Jus dorange
X^1.29
^V\Tomatensap
a W5 99
Britse jongeren formuleren
eisen voor voedselhulp
Paria's verdienen
bruto in Afrika's
7 kwartjes
zouthel
Mensen moeten
werken als
muilezels
Guyana-zegel
voor miljoen
geveild
Spanje zet voorzichtig koers naar EEG
Nieuwe radar
in de V.S.
achtergrond
de
beste
hekken
komen uit Best'
Alle bandentypen
In voorraad.
UBO banden vanaf f 24,92
(IncL B.T.W.)
WOENSDAG 25 MAART 1970
v'j
mm
n
advertentie
puur uitgeperst fruit -
nu voor een proefprijs
Geniet van alle B3 fruitsappen -
puur geperst uit appels,
tomaten, druiven, sinaasappele»
.abrikozen, peren en perziken.
I BELASTINGEN
HITTE
B GEWEZEN SLAVEN
Een vreemde omgeving, die lijkt
op een maanlandschap (foto
links)Van de ene kuil naar de
andere, honderd keer per dag, in
een hitte van vijftig graden Cel
sius (foto rechts)
uw bandenspeciahst
advertentie
(Van onze correspondent)
BARCELONA De Spaanse minister van Buitenlandse Zaken, Lopez
Bravo, heeft in enkele interessante verklaringen over 's lands internatio
nale politiek aangeduid dat Spanje een overeenkomst met de E.E.G.
heeft bereikt, die uiteindelijk tot integratie in de Europese Gemeenschap
zal leiden. Maar tegelijkertijd heeft de jninister de politieke aanpassing
aan de Europese democratie voorlopig ter zijde geschoven. De Spaanse
afvaardiging in Brussel en de Commissie van de E.E.G. bereikten on
langs een overeenkomst over de uiteindelijke tekst van een handels
akkoord, waarover minister Lopez Bravo zei: „Dit akkoord is een proces
van toenemende verbintenis. Men moet de integratie beschouwen als
het uiteindelijke doel van het akkoord'
Sovjet-Unie
Eigenaardig
Israel
B G levert
gegarandeerd roestvrije
hekwerken door
geheel Nederland tegen
de scherpste prijzen.
Zorogoza Borcelonc
a. AMERIKAANS
w STEUNPUNT
OlIELEIDINQ
(Van een speciale medewerker)
TESSOEMMen spreekt altijd over de onmenselijke omstandigheden
van de parelvissers langs de Indische Oceaan, of het vreselijke leven van
de diamantwinners in de onmetelijke jungle van Zuid-Amerika of zelfs
over de uitputtende arbeid van de mijnwerkers in Bolivia. Maar zelden
heeft men zich druk gemaakt over de mannen die in de zoutmeren in het
zuiden van de Sahara werken.
Het is een middeleeuwse industrie en
een verschrikkelijke manier om je brood
te verdienen. De nieuwe Afrikaanse lei
ders proberen er een eind aan te maken,
maar deze arme mensen moeten door
gaan als muilezels te werken totdat er
iets concreets gebeurt. Want op dit con
tinent van contrasten is alles mogelijk,
zelfs het absurde en ongelooflijke.
Tessoem is een klein dorp in de repu
bliek Mali, dicht bij de grens. De bo
dem is er rijk aan zout, evenals die van
dem is er rijk aan rout, wen^s die van ned bi-na onherkenbaar door de mod-
het Taudennmgebergte, of die wm Bilma I lopen de mannen rond> als mieren.
langs de Niger .L," e_ Ze werken in doodse stilte,
zijn duizenden van zulke„Het zijn gevangenen", vertelt de gids,
van elkaar gelegen en moeilijk oereik gewezen slaven". Ze dragen
baar, aüe rijk aan zout 'geen schoenen. Het zweet gutst in stra-
van de „wegen me de Sahara. ien van hun nChaam, als kleine rivieren,
kruisen en hijna memand zal dan ook handen en voeten zijn gezwollen en
in de ge'^enta XrCarSS »ve«iekt met een witte laag zout Bijna
te nemen bij de zoutmeren. De a anemaal hebben ze zwerende wonden. Ze
omstandigheden op deze plaatsen ver d h t drinkwater is te
sdhillen weinig van elkaar. Maar ook de I,leural u j j
kuil naar de andere. Tien, vijftig, hon
derd keer op een dag, van de ene kuil
naar de andere. De „slaven" blijven lo
pen, terwijl het zweet langs hun benen
stroomt en het touw van de zak in hun
rug snijdt.
Later wordt het zout gewonnen door
verdamping. Dat duurt dagen. Dan moe
ten de mannen elke kuil leegscheppen,
het zout in de zakken doen en deze
naar een verzamelplaats dragen waar de
kameelkaravanen voor verder transport
zorgen. Het soda-houdende zout is niet
geschikt voor consumptie. Maar men ge
bruikt het in Nigerië, Tsjad en Kame
roen om er het vee mee te voeden. De
dieren hebben het eeuwen gegeten en ze
schijnen er wel bij te varen. De bevol
king gebruikt het zout als geneesmiddel
tegen allerlei ziekten.
Een man die in de zoutmijn werkt,
kan ongeveer zeven kwartjes per dag
verdienen. Maar een deel van zijn „loon
gaat op aan „belastingen". Zo moet bij
voorbeeld betaald worden aan de eige
naar van het zoutareaal. Als die man
zijn pacht niet ontvangt, kmjgen de man-
kostbaar. De zon is heet en verblindend
Nu, in januari, is de zon nauwelijks te
verdragen, maar in april en mei moet
het helemaal ondraaglijk zijn.
Vijftig graden Celsius in de schaduw
is niets bijzonders in dit deel van de we
mensen die er werken lijken op elkaar.
Deze paria's zijn gewezen slaven. In
Tsjad noemt men hen „Adad" in Mali
„Belah", en „Kamadja" in ander stre
ken. Al deze woorden hebben dezelfde jg mexg oijzonaers in um ura van
betekenis: „inferieuze mensen". Het zijn I reld. Maar het wordt nog erger in dit
menselijke wezens die nog in de duistere duiVelshol als de wind opsteekt. De seher-
middeleeuwen leven en die werken on- I pg poeder vermengd met zweet dringt
der omstandigheden die sterk doen den- de Qgen van de mannen en verblindt
ken aan de dagen van de slavernij. Het ben Miljoenen muggen bedekken als een
is waar: officieel bestaat slavernij niet I deken hun lichaam. Dit is inderdaad de
meer, maar toch wordt het nog steeds hel. De mannen lopen heen en weer. Ze
toegepast, vooral iin de Sahara. En voor- I dragen enorme waterzakken (iedere zak
al op plaatsen die zo afgelegen zijn, dat bevalt meer dan twinitilg liter) van de ene
niemand daar ooit komt.
Pas na een lange en moeizame tocht
bereikt men een zoutmeer. De zoutkui-
len worden omringd door kraters. Het is
een vreemde omgeving, die veel bikt
op een maanlandschap. De „mijn is bij
na twee kilometer lang en bestaat uit
duizend kleine kuilen, gevuld met water,
waar het zout wordt gewonnen. Ver be-
(Van onze correspondent)
van overtuigd dat investeringen in de der
de wereld ook steeds aan die gebieden ten
LONDEN Op een in Londen gehouden I goede komen.
conferentie hebben afgevaardigden van Tenslotte wil men het congres duidelijk
Britsejongerenorganiskties die zich met maken dat de liquiditeit van de wereld-
het wereldvoedselprobleem bezig houden, geldmarkt zeer nauw met de wereldont-
eisenTeformuleerd die z« in juni in Den wikkelingshulp is verbonden Een punt dat
Haac on het congres van de Voedsel- en bijna nooit in de discussie voor komt.
i v anHhniiwnre'imisatie van de Verenigde! Hoewel de Britse jongeren waarschijnlijk
ir n Naties (FAO) aan de orde willen stellen, maar uitnodigingen voor twee afgevaar-
nen de volgende dag geen werk. De op- Naties (r U) digden van de FAO willen ontvangen (de
zichter ontvangt ook zijn aandeel en de wiUen het congres Nederlandse jeugddelegatie zal uit tachtig
medicijnman uit het naburige dorp maken dat de aard van het voed- man bestaan) zijn zij van plan met een veel
eveneens. Zo verliest de man die ge- politiek is. Zij vrezen dat het groter aantal naar Den Haag te komen om
middeld elf uur per dag moet werken ®X°eS een establishmenf'-karakter zal in en buiten het congresgebouw hun ver
een groot deel van zijn loon krijgen en zij zouden daarom het liefst langens kenbaar te maken.
Het zout dat deze mannen hebben ge- kr«gen en zij belang 1
wonnen, wordt geruild tegen gerat Het zien dat het open
is een miserable handel, omdat de prps steuenae mening dat doQr de
dm vijftig"percenTTn6 waardis&gedaaldgrotere
zitten diep in de schuld bij hun teas, volgjan P^edert^e J g
En zij zijn gebonden aan deze schulden, ne arme ïdiiuen
Zij die proberen hun verantwoordelijk- I j/
heden te ontvluchten komen niet ver. V 01 rn
Dikwijls vindt men stukken menselijk
lichatm dicht bij de tenten, waar de ar- Het derde punt van hun actie betreft de
beiders schulden niet hebben betaald. I vorm van de hulp. Eerst moet de kwaliteit
De ongalukkigen zijn in theorie vrij. daarvan worden verbeterd, want massale
Maar zonder de goedkeuring van de op- ontoereikende hulp werkt negatief. Ge-
-L i(TPOD ctflf) I 13U,,1n xnl oon iiit7nriflprinP mflPtPfl
NEW YORK (Reuter). De kostbaar
ste postzegel ter wereld, de één cent 1856
van Brits-Guyana, is gisteravond op een
veiling in New York van de hand ge
gaan voor ongeveer één miljoen gulden.
De koper van de zegel is Irwin Wein-
Maar zonder de goedKeurmg van ae up- i ontoereikende nuip werKi negauci. wc- i berg uit Wilkes-Barre in de Amerikaanse
zichter kan een zoutarbeider geen stap bonden hulp zal een uitzondering moeten staat Pennsylvania, die zei op te treden
verzetten. Het zou ook zijn dood beteke- WOrden en geen regel zoals nu het geval is. namens een groep beleggers. Het is niet
letelijk en deze Multilaterale hulp is, zo zeggen zij, niet de bedoeling de zegel in de naaste toe-
nien. De woestijn is onmeieujB. eu uck i Muituateraie nuip is, zu zessen <aj, meuc uci
vlakte bewaart zijn g&w^taep goed. Als aneen zaligmakend. Ook behoeft volgens komst weer te verkopen,
er van regeringswege niets vvflWï Ver- ben niet alle hulp via de regeringen van
anderd zullen deze mensen zonder hoop de arme landen te lopen.
in die zoutkuilen blijven werken en een pan js er de kwestie van de inves-
loon verdienen, waarvan ze niet bunnen I teringen. De jongerenconferentie is er niet
leven.
ADVERTENTIE
HAARLEM
Dr. de Liefdestraat 14-16
Telefoon (023) 26 29 44-26 28 08
iiiiiiii
iiiiiini
linn
WTTirwfi'i'i'iiiiMniMiMiiiiiiiiiiiniiiiiiM'nli'ii'i"iii'iiiii----""errr«TiT
■uuuumninrnrr
Het verkoop- en servicekantoor van
Grasso-Naml N.V. te Amsterdam
Is uitgebreid tot'n aparte onderneming
met eigen werkplaatsen I
Door de unieke ligging van dit
Grasso-persluchtcentrum (bi) uitgang
Coentunnell), kunnen perslucht-
gebruikers in Noord-Holland rekenen
op directe service en snelle reparaties.
Grasso-Perslucht Amsterdam verzorgt
alles op bet gebied van compressoren,
vacuümpompen, apparatuur voor
kwaliteitsbeheersing van perslucht,
leidingnetten, pneumatische
gereedschappen, verfspuitapparatuur.
luchtcilinders en besturingseenheden
voor automatisering. Vraag complete
informatie of bezoek onze showroom.
BURG. ROËLLSTRAAT 10
AMSTERDAM-W2
TEL. (020) 137928
interne machtsstrijd in Spanje die
werd verloren door de falangisten, die
van het anti-communisme praktisch
hun geloofsbelijdenis hadden gemaakt.
Maar minister Lopez Bravo bracht al
een „privé" bliksembezoek aan Mos
kou.
Op de vraag of de Spaanse staats-
doctrine zich dan niet zou moeten aan
passen aan de democratieën van de
Zes, verklaarde hij onder andere: „In
algemene en directe verkiezingen ge
loofden eens enkele Griekse steden,
maar men geloofde daar niet meer in
tijdens de middeleeuwen of in de tijd
van de renaissance en in modernere
tijden. Nu zijn er weer staten die erin
geloven. Wat er dan zal gebeuren wan
neer wij op het punt van de integratie
aankomen? Wel, dan zullen wij de
omstandigheden opnieuw bezien. Voor
lopig bestaan er al heel wat verbon
den van staten die geen absolute ge
lijkheid van politieke instellingen ver
eisen. Bijvoorbeeld: de Verenigde Na-
DE EIGENAARDIGE visie, volgens
welke Spanje wel spoedig de econo
mische vruchten van de EEG zou
plukken, maar in politiek Europa bui
ten schot zou kunnen blijven, alsof
het om de Verenigde Naties ging, zet
te de minister uiteen in een exclusief
vraaggesprek met Spanj es grootste
krant, „La Vanguardia" in Barcelona.
Spanj es nieuwe regering van tech-
nocraten en Opus Dei-leden (zoals
minister Lopez Bravo) is nu al vier
maanden aan de macht, en in deze
„inwerkperiode" was haar activiteit
het meest merkbaar op het vlak van
de buitenlandse politiek. Minister Lo
pez Gravo is één van de jongste leden
van het kabinet. Voordien was hij
minister van Industrie.
Het voornaamste verschil tussen zijn
eerste verklaringen als minister van
Buitenlandse Zaken en zijn huidige
verklaringen, in „La Vanguardia ligt
dan ook in de diplomatieke omzichtig
heid waarmee hij zijn denkbeelden nu
inkleedt. Dit merkte men bovenal in
zijn opmerkingen over de positie van
Spanje tegenover het Arabisch-Israeli-
tische conflict.
WEINIGE DAGEN na zijn benoe
ming verklaarde de minister: „Israël
bestaat voor ons alleen defacto, want
Spanje heeft de staat Israel nooit er
kend". Op de vraag wanneer Madrid
dan diplomatieke erkenning aan Israel
zou verlenen antwoordde hij: „Wan
neer de Arabische landen hiertoe over
gaan en wanneer zulks nuttig zou zijn
ter bevordering van de vrede."
Hoewel deze woorden natuurlijk ge
heel in overeenstemming waren met
Spanjes officiële, pro-Arabische poli
tiek die men rechtvaardigt in de
„eeuwenoude vriendschapsbanden",
vonden vele Spanjaarden dit toch een
erg harde verklaring. „La Vanguardia"
schreef indertijd in een hoofdartikel
dat het wel ver gaat om Spanjes di
plomatieke beslissingen ondergeschikt
te maken aan de mening en het initia
tief van de Arabieren.
Twee andere interessante onderde
len van het vraaggesprek betroffen de
betrekkingen met de Sovjet-Unie en
het concordaat met het Vatikaan. Het
huidige kabinet is het gevolg van een
OP DE VRAAG of „binnenlandse
krachten" de diplomatieke betrekkin
gen met de Sovjet-Unie, waar dit ka
binet wel voor voelt, niet „enorm zou
den bemoeilijken of vertragen", zou-
woordde de minister: „Het is logisch
dat de meningen in Spanje aangaande
een erkenning van de Sovjet-Unie uit
eenlopen."
„Maar ik meen, zo ging hij verder,
dat de voornaamste obstakels die
Spanje en Rusland nu op het diplo
matieke vlak scheiden, niet van ideo
logische aard zijn. Men moet die ob
stakels met een realistisch en weder
zijds optreden overwinnen".
Tenslotte verklaarde de minister, die
al een bezoek aan het Vatikaan heeft
afgelegd, aangaande het nu zeventien
jaar oude concordaat, waarvan velen
een herziening eisen: „Ik zie geen en
kele moeilijkheid om het huidige con
cordaat te moderniseren door de pri
vileges van beide partijen te herzien".
Het voornaamste probleem bestaat
echter uit het recht van generaal Fran
co om de kandidaten voor bisschops
benoemingen voor te stellen. Het Va
tikaan heeft alle staten verzocht om
eenzijdig van dit privilege af te zien,
hetgeen andere landen wel. maar
Spanje niet heeft gedaan. Madrid
houdt het been stijf en wenst dat ook
de kerk bepaalde privileges in Spanje
opgeeft.
De 1 cent 1856 van Brits-Guyana ont
stond toen in dat jaar in deze voormalige
Britse kolonie een tekort aan postzegels,
in het bijzonder van 1 en 4 cent, dreigde
te ontstaan. De drukker van de lokale
krant, de „Official Gazetta" kreeg op
dracht noodzegels te drukken.
Aan het loket werden de zegels voor
zien van de initialen van de dienstdoende
postambtenaar. De gisteren geveilde ze
gel heeft de geschreven letters „E.D.W."
Dit was de ambtenaar E. D. Wight.
Het op 4 april 1856 afgestempelde kar
mijnrode zegeltje werd in 1873 gevonden
door een schooljongen in Georgetown bij
het snuffelen in familiepapieren. Enige
tijd heeft de beschadigde zegel in zijn ver
zameling gezeten. Hij verkocht hem later
voor ƒ3,60 aan een buurman. Deze deed
in 1878 zijn collectie voor nog geen twee
duizend gulden van de hand aan een
Britse handelaar.
In 1941 kwam de zegel voor 180.000 gul
den in het bezit van een onbekend ge
bleven Australiër die in de VS woonde.
Aan de echtheid van de postzegel is
vaak getwijfeld. Britse deskundigen heb
ben hem echter, overigens zonder verge
lijkingsmateriaal, echt bevonden. Bewij
zen daarvoor zullen wel nooit meer aan
getoond kunnen worden, omdat enige ja
ren geleden bij een brand in Georgetown
het gehele archief van de posterijen ver
loren is gegaan.
SAN DIEGO (AFP). In het marine -
laboratorium van San Diego in Californië
is een nieuw radar-apparaat ontwikkeld
door een geleerde van Duitse afkomst, dr.
Jürgen Richter.
De nieuwe radar is zo sterk dat er een
mug op drie km afstand mee kan worden
waargenomen. Het is vooral geschikt voor
meteorologische waarnemingen, zoals de
geheimzinnige verschijnselen waardoor de
normale, tot dusver gebruikte radarstralen
in de troposfeer worden misvormd.
ADVERTENTIE
HEKWERK
^Industrieweg 71-75 J
kTel. 04998-2710^
BEST
