Koude afdaling met hindernissen voltooid
FISCAAL FLITSEN WERD EEN
FORMIDABEL FIASCO
Fotocontrole
schiet er
op de wegenbelasting
al twee jaar naast
Van deze records had
Mexico geen weet
Eeti op 3
aanslagen
onjuist!
Oudjaar - Erbij
Ski-instructeur Oe Thant: Vooruit jongens, de volgende helling op
GELUKKIG NIEUWJAAR -WAT IS 12UUR 'sNACHTS?
(australA
(Bijzondere medewerking)
„IS DAT NU niet gevaarlijk?" vroeg een 21-jarige
bromfietser. „Ik reed gisteravond zo tussen acht en
half negen over de Weteringschans in Amsterdam. Het
is daar behoorlijk druk. Onverwacht flitste er vlak bij
me (ik weet nóg niet precies waar) zo'n fotografisch
flitslicht op. Even zag ik niets meer. Als er op dat
ogenblik een voetganger wat onberaden de rijweg was
opgestapt of er een paar zwalkende fietsers voor mijn
wiel hadden gereden, was er beslist een ongeluk ge
beurd. Achter myn rug ging het flitsen met tussen
pozen van misschien vyftien seconden nog een tijdje
door. Later hoorde ik, dat ze daar bezig waren met
fotograferen van kentekens van voorbijrijdende auto's
voor de controle van de motorrijtuigenbelasting".
AUTOMOBILISTEN weten, dat er
sinds 1967 geen controle van betalings
bewijzen langs de weg meer gebeurt,
maar dat mobile brigades hon
derdduizenden foto's maken (n 1967
waren het er 1.336.575), waarna een
computer uitzoekt, voor welke num
mers daarvan wel en voor welke geen
belasting werd betaald. De gevaren-
factor van de fotografische bedrijvig
heid bij avond is zeker niet helemaal
te verwaarlozen. Het doen schrikken
of afleiden van een bestuurder kan in
een moeilijke verkeerssituatie fataal
worden, 's Avonds is het verblindende
effect het hevigst. Maar één (figuur
lijk) lichtpuntje valt in het verhaal
van onze bromfietser toch wel te ont
dekken. De grief, dat er nooit controle
in de stad en nooit controle bij
avond is, en dat daardoor sommige ca-
tegoriën autorijders straffeloos belas
tingvrij kunnen rijden, gaat al
thans in haar absolute vorm niet op.
ER IS de laatste tijd nog al wat tu
mult rond de flitsfotocontrole ont
staan. Toen de Autokampioen van de
ANWB september onder de titel „Eén
op de 19 (auto's) is raak" een juichend
stukje over de fiscale fotografen
schreef, zagen wij de bui al aankomen.
Er waren ons namelijk uit automobi
listenkringen heel wat klachten be
kend. Dat wij er vooralsnog niets mee
ondernemen, komt doordat dergelijke
verhalen achteraf vaak zo moeilijk
waterdicht te verifiëren zijn. De opti
mistische kijk van ANWB-zijde heeft
echter een hele reeks automobilisten
met pijnlijke flitservaringen in hun
pen doen klimmen. En het resultaat
blijkt rondweg ontstellend.
HET MEEST verbluffend is wel de
ervaring van een grote verzekerings
maatschappij met een wagenpark van
500 auto's, die op grond van de foto
grafische controle en bijbehorende
computer-activiteit 27 na-heffingen
kreeg, waarvan er liefst 24 ten on
rechte werden opgelegd. Een Nijmege-
naar kreeg zóveel naheffingen, dat hij
daarmee ƒ450,- autobelasting zou heb
ben betaald in plaats van de 87,20
die hij voor zijn Fiat 1500 in werke
lijkheid betalen moest (en vóór het
fotograferen al prompt betaald had).
Na negen maanden had het CBM (Cen
traal Bureau Motorrijtuigenbelasting,
zetel Apeldoorn) 's mans eerste be
zwaarschrift eindelijk behandeld en
erkend. Over zijn vele andere bezwaar
schriften na onjuiste naheffingen
zwijgt hij maar.
Een brandstoffenhandelaar in Voor
schoten kreeg op grond van een CBM-
flitsfoto een naheffingsaanslag plus de
gebruikelijke 50 percent boete, hoewel
hij al zes weken vóór het verstrijken
van de belastingtermijn opnieuw had
betaald. Hij maakte bezwaar, zond
fotokopieën als bewijsmateriaal, maar
kreeg als enig antwoord een deur
waarder bij zich thuis. Die keek de
bescheiden in, moest ze als juist er
kennen en verdweenè Geen woord van
verontschuldiging van de zijde van
het CBM. Wel binnen een jaar een
tweede, even onjuiste navordering.
WIJ CITEREN hier terwille van de
objectiviteit louter gevallen die ter ken
nis kwamen van de ANWB en waar
mee een redacteur van de Auto-kam
pioen ter verificatie naar de staatsse
cretaris van Financiën dr. F. H. M.
Grapperhaus en het hoofd van de
Dienst Automatisering Rijksbelasting,
de heer A. A. Thie, is getogen. In de
Autokampioen van 30 november jl.
kon iedere automobilist lezen, hoe „be
reidwillig" de heren op deze en soort
gelijke onthullingen reageerden Wij
voor ons hebben uit het relaas niet
veel anders kunnen lezen, dan dat zij
de ontstellende fouten van het CBM
bereidwillig wegwuifden met vaaghe
den.
Vooreerst, dat de automobilist, „als
hij niet voor onaangename verrassin
gen wil komen te staan", de benodig
de formulieren duidelijk en „met
mooie ronde cijfers" moet invullen.
Een dienst die aan de lopende band
zoveel fouten maakt, handelt weinig
elegant als hij die fouten zonder een
schaduw van bewijs afwentelt op de
gedupeerden. Heeft ook de grote ver
zekeringsmaatschappij, die 24 foutieve
navorderingen kreeg, haar formulieren
niet met de door de heer Thie zo vurig
begeerde mooie ronde cijfers ingevuld?
autobezitter aan het kenteken van een
auto weten te koppelen. Daartoe be
staat er een centraal, voor iedereen
(ook het CBM) toegankelijk register.
Dat een verkeerd gelezen en verkeerd
op de ponskaart van het CBM weer
gegeven autonummer dus aan een on
schuldige belastingbetaler zou kunnen
worden toegerekend, is onjuist. Op
voorwaarde, dat het CBM vóór het in
staat van beschuldiging stellen van een
automobilist doet wat het doen móét:
nagaan dat een bepaald kenteken in
derdaad bij een bepaalde eigenaar be
hoort.
ANDERE VRAAG in dit verband:
als (bijvoorbeeld) de eigenaar van
auto GK-44-00 wel betaald heeft, maar
in verzuim wordt gesteld omdat hij zó
onduidelijk schreef dat het op GH-77-
00 leek, wat is er dan eigenlijk
met het betaalde geld gebeurd? Heeft
de autofiscus dan maar zonder blikken
of blozen voor auto 77-00 dubbele be
taling aanvaard? Een handelszaak die
met het boeken van ontvangen beta
lingen en het uitzenden van aanma
ningen even vrijmoedig zou omsprin
gen als het CBM zou al heel gauw
geen klanten meer over hebben:
Onze indruk is dan ook, dat niet in
de eerste plaats het schoonschrift van
de automobilisten maar de onduidelijk
heid van de gemaakte flitsfoto's de
belangrijkste oorzaak van de pijnlijke
vergissingen is. Een niet al te scherpe
foto van een net helemaal brandschoon
nummerbord maakt gemakkelijk van
NATUURLIJK vandaag nog een
keer het petje af voor de in Mexi
co City geleverde prestaties. Maar
laten we, temidden van de oliebol
len terugblikkend op de 366 dagen
van 1968, nu ook weer niet denken
dat er beslist Olympische Spelen,
stadions en sportvelden voor nodig
zijn om imposante records te ves
tigen en te verbeteren. Juist dit
bijna in de geschiedenis bijgezette
extra-lange jaar heeft ons wel an
ders geleerd.
HET BEGON al op de eerste janua
ri in Diever. dat met zijn jaarlijkse
Shakespeare-vertoningen Drente's cul
turele bolwerk mag worden genoemd.
Op de eerste de beste dag van het
jaar kon de heer J. Koerts zich hier
kampioen kip-eter noemen. Hartelijk
aangemoedigd door een dertigtal sup
porters at deze Dievernaar zich in
café Doorten niet alleen naar het tijd,
maar ook naar het hoeveelheidre-
cord. Een weddenschap wilde name
lijk, dat hij binnen een half uur een
zesponder zou verorberen, welk ge
vogelte reglementair door drie glazen
bier naar zijn maag mocht worden be
geleid. Ooggetuigen berichtten, dat hij
nog vrij beschaafd at ook. Zoals het
behoort in cultureel Diever.
EEN ANDER zeer apart record
werd in de eerste week van maart in
Johannesburg gevestigd, waar Zuid-
Afrikaanse meisjes in een étalage op
het waakrecord joegen. Negentienjari
ge typiste Linda Naude lukte het,
112 uur en 20 minuten achtereen wak
ker te blijven: een prestatie, waar zij
al heel lang van had gedroomd.
DE 8STE MAART was een donkere
dag voor Beerta's herbergier H. Mie-
dema. Wie had kunnen denken dat z ijn
record „langbiljarten"dat hij nog
maar enkele weken tevoren op 61 uur
bracht, zo vlug zou worden verbeterd!
Het lukte de neven Tiedo en hamert
Kramer uit Nieuwolda, die het een uur
langer uithielden en die daarvoor te
recht werden beloond met een blinken
de beker en de complimenten van bur
gemeester Krikken. Op vrijdagmor
gen om zeven uur benaderden zij het
biljart, zondagavond om negen uur
legden ze de keu's weg. Beiden maak
ten op dat tijdstip een wat vermoeide
indruk.
ER KWAM ook een burgemeester
te pas aan de bijzondere sportprestatie
die twee Rotterdamse scholieren half
april leverden. Dat was Leidens mr.
Van der Willigen, die een hartelijke
handdruk en een glas jus d'orange in
petto had voor de 17-jarige Arnold
Ouwerkerk en 16-jarige Rob Brusik.
De statige sleutelstad was het keer
punt op de route, die zij hadden uit
gestippeld om het wereldrecord iin-
derwagen-duwen te laten sneuvelen.
Laat zoiets maar aan Rotterdammers
over: met 82 kilometer duwen konden
zij zich de nieuwe kampioenen
noemen.
TERUG naar het Noorden, waar 18
april een gedenkwaardige dag werd
omdat negentienjarige Henkie Haak
uit De Wilp toen achteruit fietsend per
bakfiets de bijna 45 kilometer tussen
Groningen en Drachten aflegde. In
dubbele betekenis geen amateuristi
sche bezigheid, want hij streek er via
weddenschappen 300 gulden mee op.
Henkie's methode om zijn vakantie
geld te verdienen!
OMSTREEKS dezelfde tijd imiteer
de Mike Meany een mol door 61 dagen
onderaards te verblijven. De 23-jarige
Mike is een Britse barman, die vroe
ger doodgraver is geweest. Hij vestig
de een nieuw record levend-begraven-
zijn. Meany's eerste opmerking toen
hij weer in het daglicht verscheen:
„Heb je een pint bier voor me, schat-
je?"
EEN GETAPTE Engelsman is ook
de 37-jarige Lionel Tutt uit Dunstable.
Hij werd op 8 juni wereldkampioen
bierdrinken door in een uur bijna ne
gen liter achterover te slaan. Vreemd
genoeg leek Lionel, vader van negert
kinderen, zich zijn overwinning nau
welijks bewust te zijn. Hij keek be
paald glazig toen hij wankelend werd
weggevoerd.
HET LAWAAI, dat de Kerkraadse
beatband To-Morrow's Scene de voor
gaande 10 dagen, 10 uur, 10 minuten
en 10 seconden had geproduceerd, was
nog niets vergeleken bij het helse ka
baal dat op 15 juli in Kerkrade's Apol-
lozaèl losbarstte toen het sein werd
gegeven om met het marathon-optre
den te stoppen. Geen wonder: een
nieuw record non-stop beaten was een
feit.
NOG GEEN week later gingen in
het rustieke Roswinkel vele blikken
omhoog naar het dak van café De
Boer, waar 18-jarige Simon Hilgen,
warmpjes aangekleed met het oog op
de Hollandse zomer, het record op-
het-dak-zitten op 65 uur bracht. Elk
uur leverde hem drie riksen op. Op
dezelfde dag dat hij weer op de be
gane grond stond, stierf in het ge
vang van het Wetsduitse Celle een
andere „recordbezitter"Adolf Bergeest,
die van zijn 82 jaren er 62 in de cel
en dat niet alleen in Celle had
doorgebracht.
EN ALWEER naar Groningen, waar
zondagmiddag 8 september vier Gro
ningse bakkers een nieuw wereldre
cord uit hun oven schoven: een hon
derd pond zwaar, tien meter lang brood
op een speciale truck naar een bak
kerij tentoonstelling aan de voet van de
Martinitoren vervoerd. Hetzelfde week
end werd het record dakzitten alweer
verbeterd, ditmaal in Boskoop waar
21-jarige Bertus Korbijn wat stijf in
de benen bleek te zijn na 101 uur
op het dak van het pand Zijde 50 te
hebben gezeten.
WE BEGONNEN dit overzicht met
kip, we eindigen het met ei. Met 33
eieren, die keihard gekookt binnen
tachtig minuten in de maag van stu
dent Terr Coon van de universiteit van
Nieuw-Mexico verdwenen, zonder daar
overigens lang te verblijven. Terr had
gelezen, dat een soldaat in Vietnam,
kennelijk bij gebrek aan betere be
zigheden, dertig eieren in ruim een
uur had verzwolgen. Nog net voor hij
ziek werd constateerde Coon, dat dj
d't record had verbrijzeld. Trots, maar
zo groen als de dooiers. Hij schijnt
het overleefd te hebben.
tA/WWVWVVVVWWMIVVAAAAfVXA/WV/V/VWWVVWWVVVVVWVVVVWV/VVVVVVVVVVVVVVAA/VVVAA/VVVUVVAAAAA/VA/V
een 8 een 3 en omgekeerd. Het nare
is alleen dat niet de automobilist met
het vuile, maar die met het schone
nummerbord de dupe wordt! Die van
het bemodderde nummerbord blijft
buiten schot, die met het schone krijgt
een (onjuiste) navordering plus boete.
Dat is een ernstige bedenking tegen
het hele fotografische systeem. In geen
geval mogen dubieuze foto's op de
gis worden gebruikt voor aanmanin
gen.
DE HEER Thie deed, zonder blijk
baar in het minst geschokt te zijn, de
mededeling dat op grond van de ge
maakte foto's per jaar rond 180.000 na
heffingsaanslagen de deur van het
CBM uitgaan en dat daarvan „maar"
één derde ten onrechte wordt opge
legd. ,Maar" 60.000 op de 180.000 aan
slagen zijn fout en dwingen bonafide,
correct betalende autobezitters tot ge
documenteerde bezwaarschriften die
vele uren (ongehonoreerde) arbeid
vergen. Om van de begrijpelijke er-
AAAA/WWWWWVWWWVWWWVWVWW/WWVWWUWWUWWWVWWVUWWWWWVWVWVWW
Of zou die maatschappij misschien al
aan het gebruik van schrijfmachines
toe zijn?
BOVENDIENwie wel eens gepro
beerd heeft, zich als automobilist aan
de gevolgen van een verkeersovertre
ding te onttrekken, weet hoe snel de
autoriteiten naam en adres van een
Finlandlu. snachfs
Siberië
RUSLAND
- Newark,Cl-Om.
6u.'smiddags
VERS1.
3u.'srmd±
CHINA
Jnöan
W-Mexico
4u.'smidd
India
Au 30mir>.
sochtends
BR4ZIII
i
8u.'savonds
Erniopie
2u.'s nachts
"Argentinië
'7u.ts middags
2-Afrika
lu.'snachfs
W-Austratie
7u.'sochtends
In diideel van de wereld is 12uur'snachl-s gelijk
De lijd in andere landen gerekend naar tnidden-Europese fijd
gernis te zwijgen. Staatssecretaris
Grapperhaus vatte dit alles niettemin
samen onder de kwalificatie „kinder
ziekten".
Men stelle zich voor dat een autofa
brikant, die in de eerste maanden van
1967 een nieuw model lanceerde, eind
1968 nog op elke drie vervaardigde au
to's één volslagen wrak van de lopen
de band laat tuimelen en dan zijn fa
bricagemethode verontschuldigt met
het woord kinderziekten! Maar na
tuurlijk gelden voor het vervaardigen
van auto's andere wetten dan voor het
vervaardigen van dwangbevelen.
„Als wij fouten maken, neemt het
publiek deze fouten over het alge
meen veel ernstiger dan ze zijn", zei
staatssecretaris Grapperhaus. Dat er
tot nu toe over de CBM-bedrijvigheid
betrekkelijk weinig tumult is ontstaan,
bewijst veeleer dat automobilisten te
genover de fiscus doorgaans als lam
meren zijn. Als wij binnen één jaar
volstrekt ten onrechte twee navorde
ringen plus vijftig percent boete ont
vangen, met daartussendoor nog een
deurwaardersbezoek, vinden wij dit
niet veel ernstiger dan het is. Wij
vinden het eenvoudig (net zoals het
inderdaad is) héél ernstig.
Zonder deugdelijker tegenbewijs dan
de staatssecretaris en het hoofd van
dienst op tafel brachten moet de hele
fotografische controle alleen al om de
wanverhouding van één op drie vals
beschuldigden als een fiasco worden
beschouwd. Natuurlijk: bij de huidige
verkeersintensiteit is het controleren
van belastingkaarten langs de wegen
even onmogelijk. Maar waarom vol
hardt men toch bij een systeem van
betaling per auto? Waarom calculeert
men b.v. niet, zoals elders, alle hef
fingen die de overheid zo nodig van de
automobilist moet vorderen in de ben
zineprijs in? Dan behoeft het CBM
geen foto's te maken waarvan er tus
sen nummerbord en computer één op
de drie mislukt; niemand kan zich aan
betaling onttrekken en iedereen betaalt
naar recht en billijkheid overeenkom
stig het aantal kilometers dat hij af
legt.
