Studentenvoorstelling van Gorilla Queenuitgejoeld Iers won meisje Dana Songfestival Reacties op toneelrel Uitstekende opvoering door Haagse Comedie BAAJERT klucht met een ernstig slot RUMOER IN SCHOUWBURG ROTTERDAM Voorbereiding van ambitieus project danig onderschat Radio dinsdag TV vanavond Lichtkrant volgt Opmaat op TV dinsdag TV maandag MAANDAG 23 MAART 1970 99 Pierre Bayleprijs voor balletcriticus Matthieu van Eysden in Carré gehuldigd ,ALL KINDS OF EVERYTHING KREEG 32 PUNTEN Nederland vijfde Het beste festival (Van onze toneelcriticus) DEN HAAG „Baajert" („La baye"), het stuk dat de Haagse Co medie 'sedert vorige week in haar experimenteel theatertje H.O.T. speelt, is een wonderlijke combinatie van populair kluchtig vermaak, so ciale critiek, anti-militarisme en ab surdistisch toneel met een lichtelijk symbolische inslag. De Franse acteur, auteur en regisseur Philippe Adrien, die het heeft geschreven, heeft blijk baar alles wat hij op het hart had tegelijk willen zeggen en dat was voor één kort toneelstuk toch wel iets te veel. Oorlogsdreiging Briljant debuut (Van onze correspondent) DEN HAAG Een steeds ongedul diger en ontevredener, meest jong, publiek heeft zaterdagavond de eer ste voorstelling van „Gorilla Queen", een musicalachtig project van de Rotterdamse studententoneelgroep SARST in de Rotterdamse Groote Schouwburg Zuid, een uur na het be gin verder onmogelijk gemaakt. De zaal ging joelen, schreeuwen; er werd met voorwerpen gegooid: Tomaat achtige reacties, waaraan door de aanwe zige aanhangers van de actiegroep Tomaat werd deelgenomen, maar die niet door de groep naar mededeling van opper-To- maat drs. Paul Binnerts was georgani seerd. De voorstelling kwam geleidelijk aan tot stilstand. Na een pauze ging de overvolle zaal in discussie met de bezetting van het stuk. Iets van die zaalreacties waren door SARST voorzien en ook wel uitgelokt, al dus Arthur Sonnen, belast met „artistieke vooruitgang en evaluatie", maar die reac tie liep uit de hand volgens hem. Er ge beurde iets heel anders: men had een reactie verwacht op de inhoud van het stuk, een ironie en parodie op de schijn wereld van de westelijke beschaving, maar de zaal reageerde in werkelijkheid op de grote technische tekortkomingen van de voorstelling: onverstaanbaar, zwak van acteertalent, muzikaal onder niveau De Amerikaan Ronald Tavel schreef „Gorilla Queen". „Het is een parodie met als uitgangspunt de Amerikaanse film musical uit de jaren '30 op de Hollvwood- wereld met zijn mythen, de behoefte aan imitatie van de grote idolen van het witte doek en vaste waardepatronen in b.v. het sexuele verkeer. Het geheel is gesitueerd in een pop-achtige jungle met een apen- stam, die aangevoerd wordt door een cul tureel antropoloog, zuster Charitas" ci taten uit het programma, want het stuk werd niet uitgespeeld en wat wel werd gespeeld was onverstaanbaar. Het decor, ,in popkleuren en met een achterwand in twee verdiepingen, was op gesplitst in afdelingen, waarin scènes zich afspeelden en die dan telkens afzonderlijk werden uitgelicht. In die achterwand een kleine combo (twee tenorsaxen en trompet met ritme) en in de centrale ruimte van het toneel een twintigtal medespelenden en verplaatsbare zetstukken. Het deel, dat kon worden vertoond, gaf een collage te zien van gesproken tekst, liedjes, koortjes, muziek, life en van de band, licht, met een nadruk op sex. Er werd geacteerd op een laag niveau van amateurtoneel, de dictie was uiterst on verzorgd, men bewoog zich slecht, er werd onbeholpen gezongen met een goede muzi kale begeleiding. Vooral visueel was de voorstelling echter het aankijken waard, kleurrijk en met grote mogelijkheden; men durfde met licht te spelen en de be zetting toonde enige „theatermoed" om on danks te protesten uit de zaal toch de voor stelling enige tijd voort te zetten tot de zenuwen het begaven. Een deel van de zaal protesteerde tegen het feit, dat deze produktie van verschil lende kanten met tienduizenden guldens was gesubsidieerd. Het ging echter om een experiment en experimenten hoeven niet te slagen. Een grote groep Rotterdamse studenten heeft bovendien onder vakbe kwame leiding (Johan Greter) grondig kennis gemaakt met theater en de gren zen daarvan, ook tijdens een werkmaand op de Veluwe. Een andere vraag is of men daarvoor een zo ambitieus projekt had moeten kiezen, dat zoveel en zo verschei den eisen stelde, en of men de voorberei dingstijd van enkele weken voor zoiets niet duchtig heeft onderschat. De avond betekende een passend slot van een zeer onbevredigende Rotterdamse Stutofes-week: voorstellingen van matige tot geringe kwaliteit. Het zou niet onver standig zijn als de toneelspelende studen ten hun festival volgend jaar maar intern zouden houden en geen beroep zouden doen op de belangstelling van een breder publiek. DEN HAAG. De Amsterdamse bal letcriticus Anton Kamphoff, kunstredac teur van Het Parool, heeft zaterdagmid dag in het Rotterdamse Piccolo-theater de Pierre Bayle-prijs ontvangen uit han den van de voorzitter van de Rotterdam se Kunststichting, dr. J. Bartels. De ju ry (Ine Rietstap, Frans Vervenne en Benno Premsela) motiveerde haar keu ze mede op grond van de waardering vooral voor de afstand die Anton Kamp hoff heeft weten te bewaren in zijn oor deel, zijn onafhankelijk inzicht en zijn opvatting van de dans als autonome kunstvorm, waarvan hij de makers en de executanten als specialist kritisch volgt. De jury meende verder, „dat de Ne derlandse danskritiek in het algemeen niet op die manier functioneert en op dat peil staat als men zou wensen"; „de bui tenlandse kritiek is daarom nog steeds pertinenter voor het Nederlandse ballet dan die van eigen bodem". De Pierre Bayle-prijs is een landelijke kritiekprijs van de Rotterdamse kunst stichting. AMSTERDAM. In de nacht van za terdag op zondag is in Theater Carré de bekende acteur Matthieu van Eysden ge huldigd. Hij is 73 jaar, waarvan hij vijftig jaar op de planken heeft gestaan. Vele collega-artiesten verzorgden een huldi gingsprogramma. Van de gemeente Am sterdam ontving Van Eysden de gouden legpenning. De apen „Mais-Oui" (rechts) en „Crute" in actie tijdens het spelen van „Gorilla Queen" van Ronald Tavel. Enkele reacties op Gorilla Queen: Harry Mulisch, (toneel)schrijver: „De voorstelling was te kort om er iets definitiefs van te zeggen, maar het was natuurlijk geen vakwerk, het was vaak onverstaanbaar. Ik zag ook niets in de voorstelling terug van het socia le experiment tijdens de voorbereidin gen. Maar als experiment is het zeker aardig, en natuurlijk moeten deze ex perimenten worden gesubsidieerd". John van de Rest, artistiek leider van het Nieuw Rotterdams Toneel: „Ik vond wat ik ervan heb gezien een in teressante en zeer bijzondere gebeur tenis en er was geen enkele reden om deze voorstelling te verstoren. Mensen met een Tomaat-mentaliteit hebben weer eens bewezen alleen des tructief te kunnen optreden. De subsi die voor dit experiment was volkomen verantwoord. Drs. Paul Binnerts: „De zaal gaf een spontane publieksreactie, de actie-To maat had niets voorbereid. Bovendien wilde men zelf reacties van het pu bliek oproepen. En ook dat tekent deze ambitieuze en pretentieuze studenten, die bovendien met deze commerciële produktie van lage kwaliteit te voor schijn durven komen. En dat heeft veel geld gekost". Eric Schneider, acteur: „Ik vond dat ze het enig deden, met goede improvi saties: de voorstelling functioneerde goed als een vorm van sudentento- neel." Car el Alphenaar, dramaturg van de toneelgroep Centrum: „Het stuk is nogal een barokke toestand, behoorlijk vervelend hier en daar met een sterk verbale tekst, die overigens knap naar het Nederlands is getrokken. Natuur lijk was de subsidie hiervoor volkomen verantwoord." Drs. A. J. van der Staay, directeur van de Rotterdamse Kunst-Stichting: „Ook de RKS heeft deze produktie gesubsidieerd en terecht: ieder ex periment kan zichzelf alleen maar ach teraf bewijzen. Ik geloof dat men met dit stuk geen goede keus heeft gedaan, het was slecht te verstaan, maar vi sueel was het geen slechte produktie. Wat de reactie van de zaal betreft: „Ik haat terreur, en ik vind dat de voorstelling moet worden herhaald." (Van onze correspondent) AMSTERDAM. Voor de kleine Ierse zangeres Dana werd het zater- dagavond opeens allemaal iets te veel. I Hangend tussen een paar stevige land- genoten, omstuwd door fotografen en 1 met een bezorgde moeder, grootmoe der en overgrootmoeder achter haar aandribbelend, moest ze kort na het winnen van het 15de Eurovisie Song festival weggedragen worden naar haar kleedkamer, omdat ze dreigde flauw te vallen. Geen wonder ook 1 de spanning rond de uitslag was enorm, vooral toen België ineens met j 9 punten voor Ierland uit de bus kwam. Die 9 stemmen waren de basis I voor Dan's overwinning en bezorgden haar het blijvende verschil met de grote concurrent Engeland. En zo kreeg Ierland dan toch met 32 punten de eerste plaats en Engeland met 28 j punten tweede. Duitsland won de strijd in de lagere regionen en werd men met 12 punten derde. De woeste horde fotografen en fil mers bestormde meteen na het bekend worden van de uitslag het toneel. Men klom zelfs in de decorstukken in de hoop een glimp van het 17-jarige meis je tussen de bloemetjes op te vangen, geflankeerd door Lenny Kuhr en door Dana's manager-muziekleraar. „Ik ben zo blij", verzuchtte Dana, en dat was zo ongeveer het enige wat ze sprak op dat moment. Zwitserland, Spanje en Frankrijk behaalden met acht punten een ge deelde vierde plaats, Nederland met „Waterman" kreeg zeven punten en verdiende zo de vijfde plaats. Italië, Monaco en België met ieder vijf pun ten kregen een zesde plaats, Joego slavië met vier punten de zevende en Luxemburg met nul punten de laatste plaats. Onze „Hearts of Soul", die vlak na het bekend worden van de prijzen nog op een holletje naar Schevenmgen moesten om er één liedje te zingen, waar ze contractueel niet onderuit konden maar ze waren om half twee 's nachts weer present waren lang niet ontevreden. „Dat we niet zouden winnen, was voor ons een van zelfsprekende zaak. Maar zeven punten zijn toch lang niet zo gek. Het be langrijkste voor ons is dat ruim 400 miljoen mensen ons aan het werk heb ben gezien. Zoiets is de kans van je leven, zeker als je pas begint. Toen de winnares weer een beetje opgekrabbeld was, stond ze een paar minuten de fans en de pers te woord. Rose Mary Brown, die onder haar artiestennaam „Dana" optreedt en als achttienjarige nog niet zo lang in het vak is, won met „AU kinds of everything" 32 punten en daar mee de eerste prijs voor Ierland. Nog wat witjes en bibberig zei ze: „Ik ga voorlopig nog jaren door met mijn muziekstudie. Je ziet wat voor resultaten zoiets kan hebben." Haar manager, tevens haar muziekleraar, vertelde vanaf het eerste moment wel geweten te hebben dat Dana zou winnen. Twee Nederlanders werden na af loop van het festival onofficieel, maar zeer hartelijk links en rechts gefê teerd: Dolf van der Linden, die met zijn uitstekende Metropole Orkest zo veel voor het festival heeft gedaan in muzikaal opzicht en perschef John Schwitters, die de buitenlandse én Ne derlandse gasten niet alleen puur-za- kelijk, maar ook op zoveel andere wij zen werkelijk heeft verwend. „Het beste festival dat ik ooit heb meegemaakt", sprak mr. Brown van de ÉBU uit Genève na afloop. En hij verzekerde ons tevens dat dit Eurovi sie Songfestival beslist niet het laatste zal zijn in de geschiedenis. „Alleen: we moeten de opzet lichtelijk gaan wijzigen." !LU-Uüumnnrn Alle ingewijden waren het er na af- loop van de Amsterdamse finale over Het begin is grandioos. De „Loezen", een gezin dat bestaat uit vader Loewie, moeder Loes, dochter Loesje. de twee lingen Loeloe-zij en Loeloe-hij en de kleinste zoontjes Loek en Loewietje, wo nen in een vervallen, rommelig huisje aan zee. Op een zondag krijgen zij be zoek van de „Hanzen" (vader Hans. moe der Hanna, grootvader Hannes en kinde ren Hanneke en Hansje). Moeder Loes wordt hysterisch van opwinding bij de gedachte aan alles wat ze nog te doen heeft om het huis, het gezin en zich zelf presentabel te maken en ook nog een maaltijd voor te bereiden. Vader Loewie is er niet door uit zijn indolentie te krij gen; de kinderen verheugen zich op de komende onderbreking van de huiselijke sleur en „helpen een handje" op een ma nier die in chaos nog groter maakt. De Hanzen maken hun entree met de ver sufte kindse grootvader voorop; vader Hans is een onuitstaanbare, als heer vermomde lolbroek en vrouwengek en moeder Hanna een typische burgerjuf frouw met haar zondagse gezicht en in zondagse kleren. Hanneke en Hansje zijn de evenbeelden-in-zakformaat van hun ouders. „Baajert" „La baye"), spel van Phi lippe Adrien. Vertaald door Paul Ro- denko. Nederlandse première bij de Haagse Comedie op 14 maart in het H.O.T.Den Haag. Regie: Guido de Moor. Hoofdrollen: Do van Stek, Eric van Ingen, Kees Coolen. Decor en kos tuums: Harry Wich. Recensie van de voorstelling op 21 maart. Aanvankelijk laten de Loezen zich uiter aard van hun beste kant zien. Maar Hansje heeft zich blijkbaar voorgenomen het plezier van de anderen te bederven, en daarbij krijgt hij geestdriftige assi stentie van Loewietje. De kluchtige sa tire lijkt het traditionele verloop te zul len gaan nemen. Maar opeens komt er een heel nieuw element in het stuk; wij horen van levensmiddelenschaarste, er blijkt oorlog te zijn. Er valt een bom, vlakbij de feestdis. En nu de schrijver het stuk eenmaal die kant op heeft ge stuurd, is hij niet meer te houden: uit het donker verschijnt een jonge soldaat, Hans-Loewie (zoon van de Hanzen maar blijkens zijn naam wellicht bedoeld als de jongeman die een zoon van iedereen, dus ook van de Loezen, zou kunnen zijn). Hij reciteert een stereotiepe „brief-van- een-frontsoldaat" aan zijn beminde Loes je en aan zijn ouders. Pas daarna komt hij in levende lijve binnen, alleen om weer afscheid te nemen, want er is een offensief op komst. Intussen heeft de suf fe grootvader zich in zee verdronken en tot slot maken Hansje en Loewietje plan nen om de volwassenen maar te laten „barsten met hun gezanik" en weg te gaan „om te zien wat er aan de andere kant van het water is". Evenals zoveel andere beginnende to neelschrijvers heeft Philippe Adrien er kennelijk moeite mee gehad, zijn stuk tot een goed einde te brengen. Maar wat hij er nu van heeft gemaakt, is wel bij zonder geforceerd. Zijn zeer geslaagde karikaturele tekening van de liefdeloos heid, de verveling, de innerlijke leegte van een in sleur vegeterend gezin zoals er miljoenen zijn, heeft hij alleen maar verzwakt door plotseling op een heel op pervlakkige manier ernstig te gaan doen en dingen als de oorlogsdreiging en het generatieconflict erbij te slepen. Ook zijn poging om in de stijl van Pinter de leeg heid van gesprekken aan te tonen door het herhalen van nietszeggende zinne tjes is storend door het overmatige ge bruik van die methode; Adrien is merk baar bij Pinter in de leer geweest, maar de uiterste economie van de dialoog, waarin Pinter een meester is, heeft hij niet van hem geleerd. Die tekortkomingen van het stuk wor den gelukkig voor een groot deel wegge speeld in de opvoering van de Haagse Comedie, die opzichzelf voortreffelijk is Guido de Moor heeft er een briljant de buut als regisseur mee gemaakt en dat verdient in dit geval speciale waarde ring omdat „Baajert" zowel voor de mi se-en-scène als voor de dialoogregie heel wat moeilijkheden oplevert. Do van Stek speelde Moeder Loes, de spil waar al les om draait tot zij er zelf draaierig van wordt, met een geweldige inzet, een fenomenale spreektechniek en een adem benemende vaart. Eric van Ingen vorm de tegenover haar voortdurende opwin ding een heerlijk contrast als de indo lente goeierd die alle stormen over zich heen laat gaan. Van hun vijf kinderen (allen door volwassenen gespeeld) moeten vooral Maria Stiegelis en Manfred de Graaf worden genoemd. Kees Coolen en Anne-Marie Heyligers vormden een mooi burgerlijk Hanzen-echtpaar, Gerand de Groot maakte een bijna tragische figuur van de stokoude grootvader en Reinier Heideman was heel goed als het sarri ge zoontje. Het tableau vivant bij hun binnenkomen was een kostelijke parodie op prentbriefkaarten uit het begin van deze eeuw. De vertaling van Paul Rodenko was een knap stukje woorden-acrobatiek. Har ry Wich had met zijn toneelaankleding handig en effectvol gebruik gemaakt van de nieuwe mogelijkheden die de HOT- zaal in dat opzicht biedt. SIMON KOSTER bey, die het hart van alle Engelse kij kers al had gestolen komt nl. te over lijden. Tweekamp laat de teams van de Rijksuniversiteit in Groningen en va: de landbouwhogeschool in Wageningen tegen elkaar in het strijdperk treden. Er is dan nog voldoende tijd over voor de allerlaatste aflevering van Gevraagd Godfried Bomans vindt het mooi zo en zonder hem is deze rubriek nauwe lijks voort te zetten De sollicitanten van deze aflevering willen gemeente secretaris worden. Als deskundige as sistenten bij de beoordeling krijgt Bo mans Mr. H. A. M. T van Kolfschoten de oud-burgemeester van Den Haag en Mr. J. N. Scholten, burgemeester van Andel Giessen-Rijswijk. De actualitei tenrubriek Hier en Nu en de dagslui ting te verzorgen door Ds. Langstraat, sluiten het NCRV programma af. HILVERSUM I 7 00 Nieuws. 7.11 Ochtendgymnastiek. 7.20 Stereo: Lichte gramm.muz. 8.00 Nws. 8.11 Radiojournaal. 8.20 Stereo: Lichte gramm.muz. (8.30 De Groente man). 8.50 Morgenwijding. 9.00 Uitge breide rep. 9.35 Waterstanden 9.40 Muz. 10.00 Voor de kleuters. 10.10 Ar beidsvitaminen. (11.00 Nws). 11-30 Rondom 12: (11.55 Beursberichten). 12 30 Overheidsvoorl. 12.40 Toppers van toen. 13.00 Nws. 13.11 Radiojourn. 13.30 Spiegel van België. 14.00 Stereo: Kleine chansons. 14.40 Jazz. 15.19 Nea. Componistenportretten. 16.00 Nws. 16.03 Muz. lezing. 16.25 Klass. gew. muz. 16.45 Kunstkroniek. 17.15 Stereo: Jazz Spectrum. 17.55 Mededelingen. 18.00 Nws. 18.11 Radiojournaal. 18.25 Inter nationale volksliedjes. 18.50 Paris vous parle. 18.55 Voor de kinderen. 19.00 Trefpunt. 19.30 Nws. 19.35 Vanavond. 22.00 Gonk! 22.30 Nws. 22.38 Medede lingen. 22.40 Radiojourn. 22.55 Kunst kroniek. 23.55 Nws. HILVERSUM II. 7.00 Nws. 7.11 Het levende woord. 7.16 Stereo: Lichte gramm.muz. (7.25 Horen en zien; 7.30 Nws. 7.32 Actuali teiten). 8.00 Nws. 8.11 Gew. muz. 8.30 Nws. 8.32 Stereo Voor de vrouw (9.00 Gymnastiek). 9.35 Schoolradio. 10.00 Godsdienstige lezing. 10.15 Opera aria's. 11.00 Nws. 11.03 Hoorspel. 11.27 Voor de zieken. 11.55 Meded. 12.00 Le zing. 12.05 Gevar. progr. (12.22 Wij van het land; 12.26 Mededelingen land en tuinbouw; 12.30 Nws. 12.41 Actuali teiten; 13.00 Raden maar14.00 Conciliepostbus. 14.05 Schoolradio. 14.30 Pizzicato (16.00 Nws.). 17.00 Over heidsvoorl. 17.10 Voor de kinderen. 17.15 Hai! 18.19 Uitz. K.V.P. 18.30 Nws. 18.41 Actualiteiten 19.00 Licht orkest. 19.40 Conciliepostbus. 19.45 Lezing. 20.00 Mod. en klass. muz. 20.45 Uitge schakeld. 21.00 Mod. en klass. muz. 21.30 Babel. 22.25 Overweging. 22.30 Nw®. 22.38 Parlementsoverzicht. 22.45 Muz. lezing. 23.00 Kontekst. 23.30 Jazz. 23.55 Nws. HILVERSUM III 9.00 Nws. 9.02 Plaatjes voor de pep. (10.00 Nws). 11.00 Nws. 11.03 Opval lend vrolijk gevar. visite. (12.00 Nws.) 13.00 Nws. 13.03 Ekspres. 14.00 Nws. 14.03 De Eddy Becker Show. 15.00 Nws. 15.03 Drie-draai. 16.00 Nws. 16.03 Mix. (17.00 Nws). eens, dat het Eurovisie Songrestival moet doorgaan. Karei Enkelaar van de NOS zaterdagnacht: „Er zijn natuur lijk belangrijker zaken die de aandacht van zo'n groot publiek zouden verdie nen. In de Duitse pers is onlangs over het Eurovisie Songefestival gezegd: Bergen worden verplaatst, een muis wordt geboren. Het is waar dat de technische en organisatorische conse- ouenties omvangrijk zijn. maar zo'n festival en met name de finale is toch van betekenis zowel voor de amuse mentswereld als voor de televisie zelf. Vergeet niet dat er op zo'n ogenblik iets gebeurt, waarmee miljoenen men sen zich op hetzelfde ogenblik verbon den voelen en waaraan ze een beetje nlezier beleven. Waarom zou men dat de mensen moeten ontnemen? Ik ge loof dat het door de Duitse pers be doelde muisje groter is dan zij ver moedt." Nederland I. Als de enge-bos avon turen zijn beleefd en het journaal is geweest een nieuwe VARA-rubriek en wel de Lichtkrant. Het is een krantje met licht nieuws, een vervolg van Op maat. Letty Kosterman haalt mensen met bijzondere dingen voor de micro foon en de camera. De VARA vroeg de kandidaten via advertenties in de kranten. Allemaal vrijwilligers dus. Er is bijna een uur voor uitgetrokken; Rinus Spoor is de verantwoordelijke man. Na het nieuws de actualiteitenru briek Achter het Nieuws en dan een aflevering van Sherlock Holmes. In de reeks Uit puin en as laat Milo Anstadt vervolgens zien, hoe het leven nu is in Berlijn, een van de aller zwaarst geteisterde steden uit de twee de wereldoorlog. Aansljitend aan het nieuws de Teleaccursus over de metho diek van de burgerschapsvorming. Nederland 2. De fab Itjeskrant, het iournaal en Scala vanavond op het tweede net. Daarna de NCRV met de Scheepsjongens van Bontekoe. Deel vier van de Waaier van Sevilla is ook voor de kinderen. Na het journaal ook op het tweede net een Engelse serie Dombey en zoon yan Charles Dickens, vierde deel. Toen de serie in Engeland werd uitgezonden was deze aflevering een van de meest dramatische, waar over vele telefoontjes binnenkwamen. Paul, de enige zoon van meneer Dom Nederland I 18.45 NOS: De Fabeltjeskrant. 18.51 STER: Reclame. 18.55 NOS: Journaal. 19.00 STER: Reclame. 19.04 VARA: De Lichtkrant. 19.55 STER: Reclame. 20.00 NOS: Journaal. 20.15 STER: Reclame. 20.20 VARA: Achter het nieuws. 20.45 Sherlock Holmes. 21.35 Stella. 22.00 Berlijn Nu. 22.40 NOS: Journaal. 22.45 TELEAC: Methodiek van de burgerschapsvorming - les 4. Nederland II 18.45 NOS: De Fabeltjeskrant. 18.51 STER: Reclame. 18.55 NOS: Journaal. 19.00 STER: Reclame. 19.04 NOS: Scala. 19.30 NCRV: Scheepsjongens van Bontekoe. 19.39 De waaier van Sevilla. 19.55 STER: Reclame. 20.00 NOS: Journaal. 20.15 STER: Reclame. 20.20 NCRV: Dombey en Zoon. 20.45 Tweekamp. 21.10 Gevraagd. 22.10 Actualiteitenrubriek. 22.35 Evangelie. 22.40 NOS: Journaal. Nederland I 18.45 NOS: De Fabeltjeskrant. STER: Reclame. NOS: Journaal. STER: Reclame. AVRO: Tobben voor Tokio. Peyton Place (feuilleton). STER: Reclame. NOS: Journaal. STER: Reclame. AVRO: Kleur: The Survivors. Kleur: Sportpanorama. AVRO's Televizier. NOS: Journaal. Ruimtelijke ordening - les 5 Nederland II 18.45 NOS': De Fabeltjeskrant. STER: Reclame. NOS: JournaaL STER: Reclame. NOS: Scala. KRO: Verslag op dinsdag STER: Reclame. NOS: Journaal. STER: Reclame. KRO: Student 70. De Wrekers Cabaretaria NOS: Journaal. (Vereldkamp. ijshockey. 18.51 18.55 19.00 19.04 19.30 19.55 20.00 20.15 20.20 21.10 22.00 22.50 22.55 18.51 18.55 19.00 19.04 19.30 19.55 20.00 20.15 20.20 21.10 22.00 22.45 22.50 Kleur

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1970 | | pagina 9