Drumchapel weer winnaar
van Jan Maenhouttoernooi
Grote waardering en dank voor
voorman uit bloembollenvak
GITAAR
Pastorale vol
geluidshinder
Zuidamerikanen zorgden
voor een hoogtepunt
Cor Mulder
overleden in
Australië
Italiaans duo brengt
maanlicht-muziek
Spannende finale van internationaal jeugdtoernooi
Vreugdedans met
pijnlijk incident
Zomerprogramma
van De Schuilhoek
AFSCHEID VAN C. B. BROEZE NA 32 JAAR
Ook bij Hoogovens
erkentelijkheid
DINSDAG 19 MEI 1970
DOORGEREDEN NA
AANRIJDING
W-imm
BEVERWIJK De gitaristenver
eniging Constantijn Huygens organi
seerde tijdens het pinksterweekeinde
een internationaal gitaarfestival
waaraan enige amateurensembles
medewerkten en een aantal beroeps
spelers. Vooral de twee Zuidameri-
kaanse gitaristen hebben grote indruk
gemaakt op dit goed bezochte festival,
dat in de Stedelijke Muziekschool van
Beverwijk werd gehouden.
A mateurs
Jonge Nederlanders
Meester gitarist
Hoe de duiven vlogen
(Van een onzer verslaggevers)
UITGEEST Een 20-jarige automobi
list uit Heemskerk, die zondagmorgen om
kwart voor een op de kruising Middelweg-
Dr. Brugmanstraat een aanrijding veroor
zaakte en daarna doorreed, is in de loop
van zondag door de politie achterhaald en
heeft een proces-verbaal gekregen. Het
rijbewijs van de Heemskerker is ingevor
derd, omdat hij bij het verhoor heeft toe
gegeven vlak voor de aanrijding enkele
'lazen bier te hebben gedronken.
BEVERWIJK Het Jan Maen
houttoernooi, dat jaarlijks wordt ge
organiseerd door de voetbalvereni
ging Beverwijk, is ook dit keer ge
wonnen door Drumchapel uit Schot
land, dat de wisselprijs echter pas
kreeg na een spannende finale tegen
Northampton uit Engeland en dan
nog pas na verlenging en het nemen
van strafschoppen.
Het toernooi is weer een fraaie sport
manifestatie geworden die zaterdag
middag begon en maandagavond eindig
de toen sportwethouder F. R. W. Kaebisch
de prijzen kwam uitreiken. De wet
houder was, samen met loco-burgemees
ter W. J. Vessies, zaterdagmorgen al ac
tief bij de ontvangst van de deelnemers
ia het Stadskantoor. De heer Kaebisch
heeft zich bij die gelegenheid verheugd
getoond omdat maar liefst twaalf elftal
len uit vijf landen deelnamen. Wijzend
op het bloeiend bestaan van zeven voet
balclubs in de gemeente, die 10.000 gere
gistreerde sportbeoefenaren kent, sprak
hij de wens uit dat men de buitenlandse
clubs volgend jaar de sporthal kan laten
zien. Hij bracht dank aan de voetbalver
eniging, die dit toernooi voor de veer
tiende keer heeft georganiseerd en
dankte ook de pleegouders bij wie de
deelnemers onderdak vinden. De wethou
der bood mevrouw Maenhout, naar wier
echtgenoot het toernooi is genoemd,
bloemen aan. Zijn rede werd later door
mejuffrouw Elly Nol van de gemeente
lijke afdeling voorlichting nogmaals in
het Engels en het Duits uitgesproken.
Een duizend belangstellenden waren
zondagmorgen om half tien op het sport
veld voor de officiële opening, die begon
met een défilé van de deelnemende elf
tallen, die voorafgegaan werden door de
drumband De Zwervers. Na het hijsen
van de vlaggen en het spelen van de
volksliederen van Groot-Brittannië, Zwit
serland, Duitsland en Nederland werden
duiven los gelaten van de yerenigingen
Ons Genoegen en De Reisduif. Er werd
gesproken door wethouder Kaebisch en
de heer N. M. Koning, voorzitter van de
jeugdafdeling van Beverwijk.
Dadelijk daarna begonnen de wedstrij
den, die werden gespeeld in twee pou
les. In poule A waren Drumchapel en De
Kennemers toonaangevend, in poule B
Northampton en ADO'20 uit Heemskerk.
Spannend was meteen in poule A de
wedstrijd De KennemersNorthampton,
die doelpuntloos eindigde. Kennemers
speelde nog tweemaal gelijk en Drum
chapel won van Alkmaarse Boys doch
verloor van Beverwijk. Strafschoppen
waren nodig om uit te maken dat Drum
chapel in deze poule eerste was en De
Kennemers tweede. In poule B speelde
ADO tweemaal gelijk en verloor van
Northampton, doch kon het Zwitserse
Wiedikon niet benaderen. Tussen deze
club en De Kennemers ging de strijd om
Van een onzer verslaggevers)
HEEMSKERK. In het kader van het
zomerprogramma heeft het buurthuis De
Schuilhoek aan de W. van Velsenstraat
van de Interkerkelijke Stichting voor
Jeugd- en Vormingswerk voor de komen
de weken het volgende programma vastge
steld.
Op de dinsdagen worden er 's middags
Van vier tot negen uur judolessen gege
ven, terwijl er van zeven tot acht uur tim-
merclub is. De eerstkomende weken is er
op woensdagmiddag van twee tot vijf uur
creatieve instuif, 's Avonds van acht tot
tien uur wordt de Soos-club 2ld gehouden
De donderdagochtenden worden van half
tien tot half twaalf vrij gehouden voor
huisvrouwengymnastiek. 's Middags van
vier tot half zes kunnen de kinderen vanaf
6 jaar volksdansen en 's avonds van half
acht tot negen uur is er modelbouwclub.
De vrijdagavond wordt van half zeven tot
acht uur gereserveerd voor een spelin-
stuif. Zaterdagmiddag om half een oefent
de jeugddrumband.
Het buurthuis is op zondag en maan
dag gesloten.
de derde of vierde plaats, waarbij Wie
dikon in de verlenging won met 1-0. De
finale tussen Drumchapel en Northamp
ton werd een spannend slot van het toer
nooi. De Schotten scoorden eerst, maar
de Engelsen maakten gelijk. In de ver
lenging herhaalde zich dit in dezelfde
volgorde. Van de drie strafschoppen die
beide clubs na de reglementaire speel
tijd namen, misten de Engelsen er één,
zodat Drumchapel kampioen werd.
De Schotten voerden na afloop een
vreugdedans uit, die echter voortijdig
De deelnemers aan het Jan Maen
houttoernooi werden op het Stads
kantoor ontvangen door het ge
meentebestuur in de personen van
wethouder Kaebisch (zie foto) en
loco-burgemeester Vessies.
eindigde met een pijnlijk incident. De
doelman kwam na een sprong op een
been van een medespeler terecht, die
het veld moest worden afgedragen.
Wethouder Kaebisch en mevrouw
Maenhout reikten de prijzen uit.
Verkiezingen Alle oproepen voor de
raadsverkiezingen in Beverwijk zijn op 3
uni zijn verzonden. Kiesgerechtigden die
geen kaart hebben ontvangen, kunnen zich
wenden tot de afdeling Bevolking van het
Stadskantoor.
Ir. Visser kwam zaterdagmiddag de
heer Broeze de erkentelijkheid van
Hoogovens betuigen met enkele
cadeaus.
(Van onze correspondent)
BEVERWIJK. De heer C. B. Broeze,
de afgetreden voorzitter van de afdeling
Beverwijk van de Koninklijke Algemene
Vereniging voor Bloembollencultuur,
heeft na 32 jaar afscheid genomen. Het
afscheid zal hem nog lang heugen, want
tijdens de receptie die zaterdag gehouden
werd in danszaal Terpsichore is deze
voorman uit het bloembollenvak uitvoe
rig en herhaald grote waardering en dank
betuigd voor wat hij in het belang van
anderen heeft gedaan.
Een bewijs van dank was al op konin
ginnedag de koninklijke onderscheiding,
waarmee men hem nu ook hartelijk com
plimenteerde. Getuige het bewogen dank
woord aan het einde van de receptie zal
de aanwezigheid van velen uit het bloem
bollenvak, te zamen met de vele bloem
stukken en cadeaus, hem zaterdag wel
licht nog meer gedaan hebben. Er was een
grote deputatie van Hoogovens onder lei
ding van ir. W. Visser, het hoofdbestuur
van de Koninklijke Algemene Vereniging
was vertegenwoordigd door de algemeen
secretaris-penningmeester, de heer H. A.
de la Mar, en de heren Jac. Huibers en
F. J. van Wijngaarden, terwijl ook oud
hoofdbestuurslid Th. Hoog was gekomen,
en voorts waren er onder meer afgevaar
digden van de zusterafdelingen in Heems
kerk, Uitgeest en Santpoort.
De nieuwe voorzitter van de afdeling
Beverwijk, de heer H. Duin, wees in een
toespraak op de grote verdienste van de
heer Broeze voor het hele bloembollen
vak. Hij heeft niet alleen de afdeling door
de moeilijke tijden van vóór, tijdens en
na de oorlog geloodst, maar hij heeft
vooral op de bres gestaan voor goede re
gelingen bij gas- en industrieschade. Hij
noemde de schaderegeling en de samen-
wrking met de industrie een unicum in
ons land. Hoe waar dit was, bleek daar
na, toen ir. Visser uitvoerig stil stond bij
de samenwerking tussen kwekers, weten-
OP DE MIDDAG van de eerste festi
valdag werd in de grote muziekzaal van
de muziekschool het concours voor
amateur-gitaarensembles gehouden. Vier
kleine en drie ensembles van groter om
vang waren gekomen om hun prestaties te
laten beoordelen door een jury gevormd
door André Kaart (voorzitter), mevrouw
Ida Polck-Drossaert uit Gent en de heren
R. Boogh, H. Brouwer en M. Jape.
Het eerste groepje (drie spelers uit
Delft) kwam met werkjes van Fux,
Michelmann, De Kort en Henze op de
beste ogenblikken van zijn spel verdien
stelijk voor de dag. Met de zuiverheid en
gelijkheid raakte het wel eens in de
knoop.
Op belangrijk niveau stonden de ver
tolkingen van een (wat lange) reeks van
variaties en van de Spaanse dans van
Granados door een duo uit Leiden. De
speltechniek bleek reeds goed ontwik
keld (flageoletten) en de voordracht was
treffend door muzikale sfeer. In de groep
„kleine ensembles" werd geen eerste prijs
toegekend.
Als eerste van de grote ensembles
kwam na de pauze een groep van acht
tien jeugdige gitaristen uit Delft. Hun
spel bleef, mede door het volstrekt ont
breken van visueel contact met de diri-
gente, ver beneden de maat.
Verdienstelijke vertolkingen bracht een
groep van dertien uit Hengelo. Het tech
nische peil was behoorlijk, de nuancering
eveneens, maar de muzikale spanning
werd niet intensief (3de prijs).
De kroon spande op deze concoursmid
dag de groep van zeven uit Venlo. Bij de
voordracht van een driestemmige Fuga
van Ambrosius en een kwartet van Fer
nando Sor werd door deze groep uitne
mend verzorgd, zeer muzikaal en ge
nuanceerd klankrijk gitaarspel gedemon
streerd in een voorbeeldige samenspeleen
heid. Zonder voorbehoud kon aan dit en
semble de eerste prijs worden toegekend
met als grote trofee: de zilveren Ida
Presti-wisselbeker.
JONGE NEDERLANDSE gitaristen, die
I het gitaarspel professioneel beoefenen,
gaven zaterdagavond een concert, waar-
voor een programma was samengesteld
met werken voor hun instrument, die on-
I langs door vier Nederlandse uitgevers
gepubliceerd zijn.
Grotendeels waren het bewerkingen
van composities voor met de gitaar ver
wante instrumenten, zoals de luit, die ten
I gehore werden gebracht. Soms ook origi-
I nele gitaarmuziek, waaronder een Suite
en „Expo" van Dick Visser, „Pocket-
music" van Pieter van der Staak en een
Pastorale van Rob du Bois. Dit laatste
werk was een eigentijdse „pastorale" zon
der herders, schapenkudden en „grote,
stille heidevelden", maar met een maxi
male geluidshinder, die in hedendaagse
trant geproduceerde gitaarklanken gerea
liseerd moet worden. Hans Kreyts, die de
pastorole speelde, leverde daarmede
in elk geval een indrukwekkende presta
tie, verbluffend door de toegepaste aan
gepaste techniek.
In modern vaarwater bewoog zich ook
de „Pocket-music" van Van der Staak en
„Expo" van Dick Visser, maar deze veel
gematigder. Els Kluin en Bep Visser ga
ven van deze stukken prijzenswaardige
vertolkingen. Bijzonder afgestemd op de
gitaar-techniek bleek Vissers suite in
Rasgueado en Punteado, knap gespeeld
door Theo Krumeich.
De andere op dit concert vertolkte com
posities brachten muzikale schoonheid
van muziek uit een ver verleden en de
sfeer van de muzikale folklore, die zo
in de menselijke, bewogen, intieme klank
van de gitaar tot uitdrukking kan komen.
Barbara Antonietti bracht die schoonheid
en die sfeer met de fijne voordracht.
Bert Maas toonde zich een bekwaam
gitarist met de „Oosterse" Moods from the
Song of Soloman, met een voordracht,
die geen twijfel lieten bestaan over de
muzikaliteit en de dispositie van de ver
tolker.
OP UITNODIGING van de vereniging
„Constantijn Huygens" gaf de Braziliaan
se gitariste Maria Livia Sao Marcos op de
eerste pinksterdag een middagconcert
voor een zeer talrijk gehoor.
De samenstelling hiervan stelde weer
eens het probleem der instrumentale aan
passing aan de orde. Voor wat een sonata
van Cimarosa betrof, klemde dit vraag
stuk niet zo nadrukkelijk, al was er voor
deze spirituele, tintelende muziek sprake
van andere intonaties dan oorspronkelijk
bedoeld waren. De sonate klonk door de
perfecte en expressieve uitvoering bijzon
der mooi. Voor J. S. Bachs Chaconne
echter was de aanpassing veel ingrijpen
der. De authentieke gestreken viooltoon
moest hier plaatsmaken voor de getok
kelde gitaartoon met zijn typische dimi-
nuerende geaardheid
Maria Livia Sao Marcos transformeer
de nu de chaconne in een gitaarstuk, het
geen wel de klank en haar timbre anders
deed zijn, maar waarbij toch de vol-
maakt-muzikale essentie onaangetast
bleef, al leek zij hier en daar bedreigd
door relatief te heftig geïntoneerde to
nen.
Wat bij het spel van de gitariste wel
heel in het bijzonder aan de dag trad, was
een verbluffend knappe techniek, zin voor
een rijk geschakeerde toonvorming en be
zielde klank, een meeslepende bewogen
heid, kortom een geëmotioneerd geladen
temperament, dat door deze nog jonge
ras-musicienne bij haar spel toch ook be
wonderenswaardig beheerst en zelfs ge
breideld werd
Veel romantiek kwam er na de pauze
in felle tonen, maar ook in de fluistering
der flageoletten bij de tonaal zeer ge
bonden, soms nogal breedsprakige en ver
bleekte etudes en preludes van Heitor
Villa-Lobos, waarmede overigens de gi
tariste haar meesterschap over haar in
strument overtuigend bevestigde.
Heitor Villa-Lobos, van wiens zeer vele
composities eentiende gedeelte voor gitaar
geschreven zijn. Villa-Lobos streefde niet
VAN DE EVENEMENTEN die het fes
tival zijn grote betekenis gegeven heb
ben, behoort ongetwijfeld het concert, dat
de gitarist Antonio Pereira Arias uit
Uruguay zondagavond gegeven heeft.
Vóórdat deze gitarist aan zijn recital
begon, gaf hij een toelichting bij de com
posities, die hij voor zijn optreden geko
zen had. In het bijzonder sprak hij over
naar de omwenteling in de muziek. Hij
was behoudend maar stond open voor in
vloeden van buitenaf, ook voor die uit
Europa. Bovenal ging hem de nationale
muziek, de Braziliaanse folklore ter harte
en voortdurend was zijn streven erop ge
richt de muziek van zijn land op de voor
grond te plaatsen en in te schakelen bij
de ontwikkeling der muziekbeoefening.
Villa-Lobos beschouwde de gitaar als een
instrumentale zelfstandigheid, als een in
dividu met een eigen stem, met eigen mo
gelijkheden en hij kantte zich scherp te
gen aanpassingspraktijken.
Hoe groot in dit opzicht de invloed van
Villa-Lobos op Zuidamerikaanse compo
nisten geweest is bleek wel, toen Pereira
Arias aan zijn recital begon en bij elke
uitvoering van de gekozen werken het
gepropageerde instrumentale principe ter
stond herkenbaar werd.
Zij kregen een magistrale, langdurig
toegejuichte uitvoering door Antonio Pe
reira Arias, van geladen muzikaliteit en
treffend door een oneindige verscheiden
heid van klank, die uitdrukking gaf aan
een diep ervaren ontroering. Heitor Villa-
Lobos zelf werd geëerd met de vertolking
van enkele van zijn Etudes en Preludes.
schappelijk onderzoekers en industrie.
Hoogovens zal, wil het bedrijf op de we
reldmarkt mee kunnen komen, de fabrie
ken steeds groter moeten maken. In een
bikkelharde sttrijd zal men steeds meer
staal moeten maken. Het is dan ook ver
heugend te kunnen constateren dat er zo n
goed samenspel is met bollenkwekers, die
er directe schade van kunnen ondervin
den. De heer Broeze en vele andere wijze
mannen zijn nooit naar de rechter ge
stapt, maar hebben steeds de problemen
op de m eest zakelijke maar bovenal
vriendschappelijke wijze tot een voor
ieder bevredigende oplossing weten te
brengen.
Als blijk van grote erkentelijkheid
bood ir. Visser een bloemstuk aan, waar
in op symbolische wijze de wegenstruc
tuur rond Hoogovens en de gasschade
was weergegeven. Een blijvend aanden
ken was een kostbaar projectie-apparaat
voor de scheidende voorzitter, die zoals
bekend vele lezingen houdt over Israel,
doch wiens projector het een dezer dagen
heeft begeven.
De heer Huibers bracht de dank van
het hoofdbestuur onder woorden voor wat
de heer Broeze heeft gedaan in het be
lang van het vak maar voor Kennemer-
land in het bijzonder. Hij was een man
die op rustige wijze een oplossing wist te
vinden als er conflicten ontstonden, aldus
de heer Huibers. De heer Cor Nijssen
sprak namens de afdeling Santpoort en
de heer H. Roozen namens Heemskerk.
(Van een onzer verslaggevers)
IJMOND. In het afgelopen week
einde is uit Australië bericht binnengeko
men van het overlijden van de heer C.
Mulder lange jaren een van de wed
strijdleiders van het Hoogovenschaaktoer
nooi die in 1968 naar Adelaide emi
greerde om samen met zjjn vrouw bij hun
kinderen aldaar van zijn pensioen te ge
nieten.
VOOR HET FESTIVAL-CONCERT, dat
op de avond van de tweede pinisterdag
gegeven werd, had men twee instrumen
talisten uitgenodigd, die zich speciaal toe
gelegd hebben op het vertolken van com
posities uit de tweede helft van de acht
tiende en de eerste helft van de negen
tiende eeuw. Het waren de Italiaanse gi
tarist Mario Sicca en zijn echtgenote, de
pianiste Rita Maria Fleres.
Dit duo beschikt over een vleugel, die
in 1834 gebouwd werd door Johann Se
bastian Heubeck in Erlangen. Deze vleu
gel, die onvervangbaar is, bleek een toon
voort te brengen, die door haar kleur en
volume verrassende indrukken heeft ge
geven omtrent de klankkwaliteit van de
vleugels van vroeger. Door het uitnemen
de spel van de pianiste kon eveneens vast
gesteld worden met welke klankentaai
componisten uit die verleden tijd voor
hun composities naar aansluiting bij de
klankmogelijkheden van drie vleugels
zochten. Hier was als zo dikwijls geconsta
teerd bij de ontwikkelingsgang der mu
ziek, sprake van een wisselwerking tussen
instrument en muzikale inspiratie.
Die wisselwerking was op dit concert
waar te nemen bij de vertolking van een
aantrekkelijk programma van werken
van onderhoudend, intiem karakter. Pro
bleemloze muziek, soms eenvoudig op het
naïeve af, dan weer geestig of doortrok
ken van „Empfindsamkeit", romantisch
als de nacht met het licht van de nog
onbetreden maan, verstild als een roer
loze kaarsvlam, verfijnd, keurig en char
mant.
Die muziek werd voortreffelijk door
het kunstenaarsduo vertolkt. Mario Sicca
toonde zich een vaardig en gevoelig in
strumentalist en Rita Maria Fleres een
pianiste, die voor haar verfijnd gracieus
spel beschikken, kon over een briljante,
gave speeltechniek en zin voor een even
wichtig gedoseerde toonvorming. Het was
een in alle opzichten innemend, luchtig
concert, waarvoor de gitaar en de oude
vleugel tot genoegen van talrijke toehoor
ders als gelijkwaardige partners werden
benut.
De avond kreeg nog een ernstig ge
stemd intermezzo met degelijk solo-gi
taarspel door Tom Burmanje en verzorg
de, evenwichtige voordrachten door het
gitaristentrio Dick Visser-Hans Verzijl-
Emile Hopman, dat oude gitaren (een
zelfs uit 1695) bespeelde.
P. ZWAANSWIJK
Van de postduivenhoudersvereniging „De Snel-
vlieger" te IJ muiden namen 410 duiven deel aan
een wedvlucht van Tergnier af over een af
stand van 325 km. De lossing van de duiven
geschiedde om 13.05 uur. Een duif van F. F. f
Booy bereikte als eerste het hok om 18.43.28 uur;
de laatste prijsduif om 19.57.41 uur. i
Door de slechte weersomstandigheden m Bel
gië konden de duiven pas om 13.05 uur worden
gelost, wat, mede in verband met de noord
oosten wind, betekende, dat vele duiven het hok
voor het invalJen van de duisternis met konden
bereiken. Zeer vroege duif van F. F. Booy, K.
van Breemen en S. Voet en Zoon maakten een
geweldige uitslag. 1B
De uitslag was als volgt: F. F. Booy 1, 18, 73,
5 Voet en Zoon 2, 4, 5, 7, 8, 25, 29, 32, 36, 41, I
53, 56, 62, 67, 78; P. Schotvanger 3, 22; B. Visser
6 11; K. van Breemen 9, 10, 17, 23, 24, 33; Chr.
Prins 12; F. Reker 13, 20, 26; A. Wamaar 14, 28,
59, 72; Reker 15, 44, 52, 60, 74; H. J. Broek
16; J. Minnebo 19, 42; N. Vendel 21 45, 58, 68;
N. Dankelman 27; K. Klepper 30, 35, 76; W. Rem
mers 31, 64; E. Sloot 34, 66; A. J. Ham 37, 38,
C. Zwanenburg en Zoon 39, 55, 71, 75, 80, J. v. d.
Kammen 40, 51, 82; J. Wijker 43^ 49, 69, 77; A.
de Weers 46, 57; F. Daalhuizen-Plug 47, 79, W.
de Weers 48; A. v. d. Zee 50; H. J. Exalto 54,
Gebr Boender 61; M. Hensen 63; Joh. Broek
65; F. de Boer 70; W. A. Rolvink 81.
Cor Muldxr, werkzaam geweest bij de
Mekog Is een van de mede-oprichters
van het Hoogovenschaaktoernooi. Samen
met de oud-voorzitter P. A. Veldheer, heeft
hij 25 jaar 'ang aan het toernooi gestalte
gegeven, heeft hij zich bezig gehouden met
de voorbereidingen ervan en was hij tij
dens de duur van de toernooien wedstrijd
leider bij de tienkampers. Onder de scha
kers genoot hij een grote bekendheid, mede
ook door zijn hulpvaardigheid en bereid
heid elkeen met raad en daad ter zijde te
staan. Tijdens het laatste toernooi, voor
zijn vertrek naar Australië in januari 1968,
heeft hij voor al zijn werk uit handen van
burgemeester J. G. S. Bruinsma van Be
verwijk, de zilveren medaille, verbonden
aan de orde van Oranje Nassau ontvangen.
Slechts twee jaar heeft Cor Mulder van
een welverdiende rust in Australië mogen
genieten.
•••-. <.vw..v
NCVB. De afdeling Velsen-Noord van
de Nederlandse Christen Vrouwenbond zal
heden dinsdagavond in het Cultureel
Centrum De Schouw aan de Bleyenhoeve-
laan haar laatste bijeenkomst van dit sei
zoen houden. In deze bijeenkomst zullen de
huishoudelijke zaken worden besproken;
daarnaast laat een textielweverij de dames
kennis maken met de vervaardiging yan|
diverse stoffen.
Oud-wedstrijdleider C. Mulder aan
het werk tijdens zijn laatste Hoog-
ovenschaaktoemooi.
