IJmuider Courant
SFEERVOL TAFELEN VOOR
EEN REDELIJKE PRIJS
het antwoord van
een groep horeca
bedrijven op de
heksenjacht tegen
prijsopdrijvers
^RrOmcintió c
Secretaris Middelbeek van de vereniging Romantisch
Tafelen in zijn spitbraadkeuken te Egmond aan Zee.
BREDA/EGMOND AAN
ZEE Even rustig gaan
eten. Zonder een elektroni
sche scheldpartij van gitaren.
Niet in de rij staan voor de
keuken-artillerie die tegen
een lekker prijsje zijn lopen
van chroom en formica op je
keelgat richt. Kan dat nog in
Nederland? Hebben wij na de
reeksen stokslagen, door prijs-
bewakers uitgedeeld, nog
keus? Wis en waarachtig, vin
den de restaurateurs. Al die
frontale aanvallen zijn ze
meer dan beu. Natuurlijk be
taal je het tafelzilver en de
glimlach van de ober. Maar
dat eetgerei is dan ook geen
gooi- en smijtbestek. En die
ober verstaat méér van het
vak dan voor het serveren
van pinten nodig is. De res
taurateurs zeggen: Wij heb
ben het niet zo bont gemaakt
als de verhalen willen. Jawel,
er zijn aanmerkingen geweest
van de toeristische organisa
ties en van de minister. En
de processen en boze publika-
ties liggen nog vers in het ge
heugen. Maar waren die alle
maal zo eerlijk? De restaura
teurs menen van niet. Ze be
weren dat er sterk over
dreven is. En dat er zonde
bokken zijn gezocht om re
denen, die meer met politiek
dan met de ernst van de over
treding te maken hadden.
Een hetze, die niet over de
hele linie gerechtvaardigd
was, vindt de meerderheid.
Extra voordelen
Kenschetsen
Niet alledaags
Aan de bediening zal speciale aandacht worden besteed. Vooral dames die uit eten gaan kun
nen daar erg kieskeurig in zijn.
DE BREDASE herbergier Jan
Stevens, een Limburger die in
Utrecht even aan de Randstad
heeft geproefd en daarna weer
„op smaak" is gebracht in het
blijmoedige zuiden, heeft een
mooie uitdrukking bedacht voor
de littekens in het gezicht van
de vaderlandse horeca. Hij zegt:
dienstbetoon met de dag' toe
neemt en de bestedingsmogelijk
heden ruimer worden, is een ge
zellig etentje niet langer een
privilege van de bovenlaag. De
behoefte zal juist verder toene
men zodra de vrouw, meer dan
tot nu toe, haar aandeel in de
gezinswelvaart gaat leveren.
HET MAG dan waar zijn, dat
copieuze maaltijden nog altijd
het beste middel zijn om tot za
ken te komen, daar staat tegen
over dat vriendschap zonder
winstoogmerk bij gezellig tafe
len minstens zo goed kan ge
dijen. De maaltijd heeft onmis
kenbaar een verbroederende
functie. Wie ervan wil genieten
moet er de tijd voor nemen. De
conversatie er omheen, de sfeer
van het huis en de kwaliteit van
de gerechten, kunnen een sterk
ontspannende uitwerking heb
ben. Tenminste, als de keuken
meester niet zondigt tegen de
gezondheidsregels. Want we
hebben geleerd zuinig te zijn op
ons hart en onze vaten. Ook
daarmee moet een restaurateur
rekening houden!
HET NIEUWE initiatief heeft
dus alle kansen. Het zou boven
dien onze eetgewoonten (geen
ontbijt, snelle lunch) kunnen
verbeteren. Directeur T. Nolson
van het Amsterdamse Miranda-
paviljoen, inmiddels voorzitter
van de vereniging Romantisch
Tafelen, heeft dat goed gezien.
Waar het nu op aan komt, is
een sluitende organisatie. En
daar wordt hard aan gewerkt.
De romantische restaurants wil
len gezamenlijk gaan inkopen.
Denk eens aan al die ingrediën
ten, die in geen enkele restau
rantkeuken mogen ontbreken. Of
aan de import van wijnen en ge
distilleerd. Die samenwerking
kan besparingen opleveren waar
van de klant dan weer voordeel
heeft. Dat merkt hij nog eens
extra als hij donateur wordt. Eet
hij a la carte bij een van de
romantische restaurants, dan
krijgt hij 5 percent korting op
de volledige rekening, inclusief
de drank.
Jan Stevens: „En daar blijft
het niet bij. We gaan elkaar ook
aanbevelen. In iedere zaak ko
men er folders over de aange
sloten restaurants. Dan weet het
publiek waar het terecht kan als
het eens iets anders wil. En dat
het welkom is, wat het ook be
stelt. Als restauranthouder moet
je niet alleen maar zitten reke
nen. Je bent gastheer en dat
houdt in, dat er ook wat van jou
wordt verwacht. Nog niet zo
lang geleden heb ik iets op m'n
kaart gezet waarvan sommige
klanten zeiden: Ik snap niet
dat-ie het ervoor doen kan. Dat
komt natuurlijk omdat je hele
omzet weer goed maakt, wat je
er bij één artikel op toelegt. Het
gaat er mij om dat er mensen
binnen komen. Hoe meer hoa
liever. Want waar het druk is,
daar wil een ander ook zijn."
STRAKS LOOPT ook de bui
tenlandse toerist niet langer op
de bonnefooi ergens binnen. Hij
krijgt dan het boekje van de ro
mantische restaurants met ken
schetsen van alle aangesloten
bedrijven. Dat moeten goede ty
peringen zijn, die volledige in
formatie geven over de stijl van
het bedrijf en het prijsniveau.
Niemand hoeft meer door de
gordijnen te loeren, voordat hij
naar binnen gaat. In het boekje
staat ook te lezen, dat in al die
restaurants een menu van vijf
gangen te krijgen is voor 18,50.
Duur? Nee, vinden de restau
ranthouders. Dat kost een rijst
tafel in een niet eens zo heel
duur Chinees restaurant ook. En
nu er toch een onderscheid in za
ken wordt gemaakt: het boekje
moet ook daarover voorlichting
geven. Er hoort in te staan dat
„Altenburg" in Egmond een zes-
tiende-eeuwse trap in zijn spit-
braadzaal heeft, dat De Arent in
Breda een admiraalskamer rijk
is en dat Spaander in Volendam
zijn wanden vol schilderijen
heeft hangen, waarmee berooide
kunstschilders in vroeger jaren
hun rekening pleegden te beta
len. Over de bediening mag ook
wel iets worden gezegd. Vooral
dames die uit eten gaan, zijn
daar erg kieskeurig in. De ver
eniging gaat daar extra aandacht
aan besteden. Er is al aan uit
wisseling gedacht, voor zover de
bedrijven zich daartoe lenen.
TOCH ZIJN er nog een paar
dingen, die de vereniging moet
regelen om de schijn van een te
grote zelfingenomenheid te ver
mijden. Zo zou er een klachten-
dienst moeten komen, die het
mogelijk maakt, een restaurant
houder het lidmaatschap te ont
nemen, wanneer hjj onder de
dekmantel van het RR-embleem
de hand zou lichten met de re
gels. Bovendien zouden de dona
teurs mee moeten kunnen bepa
len, wie wel en wie niet in de
club mag. Of het nu de kwali
teit van de gerechten of behan
deling van de gast betreft, het
romantische restaurant mag niet
in de fouten vervallen, waarmee
andere zaken zich uit de markt
hebben gewerkt. Die fouten zijn
de littekens, die de horeca zo
snel mogelijk wil vergeten. Mis
schien lukt u dat bij romantisch
kaarslicht ook. Smakelijk eten
alvast.
JOHN BINDELS
„Je kon gerust spreken van een
image-crisis. Die heeft tot een
flinke omzetvermindering geleid.
Bij mij was dat ongeveer vijftien
percent. Maar ieder bedrijf heeft
er last van gehad. Tóch hebben
we ervan geleerd. We zijn om zo
te zeggen geïnspireerd tot een
nieuw antwoord. Dat gaan we
geven in de vorm van een nieu
we organisatie: de romantische
restaurants.
indruk maken. Weg met de
drempelvrees, zeggen de restau
rateurs. Wie maar een gulden
wil uitgeven, moet net zo goed
binnen kunnen als de man die
het duurste couvert van de zaak
bestelt. Wat zou er anders over
blijven van het gastheerschap?
Dat verdraagt geen enkele vorm
van klantendiscriminatie.
land. Daarom moeten we hun stijl
conserveren. Van de andere kant
moeten we vakbekwame, onder
nemende mensen ook de ruimte
geven om de open plaatsen op
te vullen."
VINDEN DE restaurateurs dat
er niet genoeg wordt getafeld?
„Dat niet, maar je zou wel een
andere verdeling over de ver
schillende typen zaken kunnen
tele" koken voor heel wat man
nen een geliefkoosde vrijetijds
besteding geworden. Tel daarbij
op de ervaringen van buiten
landse vakantiereizen en je hebt
een verklaring voor de critische
smaakontwikkeling en een toe
nemende kwaliteitsbewustheid.
De restaurateur die daar geen
rekening mee houdt, is geen za
kenman. Commercieel zijn bete
kent nu dus: het publiek niet
STEVENS wil dat Nederland
zo snel mogelijk van dat ant
woord kennis neemt. Hij is, toen
enkele weken geleden de eerste
vergadering in zijn „Auberge de
Arent" werd gehouden, meteen
de publiciteit gaan aanpakken.
Meer dan vijftig restaurants uit
Nederland en België hebben in
tussen op het idee gereageerd.
Op 6 april komen ze in „De
Ridderhof" in Maassluis spijkers
met koppen slaan. De eerste
RR-emblemen voor de vereni
ging Romantisch Tafelen zijn in
ontwerp gereed. En koninklijke
goedkeuring is aangevraagd.
WAT MOETEN we nu roman
tisch noemen en wat niet?
Het woordenboek is daar niet
bijster duidelijk over. Wie genoe
gen wil nemen met de vertaling:
„niet alledaags", zoals Van Dale
die geeft, zoekt het dus in zaken
waarvan er géén dertien in een
dozijn gaan. De statuten van de
vereniging bieden iets meer hou
vast. Het gaat om tafelgenoegens
„in de ruimste zin van het woord
en in een aangepaste sfeer". Of
dat criterium voldoende moge
lijkheden geeft om aan culinaire
monumentenzorg te doen, staat
nog te bezien.
SECRETARIS J. H. Middel
beek van Romantisch Tafelen, in
Egmond aan Zee, gastheer in het
decoratieve „Altenburg", geeft
toe dat de zakelijke druk op de
vereniging groot kan worden als
het lidmaatschap eenmaal een
internationale „renommée" ge
worden is. „Toch moeten er bij
een vereniging als deze zo min
mogelijk concessies aan de glad
de zakelijkheid worden gedaan.
Dat is niet zo gemakkelijk. Want
de vraag is welke maatstaven je
bij de selectie moet aanleggen.
Als je in een restaurant goed
ontvangen wordt en daar niet
tot bestedingen wordt gedwongen
die je niet aanstaan, dan zou
ik zeggen: laat zo'n zaak toe.
Maar dan moet-ie wel iets ka
rakteristieks hebben. Iets eigens
voor een streek, of een stijl die
uitzonderlijk is. Andere criteria
kan ik op dit moment niet
geven."
HET GAAT BIJ dc vereniging
„Romantisch Tafelen" in ieder
geval niet om een club van
chique bedrijven, die het gewo
ne publiek doorgaans afschrik
ken omdat ze zo'n gereserveerde
Het wordt tijd dat ook het be
dienend personeel van de oude
stempel daar eens rekening mee
houdt.
SECRETARIS Middelbeek:
„De goede herberg is in Neder
land praktisch verdwenen. Tus
sen de karakterloze cafetaria en
het klasse-restaurant zit niet
veel. Als je in een stad als Düs-
seldorf komt, dan zie je zaken,
waar een hoogleraar zich naast
een fabrieksarbeider best op zijn
plaats voelt. Want ze komen voor
dat voortreffelijke glas bier en
voor die niet te omschrijven
sfeer, die ze samen maken. Zulke
zaken zijn er te weinig in Neder-
ltrijgen. Vandaar dat op een zo
breed mogelijke samenwerking
wordt aangestuurd. Want laten
we eerlijk zijn: de vereniging
dient in de eerste plaats een
commercieel belang.
Alleen: dat belang heeft een
andere inhoud gekregen. De res
taurateur die het met opgevoer
de rekeningen dacht te winnen,
heeft zijn lesje intussen wel ge
leerd. Het publiek laat zich niet
meer bedonderen. Het is anders
gaan reageren, sinds de vroeger
zo „exclusieve" gerechten zo
goed als panklaar in de super
markt kunnen worden gekocht.
Bovendien is het „experimen-
onderschatten. Zorgen dat je niet
achter loopt en oog hebt voor
het ongewone, dat in z'n op
rechtheid het sterkst kan aan
spreken.
ZEG NIET dat het restaurant
geen toekomst heeft omdat we
het zelf allemaal goedkoper kun
nen. Dat is een burgerlijke dwa
ling, waarvan men sneller te
rugkomt naarmate de kleurloze
gestroomlijnde zakelijkheid ster
ker wordt ervaren als een maat
schappelijk of zelfs als een cul
tureel verlies. In een tijd, waar
in de betekenis van het attente
