Terug naar de leer van
de Timmermansknecht
Wika Theo J. Rijks
David MacKay - president mormonen - overleden
Kerkenwerk in Tongeren
„Palaver" op
2 januari 1971
Open weekend op
Den Alerdinck
Themaweekends
op De Drieburg
Rouw na dood
van Hromadka
ZATERDAG 24 JANUARI 1970
Erbij
14
(Van een medewerker)
„IK BEN GEEN AANHANGER
van de God-is-dood-theologie. Ook
niet van de God-is-Jezus-theologie.
Ik ben een aanhanger van de tim
mermansknecht van Nazareth, die
op aarde kwam voor de armen, de
ontrechten, de gevangenen, de hon-
gerigen, de dorstigen, de eenzamen,
de vrouwen die zich thuis
voelde in een dorpje achteraf, bij
mensen die ook weinig meer had
den dan zichzelf en elkaar. We
hebben gezongen: „Hoe zal ik u
ontvangen?" Ja, hoe? Wel, als de
zoon des mensen, wiens leer je
kunt vertalen in: Recht voor de
onderdrukten. En als je dan dat
hele gedoe van kerken en theolo-
gieën tegen deze achtergrond zet,
merk je dat er van de boodschap
van die timmermansknecht ver
duveld weinig is overgekomen".
Ambtsdragers
Domela Nieuwenhuis
WIKA THEO J. RIJKS 46 jaar geleden in de gemeente Aalten
geboren en nu secretaris Nederland van het Zeister Zendingsgenoot
schap is niet gewend de roede te sparen als hij ergens onrecht,
onwil, onkunde of ongeïnteresseerdheid meent te bespeuren. Een
spoor van verbijstering markeert zijn gang door het land. Soms
slaat die verbijstering over in verbolgenheid, wat de heer Rijks meer
deert dan hij voorgeeft, soms in het rustgevende gevoel van „je moet
horen wie het zegt", soms in werkelijke bezinning. Van dat laatste
heeft de heer Rijks nog weinig resultaten gezien. „Af en toe heb je
de hoop, dat er iets gaat ritselen, maar een poosje later is het weer
stil Hoe men echter ook over de ideeën van de heer Rijks denkt:
Hij beschikt over grote gaven en ontwikkelt een enorme activiteit.
Een middelbare schoolopleiding zat er inderdaad niet in. „Mijn
vader was niet arm, maar hij overleed jong en we hadden een grote
huishouding". Toch studeert hij op het ogenblik in Utrecht andra-
gogiek. „Dat doctoraal wilde ik vóór mijn vijftigste mijn vrouw nog
eens geven".
Tanken
In 1969: half miljoen
voor kinderbescherming
Dr Emmen voorzitter
Haagse gemeenschap
van kerken
In Salt Lake City is op 96-jarige
leeftijd David O. MacKay over
leden, die sinds 9 april 1951 presi
dent was van de Kerk van Jezus
Christus van de Heiligen der Laat
ste Dagen. Als opvolger van presi
dent George Albert Smith, die op
4 april 1951 overleed, was hij de
negende president sedert Joseph
Smith, stichter en profeet van deze
kerk.
Bep Andreas
„Jezus was een jood Hij sprak in
de lijn van de joodse profeten. Om die
profeten is Israel uniek. Als hun „Al
zo spreekt de heer" klonk, ging het
niet zelden uvei het recht van de
weduwen, de wezen, de verdrukten.
De profeten prikten dwars door de
schotten van de gevestigde orde heen.
Voor hen geen heilige huisjes. trAlzo
spreekt de heer
Recht voor slaven, recht voor vrou
wen, de onrechtvaardige koning krijgt
er van langs Ongehoord in die tijd.
Jezus Christus bleef op dezelfde lijn.
Ook hij zette ziin nieuwe orde tegen
over de gevestigde orde. We kunnen
het weten. Het staat in het oude boek.
Maar desondanks heeft de geschiede
nis van dé kerb nog nooit een beeld
laten zien van wat de timmermans
knecht van Nazarath leerde. Buiten
de kerk zijn er een stuk of wat men
sen geweest, di--. er althans iets van
begrepen. Marx'bijvoorbeeld en Freud
en Jung Het marxisme is, hoe je het
ook bekijkt, een pseudo-joodse religie.
Marx was dan ook een jood. Maar
meteen zie je de gruwelijke dictatuur
van het proletariaat. Brood kwam er,
dat wel. Doch geen vrijheid om te
zeggen en te denken wat je wilt. Het
middel is dan erger dan de kwaaL
Daarom moéten we geen pseudo-
joodse religie. We moeten terug naar
de leer van die timmermansknecht.
Die is nog lang niet versleten".
„Terug naar de leer van de tim
mermansknecht Dan hebben we ie
mand die op de stoel van Petrus zit
niet nodig. Ook geen ambtsdragers.
Ambtsdragers hadden alleen bestaans
recht in een samenleving van analfa
beten. Zij konder het evangelie verta
len in gewone woorden In die zin had
den ze een positieve betekenis. Zij
werden beschermd in gemeenschap
pen, in kloosters Ook die kloosters
hadden indertijd hun positieve waar
de: zij stelden voorbeelden aan de
domme boeren, zij brachten cultuur
in een barbaarse samenleving. Maar
in deze verhouding kennis tegen
over onkunde, cultuur tegenover bar
barendom begon al gauw een soort
vergoddelijking van het ambt te groei
en. De paus steeg hoger en hoger en
de priesters stegen navenant met hem
mee. Het karakter van het ambt werd
verkracht. Het hoorde niet meer bij
alle gelovigen, maar bij een groepje
apart, omringd met een geur van hei
ligheid. Bovendien sloop een stuk hei
dendom de kerk binnen. Zo komt de
leer van natuur en bovennatuur van
Aristoteles. En met het inburgeren van
die leer in de kerk gaat er iets fun
damenteel fout. Je krijgt dan name
lijk de gedachte dat onze bestemming
niet ligt op deze zondige aarde (zwart,
triest, tragisch), maar in de boven
natuur. En dan moet je weten dat de
exegese van de hemelvaart aan de
Schipholweg staat: „Kijk op de weg,
niet in de lucht" Goed, om tot die
bovennatuur te geraken, had je de ge
nademiddelen van de kerk nodig. Door
die situatie kregen de priesters, die
gewone mannetjes, zo'n invloed op de
karaktervorming van de mensen, dat
zij daar zelf door bedorven werden.
Zij meenden waarachtig dat zij wat
voorstelden, dat zij het voor het zeg
gen hadden".
„Het karakter van het ambt is be
dorven. Van ambtsdragers hoef je,
als het om een terugkeer naar de leer
van de timmermansknecht gaat, ook
niet veel te verwachten. In Israel wa
ren het ook niet uitgesproken priesters
die tegen de gevestigde orde ingin
gen. Het waren de profeten, ait het
zand getrokken leken. En in de chris
telijke kerken werd het oecumenische
werk ook praktisch altijd door leken
gedaan, leken die profeten waren. En
dan begon er plotseling iets te ritse
len Je ziet ook, dat de protes
tantse kerken vaak beter toeganke
lijk waren voor het profetische getui
genis dan de zo sterk van bovenaf
geregeerde r.-k. kerk. Overigens heb
ik tegen de kerk van Rome als insti
tuut nooit rancuneuze gevoelens ge
had. Ik verwacht er ook niet veel van,
dat moet ik er direct bij zeggen. Wel
voel ik me zeer verwant aan de pro
gressieve rooms-katholieken. Die men
sen zijn de bijbel weer gaan lezen en
dan breekt het profetisch getuigenis
vast en zeker door".
„Tegenover de hervormde kerk ben
ik wei rancuneus Ik was er een ge
vierd man. Mijn vertrek uit het werk
voor die kerk beschouw ik stomweg
als een vlucht Soms had ik een stille
hoop: nu breekt het open. Maar nee,
alles loopt stuk op de status quo, op
het niet verstaan van de tekenen des
tijds. Een plan e*r idee wordt een sy
nodale commissie binnengehaald, het
sist, het borreH enhet is koud.
Dan blijft er van hoop voor de toe
komst ontzettend weinig over. Vergeet
ook niet, dat een paar generaties pië
tisme karakterbedervend hebben ge
werkt, het evangelische getuigenis om
zeep hebben geholpen. Ik denk met
tegenzin aan het pannetje soep van
mijn moeder, aar. het negertje, dat
knikte voor de zendingscent. De men
sen hadden het heèl goed in hun club.
En ze waren zo ontzettend mild
„Maar de arbeiders en de boeren
knechten zagen ze niet. Die waren
nooit in de kerk Die zochten hun heil
bij de een of andere sekte of m
de neo-joodse-profetische-filosofie van
Marx. Domela Nieuwenhuis was een
joodse profeet Het is diep tragisch dat
de gevestigde machten deze man niet
begrepen hebben.
Nee, die arbeiders zag je niet in
de kerk. En als ze er waren, werden
ze nog niet gezien. Het karakter van
deze kerkmensen was zo bedorven, dat
zij in alle eer en deugd niet zagen
wie recht had op medegevoel. O ja,
een paar sneden brood, best hoor,
maar dan moest je wel zes keer in
de kerk komen. Ziekelijk piëtisme. In
het oude joodse boek komen zulke
dingen niet voor En als ik zeg een
aanhanger van de timmermansknecht
van Nazareth te zijn, dan denk ik aan
die armen, hongerigen, ontrechten, on-
al die dingen meer. Zet in de hoek wat
klapstoeltjes en zeg als de tijd daar
voor is aangebroken: jongens, zet de
stoelen even op een rij, want we hou
den nu de diens4 des heren. De kerk
hoort ook te voorzien in die situatie,
waarin het lichamelijke tekort komt.
Er moet een eenheid zijn van woord
en daad. Als Christus predikte, dan
deed hij ook iets".
„Ook van de mannetjes die in kerk
diensten mogen cptreden moeten we
af. De goddelijke komedie moet door
de mersen zelf worden gespeeld. „Gij
zijt allen broeders". Het zullen teams
moeten zijn, die de diensten voorbe
reiden en richting geven. Met theolo
gen als regisseurs en adviseurs. „De
predikant is dienaar van de leken. Zijn
werk dient er op gericht te zijn, dat
het zendingsvolk Gods zich als zoda
nig gedraagt. Maar hij verschijnt niet
op het wereldtoneel. Daar wordt al
leen een lekenspel gespeeld. De preek
stoel is niet het heilige der heiligen
(uitsluitend toegankelijk voor gediplo
meerde ambtsdragers) maar het souf-
fleurshokje. De predikant heeft te zor
gen voor de continuïteit. Hij waakt
over tradities. Hij moet bewaren en
zal licht wat conservatief zijn. De leek
daarentegen behoort voor de progres
siviteit te zorgen. Hij stort zich in de
actualiteit. Hij moet ontginnen en bou
wen. Apostolaat en leek horen wezen-
NA DE LAGERE school was het
eerst de lagere en daarna de mid
delbare landbouwschool Het werk
bij de boer en de studie resulteer
den in een aanstelling als assistent
bij de landbouwvoorliehtingsdienst.
Al vroeg echter hing de heer Rijks
de gedachte aan: „je moet altijd
mobiel blijven". Hij werd groeps
leider in de sociale jeugdzorg (on
der meer in Appelscha),. studeer
de vier jaar aan de sociale acade
mie „Kerk en Wereld", werkte tus
sen de bedrijven door in Frankrijk
en Engeland („ik moest zelf die
studie betalen"), verving de leider
van een clubhuis in Dordrecht en
begon toen, eigenlijk toevallig, aan
zijn „grote" periode: directeur van
„Het Grote Bos", het eerste recrea
tiecentrum van de hervormde kerk.
„Uit privé initiatief" breidde hij in
de loop van tien jaar het aantal
centra uit tot acht, onder meer te
Appelscha en Sneek. „Met weinig
inspanning hadden het er ook 25
kunnen zijn". Na die tien jaar trok
hij zich terug uit recreatiewerk voor
de kerk. „Het was een vlucht", zegt
hij zelf, een vlucht die naar Nes
Amim (Israel) zou moeten voeren,
maar dat werd om allerlei redenen
niets. Daarom: jubileumsecretaris
van het Nederlandse Bijbelgenoot
schap en weer later het Zeister
Zendingsgenootschap. Bij de zending
heeft hij zijn „vijfjarenplan" er bij
na opzitten. De inkomsten stegen
aanzienlijk. Nu ligt daar de kwestie
van het integreren en operationeel
maken van zending en werelddiako-
naat, de fellow-up van de actie
„Kom over de brug". De heer Rijks
is er enthousiast over. „Als het
doorgaat, blijf ik".
HOE HIJ bij de zending kwam?
„In mijn jongensjaren liep ik met
het busje. Dat blijft je bij. Een er
fenis van mijn piëtistisch verleden.
Verder zag ik er een uitdaging in.
De Zeister Zending zat financieel
zwaar omhoog. Ook ben ik er diep
van doordrongen, dat we het begin
sel van onze welvaart te danken
hebben aan wat wij in onze kolo
niën hebben gestolen. Ons op-de-
borstklopperig volk heeft boter op
zijn hoofd. Misschien kunnen we
mede door mijn bijdrage een stukje
schuld inlossen. Ik spreek graag,
met Uppsala, van „herstelbetalin
gen".
Op deze pagina vindt u fragmen
ten van een gesprek, dat we kort
geleden met Wika Rijks hadden. In
zijn boek „Dynamisch rusten", uit
gekomen bij J. H. Kok te Kampen,
werkt hij verschillende van de naar
voren gekomen gedachten nader uit.
derdrukten. Daar ergens zie ik God en
hij is waarachtig niet dood. De ar
men, de verschoppelingen hebben we
altijd bij ons, maar de beste christe
nen hebben ze nooit gezien
„Wat ik wil? Een nieuwe reforma
tie, Daarbij hoort, om wat te noe
men, het afschaffen van alle ambten
In het licht van de bijbel is het ver
heffen van de status van ambtsdrager
boven de overige leden van het volk
Gods een ontocratisch insluipsel. Je
zus waarschuwt er zijn discipelen voor
wanneer hij zegt: „Laat u geen rab
bi noemen. Eén is uw meester, gij zijt
allen broeders". Het ambt is geen bij
belse instelling. De woorden kleros en
laos komen beide in de bijbel voor,
maar worden gebruikt voor dezelfde
mensen. Het gaal bij alle specialisatie
van het werk om toerusting van alle
leden tot dienstbetoon. Het Nieuwe
Testament spreekt hoofdzakelijk over
functies en beroepen en niet over amb
ten. Bovendien werden mannen en
vrouwen gelijk gesteld, al heeft men
zich in de kerk dar beijverd om vrou
wen als tweederangsleden van de ge
meente voor te stellen".
„Het is opvallend dat hoe zieliger
de theologie werd, hoe vertikaler de
lijnen van de kerkgebouwen werden.
Alles richtte zich op de hemel, want
hier beneden was het niet. En het
ambt was ook al zo goddelijk. Daar
moeten we af. Als je de kerk als een
soort tank statioi beschouwt om het
verdei rijden hi pi op aarde mogelijk
te maken, dan moet er in die kerk
ook wat te tanken vallen en hebben
we niks aan opiumschuiverij. Er is
opium geschoven Wat er gepredikt s,
heeft de mensen afgeschrikt. Boven
dien moesten zo hun mond houden. De
heren met een middenstanddiplomt
theologie in hun soepjurk hadden het
voor het vertellen".
„We moeten nodig de banken uit de
kerken slopen en die kerken geschikt
maken voor bejaardensociëteiten, speel
plaatsen voor kinderen, zwembaden en
lijk bij elkaar". Dit zijn woorden van
prof. Hoekendijk. Wat mij betreft: er
zal een lekenbeweging van levende
wegwijzers moeten komen, die de ker
ken reinigt van onbijbelse smetten, die
de diensten zo inricht dat de één zich
niet boven de ander kan verheffen in
de gemeente, die de kerken mede nut
tig maakt voor lichamelijke ontspan
ning, die in de diensten gebruik maakt
van de in de gemeente ruim voor han
den zijnde deskundigheid, die het op
neemt voor de arme, de verdrukte, de
verworpeneen zo de leer van de
timmermansknecht in praktijk brengt".
WIKA RIJKS
De hervormde Tongelrese (Ontmoe-
tingskerk-) wijkgemeente en de gere
formeerde centrale kerkeraad-alge-
mene-zaken te Eindhoven hebben be
sloten alle hervormde en gerefor
meerde kerkdiensten en sacraments
bedieningen in Tongelre onder geza
menlijke verantwoordelijkheid te
brengen. Ook zullen o.a. alle verga
deringen van de moderamina en de
(kerke)raden van de hervormde wijk
gemeente en de beide gereformeerde
secties in dit gedeelte van Eindhoven
gecombineerd worden. De bedoeling
is zo snel mogelijk tot volledige inte
gratie te komen.
In de regio Eindhoven wordt op
Kerkelijk gemengd verloofden en ge
huwden zullen tijdens het weekend van
7 en 8 februari 1970 op het vormings
centrum Den Alerdinck te Laag-Zuthem
(bij Zwolle) een stelling samen met
de psycholoog drs. C. Waaldijk uit
Driebergen gaan bespreken, dat elk
kerkelijk huwelijk eigenlijk gemengd
zou moeten zijn. Het thema luidt: „zin
en onzin van het gemengde huwelijk".
De nog steeds voortdurende span
ningen in het Nabije Oosten (thema:
„Israël en de Arabieren") zijn onder
werp van gesprek op een weekend-tref
fen op 14 en 15 februari 1970. Mede
werkers zijn drs. L. C. Biegel uit Am
sterdam en ds. M. Enker uit 't Zande
(Gron.).
„Zingen met Marie-Cécile Moerdijk"
luidt het motto van een volkszang
weekend op 21 en 22 februari 1970, met
als medewerkers mevrouw Marie-Céci-
le Moerdijk, directeur van de Neder
landse Vereniging voor de Volkszang,
Carlos Moerdijk, pianist, dr. Th. W. R.
de Haan, literator en folklorist te Was
senaar en de heer W. Bronshoff, do
cent aan het conservatorium in Maas
tricht.
Op 14 en 15 maart 1970 is er een
weekendcurcus voor gehuwden over
(seksuele) betrekkingen tussen man
nen en vrouwen. Het thema luidt dan:
„De eenzame mens".
(Voor inlichtingen en opgave kan
men zich richten tot de administratie
van Den Alerdinck, post Laag-Zuthem
(Ov), .tel. 05290-284.).
ruime schaal verlangd en ook ge
streefd naar samengaan van her
vormden en gereformeerden. Een
vrij sterke teruggang in ledental m
Tongelre door verhuizingen en finan
ciële moeilijkheden noodzaakten de
centrale leiding van de gereformeer
de kerk in Eindhoven een kerkge
bouw te sluiten en de zeven „secties"
grote wijkgemeente Oost op te heffen.
Vanwege de goede contacten, die ge
groeid waren met de hervormde wijk
gemeente werd echter besloten twee
secties in min of meer zelfstandige
vorm te laten voortbestaan. Beide
secties kregen elk een predikant toe
bedeeld, die als „consulent" (nieuw
toegepaste betiteling omdat er hier
geen sprake is van een volledige pre
dikantsfunctie met de ouderlingen en
diakenen in de sectieraden) de goede
relaties tussen hervormden en gere
formeerden dienen te continueren.
Tijdens een eerste officieel geza
menlijk overleg werd van hervormde
kant de Ontmoetingskerk ook voor
(afzonderlijke) gereformeerde dien
sten ter beschikking gesteld Tijdens
het gesprek hierover groeide de ge
dachte: „Waarom niet: gemeenschap
pelijke diensten?"
De jaarlijkse inzameling van gel
den ten behoeve van de arbeid der
zes samenwerkende protestants-chris
telijke kinderbeschermingscentra
(centraal bureau „ZESPEKA", Joh.
van Oldenbameveltlaan 44, Amers
foort) heeft over 1989 een recordbe
drag van ruim een half miljoen gul
den opgebracht.
Deze steun van particuliere zijde
komt ten goede aan: Valkenheide te
Maarsbergen, Rijnstroom (Martha-
Stichting) te Alp hen aan de Rijn, Hel
dringstichting te Zetten, Jongenshuis
Hoenderloo te Hoenderloo, Nederlands
Mettray te Eefde en Kinderdorp Neer
bosch te Nijmegen.
Het bedrag dat ondermeer dankzij
de hulp van 15 000 schoolkinderen
(jeugdleden van de „ZESPEKA" en
anderen) via plaatselijke busjesac
ties in het land bijeen is gebracht, is
bestemd voor niet of niet ten volle ge
subsidieerde onderdelen van behan
deling en begeleiding van in genoem
de jeugddorpen opgenomen meisjes
en jongens van alle gezindten.
Het Nederlandsch Bijbelgenootschap
en de Katholiek? Bijbelstichting heb
ben het plan aanvaard om op 2 januari
1971 in de jaarbeurshallen te Utrecht
wederom een PALAVER te organise
ren en hebben daarvoor opnieuw een
beroep gedaan op de Stichting „Jeugd
en Bijbel", die in 1964 het eerste Pala
ver heeft georganiseerd en waarbij
25.000 jongeren uit het gehele land op
feestelijke wijze bijeen waren.
Dit tweede Palaver zal een geheel
andere aanloop hebben dan het eerste
Palaver. Er komt namelijk enkele
maanden van tevoren een geïllustreerd
kleurendruk ,Prantboek" over een bij
bels thema van de persen, dat ver
spreid zal worden ter bespreking op
clubavonden, in de uren godsdienst
onderwijs, catechisaties, op scholen, bij
leger, vloot en luchtmacht, onder
MAVO-ers, HA.VO-ers, LTS-ers en
huishoudschoolleerlingen, in gevange
nissen en sanatoria, kortom overal
waar de jeugd vanaf 14-15 jaar gecon
fronteerd wil worden met de bijbel.
Verder zal in de loop van 1970 een
mededelingenblad verschijnen over
Palaver 1971
AMERSFOORT. Het Landelijk
Centrum voor Gereformeerd Jeugd
werk organiseert op 31 januari en 1
februari een weekend op De Drieburg
te Driebergen met als thema: „Mijn
kamer: uitzicht op de wereld." Dit
weekend is bedoeld voor jong-volwas-
senen (20-35 jaar) en er zal gesproken
worden over de activiteiten van de
kamerbewonerster) in zijn of haar
vrije tijd Vragen die aan de orde zul
len komen zijn: waar vind ik leef
tijdgenoten; wat doe ik voor de kerk
en wat doet de kerk voor mij; hoe
krijg ik contact met actiegroepen?
Gezin en Commune
Op 14 en 15 februari wordt een week
end gehouden met als onderwerp:
„Gezin en commune". Sprak men en
kele jaren geleden van het open of
gesloten gezin, nu is er een nieuwe
samenlevingsvorm bijgekomen: de
commune. Tijdens dit weekend zal
met enkele mensen, die in commune
leven, gesproken worden over: wat is
een commune en wie zijn de mensen,
die daarin leven?
De kosten van de weekends, die du
ren van zaterdagmiddag half vier tot
zondagavond acht uur, bedragen
17,50. Voor inlichtingen en opgaven
kan men zich wenden tot het Jonge-
renvormingscentrum „De Drieburg",
Hoofdstraat 252, Driebergen, telefoon
03438-5454.
In Praag is zondag (4 jan) een rouw
dienst gehouden voor prof. Josef Hro
madka, mede-oprichter en oud-voor
zitter van de Praagse christelijke vre
desconferentie, die enkele weken gele
den na een hartaanval in een zieken
huis werd opgenomen en die tweede
kerstdag op 80-jarige leeftijd overle
den is. Deze dienst werd o.a. bijge
woond door dr. E. C. Blake, secretaris
generaal van de Wereldraad van ker
ken en door vertegenwoordigers van
kerken in vele landen. Ook bij tal van
andere gelegenheden, in krantenartike
len enz. is stilgestaan bij de belang
rijke rol die prof. Hromadka gespeeld
heeft in de oekumenische beweging en
bij het gesprek tussen christenen en
(liberale) marxisten.
De raad van de gemeenschap van
kerken in Den Haag heeft dr. E. Em
men (67), oud-secretaris-generaal van
de Ned. Hervormde Kerk, gekozen als
voorzitter van het bestuur van deze
gemeenschap. Hij is als zodanig de
opvolger van dr. W. Nijenhuis, die
hervormd predikant in Den Haag en
de eerste voorzitter van de gemeen
schap van kerken was en die de be
noeming aanvaardde tot wetenschap-
sche faculteit van de Universiteit van
Amsterdam.
David O'MacKay werd op 8 septem
ber 1873 in Huntsville, Utah, geboren
als zoon van David MacKay, een Schot
se bekeerling en Jenette Evans. Hij
genoot zijn eerste onderwijs in Hunts
ville en studeerde later aan de univer
siteit van Utah in Salt Lake City.
Na zijn universitaire studie werd hij
in 1897 tot de zending geroepen. Zo
trad hij in het voetspoor van zijn va
der in Schotland. Op 2 januari 1901
huwde hij met Emma Rae Riggs. Uit
dit huwelijk zijn zeven kinderen gebo
ren.
Hij was een zeer ambitieus man.
Van jongsafaan ging zijn interesse uit
DAVID O MACKAY
naar het onderwijs. Toen hij in 1906
hoofd was van het Weber State-College
in Ogden Utah werd hij geroepen tot
apostel. Doch ook toen was het steeds
het onderwijs dat zijn speciale aan
dacht had, met name de zondagsschool
organisatie. In 1921 bezocht hij alle
zendingsvelden van de kerk in de we
reld, met uitzondering van Z.-Afrika.
Daarbij legde hij meer dan 62.000 mij
len af.
Van 1922 tot 1924 leidde hij de zen
ding in Europa met inzet van zijn ge
hele persoon. In oktober 1935 werd hij
geroepen als raadgever van president
Heber J. Grant.
President MacKay was overtuigd van
de goddelijke afkomst van de mens en
de heiligheid van 't menselijk bestaan.
Dat was mede de reden voor zijn grote
liefde voor alle mensen op aarde. Hij
was een bezielend leider van de 20.000
zendelingen die over de gehele wereld
werkzaam zijn (12.000 full-timers en
8000 „lokalen", in de eigen provincie
werkzaam). De president heeft miljoe
nen mijlen in de gehele wereld af
gelegd teneinde zich van de geestelij
ke behoeften van ongeveer 2.700.000
.mormonen" op de hoogte te stellen.
Tijdens zijn leiderschap werden vijf
tempels gebouwd, ondermeer in Zwit
serland en Engeland. Uiteraard werden
er ook scholen en universiteiten ge
bouwd, zoals in Haway en Nieuw Zee
land, waar de kerk opmerkelijk veel
leden telt.
Naast zijn kerkelijke activiteiten was
hij ook actief in het openbare leven.
Zo werd hij in 1938 door de gouver
neur van Utah benoemd tot voorzit
ter van het comité voor de eeuwfees
ten van de staat Utah. In 1942 werd
hij voorzitter van de Adviescommissie
van het Amerikaanse Roode Kruis voor
de staat Utah, en tevens voorzitter
van de Gezondheids- en Beschermings
raad voor kinderen van Utah. Ook de
Landbouwhogeshool in Utah, alsmede
handelsaangelegenheden kregen zijn
aandacht.
Hij was zich intens bewust van de
verantwoordelijkheid van ieder mens
om zijn naasten het goede voor te hou
den. Zo hechtte hij grote waande aan
de goede band in het gezin en trachtte
hij door het organiseren van „Gezins
avonden" de samenwerking tussen
ouders en kinderen te bevorderen. Ook
in Nederland worden dergelijke avon
den gehouden. Zijn opvolger zal, door
gebed geïnspireerd, uit de raad van de
twaalf apostelen worden aangewezen.
