BIAFRAANS-NIGERIAANSE STRIJD
IN BESLISSENDE EINDFASE
Tweeëneenhalf jaar
burgeroorlog
Israel verontwaardigd over
wapenverkoop aan Libië
Eerst knielen, dan eten
I Honderdduizenden mensen vluchten oerwouden in
BIAFRA
Verblijfplaats
van Ojoekwoe
onbekend
opnmRESSO!
Antwerpse
tram rijdt
met muziek
McCarthy
sprak met
Kosygin
[Ontsnapte Basken
in Frankrijk
Biafra op 30
mei ontstaan
VERRADERLIJKE POLITIEK VAN POMPIDOU"
Nixon kan oorlog
snel tot een
einde brengen
commentaar op
zaken
owe
MAANDAG 12 JANUARI 1970
Reeds bezet
Blijven
Felle tijgerbenzine tanken.
En gelijk meespelen in de
Esso Maanrace. Met
prijzen tot 1.000 gulden!
Onbeperkte prijzenpot.
Oproep
Verward
Opmars nigeriaanse troepen
Achterdeur
Riskant
Humphrey over Vietnam
A v-k
De eenheid van Nigeria is gered. Het
Biafraanse ideaal van autonomie onder
een eigen Ibo-regering is om hals ge
bracht door de sterke federale strijd
krachten, die daartoe in staat gesteld zijn
door de Sovjet-Unie en Groot-Brittannië.
Groot-Brittannië, dat de geweldloosheid
vroom betrachtte toen Rhodesië door een
illegale minderheidsregering van blanken
werd overweldigd, leverde aan de cen
trale regering vari Nigeria wapens van
hoge kwaliteit en doeltreffende bruik
baarheid, waardoor de federale troepen
een vernietigende superioriteit verwier
ven bij hun strijd tegen de Biafraanse
legers op de grond. De Sovjet-Unie, die
de vrijheid en zelfbeschikking van jonge
volken met woorden verdedigt, leverde
de luchtstrijdkrachten, de jachtvliegtui
gen en bommenwerpers die de Biafraanse
bevolking kennis deden maken met het
puikje van technische barbarij uit de
lucht.
Groot-Brittannië en de Sovjet-Unie
herstelden op die manier eensgezind de
eenheid van Nigeria onder het gezag van
dictator Gowon, die voor beide grote
landen de meest welgevallige politieke
principes huldigde. Nu de oorlog op een
eind loopt, de oliebelangen beveiligd zijn,
de Russische diplomatie vaste voet in
Lagos heeft gekregen en ruim vijf mil
joen Biafranen aan de hongerdood zijn
overgeleverd, is plotseling ieder land in
het Westen bereid „alles" te doen om de
ellende van de Biafranen te verzachten
Biafra vormt geen factor van politiek ge
vaar meer, dus kan men zonder risico de
vlag van de humaniteit hijsen en de
weldoener uithangen.
Natuurlijk is het gevaar voor totale
ondergang van het Biafraanse volk niet
in enkele dagen te keren. Tweeëneenhalf
jaar heeft de oorlog gewoed. Men noemde
het een prestigestrijd tussen twee machts
rivalen, Gowon en Ojoekwoe. Laatstge
noemde, de leider van Biafra, heeft de
w'jk genomen toen de nederlaag duide
lijk werd. Hij zou al veel eerder een einde
aan de strijd hebben kunnen maken, door
de knie voor Gowon te buigen en de
voorwaarden te accepteren, die deze hem
wilde opdringen.
Ojoekwoe heeft echter blijkbaar ge-1
meend dat de vrees van de Biafranen
)r dreigende uitroeiing zo lang moge
lijke tegenstand rechtvaardigde. Bijna
letterlijk met niets heeft hij de Biafranen
opgejaagd tegen de federale legers. Geen
(Van onze speciale verslaggever)
LIBREVILLE De oorlog tussen Nigerië en Biafra is in een beslissende
eindfase gekomen. De kleine delen van het Biafraanse grondgebied die
nog niet in handen van de federale Nigeriaanse troepen zijn gevallen, zijn
enkel Westers land is bereid gebleken de njej Janger te verdedigen door de honderdduizenden vluchtelingen, die
politiek van Groot-Brittannië en de Sov-1 chaotisch op drift zijn geraakt. Generaal Ojoekwoe heeft gistermiddag om
drie uur zijn ineenstortende land verlaten. Hij heeft de voorlopige regering
overgedragen aan de commandant van het Biafraanse leger, kolonel Phillip
Effiom. Zijn vlucht betekent de definitieve ondergang van de onafhanke
lijke republiek Biafra, die tweeëndertig maanden heeft bestaan, met als
prijs zeker twee miljoen doden, voornamelijk vrouwen en kleine kinderen.
zegd het land te verlaten, omdat zijn
aanwezigheid elders van vitaal belang is
om een eervolle vrede voor zijn volk te
verkrijgen. Hij verklaarde dat „vrienden
van Biafra" alternatieven hebben gesug
gereerd voor een vreedzame en eervolle
confederatie met Nigerië, welke hij wil
de onderzoeken. „Onze tegenstanders zien
mijn vertrek misschien als een ineenstor
ting van ons land. Men zal zeggen dat
ik wegloop van mijn verantwoordelijkhe
den", zo zei hij. Hij beloofde echter dat hij
„als God het wil" zo spoedig mogelijk
naar zijn volk zou terugkeren.
jet-Unie te doorkruisen door de Biafranen
te bewapenen. Misschien zou de oorlog
daardoor verlengd zijn geworden tot een
eindeloos bloedbad. Misschien ook zou
Biafra erin geslaagd zijn, zijn zelfstan
digheid te veroveren en te consolideren,
In Afrikaanse verhoudingen gezien zou
een zelfstandig Biafra klein, zwak en voor
economische exploitatie door grote Wes
terse concerns onhandelbaar zijn geweest.
Bijna even klein als Nederland in
Europese verhoudingen, maar verder
houdt de vergelijking op. Want de grote
mogendheden vonden in de Tweede We
reldoorlog, toen Nederland met bij-
niets zich verzette tegen inlijving
en volkenmoord door de centrale regering
te Berlijn, dat een herstel van de Neder
landse zelfstandigheid van groot belang
was voor de Europese politieke verhou
dingen.
Wat een geluk, dat onze nationale zelf
bewustheid en onze Nederlandse vrij
heidsdrang destijds samenvielen met dat
gene, wat grote mogendheden aantrek- I lijke kerken, die de luchtbrug tussen het
Portugese eiland Sao Tome, en Librevil
le, de hoofdstad van Gabon op Biafra
hebben onderhouden aan dat zij genood
zaakt waren hun vluchten te staken. Het
vliegveld Oeli, dat de enige verbinding
van Biafra met de buitenwereld vormt,
werd voortdurend gebombardeerd. De
landingsbaan was niet langer bruikbaar
Mer de laatste vliegtuigen van de lucht
brug zijn enkele honderden Biafraanse
legerleiders en vertegenwoordigers van
de hulporganisaties uit Biafra naar Libre
ville en Sao Tome vervoerd. Bij hun aan
komst verklaarden zij dat het hoogstens
Het Nigeriaanse slotoffensief is als een
wervelwind over Biafra gegaan. Vorige
week vrijdag meldde het Biafraanse le
ger zelfs nog enkele vorderingen op de fe
derale troepen. Diezelfde vrijdagnacht
werd het slotoffensief door drie Nigeriaan
se divisies ingezet. Zaterdagmorgen viel
de voorlopige Biafraanse hoofdstad Ower-
ri in handen van de federalen. Daarmee
stortte de laatste Biafraanse tegenstand
ineen. De Nigerianen hebben vrij spel
in het totaal ontredderde land.
Gistermiddag kondigden de gezamen-
kelijk vonden.
Kleine landen en kleine volken moeten
geluk hebben. Biafra heeft het niet ge
had. Maar zou in Europa één politicus
vannacht hebben wakker gelegen van
wege het ongeluk der Biafranen? Een
klein zwart land is nu eenmaal iets an
ders dan een klein blank land. Afrika
is Europa niet.
En nu rest ons slechts, de overlevende,
geknechte Biafranen te eten te geven. Dat I enkele dagen zou kunnen duren, voordat
is immers niet in strijd met welk econo- geheel Biafra door de federalen zou zijn
misch of politiek belang ook. En daarom I bezet.
is de wereld nu volledig bereid, een goed
menu te verstrekken aan de onderdanig
knielende Biafranen, die nu hun idealen
moeten inleveren in ruil voor voedsel
pakketten.
V\AA/WVAAAAAAAAAAAAAAAA/\/VAAA/\/VlAAAAAAAAA/\AAAAAAi I
JCGCCwCCCCCCCCCCCCCCCCCCwCwCwCCCwWwiAAi,/*AAA/WV/\AAA>\/\/\/V\/W\AAA/\AAAAA/\/WV\n/WW\AA/V\/
ADVERTENTIE
Een vijftal artsen en verpleegsters van
het Franse Rode Kruis, dat in Owa Oma-
ma een noodziekenhuis met circa duizend
zieke Biafraanse kinderen leidt, heeft ge
weigerd Biafra te verlaten
Onder hen bevindt zich dr. Louis Schit-
ly, die heeft verklaard dat hij zijn pa
tiënten niet in de steek wil laten.
Ook een groot aantal Ierse missionaris
sen, die zich in dienst hebben gesteld van
de internationale hulporganisatie, Caritas
wil Biafra niet verlaten. Er bevinden zich
nog vijfenzeventig missionarissen in het
land. Een groot aantal van hen is al eer
der in handen van de Nigeriaanse fede
rale troepen gevallen. Enkelen van hen
werden voor huurlingen aangezien en ge
marteld, alvorens zij het land werden uit
gezet. Via het vliegveld Oeli zijn zij weer
zijn ter dood veroordeelden. Ze vertelden I naar Biafra teruggekeerd. Deze paters
gister een verslaggever van radio-Luxem- I hebben gedurende de dertig maanden
burg op „een geheime plaats 300 km van van de Biafraanse oorlog de voedseldis
Bordeaux" dat vijf „gewone" gevange- tributie onder de vluchtelingen verzorgd
nen die er samen met hen vandoor wa- Alvorens hij Biafra verliet, heeft gene
gegaan, in Spanje waren achterge-1 raai Ojoekwoe een radioboodschap tot
PARIJS. (AFP) Tien Spaanse po
litieke gevangenen, die op 11 december
jl uit de gevangenis van Bilbao waren
ontsnapt, zijn uitgeweken naar Frankrijk
waar zij politiek asiel willen vragen.
Ze behoren allen tot de nationalistische
Baskenbeweging ETA, en er bevinden
zich vier priesters onder. Vier van hen
ren
bleven.
zijn Volk gericht, waarin hij heeft ge
De verblijfplaats van Ojoekwoe is niet
bekend. Aangenomen wordt dat hij zijn
toevlucht zal nemen tot een van de vier
landen die Biafra hebben erkend, Ivoor
kust, Gabon, Tanzania of Zambia. Het is
evenmin uitgesloten dat hij naar Addis
Abbeba is gereisd om steun te zoeken bij
keizer Haile Selassi, de leider van de or
ganisatie voor Afrikaanse Eenheid. Zijn
vertrek wordt gezien als een doodsteek
voor zijn volk, dat hem twee en dertig
maanden lang zonder morren heeft ge
volgd in de hopeloze strijd om de onaf
hankelijkheid. Zijn vlucht en het stopzet
ten van de luchtbrug van de kerken die
samenwerken in de „Joint Church Aid
betekenen ongetwijfeld het einde van de
republiek Biafra.
De regering van generaal Gowon in La
gos heeft alle journalisten in die stad
verboden zich naar het front te begeven
of officieren te interviewen. De regering
in Gabon heeft een compleet stilzwijgen
rond het militaire nieuws uit Biafra be
volen.
Daardoor zijn weinig concrete gegevens
te verkrijgen over de werkelijke militaire
situatie in Biafra. Volgens uitgeweken
vertegenwoordigers van de hulporganisa
ties zijn alleen het vliegveld Oeli en een
klein gebied, westelijk van Oemoeahia,
nog in handen van de Biafranen. Het
vliegveld is echter door de aanhoudende
bombardementen niet meer te gebruiken,
terwijl het merendeel van het personeel
in het oerwoud zou zijn gevlucht. Het
Biafraanse leger zou volkomen gedesor
ganiseerd zijn. Een deel ervan heeft zich
LAGOS (Reuter). De burgeroor
log in Nigerië, die een beslissende fa
se is ingegaan, heeft zich tweeëneenhalf
jaar voortgesleept ondanks het nume
rieke overwicht van federale zijde en
de vele bemiddelingspogingen. De ach
tergrond van de burgeroorlog, die vol
gens niet officiële schattingen alleen al
99
(Van onze correspondent)
(Van onze correspondent)
JERUZALEM De verontwaardi-
j ging, die zich zaterdag in de Franse
bladen aftekende over de Parijse
wapentransactie met Libië, is gisteren
in Israëlische kranten en in politieke
BRUSSEL De wagens van één ijjn kringen in hevigheid geëvenaard. In
van de Antwerpse stadstram rijden een scherpe verklaring van het mi-
muziek. Wie een wagen van lijn 2 be- 7" Iron
treedt, hoort de zoetgevooisde stem van mstene van Buitenlandse Zaken
Frank Sinatra, of een orkest dat wat wordt Frankrijk ervan beschuldigd
men noemt: licht-klassieke muziek pro- een nieuwe dimensie aan de bewape-
duceert. I ningswedloop te hebben toegevoegd
Om de tien minuten wordt de muziek en (je spanning in het Midden-Oosten
even onderbroken voor een paar reclame- nQg hebben verhoogd.
teksten. Het is een proef die het gevolg
is van een voorlopige overeenkomst tus
sen de Antwerpse tramweg maatschappij
en een reclamebureau. Men heeft afge
sproken dat maximaal één vijfde van de
tijd mag worden ingenomen door recla
me en ook dat de muziek voor elck wat
wils moet brengen.
Zo heeft de tramdirectie al goed gevon
den dat in de ochtenduren als de scho
lieren van de tram gebruik maken, de
muziek best wat meer „pop" mag zijn
dan rond de boodschappentijd in de na
middag als de Antwerpse vrouwen gaan
winkelen.
Antwerpse tramconducteurs die had
den gehoopt als bijbaantje discjockey te
kunnen worden, komen bedrogen uit. Het
gehele programma staat op de band. Het
enige dat de conducteur mag doen is het
uit te schakelen wanneer de dienst dat
vereist of wanneer kwade en niet
van muziek houdenden of juist erg er
van houdende reizigers op goede gron
den om stopzetting vragen. Dat is ge
durende de paar dagen dat het experi
ment thans duurt nog niet voorgekomen
Men heeft het plan het zo spoedig mo
gelijk tot meer wagens van de tram uit
t« breiden.
Het meest krenkt de Israeli's de ge
dachte, dat de Mirages en het verdere oor
logsmateriaal, dat Tripoli in het vooruit
zicht is gesteld, hun weg naar Egypte
zullen vinden .Voor hen is dat een uitge
maakte zaak, die zij hiermee motiveren,
dat Libië door niemand wordt bedreigd
en dat het dus volstrekt geen behoefte
heeft aan een uitbreiding van zijn arse
naal met vijftig Mirages en tweehonderd
tanks, om van andere wapens maar niet
te spreken.
In Jeruzalem wordt de overeenkomst
beschouwd als een nieuw bewijs van de
verraderlijke politiek, die de regering
Pompidou volgt jegens een Israel, dat
nog niet zo lang geleden door niemand
minder dan de Gaulle zelf „onze vriend
en bondgenoot" werd genoemd. In Parijs,
zo redeneert men hier, weet men heel
goed dat deze wapens vroeg of laat in
Egypte zullen belanden, want Libië heeft
er geen geheim van gemaakt, dat het
vierkant achter Nasser staat, wiens hoog
ste doel is Israel uit te roeien.
Volgens de Israëlische zienswijze heeft
Tripoli de bedoeling Cairo via een ach
terdeur in het bezit te stellen van de al
lermodernste wapens, die Moskou Nasser
onthield. Het is in Israel bekend, dat de
meer extreme elementen in Egypte de te
gen de Israeli's geleden verliezen, inzon
derheid die van de laatste maanden, wij
ten aan de onwil van Moskou om hen de
beschikking te geven over wat men het
neusje van de zalm zou kunnen noemen.
Men weet ook, dat Nasser onder sterke
pressie van hun kant staat om zich el
ders de allermodernste wapens te ver
schaffen.
De transactie van zijn bondgenoot Li
bië met Parijs is voor de Egyptische
president naar Israëlische mening een
welkome kans om zich te onttrekken aan
de totale afhankelijkheid van Moskou,
waarin hij zichzelf had vastgewerkt.
Over de clausule in de overeenkomst,
die doorverkoop van de geleverde wapens
aan derden verbiedt, hecht men in Is
rael geen waarde. Het feit, dat Parijs
zich daarop beroept om de „onschuld"
van zijn afspraken met Tripoli te bewij
zen, wordt hier het summum van Gaul
listische huichelachtigheid genoemd
Maar zelfs als Frankrijk in deze te goe
der trouw zou zijn (wat niemand in Is
rael aanneemt), dan nog heeft het vol
gens de Israëlische publieke opinie met
een bijna criminele naïviteit gehandeld
temeer, omdat er ernstig sprake is van
de stichting van een politieke, militaire
en economische unie tussen Egypte en
Libië en misschien ook Soedan, en welk
geval er van overdracht aan derden he
lemaal geen sprake zou zijn.
Voor Israel is intussen de nieuwe
„deal" aanleiding geweest om te trach
ten van de Amerikanen gedaan te krij
gen, dat zij wat meer haast zetten ach
ter de behandeling van Golda Meirs ver
zoek aan Nixon om meer Phantoms.
Men is hier algemeen van oordeel, dat
Washington in deze opzettelijk talmt met
de bedoeling Jeruzalem meer ontvanke
lijk te maken voor zijn wensen en het
concessies af te dwingen die naar Ame
rikaans oordeel voor Moskou gemakke
lijk verteerbaar zijn dan wat men be
schouwt als onredelijke onverzettelijkheid
van Israel.
In het licht van de nieuwe overeen
komst tussen Frankrijk en Libië heeft
deze haast-je-langzaam politiek van het
Nixon-bewind volgens de Israeli's een
hoogst riskant karakter gekregen, in
de eerste plaats voor Israel zelf, maar
daarnaast ook voor de VS die Israel er
kennen als Amerika's enig overgebleven
betrouwbare bondgenoot in het Midden-
Oosten en dus geen belang bij een Israë
lische nederlaag kunnen hebben.
PARIJS Het invloedrijke Franse dag
blad Le Figaro schrijft vandaag dat een
Iraakse wapenaankoopcommissie enkele
dagen geleden in Parijs is aangekomen om
te onderhandelen over de aankoop van
50 mirages.
Le Figaro, die betrouwbare zegslieden
citeert, zegt dat de Irakezen belangstelling
tonen voor de Mirage-F 1, het modernste
type van de Dassaultfabrieken.
Le Figaro herinnerde eraan, dat vroegere
onderhandelingen met Irak over de mo
gelijke levering van 50 mirage III toestel
len een jaar lang zijn blijven slepen omdat
Irak te grote kortingen en betalingsfacili
teiten vroeg.
„Het is niet zeker, dat de onderhandelin
gen thans gemakkelijker zullen verlopen,
maar het verzoek om nieuwe onderhande
lingen te beginnen was afkomstig van de
Irakezen", aldus Le Figaro.
door voedselgebrek van meer dan twee-
miljoen mensen het leven heeft geëist
over de doden op het slagveld zijn
geen cijfers beschikbaar is het stam
menconflict tussen de Haussa's in het
noorden, de Yoroeba's in het westen
en de Ibo's in het oosten.
De spanning tussen de stammen
leidde in januari 1966 tot een militai
re staatsgreep door vijf Ibo-officieren,
waarbij de Haussapremier Sr Aboe-
bakar Tafawa Balewa werd vermoord.
Majoor-generaal Agiuyi Ironsi, een
lbo, nam de macht over, en probeer
de in Nigerië een centralistische be
stuursvorm in te voeren. Bij rellen in
Noord-Nigerië worden in mei van dat
jaar vele Ibo's gedood. Het merendeel
van de overlevenden vlucht naar Oost-
Nigerië.
In juli 1966 wierpen Haussa's de mi
litaire regering van Ironsi omver. Iron
si werd vrmoord en luitenant-kolonel
(nu generaal) Yakoeboe Gowon werd
het nieuwe staatshoofd. In de herfst
van dat jaar werden de rellen tussen
Ibo's en Haussa's in Noord-Nigerië nog
bloediger.
Tussen Gowon en de militaire goe-
verneur van Oost-Nigerië Ojoekwoe
ontstond een conflict over de bestuurs
vorm van het land: Gowon was voor
stander van een sterk centralistische
federatie, Ojoekwoe propageerde een
confederatie met grote autonomie voor
de deelstaten. Overeenstemming werd
niet bereikt, en in mei 1967 kondigde
Gowon de noodtoestand af. Hij ver
deelde de vier Nigeriaanse gebieden
in twaalf deelstaten, waarvan drie in
het oostelijk gebied, en hij trok de toe
zeggingen aan het oosten in die wa
ren gedaan tijdens een verzoeningspo
ging tussen Gowon en Ojoekwoe.
Tegen Oost-Nigerië werden economi
sche sancties ingesteld. Op 30 mei 1967
riep Ojoekwoe de onafhankelijke repu
bliek Biafra uit. Zes dagen daarna be
gonnen de gevechten tussen Biafran-
se en federale troepen. Aanvankelijk
maakten de federale troepen specta
culaire overwinningen. Zij veroverden
onder meer de Biafraanse hoofdstad
Enoegoe en de havenstad Calaber en
Port Harcourt, waardoor Biafra van
de zee werd afgesneden. De Ibo's be
gonnen een tegenoffensief, waarbij ook
zij enkele successen boekten, zoals de
herovering van de strategische stad
Ówerri op de federalen.
De vredespogingen van de Organisa
tie voor Afrikaanse Eenheid hadden
geen resultaat. De bijeenkomst tussen
Nigerië en Biafra in 1968 in Niamy, in
Nigerië gehouden, werd zonder resul
taat afgebroken. De topconferentie van
de Afrikaanse staten in september 1969
slaagde er niet in een nieuwe vredes
formule te vinden. De meest recente
vredespogingen van de Ethiopische kei
zer Haile Selassie mislukte. Ojoekwoe
weigerde te onderhandelen onder aus
piciën van de Organisatie voor Afri
kaanse Eenheid, die zich heeft uitge
sproken voor een verenigd Afrika
echter in het oerwoud teruggetrokken om
zieh op een langdurige guerrilla voor te
bereiden. Zij hebben daar echter weinig
kansen, omdat zij volledig van de buiten
wereld zijn afgesneden en noch met wa
pens, noch met voedsel bevoorraad kun
nen worden.
Tot zondagavond weigerden Biafraanse
zegslieden te erkennen dat de strijd is be
slecht Zij wezen erop dat Owerri al eer
der in september 1968 door de fede
rale troepen werd veroverd. Acht maan
den later wisten de Biafranen hun tegen
standers weer te verdrijven. Ditmaal ech
ter is door de voort iurende druk van het
Nigeriaanse leger de militaire situatie vol
komen verschillend Al vele maanden
lang wisten de Biafraanse legerleiders
dat hun slecht bewapende bataljons, on
danks het hoge moreel van de man
schappen, niet tegen een langdurige druk
van Nigeriaanse zijde opgewassen zouden
zijn. Nu heeft de strijd dat stadium be
reikt.
MOSKOU. (Reuter) De Amerikaan
se Democratische senator Eugene Mc
Carthy heeft gisteren een onderhoud van
anderhalf uur gehad met premier Koysin.
De belangrijkste punten van bespreking
waren de Vietnamese oorlog, de crisis
in het Midden-Oosten en aspecten van
de Russisch-Amerikaanse betrekkingen.
De bijeenkomst, die vlak voor het ver
trek van de senator naar Parijs was ge
arrangeerd, vormde de climax van een
particulier bezoek van zes dagen aan
Moskou van de senator uit Minnesota. Hij
was zeer zwijgzaam over hetgeen hij in
Moskou had besproken. McCarthy had
ook een bezoek gebracht aan de ambas
sade van Noord-Vietnam in de Russische
hoofdstad. Hij zei niet van plan te zijn
verslag uit te brengen aan president Ni
xon, tenzij hem daarom zou worden ge
vraagd.
McCarthy heeft Moskou gisteren ver
laten met bestemming Parijs.
HAMBURG. (DPA) De vroegere
Amerikaanse vice-president Hubert
Humphrey zegt in een vraaggesprek met
het Westduitse blad „Der Spiegel" te ge
loven, dat president Nixon de problemen
in Vietnam „veel beter en sneller kan
oplossen dan sommige critici aannemen".
Humphrey, die bij de laatste presidents
verkiezingen met een kleine meerderheid
door Nixon werd verslagen, zegt Nixon
bij het losmaken van de Verenigde Sta
ten uit Vietnam zijn volledige steun toe.
Ik geloof, dat de president zich de
grootste moeite getroost om deze omme
keer mogelijk te maken en een „disen
gagement" zonder catastrofale gevolgen
te bewerkstelligen," aldus Humhrey. die
op een vraag, of de huidige Zuidvietname-
se regering de terugtrekking van de
Amerikaanse troepen zou overleven,
antwoordde: „Dat kan ik niet zeg
gen. Dat is niet ons probleem Onze taak
is te verhinderen, dat agressie, machtsge-
bruik van buitenaf, succes heeft." Hij
voegde daaraan toe: .nu is de tijd ge
komen om ons los te maken, voor een
terugtocht."
