van composities van Rameau, Daquin,
Couperin, Scarlatti, Schumann, Mous-
sorgsky, Liszt, Saint-Saëns, Debussy,
Ravel, Dutilleux Ibert, Bartok en Cop
land, die alle een bepaald dier of een
/ogel tot onderwerp hadden.
Robert Weeda, de bekende inleider
/an de Belgische televisie, hield een
geestige toespraak om Varda Nishry
bij de festivaljeugd te introduceren.
Om een beter overzicht over de mena
gerie te krijgen die Varda voor haar
jonge publiek zou laten optreden, deel
de hij het programma in drie groepen
in: de vroege composities uit de Ba-
rok-periode, het romantische tijdperk,
zn de modernen. Hij stelde voor om
tussen de afzonderlijke stukjes maar
niet te applaudiseren, maar daar wil
de de pianiste niet van horen, zij had
rr f imwT, I i
blijkbaar wel behoefte aan een warm
applaus, in de kille ochtendstond. De
jeugd had hier begrip voor en bracht
haar een spontaan applaus nog voor
zij een noot had gespeeld.
Na een toelichting op de toelichting
van de pianiste zelf, begon zij met
La Poule van Rameau, waarbij zij gees
tig opmerkte dat het een kip met tem
perament geweest moet zijn die Ra
meau geïnspireerd heeft. Ook de be
gaafde kat, die een fuga-thema voor
Scarlatti had bedacht door op bedacht
zame wijze over de toesten van z'n kla
vecimbel te lopen, werd door de pianis
te met ere genoemd.
Van de romantici had Liszt het
meeste succes met „Die Forelle nach
Schubert". De grote virtuositeit die de
pianiste hierbij ten toon spreidde wekte
de oprechte bewondering van de toe
hoorders, het was werkelijk bemoedi
gend om te constateren dat de jeugdi
ge luisteraars zich zonder voorbehoud
tegoed deden aan de romantiek van
Liszt.
Dat er in de loop der eeuwen nog niet
mveel veranderd is bleek wel uit het
feit dat modernen als Ibert, Bartok
2n Copland, toch ook nog geïnspireerd
werden door 'n ezeltje, een vlieg en de
kat en de muis. Het succes van Varda
Nishry was zo groot, dat zij twee toe
giften moest spelen voordat haar pu
bliek haar toestond om zich terug te
;rekken in de comfortabele warmte
'an haar hotelkamer. Het enthousias
me van de jeugd was zeer begrijpelijk
vele ouderen hadden er heel wat
/oor over gehad om dit bijzondere re
utal mee te maken.
Iedere Hartewens-Festival-dag
komt een door de deelnemers
zelf geschreven en samenge
steld en gestencild krantje Uit.
9 Enkele citaten daaruit: „Ik weet
het toch eindelijk Pim Ja
cobs is bovenop echt kaal. Tele
visie is een aardig medium,
maar het suggereert wel vaak
wat er niét is".
9 Het diner van zondagavond,
waarop een zangeres Ellen van
Eijk zong en speelde, was als
volgt samengesteld: gebonden
soep, schnitzel, sperziebonen en
gebakken aardappelen.
9 Een ander citaat uit het krantje
over het eerste Hartewens-con-
cert: „Liesbeth List werd Lies
beth Mist".
9 Lunch: twee broodjes ham, en
broodje kaas en een krentenbol.
vvvvwvvwwwvwvwwvwvvwwwwwwwwuwvA/vvwvvvvvwvwvwvvvvvvvwvvvvvwuvvvvvvvw
